IJmuider Courant | 1951 | 28 februari 1951 | pagina 5

rheomin

Het Hek vam de Dam

Stand 6

Sociale zorg voor zeelieden

Industrie in Oud-IJmuiden zal de
Oranjestraat met voorbij komen

iöCOi>erjp

Geen schoolgeld
verlaging

H. J. MAERTENS N.

1/elsens

raad bijeen

Katholiek

amendement
pet mter in de college-wijn

2 steeds niet een teveel betaald bedrag
wn de gemeente heeft teruggekregen voor
Hf aanleg door dit bedrijf van de tuinen bij

he/ptj

UALITY...

Minister Joekes heeft
een adviescommissie ingesteld

KOU op de boKSt

Eëh sigaret van superieure Amerikaanse tabakken

Concurrent voor de MEKOG

Maatje voor maatje

Voetje voor voetje

Lans voor Annie

A

In de hoofdstad uit

Duitse aanvoer dreigt
Aberdeen-markt te drukken

xrcnAG 28 FEBRUARI 1951
\i/0 EN»1"*

mins van oud-lJmuiden liccft gisteravond de Velsense gemeenteraad
De bestem avond en het college van burgemeester en wethouders een

een ^e'aD/r|aag bezorgd: het plan tot de bouw van fabriekshallen in de omgeving
kleine nefeuW.geprojecteerde Oranjestraat is weliswaar door de raad geaccepteerd,
van dc nlc j er jn (ie vorm van een amendement de nadrukkelijke voorwaarde
!Bjar h uien was, dat deze industriehallen zich tot het Westelijk deel van oud-
3311 zouden beperken: ten Oosten van de Oranjestraat komt met andere woorden
iJmuiden jndustrie. Deze principiële beslissing vloeide voort uit een amendement
jeen™"" Tonino (Kath.), dat de steun van haast de hele raad verwierf op
ïan i n lid van de Arbeid-fractie, de communisten en de vier wethouders na, zodat
slechsverll0Udjng jg.g ten gunste van het amendement werd. Wethouder
(Arbeid) werd alzo door haast zijn hele fractie in de steek gelaten. Het
V'ssedperde en daarmee feitelijk ingetoomde voorstel van het college kreeg vcr-
ïe3nlCn ,'inl het fiat van de raad met alleen de stem van het VVD-lid, de heer G u a I-
ÜérTevan Weezei tegen.

allemaal erg rustig, Dinsdag-

heer Verbeek Arbeid) maakte
i opmerkingen over de gepresenteerde
Lnforokening over 1948 en wees er
Srbeeld op dat de winst van het gas-
r f dat jaar achteraf bekeken veel
is geweest dan de begroting
S voorhand schatte en hij vond het
I Hit verband enigszins vreemd, dat

1 lst op het gas voor de burgerij
aanzienlijk heviger is dan die op het
ïtriegas (waar maar 0.9 cent per ku-
meter door de overheid op verdiend
Irdtl Bovendien zag hij het onder meer
Is minder fraai dat Smits Bouwbedrijf

noodwinkels. De fractievoorzitter van
socialistische groep kreeg prompt steun
iaake de aangeroerde gasprijskwestie van

i» heer Nuyens.

Wethouder A s c h o f f (Bedrijven, Finan-
fén) vertelde, dat de rekening over 1948
vderdaad voordeliger sluit dan de begro-
over datzelfde jaar, wat goeddeels
cede te danken is aan een slordige ƒ126.000
rjjksiitkering meer dan bij de begroting
«raamd werd en dat er verder ook een
meevaller uit de ondernemingsbelasting is
gekomen.

Geen schoolgeldverlagmg

Teen het prae-advies van B. en W., om
afwijzend te beschikken op een verzoek
vanöeR.K. ..Bond voor het Gezin" in Vel-
sen-Noord, die de schoolgeldheffing ver
laagd wilde zien, ter sprake kwam, trok de
heer Nuyens ten derde male van leer:
de gemeente kan de 30.000, die een ver
laging van het vermenigvuldigingscijfer
meebrengt, niet missen zeggen B. en W. en
halen die 30.000 „dus" uit de zak van de
ouders, die toevallig schoolgaande kinderen
hebben. De onkosten voor het gymnasium
worden toch ook over de hele gemeente en
niet alleen over de ouders der leerlingen
uitgesmeerd?

Mei-rouw Lagerwey (Comm.) liet
voor het eerst haar pas gekozen stem horen
en bleek het met deze zienswijze eens te
zijn, maar wethouder A s c h o f f veerde er
aggressief door op: het verzoek van de
Bond bevatte volgens hem zoveel onjuist
heden en tegenstrijdigheden, dat ingaan op
de détails nauwelijks doenlijk zou zijn.
De ouders betalen natuurlijk de school
niet, het schoolgeld is immers maar een
fractie van de onderwijskosten, redeneerde
de wethouder, maar die 30.000, welke
gemoeid zijn met de door de Velsen-Noord-
se Bond voorgestelde schoolgeldverlaging,
kunnen door de gemeente in de huidige
situatie beslist niet gemist worden: Velsen
kent het vermenigvuldigingscijfer V/2, wat
al!- lager is dan de minister voor „nood
lijdende gemeenten" heeft goedgevonden
en wanneer dit tot 1 zou worden terugge
bracht, zoü het hele vermenigvuldigings
cijfer dus eigenlijk weggewerkt worden.

Daar was de heer Nuyens het weer
niet mee eens en de heer Kruisman
(Comm) sprong onvervaard in het debat
met de opmerking, dat hij niets van dit
Katholieke enthousiasme had gemerkt, toen
de C.P.N, tijdens het vorige begrotings-
oebat ook een verlaging van het schoolgeld
voorstelde, wat een serie „dat-is-niet-
waars" aan de vroedschap ontlokte.

ADVERTENTIE

20 tabletten 45 ets

(!^„!y(HSDAG 28 FEBRUARI

ritkton u a: Ned. Vereniging van Spi-
Oude r^Mm°nia8 uur- Wijkgebouw Ged.
veeN&f-r- A- Bouman „Waarom zo-
KrelaeÏÏl vmgen in deze tijl", 8.15 uur.
10-5 7 ii VoorJaarsbeurs voor de vrouw
Thii<sfm. \tUUi' Kunstzalen Frans Heerkens
(tot 11 kï?^entoonsteUing, 10—5 uur,
?enwe?' PYKsthai>deLeffelaar, Wa-
(tot 3 Maart? t'8 Waalko Dingemans, 10-5 u.

Bj, 230 pn-fl anS Hals: »The bie clock"-

Marie" IR i o H11,1-' Rembrandt: „Haven-
"öune'Ho'-1 1# n' 7 en 9-15 uur- Palace:
C: zo'i" 2' 4"15' 7 en 9-15 uur.
9.15 uur ruv'.' \?-° slecht", 18 j„ 2, 4.15,
licht", i» i iy;„'hMisdaad achter het voet-
..Klopjacht'' Roa e£ 9-15 uur- Spaame:
01915 uur.' ln Texas"> 18 j-, 2.30, 7

DreefzicDh?NSERDAG 1 MAART

film- en w sbVreau «Cebuto", Franse
De TeiSSyond-l 8 uur. Nassauplein 8:
De Niiverhcirt w1!' blieenkomst, 2.30 uur.
emSeionK vafeniging voor sexuele

kapeh sprekei T aG lezmg' 8 uur- Zuider"
Houtstraat Ïiq. a'^'•JBr.uyn' 8 uur. Grote
nog, 4 uur £ld Adelt, ledenvergade-
A: ds. A. R.

'oof, 8Jd geloof, ongeloof. nieuw ge-

J°°r de vrouw in BwU-s: VooUaa>'sbeurs
Bl°scopen: ÖJ° tot 0 en 7~n uur.
wiüdag- en avondvoorstellingen.

De discussie werd door de heer V e r-
b e e k afgekapt met het gezegde, dat deze
kwestie bij de begroting 1950 al is afge
daan: als de Bond niet nogmaals was gaan
oprakelen, had de heer Nuyens er nu geen
werk meer van gemaakt.

En de voorzitter, mr. M. M. Kwint,
zette met de hamer een punt achter het
gesprek, waarna de affaire in stemming
kwam. Negen stemmen uit het Katholieke
en het communistische kamp bleken zich te
verzetten tegen het prae-advies van B. en
W.: het werd dus met 14 stemmen voor
aangenomen.

Kousen en verzorging

De aanvraag van de Haarlemse kousen-
fabriek Hin, om aan de Kalverstraat te
IJmuiden grond te mogen kopen voor de
bouw van een nieuw atelier, bracht het
Katholieke lid de heer Van Leeuwen
op de vraag, of met deze grondverkoop
geen inbreuk werd gemaakt op het prin
cipe, dat in dit deel van het nieuwe IJmui
den slechts verzorgende bedrijven zouden
komen „Of een dameskous dan geen ver
zorgd uiterlijk met zich bracht" werd er
gevraagd, maar zo bleek de heer Van
Leeuwen het niet te bedoelen: wethouder
Visser hielp hem uit de droom met de
geruststelling dat dit stuk grond nu juist
niet voor verzorgende- maar voor klein-
industrie bestemd is. De verkoop ging des
niettemin vlot door.

Hallen

De hoofdschotel van de avond vond vele
grage monden: het voorstel tot de bouw
van twee fabriekshallen in oud-IJmuiden
zette allereerst de heer Tonino te paard
met een inleidend beschouwinkje dat latei-
op een formele aanval uitliep: de IJ. C.
deelde mee dat er „al" twee gegadigden
voor waren, maar daar weet de raad niets
van, zodat voorlopig de somberste voorge-

ADV F, R TENTJE

VOOR3AARSBEURS 1 951

voelens hel meest reëel geacht moeten wor
den. Het plan voor een industrieflat is al
eerder roemloos gesneuveld wegens door
slaand gebrek aan belangstelling en de vijf
ton, die voor deze hallen nodig zijn, moe
ten dus met de nodige terughouding be
keken worden, zei de heer Tonino.

Bovendien struikelde hij al direct over dc
intentie van B. en W. om een paar hallen
Oostelijk van de nieuwe Oranjestraat neer
te zetten in een stuk oud-IJmuiden dat een
homogeen woongebied moet blijven.

De heer Lips (A.R.) opende het offen
sief van een andere kant: waarom deze
zaak niet via de urgentie-commissie naai
de raad is verhuisd en waarom ze weer
eens zo kort voor de begroting moest
komen, vroeg hij.

De heer Verbeek toonde zich een
voorzichtig voorstander van het plan, hoe
wel hij meer vertrouwen zei te hebben in
hat persbericht clan in het raadsstuk. Be
paald hinderlijk vond hij het ook, dat dit
crediet er vlak voor de begroting wordt
doorgejaagd, maar om aan de andere kant
des heren Lips' idee te volgen en op de
urgentiecommissie te wachten.... „dan
staat alles er al en blijft er voor die com
missie als ze er eindelijk is, niets meer
over." De voornaamste vraag was voor
hem: „Hoeveel gegadigden heeft de ge
meente"

De heer J. Visser (A.R.) meende, dat
het industrialisatieplan voor oud-IJmuiden
indertijd door de 'raad is goedgekeurd,
maar dat er ten opzichte van de Oranje
straat, die sh-aks een winkelstraat met aan
de andere kant wellicht hoogbouw gaat
worden, toch wel even iets anders uit de
bus is gekomen. Mag de raad die omme
zwaai niet weten? vroeg de heer Visser het
college.

De enige, die het na ongeveer gelijk ge
stemde verwijten van de heren VanDon-
g e n (C.H.) en Van Weezei ronduit
voor het plan van het college opnam, was
de Katholieke fractie-president, de heer
Maas, in wiens woorden de drang naar
industrialisatie van Nederland doorklonk
en die dus elke steun aan het particulier
initiatief in dit opzicht warm aanbeval.

Hij voorspelde, dat IJmuiden zich niet al
te zeer moet vastleggen aan groot-industrie
en visserij, maar de blik wel degelijk ook
gericht moet houden op de kleine in
dustrieel, die in IJmuiden zulke prachtige
water- en landverbindingen heeft cn cr
dus heus wel oren naar zal hebben van de
gemeente een kant-en-klaar complex of
een deel daarvan te huren. Waar dan nog
bijkomt, dat B. en W. blijkbaar oog hebben
voor dc sfeer in oud-IJmuiden. getuige de
verheugende plannen met de Oranjestraat.

De heer Boersma (Arbeid) ging ver
der: hij wilde de eenmaal al omgebogen

lijn van het gemeentebestuur verder buigen
door de geprojecteerde hallen uitsluitend
aan de Westkant van de Oranjestraat te
houden en het Oostelijk deel uitsluitend
voor bewoning te reserveren.

De voorzitter wees er op, dat het
gewraakte urgentieplan voor grote projec
ten daarom zo lang uitblijft, omdat de om
vang er van wat tijd vraagt. Hij beloofde
de raad echter binnenkort nader nieuws.

Tenslotte kwam wethouder Visser
(Arbeid, Openbare Werken) in eerste in
stantie aan bod voor een verdediging van
het plan.

„Dode hoek"

Hij wilde de affaire oud-IJmuiden in
bredere zin buiten dit debat houden, om
dat cr bij cle begroting nog tijd genoeg voor
komt en vertelde, dat andere gemeenten
de industriehallen-bouw allang hebben
aangepakt, omdat vele kleine ondernemers
het geld niet zelf kunnen opbrengen om
een fabriekje neer te zetten: er komen
regelmatig mensen bij het gemeentebestuur
aankloppen om ruimte. Hij meende, dat er
na de eerste twee gegadigden vanzelf meer
komen cn dat het geïnvesteerde kapitaal er
dan wel op den duur weer uitkomt. Het
bouwen van een deel der hallen ten Oosten
van de Oranjestraat verdedigde hij door er
op te wijzen, dat daar een „dode hoek"
moet worden opgevuld en de industriali
satie van het Westelijk deel zou naar zijn
zeggen „een smerige hoek in de gemeente
opvullen". Wachten op de begroting houdt
volgens hem de bouw onnodig lang op.

De heer Tonino bleek inmiddels het
mes te hebben gewet en kwam met de vol
gende redenering: dit plan is zeer zeker
van belang voor oud-IJmuiden als geheel,
want als de raad het aanneemt, wil dat zeg
gen, dat er ook ten Oosten van dc Oranje
straat industrie komt, waardoor het woon-
centrum geïnfiltreerd wordt door de in
dustrie cn alle toekomstige plannen „be
vroren" worden.

Zijn conclusie werd op de publieke tri
bune met onverholen instemming begroet
en de overige raadsleden bleken het met
de heer Tonino steeds meer eens te zijn,
zodat er tenslotte uit de Katholieke fractie
een amendement geboren werd, dat de
plaats van de industriehallen bond aan de
Westelijke helft van oud-IJmuiden; aan de
Westkant dus van de nieuwe Oranjestraat
af gerekend.

Wethouder Visser deed nog een zwakke

ADVERTENTIE

De minister van Sociale Zaken heeft
een commissie ingesteld welke opdracht
heeft te adviseren ten aanzien van de ver
betering van de verblijfsvoorwaarden van
zeelieden in de havens en de ontwikke
ling en ontspanning van zeelieden aan
boord van schepen.

Voorzitter der commissie is de heer Th.
A. W. Ruys, directeur van de Koninklijke
Rotterdamse Lloyd.

De staatssecretaris van Sociale Zaken
mr. dr. A. A. van Rhijn heeft de commis
sie geïnstalleerd. Mr. Van Rhijn zeide,
dat de zeeman iemand is, die gelijke rech
ten als ieder ander heeft. Al te vaak is
dit vroeger vergeten. „Thans voelt men
in steeds breder kring, dat de zeeman,
juist omdat hij door de aard van zijn be
roep in een bijzondere positie verkeert,
nog meer aanspraak op erkenning en
honorering van zijn rechten als mens kan

ADVERTENTIE

poging het oorspronkelijke project te red
den door er tegenin te zetten, dat het col
lege zich baseerde op een raadsbesluit,
waarin het deel van IJmuiden bewesten de
Keizer Wilhelmstraat voor de industriali
satie bestemd werd. De wethouder liet zich
verder toch verleiden tot een korte zij
sprong in de kwestie-oud-IJmuiden, door
er op te wijzen hoe naargeestig de woning
toestanden er zijn, waaruit de toekomst de
consequentie zal moeten trekken dat het
woongebied wordt gesaneerd en hield zich
tenslotte aan het principe, dat er ten Oos
ten van de Oranjestraat geen woningen
horen op de plaats, waar B. en W. een aan
tal fabriekshallen wilden neerzetten.

Nadat de heer Tonino zijn amende
ment nog eens had toegelicht, kwam het in
stemming en vlak daarna het toen geamen
deerde voorstel van B en W., met het al
vermelde resultaat.

Nadat de wethouderssalarissen door de
raad minus de communisten waren ver
hoogd, was de vergadering, anderhalf uur
na zij begon, ten einde en een nieuw begin
voor oud-IJmuiden was ontstaan in een
raadszaal, die waarschijnlijk nog menig
maal deze zo diep in de gemeente veran
kerde kwestie zal horen bespreken.

Te Sindhri in de Indiase staat Bibar
wordt een kunstmestfabriek gebouwd, die
in haar soort een van de grootste ter wereld
zal zijn. De fabriek, die een capaciteit van
1000 ton ammoniumsulfaat per dag heeft,
zal nog dit jaar beginnen te werken. Een
aantal leden van de staf hebben hun oplei
ding in het buitenland gekregen, aldus
meldt het „Landbouwwereldnieuws".

HOOGOVENS BEZIGEN WEER
VIER STAALOVENS

Omdat er redelijke hoop bestaat dat de
aanvoer van schroot door een nivellering
tussen de klein- en de groothandelsprijs
weer zal worden verruimd is thans de
staaloven van de Hoogovens, die kortelings
wegens stagnatie in deze aanvoer buiten
gebruik werd gesteld, weer in bedrijf.

Hebben wij de vorige week het zoge
naamde voetbal aan een doorwrochte
beschouwing onderworpen, ditkeer wil
len wij uw aandacht richten op het
zeker niet minder enerverende schrij
versbal. Zoveel hebben wij er wel van
begrepen dat dit levendige spel beoefend
wordt door twee partijen, mannen tegen
vrouwen, of zo u wilt dames tegen
heren, op een dansvloer zonder vaste
begrenzingen. Nu moet men niet denken
dat deze ploegen elkaar om de haver
klap een schrijversbal toewierpen, zoals
de naam van deze sport zou doen ver
moeden, want niets is minder waar.
Waar zou men zo'n ding vandaan moe
ten halen? De enige schrijversbal die wij
kennen, is de kale knikker van de dich
ter Jan H. de Groot en die paste er wel
voor om zijn hoofd te verliezen. Daar is
zijn baardje hem veel te kostbaar voor.
Trouwens, hij was er niet eens.

Intussen zult u wel begrepen hebben
dat wij hier verslag uitbrengen van het
jaarlijkse feest waarmee in Amsterdam
de Boekenweek altoos begint. Dit had
oudergewoonte plaats op drie verdiepin
gen in de Stadsschouwburg en duurde
tot het krieken van de morgen. Helaas
was iedereen toen zo in een waas van
geluk gehuld, dat niemand dit krieken
precies heeft kunnen waarnemen, hoe
wel het een belangwekkend natuurver
schijnsel moet zijn. Wij veronderstellen
echter dat daaronder verstaan moet
worden het geluid dat de wielen van de
matineuze melkwagens voortbrengen.
Vandaar dat men in deftige kringen ook
wel spreekt van het kra'ken van de mor
gen.

Alles was hier geoorloofd, behalve het
zich buiten de perken begeven. Dit laat
ste mocht nauwelijks als een belemme
ring van de vreugde gelden, want men
kan in de doolhof van dit theater welis
waar de wonderlijkste zaken vinden,
doch perken zijn er zeer beslist niet.
Aanvankelijk verkeerden wij in de me
ning dat een schrijversbal een soort
stoelendans zou zijn om de ereplaatsen
in het pantheon der schone letteren, ge
volgd door vrolijk pandverbeuren (ter
ere van Vondel) en gezamenlijk uitslie
pen der critici. Dat dit laatste niet ge
schiedde, voor zover wij dat althans in
de chaos konden waarnemen, moet ge
weten worden aan het feit dat in ons
land alle schrijvers hier of daar zelf cri-
tieken publiceren. Het waren echt alle
maal vriendjes onder elkaar.

Metten Koornstra had met een uitge
lezen schare medewerkers voor de ver
siering van de diverse foyers gezorgd.
Aanvankelijk lag het in de bedoeling de
wanden te behangen met de bonte stijl
bloempjes ,die zo welig tieren in de
Nederlandse taaltuin, doch tenslotte gaf
men in een vlaag van duistere symbo
liek de voorkeur aan netten met exoti

sche vissen en poppen met enge gezich
ten. Bovendien hingen er allerlei spreu
ken, zoals „Na 't Reve komt zonne
schijn" of met een toespeling op één dei-
propagandisten van het boek, die voor
dit feest verantwoordelijk waren: ,,Bie-
rens de Haan is weer best". De betekenis
van „Hoornik zien en zwijgen" begreep
men pas bij het aanbreken van de
ochtendschemer, toen er overigens rede
nen genoeg bestonden om de discretie
ook tot andere letterkundigen uit te
breiden. Gerard den Brabander bij voor
beeld bracht aan één der buffetten een
nieuwe vertaling van „Measure for
measure" van Shakespeare in practijk,
thans niet meer onder de titel „Leer om
leer" maar letterlijk onder het devies
„Maatje voor maatje".

Aardig vonden wij ook de onschuldige
slagzinnen „Laat Bloem uw Kelk zijn"
en „De bezige Vestdijk". Toen iemand
wilde weten waar die Vestdijk op dat
moment nu eigenlijk mee bezig was,
hoorden wij iemand zeggen: „O, die is
terug naar Ina Damman".

De grootste aantrekkelijkheid van het
schrijversbal lag voor ons hierin, dat
wij nu eindelijk eens kennis konden
maken met scheppende kunstenaars. Wij
vermochten evenwel niet nauwkeurig te
constateren wat zij aan het scheppen
waren, doch het zal wel in hoofdzaak
behagen zijn geweest. Om u een indruk
te geven van de uit deze bezigheid voort
vloeiende conversatie herinneren wij
aan een door een zekere Elisabeth Che
valier afgeluisterd gesprek, waarin een
vermaarde auteur minzaam tegen een
kunstbroeder zei: „Wij hebben nu al
twee uur over mij gesproken. Laten we
het nu eens over jou hebben. Wat vond
je van mijn laatste boek?"

Het was er al met al enorm druk. De
gehele letterkundige wereld was een
dansfeest, zou Arthur van Schendel
hebben gezegd. Overal werd gedanst,
voetje voor voetje, in de foyers en op de
gangen, zelfs op de treden van de trap.
In de rotonde speelde een orkest met
een accordeonvirtuoos wiens gezicht één
perpetuum immobile was. Geen spiertje
bewoog, geen lachje kon er af. Elders
speelde onze vriend Max Woiski, die
voor de nodige muzikale letteroefenin
gen zorgde met het ontroerende gezang
„Bé bé met r, dat is bruine bonen met
rijst!"

Maar het was er niet alleen druk, het
bleef voortdurend gezellig. En nu we
het dan toch over Gezelle hebben: dank
zij hem zijn wij er eindelijk in geslaagd
het verschil vast te stellen tussen een
schrijver en een schrijverke (gyrinus
natans). Een schrijverke is namelijk
volgens deze Vlaamse meester „een
klinklende winklende waterding met een
zwart kabotseken aan". Tot deze cate

gorie behoorden dus op grond van deze
overbekende uitspraak alle lieden in
avondkleding, die klinklend op eikaars
gezondheid dronken. De echte schrij
vers, zoals Theun de Vries en Elias bij
voorbeeld, gingen gewoon in 't grijs ge
kleed.

Hoe meesterlijk heeft Gezelle destijds
al de bedrijvigheid op zo'n schrijvers
bal voorvoeld en tot in de kleinste dé
tails beschreven: „Gij leeft en gij roert
en gij loopt zo snel, al zie 'k u noch ar-
rem .noch been, gij wendt en gij weet
uwen weg zoo wel, al zie 'k u geen ooge,
geen één". Ja waarlijk, Gezelle moet als
in een visioen dit litteraire feest hebben
aanschouwd, want zelfs de eerder ge
noemde wandversiering vindt men reeds
in zijn dichtregels voorspeld: „Wat zijt
gij toch," blinkende knopkes fijn, die
nimmer van schrijven zijt moe?" (Tus
sen twee haakjes: dit slaat op Rein Bijl
stra, die na de oorlog ten minste een
dozijn romans en verhalenbundels uit
zijn duim zoog). „O schrijverkes, schrij-
verkes, zegt mij dan, met twintigen zijt
gij en meer? Wat schrijft en wat schrijft
gij zoo zeer? Zijn 't visselkes daar ge
van schrijven moet? Zijn 't kruidekens
daar ge van schrijft?" De laatste zin
wijst op de stijlbloempjes, die men bij
nader inzien achterwege heeft gelaten,
zoals wij reeds opmerkten. Wat het aan
tal schrijvers betreft verkeerde Gezelle
in het ongewisse. Maar het waren er
veel meer dan twintig. Want het is met
schrijvers als met poesjes: die en zijnder
geen gebrek. De enigen die wel eens
ontbreken zijn de lezers.

Zo zouden wij nog een hele tijd kun
nen doorgaan, want zelfs Viruly was er
met een zwart kabotseken aan, doch dan
zoudt u de witte strook onder aan deze
pagina moeten missen. Daarom volstaan
wij met het navertellen van een verhaal,
dat wij door een uitgever hoorden op
dissen. Die uitgever was eens op een bij
eenkomst geweest van een vereniging tol
verdieping van het kunstgenot of iets
dergelijks. Daar had een gevierde schrij
ver zojuist in bewogen termen de in
houd van zijn nieuwste roman uiteen
gezet. Alle dames waren zo onder de in
druk dat ze tranen met tuiten huilden
alle dames behalve één. Onze zegs
man was toen naar die ene dame gegaan
om haar te vragen of zij het niet mooi
had gevonden. „Jawel" zei die dame,
„maar ik ben nog geen lid van deze
club".

Tenslotte zouden wij nog een lans wil
len breken voor Annie Schmidt, die er
ook was en die zulke kostelijke bijdra
gen heeft geleverd tot verrijking van
de veel te schaarse humor in ons land.
Maar wij hebben helemaal geen lans.
En als wij er wel één hadden, wat zou
Annie Schmidt dan nog met die gebro
ken helften moeten doen? BOEDA

Hedenavond geeft Comedia in het
Centraal Theater de laatste voorstel
ling van De eerbiedige lichtekooi"
van Sartre, thans met Enny Meunier
in de hoofdrol als plaatsvervangster
van Myra Ward, die rust moet hou
den. Morgen begint het Vrije Toneel
onder leiding van Cor en Anton Ruys
een serie vertoningen van hel spel
van de marine „Meeuwen boven
Sorrento" door Hugh Hastings, een
stuk met alleen mannen.

In het Leidseplein Theater komt
Donderdag het A.B.C.-cab ar et van
Wim Kan en Corry Vonk terug, met
Sophie Stein, Pain Henning. Johan
Elsensohn en anderen. Aan de vleu
gel zit Cor Lemaire. Het gezelschap
blijft er de gehele maand.

In Carré kan men nog lot 4 Maart
het laatste programma van circus
Strassburgcr bewonderen. Daarna
komt het negerballet van Berto
Pasuka.

De Kleine Komedie aan de Amstel
verleent weer gastvrijheid aan de
Nederlandse Comedie. Dit ensemble
geeft een korte serie opvoeringen van
„Vreemd Tussenspel" door Eugene

O'Neill onder regie van Johan de
Meester en met Ank van der Moer
in de hoofdrol.

Het Amsterdams Toneelgezelschap
brengt hedenavond een reprise van
Dodendansdoor August Strindberg
(officiële volksvoorstelling) met re
gisseur Albert van Dalsum in de
hoofdrol. Verder werken mede: Char
lotte Kohier cn Johan Schmitz.
De Nederlandse Opera komt Don
derdagavond op de planken van de
Stadsschouwburg met „Manon" van
Jules Massenet (met Louise de Vries
en Frans Vroons) en Vrijdagavond
met „Madame Butterfly"van Puccini.
Het Concertgebouw Orkest geeft
vandaag en morgen abonnements
concerten onder leiding van Jean
Fournct met de pianist Geza Anda
als solist. Uitgevoerd worden de
ouverture „La clame blanche" van
Boieldieuhet Eerste Pianoconcert
van Chopin en de Symphonic Fan-
tastique van Hector Berlioz. Vrijdag
avond is er een jeugdconccrt onder
directie van Hein Jordans. Het pro
gramma vermeldt de Kuhnau-varia-
ties van Hendrik Andriessen en de
Vijfde Symphonie van Tsjaikofski.
In de kleine zaal van het Concertge
bouw geeft de sopraan Irmgard See-
fried met medewerking van de pianist
George van Renesse op Donderdag
avond een liederen-recital (Schubert,
Wolf, Mozart en Brahms). Vrijdag
avond speelt het Amsterdams Ka-
mermuziek-gezelschap voor de Inter
nationale vereniging voor hedendaag
se muziek.

maken. Hij mist, vaak gedurende geruime
tijd, het gezinsverband. Hij verricht zijn
werk onder dikwijls moeilijke omstandig
heden. Hij kan in de havens, vooral in de
buitenlandse, bijzondere moeilijkheden on
dervinden en aan grote gevaren blootge
steld zijn. Hij is dikwijls niet in de gele
genheid om profijt te trekken van de
maatregelen, welke ten behoeve van de
werknemers aan de wal in het belang
van hun lichamelijk, geestelijk en zede
lijk welzijn getroffen zijn, en kan geen
gebruik maken van de mogelijkheden op
het gebied van een verantwoorde beste
ding van de vrije tijd".

De Internationale Arbeidsorganisatie
heeft zich al zeer spoedig na haar tot
standkoming met de zorg voor de zeelie
den bezig gehouden. In 1936 werd door
haar een aanbeveling betreffende de ver
betering van de verblijfsvoorwaarden van
de zeelieden in de havens aangenomen.

De aanbeveling spreekt de wenselijk
heid uit, dat voorzieningen worden ge
troffen op het gebied van de huisvesting.
Hieronder wordt ook aanbevolen het toe
passen van middelen om het gezinsleven
van de zeelieden te bevorderen.

Vooral dit laatste punt beval spreker,
wegens de belangrijke zedelijke en geeste
lijke functies van het gezin, in de bijzon
dere aandacht aan. Uiterst belangrijk is
eveneens, dat men zich niet alleen bezig
houdt met de zeelieden van de eigen na
tionaliteit, maar zo ruim mogelijk in de
geest van internationale solidariteit han
delt. Mr. Van Rhijn vestigde nog de aan
dacht op de belangrijke bijdrage, welke
Nederland in oorlogstijd aan de zaak der
geallieerden heeft kunnen leveren. De zee
lieden hebben toen zeer grote offers, soms
zelfs het grootste offer gebracht.

In zijn antwoord-rede zeide de voorzit
ter van de commissie, de heer Th. A. W.
Ruys, o.m. dat het mooie beroep van .de
zeeman inderdaad offers vraagt. De waar
dering, die zij hiervoor ontvangen, is vaak
niet voldoende. Toch is het zo noodzake
lijk dat de zeeman wordt getoond, dat hij
als mens niet vergeten wordt.

Gelukkig is ten deze in Nederland reeds
veel tot stand gebracht. Van kerkelijke
en particuliere zijde heeft men ingezien,
dat hier een taak te vervullen is. Er zijn
echter grote moeilijkheden te overwinnen,
vooral de financiële middelen ontbreken
vaak, waardoor niet altijd dat gedaan kan
worden, wat als wenselijk wordt gezien.

Doordat in deze commissie alle instan
ties zijn vertegenwoordigd, die zich met
de zorg voor de zeeman bezig houden is
een basis gevonden, waarop verder kan
worden gewerkt aan de verbetering van
het sociale welzijn van onze zeelieden.

Deze batterij van zware tanks is sinds een
paar dagen achter de gashouders van
Beverwijk opgesteld: in totaal zorgen
straks, als de uitbreiding van de gasfabriek
gereed is, zestien van deze kolossen voor
de berging van gas onder druk, een
systeem dat nog vrij nieuw is en het grote
voordeel heeft, dat de „gashouders" veel
minder ruimte gaan innemen en ook veel
minder onderhoud vergen dan de
traditionele.

Er worden, naar „Fishing News" mede
deelt, pogingen gedaan om te komen tot een
conferentie van vertegenwoordigers uit alle
sectoren van het visserijbedrijf in Aber
deen. Ten einde de huidige problemen in 't
bijzonder dat van de afzet uit het buiten
land te bespreken. De prijzen op de markt
van Aberdeen zijn namelijk sterk gedaald,
sinds Duitse schepen er hun grote vangsten
zijn komen lossen. De reders en hun per
soneel zijn opgeschrikt door de snel ver
slechterde situatie. Sommigen hebben voor
gesteld om de eigen schepen maar op te
leggen totdat de Duitse aanvoer weer vol
doende is verminderd, maar de oudere
schippers, die de gang van zaken in de
twintiger jaren meemaakten, waarschuwen
daartegen. Zij zeggen dat men daarmee
deze buitenlanders in de kaart zou spelen,
want zij zouden dan in nog grotere getale
komen om hun vangsten in Aberdeen in
grote hoeveelheden beneden de prijs te
verkopen.

Agenten van buitenlandse schepen heb
ben er mee ingestemd, dat er tot op zekere
hoogte beperkende bepalingen nodig zijn
om een chaos te voorkomen. In dit opzicht
hebben zij zich bereid verklaard, samen te
werken, doch zij hebben nadrukkelijk de
wens te verstaan gegeven dat aan een con
ferentie over deze moeilijkheden ook bui
tenlandse vertegenwoordigers dienen deel
te nemen.

MUTATIE IN OUD-KATHOLIEKE
BESTURENBOND

In de vacature ontstaan door het tussen
tijds aftreden van de heer T. Vis, secretaris
van de Oud-Katholieke Besturenbond, is
voorzien door de verkiezing van mevrouw
M. Ham-Visser.

De beide aftredende bestuursleden,
mevrouw E. Smit-Gouda, penningmeeste-
resse en de heer J. Zwart, commissaris,
werden herkozen.

„IJMUIDEN" GEEFT TWEE GYM-
UITVOERINGEN.

De christelijke gymnastiekvereniging
„IJmuiden" heeft voor Donderdag- en Vrij
dagavond haar jaarlijkse uitvoering vast
gesteld in het Patronaatsgebouw.