öireehte historie met vee!
onenmoed en wat naijver
Vrede voor Japan niet voor Azië
fan geslaagde reddingen en r.„_
trieste ongelukken
IN DE WERELDPOLITIEK
rHoe is het ontstaan?^
Een Eeuw Geleden
EEUW REDDINGWEZEN IN IJMUIDEN
schipper der
pnda
Intrede van Christelijk
Gereformeerde predikant
Dit woord: VIT BUN DIG
Jarige plaats herbergt
nu vele burgemeesters
Gymnastiekvereniging
„Sparta" gaat er op uit
D.C.IJ. begint aan de
hoofdklassecompetitie
SEPTEMBER 1951
„PRINS HENDRIK" WELLICHT NOG
DEZE WEEK IN IJMUIDEN
De „proefvaart" van de nieuwe NZHRM-
reddingboot „Prins Hendrik", waarover wij
onlangs berichtten, blijkt een beproe-
vings"-vaart te zijn geweest. Op het IJ
hebben de technici van werf en maatschap
pij het nieuwe scheepje namelijk zwaar
op de proef gesteld. Men kon constateren
dat de nieuwe reddingboot, die deze week
nog in IJmuiden wordt verwacht om de
„Neeltje" te vervangen, in 25 seconden
overeind kwam, nadat zij was gekanteld.
VAN 1876 werd een nieuw reddingstation van de N.Z.H.R.M. in gebruik
INDE LOOP aan dg Noordzijde van het kanaal. De Kanaal Maatschappij
Kstelótegrond af en de kosten van boothuis, boot en wagen werden bestre-
r;r.dce benodlg°p jjji^e gift van de heer Van Vloten te Brussel. De te IJmuiden
ia uit de a,anZ' ejreddingboot had zo juist te Brussel, op de aldaar gehouden
ggjionaeerae ^ingmiddelen, de verguld zilveren medaille verdiend en in het
Spelling va Z.0.R.M. over 1876 kan men lezen, dat het bestuur van mening
ur'6isi2§ yan ®.0'ng boot nergens beter kon worden geplaatst dan in de nieuwe
';U ..°al deZVmstei'dam". Plannen voor oprichting van een tweede boothuis, nabij
verhaven van ^jrect jn studie genomen en reeds het volgend jaar kon ook dit
;{.Ziiidpiefweicwor(len genomen. De aldaar geplaatste reddingboot, geschonken door
J,;.',!1 in diens el Reederijen, kreeg de naam „Oostersche Handel".
ieOosterscne n door „Holland op zijn smalst" gereed was gekomen, had het
•«eésV^°The' ingezien reddingmiddelen te plaatsen bij de mond van het kanaal.
:y;jurden0® men er een vuurpijltoestel en 12 „scaphanders". De heren Darton
•a 1811 bram James Hurrel verklaarden zich bereid om als Commissie van
H.r.on. K.va"jde reddingmiddelen op zich te nemen.
Valselijk bestuur
werd genomen met het vuur-
■£fi en het jaarverslag over 18/1
leiding van het feit, dat deze proef
^ïaamheid van pijl en toestel be-
fyde benevens de geschiktheid van de
pielde vuurpijlrichter John Fage.
Eerste succes
«ris in 1877 kon het jonge redding-
Z IJmuiden een prachtig succes boe-
El' 0B 15 October raakte de sleepboot
Uédes" bij het uitslepen van een
v.;; Bark, tengevolge van machine-
in moeilijkheden. De „Archimedes
langs de kust en strandde te half
^'siniddags benoorden Wijk aan Zee.
:,"ws stormweer uit het Westen met
buien. De IJmuider redders hadden
instil gezeten. Zij volgden, met de red-
4»! over het strand rijdend, de hulpe-
.-jiiéèpboót en toen deze op de banken
pi verdaagd ging de boot de branding in.
veel inspanning slaagden de redders er
•iapele equipage van de „Archimedes"
ir.fnan, 1 vrouw en 5 kinderen behou-
•r aan wal te brengen.
Ook de Wijk aan Zeeër reddingboot had
s reddingspoging gedaan, doch deze werd
r.-u-eslagen. Dit éclatante succes van de
Wenaars zal wel het begin zijn ge
ts?, van de begrijpe-
en eigenlijk wel r
gande rivaliteit, die
rss tussen de Wijker
IJmuider redders
teen bestaan.
j het strandingrap-
xrt, ondertekend door
ètamalige leden der
ris'seiijke commissie J.
l Mie, C. H. Kie-
rü, C. B, Brandligt en
Kluit wordt ver-
ris, dat de boot zeer
;:ei heeft voldaan, doch
ir. .twaalf roeiers te
r~! schijnt te zijn; zij
dan te dicht op fej
sbar". Er gingen een V
xidreg met lijn, twee
iketa en een boots-
hik verloren. De na-
van de twaalf red-
tri, die de eervolle
i," van reddingen van
station IJmuiden
zeden zijn: A. Snel-
A Wijnands,
t Spoel, J. Kollenberg,
Pellenberg,W. Coen,
Kraai, j. Erasmus, A.
teritsc, G. Groot, A.
'-'Groot en J. Zonne-
B&
En de tweede
redding jEff
S;tim een maand la-
K; UP 25 November
•Ui, ontving het bestuur
M.H.R.M. navol-
telegram van de
feitelijke Commissie
IJmuiden:
.Xoordduitsche bark
Craisróld totaal ver-
Vier man van
wrakhout gered.
het jonge station der N.Z.H.R.M. was met
een gevestigd.
Het zou ons te ver voeren om de geschie
denis van het station IJmuiden uitvoerig te
beschrijven; ons verhaal zou eentonig wor
den. Dit gevaar dreigt bij de geschiedenis
van ieder reddingstation; spectaculaire fei
ten doen zich nu eenmaal slechts voor na
jarenlange tussenpozen van schijnbare in
activiteit. Schijnbaar, want ook al valt er
niets te redden, de paraatheid van het sta
tion moet voortdurend aan hoge eisen be
antwoorden. Dit betekent geregeld en met
ernst oefenen, verbeteringen aanbrengen
aan het materiaal, communicatiemiddelen,
enz. enz.
De grote moeilijkheid waar IJmuiden
mee te kampen had was de zandophoping
bij de boothuizen tengevolge van verstui
ving en zo zien wij dan ook, dat het boot
huis IJmuiden Z. reeds in 1886 moest wor
den verplaatst.
Een proef met een z.g. Norton redding
boot bestemd voor de haven mislukte, doch
in 1892 kreeg IJmuiden er een zelfrich-
tende roei- en zeilreddingboot bij. Met de
Stoomboot Rederij was een contract geslo
ten voor het naar buiten slepen van deze
reddingboot.
IJmuiden N. kreeg in 1895 een nieuwe
roeireddingboot, de boothuizen werden ver-
Zei
®Wgea weder be-
.k -Greifswald" was,
met spoorslip-
A op weg van Dant-
car Amsterdam
f»are Noorder-
-. 30 meter bezuiden IJmuiden ge-
«UiLS dire,ctuit elkaai'- De lading
feen dll hetgeen de reddings-
^Sa^ewend door de roei-
m\ van station IJmuiden Z ton
SteE* s^aagde "r even-
te röri?0 V£n de ronddrijvende
^•Ofie zkh n°g tweG schipbreuke-
'lirapt kwam ieCn balk hadden vast-
Wn ïT e!end aan het strand,
^^iïronC611 Van de "Greifs"
j^roeireddmgboot v;
°,m het wral
'"'"cYr b°0t °m e"
200,1 van de
om het leven.
tóXsLTp. vanier
van Zandvoort
om het wrak te bereiken.
een der red-
•■(il :_®os'ersche Handel"
WS door p- Sr...
J- Mdenaï G' van der
-r Bakker F g /°°Tst' G- Gerrit-
%nds. K6r' F' SmiL L. Pré en J.
Rijkheid'^om Commissie wees op de
"Zoootindehavp66" ze^richtende red-
B t;an IJmuiden te sta-
hebben L JZ™ ZWare scheeps-
'^anig Kewpp,-ri ,s van IJmuiden
g6Weerd etl de reputatie van
Luxor:
S KrkSDoSp! SEPTEMBER
fn Vergeet" an°nferi8 uur-
«Vier iV
Sphalt jungle
I70E.VSD..1
i 14 i 7~ »Omar de
fÖ'or in een'jeen u? "ur- «om-
Aeop 'Jj J; 7 en 9.15 u.
?le - 18 J. 7 en 9.15 uur.
^nïbaDrg.G v SEPTpMBER
hi bUrg. 8 inir^r d Elly
?llce en nl JUr- L«xor: 2 7 en Q i s
Öi2l5.5m7heaAdV-2' 4-«. 7 en 9 ló
tiS-. s: 2-30,7 en Q i- uur' sPaarne en
'W"« D£aVg,.UUr- Program-
Twee foto's, die bij elkaar horen als IJmuiden en de see: de
„Metamorfosis", die vorig jaar op de Noordpier liep en
schipper Jaap v. d. Meulen op de brug van zijn „Neeltje".
groot teneinde vuurpijltoestellen te kun
nen bergen en in 1906 werden zowel bij de
Noord- als Zuidpier nieuwe boothuizen
gebouwd.
Eervolle lijst
Het aantal malen, dat IJmuiden in actie
kwam was weliswaar niet bijzonder groot,
doch de lijst van reddingen is eervol ge
noeg.
Op 6 Maart 1883 Noorse Bark „Vesta" negen
man gered; 18 Nov. 1883 Eng. s.s. „Condor",
acht man gered (doch dertien schipbreukelin
gen verdronken); 9 December 1886 NederI. s.s.
„Stella", zes en twintig man gered; 19 October
1890 Ned. Bark „Von Lindern", achttien man
gered; 28 October 1894 Ned. bomschuit Wil
lem III, zeven man gered; 7 December 1895
Noorse Bark „Familiens Minde", negen man
gered; 8 December 1895 Noorse schoener
„Ring Dover", zeven man gered; 21 September
1897 Engelse s.s. „Obi", acht en twintig man
gered (redding met vuurpijltoestel); 11 Novem
ber 1912 Ned. vissersvaartuig „Johanna", twee
man gered; 18 Maart 1913 Ned. vissersvaartuig
„Oranje Nassau", dertien man gered; 31 De
cember 1921 Zweedse s.s. „Decido", acht man
gered.
In 1920 en 1921 werden IJmuiden N. en
IJmuiden Z. voorzien van motortractoren
voor het vervoer van de roeireddingboot.
Paarden waren voor dit doel zeer moeilijk
meer te verkrijgen en de motortractie vol
deed dus aan een dringende behoefte.
Tijdens de zware storm op 18 Februari
1928 strandde het Engelse s.s. „Shonga" be
noorden de Noordpier en brak in twee
stukken. De Wijk aan Zeeër reddingboot
deed een vergeefse reddingspoging en de
nacht ging in zonder dat de schipbreuke
lingen van boord waren gehaald. De mrb.
„Dorus Rijkers" van Den Helder kwam te
hulp, terwijl de reddingboot van IJmuiden
Z. des nachts de laAge weg naar Wijle aan
Zee van de Velser Pont aflegde. Het boot
huis IJmuiden N. was tengevolge van de
IJmuidens pittige „Neeltje Jacoba" in de branding.
uitdieping van het Noordzeekanaal buiten
dienst gesteld.
In de vroege morgen van 19 Februari
haalde de „Dorus Rijkers" 32 man van de
Shonga, terwijl de IJmuidenaren met hun
roeireddingboot negen man behouden aan
wal brachten. Zij waren de Wijk aan
Zeeërs net voor geweest (evenals in 1877
met de „Archimedes") en er zijn toen
enkele minder vriendelijke dingen over de
IJmuidenaars gezegd in Wijk aan Zee.
Hoofdzaak was echter, dat de schipbreu
kelingen waren gered.
Het spreekt vanzelf, dat het bestuur van
de N.Z.H.R.M. er zich zeer wel van bewust
was, dat het stationneren van een motor
reddingboot te IJmuiden een dringende eis
was. Gezien de uitermate zware grond-
zeeën, die tussen de pieren kunnen staan
bij Noordwester storm was men er niet
zeker van of het mogelijk zou zijn voor een
motorreddingboot om naar buiten te
komen. Eerst toen met de dubbelschroefs
zelfrichtende motorreddingboot „Insulinde"
(in dienst gesteld 1927) buitengewoon gun
stige ervaringen waren opgedaan, achtte
de N.Z.H.R.M. het verantwoord om te
IJmuiden een dergelijk vaartuig te station
neren.
Vóórdat deze boot. de te IJmuiden alge
meen bekende „Neeltje Jacoba", een ge
schenk van de Vereniging voor de Effecten
handel te Amsterdam, op stapel stond,
vond een zware scheepsramp plaats dwars
van het Bloemendaalse strand. 25 Novem
ber 1928 zonk het Italiaanse s.s. „Salento"
tijdens hevige N.W. storm ter hoogte van
de vierde bank en alle zes en twintig op
varenden verdronken. De heldhaftige red
dingspogingen van de IJmuider roeired
dingboot eindigden met het omslaan der
reddingboot. Een ramp, die twee slachtof
fers eiste, P. Visser en R. H. King. Deze
tragische gebeurtenis heeft zeer veel pen
nen in beweging gebracht en, zoals het
altijd gaat wanneer reddingspogingen mis
lukken. bleef de N.Z.H.R.M. kritiek niet
gespaard.
De uitspraak van de Raad voor de
Scheepvaart, die een onderzoek instelde
naar de scheepsramp en maatregelen ge
nomen door de N.Z.H.R.M., liet evenwel
aan duidelijkheid niets te wensen over:
„Alles gedaan"
„Wat de reddingspogingen betreft is de
Raad met den Hoofdinspecteur voor de
Scheepvaart van oordeel, dat hier alles
gedaan is wat mogelijk was.
De Raad herhaalt hier zijn hulde en
bewondering, door den Voorzitter ter
zitting vertolkt, voor hetgeen Schipper
Peeters en zijn roeiers hier hebben ge
waagd en gedurfd.
Redding door een lijn was op dezen
afstand (1000 meter van de kust) uitge
sloten. Van het langszij komen van een
boot kon geen sprake zijn, reeds omdat
het schip geen lij had. De opvarenden
hadden dan in elk geval in zee moeten
springen, waarbij het dan nog hoogst
twijfelachtig zou zijn of deze levensge
vaarlijke poging succes zou hebben, zelfs
al had een reddingboot in de nabijheid
kunnen komen. Een motorreddingboot
had onder deze omstandigheden zeker
niet meer kunnen doen dan de IJmuider
reddingboot, met vletterlieden van
IJmuiden bemand. Wat de bemanning
betreft, deze was, naar 's Raads oordeel,
de best denkbare. Dat het richten der
reddingboot, nadat deze was omgeslagen,
niet doenlijk was, springt in het oog. als
wordt bedacht dat. indien de manoeuvre
zelf al mogelijk ware, dit, zooals de ge
tuige P. J. A. Kramer een der roeiers
verklaai*de zeker velen der 9 opva
renden. die zich thans aan de omgeslagen
reddingboot hebben kunnen vasthouden,
het leven zou hebben gekost. Hoe hier
met ware doodsverachting is gehandeld,
moge nog blijken uit het feit, dat de zoon
van getuige Kramer die. zooals deze
getuige verklaarde als een bruinvis door
de zee zwom nog enige opvarenden,
die de boot niet hadden kunnen grijpen,
heeft beetgepakt en bij de boot gebracht."
De rampspoedige tocht naar de ..Salento"
was de laatste, die de roeireddingboot van
IJmuiden Z zou maken.
In 1929 werd tijdelijk de mrb. „Insulin
de" te IJmuiden gestationpeerd en in de
zomer van 1930 kwam de mrb. „Neeltje
Jacoba". Schipper werd P. J. A. Kramer,
die zijn sporen reeds had verdiend als
schipper van de roeireddingboot.
Bij het worteleinde van de Noordpier
werd een nieuw boothuis gebouwd.
In 1932 kon de roeireddingboot van dit
station worden vervangen door de motor-
strandreddingboot „Barend van Spreekens"
een belangrijke verbetering.
IJmuiden Z. kwam in 1936 aan de beurt.
Ook hier werd een nieuw boothuis neer
gezet en de roeireddingboot maakte plaats
voor de motorstrandreddingboot „Jhr. H.
J. Ortt".
De zelfrichtende roeireddingboot in de
haven was door de komst van de „Neeltje
Jacoba" overtollig geworden; het boothuis
sluiseiland werd in 1933 afgebroken.
De „Neeltje Jacoba" bleek bijzonder
goed te voldoen en in de een-en-twintig
jaar, dat zij te IJmuiden gereed ligt heeft
zij onder zeldzaam zware omstandigheden
prachtig werk verricht.
Met de roeireddingboten en vuurpijltoe-
stel werden te IJmuiden van 18771929 in
totaal 159 schipbreukelingen gered, terwijl
de „Neeltje Jacoba" er in de jaren 1930
1951 120 behouden heeft binnengebracht.
Een totaalcijfer dus van 279.
De oorlogsjaren waren, ook voor het red
dingstation IJmuiden, bijzonder zwaar. Het
boothuis IJmuiden N. werd in 1942 door de
Duitsers afgebroken: en het boothuis
IJmuiden Z. moest worden ontruimd. Dit
boothuis liep in 1944 zware bomschade op,
doch deze schade kon gelukkig worden her
steld en thans is te IJmuiden Z. weer een
motorstrandreddingboot gestationneerd, n.l.
de „Abraham Fock". Voor het vervoer is
een krachtige waterdichte motortractor, de
„Zeekoe" beschikbaar. De taak van het
boothuis N. is overgenomen door het red
dingstation Wijk aan Zee, dat nu ook met
een motorstrandreddingboot is uitgerust.
Het duurde enige jaren voordat de „Neel
tje Jacoba" van zich deed spreken: wel
ging deze reddingboot enige malen uit om
dienst te verlenen, doch eerst in October
1933 redde zij haar eerste drie schipbreu
kelingen.
De belangrijkste en zwaarste reddingen
verrichtte de „Neeltje Jacoba" op 17 Sep
tember 1940 (drie man van een Duitse
voorpostenboot en achttien man van het
hospitaalschip LAZ 47), 9 Februari 1948
(negentien man van het Deense s.s. Lotte
Skou) en 2 December 1950 (dertig man van
het Griekse s.s. „Metamorfosis").
Op deze drie reddingen van groot for
maat onder schipper J. van der Meulen
werd het uiterste gevergd van reddingboot
en bemanning. Geen wonder dus, dat
IJmuiden als reddingstation een uitmun
tende klank heeft. De mrb. „Neeltje Ja
coba" wordt thans voorzien van nieuwe
krachtige motoren, een zeer grote verbete
ring, die de paraatheid van het station
IJmuiden nog zal opvoeren.
Op de volledige medewerking van de
IJmuidenaren, die zich beschikbaar hebben
gesteld voor het reddingwezen kan ten al
len tijde worden gerekend. Mèt de plaatse
lijke reddingcommissie, die de verantwoor
delijkheid draagt voor de paraatheid van
dit zo belangrijke reddingstation van de
Koninklijke Noord- en Zuid-Hollandsche
Reddingmaatschappij, hebben zij recht op
onze grote dankbaarheid.
H. TH. DE BOOY.
De predikantsplaats in de Christelijk
Gereformeerde Kerk in IJmuiden, die vier
jaar vacant is geweest wordt thans weer
bezet door de heer J. W. van der Gronden,
theologisch candidaat, uit Apeldoorn.
De bevestiging van de nieuwe predikant
geschiedt Woensdagavond. 12 September
in de Christelijk Gereformeerde Kerk door
ds. W. Kremer uit Apeldoorn. De heer Van
der Gronden houdt zijn intrede-predikatie
de avond daarop in de Ichtuskerk in
IJmuiden.
De procedure van het Japanse vredesverdrag, dat vandaag tijdens de „conferentie"
van San Francisco door het merendeel van de genodigde delegaties zal worden
ondertekend, heeft zowel voor de Amerikaanse als voor de Russische regering
verrassingen opgeleverd, die niet tot de aangename mogen worden gerekend.
Washington, dat van de ondertekening een welsprekende demonstratie van eens
gezindheid had willen maken, is begonnen met een „open" bijeenkomst der onder
tekenende landen voor te stellen, zeker als het er van was dat de Sovjet-Unie
afwezig zou blijven. De grote verrassing voor Amerika was toen de aanvaarding
door de Sovjet-Unie van de louter als formeel bedoelde uitnodiging. Rusland
beoogde met die aanvaarding klaarblijkelijk niet anders dan het vergallen van
Washingtons plezier om zonder noemenswaardlgde tegenwerking te ondervinden
een Japans vredesverdrag tot stand te zien komen als bewijs „van de eenstem
mige wil der met de Verenigde*Staten verbonden landen". Waar de Sovjet-Unie
echter niet op rekende was het inmiddels duidelijk geworden feit dat zij te San
Francisco met haar oppositie alleen zou staan: Want India, dat ernstige bezwaren
heeft tegen het ontwerp, besloot weg te blijven om zodoende niet de Russische
obstructie ter conferentie te behoeven te steunen.
Als de Sovjet-Unie niet naar San Fran
cisco was gekomen, zou het woord „confe
rentie" niet tussen aanhalingstekens be
hoeven te worden geplaatst. Want dan was
er uiterlijk inderdaad sprake geweest van
een conferentie, waar de voor- en nadelen
van het ontwerp hadden kunnen worden
besproken en eventueel wijzigingen hadden
kunnen worden overwogen. Toen Rusland
echter zijn delegatie opdracht gaf naar de
conferentie te vertrekken, moest Washing
ton de schijn laten vallen en ronduit ver
klaren, dat er geen sprake kon zijn van dis
cussie over het ontwerp-verdrag en dat
het zonder meer zou moeten worden onder
tekend. Wat dan ook gebeurd is in een offi
ciële nota, die op 16 Augustus aan de Rus
sische regering werd gezonden.
Het is dus geen conferentie in de eigen
lijke zin, waartoe de delegaties van de ge
nodigde landen vandaag te San Francisco te
zamen komen. Wel zal iedere delegatie ge
legenheid krijgen een uiteenzetting te geven
en. een verklaring af te leggen, doch pas
na de ondertekening, want: volgens een
gisteren gepubliceerde verklaring van het
Amerikaanse ministerie van Buitenlandse
Zaken zou deze ondertekening vlak na de
openingsplechtigheid plaats hebben.
Het ontwerp-verdrag is het resultaat van
elf maanden onderhandelen. President Tru
man heeft Foster Dulles indertijd opdracht
gegeven deze onderhandelingen te begin
nen en deze heeft gesproken met de rege
ringspersonen van alle landen, die volgens
Washington in aanmerking kwamen. Daar
was communistisch China niet bij, de Sov
jet-Unie wel. Natuurlijk heeft Foster Dulles
tijdens zijn onderhoud over deze kwestie
met de Russische onderhandelaars van
wie Malik de voornaamste was een denk
beeld gekregen van de Russische bezwaren
en natuurlijk heeft hij bij het opstellen van
het ontwerp geen rekening met deze be
zwaren gehouden, wat overigens ook niet
doenlijk zou zijn geweest aangezien dit
vredesverdrag voor alles één doel heeft:
namelijk afbreuk te doen aan de communis
tische greep op Azië. Dulles heeft echter
ook geen rekening gehouden met de bezwa
ren van andere landen, met name India,
Noorwegen en Nederland. Het gevolg daar
van is geweest dat India van plan is een
apart verdrag met Japan te sluiten om zijn
economische connecties met dit land te for
muleren en verder het vredesverdrag zal
negeren, als zijnde niet in overeenstemming
met de toekomstige ontwikkeling van de
Aziatische verhoudingen.
De houding van India is consequent aan
de Indiase weerzin tegen alles wat een te
sterke bemoeiing van het Westen met Azia
tische problemen zou kunnen heten. Daar
uit kwam immers de inactieve en vaak af
keurende wijze waarop India in de Ko
reaanse kwestie is opgetreden, eveneens
voort. De sympathie van India is aan de
kant van het communistische China, dat
men in de tegenwoordige Aziatische ver
houdingen als de zuivere tegenpool van het
herrijzende Japan kan zien.
Het voorgestelde en heden tot een feit
geworden Japanse vredesverdrag geeft
Japan de mogelijkheid om een leidende po
sitie in Azië te veroveren, zij het dan
onder streng voorbehoud van verbonden
heid met Amerika. Dit strijdt te enen male
tegen de opvattingen van India, niet zozeer
omdat het hier Japan betreft ofschoon
uit de oorlog voortkomende gevoelsoverwe
gingen ook wel een rol spelen doch in
de eerste plaats omdat hierdoor de Wester
se invloed op Azië verstevigd wordt en een,
volgens India, eenzijdig verbond de plaats
gaat innemen van het tanende Westerse
„imperialisme".
India zou ter conferentie een stevige op
positie hebben kunnen voeren nog eens,
wanneer het een werkelijke conferentie zou
zijn geworden doch het laat verstek
gaan omdat er toch niets meer te verande
ren valt en omdat het geen lust voelt om
de Sovjet-Unie in haar argumentatie tegen
het verdrag ter zijde te staan.
De andere mogendheden, waaronder Ne
derland, die bezwaren hebben, zullen door
de aanwezigheid van de Sovjet-Unie ge
dwongen zijn hun critiek op zeer gematigde
wijze in de vorm van „aanvullingen" te pre
senteren. Ongetwijfeld zal deze niet zeer
fraaie wijze van „meespelen in het Ameri
kaanse spel" door de Sovjet-Unie worden
aangegrepen om nog eens de mate van
„druk op de Amerikaanse satellieten" aan
de kaak te stellen. Veel invloed op de aan
wezige delegaties zal een dergelijke dema
gogie niet hebben, doch de indruk op de
Aziatische landen zou wel groter kunnen
zijn. Deze landen, en waarlijk niet alleen
India, zijn niet zozeer geïnteresseerd bij de
vraag of de communistische invloed in Azië
veld wint of niet, doch in de eerste plaats
of hun pas verworven onafhankelijkheid
bedreigd wordt. „Imperialisme" is het
schrikbeeld der Aziatische volken. Russisch
imperialisme evenzeer als Amerikaans of
Europees. Directe bemoeiing van Westerse
kant met de interne zaken van Aziatische
landen maakt de Aziaten huiveriger dan het
binnendringen van een politieke ideologie
in de rijen van het volk.
Men kan een dergelijke opvatting betreu
ren en kortzichtig noemen, doch in ieder
geval bepaalt zij steeds meer de houding
van de Aziatische landen en het Kremlin
trekt er partij van.
Het is daarom de grote vraag of de op
heldering van Japans positie, die door het
vandaag getekende vredesverdrag wordt
gepreciseerd, voldoende tegenwicht voor de
Westerse belangen in Azië zal vormen tegen
het communisme wanneer niet geheel Azië
het met de getroffen regelingen eens is. En
Azië is het er voor een belangrijk deel vol
komen oneens mee. J. L.
Als betekenissen van dit woord geven
de woordenboeken: buitengewoon, voor
treffelijk, bovenmatig. Het element van
opwinding dat voor mijn gevoel sterk
in het woord aanwezig is, miskennen
zij daarbij. Uitgelaten zou een beter
equivalent zijn. Maar de betekenis:
voortreffelijk is de oudste. Het woord
is gevormd naar het Duitse Ausbund:
toonbeeld. Eigenlijk is een Ausbund: een
monster buiten op een pak koopwaar
gebonden, waaraan men de kwaliteit
van de inhoud kon beoordelen. Uitbun
dig wil dus letterlijk zeggen: er buiten-
op gebonden. De betekenis: voorbeeldig,
voortreffelijk vloeit daar logisch uit
voort. Pas later heeft het woord een
joliger karakter gekregen.
V_X
Ledenvergadering van de
Noordhollandse vereniging
Vandaag wordt in Velsen de jaarlijkse
ledenvergadering van de Vereniging van
Noordhollandse burgemeesters gehouden.
Vanmorgen zijn de leden onder presidium
van mr. A. d'Ailly samengekomen ten huize
van mr. M. M. Kwint op „Schoonenberg"
en daarna is het hoge gezelschap naar Duin
en Kruidberg gegaan. Om 12 uur begon de
ledenvergadering, waarna dr. A. Melchior
in de middag een causerie zou houden over
..Schoonheid en bijgeloof in Oost-Afrika".
De dag wordt vanmiddag besloten met een
wandeling in de omgeving van Duin en
Kruidberg.
Behoudens goedkeuring van de ledenver
gadering zal de gymnastiekvereniging
„Sparta" deelnemen aan meisjes- en jongens
wedstrijden, welke in November en Decem
ber met andere verenigingen worden ge
houden.
Het voornemen bestaat om op 25 Novem
ber deel te nemen aan de wedstrijden voor
meisjes, die te Rijswijk worden gehouden
met de organiserende vereniging Animo te
Rijswijk. ÜDI (Naaldwijk). Olympia. Carna,
Concordia, alle Zaandam. Lucurgus (Krom
menie) en WIL (Assendelft). Sparta zal naar
deze wedstrijden een grote groep meisjes
zenden.
Voor jongens van dezelfde bovengenoemde
verenigingen worden dergelijke wedstrijden
door „Sparta" georganiseerd. Deze worden in
December in gebouw ..Concordia" gehouden.
Aan elk dezer clubontmoetingen zullen on
geveer 120 jeugdige gymnasten deelnemen.
Met W. de Graaf (Beverwijk) moest H.
Leeuw (DCIJ) uitmaken in een match van
drie partijen, welke speler de tweede plaats
tweede klasse in de finale van het Kenne-
merland-tournooi zou bezetten.
De eerste twee partijen eindigden in remise;
de derde en laatste partij wist Leeuw te win
nen. De DCIJ'er promoveert nu naar de
eerste klasse.
Voor de hoofdklasse der damcompetitie
van de Nederlandse Dambond zal het eerste
tiental van DCIJ Vrijdagavond in het „Max
Euwe"-huis te Amsterdam de eerste wed
strijd van het nieuwe seizoen spelen.
De opstelling van het DCIJ-tiental ziet er
als volgt uit: 1. H. Laros; 2. B. Dukel; 3.
T. Postma; 4. K. de Jong; 5. G. Postma; 6.
Vooys; 7. H. Swiel; 8. J. van Straten; 9. L.
Koetsier; 10. J. Smit. Reserves: Nieuwen-
huizen en Leeuw.
C-D.A. komt uit met: J. J. de Jong, H.
Smit. J. F. Moser, A. K. Verhoeven, A. J.
Smit, P. Verweij, D. Broerse, H. v. d. Lin
den, J. D. F. Langhenkel, J. F. Koehler.
In verband met de feestelijkheden is de
DCIJ-clubavond van 4 September uitgesteld.
De jaarvergadering wordt nu een week later,
op 11 September gehouden.
I De xiuvereiniteit van Japan wordt erkend'
«MS» Japan doet a/stand van alle rethfen op Kflew.fa^
™VV mosa,Pescadores eil en Mands)oerije
Bij de Sovjet-Unie ingelijfd
De territoriale bepalingen van het Japanse
vredesverdrag in beeld.
Uit de Opregte Haarlemsche Courant
van 4 September I 85 1
AMSTERDAM. De lieeren mr. W. J,
C. van Hasselt en P. C. Claassen hebben
aan het stedelijk bestuur van deze stad
concessie gevraagd tot het leggen eener
brug over het IJ. Volgens het plan dier
hoeren zou die brug geheel van hout
zijn; 700 ellen lang en 13 ellen breed,
met dale doorvaarten voor schepen,
twee ter breedte van ll'/s ellen en eene
voor zeeschepen ter breedte van 17 ellen.
Over die doorvaarten moeten draaibare
bruggen worden gelegd. De brug zou
in het midden eene hoogte van zes ellen
boven het Amsterdamseh waterpeil moe
ten hebben. De voorstellers verklaren
dat zij de brug aan weerszijden van
stevige leuningen of gangborden ter
bekwamer hoogte zullen voorzien. De
brug zou een aanvang nemen bij de
Westerdoksluis en eindigen in de nabij
heid van het Tolhuis. Ten gerijve van
de scheepvaart en ter bescherming van
de brug zouden bij de doorvaart-
openingen stevige due d'alven worden
geplaatst.
