De Thiery's spannen zich in
voor een millioenen-erfenis
PAULINE
-Clowntje Riek
Turkije heeft een overvloed aanj^euwe PrÜzenkeschikking
interessante bezienswaardigheden
en Bondig
Maar de vreemdeling zoekt
er tevergeefs naar hotels
Een Fran^aise wordt verzorgster
der prinsessen
Kinderbijslag voor
kleine zelfstandigen
Familie-bijeenkomst in Krasnapolsky te Amsterdam
Voor de kinderen
Aardappelmeeltabletten
Saragat-socialisten treden
uit Italiaanse regering
Velsen
DONDERDAG 5 APRIL 1951
De Turkse regering is zich duidelijk gaan realiseren, dat haar land de vreemdeling-
met-vacantie voldoende schoons te bieden h eeft om een intensivering van het toeristen
verkeer te rechtvaardigen. De twee hoofdzakelijke factoren voor de „import" van
buitenlanders zijn er ruimschoots aanwezig: een grote rijkdom aan historische monu
menten enerzijds en een ruime sortering van hedendaags vermaak anderzijds. Wan
neer de geachte vreemdeling na zijn zwerftochten door de ruïnes van Troje al te zeer
onder de indruk van de vergankelijkheid is gekomen, dan kan hij zonder bezwaar
heul zoeken in de nachtclubs en bioscopen en zo ook dat vervelend mocht worden,
moet hij maar wat gaan varen op de Bosporus of gaan skiën op de hellingen van net
Anatoliseh gebergte.
De Turkse autoriteiten hebben zich voor
genomen, om hun land dit jaar stevig in
de aandacht van het buitenland aan te
bevelen, tegelijk hopend, dat er ook weet
niet al te veel toeristen gehoor zullen
geven, want.... er is een schrijnend te
kort aan hötel-accomodatie en de verbin
dingen tussen de plaatsen, die brandpun
ten van toerisme zouden moeten worden,
zijn nog zeer gebrekkig. Istanboel bijvoor
beeld telt slechts drie hotels, die door Ame
rikaanse of Europese bezoekers waardig
zouden kunnen worden gekeurd voor hun
logies. Zij staan bij de regering als eerste
klas gelegenheden aangeschreven, maar
het is zeker, dat zij in Amerika, Engeland
en Frankrijk nog niet eens bij deze groep
zouden worden gerangschikt, hoe geriefe
lijk en efficiënt deze hotels ook zijn inge
richt. Zij hebben samen 290 kamers en dit
aantal wordt dit jaar tot 332 uitgebreid
door de verbouwing van één uit dit drie
tal. Als over twee jaar het derde eeuw
feest van de verovering van Constanti-
nopel door de Turken zal worden gevierd
hoopt de regering nóg driehonderd kamers
in de hoofdstad beschikbaar te hebben. Zij
heeft een firma uit Amerika laten komen
om een hotel op te trekken, dat dit aantal
kamers bevatten moet. Dit zal dan tevens
het beste en grootste hötel van het hele
Nabije Oosten dienen te zijn. Er is overi
gens neg geen steen van gelegd. Het pro
ject wordt nog bestudeerd door de archi
tecten en zal, naar zelfs van hogerhand
toegegeven wordt, moeilijk reeds in 1953
voltooid kunnen zijn.
En toch kan men de bezoeker van Tur
kije nu eenmaal niet onder de blote Turkse
hemel laten slapen, al is deze nog zo schoon.
Er moet voor 1953 iets aan gedaan wor
den, want een land. dat zich wel in staat ge
toond heeft, Constantinopel te veroveren
en de wereld drie eeuwen later geen ge
legenheid kan geven om zich hierover te
komen verbazen, doet beter, de herdenking
van dit feit maar privé te houden.
Marshall- (te) -hulp
De overheid heeft om de bouw van meer
hotels aan te moedigen een fonds van
50.000-.000 Turkse ponden gesticht, waaruit
credieten kunnen worden verleend, die de
helft van de bouwkosten overlappen. Dit
fonds is voor een deel gevormd met Mar
shall-gelden. Ook de bouw van eetgelegen-
heden en casino's en de stichting van aan
trekkelijke badplaatsen komen voor derge
lijke credieten in aanmerking. Al die toeris
tische verblijfs- en ontspanningsoorden
zullen de eerste tien jaar van alle belas
tingplicht ontslagen zijn en op hetgeen zij
voor hun inventaris moeten importeren
zullen geen invoerrechten worden geheven.
Hoewel het gebrek aan goede hotels een
zware handicap is voor het vreemdelingen
verkeer is bijvoorbeeld een stad als Istan
bul voor de herberging van haar gasten
niet uitsluitend op haar drie hotels aange
wezen. Het wordt niet alleen begrensd door
door de Zee van Marmora en de Bosporus
maar bovendien drijft de prachtige „Gou
den Hoorn" als het ware een wig in de
stad, die erdoor in twee stukken wordt
gespleten. Daardoor kunnen toeristen, die
per schip komen eenvoudig aan boord blij
ven eten en slapen terwijl toch alle punten
van de stad van de moskee van Moham
med de Tweede-de Veroveraar tot het
Park van de Grote Heer binnen hun
bereik liggen.
Doch hotelruimte is niet het enige, waar
het Turkije aan schort. Ook de verbin
dingswegen tussen de belangrijkst geachte
attracties voor toeristen zijn nog zeer ge
brekkig, voorzover ze dan bestaan. Hier
is echter al een duidelijke ontwikkeling ten
goede aan de gang, die en dat klinkt wat
paradoxaal voor het Westen bespoedigd
wordt door de defensieve voorbereidingen,
welke in dit land met hulp van Amerika
worden getroffen. In de herfst van 1950 is
Turkije met krachtige Amerikaanse hulp
reeds aan de uitvoering van een uitge
breid wegenbouwprogramma begonnen.
Wanneer dit wijde verkeersnet, dat de
voornaamste punten van het land verbindt,
in 1952 is voltooid, zal het een totale lengte
Van 23.000 kilometer hebben. Inmiddels is
enige tiid geleden voor sommige routes een
bespoediging van dit werk gelast met het
oog op de verslechterende wereldsituatie;
voor welke wegen dit gold blijft echter
strikt geheim natuurlijk ook vanwege
de genoemde situatie.
Trekpleisters
In ieder geval zullen de vele ponden en
dollars, die in wegen- en hötelplannen
worden gestopt, naar de regering vertrouwt,
zeker geen weggegooid geld blijken te zijn.
Want de schatten van het verleden liggen
in Turkije hoger opgetast dan in bijna elk
ander land. Een opsomming van alle his
torische monumenten zou een boekdeel
vullen, maar de grootste van alle is onbe
twist de Santa Sophia Kathedraal in Istan
boel, die al eens is getypeerd als „het
grootste monument niet slechts van de
Byzantijnse maar van de gehele Christe
lijke cultuur".
De vele koepels en minaretten, waarvan
de fijne contouren zich boven het drukke
verkeer op de „Gouden Hoorn" verheffen,
vertegenwoordigen de distinctie van de
Christelijke en van de Islamietische bouw
kunst, bijvoorbeeld de moskeeën van Su-
leiymaniye, Beyazit, Sultan Valide en vele
andere. Byzantijnse kunst is een aanzien
lijk hoofdstuk in de geschiedenis van
Istanboel maar Ottomaanse kunst even
eens.
Ook elders in het land zijn vele beziens
waardigheden te vinden: de ruïnes van
Troje, Tarsus, de geboorteplaats van Pau-
lus, de vergaderplaats waar de Christelijke
kerken de „Geloofsbelijdenis van Nicea"
opstelden, de fantastische rotskapellen en
-kloosters van Cappadocië, de klassieke
kentekenen, die Efeze en Pergamon nog
rijk zijn, enzovoort.
De toerist, die oververzadigd is door hetgeen
hem uit de volle tuil der geschiedenis van
Klein Azië ten toon is aspreid kan zoals
gezegd weer tot zich zelf komen op de
Bosporus, die zich uitstekend leent voor
de zwem- en de zeilsport of (in de winter)
op de besneeuwde hellingen van het Ana
toliseh gebergte waar het zeer plezierig
skiën is. De bioscopen in de grote steden
vertonen de nieuwste Amerikaanse en
Europese films en de nachtclubs zijn tot
diep in de morgenstond geopend.
Souvenir-jagers vinden de jachtvelden
van hun leven in de oude Turkse wijk van
Istanboel. Hun meest begerenswaardige
buit wordt gevormd door de tapijtjes, die
Turkije een wereldnaam geven. De tourist
mag er twee zonder enige belasting uit
voeren, welke de maat of de waarde van
deze tapijtjes ook is. Ze variëren in prijs
naar de mate van het vakmanschap dat
hiervoor „op het tapijt" moest komen.
Maar voor honderd Turkse ponden krijgt
men een kleedje om zó op weg te vliegen
indien dit een duidelijke kwalificatie is.
Even gecharmeerd zal de vreemdeling
het heldergekleurde aardewerk van Kuta-
hiya door zijn handen doen gaan, de fraaie
geborduurde handdoeken of de „snoezige"
muiltjes, waar zijn reisgezellin hem onge
twijfeld attent op maakt.
De rekening:
Een kamer in een van de „betere" hotels
van Istanboel kost als regel zeven Turkse
ponden per persoon per dag en tien als er
ook een privé-badkamer bij inbegrepen is.
Een ontbijt in zo'n hötel komt op onge
veer anderhalf pond per persoon en een
lunch of een diner op drie ponden; tien
procent voor de bediening plus een kleine
fooi.
De toerist moet, wanneer hij het land
binnenkomt, zijn valuta aan de douane
openbaren. Hij mag Turkije niet met meer
geld verlaten, dat hij bij zich droeg toen
hij binnenkwam. Daar mogen ook hoog
stens maar honderd Turkse ponden tussen
zitten. Alle bezoekers moeten een visum
van het Turkse consulaat hebben behalve
wanneer zij het land slechts een paar dagen
aandoen, deel uitmakend van een reisge
zelschap.
Als verzorgster van de prinsessen, in
het bijzonder van Prinses Margriet en
Prinses Marijke, zal dezer dagen mejuf
frouw Jeannine Seston uit Parijs in func
tie treden.
Nederlandse musicoloog
won Italiaanse prijsvraag
De Italiaanse regering heeft in 1950 een
internationale prijsvi-aag uitgeschreven.
Gevraagd werd een monografie betreffende
leven, werken en betekenis van de beroem
de muziekpaedagoog Guido van Arezzo. De
jury heeft thans uitspraak gedaan en de
enige prijs (een half millioen lires) toege
kend aan de inzending onder het motto
Spes. Na opening der enveloppe bleek de
auteur een Nederlandse musicoloog te zijn,
namelijk Jos Smits van Waesberghe, pri
vaat-docent in de middeleeuwse muziek
wetenschap aan de universiteit van Am
sterdam.
Chr. Middenstandsbond
vreest ernstig nadeel
voor ondernemers
Het bestuur van de Christelijke Midden
standsbond deelt mede, dat het met zeer
gemengde gevoelens kennis heeft genomen
van de Prijzenbeschikking Handelsmarges
1951 omdat van een totstandkoming dei-
beschikking in overleg met de daarbij be
trokken vrije organisatie geen sprake is ge
weest, en omdat de gestegen bedrijfskosten
waaronder ook de nieuwe 5 loonsver
hoging en de gestegen kosten voor levens
onderhoud voor de zelfstandige onderne
mers zelf niet in rekening mogen wor
den gebracht, hetgeen een niet onbelang
rijke verlaging van het ondernemersinko
men betekent.
De bond verwacht dat de voortdurend
stijgende prijzen een dalende omzet tot ge
volg zullen hebben, hetgeen eveneens zal
leiden tot het verkleinen van het onderne
mersinkomen.
De liquiditeitspositie ook van de zelfstan
dige ondernemer wordt dagelijks slechter,
daar de prijzenbeschikking aanleiding geeft
tot het uitverkopen van voorraden tegen
prijzen, welke de inkoop van nieuwe voor
raden van gelijke omvang onmogelijk
maken. Dit verlies aan geldmiddelen, aldus
het bondsbestuur, betekent een verlies op
de goederenvoorraad. Bovendien zal door
de credietbeperking, welke door de over
heid is voorgeschreven, niet in een verrui
ming der geldmiddelen kunnen worden
voorzien.
De Christelijke Middenstandsbond legt
er de nadruk op dat dit alles niets zal af
doen aan zijn oorspronkelijk ingenomen
standpunt, bedoelende te komen tot een
evenredige en sociaal gerechtvaardigde ver
deling der lasten over alle groepen van de
bevolking. De thans uitgevaardigde be
schikking, zomede de door de overheid ge
volgde procedure, beantwoordt naar het
inzicht van het bestuur op generlei wijze
aan dit ingenomen standpunt.
Wetsontwerp geamendeerd
door de heer Th. S. J. Hooy
Het Tweede-Kamerlid de heer Th. S. J.
Hooy (K.V.P.) heeft een drietal amende
menten ingediend op het wetsontwerp
Kinderbijslag Kleine Zelfstandigen.
In het eerste amendemt wordt voorge
steld in artikel 9 eerste lid, het bedrag
van de kinderbijslag te rekenen van het
vierde kind beneden 16 jaar per dag en
per kind te verhogen van 0,30 tot 0,34.
De reden van deze verhoging is gelegen
in het feit, dat ook de kinderbijslagen
voor de arbeiders ziin of binnenkort zul
len worden verhoogd. Daar de regering op
het standpunt staat, dat de bedragen van
de toe te kennen kinderbijslagen gesteld
dienen te worden op de helft van het be
drag, dat thans de loonarbeider aan kin
derbijslag ontvangt, lijkt het de heer Hooy
redelijk deze wijziging aan te brengen.
In het tweede amendement wordt voor
gesteld, deze wet in werking te doen tre
den met ingang van 1 April 1951.
De heer Hooy acht het billijk, dat de
uitkeringen niet nog langer vertraagd
worden. Het wetsontwerp is bijna een jaar
geleden bij de Kamer aangeboden. De be
handeling heeft dus grote vertraging on
dergaan. Wanneer dit amendement niet
wordt aangebracht, bestaat de mogelijk
heid, dat de uitkeringen pas over het
derde kwartaal van 1951 plaats vinden.
In het derde amendement stelt de heer
Hooy voor, de wet te doen vervallen na
twee jaren in plaats van drie, daar sinds
de indiening van het ontwerp reeds bijna
eën jaar verlopen is.
Een uitgebreide schaar familieleden van
de in 1676 op Corfu overleden Jean Tliiery
stelt al jaren lang van alles in het werk
om in het bezit te raken van de millioenen-
erfenis die deze „beroemde en grote han
delaar ter zee", zoals hij in het testament
wordt genoemd, heeft nagelaten. Honder
den van zijn nazaten hebben meermalen In
verenigingsverband hun organisatietalenten
en juridische kennis op deze erfeniskwestie
beproefd, maar tot nu toe zijn zij er niet in
geslaagd definitieve resultaten te berei
ken. Op 15 December van het vorig jaar
is, zoals wij reeds berichtten, in Nederland
opnieuw een Familievereniging Thiery op
gericht, die alle nakomelingen van Jean
Thiery wil omvatten en andermaal zal
trachten de erfenis toegewezen te krijgen.
Waar de vorige verenigingen vooral de na
druk legden op de juridische kanten van de
zaak, wil de huidige organisatie ook de
genealogische zijde belichten.
Op Zondag 8 April zullen de leden van
de Familievereniging Thiery in de congres
zaal van Krasnapolsky in Amsterdam voor
het eerst in een gezamenlijke vergadering
bijeenkomen. Ook enige Belgische Thiery's
zullen deze bijeenkomst bijwonen. Het be
stuur zal dan een aantal nieuwe gezichts
punten ter tafel brengen, dat wellicht wat
meer licht in de zaak brengt.
Inmiddels zitten de Thiery's zeker niet
stil. Op verzoek van het bestuur worden
kwartierstaten gemaakt en afstammingsbe
wijzen verzameld die een uitgebreide do
cumentatie moeten completeren.Op 't ogen
blik heeft men ondermeer reeds de beschik
king over gezegelde afschriften van de
testamenten van Athanase Tipaldi, de
Griekse koopman die Jean Thiery een for
tuin naliet en van Jean Thiery zelf, voorts
processtukken, een verklaring van Napo
leon Bonaparte, waarin gezegd wordt dat
hij de erfenis, groot twintig millioen Vene-
tiaanse kronen, in bezit neemt en de uit
spraak van de Franse rechtbank in Parijs
uit het jaar 1831, waarbij te kennen wordt
gegeven dat het vermogen door de Franse
staat wordt beheerd en zal worden toege
wezen als de bewijsstukken worden over
gelegd. De toenmalige Franse minister van
Financiën, Vincent Auriol, verklaarde in
1938 nog dat de erfenis zich bevindt bij de
Franse staat.
Honderdzestig millioen
Het aantal erfgenamen is nog moeilijk te
bepalen. Genealogen van de vereniging
proberen daar via rijks-, gemeente- en ker
kelijke archieven achter te komen. Wèl is
ï-eeds bekend dat Jean Thiery's afstamme
lingen over de hele wereld verspreid zitten.
Evenals trouwens de leden van de vereni
ging, die men behalve in Nederland en Bel
gië ook in Canade en zelfs in Zuid-China
kan vinden.
De te verdelen erfenis zou ruim honderd-
zestig millioen gulden bedragen en verder
zou men zelfs aanspraak kunnen maken op
een deel van het Parijse stadhuis.
Niet alle Thiery's spellen hun naam op
dezelfde wijze. Zo treft men nakomelingen
van Jean Thiery aan die de h uit hun naam
hebben laten wegvallen of er een extra r
hebben bijgevoegd. Deze schrijfwijze zou
-haar oorsprong kunnen vindén in fouten
dje op de archieven zijn gemaakt. Het is
bovendien niet uitgesloten dat er Thiery's
zijn geweest die hun naam wetens en wil
lens „verminkt" hebben.
Vertaalfout
Het moet in 1911 geweest zijn dat een
Russische militair aanspraak meende te
c
Het regende nog altijd, en de jongens zochten hun vertier in huis. Oepoetie, kwam
op het idee om eens boven op zolder te gaan neuzen.
Daar is altijd wel wat te beleven, nietwaar?
En kijk, daar vonden ze een kist. Wat zou daar wel inzittenZe openden het deksel,
er lag van alles in die grote kist.oude lappen van allerlei kleuren en nog veel
meer. Maar toen uitte Oepoetie een juichkreet: hij had iets leuks ontdekt! Want daar
diepten ze tussen de boel een verzameling mombakkesen op, de een al raarder en
leuker dan de ander.
Oepoetie deed er een voor zijn gezicht.
„Hoe staat me dat?", vroeg hij.
Rick en Bunkie hadden er verschrikkelijk plezier in; ze rolden haast om van 't lachen.
„Zoeken jullie er ook een voor jezelf, dan gaan we er pret mee maken!", stelde
Oepoetie voor.
Dat deden ze. En ze zetten ook een mombakkes op. Dat was een raar gezicht.
hebben op de erfenis van Jean Thiery. Hij
duidde deze Thiery aan als „Weense hof-
schoenmaker". De Rus bleek echter de
Franse taal niet geheel machtig te zijn en
maakte van Venetië Wenen en van hande
laar hofschoenmaker.
Jean Thiery is een avonturier geweest
uit Bourgondië, die de wijde wereld introk
omdat hij thuis niet aarden kon en al zwer
vend in Brescia (Italië) kwam, waar hij een
baantje kreeg in de herberg „De rode
toren". Op zekere dag maakte hij daar ken
nis met de Griek Athanase Tipaldi die hem
vroeg zijn bediende te worden. Thiery
hapte toe en trok met zijn nieuwe meester
nis met de Griekse handelsman Tipaldi die
hem vroeg zijn bediende te worden. Thiery
werd gepromoveerd tot zaakwaarnemer van
Tipaldi. Bij zijn dood vermaakte de Griek
zijn fortuin aan Jean Thiery, die de zaken
van zijn patroon met groot succes voort
zette.
Directeur Haags gemeentemuseum
Tot directeur van de dienst voor schone
kunsten van de gemeente 's-Gravenhage is
als opvolger van mevrouw dr. J. V. C.
Hefting, aan wie eervol ontslag werd ver
leend, benoemd mr. L. J. F. Wijsenbeek,
directeur van het gemeentelijk museum
Het Prinsenhof te Delft. De heer D. F. Lun-
singh Scheurleer, thans rijksinspecteur dei-
musea, zou ernstig in aanmerking komen
om deze laatste functie over te nemen.
Tot voor kort was het alleen mogelijk om
aardappelmeel los af te leveren in balen of
kleine zakjes. Een aardappelmeelfabriek in
Veelerveen (Dr.) heeft thans aardappel
meeltabletten aan de markt gebracht. Eén
tablet komt overeen met een volle eetlepel
aardappelmeel. Stuiven bij transport en in
de huishouding is volgens de fabrikant uit
gesloten.
Amerikaanse troepen voor Europa
WASHINGTON (Reuter). De Ameri
kaanse Senaat heeft Woensdagavond defi
nitief een resolutie goedgekeurd tot het
zenden van vier Amerikaanse divisies naar
Europa. De resolutie verzoekt ook president
Truman om de toestemming van het Con
gres te vragen alvorens meer Amerikaanse
troepen uit te zenden.
Generaal Eisenhower's benoeming tot
opperbevelhebber van het Atlantisch leger
wordt in deze resolutie, die met 65 tegen
21 stemmen is aangenomen, onderschreven.
Met 48 tegen 41 stemmen sprak de Senaat
zich uit voor een amendement van senator
McCarthy op de resolutie, dat een uitnodi
ging bevat aan West-Duitsland en Spanje
om tot de Atlantische defensie toe te tre
den. McCarthy's amendement stelt voor,
dat een herziening van de Europese ver
dedigingsplannen wordt overwogen om het
gebruik van de militaire en andere hulp
bronnen .van West-Duitsland en Spanje op
basis van vrijwilligheid mogelijk te maken
en voorts „geen enkel ander land" uit te
sluiten van het leveren van een bijdrage
aan de Europese verdediging.
De enige oppositie tegen het zenden van
de vier divisies kwam van een betrekkelijk
kleine groep republikeinen, waarbij zich
twee democraten hebben aangesloten. Be
halve de reeds genoemde punten bevat de
resolutie nog het voorstel, dat Amerika wij
zigingen in het Italiaanse vredesverdrag
aangebracht tracht te krijgen, waardoor
Italië in staat gesteld wordt zijn bewape
ning te vergroten en meer bij te dragen tot
de Atlantische defensie.
Daar de resolutie van de Senaat slechts
„de mening van de Senaat" tot uitdrukking
brengt, heeft zij voor president Truman
geen bindend karakter.
ROME (Reuter). De drie ministers,
die als leden der socialistische partij van
Saragat in het Italiaanse kabinet-De Gas-
peri zitting hebben, zijn Woensdagavond,
tezamen met vier onder-ministers, uit de
regering getreden. Zij zijn: de minister voor
de buitenlandse handel, Lombardo; de mi
nister voor de koopvaardij, Simonini en de
minister voor het vervoerswezen Daragona.
Men verwacht dat premier De Gasperi
de drie open gekomen ministersplaatsen
door drie der zitting hebbende ministers
zal doen waarnemen. Een wijziging van het
kabinet wordt zoals gemeld, eerst na het
bekend zijn van de resultaten der gemeen
teraadsverkiezingen, die over tien weken
worden gehouden, verwacht.
De Italiaanse premier Alcide De Gasperi
aanvaardde „met leedwezen" het aftreden
van de drie ministers.
De ministers traden af, nadat hun partij,
de P.S.L.I. van Giuseppe Saragat, besloten
had zich aan te sluiten bij de Romita-socia-
listen en niet langer in de regering te
blijven.
BDrt®ilU|
In het huis waar de knnc,
van Meegeren gewoond heeft v^'Bi,
no. 321 te Amsterdam 7A\ ZersStc-
Groothandel in Hout haai Vafe
brengen Ook hot HouwotJ&.fe
zal in het huis gevestigd
Op nummer 21666 van L e
is bij de heden gehouden treMH«,astsl°te'
van f 10.000 gevallen. trekklnSeen^
De minister van Verkeer
de heer H. H. Wemmers, heeft w "^1
het Waaggebouw te Amsterdam
stelling „Zuiderzee wordt te?fo
AÏ A /-Jo O «Al - Y "DU OftA».
vvuiui band"
die daar tot en met 3 Juni wnHt
OP 21 April zal te BremeJ if0^
machtigde worden benoemd in de r,Vevt';'
die gevoerd zal worden tien
vrouw Gerda Ullner te BrerS 1 ¥-
moeder van de zevenjarige ürï: 2
Meynders. De familie MeynderÏÏ! S]0Ki
eist haar zoontje op, dat reed,
bij deze Duitse pleegmoeder vertSV*
jongen niet wil afstaan. oelt' to.És
Te Utrecht is overleden
leeftijd dr. J. H. G. Carstens tii»
heid verwierf als pionier op'het«bB*
de preventieve zorg voor moedPf v-
Juliana. Hij was ook de
Een van de grootste niet,,.
New York, is van plan dit jaar z5
centrum van zijn reizen door Nedffi3
maken De directeur van het bKffa
Baptist, is een geboren Zutphenaar B$:
m de bedoeling de gezelschapepr' van
phen uit tochten door geheel iLwu
laten maken. Aederland
Nadat enige weken geleden n.»„
helders van de N.V. pletter» 5 t i'
Enthoven te Delft waren ontslagen'
verminderde werkgelegenheid, is Wo S
aan veertien arbeiders ontslag aS
wegens gebrek aan materiaal. Meer
gen zullen volgen wanneer niet 2
verbetering intreedt in de aanvoer S
terialen, zo deelde de directie mede
Het gerechtshof te 'sHcrtogenbotó
heeft arrest gewezen in de zaak, die
is geworden als het Sittardse zi«r'
drama. De 32-jarige W. C-. was wegend
mishandeling door de rechtbank te 1H
tricht veroordeeld tot twee jaar en dep'
jarige S. A. R. wegens doodslag op de Z
broeders Basili tot zeven jaar. Ikt «nóu.
hof veroordeelde G. tot 1 jaar en "drie k*
den met aftrek van voorarrest en straU
A. R. vrij. 4
Men kan voortaan ook deviezen kriW-
voor toeristen reizen naar Spanje en wei -
dezelfde voorwaarden, die voor reizen tl
de andere landen in Europa gelden
Veldmaarschalk Montgomery n
Woensdagavond de gast van de „Missies-
Seamen" te Rotterdam. Hij werd verge»''
door de Britse ambassadeur in Nederland."
HAARLEM EN OMGEVING
Ds. J. C. Maris, Chr. Gereformeerd tie
dikant te Haarlem-Noord, staat op het twee
tal te 's Gravenhage.
Het personeel van het hoofdkantoor n;
het Prov. Electriciteiisbedrijf van Noori-
holland te Bloemendaal heeft, geïnspiree;:
door de bekende Haak-in-actie, een te
ling gehouden voor de kankerbestriidiir
welke ruim f 1100 heeft opgebracht,
NIEUWE LOODSBOOT VOOR
VLISSINGEN.
Binnenkort wordt te Vlissingen een eer
de loodsboot verwacht, de „Antares",weli:
thans te Rotterdam is gestationr.eerc. Me;
dit schip, hetwelk van een ander'!;
dan de beide reeds aanwezige loodste
de „Arcturus" en de „Markab" (de „Ank
res" is tien meter korter en heeft ook min
der diepgang) zal de normale formatiek
loodsboten in het district Vlissingen zp
hersteld.
P AD VIND STER S GAAN „JUBELEN1
Het is in padvindsterskringen de s-
woonte eenmaal in de vijf jaar een lande
lijke „jubeldag" op een centraal punt i
Nederland te houden. Lunteren is hier::
de aangewezen plaats. Dinsdag na Pinksli-
ren zullen de padvindsters uit liet diste
Bloemendaal, waar ook Velsen onder as
sorteert, onder leiding van mejuffrouw:
L. de Weerd per autobus van Haarlem c
de reis naar Lunteren maken.
Voor de kabouters is deze trip te ver c
deze kleinen zullen hun jubelfeest ae twee
de Pinksterdag op „Beeckesteyn" aan
Rijksweg in Velsen beleven. Dit katte
feest wordt, in tegenstelling met dat :r
groten gewestelijk georganiseerd, tte
hieraan alleen kabouters uit Noordho.£
deelnemen.
MASSAKAMP TUSSEN HOLLANDEN'
„REST VAN NEDERLAND'
Een der punten van het wedstrijcp;
gramma ter gelegenheid van het «W
bestaan van de Nederlandse Damboni^-
massakamp lussen de provincies MfcC;:
Zuidholland en de „Rest van Nederig
waaraan in totaal 1200 dammers dedes»
Deze wedstrijd wordt op Hemelvaart^,
de Koopmansbeurs te Amsterdam
Voor DCIJ zullen Laros, Dukel, W
voorzitter De Jong, Van Straten, H.tg
broek, Van Wort, G. Postma, Ott, M*
en de gebroeders Binkhorst aan deze ros
kamp deelnemen.
Ook de Damclub Beverwijk, M
mas, Sportief. Stabiel, Diagonaal, endm
Haarlemse damclubs zullen leaen
digen naar de Koopmansbeurs.
Op de vooravond van Hemelvaart^
het bestuur van de Nederlanase twa
in Krasnapolsky een receptie houfle-^
FEUILLETON
Een oorspronkelijke novelle
door B. Rijdes
7)
De gedachte, dat zij Pauline's lessen kon be
talen en zelfs een spaarbankboekje voor
hem had kunnen openen, deed haar alle
vermoeidheid vergeten, als zij 's morgens
vroeg al Paultje ging nu later naar
school de deur uitging naar haar werk
huizen.
Pauline was geen mooie vrouw en even
min een gelukkige vrouw. Dit laatste is
alleen waar voorzover men van buitenaf
haar leven bekijkt. Van binnenuit ontplooi
de zij een merkwaardige kracht, die haar
het leven met blijdschap deed aanvaarden
en het een kleur gaf, die het voor haar
alleen scheen te bezitten. Zij huilde soms
in haar slaap, maar datzelfde verdriet
maakte voor haar de dag licht. Wie zal
dan nog oordelen dat Pauline een onge
lukkige vrouw was? Alleen zij, die van het
geheim van haar leven iets verstaan, zul
len hetgeen volgt kunnen lezen zonder zich
te verbazen of ongelovig het hoofd te
schudden.
Het was een ochtend met een kleine
winterzon. Het had de vorige dag ge
sneeuwd en gedooid en de nachtvorst, die
daarop gevolgd was, had de trottoirs spie
gelglad gemaakt. Hier en daar begon de
dunne korst te smelten, maar het was te
vroeg nog om de gladheid geheel te doen
verdwijnen. Pauline liep voorzichtig de
richting uit van het warenhuis, even daar
voorbij woonde de mevrouw bij wie zij die
ochtend het ruwe werk moest doen. Het
v/as niet druk op straat, de kantoren en
magazijnen waren begonnen, de scholen
nog niet, het liep tegen half negen. Plotse
ling ontdekte Pauline voor zich uit een
man in een versleten jas, die, beschutting
zoekend in de portiek van het warenhuis,
op iemand stond te wachten. Een ogenblik
scheen haar hart stil te staan van blijd
schap. Toen, de gladde straat vergetend,
snelde zij op de man toe, wiens gezicht zij
nog niet eens gezien had. „Paul, Paul!"
Verrast draaide de man zich om. Zij
keek in het haar zo dierbare gezicht: het
haar is bij de slapen al grijs, het gezicht
is door de jaren slap geworden en door het
ongebonden leven dat er in verraden
wordt. Maar Pauline ziet alleen de ogen
die voor haar niets van him glans verlo
ren hebben, en het gaat als een schok door
haar heen als zij de stem, waarvan zij de
klank kan dromen, hoort zeggen: „Eh,
e'est bien toi, Pauline. Je bent laat van
morgen". Zij hoort de lichte spot niet die
in de woorden doorklinkt, het dringt niet
tot haar door dat hij haar zocht in haar
vroegere betrekking, zij ziet alleen maar
I de man zelf die zij gemist heeft, jaren en
jaren.
„Paul!" Zij weet niets anders meer, zij
is zich haar omgeving niet meer bewust.
En de man tegenover haar ziet haar aan
met een blik van spottende hei-kenning.
De dracht van het ogenblik, waarop een
droom gestalte aanneemt, ontgaat hem ten
enenmale, het moment waarop lange jaren
van verdriet hun betekenis verliezen. „Je
bent mooi gebleven, Pauline. Herken je
mij nog?" Twee zinnen schijnbaar zonder
verband, die door Pauline begrepen wor
den. Zij ziet nu de jas en het verlopen ge
zicht zoals zij werkelijk zijn, de ogen zijn
roodomrand van de koude, de man hui
vert. „Ga mee", zegt zij en pakt de man,
haar man, bij de arm. „Bij mij thuis brandt
de kachel".
Een ogenblik maakt Paul Carpis een be
weging alsof hij met haar mee wil gaan.
Dan zegt hij nee en lacht schor. Veelbe-
tekend kijkt hij haar aan en zegt: „Je bent
te mooi gebleven, ik hoor niet thuis in een
keurig gezin". Pauline begrijpt langzaam
wat hij bedoelt en het is haar alsof hij
haar in het gezicht geslagen heeft.
„Hoe kun je dat denken", zegt zij. „Ik
heb alleen op jou gewacht". Opnieuw wint
het haar vreugde, zij moet om kwart voor
negen in haar werkhuis zijn, maar voor
Pauline is er geen werkhuis meer, er is
helemaal niets meer buiten de man die
zen verwarmen zal en kleden, haar spaar
geld is voor hem en zij zal eten voor hem
koken en hem laten slapen tot hij uitge
rust is van alle vermoeienissen.
„Je moet meegaan", herhaalt zij, zo fors
dat hij werkelijk meegaat. En zij is rijker
dan een koningin als zij hem binnenlaat.
„Ken je de deur nog, Paul?" De zevende
trede kraakt weer als hij de trap op loopt,
in de kamer brandt de kachel en het ont
bijtbordje van de jonge Paul staat nog
op het roodgeblokte tafellaken. Paul Car
pis zet zich bij de kachel, hij is een oud
mang eworden, ouder dan zijn jaren, en
de glimlach om zijn mond is de lage glim
lach van een, die het leven niets heeft
geleerd. Hij zou weinig hebben losgelaten
over de jaren dat hij gezworven heeft, als
Pauline hem vragen had gesteld, maar
Pauline vroeg hem niets. Zij pookte de
kachel op, zette de schuif open zodat hij
flink doortrok. Een behagelijke gloed be
gon zich te verspreiden. Zonder te wachten
begon zij brood te snijden en koffie op te
gieten en pas als hij gegeten heeft, boter-
hem na boterham, gaat zij tegenover hem
zitten. Hij verwacht dat zij nu zal gaan
huilen, en hem verwijten zal gaan maken
over zijn leven en het hare, dat hij ver
knoeid heeft: „Waarom ben je niet bij mij
gebleven, Paul, v/ij hadden het zo goed
kunnen hebben met elkaar", maar inplaats
daarvan zit tegenover hem een jonge
vrouw, die een en al liefde is. Zij huilt, ja,
maar het zijn de kostbare tranen van een
geluk dat hij niet vatten kan. En bijna
korzelig merkt hij op dat zij weinig ver
anderd is sinds hij haar verlaten heeft.
Pauline knikt hem toe. „Alles is weer
goed, Paul, nu blijf je hier". Hij schudt
ontkennend het hoofd, hetl igt niet in zijn
aard ergens voorgoed te blijven. Maar
Pauline is al opgestaan, zij streelt de ver
magerde hand die hij op de rand van de
tafel gelegd heeft, en zij zegt: „Wij slapen
vannacht in ons oude bed, in de achter
kamer. Paultje gaat op de divan." Paultje?
Als hij vragend het hoofd opheft bedenkt
zij dat hij niets weet van de jongen. „Ja",
zegt zij, „Paultje". En zij kijkt lachend de
grote Paul aan, „ons kind". En vertelt hem
rap van de jongen, hij komt straks uit
school, hij is al groot en doet goed zijn
best, hij is nummer één van de klas.
Zij loopt zo vlug mogelijk over het feit
heen, dat de jongen niet zijn kind is. Als
hij het kind maar eenmaal gezien heeft,
zal hij niet meer weg kunnen gaan en zal
zij hem nooit meer verliezen.
Zij lacht en zingt, dezelfde liedjes als
vroeger, terwijl zij de lakens opvouwt en
over het bed slaat en glad strijkt, en de
dekens erover heen legt en de schone slo
pen om de kussens doet. Zij praat met
Paul, maar niet over het verleden, over
de toekomst van henzelf en van de jongen.
Wat zullen zij gelukkig zijn met z'n drieën.
„De maatschappij is een rotzooi", zegt
Paul.
Pauline heeft geen enkele voorstelling
van het werk dat Paul bedoelt en zijn
sombere uitlating heeft ook geen vat op
haar. Zij kan werken voor alle drie tege
lijk, Paul moet zich vooral geen zorgen
maken. Een als zij oud geworden zijn, heb
ben zij de kleine Paul, waar een flinke
man uit groeit.
„O, Paul, ik ben toch zo blij dat je weer
terug bent, nu kan er ons niets meer ge
beuren". Als Paultje thuis komt uit school,
zegt zij tegen het kind: „Daar is je
Paul, hij hoeft niet meer weg Dejx,-
is in het begin wat schuw, en ae -
Paul kan niet met kinderen omgaan.
Pauline's liefde weet langzaam fles
te overbruggen die er ligt tussenide«
lopen schooier beter ziet Pau -•
uit met' zijn grijswordende, omen^
haar en zijn slecht geschoren K
het kind, dat ten onrechte - "T
weet hij niet zijn naam draagt1- -
tijd wordt feestelijk, zelfs de grote f
begint te ontdooien tegenover
na het eten wast Pauline af en
de kamer terugkomt zit de man
met de jongen, aan de tafel, e'M
petjes op de lei. Maar de j- - ri
het beter, grote Paul isvol
als Paultje hele rijen sohJaten
ter elkaar op mars. Met enKeie
maakt hij er een heel leger v
en duizenden. Voor Paulll?f hujs 0
al begonnen, hier in haar eiDe
het licht van de lamp. Carpis t;
Twee dagen lang bleefS;
zijn vrouw, schijnbaar schjiej
zijn nieuwe omstancugheo- -ge
lijk werd hij door een toen p
gekweld. En toen Pa"' laats Daa:t
op stond, was hy weg. De p c;,
was leeg en in het hele h
te vinden. Zijn oude jas, di over
gehangen had, had hy meeg j[S
als de vervuilde hoed die L wareC.r3
zij hem in het portiek va
aantrof. (Wordt vertok
