Ite&liano
(STEGEMAN*
WINTERJASSEN
Merkwaardige gevolgen van stormen
Slechts een kwart van het aantal
volwassenen spaart nog
Een vergeten
koning
De kleine wereld
Donderdag 21 December 1930
3
ristcren is de ijsbaan van het tennispark Eindenhoutvoor het publiek opengesteld
en vooral de jeugd heeft van deze gelegenheid op de vrije Woensdagmiddag gepro
fiteerd. Foto: het zwieren op de gladde ijzers is men niet gauw verleerd, al blijft
hier weinig ruimte tot zwieren over.
Bach's Kerstoratorium
door de Heemsteedse C.O.V.
De Heemsteedse Christelijke Oratorium
vereniging, onder leiding van George Ro
bert. gaf in de Gereformeerde Kerk aan de
Koediefslaan een uitvoering van de eerste
drie cantates van Bach's Weihnachts-Ora-
torium, aangevuld met de laatste twee
nummers (Recitativo voor vier solostem
men en Slotkoraal met trompet-solo) uit de
zesde cantate van het omvangrijke werk.
Deze laatste toevoeging had een verrassend
frisse uitwerking; men kon er naast de
Bach als belijdende dienaar van zijn kerk,
ook weer de „muzikant"' Bach in beluiste
ren. die muziek maken of noem het con
certeren 7.0 tussen een koraal door iets
heerlijks moet hebben gevonden. Hij doet
mij in zulke gevallen wel eens denken aan
Koning David, dansende voor de Ark of
aan een demonstratie van de religieuze
kracht der blijheid.
Het is ten slotte de bewogenheid van een
rijk gemoed. En deze ervaart men voort
durend in zijn werk ook in deze reeks
Kerslcantales. Men vergeet erbij te beden
ken, dat een zeer groot deel der nummers
oorspronkelijk een profane bestemming
heeft gehad, eer Bach deze met zijn tekst
dichter Picander pasklaar maakte voor
kerkelijk gebruik. Dit valt trouwens niet
eens op, omdat er geen breuk is tussen het
religieuze en het profane wezen van het
genie Bach.
De Heemsteedse C.O.V. heeft zich kranig
geweerd om van het mooie werk een goede
uitvoering te geven. Wel zou men soms nog
wat meer glans in de hoogte gewenst heb
ben, maar het zingen was over het geheel
correct en zuiver'. Het heerlijke „Ehre sei
Gott" zat stevig in elkaar en bleef in zijn
wonderlijk polyphone weefsel doorzichtig.
Maar de beste kooi-prestatie hoordén wij in
het „Lasset uns nun gehen gen Bethle
hem'', dat al direct zeer pittig en klank-
schoon door de tenoren ingezet werd.
George Robert nam doorgaans opgewekte
tempi en deed geen moeite om de koralen
te romantiseren, wat niet wegneemt dat ze
meestal veel indruk maakten.
De jonge sopraan Jeanette van Dijck
zong geestdriftig en toonvast; het gunstigst
viel haar zingen op in het duet met de bas
Carel Willink, die in dit nummer minder
last had van te hoog intoneren dan in zijn
solo-stukken. De tenor Peter Penders
leverde verdienstelijk werk, echter zonder
opvallende kwaliteiten. De alt Riek van
Veen had deze avond een scherpte in haar
stem, die ik voorheen nooit bij haar op
merkte; misschien was ze niet bijzonder
gedisponeerd.
Heel mooi was het instrumentale deel
van de uitvoering, door de H.O.V. en de
claveciniste mevrouw Barnaardde Graaf.
De obligaten voor viool, fluit, oboe d'amo-
re en trompet gaven blijk van echte musi-
ceerlust, die de bei-oepsplicht veredelt en
tot een genot maakt. Het hobo-kwartet was
zeer zuiver en klankschoon en het ensem
ble liet niets te wensen. De dirigent bereikte
een prachtige verklanking van de „Sym-
phonia", die de Kerststemming in de tweede
cantate zo heerlijk beheerst.
JOS. DE KLERK.
IJs belemmert scheepvaart
op het IJselmeer
Door de vorst is de scheepvaart over het
IJselmeer bijna geheel stilgelegd.
Voor zeilschepen is er geen kaïxs om over
het IJselmeer te komen. Alleen voor ster
ke motorschepen bestaat de mogelijkheid
van Amsterdam naar Lemmer te varen.
Woensdagmiddag is nog een motoi-boot met
sleep van Urk naar Lemmer gevaren. An
dere schepen, die van Amsterdam waren
vertrokken, moesten terugkeren. Mede dooi
de Noord-Oostelijke wind drijft veel ijs in
de richting van Pampus.
ADVERTENTIE
warme ulsters
in diverse tinten, wijde p
'mt, vanaf n
M. Douwma en Zoon
gen. cronjcstraat 42-44 - tel. 15438
HAARLEM
Surinaamse delegaties bij
minister Van Maarseveen
Woensdagmiddag hadden de in Neder
'and vertoevende delegaties van de coalitie
en de oppositie in de Surinaamse Staten
gezamenlijk een onderhoud met minister
Van Maarseveen, waarbij tegenwoordig
waron de vertegenwoordigers van Suri
name hier te lande, dr. Pos en de heer
Jonkers, hoofd van de afdeling West
«idische Zaken van het departement. De
oolcgatie der oppositie was voltallig aan
wezig. van de coalitie-delegatie alleen de
^urmaamse minister van Onderwijs en
VoUisgezondheid, de heer L. Lichtveld.
Na afloop der bijeenkomst, die ruim
twee uur duui-de, deelde de leider van de
delegatie der oppositie, de heer Findlay,
Jhede, dat de standpunten van de twee
delegaties nogmaals uitvoerig werden toe-
Selicht, maar dat men nog niet tot een
resultaat was gekomen. Minister Van
Maai. veen, zo zeide de heer Findlay, is
mans volkomen op de hoogte van de za-
Ken waar het om gaat en toonde veel be-
P">P voor de moeilijkheden.
Post voor militairen
op de „Sibajak"
Post, bestemd voor opvarenden van het
troepenschip ..Sibajak''. welke in een der
tussenhavens zal worden uitgereikt, moet
uiterlijk op 22 December in Nederland
ter post worden bezorgd. Behalve de ge
bruikelijke gegevens dient het adres alleen
de vermelding te bevatten; „aan boord van
het troepenschip „Sabajak" op thuisreis
naar Nederland".
Kort oponthoud van
Bevin te Rotterdam
Woensdagavond ari-iveerde aan het Delft-
se Poortstation te Rotterdam op doorreis
van Brussel naar Engeland de Engelse mi
nister van Buitenlandse Zaken, Bevin. De
trein waarvan de eerste wagon voor de
heer Bevin was gei-eserveercl, had een ver
traging van 64 minuten. Het oorspronke
lijke plan om deze wagon aan de trein
naar Hoek van Holland te koppelen kon
door deze vei-traging niet worden uitge
voerd. Een locomotief bracht nu de wagon
naar Hoek van Holland, vanwaar de i-eis
per boot werd voortgezet.
De Engelse ambassadeur in Nedeiiand,
Sir Phillip Nichoils, heeft in de trein een
onderhoud met minister Bevin gehad.
ADVERTENTIE
M
A tilmMMülilMU
11 ivJ f'n^Spj
LODEN
RE&EHMANTEIS
Uit Zandvoorts verleden
Walvissen kwamen dan nogal eens boven water
November en December zijn elk jaar op-
nieuw 'de maanden dat stormen onze kus
ten teisteren. Dan komen uit wijde verten
over het wild opgezweepte water de win
den aangerend, alles vernielend wat zij op
hun weg ontmoeten. Bergen water storten
zich op de stranden en wee het schip, dat
temidden van de woedende elementen op
de verraderlijke zandbanken wordt gedre
ven.
Merkwaardige gevolgen van stormen zijn
overal langs onze kust in cle loop dei-
eeuwen waargenomen en opgetekend, ook
in Zandvoort.
Zo lezen we in oude archieven, dat in
December 1479 op het Zandvoortse strand
tengevolge van een storm een walvis aan
spoelde, die ruim 24 voet (één voet is
28.3 cm) lang was. Dit bleek nog maar een
kinderachtig beestje te zijn bij degene, die
daar in November 1502 op volgde en een
lengte had van ruim 50 voet. In het raad
huis te Zandvoort bevindt zich in de trouw
kamer nog een oude gi-avure, waarop een
walvis staat afgebeeld, die op 4 Januari
1629 tussen Zandvoort. en Noordwijk op het
strand arriveerde. Onder de afbeelding
dichtte men het volgende kreupel-rijm:
Wanneer ons t vierde licht van 't nieuwe
jaer quam groeten
Is hier decs Wallevischlang drie en
sestig voeten,
Van Noortwijk op dezee naar Zandvoort
weggestrand,
God wende 't quaet van ons en l lieve
Vaderland.
In December 1762 spoelde er wederom
een walvis vóór Zandvoort aan, in Decem
ber 1791 opnieuw en in December 1851
vertoonde zich een levende walvis vóór de
kust tussen Zandvoort en Wijk aan Zee.
Maar ook andci-e merkwaardige gevolgen
van stoi-mx-ampen aan de kust voor Zand
voort zijn ons uit oude pverlevering be
waard gebleven. In December 1682 had de
kleine vissersplaats enorm te lijden van
een geweldige stormvloed, waardoor de
duinkelen over een aanzienlijke len;
werd weggeslagen en afgebrokkeld en de
zee het dorp binnenstroomde.
Ontzettend verschijnsel
Het jaar 1795 spande de kroon als het
jaar van hevige stormen. Op 21 Mei 1795
vertoonde zich een „ontzettend verschijn
sel, zoals bij mensenheugen tevoren nim
mer was waargenomen" aan het Zand
voortse strand. Onverwacht rees het zee
water dermate, dat het zo hoog aan cle
duinen stond als bij de zwaarste en lang
durigste winterstormen nimmer was ge
beurd. Temeer bevreemdde dit verschijn
sel, omdat het weer zeer kalm was en om
dat het slechts tot op geringe afstand van
de kust was waai-genomen; sommige- vis
sers hadden er op zee zelfs in -'t geheel
Onderdelen van de 25ste Amerikaanse Divisie trekken door het onherbergzame
Koreaanse berglandschap bij Sariwon Zuidwaarts naar nieuwe linies bij Seoel. In
een eindeloze rij trekken tanks, vrachtwagens, jeeps en andere .vervoersmiddelen
terug voor de opdringende communistische troepen.
ADVERTENTIE
niets van bespeurd. De Zandvoortse be
volking leefde in een panische angst en
velen meenden er een voorbode in te zien
van het vex-gaan van de wereld. Enige tijd
later echter kwam de verklaring. Het ver
schijnsel moest worden toegeschreven aan
de een of andere onbekende werking van
de dampkring, waai-door een „hoos" was
ontstaan. Schippers van andere vissers
vaartuigen staafden deze uiteenzetting door
hun verklaringen, dat omstreeks dezelfde
tijd, waarop dit phenomeen aan het Zand-
vooidse strand had plaats gehad, een groot
aantal „hozen" dwars over hun schuiten
heenliep, waardoor want en tuig bescha
digd werden. De hoos verplaatste zich
Noordwaarts en later bleek, dal vooral de
gemeente Petten tengevolge daarvan grote
schade had geleden.
Vliegende kabeljauw
Op 17 December van datzelfde jaar werd
Zandvoort opnieuw door een zware storm
vloed geteisterd. Ook toen sloeg cle zee
over de duinen heen, die daardoor „vrese
lijk leden". Als merkwaardigheid wordt
nog vei-meld, dat bij deze „stormvloed een
levende kabeljauw door den hoogaenden
vloet over de duinen werd heengeslagen,
die door eenen rappen gast gevangen en te
Haarlem op de vischmarkt werd verkocht."
In December 1825 steeg tengevolge van
een zware storm het zeewater zo hoog, dat
volgens waarnemers een schip van zestien
voet diepgang, vóór het in aanbouw zijnde
Grote Badhuis zou hebben kunnen ankeren.
Doch de zwaarste van alle stormen had
Zandvooi-t te verduren op 4 en 5 Maart
1671 toen „de verbolgen Oceaan bij zécr
hoge springvloed het Noordzeewater met
zulk een geweldige aandrang op het strand
perste, dat daardoor vele duinen bezweken.
In October 1873 strandde tijdens vliegend
stormweer vóór de Zandvoortse kust de
Nooi-se bai'k „Henriëtte". De Zandvoortse
roeireddingboot voer naar het gestrande
schip, doch bij het wrak gekomen, sprong
een ketting van een „Spaanse ruiter" stuk
en trof het hoofd van een lid van de be
manning dier boot, Willem Draaijer. zo
danig, dat diens oor er zo goecl als geheel
werd afgescheurd. De wakkere redder vol
tooide echter het reddingswerk. Aan land
teruggekeerd, verwijdei-d men de oorschelp
geheel van het hoofd, en de getroffene wil
de het oor wegwerpen. „Wat heb ik aan
dat ding" sprak hij.
Oorschelp in spiritus
Doch de burgemeester, die op het strand
het reddingswerk had gadegeslagen, dacht
er anders over. Hij liet de oorschelp in een
met spiritus gevuld flesje bewaren als
mex'kwaai'dig aandenken aan deze scheeps
ramp en deponeei-de het gevalletje in zijn
werkkamer op het Raadhuis. Het voorval
werd echter al spoedig in brede kring be
kend en velen kwamen naar Zandvoort om
de moedige redder en méér nog diens afge
scheurde oor te bewondei'cn. Zij lieten zich
daai-bij niet onbetuigd. In totaal ontving de
burgemeester tachtig gulden aan giften, die
hij na verloop van tijd aan Willem Dx-aaijer
ter hand stelde, waarop deze de Burge-
mester zijn oor afstond als persoonlijk
bezit.
Groothandelsprijzen
in October gestegen
Als vervolg op cle indexcijfers over Sep
tember heeft het Centraal Bureau voor de
Statistiek thans indexcijfers van groothan-
delspi-ijzen voor de maand October op
basis 1948 100 samengesteld.
Het algemeen indexcijfer van groothan-
delspi-ijzen steeg van September op Octo
ber met 2 punten. Ook thans deden zich
weer de grootste prijsstijgingen voor bij de
grondstoffen. Het indexcijfer van deze
hoofdgroep steeg van 133 tot 138. Grond
stoffen, die een betrekkelijk belangrijke
prijsstijging vertoonden zijn naaldhout,
ruwe aardolie, ruwe wol en katoen, leder
en ingevoerde huiden, tinerts, koper, lood
en cellulose.
Het indexcijfer voor de voedingsmidde
len onderging geen verandering, dat voor
de afgewei-kte producten steeg met 3 index
punten. De belangrijkste prijsstijgingen
kwamen voor bij afgewerkte producten
textiel (wollen goederen), chemische pro
ducten, lederwaren en papier.
ADVERTENTIE
Aantal spaarders sinds Maart 1946 van
40 tot 24 percent teruggelopen
Aan vele mannen en vrouwen over het
gehele land verspreid en uit alle lagen van
dc bevolking heeft het Nederlands Insti
tuut voor de Publieke Opinie onlangs de
vraag gesteld: „Spaart U op 't ogenblik of
niet?"
Uit de antwoorden blijkt dat 24
spaart'en 70 niet spaart, van 6 werd
geen antwoord ontvangen.
Slechts eeiï kwart van het aantal vol
wassenen spaart op het ogenblik; 7 op de
10 Nedei-lanclers sparen niet.
Het NIPO vond sinds de bevrijding van
ons land deze keer het laagste aantal spaar
ders. Op de zelfde vi-aag, reeds enkele
malen door het NIPO gesteld, waren de
resultaten (in pi-ocenten) tot nu toe:
Spaart 40 36 33 30 31 24
Spaart niet 58 62 64 68 64 70
Geen antwoord 2 2 3 2 5 6
Het aantal spaarders is van 40 in 1946
teruggelopen tot 24 van alle volwasse
nen op het ogenblik. Het aantal volwasse
nen dal niet spaart is opgelopen van nog
geen 60 tol 70 op het ogenblik.
Het is niet alleen zo dat er op het
ogenblik minder mensen sparen in Neder
land dan ooit na de bevrijding het geval
was, maar vele mensen moeten naast hun
inkomen hun spaargelden gaan aanspre
ken. Want uit antwoorden op de vraag van
het NIPO: „Heeft U op 't, ogenblik meer,
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
minder of evenveel geld op de spaarbank
staan als op 1 Juni van dit jaar?" bleek
het volgende: 27 heeft minder op de
spaai-bank dan op 1 Juni van dit jaar;
12 heeft meer op de spaarbank dan op
1 Juni 1950, 31 heeft hetzelfde bedrag
op de spaaibank Van. 30% werd geen
antwoord ontvangen.
Drie Zondagen
waarschijnlijk mooi weer
en dan met de Baby uit
in een KINDERWAGEN
van
^UÜeeKb
VOORDEBABy
ANEGANG 46 - HAARLEM
DAAR NIET
£J T
HIER WEL
het lekkerste middel
tegen verkoudheid
30 cent
per 100 gram
Uit Haarlems verleden
Honderden bobslee-liefhebbers waren gisteren naar het Bloemendaalse Kopje gekomen-
om. van hun sport te gemeten.
Mi*. H. Gerlings schreef in 1884 een
boekje over „Haarlem voor 50 jaar".
Daarin worden dus dingen verteld die om
streeks 1830 in onze stad voorvielen.
We lezen daarin hoe dc laatste levens
jaren van cle dichter Willem Bilderdijk
waren. Voor deze op 18 December 1831 in
zijn huis aan cle Grote Markt (nu een deel
van „de Kroon") overleed, was hij reeds
jaren lijdend. Af en toe kreeg Bilderdijk
bezoek van een zonderling persoon, de
kolonel Gust af son. Dit was Gustaaf IV,
Koning der Zweden.
Gerlings tekent hem als een ridderlijk
vorst, wiens grotere denkbeelden nog aan
een vroeger „heldentijdperk" doen denken.
Hij zond aan de Koning van Pruisen de
ridderorde van de Zwarte Adelaar terug
„omdat die ook door cle moordenaar Na
poleon Bonaparte gedragen wercl" en sloeg
ook alle voorstellen om met Frankrijk
verdragen aan te gaan van de hand. Zijn
verbittering ging zó ver, dat hij, na de
Vrede van Tilsit, van de bemiddeling van
Rusland en Pruisen niets wilde weten. Dat
kostte hem het bezit van Straalsund en
Rögen, zodat zijn verbittering ten nadele
van zijn volk werkte. Hij werd ach ter-
eenvolgens dooi' Rusland en Denemarken
bestreden, hetgeen hem Finland kostte.
Noormannen joegen hem daarop over cle
grens, waarna hij zich tegen zijn vroegere
vrienden, de Engelsen, keerde. De daden
van de Koning droegen meer en meer de
stempel van verstands-zwakte, waarbij
zijn hartstochtelijke geaardheid soms tot
dwaze uitbarstingen kwam zo merkt
mr. Gerlings op en hij vervolgt: De ge
volgen bleven niet uit. In 1809 werd hij
van de regering vervallen verklaard en
hem werd levenslang een pensioen toege
zegd. Gustaaf heeft echter van dit pen
sioen van Zweden niet willen genieten,
maar zich uit privévermogen onderhou
den. Na vele omzwervingen treffen wij
hem in deze tijd (dat was in 1830) in
Haarlem aan onder de naam van kolonel
Gustafson. Hij logeerde in het hotel „De
Gouden Leeuw" in de Zijlstraat (latei-
werd daar het verkooplokaal „De Gouden
Leeuw" gevestigd, dat omstreeks 1920 is
afgebroken en verbouwd tot enige win
kels red. H. D.).
Mr. Gerlings vertelt verder nog van ko
lonel Gustafson: „Het was een aller
vreemdst man. Men zou hebben kunnen
verwachten, dat hij niet gaarne over de
oude dagen hacl gesproken; maar het was
verrassend, hoe hij telkens praatte over
die tijd met cle bijvoeging „toen ik nog
Koning was". Er lag iets kinderlijks in de
wijze waax-op hij zich daarover uitliet en
blijkbaar er op gesteld was, dat de titel
van Koning niet vergeten zou worden.
Ai vei-bleef hij hier onder een andere
naam hij bleef toch Koning. Hij had an-
•dere eigenaardigheden: om de aandacht te
trekken kleedde hij zich in volkomen
strijd met de mode en zag er potsierlijk
uit als hij langs de straten van Haarlem
liep. Hij droeg een lange jas, clie schuins
achterwaarts neerhing en een buitenge
woon hoge das, die zijn kin ophief, zodat
hij in de lucht keek als bij een oude
parademars.
Het gevolg was clan ook. clat hij ge
woonlijk door een troepje jongens werd
nagelopen. Hij nam dat hoog op en maakte
zich erg boos. Zo zelfs, dat hij zich op
zekere dag in een adres tot de Koning
wendde met een aanklacht tegen de Haar
lemse straatjeugd. Of hij zich bij dat adres
ex-Koning van Zweden heeft getiteld,
weet ik niet. Wel dat ik gelezen heb, dat
hij in 1847 te St. Gallen is gestorven en
een jaar voor zijn overlijden zijn wens
heeft te kennen gegeven, om niet meer
Koning genoemd te worden" zo besluit
mr. Gerlings.
Biddag voor de vrede
De commissie Nationale Ilei-denking
heeft zich, zoals bekend is, enige tijd ge
leden tol alle kerken van Nederland ge
richt met het verzoek op dc Zondag vooraf
gaande aan Kerstmis in het gehele land
een biddag voor de wereldvrede te houden.
Vrijwel alle protestantse kei-kgenootschap-
pen en de Rooms-Katholieke kerk zullen
aan dit verzoek voldoen. De Joodse ge
meente zal op een andei-e datum een bid
dag houden. Naar de Commissie Nationale
Herdenking mededeelt, wordt ook een
dergelijke biddag gehouden door de Indo
nesische, Anglicaanse, Engelse, Canadese,
Australische, Amerikaanse en Duitse ker
ken.
Stilte omtrent Kerstmis
Het was een vrolijk feest, zeggen wij
tegen elkander bij het naar huis gaan. Wij
hebben al onze neven en niclxt.cn weer
eens bij elkaar gezien, er werd gelachen
en gezongen dat het behang van dc muren
viel. In onze oren suizelt het lawaai nog
we moeten er weer aan wennen om
elkanders woorden te verstaan. Op straat
gieren de auto's ons voorbh met gillende
toeters, uit de huizen klinkt radiomuziek
de avond in cn in de verte davert een
trein over de wissels als duizend hollende
paarden op een klinkerweg.
Dat is cle wereld geworden een
draaiende bol lawaai. Het had wel wat
minder gekund met die neven en nichten.
Zij clenken dat feestvieren lawaaimaken is,
zo nu en dan zoudt ge met een minuutje
stilte meer plezier gehad hebben.
Als we thuis komen en cle radio aan
zetten om het nieuws nog te horen, moet
er een stuk gramofoonplaat gewrongen
worden tussen het concert en de klokslag
van elven, want als er een halve minuut
geen geluid in cle microfoon kan worden
geblazen zijn ze daar in de studio stijf vaxx
ontzetting.
De stilte is de vijandin der mensen ge
worden. Er kan op de wereld niet veel
ergers gebeuren dan clat het er eens een
ogenblikje stil zou zijn.
Wat kan het zijn. clat ons zo angstig
voor de stilte maakt?
Ik heb een man gekend clie zijn kinde
ren op een koperen ketel liet timmeren in
de zomer als het onweerde. Omdat hij
bang was om cle donder te horen.
Maken wij het leven tot een hel van
lawaai, omdat wij bang zijn in cle stilte
ons eigen hart te horen kloppen?
Ge moet er cle litteratuur eens op na
slaan, daar ziet ge om de haverklap de
stilte aan de schandpaal geslagen. Ge leest
van „een akelige stilte" en „een pijnlijke
stilte" cn „een loodzware stille" en „de
stilte van de dood". Zelden leest ge van
de stilte als van een weldaad, clie de
mensen verblijdt en gerust maakt.
Die neven en nichten hebben er hun
best op gedaan om het feest zo plezierig
mogelijk te maken. Wij zullen eens laten
zien wat feestvieren is. hebben zij gezegd.
En zij hebben de stilte een dag en een
avond lang met hun geschreeuw en gedoe
achterna gezeten tot er geen splinter heel
van was gebleven.
Van al onze uitvindingen is die van het
feestviex-en wel cle raarste, als ge het een?
nuchter bekijkt. Daar komen fanfares met
trommelgedonder aan te pas, hoe harder
hoe mooier, daar moet bij gezongen en
geschreeuwd worden van lang zal er een
leven on dat we nog niet naar huis gaan
En als ge doof en hees geworden zijt
moet ge het grootste plezier hebben dat er
bestaan kan.
Want de stilte schijnt pijnlijk en lood-
zwaar, zij is een gezellin van de dood.
Terwijl wij daar hebben zitten galmen
tegen elkander en tegen onszclven is er
buiten het een en ander gebeurd. Daar if
uit cle zwarte lucht wat gaan zweven naai
beneden, zonder geluid. De hemel is een
vergiet met de starre sterren als gaatjes
daar is een gezeefde dons van glinsterende
sneeuw uit komen dwarrelen. De vlokken
hangen een wijl op hun zeven gemakken
aan takken en hekspijlen', doch zij zijn
kinderen der stilte en smelten verschrikt
weg voor het lawaai van de straat. Maai
in de nacht in de nacht is het stil ge
noeg voor hen geweest, en in cle moi-gen
zijn zij met millioenen en millioencn op
de aarde komen liggen. Zij hebben hei
lawaaierige leven bedekt en gesmoord,
met hen is cle vijandin en verdoemde, de
stilte, over de wereld gevallen en een
knappe herriemaker die zo schreeuwen
kan dat zij er van smelten gaat. Ge hadt
dat maar eens moeten proberen buiten op
de velden, waar ge tot uw knieën in hel
wit zakte. Daar sloeg uw stem als een ar
melijk geluid in scherven tegen de wijde
stilte, als een ei tegen een betonnen muur.
De sneeuw is een domper op het nutte
loos lawaai der mensen. Zij geeft ons de
kans om onszëlven te hóren leven.
Wij maken lawaai in een roerloze, vre
dige wereld, die ons vriendelijk cn koeste
rend omvat met de rust van haar eeuwen
ouderdom. Wij slaan op koperen ketels om
de donder van de stilte niet tc horen, die
harteklop van cle tijd, die ons vermaatn
en beschamen zou.
De neven en nichten zouden eens laten
zien wat feestvieren is maar de sneeuw
heeft hun ijdel geweld gesmoord met het
feestkleed dat van alle tijden is.
Met de dooi sterft in de verte cle vro
lijke muziek van de stilte weg, als een
koor van Kerstengeïèn die een vliegtocht
om de wereld maken gaan.
Om cle wereld heen want zij komen
terug, ieder jaar. J.L.
ADVERTENTIE
^écfités
I
WILLEM GOOSSENS NAAR ANTWERPEN
De Nederlandse acteur Willem Goossens
is met zijn volkstoneel uitgenodigd om een
galavooi-stelling te geven van het sluk
..Schipper naast God" van Jan de Hartog in
de Koninklijke Nederlandse Schouwburg 4e
Antwerpen op 16 Januari.
