Vreemde vis-praktijken van
OW-ers"in de eerste oorlog
J. ROMEYN
yt$r kw 67 48681
BOEKEN
bij VAN DORP
Eén-en-dertig vlekken op het blazoen van de Noordzee
VISITEKAARTJES
bij VAN DORP
Dry Cleaning only
Kennemer
Lantaarn
D
Zaterdag 23 December 1950
11
revue van de zuidzij
Banketbakkers als reders en
sleepboten als trawlers
IN TIJD VAN OORLOG stijgt de belang-
tselling voor de visserij. Zij, die over
geld beschikken zijn gemakkelijk warm te
krijgen om met anderen een „scheepje te
beginnen". Dit is sterk tot uiting gekomen
in de eerste wereldoorlog; gedurende de
jaren 19401945 werden deze plannen ge
remd door de maatregelen, die de bezetter
had genomen.
Zo gebeurde het dat tussen 19141918
allerwege binnen-sleepboten werden aan
gekocht, die op aanwijzing van de Scheep
vaart Inspectie in een eenigszins zeewaar
dige toestand werden gebracht. Zij werden
verbouwd voor de trawlvisserij en, daar
bij de sleepboot stuurhut en koelkast zich
op het voorschip bevinden, maakten zij een
vreemde indruk. Alleen de trekkracht had
den zij gemeen met de stoomtrawlers. De
winch bevond zich achter de schoorsteen
en de dekrollen op het achterschip, waar
bij sommige schepen ook de sloep was ge-
plaatst.
In 1917 telde IJmuiden elf van deze vaar
tuigen. Vele l'Jmuidenaren zullen zich de
namen nog wel herinneren. Zo hadden we
de „Wie weet 't" (IJM 311) van P. Visser,
de ',',Pro et Contra" (IJM 350) van Mulder
en Blok. Ze kregen al gauw de naam van
smeesboot", en er kwamen er steeds meer
bij. Op zeker moment waren er 78, voor het
merendeel in IJmuiden thuishorend. Vijf
en veertig kenden het geluk om in 1920
weer in hun oude doen, de sleepvaart terug
te keren. Een 20-tal is tijdens de beoefening
van de visserij gezonken.
Tussen de mazen door
De sleepboottrawlers mochten niet ver
der komen dan tien mijl uit de Nederlandse
kust. Later kon echter officieel worden
vastgesteld, dat deze scheepjes verder.
sommige heel veel verder gingen, omdat
de vangsten daar groter en voordeliger
waren. Vele schippers hebben dit moeten
bezuren, aangezien tegen hen, ingevolge de
v/et, proces-verbaal moest worden opge
maakt, waarvan een veroordeling tot geld
boete, tot voorwaardelijke hechtenis, ja
zelfs tot 14 dagen hechtenis het gevolg was.
Sommige van deze vloot van smeesboten
hebben het zover gebracht, dat zij naar het
buitenland werden verkocht. De Edison
(IJM 412) ging in 1918 naar Zweden. De
Marie Coysiche (IJM 264) kre.èg in 1920
een nieuwe bestemming in Portugal en
een Scheveninger, de Nimmer Rust (Sch
472) kwam in datzelfde jaar in Marokko
terecht.
De sleepboottrawlers vormen een apart
stuk geschiedenis, want sommige dezer
schepen zijn op bijzondere manier aan hun
eind gekomen. Het bleek namelijk dat in
de eerste jaren- na de oorlog het vissen
meLdergelijke vaartuigen niet meer-lonend
was.
De eigenaars waren caféhouders, banket-=
bakkers, sigarenwinkeliers of bestonden uit
een combinatie-van schippers en machinis
ten. Slechts enige behoorden aan een bona
fide rederij.
Die aspirant reders zagen hun kapitaaltje
bij de dag achteruit gaan en het gevolg
was dat verschillende smeesboten opzette
lijk tot zinken werden gebracht.
Een voorbeeld hiervan is het volgende:
-Een caféhouder en een sigarenwinkelier
kochten samen voor 39.000 gulden een
sleepbooltrawler, omdat zij gehoord had
den dat er veel winst met dat soort boten
werd gemaakt. Zij verzekerden het vaar
tuig voor 50.000 gulden. De rederij was
dus opgericht en het vaartuig ging ter
visserij. Weldra werd het vissen met dit
bootje niet meer lonend, zodat de reders
er wel van af wilden. Vóór de boot weer
uitvoer, trachtten zij met de schipper de
buitenboord-circulatie door te zagen, wat
hun niet gelukte. Aan de schipper beloof
den zij daarop 3000 wanneer de boot zou
zinken. Deze zegde 1000 aan de machinist
toe, wanneer hij hem de behulpzame hand
wilde bieden. Op zekere nacht in het voor
jaar van 1919 gingen toen schipper en
machinist, varende in de Noordzee, terwijl
de bemanning sliep,in het visruim en
maakten daar de moeren van de schroefas
los. Bovendien nam de machinist in de
machinekamer een plaat weg, waarachter
.de spuikraan zat, draaie de moertjes van
ADVERTENTIE
gasfornuizen
E I I E-G ASHAARDEN
Uit voorraad leverbaar
ZEESTRAAT 34 - BEVERWIJK
Telefoon 3537 - K2510
MARKTBERICHTEN
22 December 1950
Pryzen
i»Heil,6« MO-WO; gr. tong 2,652,25; gr.m.
°ng 1,9=—1.74; kl.m, tong 1.83—1,66; kl.
1L 'ttr1,54: kl' tc!ng 11 1.431,19; tarbot
1 '1,80—1,71, per kg.
„?agot IV 47—27; schartong 27—18,50; gr.
•£L^732; gl'm- sch°l 57-41; kl.m. schol
..I scho1 1 45—43; kl. schol II 41—12;
stnar 22—8; v. haring 12,50—8.40; makreel
St, 52' gr-m- schelvis 51,50; kim. schelvis
lii vrt6/-»1- schelvi5 I 46.5042,50; kl. schel-
»-n '20: ""Jting 14,50—8; gr. gul 30,50—
JWO. midd. gul 25,50; kl. gul 20,30—20,
JLïS, zw- I2-5°; W- koolvis wit 20,
per 50 kg.
JtZ- kabeljauw 82—78; gr. koolvis zw.
63 perlh kg k°oivis wit 62~61' ®r- lenS
Aanvoer
490 kisten tong en tarbot, 2 kisten heilbot,
Kisten tongschar en schartong, 430 kisten
«atol, iso kisten schar, 1835 kisten haring,
i-icF .makreel, 90 kisten schelvis, 260
.„^.11 wijting, 60 kisten kabeljauw en gul,
dioiSÜ rleng' 80 kisten koolvis, 40 kisten
diversen. Totaal 3588 kisten.
«M ,6 Bergen f 13.350.
KW 104 2678; KW 163 {3642.
II» ,,12,8»£ 11031 KW 02 1963; KW 82 f 1831;
11 {2241; TX 33 f2300; TX 32 f1934.
die kraan los en haalde de plug er uit. Hier
door begon het zeewat naar binnen te stro
men, waarna schipper en machinist de be
manning wekten en de reddingsboot uit
zetten. Nadat het schip was verdwenen
werd een haven opgezocht.
Een onderzoek naar de oorzaak leverde
niets op ende assuradeuren betaalden
uit, maar later deden geruchten de ronde
dat het schip opzettelijk tot zinken was
gebracht. Weer begon men in deze zaak te
roeren, een particulier detective werd zelfs
in de arm genomen en enige tijd later lie
pen de beide reders, de schipper en de
machinist tegen de lamp. Zij bekenden vol
ledig en draaiden respectievelijk voor 8,
6 en 5 maanden „de bak" in.
Ja, die sleepboottrawlers hebben in het
verleden wat teweeg gebracht!
Het is ons niet gelukt een foto van een
ADVERTENTIE
sleepboottrawler te pakken te krijgen.
Daarom geven we een afbeelding van een
gewone stoomsleepboot, de En Avant XII
van Muller uit Dordrecht, een soortgenoot
van vele sleepboten, die voor de visserij
zijn aangewend.
In 1941 zag het er even naar uit dat er
opnieuw een toekomst voor de sleepboot
trawlers zou zijn weggelegd, want in Sep
tember kwam de Maatschappij Rijnstroom
uit Katwijk op de proppen met de sleep
boot Maria Jacoba KW 82, die.in 1910 was
gebouwd bij Appelo in Zwartsluis. Het
vaartuig was. 46 bruto register ton en 8 ton
netto groot, ruim 20 meter lang en de
machine ontwikkelde 120 ipk. Tot Maart
1942 beoefende het vaartuig de visserij van
IJmuiden uit, daarna is het weer in de
sleepvaart teruggekeerd. Hiermede zal de
geschiedenis van de smeesboten wel op
houden, want later heeft niemand meer de
moed gehad het met zo'n schip te gaan
proberen.
ARIE VAN DER VEER.
(Nadruk verboden.)
"ïM
.-.I- -
Zo sagen die „smeesboten" er u
fei
mma
ADVERTENTIE
DAMCOMPETÏTIE VAN „SPORTIEF"
De laatste uitslagen van de onderlinge
competitie van de Damclub „Sportief" luiden
als volgt:
J. Jonker—J. Lichtendahl 20: W. PostH.
Lichtendahl 02; P. SchaapW. Post 02;
P-.-.-BakkerJ. Slager 20; H. Dijkhuizen
J. de. Kuiter Jr. 0—2; K. LichtendahlA.
Veltman 62; A. VerschurenJ. de Ruiter
Sr. 20; J. de Ruiter Jr.E. Ras 20; E.
Ras—A. Veltman 20.
Een verrassing was het spel van het nieu
we lid J. H. de Ruiter Jr.. die er in slaagde
op één avond de heren H. Dijkhuizen en E.
Ras een nederlaag toe te brengen.
Na een zeer spannende partij moest J.
Lichtendahl in het eindspel tegen J. Jonker
opgeven, waardoor de laatste ongeslagen de
leiding blijft behouden met 22 punten ge
volgd door P. Bakker met 10 punten en H.
Lichtendahl met 17 punten.
Malakka (T h a 1 i a) is een uitermate
spannend filmverhaal over de belevenissen
van een tweetal Amerikaanse rubber-
smokkelaars in het door de Jappen bezette
Malakka. Na de overval op Pearl Harbour
beschikten de Verenigde Staten slechts
over een minimale hoeveelheid natuur
rubber en om het tekort aan deze voor de
oorlogvoering primaire grondstof zo snel
mogelijk aan te vullen, zocht Washington
zelfs contact met een „zware jongen"
(Spencer Tracy), die wegens smokkelarij
mét het Verre Oosten een langdurige cel
straf uitzit. Deze desperado krijgt opdracht
in samenwerking met een „hardgekookte"
journalist (James Stewart) de op Malakka
voor de Japanners verstopte plantagerub
ber op te kopen en naar de kust te smok
kelen, waar een gecamoufleerd vracht
schip de kostbare lading zal overnemen.
Het stoutmoedige plan slaagt grotendeels,
maar bij het transport van de laatste zen
ding' lopen de smokkelaars, door verraad
van een Duitse planter in de val. hetgeen
hun beiden het leven kost. Behalve de
boeiende handeling' van deze MGM-film
treft vooral de klemmende sfeer van wan
trouwen, list en tegenlist in het louche
havencafé in Penang, dat zowel het hoofd
kwartier der smokkelaars als het rendez
vous der Japanse bezetters is.
Tijdens de Kerstdagen draait Thalia
de sprankelende comedie „Holiday in
Mexico", een vernuftig verhaaltje, dat
meer dan eens in de musical verzeilt en
dan Xavier Cugat plus José Iturbi vele
kansen biedt hun uiteenlopende muzikale
prestaties aan den volke te laten horen.
Zo'n echte film om tijdens een druilerige
Kerstdag eens breeduit voor te gaan zitten.
Dat laatste wordt de bezoeker van
Thalia veraangenaamd door de ingrijpende
verandering van het theaterinterieur: uit
de sombere zaal is een heldere ruimte ge
boren, die van de laatste verlichtings-snuf-
jes voorzien werd en door haar lichte
wanden en het wegwerken van de foei-
lijke fries boven het toneel een heel eind
opgeknapt is.
De directie heeft tevens het filmdoek
gemoderniseerd en de gangen laten op
frissen, zodat Thalia thans weer kan mee
doen in de rij der Kennemer theaters.
BIJNA MISDADIG
De jeugd bezigt de laatste tijd vele
projectielen om op de hoek van de War-
menhovenstraat de verlichting van de
gloeilampen te ontdoen. Dat "daarmee in
deze mistige, donkere dagen niet-denk-
beeldige gevaren ontstaan moge duidelijk
zijn.
SCHEEPVAART IJMUIDEN
Vrijdag 22 December kwamen de haven
van IJmuiden binnen: 1-Ioop op Zegen van
Norrköping. Sigvard van Rotterdam. Citadel
van Antwerpen. Uni K. van Fowey. Hondsbos
van Pernoviken. Svensture van Skutskar.
Tilly van Walcom. Ardennia v. Gothenburg.
Theodora van Gothenburg. Escaut van Lon
den. Alexander S. van Swansea. Rijnstroom
van Londen. Bosfontein van Antwerpen.
Amsteldiep van Antwerpen. Atlas v. Napels.
Amstelstad van Indonesië.
Vertrokken zijn: Draco naar Hamburg.
Dottc-rel naar Manchester. Larenberg naar
Rotterdam. Baron Murray naar Havanna.
Mombassa naar -Rotterdam. Confid haar
Rotterdam. Uni K. naar Emden. Libellc. naar
Rotterdam. Deo/F.aventè naar Aarhüs,:-G-ita-
d'el naar Kópenhagen.
De Koninklijke Noord- en Zuid-
hollandse Reddingmaatschappij
heeft in het Kerstnummer van
haar orgaan „De Reddingboot"
een kaartje afgedrukt, dat wij
met haar toesteming overnemen,
omdat het een zeer duidelijke
illustratie geeft van het nog steeds
voortdurende mijnengevaar op de
Noordzee. Een en dertig scheeps-
silhouetten geven de plaatsen aan
waar sedert Mei 1945 schepen
door mijnontploffingen bescha
digd of tot zinken werden ge
bracht. De gearceerde banen zijn
de routes die door de mijnen-
veegdienst van de Koninklijke
Marine werden veiliggesteld. Deze
is nog altijd bezig, de veilige
vaargeulen te verbreden, maar
het zal nog jaren duren voor de
zee weer schoon is. Er moet nog
steeds rekening worden gehouden
met de aanwezigheid van magne
tische mijnen, aldus „De Redding
boot". Verder geeft de K.N.Z.H.R.
M. in deze uitgave het voornemen
te kennen, om in 1951 een nieu
we motorstrandreddingsboot. de
„Baron van Kattendijke" in Kat
wijk aan Zee te statïonneren
zodat de roeïreddingboot daar
kan worden weggenomen en de
nieuwe boot voor Wijk aan Zee,
de „Dokter Büller" haar intrede
doet. Voor de roeiboot is in een
moderne organisatie van het
kustreddingwezen geen plaats
meer. Ook de roeireddingboot van
Noordwijk aan Zee hoopt men
spoedig te kunnen vervangen. Zo
dra er een mogelijkheid wordt
gevonden om de motorstrandred-
dingboot „Rosilee" bij Vlieland
dorp te water te brengen, ver
dwijnt ook daar het roeiredding-
vlet. Hoe kostbaar het moderne
reddingmateriaal is, blijkt uit het
verschil tussen de uitgaven, welke
de K.N.Z.H.R.M. een eeuw ge
leden jaarlijks deed: 3700 en
het bedrag dat thans per jaar
nodig is: 310.000.
ADVERTENTIE
Met de feestdagen
keurig gekleed
CHEM. REINIGING
Koningsplein 10 - IJmuiden
OLD CLOTHES NEW
- Tel. 4886
Kerstmis en levensavond
Kees had gelijk
In het flakkerende licht van Kerstkaar
sen hebben gisteren vele Velsense oudjes
stilletjes genoten van een welverzorgd pro
gramma dat hun in het Oud-Katholieke
Verenigingsgebouw door het U.V.V. werd
aangeboden. Een van de Vrouwelijke Vrij
willigers. mevrouw J. A. V. van Leusen-
Willems had van haar competentie als pad-
vindstersleidster gebruik gemaakt om haar
meisjes bijeen te trommelen en een ver
rassing voor de oudjes te bereiden. On
wennig maar dapper stonden, de leden van
de Witrawaka-groep (dat vrolijke woord
betekent „Lachende Zon") achter de
smaakvol opgetaste fruitschalen op het po
dium. Ep.de oudjes krégén hét grote voor
recht, de aloude* Kerstzangen fris uit de
kindermond te horen: Ere zij God; Nu syt
wellecome; De herdertjes lagen bij nach-
te. Zij bogen zich naar voren en hiel
den de hand aan het "oor vol toegewijde
aandacht. Toen de liederenserie ten einde
was, begon er een te klappen. Aarzelend
maar zeker breidde het applaus zich uit en
tenslotte klapte iedereen. Totdat een ge
drongen grijsaard zich rood van ergernis
verhief en schreeuwde: „Wég is al het
mooie d'r van! Wég is het!Allen, ook
de padvindsters op het toneel, keken hem
verbaasd aan en even leek hij van zijn
eigen spontane verwijt geschrokken te zijn.
Toen hervatte het oudje: „Jongens als er
iels werkelijk mooi is dan moét je niet
gaan klappen. Dan is meteen al 't mooie
d'r af! Moest je nou hun eens mooi horen
zingen! En dan doen jullie.... hierbij
klapte hij krachtig in de handen.... dat
doen jullie en <fl het mooie ïs weg, wég!"
Moeizaam en een beetje bang, dat hij een
vreemde indruk gemaakt,had ging hij zit
ten. Maar die bezorgdheid was ongegrond.
Uit een hoek bromde een stem: „Kees heeft
gelijk jongens". Toen uit vier hoekèn: „Ja,
Kees heeft gelijk" en tenslotte mompelde
de hele menigte.'dat Kees gelijk had. Het
klonk als een applaus, dat hier in ieder
geval wél op zijn plaats was.
Kerstnachtdienst
in de Oude Kerk
In de Oude Nederlands Hervormde kerk
wordt Zondagavond van 23 tot 24 uur een
Kerstnachtdienst gehouden. Hieraan wer
ken mede Adriaan Verschoor, cantor-orga
nist; Gerda Brands, fluitiste: Frans' Boütel-
iier, organist en het Hervormd Kerkkoor,
De liturgische dienst met uitvoering van
Kerstcantate staat onder leiding van ds. L.
Brink.
f
Big
De 20 kilo zware big, door
een Velserduinwegbewoner
bemoederd met het oog op
een komend gastronomisch
festijn, bleek deze week dooi
de mist verzwolgen te zijn en
de ontstelde bemoederaar
wendde zich in galop tot cle
politie met een verzoek tot
opsporing, aanhouding en voor
geleiding.
Het jeugdige zwijn echter, met
de fijne intuïtie hem in deze
dagen voor Kerstmis eigen
geworden, was spontaan de
verbergende mist ingelopen
en door iemand uit de Meeu
wenlaan opgevangen. Luide
protesterend is de big onder
gebracht bij een boer aan de
Zeeweg en vandaar naar het
oorspronkelijke kot overge
bracht.
Volgende keer neemt hij di
rect enkele reis Haarlem.
Appels als haringen
Het is verheugend, wanneer
een winkelier zoveel hart voor
zijn waar heeft, dat hij alleen
het allerbeste aan, de hoogge
achte clientele levert. Twee
Velsense fruitisten .h.ebben be
sloten elk jaar de allermooiste
appels en peren, die rond de
Kerstdagen aan de Nederland
se 'veilingen verschijnen, naar
hun etalages te halen en zij
deden daarmee de visserij na,
die de beste haring van het
jaar prijst met wimpels en
oorkonden.
De haring kwam van de
Noordzee, maar dat fruit uit
Zwaag, waar ze blijkbaar
beste bomen hebben. En die
appels maar blozen vanwege
de eer.
Pontpedalisten pas op
Een van de lieflijkste Velsense
meubelstukken is zonder twij
fel onze goedé pont. die ten
gerieve van een wijd-ver breid
publiek de tunnel vervangt.
Wij zijn die drie vierkante
bakken als „eigen grond" gaan
beschouwen, hoewel ze feite
lijk meer tot de domeinen van
de Rijkswaterstaat behoren en
wij fietsen dus rustig de pont
op, zonder daarbij na te den
ken.
Want ook dat mag niet.
Er zijn fraaie geëmailleerde
borden verrezen, waarop zulks
wordt weergegeven en men
dient dus van het stalen ros
af- te -dalen, wil men als onbe-
boet pedalist naar de. overzij.
Anders komt er een welwil
lende pontwachter met een
welwillend opschrijfboekje om
uw naam, toenaam, geboorte
datum, en woonstee vast te
leggen en u daarmee voor te
bereiden op een geringe ver-
mogensheffxng-ineens. Het
geen te voorkomen is, door
met de fielesepee aan een dei-
beide handen waardig en
kalm de zijdekken te betreden.
Een gewaarschuwd pontklant
telt dubbel, lieve lezers.
Geschokt
Het verdriet deze magere ko
lommen altoos te moeten ho
ren, iemand bezorgd te heb
ben gemaakt en de vlammen
de letteren, die betwijfelden
of er Velsense kinderen op
daken van scholen klimmen
om jeugdige vrouwspersonen
bezig te zien in gymnastiek
zalen, waren dus daarom'ver
drietelijk. Toch is het zo, be
zorgde, de politie heeft deze
feiten uit eigen aanschouwing
in haar annalen gekerfd en is
bezig paal en perk te stellen
aan avondlijke sinterklazen,
die daken berijden met dit
voze doelwit voor hun schul
dige ogen.
De poesen van West
Er is in West-IJmuiden een
particulier poesen-asyl ont
staan bij juffrouw Ros aan
huis, die geen zwerfkat tegen
kan komen of het dier gaat
mee naar huis en wordt
vaak ten koste van dure me
dicijnen van allerhand on
gerechtigheden en kwalen
verlost. Juffrouw Ros zegt de
IJmuidenaren. die hun poes
de breeveertien opjagen,
meermalen vinnig cle waar
heid en ze heeft dan ook al
heel wat: trammelant in dat
woelige voorportaal onzer ge
meentehuishouding veroor
zaakt ook .al omdat er mensen
zijn, die haar wat te ver vin
den gaan.
Maar goed: de poesen stape
len zich op bij deze dieren-
vriendin en ze weet er zo
langzamerhand geen weg
meer mee. Als er vacatures
onder de muizenvangers ko
men, houdt ze zich dan ook
warm aanbevolen.
„Koffiemoeder" verdwijnt
Er is niemand op het Velsense
gas-en-waterbedrijf aan de
Wijk aan Zeeërweg, die de 28e
December met vreugde tege
moet ziet, al nadert dan ook
honderd keer de feestdag van
St. Salarius. Deze dag zal
„moeder" Jacoba Dames na
melijk haar laatste bakje kof
fie tappen voor de noeste
ij veraars in opgemelde. kanto
ren, want die dag wordt zij
met excuus voor de-in
discretie 65 en voor een
ambtenares betekent dat nu
eenmaal het einde der car
rière, die voor deze dertig ja
ren lang werd.
Talloos velen zijn bij deze
gulle moeder op de koffie ge
komen en een iegelijk heeft
haar leren waarderen, waar
onder een wethouder, die
heur blozende wangen eens
van een stevige pakkerd voor
zag. Ze waren toen beiden
reeds de gevaarlijke jaren
voorbij.
Na cle volgende week Donder
dag zal „moeder" Jacoba niet
langer met haar dampend
dienstblad-als-een-bureau-
vlak door de draaideur ma
noeuvreren en daarmee ver
liest het bedrijf een stukje
gemoedelijkheid, dat het een
beetje zeer aan 't herte 'doet.
Raad
De onteigende huizen in IJ
muiden West herbergen vele
verstoorde bewoners, die thans
de gemeente als huisbaas heb
ben gekregen en dus de we
kelijkse of maandelijkse ko
peken ook aan dit machti;
lichaam moeten brengen. Dat
brengen doet het hem: vroe
ger haalden de huisheren be
leefdelijk de gelden op, maar
nu zwoegen deze huurders de
verre weg naar de1, gemeente
ontvanger af en ook. - vele
vrouwen met kinderen foete
ren op deze nieuwe, onbeleef
de huisbaas en vragen Lam
penier om raad.
Licl worden van de gemeente
lijke ophaaldienst; eenpostwis-
seltje sturen of een giroreke
ning nemen er zal niets
anders opzitten, lieve huur
ders.
Vu ilverruiming
De ijverige mannen, die ach
ter de vuilnisauto's uitzwer
men om tegen betaling van
luttele penningen de geleegde
emmers van hun residu te
ontdoen, werpen tijdens deze
bezigheid genoemde resten
„zomaar" op straat en de
overheid vindt dat niet fraai
van deze mannen. Zou daar
geen wagentje kunnen komen,
om de vieze randjes uit de
emmers op te vangen? Anders
loopt er een voortdurend
spoor door Velsen, dat weinig
aan de schoonheid der ge
meente toe doet.
LAMPENIER
(3f^r-n< ET"
EE
E NEDERLANDSE visserij heeft vaak
broeders gekeken, diemet geallieerde steun
maar mooie sehepèn in de vaart brachten
en aan alle kanten gesteund werden om zo
gauw mogelijk „self supporting" te wor
den. Inderdaad leek de theorie van de
Duitse visserij zeer verleidelijk, maar wie
het rapport van de Kamer van Koophandel
van Bremen doorleest, komt tot een paar
andere conclusies.
De dalende visprijzen hebben de aan
vankelijk sterk# economische positie van
hei West-Duitse bedrijf blijkbaar behoor
lijk aangetast een daling van 35 procent
sinds Januarf'maakte de dure schepen on
rendabel en de verdere-modernisering van
de vloot is de Duitsers clan ook een beetje
in de schoenen gezakt. Bijna anderhalf
milloeri mark voor een nieuw schip kunnen
zelfs zij niet meer zomaar op tafel leggen.
De becijferingen van de Duitse reders
zijn daarom zo interessant, omdat ze naast
de Nederlandse gehouden kunnen worden
en dan blijkt, dat wij, vijf jaar na de oor
log, samen in hetzelfde-schuitje verzeild
zijn geraakt.
In het allergunstigste geval zou uit een
drieweekse reis 200.000 kilo gehaald kun
nen worden, wat legen de minimale
prijs van 0.30 RM per kilo verkocht
zestigduizend Mark oplevert. Dat is dus
net tegen de onderste grens aan, maar de
laatste maarden behoorden zelfs zulke rei
zen lot de uitzonderingen. Dat het ideaal
van een Duitse visserij, die Duitsland voedt,
zo langzamerhand meer dan bereikt is,
blijkt uit de 26.000 ton verse vis, die elke
maand aan de markt komt (inclusief de
importen) en waarvan hooguit 18.000 ton
in het land zelf wordt geconsumeerd. Het
is niet. zo heel vreemd, dat Duitsland wei
nig gebrand is op onze oogst der zeeën.
Uit dit relaas klinkt een waarschuwing
op een waarschuwing tegen een top
zwaar visserijbedrijf,'zoals-'Duitsland op
het Ogenblik heeft. Br ligt bovendien een
erkenning van cle principiële juistheid der
Nederlandse vlootpolitiek in: eerst maar
eens zelf laten saneren en dan nog eens
kijken, wat er voor de overheid overblijft
om te saneren.
Waren wij er echter gauwer bij geweest
dan had Duitsland wellicht niet alleen niet
de kans gekregen tot deze expansie, maar
er was tegelijkertijd een betere nivellering
van de beide visserijbedrijven tot stand
gekomen, die de West-Europese samen
werking slechts in de hand had kunnen
werken. Wat de Duitser te vlug deed, doen
wij te langzaam. En we hebben er alle
twee schade van.
En verder redenerend: het zou mogelijk
geweest zijn de Duitse visserij in te voegen
in een West-Europese „pool" om haar al
dus aan de banden van het algemene
Europese belang te leggen. Nu staat zij al
leen en probeert nogmaals steun te krijgen
uit de geallieerde geldbuidel. In'de huidige
constellatie maakt ze in elk geval meer
kans dan de Nederlandse visserij.
J. F.
UITSLAGEN VAN DE WINTERCOMPE
TITIE VAN „KIJK UIT"
De schaakclub „Kijk Uit" zette haar win
tercompetitie voort en noteerde de volgende
uitslagen:
Groep 1: G. Z. de HaasR. Visser 10: A,
Kistemaker—G. E. de Haas 1—0; J. A. Stals
H. Hendrikse 01: A. Kistemaker—J. Hil-
lecamp 1—0; P. Lanser—P. de Boer 1—0.
Groep 2: J. van Stekclenburgh—C. M.
Muntz jU: W. Bakker—C. M. Muntz afge
broken: J. VerlaakM. Lanser afgebroken:
W. DeciderH. Spuls S. Kistemaker
J. v. Stekelenburgh U-U.
Groep 3: H. AartsF. Huisman 1—0; T.
TolA. van der Plas 'j.
Groep 4 A: J. de Boer—J. Kramer Sr. 0—1;
H. Spuls Jr.—J. Kramer Jr. 1—0; J. Böhm
H. Wulf 1—0; J. Buys—C. Dekker 1—0: W.
HuizerH. Wolthuizen 10; A. Siewertsen
Splus Jr. LV>; Jramer Jr.—A. Siewertsen
Groep 4 B: A. Handgraat—K: Aalbersberg
0—1; J, Hogewind—.W. Cornélisseri'. 0— 1; J.
NoordermeerR. Blok 01; A. Handgraaf
K. van Veelen 1—0; J. van der Veen—B.
Stek 1—0; C. Cornelissen—J, Vis Vj—Vz.
