De Stille Wens
De grond waarop Haarlem gebouwd is
Griep, zware hoofd- en borst-
verkoudheid, diep vastzittend
slijm, snuift en wrijft U weg met
Meer dan 120 milliard Franse francs
zouden te verdelen vallen
Wat de rioolsleuf in de Wilhelminastraat
en aan de Kinderhuis vest ons leert
22) DAMPO
K.L.M.-vrachtvliegtuig bracht
verstekeling mee uit Canada
Schipper van Steliendams
reddingboot herbegraven
IW,
Belangwekkende causerie voor
Haarlemse genealogische vereniging
Voor de kinderen
Odenthal traint
in Nederlands Elftalclub
Oefenwedstrijd
een week uitgesteld
Deelnemers kampioenschap
hoofdklasse libre
Ranglijstjes
Basketball programma
Noordhollandse competitie
DOOR BARBARA CARTLAND
Vertaald uit het Engels
WOENSDAG 14 FEBRUARI 1951
Dr. J. D. de Jong, van de Geologische
Dienst te Haarlem, schrijft ons
Voor het leggen van een nieuw riool in
de Wilhelminastraat en aan de Kinder-
huisvest is een sleuf gegraven, die ons de
gelegenheid geeft een stukje van de geo
logische geschiedenis van Haarlem te
aanschouwen.
Onder een laag opgebracht zand en
puin bevindt zich de ondergrond, die niet
door mensenwerk is beroerd en die zich
hier nog op de oorspronkelijke plaats be
vindt. In de wand van de sleuf, waar deze
niet door een damwand aan het oog ont
trokken is, zien we hier van boven naar
beneden veen, klei, kleiig zand en zand.
Nu roept een blootleggen van diepere
lagen in de grond waarop wij wonen
soms fantasieën op omtrent het mogelijk
aantreffen van resten van mensen en
dieren, van gereedschappen, en van kisten
met gouden dukaten. De opeenvolging van
de lagen, die ons dus inlichten over de
geologische geschiedenis van dit stukje
Haarlem, maakt het aantreffen van der
gelijke vondsten zeer onwaarschijnlijk.
Het feit, dat we er veen vinden, en wel
deels rietveen, betekent immers, dat er
zich hier een op zijn minst vochtig en zeer
waarschijnlijk vrij nat gebied bevonden
moet hebben, waar zich een flora van
waterplanten heeft kunnen ontwikkelen.
De plantendelen zijn spoedig na het af
sterven onder water terecht gekomen en
dus van de lucht afgesloten en werden
daardoor beschermd tegen een snel ver
gaan. Zo kon een veenlaagje ontstaan. Dit
veenlaagje, dat we hier in de sleuf zien,
maakt deel uit van de gemiddeld ongeveer
1 kilometer brede veenstrook, die zich van
Bennebroek af langs de Leidsevaart onder
het Westelijk deel van de stad en verder
Noordwaarts tussen Schoten (Haarlem-
Noord) en Bloemendaal tot bij Santpoort
uitstrekt. Deze veenstrook wordt aan beide
zijden begrensd door stroken oud duin
zand. Volgens de officiële Geologische
Kaart van Nederland ligt de Kinderhuis-
vest juist op de grens van het veen en dit
oude duinzand. Bij dit oude duinzand
moeten we niet te veel denken aan de
vormen van onze tegenwoordige duinen:
het betreft meer door zeewater opgewor
pen strandruggen of strandwallen. dus vrij
vlakke, zwak gewelfde zandruggen.
Als tijdvak van vorming van deze
strandwallen denken wij ons de periode
tussen 4000 en 2000 voor het begin van
onze jaartelling.
Hoe kwamen hier schelpen?
Onder de veenstrook en onder de strand
wallen strekt zich een schelpenrijke zand
laag (het oude zeezand) uit, die als de
vloer van ons duinlandschap wordt op
gevat. Dit zeezand zien we op de bodem
van onze rioleringsleuf te voorschijn
komen. In dit zand worden vele gave
schelpen gevonden. Wij hebben slechts
een paar handen zand door de vingers
laten gaan, en zagen daarin schelpensoor
ten, die ook nu nog aan onze stranden
voorkomen. Het verschil bestaat alleen
daarin, dat de in de sleuf voorkomende
schelpen de veelal rose en blauwe kleuren
KIND£QUUI5VC6T
LL/D5C VAAQT
A
OPCCBBACUTZ 000X0
2
•asx
«czn
ZAND* KL tl
- ZAND HCT
w.
-/Ar SCUCIPCN.
van de recente soorten missen, en alle een
door bleking lichtgrijs uiterlijk hebben. De
enige plaats in onze omgeving, waar deze
zandlaag aan de oppervlakte wordt ge
vonden, is in de Haarlemmermeerpolder.
Als men van Heemstede, richting Hoofd
dorp, de Haarlemmermeer ingaat, heeft
men aan de linkerhand het vroegere
stoomgemaal de Cruquius. Van de Cru-
quius af strekt zich Zuidwaarts over onge
veer 2 kilometer langs de Ringvaart een
omstreeks 1 kilometer brede plaat van dit
zeezand uit.
Daar we ons op de Kinderhuisvest (op
het kaartje met x aangegeven) nog juist
in het veengebied bevinden, komt het
zand van de oude strandwa! hier in het
profiel niet te voorschijn. Dit zou wel het
geval zijn indien een dergelijke sleuf in
de Nassaulaan zou gemaakt worden.
Tussen het veen en het onderliggende
zeezand ligt in de sleuf echter een laagje
klei ingeschakeld. Van dit laagje klei
weten wij nog zeer weinig af. Op de Geo
logische Kaart van onze omgeving staat
deze laag niet aangegeven en hieruit blijkt
reeds dat zo deze kleilaag dan al eens is
aangetroffen, hij toch zeker niet alge
meen is.
Wat zegt ons nu echter dit kleilaagje?
ADVERTENTIE
VEQEENVOUOlGDE GEOLOGISCHE KAART VAN
HAARLEM EN OMGEVING
Wij hebben tot nu toe nog geen andere
gegevens over deze kleilaag verkregen
dan die van de Kinderhuisvest. Soms valt
alleen van een monster klei ook al wel iets
te zeggen. Er bestaan namelijk onderzoe
kingsmethoden waarbij de aard van
mikroskopisch kleine schaaldiertjes ons
kan inlichten over het milieu waarin
de kleien zijn gevormd, of dit al of niet
zout dan wei brak was. Het onderzoek van
Dr. J. H. van Voorthuysen aan de Geolo
gische Dienst te Haarlem, wie we naar
zijn oordeel hieromtrent vroegen, wees uit
dat deze klei een duidelijk brak karakter
heeft. Er komen ongeveer zeventig procent
brakke vormen in voor, diersoorten dus
die kenmerkend voor een brak milieu
zijn, terwijl in het onderliggende, mariene,
zeezand deze zelfde vormen met slechts
twintig procent vertegenwoordigd zijn.
Verder komen in deze klei nog fijn ver
deelde plantenrestjes en stukjes veen voor,
hetgeen wijst op een afslag van veen,
elders, in een tijd voordat het bovenlig
gende veen werd gevormd.
Toch een Rijn-arm?
Het voorkomen en het uitgesproken
brakke karakter van de klei onder de
veenlaag laat echter weer ruimte open
voor talrijke speculatieve beschouwingen
betreffende de herkomst van de klei.
Want naast de mogelijkheid van zeewater
in de strandvlakte, dat door overvloedig
(zoet) regen- of grondwater uit de hoger
liggende strandwallen kan zijn verzoet en
dat daardoor de ontwikkeling van een
brakke fauna in dit milieu mogelijk ge
maakt kan hebben, opent dit enkele klei-
voorkomen ook de mogelijkheid van een
aanvoer door een rivier, met een plaatse
lijke verzouting door zeewater, door welke
veronderstelling de gedachte van een
vroegere Rijn-arm langs Haarlem weer
levend zou worden.
Omdat echter deze kleilaag nu nog niet
vervolgd kan worden en mede op grond
van het kaartbeeld, waarbij de met veen
bedekte strandvlakte bij Bennebroek ein
digt, achten wij een aanvoer van de klei
met zeewater uit het Noorden, door de
toegang tot de strandvlakte nabij Sant
poort, vooralsnog het meest waarschijn
lijk. Voor het slibhoudende zoute water,
dat van de IJ-boezem uit door deze ope
ning de strandvlakte kon binnendringen,
waren alle mogelijkheden tot verzoeting
door de omgevende strandwallen aan
wezig. Een brakke klei, afgezet uit oor
spronkelijk zout water, is dus aan de Kin
derhuisvest, ook zonder Rijn-arm, zeer wel
aannemelijk.
ADVERTENTIE
De 28-jarige Amsterdammer J. van den
Heerik heeft kans gezien als verstekeling
in een vrachtvliegtuig van de K.L.M. van
New Foundland naar Amsterdam te reizen.
Hij was in het najaar van 1950 als wer
kend passagier met een Engels kolenschip
naar Canada gegaan, maar slaagde er ge
durende de wintermaanden niet in, een
goede betrekking te vinden. Zijn toeristen
visum was slechts zes maanden geldig en
daarom besloot hij naar Nederland terug
te keren. Met 120 dollar op zak reisde hij
de Canadese havensteden af, maar geen
enkel schip wilde hem als werkend passa
gier meenemen. Op het vliegveld Gander
op New Foundland probeerde hij vergeefs
in een Clipper van de Pan American Air
ways te komen. Hij schafte zich een overall
aan, ging naar het vliegveld terug en deed
alsof hij tot het K.L.M.-grondpersoneel be
hoorde. Na de komst van een K.L.M.-
vrachtvliegtuig ging hij zogenaamd de
lading controleren en zag kans achter een
stapel dozen weg te kruipen. Vier uur na
het vertrek van het toestel kwam hij te
voorschijn. De verbaasde bemanning heeft
hem van eten en drinken voorzien. Bij
aankomst op Schiphol heeft hij een ver
klaring moeten tekenen, dat hij zo spoedig
mogelijk de reiskosten 1200 aan de
K.L.M. zal betalen.
ADVERTENTIE
Door onze grote voorraad
Uw matrassenreparafie
zonder prijsverhoging
's morgens gehaald, 's avonds gebracht
HAARLEMS MATRASSENHUIS
H. DE GRAAFF
Gr. Houtstraat 103 - Haarlem - Tel. 11485
Te Stellendam is op de algemene be
graafplaats het stoffelijk overschot van
Bastiaan Blok, de schipper der redding
boot „Koningin Wilhelmina", herbegraven.
Op 17 December 1949 voer de „Koningin
Wilhelmina" uit Stellendam bij zeer zwaar
weer uit ter assistentie van het Zweedse
stoomschip „Aslog", dat in moeilijkheden
verkeerde. Door een grondzee sloegen de
Stellendammers Groteboer en Blok over
boord en verdronken. Geruime tijd later
spoelde het stoffelijk overschot van Bas
tiaan Blok aan op het Deense eiland Sylt,
waar hij werd begraven, in afwachting van
de herbegrafenis te Stellendam.
De directeur van de N.Z.H.R.M., het ge
meentebestuur van Stellendam, de voor
zitter van de Nederlandse Vereniging „De
Reddingsmedaille", de bemanning van de
„Koningin Wilhelmina" en vele andere
autoriteiten waren bij de plechtigheid aan
wezig. Er waren vele bloemstukken, onder
meer van het Zweedse gezantschap in
Nederland.
Op het solistenconcours te Landsmeer
behaalde de Chr. Muziekver. Arti et Religioni
te Haarlem in de tweede afdeling kwartetten
een eerste prijs met 216 pnt. en in de eerste
afdeling kwartetten een tweede prijs met
194 pnt. In de afdeling solisten behaalden
J. H. Baard en C. Beudeker te Haarlem elk
een tweede prijs met 206 en 199 pnt.
ADVERTENTIE
De Thiery-goudmijn
Er is al menigmaal een en ander te doen
geweest over „de zaak Jean Thiery". Her
haaldelijk hebben zijn nakomelingen ge
tracht in het bezit te geraken van de mil-
lioenenerfenis die hij zou hebben nagelaten,
maar steeds raakten de onderzoekingen op
dood spoor. De verhalen die om Jean Thiery
werden gesponnen werden steeds fantas
tischer en zo langzamerhand is het hele ge
val, vooral voor advocaten, een obsessie
geworden. Tijdens een bijeenkomst van de
afdeling Haarlem van de Nederlandse
Genealogische Vereniging, die Dinsdag
avond in gebouw Sint Bavo aan de Smedc-
slraat in Haarlem werd gehouden, heeft de
juridisch adviseur van de huidige Familie
vereniging Thiery, mr. J. W. F. X. de Rijk,
iets over deze geruchtmakende zaak uit de
doeken gedaan.
Het verhaal wil dan dat de bewuste Jean
Thiery een Weense hofschoenmaker was.
Maar daar zit meteen de eerste onwaarheid
die over deze millionnair verteld wordt.
Jean Thiery was namelijk huisknecht bij
een koopman in Venetië. Zijn heer hechtte
zich zeer aan hem en benoemde Jean
Thiery, na verloop van enige jaren, tot zijn
particulier secretaris. Toen de rijke koop
man overleed liet hij zijn secretaris een
groot vermogen na. Jean Thiery op zijn
beurt bedacht zijn vier broers toen hij stierf.
Deze erfenis is echter nooit uitbetaald. Er
dienden zich allerlei bedriegers aan, die er
echter niet in slaagden de nagelaten mil-
lioenen te bemachtigen. Op een kwade dag
maakt Napoleon zich echter meester van
het kapitaal. En daarmee is het geld spoor
loos verdwenen. Jean Thiery's afstamme
lingen, die men ondermeer aantreft in Ne
derland, België, Duitsland en Canada, ma
ken zich al vele jaren kopzorgen over deze
schatten.
Zoals wij reeds eerder meldden is thans
opnieuw een familievereniging opgericht
die zal trachten de erfenis uitbetaald te
krijgen. Mr. de Rijk is voorzichtig als hij
het over het eventuele succes van het
streven der vereniging heeft: „Het is moge
lijk dat het ons lukt. Meer kan ik niet
zeggen". Inmiddels zijn de gemoederen in
beroering gebracht door het aantal recht
hebbenden op de erfenis. Er zijn Thiery's
die met hardnekkig optimisme beweren dat
er slechts tweehonderd nakomelingen zijn
die hun rechten kunnen laten gelden. An
deren komen op een aantal van zesduizend
en de pessimisten noemen een getal dat in
de tienduizenden loopt. En dan is daar nog
de omvang van het kapitaal. Een Belgische
krant kwam dezer dagen met het verhaal
dat er 124 milliard Franse francs te ver
delen zouden zijn Hoe de vork precies
aan de steel zit is echter nog een vraag.
Réfugiés
Voordat mr. de Rijk deze bijzonderheden
over de zaak Thiery had verteld, hield de
genealoog W. D. H. Rossier uit Amsterdam
een belangwekkende causerie over de
réfugiés en hun invloed op de genealogieën
van de Nederlandse geslachten. Het komt
nogal eens voor dat de heer Rossier brie
ven krijgt van mensen die een Franse
naam dragen, van de Hugenoten menen
af te stammen en bovendien in de waan
verkeren dat zij van Franse adel zijn.
Onderzoekingen brengen echter veelal een
hele reeks teleurstellingen aan het licht.
Het is nu eenmaal zó, dat niet iedere
Franse naam eens aan een Hugenoot heeft
behoord en dat niet iedere Franse familie
van adel is. Bij het speuren naar de her
komst ervan komen we menigmaal terecht
in streken waar we zo op het eerste ge
„Ha!", grinnikte de straatjongen. „Dat is net 'n leuk hoedje voor mij!" En hij zette
Ricks muts boven op z'n warrige haar. Zo liep hij verder, de stad in; hij vond, dat-ie
er mooi uitzag met dat ding, maar het leek meer 'n vlag op een modderschuit!
Onderwijl kwamen Rick en z'n vrienden uit het politiebureau.
„Nou ben ik nog niet veel verder gekomen!", vond Rick. „Mijn muts heb ik nog
niet terug!"
„Ja, maar als de een of ander haar vindt en op het bureau brengt, krijg je ze toch
direct terug!", zei Oepoetie. „Ze weten nu, dat jij de eigenaar ervan bent, nietwaar?"
„Dat is wel zo, maar.
Toen keek Bunkie opeens met grote ogen naar de overkant van de straat.
„Kijk eens, Rick. die knul heeft jouw muts op!"
Ja, nu zagen ze 't, Rick stak de straat over en liep op de vreemde jongen toe.
zicht geen Franse namen hadden verwacht.
Bijvoorbeeld in de Vlaamssprekende delen
van België.
Midden 1500 beleven we de eerste grote
réfuge van mensen die uit Bourgondische
geslachten stammen. Rond 1600 komen
opnieuw Fransen naar onze streken. Het
grootste deel van deze réfugiés was katho
liek en bleef dat. In tegenstelling tot hun
voorgangers die hier de Waalse kerk sticht
ten. Omstreeks 1600 krijgen we een zekere
toeloop voor het leger van Frederik Hen
drik, dat ■vooral bij zonenn uit adellijke
Franse families in trek was.
In 1685 komt dan de réfuge waar zoveel
Nederlanders hun hart aan hebben ver
pand. Het waren rasechte Hugenoten, die
zich over het algemeen in Den Haag, Lei
den en Berlijn vestigden en nauw contact
met elkaar onderhielden.
Onder Lodewijk XV dient zich de derde
grote réfuge aan. De Franse revolutie voert
andei-maal een grote stroom Fransen naar
ons land, die voor het merendeel de Rooms-
Katholieke godsdienst beleden. Deze laat
ste groep kan men moeilijk de naam réfu
giés geven; zij waren veel eerder emigran
ten. Wanneer wij een onderzoek naar hun
afkomst instellen, komen we meestal niet
verder dan de Burgerlijke Stand, waarin
we hun huwelijksacte kunnen terugvinden.
De taal speelde deze mensen menigmaal
parten. In doopboeken treft men vreemd
soortige fouten aan en er waren zelfs kos
ters, die bij het inschrijven van een nieuwe
wereldburger de naam domweg vertaal
den.
Voetbal
In het verslag over de voetbalwedstrijd
RCH—Haarlem schreven wij, dat het spel
van Odenthal van dien aard was, dat hij een
plaats verdient in de Nederlands elftal
club. Wij vernemen, dat de Haarlemmer een
uitnodiging ontvangen heeft aan de centrale
training van de Nederlands Elftalclub in
het Olympisch Stadion deel te nemen. Ook
Van der Weerd van Wageningen heeft een
uitnodiging ontvangen.
De oefenwedstrijd van het Voorlopig Ne
derlands voetbalelftal tegen een Engelse
club, welke was vastgesteld op 21 Februari
in Amsterdam is een week uitgesteld. Deze
wordt op 28 Februari gespeeld. Vermoede
lijk in Amsterdam. Een tegenpartij er voor
is nog altijd niet bekend. De secretaris van
de KNVB, de heer L. Brunt, vertoeft op het
ogenblik in Engeland om een club te
engageren.
Biljarten
Voor het kampioenschap van Nprf
hoofdklasse libre groot dat van 15 tou
18 Maart in restaurant Brinkmann
lem wordt gespeeld en georganiseerd?35*''
door het district Haarlem van de Nedsri
Biljartbond zijn de volgende inschriivf^'
binnengekomen: F. J. Beekman (iÜf-
dam), J. A. Eichelsheim (Rotterdam?!a
Kobus (Haarlem), P. Kruythof
Hockey
Eerste klasse dames
BDHC
12
10
1
1
21
46—14
HHIJC
12
7
0
5
14
19—12
Hilversum
13
•6
2
5
14
16—21
TOGO
13
5
1
7
11
16—17
Be Fair
10
4
2
4
10
13—16
Amsterdam
10
3
2
5
8
13—24
Gooi
11
3
2
6
8
16—17
Rood Wit
11
3
0
8
6
19—37
Eerste
klasse
heren
HHIJC
13
12
1
0
25
50—12
TOGO
12
9
1
2
19
25—13
Gooi
13
5
5
3
15
18—9
BMHC
13
5
5
3
15
25—16
Laren
13
5
3
5
13
24—24
HDM
14
5
2
7
12
21—33
HOC
12
5
1
6
11
22—28
Be Fair
14
2
5
7
9
12—25
Amsterdam
12
1
5
6
7
7—21
Hilversum
14
1
2
11
4
14—37
Het programma van de basketballcompe
titie luidt:
Woensdag: HOC III—HOC II (d.); HOC
IV—Oosterkw. (d.); HOC I—HHC II (h.).
Donderdag: SV IIOosterkw. II (h.)
Vrijdag: Sportbond III—HOC III (h.)
SC. Haarlem III—SC Haarlem II (d.); SC
Haarlem ISportbond I (d.); Sportbond I
HOC II (h.) (Zander-Inst.).
Maandag: KCH I—SV I (h.); SC Haarlem
IV—KCH II (h.)SC Haarlem III—Sport
bond III (h.)
Dinsdag: HHC III—SC Haarlem II (d.);
HHC II—KCH (d.); HHC I—SC Haarlem I
(heren).
In het programma zijn enige belangrijke
wijzigingen gekomen. Ingelast is de wed
strijd Sportbond IHOC II in het Zander-
Instituut. Voor 20 Februari is de wedstrijd
HHC ISportbond I (heren) vervangen
door de wedstrijd HHC ISC Haarlem I.
In de eerste klasse heren hebben de ont
vangende verenigingen de beste kans.
Door enige overwinningen is in de tweede
klasse heren SV geklommen op de ranglijst
en te verwachten is dat deze ploeg nog veel
gevaar kan opleveren voor het leidende
PSVH II.
drecht), A. Mol (Amsterdam), o'de'l),31^*
(Waalwijk), J. H. Sweering (Amste^
en L. G. J. Teegelaar (Leiden). rdaai
Onder leiding van de vereniging'?!?:!'11
Tijd" zal op 29, 30, 31 Maart en ij®
Apeldoorn het kampioenschap van
land hoofdklasse klein biljart 57/2 ww"'
gehouden, waarvoor inschreven: C iw
(Goes), H. J. de Jong (Den Haag) ft4
nen (Nijmegen), L. van Leur (f)«i I'
Storm (Den Haag), R. C. Vos (AoèliW
en C. Wijdeveld (Amsterdam).
FED. VAN BJL.TARTVERENIGlxrn
VOOR HAARLEM EN OMSTREKEN
De uitslagen van de achtste ronde in\
competitie van de Federatie van Bills
verenigingen voor Haarlem en Omsb£
luiden:
Klasse A: SEG IIADO I 0—8' ADOr
Zandvoort 5—1; KR—SEG I '~4- rw1(?
BW 4—4; Centrum—DWO 2—6,
Klasse B: ADO ITelescoop II 4—4; £-.
voortADO II 44; Telescoop I—BVV
Oosten— H. West 0—8; Kampervest-p
2—6.
Klasse C: Doelen I—Oosten 2—6; Dmv
hoek—Doelen III 4—4; BVV—H. West G
SEG—KR 4—4; Telescoop—Centrum 4??
Klasse D: ADO I—Oosten 4—4; Centra»
II—ADO II 2—6; Duvelshoek—Centrum-"
8—0; BVV—H. West 4—4.
Klasse E: Oosten—ADO I 0—8; ADO I!
Kampervest 26; H. V/estBVV 26; Zar?
voortTelescoop 26.
Badminton
„Duinwyck" won van de K.L.M.
Het eerste team van Duinwijck speeV»
tegen een team van de K.L.M. uit Den Ha-
en won met 114.
De Haarlemse kampioen L. Verhoef spa
de een prachtige wedstrijd tegen FortunV
Hij won in drie sets n.l. 17—16, 6—15,15-r
Met Verhoef zal men bij de komende
derlandse kampioenschappen rekeniü
moeten houden.
Ook Bolleman en Brockmann warenz»;
goed op dreef en wonnen ook hun enkF-
spelen, Bolleman van Luykx en Vianen e:
Brockmann van v. Lubbe.
Het heren-dubbel Verhoef—Bolleren
tegen Fortunati—Luykx ging voor Duinwi;>
verloren. In drie sets zegevierden de Hair
naars.
Ook de dames Van der Wal en Van de
Velden hébben zich prima geweerd en zag:
kans vrijwel alle partijen te winnen.
Schaken
De nederlaag van 64, welke Heemstee»
in de overgangsklasse leed tegen VASIIb:
gevolgen voor de Heemstedenaren, die
niet zo heel lang geleden hun kansen tax»:'
den ten aanzien van het kampioenschap, ft
nederlaag moet geweten worden aan i:
slechte opkomst wegens ziekte der spelen
Met slechts vier spelers uit het eerste fe
tal en spelers uit het tweede, derde en vin-
de tiental, was Heemstede tevoren r»;-
kansloos. Dat de nederlaag desondanks K
groter dan 64 werd, bewijst, dat bij vol
ledig uitkomen het resultaat wel eens i®
anders had kunnen zijn.
Rolland heeft zich weinig laten deprics-
ren door de twee nederlagen, welke u
arbitrage" geleden werden tegen- A.S.C. 1
en V.A.S. II (beide met 64). Tegen.H.O.SC
werd gestart met de vaste wil om te winner
en met succes. Voorlopig staat Rolland:::*
54 vóór en de afgebroken partij sta:
gunstig.
In de tweede klasse A degraderen te;
clubs. Daarom is De Torens I tevredene
de voorsprong van 52, die het tegen San:
poort II boekte. De overwinning, welkeïk
de P.T.T.-schakers in het verschiet ligt,
belangrijk, daar de wedstrijd Haarlem ID-
De Torens I na arbitrage in een 6-4 ov::
winning voor eerstgenoemd team eindig-;1
Ook Heemstede III is nog niet geheel veilij
na de nederlaag van 73 tegen Kijk U;
Haarlem III, dat verloor van het siert
H.O.S.C. II (voorlopig 6—2), zal de laate
wedstrijd moeten winnen, wil het de laak
plaatsen verlaten.
In de tweede klasse B is H.W.P., dat r.
voorlopig 6'é2'A won van De Uil I, o;:
kampioen
H.S.G. III in de tweede klasse C
tegen Kennemerland I een voorsprong vi
43 en de afgebroken partijen openen gs
tige perspectieven. Het Oosten II bleef gw
volgen; wel is de stand tegen Het Oude J
voorlopig nog gelijk: 33. doch een ovr
winning wordt verwacht. De laatste r:c;
zal de beslissing brengen.
In de derde klasse C eindigde de ontó'r
ting tussen Het Oosten III en H.S.C. IV-
een grote overwinning voor eerstgenR--
tiental (7'A—2'A). Mede doordat Hoof*-
in deze afdeling niet verder kwam aan k-
gelijk spel tegen Amstel zijn de kansen"
Het Oosten III weer gestegen.
In de vierde klasse E werd de de.irfe.
uitslag Heemstede VRolland III: n-o -■
Heemstedenaren begonnen de uitwens'-
tegen H.W.P. III met slechts zes spel.-;
Later groeide dit aantal nog tot acht, fc»
dit is toch nog altijd twee te weinig, n-i -
III won met 5'/>—4G en maakt een tuk
kende kans op het kampioenschap.Dc/
slag S.S.C.H. II—Kijk Uit III werd dei-;
tief: 3—7. Een gelijk resultaat !jree|r
arbitrage de wedstrijd Kijk Uit IV-n-1'
III. Een dergelijke uitslag schijnt in c-
afdeling trouwens de gewoonte te zijn,
ook S.S.C.H. II won met deze cijfers,
van Het Oude Slot III, welk team wel
bestemd schijnt de onderste plaats te
zetten.
FEUILLETON
12)
Zij hield buitengewoon veel van Elame,
dat was buiten twijfel, evenals zij veel
van Elaine's moeder had gehouden, die zij
ook verzorgd had, maar zij was te oud
voor haar werk en te vermoeid om de be
dienden op de vingers te tikken.
„Ik geef alles voor een rustig leven",
had zij Sally bekend. „Er zijn natuurlijk
tijden geweest dat ik heb gevochten voor
mijn rechten en voor de rechten van de
kinderen, maar de tegenwoordige bedien
den willen naar niets, wat je zegt, luiste
ren, zodat ik het maar opgegeven heb."
„Dat mag allemaal wel goed voor u
zijn", placht Sally te zeggen. „Maar hoe
moet het met Elaine?" Zij wist echter, dat
het zinloos zou zijn van de verpleegster
een vijand te maken, en hield daarom maar
verder steeds haar mond. Zij wilde echter
mijnheer Duncan precies vertellen, wat zij
dacht van het personeel.
Bates, de butler, was een andere zon
daar. Het was Sally wel duidelijk gewor
den, dat Elaine's aanklacht, dat hij van
haar vaders port dronk, juist was. Hij zag
er uit alsof hij zwaar dronk en hij schui
felde steeds door de flat met een jas aan
en vaak nog ongeschoren. Maar uit de
norse manier, waarop hij Sally steeds
groette, maakte zij op, dat hij haar niet
zag als een gevaar voor zijn positie.
Er was ook een dienstmeisje, een nog
al jong en vrij frivool type, dat het groot
ste deel van haar tijd doorbracht met het
maken van grapjes met Thomas, de huis
knecht, en met de kokin, een dikke, goed
gehumeurde ziel, wier Iers temperament
haar er echter van weerhield ooit er op
te letten, dat preciesheid en netheid de
twee grote steunpilaren zijn van een goede
huishouding.
Elaine bracht een groot deel van de dag
in de keuken door, met de kokin klet
sende over alles en nog wat en haar schan
daaltjes te vertellen over de andere be
dienden.
„De kokin zegt, dat Nellie niet beter
is dan zij had moeten zijn", lichtte Elaine
op een goede morgen Sally in. „Wat bete
kent dat feitelijk?"
Nellie was het meisje en terwijl Sally
hetzelfde idee had als de kokin, vond zij
het niet juist deze mening een deel van
Elaine's opvoeding te doen zijn.
Na enkele dagen reeds had zij een lange
lijst met punten, welke zij met mijnheer
Duncan wilde bespreken. Maar zij was
er zeker van, dat het haar geen goed zou
doen indien zij reeds bij de eerste ontmoe
ting al die zaken te berde zou brengen.
Ondanks alle inlichtingen over de grote
liefde van hem voor Elaine, vond zij hem
een grote dwaas om een opgroeiend meisje
aan de zorgen van enkele bedienden over
te laten. Zij ondervroeg Elaine daarom
over haar familieleden.
„Heb je geen ooms of tantes?"
Elaine schudde haar hoofd.
„Vader was enig kind."
„En je moeder?", vroeg Sally vriende
lijk. „Had zij geen broers of zusters?"
Elaine keek een ogenblikje bedroefd, zoals
zij steeds deed als er over haar moeder
gesproken werd. Zij zweeg enige tijd en
zei toen:
„Ik heb het vader nooit gevraagd. Ik
wou, dat ik het wist, maar hij wil nooit
over haar praten."
„Arm kind!", dacht Sally.
Impulsief legde zij, voor de eerste keer,
haar armen om het kind en kuste haar
op de wangen. Zij voelde een rilling door
Elaine's lichaam gaan en toen legde zij ook
haar armen om Sally's nek.
„Ik houd van u, juffrouw Granville. Ik
heb nooit een van de kinderjuffrouwen
mij een zoen laten geven, zij waren alle
maal oud en gerimpeld. Maar ik houd van
u U bent zo lief."
Sally lachte, hoewel zij tranen voelde
opwellen.
Nadien had Sally de gewoonte aangeno
men Elaine een kus te geven als zij 's mor
gens kwam en bij het weggaan 's avonds
maar op deze morgen was Elaine zó op
gewonden, dat zij het geheel en al vergat.
„Papa-kwam terug met een vliegtuig!",
ratelde ze voort. „Er waren een heleboel
belangrijke mensen aan boord. Hij heeft
mij over allen wat verteld toen hij hier
was, maar ik herinner mij hun namen
niet meer."
„Probeer je het te herinneren", zei Sally.
„Er was misschien iemand, waar je wat
meer over wilt weten."
„O ja, dat is dom van mij!", riep Elaine.
„Ik wou, dat ik hun namen opgeschreven
had, maar ik zal vader het weer vragen."
Op de tafel in de kinderkamer stond
een fraaie pop. Het was een Franse, prach
tig aangekleed en zij had zelfs een tas, een
mof en een bril.
„Wat een mooie pop!", riep Sally uit.
„Vindt u haar mooi?" vroeg Elaine. „Va
der bracht haar mee uit Parijs, maar ik
geloof dat ik niet meer van poppen houd.
Ze zijn zo saai!"
Sally keek naar Elaine en begreep het.
Het kind was al tien jaar, veel te oud voor
poppen. Dat was weer iets, wat mijnheer
Duncan niet begreep, zij groeide op! Zij
keek de kamer rond, waar overal kostbaar
speelgoed lag.
„Weet je, Elaine", zei Sally, „ik denk,
dat jij te oud bent om nog met poppen te
spelen. Het zou zeker een prachtig idee
zijn, indien je de poppen allemaal naar een
kinderziekenhuis zou sturen en dan zouden
wij deze kamer ook niet meer de kinder
kamer noemen. Het zou de les-kamer kun
nen worden en je zou een eigen bureautje
kunnen krijgen, waar jij je eigen dingen
in kunt opbergen. Wij zouden ook boeken
planken kunnen laten maken en langza
merhand de boeken verzamelen, die je
graag wilt hebben. Je zou dan een eigen
bibliotheek krijgen."
„O, dat is een leuk idee! Zal ik het vader
dadelijk vertellen?"
„Doe het maar niet nu direct", zei Sally
rustig, „het zou een beetje onvriendelijk
zijn nu hij juist voor jou die mooie Franse
pop heeft gekocht. Maar wij zouden hem
natuurlijk langzamerhand duidelijk kun
nen maken, dat je al een groot meisje
wordt en te oud bent om nog met poppen
te spelen."
„Maar ik wil het hem nu direct vertel
len," hield Elaine vol.
„Wil je hem dan pijn doen met die
mooie pop?", vroeg Sally, haar wenkbrau
wen optrekkende.
Elaine aarzelde een ogenblikje. Sally
wist, dat het een gevolg van haar lessen
was, dat het kind uiteindelijk zou toege
ven.
„Het is best", zei Elaine toen na een
ogenblikje. „Maar hoe lang moet ik wach
ten? Tot morgen?"
„Zullen wij zeggen tot overmorgen?"
Elaine klaarde op.
„Dus Woensdag? Goed, ik zal wachten,
maar het zal erg moeilijk zijn!"
„Mijnheer Duncan zou u graag ontv-
gen, juffrouw Granville."
„Zal ik meegaan?", vroeg Elaine,
Sally schudde haar hoofd.
„Neen, Elaine, het is beter dat je ff~
totdat ik terugkom. Zou je niet de
inkijken om te zien of er wat is waar
straks over kunnen praten? Misschien -
jij je zelfs nog wel de namen
herinnerd
van de mensen, die met je vader
hebben."
„Ik zal het proberen", besloot^
„Ik zal erg mijn best doen, maar
al te lang weg!"
„Wij zullen wel zien", zei Sally me
glimlach en zij volgde Thomas naa
studeervertrek van Elaine's vader aan
andere einde van de flat.
Robert Duncan kwam haar tegemoei^
haar de hand te drukken, maar zij
het gevoel, dat het een poging was
leefd te zijn en dat hij liever me:
gesproken had van achter zijn burea
was zij een typiste van zijn kant01o-
was groot, breed geschouderd en
gebouwd, doch Sally's eerste indnm
dat hij er jonger uitzag, dan zij n
dacht. Hij keek ernstig en zij meende,
zij naar zijn gezicht keek, dat n
moeilijk zou vallen om eens te lae-
zouden zeker mensen zijn, die »em
zouden vinden. Volgens Sa"y..wa,. „l i-
ontzagwekkend en tekende zij"
grote dingen, die zij over hem had g
(Wordt vervoW
