Twee „porders" halen in 't holst van de nacht
(je ^Kaairidders" uit de veren
De heer R.Verbeek jubileert op 15 Maart
het Santpoortse Provinciaal Ziekenhuis
in
Onzekerheid der visserij maakt de wekker
tot een nutteloos meubelstuk
11
!5^ nïet hoeff hij ?at ziJn bes-
Snel recht in Rotterdam
Voetbalelftallen
Burgerlijke stand Velsen
Feest bij „magazijn"
en „vervoer"
Velsen-Noord
Er komen geen paden achter
de noodwoningen
Voetbalelftallen voor Zondag
Voorman der houtstoffabrïek
bij Van Gelder jubileerde
Drie korfbalwedstrijden
voor „Watervliet"
Vier Haarlemse knapen staken
-'vrK/lndershuis in brand
ZATERDAG 17 FEBRUARI 1951
IJmuiden!"
(Van een nachtbraker)
iekende lichtbundels van de vuurtoren glijden over nachtelijk IJmuiden. Telkens
even binnen in de lege kantoren en fabrieken van de Zuidzij, fracties van
"gluren zij om de hoeken van de uitgestorven straten en pleinen in het oude
De
wippen
ze even binnen in de lege kantoren en fabrieken van de Zuidzij, fracties van
•TeSèdêëlV Achter de gordijntjes, waar dit wenkende licht niet vermag door te
=emc toeven de mensen in de andere, misschien betere, wellicht slechtere wereld
n hun dromen. De lichtende wijzers van de watertoren geven het derde uur na
Dat is een vrij overbodig dienstbetoon want er is bijna
te slaan. Alleen de surveillerende agenten,
nidaernachtj, een blik op
"Teentonige tred de rust en de orde accentueert, een enkele late borrelaar,'
BI»' 1 M r\ V» i r* /»U n tmAtl 4* A A 4 A MA A A AA. J Jï! 1 .1 -
as zijn eigen route naar huis scharrelt en een jongeman op de fiets, die voor
°''n huls vol zoete rust plotseling afstapt, aan een hekje morrelt en poortje binnen-
fw Er is een agent, die het gezien heeft. Hij komt kalm en achterdochtig aan-
fllllKl u UmIo «P ««l,1..1 1. „i_: A A.i.r.j i. l il. t
stapt ook voor het huis af, morrelt ook aan het hekje, en schiet tenslotte ook
no'ortje binnen. Daarachter ontmoeten die twee elkaar. Er flitst een zaklantaarn
en deze beschijnt een nog wat slaperig gezicht met een paar knipperende ogen
ar; Even maar. De agent weet genoeg. Hij mompelt een boos woord en zegt: „Ben
-i'het nou alwéérDan wenst hij hem goedendag en gaat heen. De ander staat
ren later weer voor een volgende deur. Hij is porder.
Onmisbaar en oud
als de visserij
Porder" is een vak, dat in de oude
,:L veel is uitgeoefend maar dat nu in
In« hnd nog maar zeer schaars wordt
aangetroffen. De uitvinding van de wekker
het nachtkastje, die op elk gewenst
Sidstip met een onaangenaam geratel tot
a beid maant, heeft vele porders het brood
t de mond genomen. Maar die enkelin-
n die dit beroep nu nog het hunne kun-
ren'noemen, zijn volkomen zeker van hun
'aak want de wekker kan eenvoudig niet
um hen concurreren. Wat heeft de mens
toners aan zo'n knorrend mechanisme,
wanneer hij niet weet op welke tijd hij
het heeft in te stellen? Die onwetendheid
i- vooral in het IJmuidense visserijbedrijf
helemaal niet vreemd. Als er 's nachts een
trawler aan de afslag komt, heeft deze
meestal te voren radio-telefonisch bericht
gestuurd. De ongeveer tien mannen, die
de inhoud er van in de kisten van de hal
moeten overhevelen, weten dit 's avonds
al dus zij kunnen hun wekkers zetten,
'laar de verscheidene loggers en kotters
die des nachts binnenvaren, komen door
dans onaangekondigd en de havenarbei
ders, die voor het lossen hiervan in aan
merking komen, moeten nu eenmaal van
de spiralen getrommeld worden. En dat
zijn er samen meestal meer, dan zij die het
vooraf weten. Men heeft dus aan de IJmui
dense afslag altijd al mensen nodig gehad
om dit storende werk op te knappen. Ze
worden gesalarieerd door de gezamenlijke
havenarbeiders, van wier loon daartoe
wat wordt afgehouden. En hoewel er na
tuurlijk altijd een paar zijn, die de ge
dachte maar niet kunnen opzij zetten, „dat
je bij nacht en ontij uit de veren gehaald
wordt en daar nog voor moet betalen
ook....", blijken de twee porders, die
IJmuiden nog rijk is, een onmisbare scha
kel te zijn in de keten van het hele visse
rijproces. Als zij eens het ongeluk zouden
hebben om zich te verslapen en bijvoor
beeld de pakkers, lossers, ruimgasten,
windmannen en lanenboeners een uur te
laat wekken, dan zou dit zijn schadelijke
gevolgen hebben aan de eerste afslag en
zelfs kunnen schelen in de besommingen.
Dat kunnen de twee jongemannen, Henk
Blok en Nico Schaap, die hier de nodige
mankracht in het holst van de nacht bij
een trommelen, inderdaad zonder enige
overdrijving verklaren, zij het met de in
nige hoop, dat het belang van hun werk
nooit op een dergelijke manier zal blij
ken....
Ruk aan de bel
Zij hebben hun „operatiegebied" maar
in tweeën verdeeld, anders fiets je een
mijl of zeven door dat uitgestrekte IJmui
den en zo iets is vooral op drukke nach
ten om er bij neer te vallen.
-Ik por Oud-IJmuiden", zegt Henk Blok
met een weids gebaar „en dat stuk om het
kerkhof heen. Mijn maat werkt via de
Rambonnetlaan naar IJmuiden-Oost toe".
Iedere nacht om half drie floept het licht
san in zijn woning aan de IJsselstraat en
dat profeteert de verstoring van de nacht
rust van velen die op zich dat moment in
range onwetendheid nog eens rustig om
draaien.
Henk grijpt zijn klompen en zijn fiets
'fant hij moet naar het havenkantoor van
de visserij om te vernemen welke nieuwe
binnenkomers er zijn genoteerd. Op weg
daarheen moet hij dan altijd nog enige ha
venarbeiders porren, die wel weten hoe
aat het werk hen roept en die ook wel in
net bezit zijn van een wekker, maar die nu
eenmaal waar voor het geld willen zien,
zij toch altijd voor de porder moeten
Palen. Dan begint dus al dit uitzonder-
J'j,waar'n men de mens in zijn
°2enblikken leert doorgronden
arom zouden we er omheen draaien?
wel nodig ook, want de porder
t te weten welke van zijn klanten er
v u be.1.len gegarandeerd uitkomen,
aan 11 j moet eisen eerst het licht
,i.« oen> v°or hij het gelooft en ten-
Tü- ?n vvelken hij moet vorderen, dat
te w j !'aam verschijnen om duidelijk
ia" t!v? niet slechts uit de veren
«chaio uwen- heeft de porder met
laakt scHande geleerd vooral bij de
varaif e..categorie- Sommigen er
tiidnamehjk nu en dan een uur over
nr., a:^en °Pciagen en daar werd de por-
L.n„„m,e" de belofte „uit de kussens"
sprabli'ilhad genomen> natuurlijk aan-
wkehjk voor gesteld.
Kreet door de brievenbus
taken' K<1 drjSt,e-rnis van de verlaten vis-
tantoor J zic'n naar het haven-
»Men'm aar !yen hem reeds op dat uur
SrS Wenst Gn hem een lijstje
de ramp!, tVan de schepen die onder
:^nzhnhaLiia,nt00r ,angi de. vissers-
zestiE mi" i'nnengel°pen, de Texel 39 met
taflderdviif 'i' dc Wieringen 67 met
Helde» 8? ;en;lwintig mande"de
voort.' Dan honderdzestigenzo-
'taairidder^'h6-1 hij al precies hoeveel
vertelt het 22 moet P°rren en beneden
toet de vm„ v,an de vislosregeling hem
indeling bij een feilloze rouleer-
^•En de nA'Lmensen er aan de beurt
^nde riLuder verdwijnt weer schielijk
tarrne rukke2 6 huizenblokken. Hij geeft
f4Wei0s r!2(aa,T veie bellen „ik heb
2tai hij p» bel in m'n hand gestaan",
Hoor de schreeuwt zijn harde nieuws
terrr!" Van de brievenbus: „kot-
tazijde,1110^ We^en"> verklaart hij ons
hoeft mee te nemen. De be-
«OOOOOOCOCOOOC
Niet alleen in het haringseizoen maar
ook bijvoorbeeld bij spoedvergaderingen
om arbeidsconflicten, die IJmuiden ook
niet vreemd zijn, komt het nogal eens
voor dat Henk Blok en Nico Schaap
beiden maar liefst honderd man moeten
porren in een nacht. Dan houden zij een
ware wedren met de tijd, zonder het
verkeer in gevaar te brengen want dat
is er op zo'n uur niet. Op een dergelijk
oiekuur snelde een van hen eens door
de lege straten, toen een agent achter
hem vaart zette en hem inhaalde.
„Wat ben jij er voor een en wat doe je
hier?", was de vraag. De porder remde
af en verklaarde in het kort zijn beroep
en de verplichtingen daarvan. Het
grootste wantrouwen, dat overigens zeer
begrijpelijk is, was toen bij de agent
verdwenen. Alleen moest hem nog één
ding van het hart: „Je hebt drie keer
je hand niet uitgestoken toen je de hoek
om ging
XXX50000O0OCO0000C
manning van de kotters staan meestal zelf
in het ruim bij het lossen, ziet u?" Zo
werkt hij al zijn klantjes af en dan keert
hij weer terug naar het havenkantoor om
te informeren of er inmiddels weer wat
binnen is gekomen. Dat moet hij tot zeven
uur blijven doen, daarna kan hij zich zelf
naar huis en naar bed begeven.
De porder kent zijn kalme- maar ook
zijn spitsuren. Het gebeurt wel dat hij in
één nacht maar liefst vijf-en-twintig kilo
meter bij elkaar peddelt in het tempo van
een fietsendief. Daar zijn bijvoorbeeld de
nachten in het haringseizoen, waarin hij
om half één al begint en zijn mannetjes in
vele tientallen op cle been moet roepen.
„In die tijd zijn de heren nogal eens sjachrij
r.ig en je krijgt soms van alles naar je
hoofd, maar dat is best te begrijpen. Ze
moeten er dan bijna elke nacht uit en als
je dan weet dat ze vaak tot laat in dc mid
dag hebben gewerkt, nietwaar?"
Andere pormethoden
Sommigen zijn er haast met geen moge
lijkheid uit te krijgen en dan gebeurt het
wel eens dat de porder zo lang staat te
bellen, dat de buren wit van slaap en woe
de in hun nachthemden voor de ruiten
verschijnen om met luide verwensingen te
adviseren: „laat die vent toch slapen, an-
Nu het belgerinkel door het stille huis is
weergalmd richt de porder „vol verwach
ting" de blik naar het slaapkamerraam. Er
zijn van die klanten, die hij moet zien voor
hij ze gelooft.
ders slapen wij vannacht niet meer...."
Maar de porder kent zijn verantwoor
delijkheid en desnoods gaat hij er toe over
om stenen te werpen tegen de ruiten, waar
achter het zo moeilijk ontwaken is. „Een
keer mikte ik op een raam, waarnaast éen
ander venster open stond. Laat die steen
nou door dat andere venster naar binnen
vliegen en precies op het hoofd van de
man neerkomen, die ik er niet uit kon
krijgen! Ik hoorde zo'n tumult, dat ik maar
hard weg ben gereden. Hij was keurig op
tijd aan de afslag en hij had een flinke buil
op zijn hoofd. Maar we zijn heus goeie
vrienden gebleven, hoor!" Maar er zijn ook
„kaairidders" die wat ten gerieve van de
porder hebben bedacht. Zoals bijvoorbeeld
het rode licht aan de voordeur bij een van
hen, dat wanneer het aangaat onomstote
lijk bewijst, dat de geadresseerde er uit is.
Vroeger was er een die een primi
tiever systeem had uitgedacht. Hij had
een touw aan zijn been dat door het
raam naar buiten hing. De porder
wekte hem, door aan dat touw te trek
ken, dan werd het been automatisch
omhoog gelicht. Kwajongens hebben
op een nacht dit touw een stuk aan
gehaald en ergens vastgebonden.
Het resultaat
Wanneer de twee jongelieden, die de
adressen van alle kaairidders zo zoetjes
aan uit hun mouw kunnen schudden, na
hun eerste of tweede ronde weer op het
havenkantoor komen, zitten er beneden in
het schaftlokaal al velen achter zware
koffie om de slaap te verdrijven. In het
licht van de hallen slierten de volle man
den over de glijplank. één voor één ver
dwijnen zij uit de ruimen om te worden
leeggeschud in de aaneengerijde kisten
aan de afslag. Wanneer de porder eventjes
komt kijken, krijgt hij geen gelegenheid
om het geheel eens voldaan te overzien en
vast te stellen dat hij het grote raderwerk
hier in de hallen toch maar in werking
heeft gesteld. Als hij dat deed, zou er on
middellijk een salvo van schimpscheuten
op hem losbranden, daar kent hij zijn
mensen goed genoeg voor. Bovendien heeft
hij er geen tijd voor, want er slapen nog
mensen, die over een uur present moeten
zijn. „Och", zegt hij terzijde tegen ons,
„het zijn allemaal geschikte kerels, dan
neem je die ochtendziekte maar op de
koop toe". Ochtendziekte.dat was voor
ons even moeilijk te verwerken om drie
uur in de nacht.
muidenaar veroordeeld
wegens smokkelen van
sigaretten
In de nacht van Donderdag op ^Vrijdag
hield een politieagent een taxi aan, die de
poort van,het gemeentelijk handelsterrein
te Rotterdam uitkwam. Een van de passa
giers, de 20-jarige stuurman W. van L. uit
IJmuiden, bleek in het bezit te zijn van
twintig dozen, elk bevattende tweehonderd
Amerikaanse sigaretten. De stuurman werd
naar het politiebureau overgebracht.
Daar zijn schip, een kustvaartuig, Zater
dag weer moet uitvaren en de kapitein,
die nog geen plaatsvervanger had gevon
den, meende dat de zaak wel met een geld
boete een einde zou krijgen, is de stuur
man reeds Vrijdagmiddag voor de politie
rechter te Rotterdam geleid. Na een eis
van drie weken gevangenisstraf, veroor
deelde de politierechter de man tot een
gevangenisstraf van één week, met bevel
tot onmiddellijke gevangenneming.
Het kustvaartuig is nu toch zonder deze
stuurman vertrokken.
Stormvogel—V. V. A. De thuisclub komt
waarschijnlijk compleet uit, dus met: Kraak;
v. d. Oever, Broekhuizen; H. Snoeks, G.
Snoeks, Goedhart; Deuling, Venus, Van On-
selen, De Boer en J. Snoeks.
Stormvogels 2D.W.S. 3. De Stormvogels
beschikken over: Venus; Van Vliet, Van Dok-
kum; Glas, Effern, Tol; Luppens, Meijer,
Angenent, Freriks en Van Opbergen.
Stormvogels 3O.V.V.O. 2. In deze ont
moeting komt Stormvogels als volgt uit:
Rechsteincr; Blinkhof, Borst; Schuit, Twisk,
De Boer; Siebbeles, Zwemmer Sr., Zwem
mer Jr., Groot en Blinkhof.
RivalenTerrasvogels: De Vogels komen
uit met Akkerman Sr., Nederlof, Akkerman
Jr.; v. d. Linden, Dortmundt, Cobben; Schol,
Zaal, Spanjaard, Röbken en Wijnen.
GEBOREN: A. J. StruikVan Eerden, z.,
Zandersstraat 40, IJmuiden-O. L. M. de
HeerKrause, d., P. C. Hooftlaan 61, Drie
huis. N. Reijneveld—De Jong, z., Driehuizer-
kerkweg 11, Driehuis. J. TimmermanLang
broek, z., Lange Nieuwstraat 702, IJmuiden-
Oost. H. C. van SonKarrenbeld, d., Tuin
dersstraat 128, IJmuiden-Oost. A. van der
WalGeerlofs, z., Kennemerlaan 158, IJmui
den. P. WestgeestVan Bugnum, z., Grote
Hout- of Koningsweg 213, Velsen-N. E. C.
Sneekes—Rutte, z., P. C. Hooftlaan 1, Drie
huis.
OVERLEDEN: J. A. Zonneveld, 42 j., echt
genoot van M. L. B. Bruijnzeels, Velserduin-
weg 21, IJmuiden-Oost. A. C. C. Bos, 66 j.,
echtgenoot van C. Steenhoek, IJmuiderstraat-
weg 13 d, IJmuiden-Oost. J. van der Plas,
88 j., Weduwnaar van J. Visser,, Pres. Kru-
gerstraat 30, IJmuiden. C. Rutte, 88 j., wedu
we van T. Braam, Hoofdstraat 134 A, Sant
poort. A. Schoorl, 75 j., echtgenoot van M
Nijgh, Kennemerweg 4, Bloemendaal.
ONDERTROUWD: W. Kee, De Ruijterstraat
1, Koog aan de Zaan en A. A. Redelijkheid,
Dork Hartoghstraat 2, IJmuiden. P. G. Kors,
Hoofdstraat 88, Santpoort en W. M. Harsveld,
Doelmanstraat 15, Velsen-N. C. Voorburg,
Pres. Steijnstraat 28, IJmuiden en K. van der
Plas, Bik en Arnoldkade 33, IJmuiden. L. van
der Lugt, Trompstraat 392, IJmuiden-Oost en
A. Veldheer, Fazantenlaan .1, IJmuiden-Oost.
K. van Tol. Duinoordstraat 10, Haarlem en
E. Dijkhuizen, Ahornstraat 8, IJmuiden-Oost;
toek. adres Bilderdijkstraat 21rd., Haarlem.
J. Porte, Reguliersstraat 78, Beverwijk en J.
E. Tielrooij, I.Tmuiderstraatweg 37. IJmuiden.
A. J. Grosmann, Bloedstraat 5, Amsterdam
en J. Hogenhout, Zandersstraat 3, IJmuiden-
Oost; toek. adres Zandersstraat 3, IJmuiden-
Oost. A. C. van Goethem, Eikenstraat 16,
IJmuiden-Oost en K. Venema, Eikenstraat 29,
IJmuiden-Oost.
GEHUWD: W. J. Prins—M. Wortman,
Thorbeckelaan 44, Velsen. S. I-Iengst—A. G.
Udo, Rijkers Aertzweg 5, Beverwijk. E. C. C.
van BeusekomP. A. H. Bakker, Neptunus-
straat 18, IJmuiden. P. van der Vliet—A.
Snijder, Wüstelaan 6, Santpoort. C. van Over-
eemJ. van Duijn. G. KoomenA. Vaartjes,
Berkenstraat 7, ÏJmuiden-Oost.
Zilveren magazijnbediende
onderging een spontane
huldiging
De werkgemeenschap van het Centrale
Magazijn der Hoogovens, aangevuld met
vele collega's van het transportwezen, heeft
de heer H. Wolterman, magazijnbediende,
voorheen werkzaam bij het vervoer, in het
feestelijk versierde voorportaal van het
centrale magazijn een hartelijke hulde be
reid ter gelegenheid van zijn zilveren
jubileum.
De voorzitter der directie, ir. A. H. Ingen
Housz, was de eerste spreker.
De heer R. Martens, administrateur en
lid van de directiestaf, vereerde de jubilaris
met het gedenkbord en het getuigschrift
der Maatschappij en bracht bij die gelegen
heid de gelukwensen over van de bedrijfs
directeur ir. F. W. E. Spies, die door drin
gende bezigheden verstek moest laten gaan.
In een pittige rede bracht de heer Martens
verschillende punten van des jubilaris'
werkzaamheden in het ijzerpark, het ver
voer, de bouwafdeling en het magazijn naar
voren.
De chef van het centrale magazijn, de
heer P. Fiege, prees op de hem eigen wijze
de jubilaris als een goede en correcte ma-
gazijnknecht, die bij afwezigheid van de
voorman in zijn afdeling diens plaats ver
vult. Hij doet zijn werk op voortreffelijke
wijze, is ronduit in de omgang en wordt
door de medewerkers hoog aangeslagen.
Voor zijn toewijding zegde de heer Fiege
hem dank en hij wenste hem van harte ge
luk en in het bijzonder bracht hij hulde
aan mevrouw Wolterman, die met het werk
van haar man meeleeft.
Tot slot bood de heer Fiege, namens de
jubileumkas, een rookstoel aan, waarbij de
bijbehorende sigaren niet ontbraken.
Een collega van de jubilaris, de heer J.
Oortwijn eveneens tot de zilveren jubi
larissen behorend noemde de heer Wol
terman een fijne kameraad en een prettige
kerel om mee te werken. Spreker was ver
heugd dat hij namens de collega's deze ge
voelens mocht vertolken in de vorm van
een bloemstuk voor de vrouw van de
jubilaris.
Vervolgens kwam als afgevaardigde van
de collega's van het magazijnpark Oost en
West, de heer N. J. Fortuin, op het podium.
In hartelijke woorden schetste hij aller
waardering en hij sprak de hoop uit, dat
zij nog vele jaren mogen samenwerken.
Een scheernécessaire was het geschenk van
het magazijnpark.
De afdeling vervoer werd vertegenwoor
digd door de heer J. Duijn, die namens de
oude kameraden kwam feliciteren. Rook
gerei accentueerde zijn hartelijke toespraak.
HOUTSTOF AANGEVOERD.
Voor de papierfabriek Van Gelder Zo
nen is Vrijdagmiddag aangekomen het
Noorse s.s. „Berry", dat van de Noorse
haven Gjeving een lading van 800 ton
houtstof aanvoerde.
Veertig jaar ziekenhuisadministratie
MIDDEN MAART wordt er in het Sant
poortse Provinciaal Ziekenhuis een
jubileum gevierd, dat het licht zal doen
schijnen op een van de markantste figuren
uit dit deel der gemeente: de heer R. Ver
beek zal de vijftiende van deze Lentemaand
veertig jaar in dienst zijn bij de instelling,
die hem een levensvervulling schonk er er
een uit reële menselijkheid voortkomende
bouwkracht voor terug ontving.
De prille knaap van net twintig jaar, die
in 1911 een administratief baantje in het
ziekenhuis kreeg aangeboden en dit aan
vankelijk voor een half jaar accepteerde,
zal veertig jaar geleden niet vermoed heb
ben, dat zijn Hollandse naam nog eens tot
over onze grenzen bekend zou worden. Hij
is namelijk, min of meer onbewust, de
geestelijke vader geworden van de mo
derne organische bedrijfsrekening, welke
in bijna alle ziekenhuizen'van vele West-
Europese landen ingang vond. Bij dat
eerste halfjaar bij het P. Z. is een tweede
gekomenen zo zijn er nog bijna tachtig
verstreken temidden van de kleine gemeen
schap der geesteszieken en de veelzijdige
administratieve problemen, welke elke
maatschappij in de maatschappij eigen zijn.
De heer Verbeek, die volgens de grond
beginselen der rekenkunde nu zestig jaar
moet zijn wat naar de wetten der vitali
teit nog lang niet kan is geen geboren
Velsenaar, getogen is hij er echter zeker:
als twee-jarige dreumes kwam hij naar
IJmuiden en het toen nog onontgonnen
speelterrein van de Breesaap heeft deze
knaap menige winkelhaak bezorgd, het
oude Velsen met z'n „hei" en z'n landelijke
rust ligt nog helder in het geheugen van de
hoofdadministrateur der drie Provinciale
Ziekenhuizen. Want dat werd zijn functie
toen hij het zenith van zijn leven naderde:
in 1945 werd hem het administratief be
heer toevertrouwd van de drie inrichtingen,
welke de provincie Nöordholland voor de
geestelijk-misdeelden exploiteert, een post
die hem dooqr Gedeputeerden in 1945 is
opgedragen. De Koninklijke onderschei
ding bij het honderdjarig bestaan van het
Santpoortse gesticht in 1949 zette de kroon
op het werk.
De opbouw van het in de bezetting deer
lijk vernielde apparaat der drie zieken
huizen was bij de jubilaris van straks in
vertrouwde en geoefende handen; hoewel
hij op het dieptepunt van het lange bestaan
der gestichten de centrale regeling niet liet
glippen, moest er een nieuwe organisatie
worden opgebouwd op het moment dat de
Duitsers hun hielen lichtten.
De heer Verbeek is een van de weinige
mensen voor wie het dagelijks werk de
grootste liefhebberij is, al probeert hij wel
eens een verloren halfuur te vinden voor
een tweede hobby, de kleurenfotografie
of de sterrenkunde. Deze prettige eigen
schap is vermoedelijk de jaren door gesti
muleerd door het „levende materiaal",
waar hij mee omging; de patiënten voor
wie telkens nieuwe organisatorische vraag
stukken ter tafel komen, die paedagogisch
bezig gehouden en genezen worden met
de door prof. v. d. Scheer ingevoerde „ac
tieve arbeidstherapie", hebben nieuwe pro
jecten nodig: weverijen, schoenmakerijen,
houtbewerkings-ateliers.
Het materiaal moet er zijn, gereedschap
is onmisbaar en het komt er, dank zij de
heer Verbeek.
„Je krijgt daardoor overal wat verstand
van", zegt de jubilaris-in-spe, die zo nu en
dan niet alleen de techniek van de zieken
huis-waterleiding „door" moet hebben
maar desnoods direct daarna over moet
springen op de noden van het weefgetouw.
Maar het mooiste blijft de sfeer in dit
wereldje, zonder de onrust van de grote
wereld rondom, welke sfeer hij steeds weer
tracht te enten op zijn ondergeschikten.
Als lid van de Velsense raad in de functie
van P.v.d.A.-fractievoorzitter, heeft de heer
Verbeek veel plezier van deze dagelijkse
ondervindingen, die hij voorts zijdelings
gebruiken kan in het organisatieleven, dat
rijkelijk beslag op hem legt. Hier is een on
volledige greep uit het lijstje: Lid van de
departementale ziekenhuisraad, bestuurs
lid van de stichting „Het Nederlandse
Ziekenhuiswezen", lid van de studiecom--
De Vereniging „Velsen-Noord Vooruit",
het overkoepelend orgaan van de vier
buurtverenigingen, heeft zich voor ver
schillende verbeteringen in dit deel der ge
meente gewend tot het gemeentebestuur
van Velsen.
Inzake de kwestie van de voor het verkeer
slechte toestand op het kruispunt Wenke-
bachstraatGildelaan, werd Vrijdag mee
gedeeld, dat de minder gunstige verkeers-
tcestand daar de aandacht heeft van bur
gemeester en wethouders (wat onlangs in
de raad al bleek. red. IJ.C.).
Op een verzoek van „Velsen-Noord
Vooruit" om paden te doen aanleggen ach
ter de noodwoningen zonden burgemeester
en wethouders het volgende antwoord:
„wegens de hoge kosten, welke de aanleg
van de paden ca. achter de woningen van
het noodwoningencomplex te Velsen
(Noord) zou mede brengen, en in aanmer
king nemende de korte levensduur van
deze woningen, achten wij de uitvoering
van het in bovenaangehaald schrijven
bedoelde werk niet verantwoord. Wij heb
ben derhalve op uw verzoek afwijzend be
schikt".
KinheimWijk aan Zee (op „Tussenwijk"):
Kinheim: Th. Keirsgieter; A. Paap en W. Mol;
S. de Vries, W. Groeneveld en C. Luntz; J.
Muskee, P. van Vuuren, J. v. d. Linden, J. H.
v. d. Wateren en J. Starreveld.
R.C.Z.—V.V.B. (te Zaandam): V.V.B.: C. van
Veelen; J. v. d. Struyf en H. van Riemsdijk;
J Schildwacht, M. de Boer en P. Helder; H.
Souverein, H. Verswijveren, P. Schildwacht,
J. van Loon en N. Michel.
Nieuw-VennepI.E.V.: I.E.V.: W. v. Tunen;
H. Zonneveld en W. Michel; J. Schavemaker,
P. v. d. Berghe cn S. Slotemaker; F. van
Aalst, H. Duin, W. Castricum, H. Prinsen en
J. v. d. Vlies.
Odette Churchill van Vrijdag tot en met
Dinsdag in Thalia. Dit is geen opge
smukt heldenverhaal. Dit is de ware ge
schiedenis van een dappere Frangaise die
in het begin van de tweede wereldoorlog
van Engeland uit naar Frankrijk overstak
om daar als spionne van de Engelse inlich
tingendienst voor de geallieerde zaak te
werken. Odette Samson heette zij. Ze was
getrouwd met een Engelsman, waarvan ze
later scheidde. Met Peter Churchill, de ka
pitein onder wiens leiding zij in bezet ge
bied spionnagediensten verrichtte, begon zij
na de oorlog een nieuw leven. De Engelse
koning begiftigde haar met de hoogste En
gelse onderscheiding als bewijs van waar
dering voor het vele, dat zij in het belang
van de geallieerden had gedaan.
Regisseur Herbert Wilcox heeft met hulp
van het echtpaar Churchill en een staf van
bekwame vaklieden en uitstekende acteurs
een goede film van haar daden gemaakt.
Het is opmerkelijk, hoe Wilcox, die zich
aanvanketijk toelegde op het regisseren van
typisch Engels humanistische films zoals
bijvoorbeeld Spring in Parklane heeft
kunnen overschakelen naar de strakke
regie, die een ernstige film als deze be
hoeft. Wilcox is er inderdaad in geslaagd,
ontroering te wekken. Anna Neagle, die
Odette uitbeeldt, geeft voortreffelijk spel te
zien en haar tegenspeler Trevor Howard,
die de laatste jaren vooral op de voorgrond
treedt en onder meer in „The third man"
op ondubbelzinnige wijze zijn grote talen
ten heeft bewezen, past zich volkomen bij
het spel van Anna Neagle aan.
„De Jazz Opera" (Woensdag en Donder
dag in Thalia). Deze kleurige mu
ziekfilm bedoelt een ironische verzoening
te beschrijven tussen klassieke muziek en
de amusementsliedjes, die men onder de
categorie „jazz" pleegt te rangschikken. De
ij veraar voor klassiek Alfred Breitenbach,
een operacomponist, een vertrouwde rol
voor Szöke Szakall, is door het verlopend
getij van de publieke smaak hard bezig een
armzalig paupertje te worden, wanneer
een ondernemende „song-writer" Larry
Kelly (Mark Stevens), die het te pakken
heeft gekregen van zijn schone dochter
Anne (June Haver), hem er weer wat
bovenop gaat helpen door zijn serieuze
composities „in een modern badje te dom
pelen, er een rhythmisch kraagje om te
doen en door knallende teksten als een
echte song de wereld in te slingeren". Om
Breitenbach aanvankelijk te vrijwaren van
de zenuwschok, die hij bij het vernemen
van dit revolutionnaire gedoe ongetwijfeld
zou krijgen, schrijft men de aldus verkre
gen melodieën aanvankelijk aan de fictieve
componist „Fred Fischer" toe. De oude
baas is natuurlijk verschrikkelijk kwaad
als hij tenslotte toch van deze „moderni
sering" kennis neemt maar hij realiseert
zich dat armoede en vergetelheid ook niet
alles zijn voor een kunstenaar. En Larry
krijgt zijn dochter, goed geraden!
Zondag- en Woensdagmiddag zijn er in
Thalia kindervoorstellingen van de sprook
jesfilm „Sneeuwwitje en de zeven dwer
gen", gespeeld door kinderen en van Ne
derlandse tekst voorzien.
„Bagdad" (Rex). Deze pronkende kleu
renfilm, waarin evenveel robijnen als
kromzwaarden flikkeren en waarin de fijne
Oosterse lijnwaden druk dooreenwarrelen,
toont Maureen O'Hara in haar wilde jaren,
voordat zij de beminnelijke huismoeder
werd uit „Mijnheer de Gouvernante". Zij
neemt met waardigheid en ook wel een
beetje opportunisme de plaats in van prin
ses Marjan, die er op uit is de moord op
haar vader, sheik Kasjin van de fiere stam
der Aremlaks te wreken. De man, die zij
als de moordenaar herkent en vangt, prins
Ahmed Khaba (Paul Christian), wordt
echter haar bruidegom, nadat hij in een
reeks gelukkige gevechten tegen boos
aardige overmachten heeft aangetoond, dat
hij de moordenaar niet is en wie het dan
wel is. Namelijk de leider van de beruchte
bende der „Zwarte mantels", zijn neef
Raixul, die er zelfs in geslaagd is de pasha
Ali Nadin (Vincent Price) medeplichtig te
maken. Het onschuldige, dappere span blijft
maar op het kantje af in leven. De eminen
te schurk Raixul is de meest opvallende
creatie in deze film, John Sutton heeft in
dat opzicht ervaring van diverse andere
tyrannieke rollen, hij slaagt er steeds voor
treffelijk in, zijn toeschouwers hem van
meet af hartgrondig te doen haten. H. B.
missie voor het Bouwcentrum, voorzitter
van de Stichting Sociaal-cultureel werk
„Velsen", voorzitter van de Velsense demo-
bilisatieraad, bestuurder van het Fonds
voor Bijzondere Noden en wat er dan nog
vergeten is.
De 15e Maart is er 's middags een
receptie in het ziekenhuis en wel in Pavil
joen „Meerzicht".
DE BIJVIS, die verzameling van klein
goed waarmee de inhoud van haast
elke trek van de trawl „doorschoten" is,
heeft al vele jaren de gemoederen van
vissers en theoretici ijverig bezig gehouden,
maar steeds stuitte een oplossing van de
verwerking dezer bijproducten hetzij op
het verbod van aanvoer van ondermaatse
vis, hetzij op de onmogelijkheid, om van dit
spul aan de wal de aandacht te schenken,
die het ongetwijfeld waard is.
Het probleem heeft echter nieuwe kleur
gekregen door de uitbreiding van de
IJmuidense vismeelfabriek, waarover wij
in een vorig nummer uitvoerig berichtten.
Het zou immers verre van ondenkbaar
zijn, dat deze vismeelfabriek een nog ste
viger positie in de rug van het visserij
bedrijf zal gaan innemen. Er is allang een
verbetering gaande op dit punt en het ka
rakter van de „pufschuit" werd ingrijpend
ten goede gewijzigd sinds de opvangrege-
lingen ni werking traden. Maar deze indu
strie is zeer afhankelijk van 'n gelijkmatige
aanvoer, welke door geen visserij ter
wereld gewaarborgd zal kunnen worden.
Daarom ook zou zij gebaat kunnen zijn bij
het aan de wal brengen van de bij vis, die
nu nog levenloos dus toch verloren
uit de last en over boord wordt geslingerd.
En daarmee zou de positie van de vis
meelfabriek aanzienlijk sterker worden.
Het mes snijdt nttuurlijk ook hier aan de
kant van de reders, die door de bijvis wel
licht een reis goed kunnen maken, welke
anders verlies zou hebben opgeleverd. Dit
alles volkomen overeenstemmend met de
bepalingen op de maaswijdte, want als we
daar onderdoor proberen te komen, is het
hek uit de Noordzee.
Over een paar maanden is de uitbreiding
hopelijk op gang gekomen; het is nu de tijd,
om deze daarmee samenhangende zaak te
bespreken. Zolang de conservenfabrieken
deze bijvis nog niet kunnen opnemen, zoals
bij de Duitse buren, zou het een prachtige
oplossing voor de bijvis worden.
De viering van het vijfentwintigjarig
jubileum van de heer J. Snel, voorman in
de houtstoffabriek van Van Gelder, is Vrij
dag voor jubilaris en gezin prettig verlo
pen.
De jubilaris, die vergezeld was van
echtgenote en kinderen, werd eerst op het
directiekantoor ontvangen door ir. B. Ver
doorn, fabrieksdirecteur. In aanwezigheid
van de bedrijfschef der houtstoffabriek, de
heer P. N. Höweler, heeft de heer Ver
doorn de jubilaris de gelukwensen van de
directie overgebracht, waarbij hij 't gebrui
kelijke geschenk onder enveloppe alsmede
een schriftelijke felicitatie van de hoofd
directie en de foto van de jubilaris in zijn
werkkri ng o verhand igde.
Het bedrijfskantoor van de houtstoffa
briek bleek bij de huldiging te klein; de
heer Höweler schetste daar allereerst hoe
de jubilaris zich eigenlijk reeds 35 jaar
geleden als barbier met „vezels" be
zig hield om vervolgens te belichten hoe
hij zich heeft weten op te werken tot voor
man. Deze belangrijke functie werd niet
verkregen met stilzitten, want de moeilijk
heden bleven niet uit.
Namens het personeel vertolkte de heer
J. Blom de gevoelens van vreugde bij dit
jubileum, die neerkwamen op de goede
samenwerking en de werklust van de jubi
laris. Het geschenk bestond uit een gang
lamp en mevr. Snel kreeg een bloeiende
plant als herinnering.
Ten slotte sprak nog de heer W. J. Wil-
lems, bedrijfschef der papierfabriek, die
opmerkte, „dat het hout in de houtstoffa
briek versplinterd wordt en de papierfa
briek het weer aan elkaar moet lijmen om
er papier van te maken". De directe con
tacten tussen beide fabrieken zijn aanmer
kelijk verbeterd en hierin heeft de jubila
ris een belangrijk aandeel.
De heer Snel dankte ten slotte voor de
wijze, waarop zijn jubileumviering was ge
organiseerd.
Voor de korfbalvereniging „Watervliet" zijn
voor Zondag drie senioren-wedstrijden vast
gesteld, waarvan die te Haarlem tussen Oos
terkwartier en het eerste Velsense twaalf
tal de belangrijkste is.
Watervliet, dat in de laatste wedstrijden
weinig punten veroverd heeft, dient er voor
te zorgen dat het nog niet meer afdaalt naai
de onderste plaats.
Watervliet I zal aantreden met de dames
R. Weymar, T. Gieze, C. Broeksma, S. Meyer,
D. Schelling. T. Waagmeester en de heren
J. Broeksma, R. Velthuys, H. Gieze, F. Vos,
F. Möhlmann en W. Berghuis.
Verder worden gespeeld de wedstrijden
Aurora 3Watervliet 4 en Haarlem 3Wa
tervliet 5, beide te Haarlem.
Voor de adspiranten zijn vastgesteld: Haar
lem BWatervliet A en Watervliet BSport
Vereent C.
Wraakneming omdat zij steeds
werden weggejaagd
De Zandvoortse politie is er, door de
medewerking van haar Haarlemse collegae,
in geslaagd de stichters van de brand, die
verleden week het troephuis van de „Kor-
tenaer-groep" op het terrein van de Neder
landse Padvindersvereniging aan de Zan-
derüvaart in Overveen in as legde, te
achterhalen.
Het zijn vier leerlingen van een lagere
school in Haarlem van ongeveer veertien
jaar oud.
De zaak kwam uit, omdat een van de
jongens thuis zijn mond had voorbijgepraat.
Toen zijn moeder daarop het bericht in
onze krant las, heeft zij zich onmiddellijk
tot de kinderpolitie gewend, die de zaak
aan de Zandvoortse recherche doorgaf.
Deze heeft daarop de vier knapen die
zeer radicaal te werk waren gegaan en zelfs
een fles spiritus bij het volvoeren van hun
wandaad hadden gebruikt op hun school
aangehouden en naar het politiebureau in
Zandvoort overgebracht.
Nadat zij enige tijd ingesloten waren ge
weest, hebben de jongens bekend, dat zij
de brand uit wraak hadden gesticht, omdat
zij steeds door de padvinders van het ter
rein werden gejaagd.
De kinderrechter zal zich nu wel verder
met deze zaak bemoeien.
Voor de ouders heeft deze zaak nog de
onaangename consequentie, dat de ver
zekeringsmaatschappij hen zal aanspreken
voor schadevergoeding. Het gebouwtje was
voor drieduizend gulden verzekerd.
