Tante Els
Bijna drieduizend kippen vielen
ten prooi aan het gevreesde virus
-Clowntje Rick
NooMÊÖI
AUTO-RIJSCHOOL
REIJM
Old Clothes New
J
Wist je dat..
Vogelpestwaarde door Purmerland
Isolatie voor „gezonde" bedrijven
in de wijde omtrek levensbelang
A UT 0>JR IJL E S
IJmuiden
Analysten-jubileum opende
Hoogoven-reeks voor 1951
Laros leidt in DCIJ-competitie
Santpoort
Santpoortse schakers
wonnen van „Weenink"
Agenda voor Velsen
Heemskerk
Velsen-Noord
„Midwinter-bijeenkomst"
in de R.K. Meisjesschool
St. Josephkerk krijgt
koperen torendak
Voor de kinderen
Het hoekje van
Weekraadsel
W\jk aan Zee
FEUILLETON
QphferJjAWR^
DONDERDAG 4 JANUARI 1951
4
tr
Het virus is een bacil met guerflla-neigingen. Nauwelijks heeft hij zijn massamoord
onder het pluimvee in de ene plaats begaan, daarmee verslagenheid en ernstige be-
staanszorgen brengend onder de kippenboeren, of hij duikt even plotseling op binnen
het gaas van andere hoenderoorden. De schrik slaat de eigenaar om het hart als hij
de eerste verwoestende invloeden van de vogelpest bemerkt en een gevierde leghoen
ziet verlammen en „hoesten", ten teken, dat haar adem stokt. Na die symptomen heeft
zij niet lang meer te leven. De „zwarte dood" neemt geen genoegen met de eerste
maar tast bliksemsnel door naar honderden andere kippen. Binnen enkele dagen is
het luidruchtige gekakel in de rennen verstomd en de pluimveehouder loopt, versuft
door deze slag, door zijn lege hokken.
Tweemaal in één jaar sloeg de bijna on
naspeurbare en raadselachtige vijand toe
in het bedrijf van Helmich in Den lip bij
Purmerend. De eerste aanval kostte 850
kippen het leven. Nadat zijn bedrijf geheel
met natroloog was bewerkt schafte hij zich
een nieuwe stapel aan uit een onbesmet
gebied: Limburg. Al deze kuikens werden
ingeënt. Maar de vorige week Dinsdag is
zijn bedrijf opnieuw door de vogelpest
overvallen. Binnen anderhalve dag stierven
400 van zijn kippen en de overige 130
werden door de destructor afgemaakt.
Helmich is tevens koeboer, daaraan is het
te danken, dat hij zich na deze nieuwe slag
drijvende kan houden. Maar zijn hart is
bij de pluimveeteelt. De macht der ge
woonte drijft hem nog iedere dög langs zijn
uitgestorven hokken. „Ik kan het nog
steeds niet geloven", zegt hij. De grote
vraag, die hem nu bezig houdt, betreft de
doelmatigheid van de entstof, die zijn
hoenderen was toegediend. Deze werkt
slechts drie maanden. Hij betreurt het, dat
zijn stapel na het verstrijken van deze
periode niet opnieuw van overheidswege
is ingeënt. Particulier was dit een te kost
bare onderneming. En hij vraagt zich af
of zijn kippen na een herhaling van de
injectie hetzelfde zou zijn overkomen.
„Voorlopig begin ik er niet meer aan",
zegt hij tenslotte, „ik ben niet van plan
om weer een nieuwe stapel te fokken, voor
dat er afdoende bestrijding van de virus mo
gelijk is. De kosten die gepaard gaan met
het verwerven van nieuwe leghennen zijn
bovendien hoger dan de vergoeding, welke
van hegerhand voor de dode kippen wordt
uitgekeerd".
Destructie en isolatie
Bij nog twee andere bedrijven in Den
lip sloop het virus de ren binnen, de pluim
veehouder Meijn verloor duizend „Noord-
kollandse Blauwen", slachtkuikens, die een
grote waarde vertegenwoordigden voor de
export en een andere kippenboer, Rep,
raakte niet minder dan dertienhonderd
hoenderen kwijt, waarvan vijfhonderd
slachtkuikens en achthonderd leghennen.
Die kippen, dié nog niet door de virus wa
ren aangetast m 'en worden gedood door
de mannen van at destructiebedrijf in
Purmerend. Ze zijn in hermetisch gesloten
vaten afgevoerd en in vlammen opgegaan.
Bij Meijn zijn nog duizend kippen in leven
gelaten, wier verblijfplaatsen nogal ver
van de pesthaard verwijderd liggen. Er
zijn nog geen ziekteverschijnselen tussen
waargenomen en de eigenaar bezigt natro
loog en andere kleren om deze overleven
den bij het voeren van infectie te vrij
waren.
Het merkwaardige van deze bezoeking is,
dat zij beide keren, dat zij Den lip verraste
de eerste maal vier bedrijven, de tweede
maal drie aan één zijde van de weg
bleef en de pluimveebedrijven aan de an
dere zijde ongemoeid liet.
Boer, pas op je kippen
Aan de smalle hoofdstraat van Ilpendam
heeft burgemeester C. Purmer, in wiens
ambtsgebied ook ..Den lip" valt, de noden
van dat stukje waterland, waar de pluim
veehouderij een integrerend onderdeel van
de strijd om het bestaan is geworden, aan
gewezen.
„We staan voor een raadsel. Na dat
eerste geval bij Rep en de besmetting bij
Meijn, die zich Dinsdag manifesteerde
heeft de overheid alles gedaan, wat mense
lijk mogelijk is: vervoersverbod opleggen,
loslopende huisdieren vasthouden, eieren
van besmette bedrijven voorlopig uit de
distributie houden
Wat kan er meer gedaan worden? Enten
met „levende stof", die wel afdoende is,
maar in de mest van de dieren nieuwe mi-
crobenhaarden veroorzaakt, zou de hele
lip plat kunnen leggen. Enten met. dode
stof, om althans de gezonden immuun te
maken, is de tweede oplossing en daar zal
het wel heen gaan.
ADVERTENTIE
Hagelingerweg 134 - Telefoon 8930 (K25G0)
OOK VOOR VERKEERSTHEORIE
Maar uitbreiding is op dit moment alleen
maar te voorkomen door een scherpe iso
latie". Burgemeester Purmer zegt het haast
dreigend. „Isolatie en nog eens isolatie. Ook
voor de gezonde bedrijven in de verre om
trek. In heel Kennemerland.
Zoals boer Lely bijvoorbeeld, die nie
mand over zijn brug liet komen en een bel
aan de leuning hing om het bezoek zelfs
van de voordeur weg te houden. Die alle
werkkleding en alle laarzen op eigen do
mein hield, die zijn papieren voerzakken
direct verbrandde en die op die manier
bereikte, dat geen bacil naar buiten kwam.
Behslve dan door de mussen en de
spreeuwen, maar daar kan zelfs de meest
verbeten vogelpestbestrijder niets aan
doen".
De heer B. G. H. J. van Ommeren
gehuldigd
Op 1 Januari 1926 kwam de heer B. G.
H. J. van Ommeren als hulpanalyst op het
laboratorium van de Hoogovens in dienst
en dientengevolge mocht de voorzitter dei-
directie ir. A. H. Ingen Housz de heer Van
Ommeren als de eerste jubilaris in het
nieuwe jaar er staan voor 1951 nog 92
op de lijst huldigen. Uiteraard vormde
de aanbieding van de gebruikelijke envelop
een onderdeel van de taak van de directie
voorzitter.
Namens de bedrijfsdirecteur ir. F. W. E.
Spies, voerde ir. D. A. van der Werff het
woord en hij vereerde de jubilaris met het
gedenkbord en het getuigschrift der maat
schappij. Vervolgens sprak de heer Van
der Werff namens de afdeling Kooksovens,
waar de jubilaris zulk belangrijk werk
verricht, dat hij als het ware tot de Kooks-
fabriek behoort. Spreker roemde de heer
Van Ommeren als een chemicus in hart en
nieren, die ook voor de bedrijfstechnische
kant van het kooksovengas volle belang
stelling heeft.
Prettig en eervol noemde de heer Hoger-
heijde, chef der analysten, de aan hem op
gedragen taak van de aanbieding der ge
schenken: een bureau en een electrisch
'scheerapparaat waaraan niet alleen door
de medewerkers van het Laboratorium en
Kooksovens, maar ook velen van andere
afdelingen hadden bijgedragen. In het bij
zonder legde de heer Hogerneijde de na
druk op de bij de jubilaris aangeboren
neiging tot helpen en diens bekwaamheden
als leermeester om de jongeren wegwijs te
maken. Hij sprak de hoop uit, dat hun
vriendschap en samenwerking in lengte
van dagen mocht duren.
Drs. C. F. Weenig, hoofd van de Chemi
sche Afdeling van het Centraal Laborato
rium. maakte enige opmerkingen ten aan
zien van de Franse voornamen en de uit
Gelderland stammende achternaam, terwijl
des jubilaris wieg in het Noorden werd
geschommeld. Maar, zeide spreker, het doet
er niet toe wie de voorouders zijn geweest;
het komt er alleen op aan hoe de mens is
en deze jubilaris is wel het proto-type van
een beminnelijk en bekwaam man. De heer
Weenig dankte hem in het bijzonder voor
het heldere, prettige en onderhoudende
onderricht, dat hij bij zijn komst op het
bedrijf van hem had mogen ontvangen.
De voorzitter van de beambtenkern, de
heer P. Rijken, releveerde met dankbaar
heid de zittingsperiode van de jubilaris in
het bestuur van de beambtenkern.
Daarna trad de heer H. G. Gerssen op het
podium om in zijn kwaliteit van voorzitter
van de bridgeclub van de Gieteling de
bekwame en accurate penningmeester te
huldigen en namens de bridgers zonder
bezwaar van de kas een cadeau aan te
bieden.
Tot slot sprak de heer C. Zonneveld
woorden van dank en waardering voor de
buitengewone hartelijke en leerzame wijze
van omgang van de heer Van Ommeren in
de tijd toen spreker als sulfaatmaker aan
de kooksfabriek werkte. Hij wenste de
analysten, die door hem „martelaren dei-
wetenschap" werden genoemd, met dit
„hoofd" van harte geluk.
Mevrouw Van Ommeren werd door ver
schillende sprekers in de huldiging betrok
ken en ontving fraaie bloemen.
B. Dukel kreeg bloemenhulde
Voor de aanvang der partijen in de on
derlinge competitie van de damclub
IJmuiden, mocht B. Dukel van de voorzit
ter van D.C.IJ. de heer K. de Jong een
bloemenhulde in ontvangst nemen, bij
wijze van felicitatie voor zijn overwinning
in het nationaal tournooi in Leeuwarden.
In een nieuwjaarsrede wees de voorzit
ter voorts op het 75-jarig bestaan van
IJmuiden, waarbij D.C.IJ. zeker niet achter
zal blijven.
In de onderlinge competitie wist Laros
door een overwinning op D. Ott de leiding
te nemen. Postrna dwong na een zware
strijd Dukel remise af. De leider Laros
heeft na zes partijen nog geen, Dukel en
Postma ieder twee verliespunten.
De gedetailleerde uitslagen luiden: B.
Dukel remise met T. Postma; Laros wint
van D. Ott; Vooys wint van J. v. Straten;
K. de Jong wint van v. d. Steen; Nieuwen-
huizen wint van v. Beelen; Broek wint van
Leeuw; v. Wort afgebroken tegen de Boer;
Leo Binkhorst verliest van J. Broek en
„Opa" v. d. Bos wint van J. Post.
De overige partijen werden wegens het
late uur afgebroken.
Dinsdag werden de afgebroken partijen
van de wedstrijd Santpoort—Weenink (Be
verwijk) uitgespeeld. De eindstand werd
64 voor Santpoort.
De persoonlijke resultaten zijn: W. Schuur
man (zwart)—K. Slings 0—1; PelsPh. Bak
ker liVi; KokjeG. Paardekoper V:lé;
Brugman—C. Koomen 1—0; Blansjaar—
Gigengack léli; M. de Groot—Muyen 10;
G. Schuurman—A. Peekei 0—1, Elfferich—v.
't Hoff 1—0; Bilder—Nijman I's14; Schweit
zerMeyer 10.
Voor de onderlinge competitie van Sant
poort werden nog enkele partijen gespeeld
die het volgende resultaat opleverden:
Groep I: PardoenBilder Mtlé; Vorman
Oosterling 10. Groep II: J. Hoogzaad
Houterman 10; VullingKaan afgebr.
Groep III: v. d. BlomHulmer 10; v. Don
gen—Zuiderduyn Ié—lé. De overigen hielden
zich bezig met onderlinge sociëteitspartijen,
waarin elk tegen alle andere leden speelt
met een bedenktijd van 20 minuten.
Tussen Kerstmis en Nieuwjaar werd een
jeugdtournooi georganiseerd door de Mid-
Kennemerland Schaakkring. Doordat het
tournooi van de NHSB vervroegd was,
moesten tevoren reeds candidaten naar dit
tournooi in Haarlem worden afgevaardigd.
De overigen hebben nu gespeeld om een
plaats in de hoofdgroep van het volgende
candidaten-tournooi. De hoogst uitkomen
den zullen dan de kring in de kampioen
schap ontmoeting vertegenwoordigen
De eerste prijs werd nu gewonnen door
E. Rijken, tweede werd H. de Vries en H.
Spuls jr. sleepte de prijs in het troosttournooi
in de wacht.
ADVERTENTIE
Uw kleding als nieuw
Binnen een dag gereed-
Koningsplein 10 - Telefoon 4886
Donderdag 4 Januari:
Thalia: geen voorstelling.
Vrijdag, 5 Januari:
Thalia, 20 uur: „Gekooide meisjes".
Raadhuis, 10.30 tot 11.30 uur: spreekuur
wethouder van Financiën.
'1
De nieuwste Canadese straaljager is deze tweemotorige CF 100 Avro-Canuck, die
speciaal is ontworpen voor operaties over lange afstanden bij dag en bij nacht in de
Poolgebieden
K.A.B. VERGADERDE
De afdeling Heemskerk van de Katho
lieke Arbeiders Beweging hield Woensdag
avond in het K.S.A.-gebouw een ledenver
gadering onder leiding van de heer C. van
Veen, die in zijn openingswoord alle aan
wezigen een voorspoedig 1951 toewenste. Na
de notulen ging men bij het jaarverslag de
belangrijkste gebeurtenissen van het afge
lopen jaar na.
Er werd meegedeeld dat de K.A.B. een
brief aan Burgemeester en Wethouders
heeft gericht, waarin wordt verzocht om
ook in Heemskerk een prij zencommissie
op te richten, waarop B. en W. hebben ge
antwoord dat het beter zou zijn dat een lid
van de K.A.B., afdeling Heemskerk zitting
neemt in de Prijzencommissie van Bever
wijk.
Tenslotte deelde de voorzitter mede dat
er dit jaar twee feestavonden zullen wor
den gegeven, op welke avonden de R.K.
Toneelvereniging „Vriendenkring" het be
kende blijspel „Wie kust de mummie" zal
opvoeren.
DE VEILING VAN WOENSDAG
Flinke aanvoer, maar lage prijzen was het
thema van de op Woensdag gehouden groen
te-veiling. De prijzen zagen er als volgt uit:
spruiten A 4488; spruiten B 1834; boere-
kool 1528V4; andijvie 5964; waspeen 5;
witlof 37—57; knolselderie 8%12; soep 15;
groene kool 14W, peen III 5,108,10.
Uitgaande van de afdeling Velsen-Noord
van de Katholieke Bond „Voor het gezin"
en de Kath. Arbeiders Beweging is Woens
dag in de gymnastiekzaal van de R.K.
Meisjesschool aan de Corverslaan een
„Midwinter-bijeenkomst" gehouden.
Het programma van deze avond had men
ontleend aan de gebeurtenissen tussen
Advent en Driekoningen, en de medewer
kers waren gekozen uit de jongens- en
mannenkoren van de parochie der H. Lau-
rentius van Brindisi te IJmuiden-Oost
onder directie van de heer A. Blum.
Deze koren lieten zich zowel afzonderlijk
als gezamenlijk met mooi vertolkte liede
ren in Gregoriaanse en Nederlandse be
werking horen. Het prachtige stemmen-
materiaal kreeg een uitstekende harmonie
en het gebodene gaf blijk van ernstige stu
die. Het optreden van deze beide koren
kreeg de grootste aandacht.
Afgewisseld door een liturgie van de
heer J. J. Thiessen, zorgde declamatie voor
een sluitend geheel van elke phase. Met
prachtige intonatie zegde mej. Keysper de
„Kerstpsalm 1950" van Michel v. d. Plas en
Bomans' Driekoningenspel, beter dan mej.
Schoot, die Viaticum van Jac. Schreurs
wat monotoon voordroeg evenals enige
verzen van Vondel.
De heer J. W. Schoot heeft Antoon Coo-
lens „Harpspeler" voorgelezen, dat voor de
meeste aanwezigen wel wat lang duurde.
GRONDSTOFFENAANVOER
Voor de papierfabriek Van Gelder Zonen
is Woensdagavond aangekomen het Zweed
se s.s. „Tauri" met een lading van 1580 ton
cellulose van de Zweedse haven Kalix.
De jaarlijks terugkerende aanzienlijke
stormschade aan het pannen-torendak van
de R.K. kerk van St. Joseph in Velsen-
Noord is voor het kerkbestuur aanleiding
geworden om deze schadeposten voortaan
te voorkomen.
De pannen bedekking zal worden ver
wijderd om plaats te maken voor koperen
plaat-bedekking.
Zo stonden Rick en Bunkie dan aan boord van de prauw.
„Hèhè.... dat was 'n hele klim," hijgde Bunkie.
Ze keken wat rond en liepen over het houten dek. Overal keken ze nieuwsgierig naar,
want deze soort boot hadden ze nog nooit gezien.
„Wat ruikt 't vreemd, hè?" vond Bunkie.
„Dat is de lucht van specerijen!" wist Rick te vertellen, die weieens iets daarover
gelezen had.
Even verder zagen ze 'n luik, dat tot het binnenste van de boot toegang gaf.
Rick boog zich voorover en keek naar binnen.
Wat zie je Rick?" vroeg Bunkie.
„Er liggen pakken en kistjes", zei Rick. „En ik geloofja, ik geloof, dat daar eten
in zit, 't ruikt zo lekker!"
„Eten?" zei Bunkie. „Nouik zou best wat lustenm'n maag knort!"
„Dan zullen we eens gaan kijken," besloot Rick.
En ze klommen door het luik en onderzochten de pakken.
Om te beginnen: allemaal van harte
een gelukkig Nieuwjaar toegewenst!
We zullen hopen, dat dit jaar ons
brengt,- wat we er van hopen en dat
het jullie speciaal niets dan mooie
rapporten, lange vacanties en een
heerlijke zomer zal geven. Ik zal niet
alle nichten gaan opnoemen, die me
bij de jaarwisseling een kaart stuur
den, dan zou ons hoekje de hele krant
gaan vullen. In elk geval wel stuk
voor stuk bedankt en van 't zelfde.
Nummer twee: de oplossing van de maand-
wedstrijd en de uitslag.
De eerste prijs is in de wacht gesleept
door REINY HOEVEN uit Santpoort, die
de 39 verborgen cijfers in ons Sinterklaas
verhaal goed heeft opgespoord en het to
taal van 332 juist optelde. Hier volgt haar
slot aan het verhaal, dat nog eens een
heleboel cijfers verborgen houdt:
„Goeden avond bakker Viersen. Wat een
pracht van een chocoladeheesten heeft u
dit jaar weer. Twee gulden vijftig per stuk
hè? Ik zal ze alle tien nemen, want ik
kom veel tekort. Wat zegt u bakker Vier
sen, zijn het er elf? Ook goed! Ik zal zelf
maar betalen dan komt Piet ze straks wel
halen. Elf keer twee gulden vijftig is dus
tien keer een rijksdaalder is vijf en twin
tig gulden en nog één rijksdaalder is ze
ven en twintig gulden en vijftig centen. U
pakt ze wel even mooi in hè? Over een
uur komt Piet ze wel halen. Dag bakker
Viersen".
HEEMSKIND krijgt voor zijn slot een
tweede nrijs.
Het slot van BLAUWDRUIFJE is ook
aardig en zij vond ook alle cijfers precies
goed, zodat haar een eervolle vermelding
toekomt, evenals ons DENNEBOOMPJE,
die zich echter een keer verteld heeft.
De nieuwe maandwedstrijd vind je el
ders in dit hoekje.
Nu naar de briefjes.
Ze spreken allemaal van hetzelfde
van de heerlijke winter, waar Nieuw
jaarsdag zulk een abrupt einde aan kwam
tot veler verdriet. HEEMSKIND heeft
zijn schaatsen zelfs alweer in het vet ge
zet, omdat volgens hem de vorst toch niet
terug komt. Voor de mensen, die de hele
dag buiten moeten zijn ware dat inder
daad te hopen, maar misschien heeft Ko
ning Winter voor jou nog wel wat schaats
pret in voorraad, jong. Ik zou tenminste
nog maar niet wanhopen. MARIANNEKE
daarentegen is dolblij, dat de winter af
gelopen is, want ze is de eerste dag al zo
lelijk gevallen, dat ze haar enkel ver
stuikte en er daarna niet meer van kon
genieten. Vind je het daarom „best", dat
het nu maar voorbij is? Denk je dus maar
niet verder aan de anderen, die graag nog
wat meer van sneeuw en ijs hadden ge
noten? Aan de andere kant kan ik het me
wel een beetje indenken, hoor.
PADDESTOEL heeft met de Fakkeldra
gers een heerlijk Kerstfeest beleefd en
naar ik merk nog een boel goed gedaan.
FIETJE G.: ik heb het zilverpapieradres al
zoveel keren in ons hoekje bekend ge
maakt, dat ik het nu toch echt niet meer
nog eens kan doen. Bewaar het maar even,
dit meisje heeft trouwens genoeg en ik
krijg wel weer een ander adres. Zul je
het dan meteen opschrijven? BLAUW
DRUIFJE mag gefeliciteerd worden met
haar rapport. Hoe komt het, dat er zulk
een verschil is tussen je algebra- en je
meetkunde cijfer? Meestal liggen die cij
fers ongeveer op dezelfde hoogte. Is kleine
zus al helemaal beter? Bedankt voor de
raadsels hoor, je ziet dat ik ze maar
meteen gebruikt heb.
Ik ben blij, dat onze brievenbus niet
dikker is, want er valt nog zoveel te ver
tellen, dat ik wel gauw sluiten moet. Dus:
tot de volgende keer!
TANTE ELS
Nieuwe Januari-wedstrijd
Tekenen met de schaar
Voor onze nieuwe maandwedstrijd heb
ben jullie nodig:
een stuk zwart karton
een schaar
een lijmpot
een stuk of wat nieuwjaars- of andere
prentbriefkaarten.
Mijn vraag is wie van jullie de mooiste
prentbriefkaart zelf kan maken, door uit
een of meer prentbriefkaarten een stukje
te knippen een poppetje, een boom of
een kerk en dat omgekeerd (dus
met de witte kant boven!) op het zwarte
karton te plakken.
Te kleuren hoef je dus niets, alleen
maar nauwkeurig uitknippen en netjes op
plakken. Als de kaart beschreven is, plak
je hem eerst over met wit papier. Je mag
de „kaart" zo groot maken als je zelf wilt,
als hij maar door de deur kan!
De mooiste drie worden met een prijs
beloond.
Ga maar gauw aan de slag; dit lijkt me
echt een karweitje voor de avonduren; je
zult eens zien, wat een aardige plaatjes er
ontstaan.
(Ingezonden door Blauwdruifje)
a Hoeveel maanden hebben 28 dagen?
b Ik heb twee vleugels en één been, toch
kan ik vliegen noch lopen.
3 Lirum larum faldera, hoe schrijf je dat
met drie letters?
4 Hoe ver kun je het bos inlopen?
5 Met welke bal kun je niet gooien?
het woordje „Moeder" in vele talen
ongeveer gelijk is? Kijk maar: Mère
(Frans), Mother (Engels), Mutter (Duits),
Madre (Spaans), Mater (Latijn).
het licht zo snel gaat (300.000 kilo
meter per seconde!) dat de afstand waar
een lichtstraal één hele seconde over doet,
een auto 5500 uur voor nodig zou hebben?
de maan 1/50 deel van de aarde groot
is en zij 384.000 kilometer van ons af
staat?
JAARWISSELINGSBIJEENKOMST
P. v. d. A.
In „de Banjaert" het natuurvriendenhuis
te Wijk aan Zee heeft de plaatselijke afde
ling van de Partij van de Arbeid Woens
dagavond een jaarwisselingsbijeenkomst
belegd, waarop de heer N. van Asperen
uit Haarlem het woord gevoerd heeft.
Spreker meende dat bij de jaarwisseling
een terugblik en een blik in de toekomst
passen en de terugblik leverde hem weinig
optimistische geluiden op. Wat met veel
strijd verkregen is, moet verdedigd worden
en indien mogelijk uitgebouwd worden
aldus de heer van Asperen.
Een muziekgroepje uit Haarlem zorgde
voor de muzikale omlijsting en een hersen-
gymnastiekwedstrijd besloot deze geani
meerde bijeenkomst.
16)
Ik zeg: „Nee, hartelijk dank, voor wat
u voor me deed. Het verhaal zal ik u
zenden."
Waarom zeg ik „nee", ik heb zijn steun
juist hard nodig.
Een soort verlegenheid maakt me terug
houdend en misschien ook het feit, dat ik
zo weinig houvast heb, dat ik de rode
draad nog niet stevig te pakken heb.
,9an ga ik gauw verder," zegt Chaves.
„Ik heb morgen weer een afspraak in
Luik."
Hij geeft me een schouderklap: „Bonne
change mon ami! Soyez prudent."
„Wees voorzichtig!"Wat denkt hij
er van?
Het portier slaat dicht en ik sta alleen
in het nachtelijk Breda.
f>
Alles is wit. Het verblindt me. De wan
den, de spijlen van het bed, de deur, deken,
wastafel, stoel. Alles wit. Ik wend mijn
hoofd af en mijn ogen vinden een rust
punt: de kruin van de kastanjeboom voor
het raam. Wanneer dat groen er niet was,
werd ik in deze kamer binnen het uur
zenuwziek. Twee bedden staan naast het
mijne, maar de gezichten van de mannen,
die er in liggen, zijn ook wit met zwarte
schaduwen van baarden van drie dagen
oud. Ze praten niet. De linkse met het
warrige zwarte haar over het voorhoofd,
slaapt de ganse dag, en de andere kijkt
strak omhoog naar het plafond. Zijn hoofd
zit in verband en de ogen staren levenloos
omhoog. Wat verwacht hij van boven?
Drie vliegen bewegen onnatuurlijk traag
over het gladde plafond. Over enkele uren
zullen ze dood zijn. Die bedden links van
me met de twee mannen wil ik niet zien
en daarom kijk ik naar de kastanjeboom
en ik zie de bladeren soms bewegen door
een windstoot. Dan zie ik ook de blauwe
lucht tussen de bladeren door. Ik verlang
naar de komst van de jonge zuster, Cato
heet ze. Dat heeft ze me verteld. Als ze
hier langs de bedden loopt is de panopti
cum-sfeer kapot. Ze is gezellig, aantrek
kelijk. Donkerblond, een brede mond en
overal in haar gezicht lachrimpels. En ik
geloof, dat zij ook blij is, dat ze tenminste
met één mens in deze kamer normaal kan
praten. Hoewel ze van de portier of van
een ander gehoord zal hebben hoe ik hier
verzeild ben geraakt en dat verhaal doet
haar zonder twijfel nog steeds wat vreemd
over mij denken.
„Goed geslapen na alle misère, meneer
de nachtbraker?" zei ze vanochtend, nadat
ze de overgordijnen opzij geschoven had.
Hoe laat was het eigenlijk? Zes uur? Ik
weet niet wanneer bet hier reveille is. Op
dat ogenblik was misère werkelijk het
enige woord, waarvan ik de zin goed vat
ten kon. De afdeling „geheugen" van mijn
hersensysteem was vrijwel op non-actief,
althans wat de laatste uren betreft. Na
het afscheid van Chaves was het mis. De
rest van de historie wroette nog heel vaag
in mijn onderbewustzijn. Cato kwam op 't
voeteneind van mijn bed zitten.
„Ik vind het niet respectabel om
's nachts om twaalf uur langs de kant van
de weg gevonden te worden met een
hoofdwond, een gekneusde arm en be
wusteloos."
Dat ze zo openhartig met me praatte,
zal wel tegen de discipline van het zie
kenhuis in zijn geweest, maar ik was er
blij mee. Ik wist toen tenminste wat ik
had. Geen hersenschudding blijkbaar.
„Ja, ik ben gevallen," zei ik.
Mijn geheugen was druk bezig de her
inneringsbeelden weer gaaf te beitelen.
„Was het werkelijk nodig yoor de
krant?"
De nieuwsdienst van het witte huis had
haar ook al de inhoud van mijn porte
feuille overgebracht. Eigenlijk was ze wel
wat erg nieuwsgierig, maar toch mocht
ik haar. Ze lachte breed uit en ik lachte
terug, ondanks mijn beurse hoofd en stijve
rechterarm. Het was juist alsof die lach
mijn geheugen activeerde, want ik kon
haar toen vertellen, dat ik van een auto
gevallen was.
„Waarom, dat hoor ik nog wel," zei ze.
„Ga nu eerst nog maar wat slapen en
straks praten we wel eens verder. Anders
krijg ik trouwens ruzie met zuster Van
Kampen".
Ze ging weg en ik lag alleen met de
twee zwijgende mannen in de witte ka
mer. Ik ging niet slapen en terwijl ik
naar de kastanje keek, probeerde ik stap
voor stap na te gaan wat er de afgelopen
nacht gebeurd was. Dat vacuum in mijn
memorie hinderde me en ik wilde het zo
gauw mogelijk weg hebben. Die vent in
dat huis, waarvoor de groene wagen stond,
heette Hagenvoort, advocaat en procureur.
Ik ben er rustig langs gelopen en las de
letters op het emaille naambord van het
grote huis met ramen aan elke kant van de
deur. In een voorkamer op de eerste étage
brandde licht. Honderd meter voorbij het
huis keerde ik om en slenterde terug. Dit
maal keek ik naar de auto. Bij het vage
licht van een straatlantaarn aan de over
kant zag ik dat de wagen leeg was. Ik liep
er dicht langs. Er kwam me een meisje
tegemoet, wier hoge hakken kort en snel
op de stoepstenen tikten. We passeerden
elkaar niet, want ze bleef een paar deuren
verder staan en zocht de huissleutel in
haar tasje. Ik vei'haastten mijn pas. Ze
keek niet op toen ik naast haar stond, maar
bleef zenuwachtig naar de sleutel zoeken.
„Mag ik u even iets vragen?" zei ik.
„Ik heb mijn jongen net naar de trein
gebracht."
Het was een dienstmeisje en ze kwam
niet uit Brabant, doch ergens uit het Wes
ten vandaan, uit Rotterdam 'dacht ik.
„Uw jongen kan gerust zijn. Ik wildé u
alleen iets vragen over een adres."
„Oh," zei ze, dat kan", en ze leek meer
op haar gemak.
„Ik zocht het huis van een meneer
Hagenvoort."
„Nou, daar bent u net langs gelopen.
Waar die auto voor de deur staat, moet
u wezen."
Dat wist ik. Het meisje twijfelde niet
meer aan mijn eerbare bedoelingen en zo
kon ik rustig verder vragen.
„Zou hij nog op zijn?"
„Ja, dat zou ik u niet kunnen zeggen."
„Heeft hij 't tegenwoordig nog al druk?"
„Dat geloof ik wel."
„En zijn reptatie? Wordt er wel eens
over hem gepraat?"
„Ja, hier mijn mevrouw praat wel eens
over die mensen, vooral over die bont
jassen van haar. Een advocaat van kwaaie
zaken noemt ze hem, omdat ie vooral voor
die N.S.B.-ers en zo werkt om die uit de
kampen te krijgen. Meer weet ik er eigen
lijk niet van."
„En die groene wagen, die er nu voor
de deur staat, heb je die wel eens eerder
gezien?"
„Nou dat 's best mogelijk, maar er staan
zo vaak auto's bij Hagenvoort en er zijn
tegenwoordig zo veel groene."
Ik bedankte haar voor de inlichtingen
en zei dat ik zou gaan kijken of Hagen
voort nog wakker was. Het dienstmeisje
had intussen de sleutel gevonden en veel
wijzer was ik nog niet.
Zuster Van Kampen komt binnen en
onderbreekt de actie van mijn geheugen.
Zij is een goede hoofdzuster met begrip
voor tucht en met de haarscheiding in het
midden.
„Er is een meneer om u te spreken.
Politie."
Aan dat laatste woord geeft ze een on
prettige intonatie. Politie in haar zieken
huis is iets wat haar pijn doet. Er komt
een jonge man binnen in burger en zuster
Van Kampen zet een witte stoel voor hem
klaar. Het is een aardige jongen, die eerst
gewichtig doet en van achter uit zijn keel
bromt en later heel gewoon gaat praten.
Hij wil weten of er aan de toestand van
bewusteloosheid, waai'in ik langs de weg
gevonden ben, nog misdadige aspecten zit
ten. Natuurlijk zeg ik nee. Wanneer iemand
van de politie recht heeft kennis te nemen
van mijn nog steeds vage feitenmateriaal
inzake de moord op Marie Luchtenbeld
de Ruiter, dan is het mijn vriend Hein
Klinkhamer en niet deze jonge vertegen
woordiger van de Bredase politie.
(Wordt vervolgd
