Fa. B. DE VILDER EN ZN
RADIO
IJmuidens bunker wordt verder
dienstbaar aan de vrede gemaakt
c/eJSMffelM,
Meyer en Zoon
Ijsvermaak verbreekt de winterstilte
in Velserbeek
S a 25 ct.
„de BICKBAR"
FA. PRUIS
SCHAATSEN
Brief
van meneer
Jterdag 30 December 1950
r.e.tvapend, beton en ongewapende steen
ï-
grote kalkzandsteenfabriek voor
honderd millioen stenen per jaar
D'
E GROOTSTE BUNKER VAN WEST-EUROPA, die als een monsterlijk gezwel
oo de IJmuidense aarde is gekleefd, zal verder voor de werken des vredes
17P1F ingericht. Nadat eerst vele jaren lang de Duitse onderzeeërs er een luguber
J 'dak vonden na hun sprong naar de schepen op Atlantische Oceaan en Noordzee,
er vredige vaten haring, weggestopt in zijn enorme schemerige buik. Reeds was
f^eriize °edrocht van binnen totaal veranderd: de diepe goten waar de onderzeeërs
jen bomvrije haven zochten, waren'gedempt en een stevige kade strekte zich voor
fn^"ihemd^uwe jaar 1951 nog maar net koud zal zijn, komen er andermaal mensen
a, grauwe kolos aan te pakken en hem verder uit zijn dommel te halen; hem
't bouwen tot een kalkzandsteenfabriek, die de tweede in grootte van Nederland
hordt en haar materiaal gaat betrekken uit de nabije kom van de haven: het ge
baggerde zand.
H De voorkant van de bunker krijgt in de
loop der komende, maanden een heel wat
Sndeliiker gezicht dan nu: hoge glazen
Sen zullen zorgen voor het licht dat de
nieuwe fabriek nodig heeft en van de acht
tien vakken", die de bunker over zijn hele
engte meet, zullen tien op deze manier
worden gebruikt als fabrieksruimte.
Een fabrieksruimte, die met haar tien
2..ote steenpersen om te beginnen.'honderd
millioen kalkzandsjenen aan de.wederop
bouw van Nederland en de wereld zal leve
ren kalkzandstenen die de essentie zijn
van elke binnenmuur en die uit? kalk en
zand al sinds jaar en dag volgens een be-
proefd recept worden gemaakt.
Zandnood allerwege
De jongste Nederlandse fabrieken zijn
echter al een kwart' eeuw oud en de mees
te kampen tegen ëen steeds grotere zand
nood: de duinen mogen niet verder worden
afgegraven en andere reservoirs voor de
benodigde honderdduizenden tonnen zand
zijn moeilijk te vinden.
Behalve in IJmuiden, waar cle bagger
molens tussen en bij de pieren jaarlijks
enorme hoeveelheden zand ophalen om het
bis verloren materiaal verderop in zee weer
■weg te laten gooien.
Dat is wellicht de aantrekkelijkste kant
van dit nieuwe project: een tot nu toe nut-
iteloos product wordt dienstbaar gemaakt
ADVERTENTIE
Met dank voor het genoten
vertiouwen wensen wij U een
voorspoedig 1951
Ook in 't nieuwe jaar
Even naar De Jager
VOOR LUXE en HUISHOUDELIJKE
ARTIKELEN, SPEELGOEDEREN, enz.
JQOMPSTQ. 66
IJMUIDEN OOST
„Opstand op Cuba" (Thalia) Het ge-
flmatitiseerde verhaal van de Cubaanse
illigaliteit, die zich met hand, tand en
ajtomatische wapenen verzet tegen een
tyrannieke president, heeft regisseur John
Huson de kans gegeven een boeiend en
vooral kleurig verhaal op te zetten over.
dit explosieve eiland met zijn welgevormde
bevolking. De kleine China Valdes, al even
dapper als haar mannelijke medestrijders,
wordt met verve vertolkt door Jenniger
Jones en ook de verdere rolbezetting is
sterk: John Garfield zorgt, voor een aan
vaardbare revolutionnair, die met veel intel
ligentie zijn strikken voor het corrupte re
giem spant, strikken die tenslotte de onder
gang der tyranners bewerkstelligen.
Thalia gaat het nieuwe jaar in met cle
laatste comedie van de Marx Brothers
■Love happy" of wel „Niemand de deur
uit', zoals het Nederlandse kantoor dit zo
fijntjes vertaalde.
Het is een waarlijk verrukkelijke film,
die dit koldergezelschap in grote vorm
geeft en dat zegt voor deze Marxen
heel wat. Het verhaal is volledig bijzaak,
ivant het behoefde slechts het stramien te
jPi waarop de heren voortborduren en
dal kunnen zij desnoods op ieder stramien,
pnneer men naar woorden zoekt om hun
aamor te definiëren grijpt men eigenlijk
Wrtdurend in een onbekende ruimte: men
«kent alleen die allerbelangrijkste hoe
kigheid de ontroering. De rest van de
"?uren, de „normalen" dus, lijken volko-
onwerkelijk naast de abnormaal uit-
Smte en handelende gebroeders Marx en
gwligt het geheim van hun voortreffe-
Meid. Men kan er naar verkiezing om
■achen of glimlachen. Het is in elk geval
eeJ goede entrée 'van het jaar 1951.
"de middagvoorstellingen van Nieuw-
sarsdag en. Woensdag dartelen twee
eense dwazen Watt en half Watt over het
to (tn een tweede plezierig kolderverhaal
■AVatt en Half Watt in het circus Bollini".
aan een nuttige industrie en de kosten van
het uitbaggeren van de IJmuidense haven
zullen voor de Rijkswaterstaat aanzienlijk
kunnen dalen, omdat voortaan betaald em
plooi te vinden is voor deze lawines van
zand.
Kalk komt er voldoende uit België en
Duitsland en de nieuwe fabriek kan dus
draaien op 'een plaats waar niet alleen een
grondstof onbeperkt voorradig is, maar ook
het begin van de export-over-zee ligt: zee
schepen kunnen voor de bunker meren en
de stenen over de wereld brengen, de we
reld die nog jarenlang kalkzandsteen zal
vragèn voor zijn verwoeste steden. En
daarna voor zijn nieuwe steden.
Aller medewerking
Honderd man zullen in de bunkerfabriek
werk vinden: dit volautomatische bedrijf is
weliswaar niet arbeidsintensief, maar door
dat de stenen met de hand van de persen
gehaald moeten worden, zal er toch een.
aanzienlijk getal arbeiders gebruikt kun
nen worden.
Het is geen wonder, dat de totstandko
ming van deze nieuwe IJmuidense in
dustrie, die tot zekere hoogte haar bedje
gespreid vond al zal het toch nog half
1951 worden voor de fabriek kan aanlopen
de medewerking van alle autoriteiten
en speciaal die van Velsens burgemeester
en wethouders kreeg. De nieuw op te rich
ten vennootschap, die waarschijnlijk „N.V.
Kalkzandsteenfabriek IJmuiden" zal heten,
is daar ten zeerste mee gebaat geweest en
het beste compliment dat wij voor Velsens
bestuurders hóórden uit de mond van een
der toekomstige directeuren, de heer D. M.
N. Bakkes, was „Het leek daar op het raad
huis wel een particulier bedrijf".
Dat de bunker zo precies aan de eisen
voldeed, was een tweede meevaller: het
leek alsof de Duitsers op de fabriek had
den gerekend, want zelfs cle gaten in de
achterwand, die straks de schoorstenen
door moeten laten, waren er al in uitge-
Het geslaagde, ontwerp van architect Tu-
ninga moet eerst nog de schoonheidscom
missie passeren en het zal zeker goedge
keurd worden. Alles wat aan deze bunker
gebeurt kan hem slechts verfraaien.
Er komen nieuwe schoorstenen bij in
IJmuidéh.' De industrialisatie gaat zich uit
breiden" tot het beton der Duitse marine.
Is er schoner voorbeeld te vinden van het
„omsmeden van het zwaard tot de ploeg
schaar"-, ofwel van het gewapend beton tot
"de ongewapende kalkzandsteen?
—ADVERTENTIE
MAATKLEEHMAKERS
MODES
- Tel. 4453 - IJmuiden
Kennemerlaan
p. f.
Burgerlijke stand Veisen
GEBOREN: T. WaijenbergKelderman, z..
Nachtegaallaan 7 IJmuiden-O.; A. Portegies
Stoele, z., Zeeweg 399. Driehuis; J. W. Spij
kermanSchaap, z.. Elzenstraat 40. IJmui-
den-O.; C. D. BartmanKooij, d„ Dictsveld
9. Haarlem; H. Broekde Groot, z.,Pres.
Krugerstraat 40, IJmuiden; D. Jansen.Ver
wei j, z., Scheepstimmermanslaan 31 B, Rot
terdam. M. Stegenxeijerde Vreeze, z„ Hof-
geesterweg 29, Santpoort,
OVERLEDEN: F. Balkema. 71 j„ ongeh.,
Breesaapstraat 54, IJmuiden; J. van dor Plas,
71 j„ echtgenote van F. van Croonenborg,
Evertsenstraat 23, IJmuiden-O.
ONDERTROUWD: H. S, M. van Poorten.
Kerkerinklaan 21, Santpoort en G. Nijssen,
Hoofdstraat 117. Santpoort: J. van den Berg,
Wijk 6 No. 20, Urk en L. Post, Marconistraat
50, IJmuiden; S. L. Kaandorp, Dijckmans-
straat 3, Velsen-N. en B. van der Mark,
Kortenaerstraat 15. Haarlem.
GEHUWD: J. Kuppens en J. Huijboom,
Loe Eind D 7, Liempde; B. C. van Norden en
G. C. Beekman, Oosterstraat 17. Haarlem;
A. Sloterdijk en A. M. Mant je. Loet E 180,
Schagen; P. Val ent ij n en E. Krab, Dricboom-
laan 26, Hoorn; W. van Dordt en W. de Boer,
de Lumeijstraat 30, IJmuiden-O.; W. E. Rijn-
veld en A. J. C. G. van Oosterom, Mercurius-
straat 25, Haarlem: Th. M. Nijssen en C. E.
Duineveld, Rijksweg 289, Santpoort.
MARKTBERICHTEN
29 December 1950
Prijzen
Heilbot 2,101,90; gr. tong 2,602,50; gr.m.
tong 1.92—1,86; kl.m. tong 1.71—1,66; kl. tong
I 1,38—1,37; kl. tong II 1,05—1,00; tarbot I
1,841.74, per kg.
Kl. schol I 41; kl. schol II 2-518; schar
1810,50; makreel 3128,50: gr. schelvis
4847; gr.m. schelvis 5148,50; kl.m. schelvis
46.5040,50; kl. schelvis I 4032; kl .schelvis
II 27—13; wijting 18,50—13: midd. gul 27.50—
26,; kl. gul 23,50—21,50; kl. haai 19—.18.50;
poontjes 1210; kl. koolvis zw, 18,50, p. 50 kg.
Gr. koolvis zw. 33,5028; gr. leng 5250,50,
per 125 kg.
Aanvoer
31 kisten tong en tarbot, 3 kisten heilbot,
34 kisten schol. 13 kisten schar. 30 kisten
makreel, 279 kisten schelvis. 72 kisten wij
ting, 15 kisten kabeljauw en gul, 7 kisten
leng, 21 kisten haai, 32 kisten poon, 26 kisten
koolvis, 20 kisten diversen. Totaal 583 kisten.
Besommingen
IJM 38 Zeelandia f 11.400.
HD 37 f 1550; HD 125 f 1690.
SCHEEPVAART IJMUIDEN
Vrijdag 29 December 'kwamen de haven
van IJmuiden binnen: Hilda Rebecca van
Hamburg. Hagno van Rotterdam. Rother v.
Goole. Dione van Caen. Barend van Ant
werpen. Gea van Rostock. Marga van Calais.
Bolero Van M' bro. Roelf van Oporto. Bran-
daris van Hamburg. Lahorfoss van Cork.
Zuiderkruis van Indonesië.
Vertrokken zijn:. Ardennia naar Rotterdam.
Hondsrug naar Rotterdam. Eemstroom naar
Plymouth. Midas naar Rotterdam. Rouke n.
Drake. North Down naar Belfast. Kingsea
naar Kotka. Ino naar Rotterdam. Tilly naar
Rotterdam. Hondsbösch naar Rotterdam.
Rijn naar Rotterdam. Kar] naar Denemarken.
In nare naar Hamburg. Libelle naar Rotter
dam. Wibold Böhmer naar Savona. Sifborg
naar Rotterdam. Rother naar Goole. Jobs
haven naar Schiedam.
Herten voelen zich nog best
De rode weerschijn van de wegzinkende
zon dringt ver door tussen de kale boom
kruinen van Velserbeek en legt een matte
glans over het ijs, dat het water rond de
hertenkamp bedekt. De laatste dagen van
het jaar hebben de natuur doen verstarren
van de kou. De bomen steken als sombere
zwarte gedaanten, af tegen het hard-
gevroren sneeuwkleed rondom Deze win
terstilte wordt verbroken door de luid
ruchtige ijspret van de jeugd: het roffe
lende geluid van schaatsen over de ijsvloer
en de juichkreten, die weergalmen wan
neer een jonge krabbelaar een „ster" in
het ijs valt.
Schors voor het gebit en
bieten voor de maag
De herten staan dat geren van kinderen
die met schaatsen en sleeën langs de hek
ken voorbijgaan, wat verwezen aan te zien.
Ondertussen peuteren zij met hun scherpe
hoeven de ijskorst los en in de donkere
aarde die bloot komt snuffelen hun brede
neuzen naar een spiertje groen gras. Of zij
knabbelen aan de bast van de gesnoeide
iepentakken, die ze toegeworpen 'krijgen,
omdat dat zo goed is voor hun plooikiezen.
Deze hoefgangers-stam leeft overigens niet
alleen bij schors en sneeuwwater: dat gaat
allemaal buiten de maaltijden om. Die
worden met nauwgezette regelmaat opge
dist in cle ruiven en troggen van het win
terverblijf: bieten, „biks", dat is oud
brood, eikels en hooi. Het heeft nog niet
zo hard kunnen vriezen of het herten
volkje is dat verblijf steeds als niets meer
dan een cafetaria blijven beschouwen. Het
komt er alleen om te eten. Daarna gaan de
dieren weer onbekommerd cle kou tege
moet om te herkauwen en ook om cle nacht
door te brengen. Zij zoeken hiertoe slechts
een beetje beschutting tegen de wind. Zo
voelen zij zich veiliger tegen de dreiging
van loslopende honden, die vaak hun do
mein betreden. Ja, het zwervende „vuil-
nisbakkenras" dat hier binnendringt, zon
der zich ook maar het het minst te laten
v/eerhouden door de bordjes, waarop dit
uitdrukkelijk verboden wordt, is cle schrik
vair al het gedierte van Velserbeek. Zo'n
ruige blaffer veroorzaakt een paniek onder
de ganzen en kalkoenen en de pauwen
brengen cle nacht voor de veiligheid maar
in de bomen door. De boswachter, die de
rust onder zijn beschermelingen warm toe
gedaan is, loopt soms uren achter deze in
dringers aan te jagen.
Tussen de zwarte tronken van het park
zijn de laatste dagen' hier en daar met kra
kend geweld een paar bomen weggevallen.
Het zijn enige beuken en eiken, die we
gens hoge ouderdom zijn gestorven. De
dorre kruinen zijn aan stukken geslagen
tegen de grond en in de stronk van één van
cleze gevelde beuken, die meer dan 350
jaar oud werd, hebben een paar jongens
een rovershol ingericht.
De bevroren sloten zijn trekpleisters
voor de jeugcl en ook voor enkele ouderen
die zich er tussen mengen om cle schaats-
kunst machtig te worden zonder te veel op
te vallen. Bij de Hermitage laten de jonge
vacantie-vierders zich voorover op hun
sleetjes vallen om languit de helling af te
schieten.
Zo druist de wintersport door Velser
beek. Maar cle bewoners van het vogelhuis
zitten huiverig ineengedoken in hun kooien
op betere tijden te wachten, Uitgezonderd
de duiven; die onderhouden een luchtbrug
naar een bijt, die binnen de hertenkamp
voor de zwanen, ganzen en eenden wordt
opengehouden voor de watervoorziening
en voor het brood, dat. de mensenhand er
strooit.
ADVERTENTIE
OLIEBOLLEN
APPELBEIGNETS
OLIEBOLLEN speciaal 10 ct. p, st.
BESTELT U TOCH OOK AAN
OOSTERDUINWEG 31, Tel. 5681, IJm.-Oost
Wij wensen allen EEN VOORSPOEDIG 1951
en zijn ook Nieuwjaarsdag weer voor U open.
Oudejaarsdag bezorgen wij door dc gehele
gemeente aan huis.
Strauss bij „Santpoorts Bloei"
De oude, maar zo charmante film van
regiseur J. Duvivier over het leven van
Johan Strauss is door Santpoorts Bloei
teieeht op het oudejaarsprogranxma. gezet.
In een wervelwind van zoete melodieën
vertolken Louise Rainer en Fernand Gra-
vet de hoofdrollen in dit muzikaal en
technisch hogelijk te waarderen werk.
ADVERTENTIE
ZANG - MUZIEK - TONEEL - POLITIEK
LESSEN CURSUSSEN NIEUWS ENZ. - ENZ.
Alles in uw huiskamer te horen dank zij
nu met Visserijband ƒ225, ƒ295 en ƒ398
Wij hebben PHILIPS en ERRES toestellen v.a. 115.-
Betaling in overleg.
Electr. wasmachines v.a. 198.R.S., Hoover e.a.
wringers, strijkbouten, electr. kachels, clectr. schcer-
apparaten en verlichtingsartikelen.
WILLEM BARENDSZSTRAAT 21 - TELEFOON 572G
VANNACHT 'VAREN DE SCHEPEN. En
morgennacht. De marconist heeft het
die avond wat drukker clan anders, want
de ouwe wil.een telegram van zes-en-der-
tig woorden naar Rotterdam de lucht in
hebben, waarin zeven keer een naam voor
komt. De tweede stuur piekert boven een
glas punch. Uit de kombuis drijft de blauwe
walm van een pan met olie de gang in en
de meester prikt cle kok speels in de zij en
gapt een oliebol.
Bij Pernambuco en in de monding van
de Schelde.
Voor cle IJmuidense pieren en op de
Oostzee.
Voor de IJmuidense pieren?
Jazeker, daar dobbert de Deneb, de
loodsboot zogezegd. Die is morgenavond
buiten, al van Tweede Kerstdag tien uur
's morgens af, want Ouwejaar is.net als
elk jaar en elke dag: er moet beloodst wor
den als dat zo uitkomt. Met acht-en-dertig
man draait de Deneb in zijn beperkte stuk
je Noordzee zijn toeren. Altijd in de krikke
mik, dat is de plaats waar de branding het
lastigst is aan lagerwal. Morgenavond op de
lagerwal van Ouwejaar, want neem me
niet kwalijk: je kunt toch beter thuiszitten
dan buiten de pieren.
Dat zegt Jaap van de pufschipper en dat
zegt Oostenwindje en dat zegt schipper
Krijnen, die nog te kort schipper is om eeiT
bijnaam te hebben verdiend.
i^U-Q9JO-Ci.Z
ADVERTENTIE
NOOITGEDA CHT
6.00 - 11.40 - 12.— 15.5C
Houten Noren Hoekstra 19.75
Bedkruiken 95 - 1.25 1.95
LOENDERSLOOT'S
WARENHUIS
WUlemsbeekweg 96 - IJmuidcn-Oosl
Telefoon 4654
Ze hebben er allemaal hun eigen herin
neringen aan op de Deneb. De meester aan
de versiering, die hij verleden jaar zo mooi
langs de gangen hing en die dit jaar nog
beter wordt: gekleurde lampjes, met de
tong uit de mond geschilderd in de ma-
chienkamer de matroos Jelle Koe uit de
Lemmer aan een ouwejaai-savond in cle
oorlog. Hij voer toen nog als matroos op cle
„Hilda", het redclingsbootje van de Lem
mer en er was een Duits vliegtuig in de
Zuiderzee gevallen een bommenwerper
om precies te zijn. Bij de ton van de Trintel
stak de vleugel boven het donkere water
uit.
Er waren geen overlevenden op die
avond.
Jelle is geboren op de goede tjalk „Em
manuel van Lemmer" en hij is op het water
groot geworden en hij heeft het zien
waaien, dat de aal de korf uit vliegt, zoals
ze het in zijn geboorteplaats zeggen. Tegen
de oudejaarsavond van morgen ziet hij niet
zo bar op: kokkie bakt lekkere oliebollen en
voor de rest zullen we het best rooien.
„Als er maar geen schip komt op slag
van twaalven". Dat hopen ze-allemaal in
hun hart op de Deneb. Verleden jaar was.
dat zo en de stemming was er echt een
beetje uit. De hete punch en cle chocola en
cle gebakjes en de koek zuinig gespaard
met z'n acht en dertigen moesten blijven
staan, want er ging een motorsloep over
boord om een loods op de late klant over
te zetten.
Natuurlijk was toen net die sloep defect.
Er ging' een matroos mee ha de sloep,
toen die eindelijk varen wou, en die ma
troos praatte tegen de mannen op dat
vreemde schip. „Hij stond nog te praten,
toen het schip al in de sluis lagzeggen
ze op de Deneb, maar dat kan best een
beetje laster wezen.
Later riep de jkunslwacht de Deneb aan
over de ï'aclio en er is een Nieuwjaarswens
gewisseld. Ach en toen was het wel weer
gezellig.
maar eerlijk: liever geen schip om
klokke twaalf. De rest van het jaar mogen
ze komen, maar nou net deze ene avond.
Oudejaar op de brug van de „Deneb"
Drie jaar geleden de tweede stuur J.
A. Allerlieste, die ze „Oostenwindje" noe
men, weet het nog precies ging hij als
loods mee op een stomer, die meerde aan
cle Hoogovenpalen nadat ze hem hadden
binnengebracht. Uitgerekend om twaalf
uur ging de tros om de paal. En daar
kwam meteen de sleepboot er over heen
met een stoot op de fluit en in cle haven
barstte het geweld van cle laatste minuut
van het jaar los, zo clat niemand meer aan
dacht had voor dat meren: eerst het ouwe-
jaar helpen uitluien. Gelukkig lag cle schuit
al met een paar draadjes vast....
Zo hebben ze allemaal hun herinnerin
gen, deze mannen van de Deneb. Als er
's morgens om tien een bakkie gedaan
wordt, komen de verhalen nog wel eens
los, vooral als de oud-schipper Stam en zijn
collega Leegwater het groene gordijn van
de mess op zij schuiven en „morrie" zeg
gen, omdat ze het niet kunnen laten af en
toe eens over te wippen. Ze weten immers
veel te goed, clat ze altijd volledig welkom
zijn.
En schipper Leegwater, die een dil$ boek
geschreven-heeft,-weet een hoop té vertel-
Nog even, dan kan kokkie dc dampende
schaal met oliebollen opdienen.
len over de oucle tijden. Over de eerste
oorlóg, toen cle loodsschoener buiten hup
pelde tussen cle mijnen. Over een Oude-
jaai'savond op een zeilboot, die in vliegend
stormweer de Kaap rondde en zijn zeilen
aan flarden voer. Schipper Stam, die de
vorige jaarswisseling de gezelligste van
allemaal heeft gevonden ondanks die boot
om klokke twaalf. „Tot half drie hebben
we het oude jaar verder zitten uitzitten.
Rustig weertje en lekkere oliebollen."
Een stukje naar links, een stukje naar
rechts, naar de boei en terug dat is
het weinig opwindende paadje van de
IJmuidense loodsboten. Ze liggen daar
altijd als trouwe honden voor de armen
der pieren Aldebaran, Deneb en hoe
ze meer mogen lieten. Af en toe ploegt
het „afhalertje" er heen om een loods
aan boord te brengen of af te halen.
Het lijkt een mak bestaan, maar het
kan een hard bestaan zijneeuwig aan
lager ival, eeuwig op de kantelende
rug van de branding. Morgenavond is
de Deneb buitengaats, op Ouwejaars-
avond zijn de 38 mannen niet thuis en
tijdens de twaalf laatste slagen van
Ï950 zullen ze niet in de ogen van de
hunnen kunnen zien. Tragisch is dat
niet. De familie op de loodsboot néémt
het ook niet zo zwaar op, al zal er
wel eens even wat vastlopen van bin
nen", morgenavond op de Deneb.
Het is echter zwaar genoeg om er een
verhaal aan op te dragen, aan de 38 van
de Deneb en aan de duizenden, die op
de zee zijn als het Nieuwe Jaar begint.
maar we begrepen best, dat het kleine
voorraadje in broederschap gedeeld moest
worden".
Overigens van de Engelse tijd niet zo heel
veel goeds. Daar praten we niet meer over.
Ook niet over de oudejaarsviering op de
„Rotterdam", een tanker van de APC, die,
later gebleven is en die rond de twaalf-
uurslag tussen Belfast en Aruba zwierf
toen er een duikboot aan stuurboord in
zijn handen ging staan spuwen. Dan zie je
de oliebollen al drijven en je zwemvest er
naast.
Tweede machinist F. M. v. d. Gaag, die
er al dertig jaar bij het Loodswezen op
heeft zitten weet nog goed, dat het in
zeven-en-veerlig geen lekker weertje was.
De „Canopus" lag die avond buitengaats
en er zou een gezellig avondje van gemaakt
worden. Maar het werd noodweer en de
kok hield het beslag nauwelijks in cle pan
en dat ging maar bozer en erger worclen
met die storm.
Het woei dat het rookte en om twee
uur is de loodsdiensth gestaakt. De Cano
pus ging naar de steiger en daar is het
feest dunnetjes overgedaan, al zag je geen
hand voor ogen in dat pokkenweer.
Herinneringen uit de tijd, dat de Neder
landse loodsen onder Engelse vlag voeren
en meevoeren met de convooien naar
Afrika en Azië? Genoeg. Hoor Gerrit
Koomen, de kwartiermeester er maar eens
over. Vijf jaar oud en nieuw op zee, de
laatste oorlogskeer in de Golf; met veertien
verschillende nationaliteiten in hqt gun-
nersverblijf. „We verstonden elkaar niet,
Maar daar praten we niet meer over.
Afgelopen en voorbij. Morgenavond ligt
de Deneb buiten en morgenavond is er een
klein tikkeltje feest in de verblijven van
dat pronte loodsschip. Machinist A. de
Bruijne heeft zijn lampjes dan beschilderd
en de serpentines uitgehangen in de dag
verblijven en de gangen. De radio klinkt
over het hele schip en de mannen hebben
een glas punch voor zich. Ze denken aan
thuis en aan vroeger. Ze denken aan straks
en cle kok Ax-ie de Noordeker oftewel Arie
Sloot komt binnen met de schaal oliebollen
van elk jaar, gebakken op een mooi en
duur fornuis.
Want het Loodswezen heeft z'n spulle
tjes in orde. En z'n mensen zijn puik.
Morgenavond om twaalf uur zijn ze even
van slag af, de wachtsman in de stuurhut
evengoed, maar voor de rest; gaaf. Alle
maal en stuk voor stuk.
Morgenavond trekt het geluid van de
stoomfluiten over de IJmuidense haven en
als er niks te beloodsen valt zal de Deneb
een rondje om het Fort maken. Met zijn
fluit wijd-open. Want een nieuw jaar komt
voor het Loodswezen en de Deneb en de
andere boten van het Loodswezen. Moge
het gezegend zijn voor cle acht-en-dertig;
voor allen, ook die met hen de zeven zeeën
bevaren van Pernambuuk tot Delfzijl.
J. F.
Meneer heeft mij een brief geschreven:
Meneer: onze onderwijzer in de vierde klas
van de Lagere School in de WiV^lmina-
straat, hoofcl de heer Hubregtse. Ik was
tien en niet altijd even gezeggelijk. Maai
meneer was een vriendelijk man, me;
begrip voor..kleine jongens en hun verlan
gende blikken naar cle hoge ramen, waar
door de zon schijnt en waarachter het ge
luk leeft, dat kort en kernachtig wordt
opgesomd in het woord Buiten. Hij had
geduld met ons, ook al kon hij niet voor
zien clat er een rechter moest worden, een
ander donxiné en een derde professor. Niets
cluidde bij dit drietal op dergelijke lots
bestemming. Wat mijzelf betreft: nooit heb
ik toen vermoed dat meneer's geduld zo
ver zou reiken, dat hij mij ixegen-eix-veer
tig jaar later nog een brief zou schrijven.'
Ja, het is negen-en-veertig jaar geleden
dat ik bij hem in de klas zat. En nu begint
hij zijn brief met: Zeer geachte Heer. Zoiets
was toen ondenkbaar. Het lijkt dat nog
steeds. Hij is één-en-tachtig, maar zijn
handschrift is even vast en keurig als toen
hij twee-en-dertig was en vóór de klas op
het bord schreef. Ik herken dat handschrift
en de schrille tegenstelling waarin mijn
slordig gekrabbel ermee verkeerde. En
waarom noemt meneer mij, iets verder in
de brief, zelfs U.E.? Hij moest deze kopy
eens zien. Gelukkig maar dat hij dit stukje
alleen in druk, in de krant, thuis zal krij
gen. Er staan verscheidene doorhalingen en
ingevoegde woorden in de kopy. Zijn schrift
daarentegen is onberispelijk. „Zoals U.E.
merkt leef ik nu ik ouderword sterk in
het verleden en_prettige herinneringen heb
ik aan ons mooie Haarlem en aan de oude
school van Hupie."
Van Hupie! Ik ontstel. Jongens! Hans,
Jaap, Nico, Karei, Jan! horen jullie dat?
Meneer noemt hem Hupie! Hem, ons ern
stige schoolhoofd, altijd in jaquette, waar-
van de panden plachten te kwispelen als
hij boog om het krijtje aan. te vatten, zodat
hij deed denken aan een statige zwarte
vogel. Ons schoolhoofd, op wiens naatje, in
zijn kamertje aan de Sophiastvaat, wij bij
voorkeur niet verschenen en die Dove Ka,
bij v/ie je slierten drop voor een cent kon
kopen, aanduidde als „een oude vrouw, die
in lekkernijen schijnt te handelen, en die
een ernstige klacht bij mij heeft ingediend
over kinderen van deze school, die z.g. bel
letje hebben getrokken ik moet daar niet
meer van horen," Ja, wij noemden henx
Hupie. Maar dat wist nxenéer toch niet!
Dat zou hij toch nooit hebben gedacht, laat
staan gezegd, laat buiten iedere mogelijk
heid: geschreven!
Nu schrijft hij het. Zomaar. Aan een
jongen uit de vierde, zijn eigen klas, tweede
rij, achterste bank.
Ik heb het aan een andere jongen-van
toen laten zien. En hij schrok en zei dade
lijk: Wat? Schrijft hij zelf Hupie?
Meneer, wij kunnen dit niet goed ver
werken. Wij zullen pogen aan de gedachte
te wennen, maar het zal moeite kostèn.
Wan! wij zijn toch eigenlijk jongens ge
bleven: i ix ons hart.' Zeer geachte nxeneex*,
U.E. blijve steeds verzekerd van ons
respect.
Uw'd.w.
Leerling uit de 'vierde.
JUMP-NIEUWS
Door de feestdagen stond de Bondscompe-
titie voor de IJmuidense bridgeclub „De
Jump" stil. De competitie om het clubkam
pioenschap voor paren is echter voortgezet
en de uitslagen hiervan warén:
A: 1. Ligthart—Wonink 35'/-. p. 2. Born—-
Moot 28'/2 p.. 3. Kuiper—Weij 24'/s p. 4. De
Haas—Kramer 22'/> p. 5. Lamanv. Pel 21 p.'
5. Jonker—Mains 18 p. 7. Echtp. De Groot 18 p.
B: 1. SmitZandwijk 32'A p. 2. Amsing
v. d. Berg 66 p. 3. BreurBreur 62'/2 p. 4.
dames Kramer—Rolloös 62 p. 5. Boer—Konz
56Va P. 6. dames Brouwer—De Haas 51*/s p.
7. v. d. Burg—Kuys 51 p. 8. mevr. Konz—
Koud ijs 50 p. 9. mevr. Oldenburg—v. d. Meer
35 p. 10 dames Krijger—Laman 33 p.
ADVERTENTIE
VELSERDU1NWEG 173 TELEF. 4402
SPECIAAL HUIS VOOR
WASMACHINES EN STOFZUIGERS
(HOOVER DEALER)
wenst zijn gehele cliëntèle een
GELUKKIG NIEUWJAAR
EEG^rYKET^
ONDER HET MOTTO, dat de prijs van
de vis naar beneden moet, hebben de
trawlreders van de havens aan de Humber
besloten na de eerste Januari alle opgeleg
de schepen weer naar zee te sturen met de
opdracht onx zoveel mogelijk te vangen. In
derdaad is het vleesrantsoen in Engeland er
sinds kort niet beter op geworden en na
tuurlijk is het besluit warm verwelkomd
in alle visserijkringen, in alle Engelse vis-
serijkringen althans. Voor vreemde schepen
is de aardigheid er nu wel af, om nog lan
ger in Engeland te markten.
Wanneer wij echter deze oekase in haar
wijder verband bekijken, moet toch gezegd
worden, dat Engeland er eens te meer mee
laat zien, dat het zich blijkbaar nog steeds
niet thuis voelt in de West-Europese fami
lie. Op een moment, dat de maaswijdten
van de netten weer eens onderhanden zijn
en blijkens de recente berichten is er
een kans op vergelijk gaat John Buil
„met alle netten" naar zee en stroopt hij de
toch al arme wateren in onze omgeving
met alle beschikbare krachten af. Juist, nu
er een streven is naar kwaliteitsverbetering
in de gehele Westeuropese visserij, gaat
John de markt volstoppen met een massa
product.
Het is een zorgelijk symptoom, dat „de"
visserij slechts bestaat bij cle gratie der in
ternationale moeilijkheden bij de gratie
der oorlogen vaak. Het kan cle visserij als
haar grootste tekort worden aangerekend
en met haar hare leden. Waar het indivi
dualisme verdwijnt en plaats maakt voor
een drang naar gebondenheid in vrijheid,
gebeurt dit maar heel schoorvoetend in de
visserij en in dit opzicht geeft geen enkele
vloot de concui'rent ook maar iets toe. On
danks het feit, dat haar reders drommels
goed weten, dat zij meehelpen aan hun
eigen graf.
Welke gevolgen de Engelse beslissing za
hebben is nog niet te overzien, maar wij
voelen ons ganselijk geen groot profeet,
wanneer wij beweren, dat Engeland mee-
eters rond de Noordzeetafel nu ook grotere
happen zullen gaan nemen. Dat de maas
wijdten slechts op' papier zullen blijven be
staan. Dat we weer eens echt ouderwets el-
gaar gaan „doodvaren".
