Succes Schotels f2.50
Restaurant Lion d'Or
Restaurant 't Heerenhek
Toch devalaatieplannen
in Engeland en Frankrijk
Dolly Town
Effecten- en
Geldmarkt
Ontspanningsavond
Haarlems Christelijk
Mannenkoor
Jaarboek 1950 van de
vereniging „Haerlem"
Regeringsbureaux des
Zaterdags gesloten
De Revisor" van Gogol
Vijftig jaar organist
Knaapje speelde met
lucifers
Zondag
Jhr Mollerus sprak over
het Midden-Oosten
De Prinsessenkalender van
„Pro Juventute"
Geestelijke verzorging van
gerepatrieerden en
Ambonezen
Voorlopig ontwerp vo°r
nieuw type Fokker vlieg u
ZATERDAG 13 OCTOBER 19 51
De afgelopen week heeft ipnieuw bewe
zen, dat ondanks Benelux-overeenkomst,
Europese Betalingsunie, O.E.E.S. en derge
lijke van consolidatie der internationale
verhoudingen in economisch opzicht nog
steeds geen sprake is.
In rechtstreeks verband hiermee staat de
onzekerheid inzake de onderlinge valuta-
verhoudingen, de vrees voor devaluatie
hier en voor devaluatie daar en het wisse
lend aspect op de goudmarkten en de beur
zen, waar het kapitaal belegging zoekt.
Zelfs in de hoogste regeringskringen is
het nog niet voldoende doorgedrongen dat
de oorlog een radicale wijziging in de po
sitie van West-Europa heeft gebracht, een
wijziging welke een economische verar
ming betekent, die we in geen jaren te
boven zullen komen.
Dezer dagen heeft de voorzitter van de
Rotterdamse Kamer van Koophandel, mr.
K. van der Mandele, voor het N.I.V.A. (Ne
derlands Instituut van Accountants) in een
rede een scherpe analyse gegeven van de
situatie, waarin West-Europa na de oorlog
is komen te verkeren, waarbij hij met na
druk wees op het verlies van de politieke
zeggenschap over de Oosterse grondstoffen-
gebieden. Men denke hier aan India, Pa
kistan, Indonesië, de petroleumvelden van
Iran, voorts aan wat thans ten aanzien van
Egypte en de Soedan plaats vindt.
Het grote voordeel van West-Europa was
voor de oorlog, dat zij haar industriële pro
ducten kon ruilen tegen de grondstoffen der
Oosterse landen en daardoor kapitaalover
schotten verkreeg waarmee zij tegenover
de Verenigde Staten van Noord-Amerika
een sterke positie innam. Deze is thans in
vele opzichten verdwenen en mr. Van der
Mandele heeft er daarom aan herinnerd dat
politiek en economie elkaar raken en dat
de investering van kapitaal in het buiten
land reeds sedert de Russische revolutie
niet slechts een economisch, maar ook en
allereerst een politiek vraagstuk gewor
den is.
Nu is kapitaalsbelegging in het buiten
land voor de West-Europese landen voor
eerst niet mogelijk, althans niet in bedui
dende omvang, maar daarenboven zijn ook
de in het „koloniale tijdperk" in verschil
lende landen geïnvesteerde kapitalen niet
meer veilig en rendabel. Zelf ondervinden
wij dat in Indonesië, waarin wij blijkens
een recente berekening in de loop der jaren
ongeveer 4 milliard hebben belegd en
waarvan thans slechts schamele inkomsten
worden ontvangen. Een ander voorbeeld is
Engeland, dat bezig is zijn hegemonie over
de petroleumvelden van Iran en daarmee
een geïnvesteerd kapitaal van 350 millioen
pond, dus meer dan 3!/2 milliard kwijt te
raken.
In vele kringen heeft men zich van deze
grondig gewijzigde situatie onvoldoende
rekenschap gegeven en zijn, voor de daaruit
voortvloeiende gevolgen, pas door de de
plorabele ontwikkeling van de betalings
balansen en de verzwakking van de valu
ta's de ogen geopend.
De Engelse Labourregering is zeker niet
gelukkig nu aan de vooravond van de ver
kiezingen de goud- en deviezenpösitie,
welke na de devaluatie van September 1949
bijkans voortdurend was vooruitgegaan,
sinds het tweede kwartaal van 1951 aan
merkelijk slechter is geworden. Van 3867
millioen pond ging de reserve tot 3269 mil
lioen terug, hetgeen op zich zelf beschouwd
nog niet catastrophaal is, maar wat niette
min drastische maatregelen noodzakelijk
maakt. Zo wordt overwogen de dollaruit
gaven met 25 pet. te verminderen, een gro
ter deel van de goederen en grondstoffen
uit het sterlinggebied aan dollarlanden te
verkopen, credietrestricties in te voeren en
zo meer.
De grote Concertzaal liep gisteren meer
dan vol voor de ontspanningsavond van
Haarlems Christelijk Mannenkoor, waarop
de jool verzorgd werd door de bekende
N.C.R.V.-radio-ensembles „Vrij en Blij" en
„Mandolinata" onder leiding van Wessel
Dekker, met medewerking van de bariton
Henk Dorèl.
Een niet gering gedeelte van het pro
gramma werd verzorgd door Haarlems
Christelijk Mannenkoor zelve, dat daarmee
de jongste resultaten van zijn studie onder
directie van de heer Bernard Verboom
kwam demonstreren. Met een vijftal
nieuwe nummers op het répertoire kon
worden blijk gegeven dat er onder deze
nieuwe directeur met animo gewerkt
wordt. „Cantate Domino" van Leo Hassler
genoot een stoere vertolking. In een koor
lied van Carl Reinecke werd een gelukkige
poging gedaan om tot een bescheiden
klankexpressie te komen. Het was daarom
jammer dat de middenstemmen het toon-
peil begonnen te drukken, waardoor het
stukje zijn aanvankelijke frisheid verloor.
Met de pianiste Bert je Davelaar aan de
vleugel werd „De Nachtegaal" van Schu
bert ten gehore gebracht. Dit is in al zijn
eenvoud een mooi koor werkje, dat nauw
verwant is aan een sololied van de grote
lyrische componist. Ook in dit stuk werd
en wei met succes getracht het karakter
van de muziek niet door grof effect te ont
sieren. In het begin had het nog wel wat
klaarder van klank en stemming mogen
zijn, doch het slot was heel mooi. Met ge
noegen konden wij vaststellen dat de heer
Verboom het er met Haarlems Christelijk
Mannenkoor op aanlegt om door de keuze
van goede muziek en van beschaafde voor
dracht het peil van de mannenzang te ver
hogen.
Verder werd met het Matrozenkoor uit
Wagners „Vliegende. Hollander", een zeer
goede prestatie geleverd. Het Soldatenkoor
uit,„Faust" van Gounod had ook veel ver
dienste, alleen was de inzet wat slap en
het begin van „Gloire immortelle" iets te
gehaast, maar men kwam gauw tot een
passend tempo en toen bleef het tot het
einde toe uitstekend van karakter en fris
van klank. Als toegift werd nog het volks
liedje ,,'k Heb mijn wagen volgeladen"
gezongen. Het aandeel van de pianiste in
de uitvoering der koorwerken was zeer
prijzenswaardig.
De twee beurten van optreden van de
radio-ensembles hadden ieder hun eigen
sfeer. Men zou ze kunnen noemen: de eer
ste „Vrij" en de tweede „Blij". Het publiek
kreeg heel wat te verwerken aan fraaie
solo- en koorzang, handige instrumentale
prestaties, graopige liedjes en verrassende
leuke dingen die de vrolijke stemming aan
wakkerden.
De avond, die door voorzitter D. A. J.
Spek met gebed geopend was, werd beslo
ten met het gezamenlijk zingen van de
avondzang ,,'k Wil U, o God, mijn dank
betalen" JOS. DE KLERK
Het tegendeel van deze ontwikkeling
toont België, dat in de E.B.U. in sterke
mate crediteur is en wegens de toestroming
van goud en deviezen op zijn beurt weer
met moeilijkheden (inflatie) te kampen
heeft. Na langdurig overleg is men thans
in zoverre tot overeenstemming gekomen,
dat de gezamenlijke E.B.U.-landen, onge
acht de grootte van hun tekort tegenover
België, gedurende de periode October
December in geen geval meer dan 80 mil
lioen dollar goud zullen afstaan. Teneinde
overschrijding van dit bedrag zoveel mo
gelijk te voorkomen, zal de Belgische re
gering een scherpe controle op de export
uitoefenen, met name wat staal, cement,
koper, glas en dergelijke producten betreft.
Voor Nederland is het een gunstige om
standigheid dat de handelsbalans over Sep
tember een verrassend resultaat aanwijst,
namelijk een dekking van 97 pet. van de
import door export, gevolg van grotere uit
voer en kleinere invoer, waarmee de ver
beterde positie van ons land in de E.B.U.
in overeenstemming is. Mén kan en moet
zich hierover verheugen, maar aan deze
cijfers over een a twee maanden nog niet
teveel waarde hechten, omdat nog moet
worden afgewacht of de verminderde im
port straks ook niet tot verminderde export
zal leiden en, wat van nog meer belang is,
of ondanks de verminderde import het ge
vaar voor werkloosheid, welke hier en daar
reeds optreedt, kan worden bezworen.
Voorts valt er mee te rekenen dat Neder
lands positie ten nauwste samenhangt met
die van de andere West-Europese landen
en dat men te Brussel verontrust is over
het feit dat Frankrijk, Denemai-ken en En
geland hun invoer uit België hebben opge
voerd, hetgeen men als een bewijs ziet voor
de vrees dat genoemde landen tot devaluatie
zullen overgaan. Ook de grote vooruitbeta
lingen uit Frankrijk en Engeland duiden
daarop. Men tracht zo spoedig mogelijk
van zijn schulden aan België af te komen,
omdat daarvoor na een eventuele deva
luatie van franc en pond een groter bedrag
eigen valuta nodig is. Mocht het tot deva
luatie in genoemde landen komen, dan be
tekent dat voor Nederland weer een slech
ter worden van de ruilvoet, met alle moei
lijkheden daaraan verbonden.
Het jaarboek 1950 van de vereniging
„Haerlem" opent met een aantal biogra
fieën. Mr. J. W. Groesbeek schrijft over de
heer R. D. Baart de la Faille; de heer D.
Kuiper over de heer A. IJzerman; prof. dr.
R. P. Cleveringa over dr. A. Trouw; de heer
J. Wiegman over de heer H. J. Wesseling;
mejuffrouw dr. M. A. Thiel over mevrouw
mr. E. van Eck-Thiel; dr. E. H. Krelage
over de heer J. M. C. Hoog; mevrouw A. J.
Beunders-Vroesom de Haan over mevrouw
Chr. J. Cohen Tervaert-Koch; mejuffrouw
E. M. L. Schieke over mejuffrouw Y. J. M.
Steyns; de heer P. H. Craandijk over de
heer M. Lugt en de heer Th. Zwartkruis
over mgr. F. B. J. M. Filbry.
De uitgave bevat een aantal lezenswaar
dige artikelen. De heer K. Blauw geeft een
beschrijving van het Huis van Barnaart aan
de Nieuwe Gracht 7; dr. A. J. Veenendaal
heeft een bijdrage geleverd over „Haarlem
als plaats van handeling van een Hollands
drama" en mr. C. W. D. "Vrijland doet me
dedelingen over Bloemenheuvel, het Anker
en over Groenlust.
Wellicht ook de lagere en
middelbare scholen
Met het oog op de moeilijke kolenpositie
heeft de regering besloten de werktijd op
de departementen te beperken. Ingaande
20 October zullen de departementen des
Zaterdags gesloten zijn.
Ter compensatie zal één avond in de
week worden overgewerkt. Naar wij ver
nemen zal hiervoor de Donderdagavond
worden gekozen. Deze regeling geldt alleen
voor de departementen, maar het is te ver
wachten dat aan lagere overheidsorganen
zal worden geadviseerd, haar eveneens toe
te passen.
Waarschijnlijk zullen gedurende de win
termaanden ook de lagere en middelbare
scholen des Zaterdags gesloten worden.
Over deze aangelegenheid moet nog een
beslissing worden genomen.
Deze beslissing berust uiteraard bij de
gemeente- en de schoolbesturen. Er zal
van Den Haag een circulaire aan de ge
meentebesturen uitgaan, waarin wordt ge
adviseerd een sluiting van de scholen op
Zaterdag in overweging te nemen.
In enkele steden van ons land, onder meer Donderdagavond in de Stadsschouwburg
te Amsterdam, heeft het Theatre Hébertot uit Parijs het toneelstuk „Le feu sur la
terre" (met, de veelzeggende ondertitel: Het leven zonder uitweg van de ver
maarde schrijver Frangois 'Mauriac vertoond. De waarde van het stuk wordt zeer
omstreden, maar niet ontkend kan worden dat deze wrange familiegeschiedenis uit
de Lanaes (de zandvlakte achter de kust van de Golf van Biseaye) met zijn ver
schroeiende atmosfeer kenmerkend is voor de stijl van deze altijd belangwekkende
auteur. De stemming is voortdurend beklemmend, de psychologie scherp-indringend.
Hierbij afgebeeld is een scène uit deze door Jean Vernier geregisseerde voorstelling.
De prestaties der medewerkenden vonden over het algemeen weinig waardering.
ft
Scharoff regisseerde de
Haagse Comedie
Toen Nikolai Wassiljewitsj Gogol de
eerste proeven van zijn meesterwerk „Dode
zielen" aan Poesjkin voorlas, lachte deze
grote dichter bij tijd en wijle hartelijk.
Maar nauwelijks was de lectuur gestaakt
of hij verzuchtte: „Ach, hoe droevig is het
met ons Rusland gesteld!" Naar aanleiding
van het toneelstuk „De Revisor" (uit 1836)
zou men heel goed iets dergelijks kunnen
zeggen. Want deze klucht, door de verme
tele kracht van de satire tot een blijspel
van de hoogste orde verheven, dwingt de
toeschouwer naar een kermis van mense
lijke dwaasheden, waar hij vroeg of laat
zijn eigen beeld in de lachspiegel vindt.
„Men mag het glas de schuld niet geven
als men daarin een scheve tronie ziet",
aldus het motto dat de auteur aan deze
groteske zeden comedie meegaf. En een
der hoofdpersonen, de eindelijk tot inzicht
gebrachte burgemeester, roept in het laat
ste bedrijf het publiek toe, als de lampen
in de zaal aangloeien: „Waar lachen jullie
om? Je lacht om jezelf!"
Men kent ongetwijfeld de dwaze, door
Poesjkin gesuggereerde geschiedenis wel.
In een afgelegen provinciestadje wordt
onverwacht de komst aangekondigd van
'n inspecteur-generaal, die in opdracht van
de regering incognito het ambtelijke leven
moet controleren. Deze mare sticht grote
angst en verwarring, want welhaast ieder
een heeft practijken bedreven die het dag
licht niet kunnen verdragen. Het eerste
bedrijf bevat een grandioze onthulling
hiervan. Misbruik van macht, omkoop
baarheid en verwaarlozing blijken de zon
den te zijn waaraan alle bestuurders van
gemeentelijke instellingen zich schuldig
hebben gemaakt. Het primaire geweten
van de samenleving fungeert hier naar
oeroude regel als voedingsbodem van het
komische, dat een tragische keerzijde heeft.
Gogol moet vervuld zijn geweest van af
keer voor de verschrikkingen van de Rus
sische werkelijkheid, voor de gedrochtelijke
domheid en vulgariteit. Maar toch laat hij
ons ook sympathie behouden voor deze
kleine schooiers, die door de omstandig
heden net aan de verkeerde kant van de
fatsoenlijkheid staan.
Toevalligerwijze logeert er in het stadje
een berooide avonturier, die echter van
wege zijn arrogant gedrag door de in ver
warring gebrachte magistraten voor de ge
vreesde revisor wordt aangezien. Deze
Chlestakow is bepaald niet de uitvinder
van het buskruit en veeleer een gewone
nul, zoals Gogol in zijn „raadgevingen aan
de toneelspelers" opmerkt, maar hij weet
handig van het misverstand te profiteren
door van iedereen steekpenningen aan te
nemen en met alle beschikbare vrouwen te
flirten. Jan Retél speelde deze rol voortref
felijk met een zeer amusante, eigenlijk
verbaasde impulsiviteit. Hij werd uitste
kend terzijde gestaan door Henk van Buu-
ren als zijn lompe dienaar met een slim
verstand.
Men kan over de kwaliteit van de door
professor Scharoff geregisseerde voorstel
ling van mening verschillen en deze te uit
bundig, te sterk gechargeerd vinden. Inder
daad levert voor de pauze het lawaai wat
weinig wol op en schaadt de soms bijna
kinderachtige overdrijving het gewenste
effect enigszins. Maar als men dan de slot
apotheose heeft gezien, met die door de
schrijver zo zorgvuldig berekende verstar
ring van alle personen tot wassen beelden
bij de bekendmaking dat de echte revisor
De heer N. J. de Winter
hartelijk gehuldigd
De jubilerende heer N. J. de Winter, or
ganist van de Gereformeerde Kerk te
Heemstede, is gisteren in het kerkgebouw
aan de Koediefslaan gehuldigd. Afgevaar
digden van de kerkeraad, van het college
van organisten en verder gemeenteleden,
die de heer De Winter hun dankbaarheid
wilden tonen voor zijn aandeel in de kerk
diensten gedurende vijftig jaar, waren hier
bij tegenwoordig. De jubilaris behoefde
zelf niet in actie te komen. Daarvoor had
zich de organist Cor Kee beschikbaar ge
steld. Met de eveneens welwillend mede
werkende zangeres Didi Sanders gaf deze
toonkunstenaar een formele muziekavond
ter ere van zijn jubilerende leerling.
Nadat de predikant dr. P. J. Richel een
kort openingswoord had gesproken en de
aanwezigen gezamenlijk de zeer toepasse
lijke Psalm 150 hadden gezongen, gaf Cor
Kee een vertolking van Bach's bekende
Toccata en Fuga in d. De toccata werd een
improvisatie-achtige inleiding töt de fuga,
die eveneens door deze vertolkingsstijl
werd getypeerd. Maar daarnaast werd de
aandacht voor het détail een opvallende
factor, evenals de zorgvuldige vormgeving
van de melodische elementen, waaruit de
fuga bestaat. Op de constructieve samen
vatting van die elementen had de organist
zich nog meer kunnen richten. Verder
speelde Cor Kee een aantal oude meester
werkjes van klein formaat. De uitvoerin
gen werden een model van registratie en
een propaganda voor deze muziekjuweeltjes
beide. Vooral de blijde, zonnige Courante
van J. Frescobaldi en de frisse Trumpet
Tune van J. Stanley muntten in deze reeks
uit. Ook voor de variaties over „Merck toch
hoe sterek", een compositie van eigen hand,
vond Cor Kee doeltreffende klankkleuren.
De variaties liggen niet alle op een zelfde
muzikaal niveau. Er wordt nog al eens toe
gegeven aan uiterlijkheid, maar in harmo
nisch en rhythmisch opzicht heeft de com
ponist meermalen goed werk geleverd. In
het bijzonder onderscheidt het begin-fugato
van de finale zich.
Didi Sanders zong het „Et exultavit" uit
het Magnificat van Bach met nobele toon
en voordracht. In „Evening Hymn" van
Henry Purcell gaf zij zowel door stemklank
als zegging de stille vreugde en verrukking,
die in dit volmaakte lied tot uitdrukking
zijn gebracht.
De huldiging van de heer De Winter on
derbrak de muziekuitvoeringen. Namens dc
kerkeraad sprak de heer D. Zwagerman
zijn dankbaarheid en bewondering uit voor
het juiste begrip, waarmede de heer De
Winter zijn taak vervult. Spreker hoopte,
dat het Calvinistische ideaal van vreugde
in het beleven van het geloof ook in het
kerklied en dan gezongen volgens de
oorspronkelijke melodieën als in Calvijn's
tijd bereikt zal worden. De heer Zwager
man deed een beroep op de gemeente om
mede te werken aan het bereiken van dit
ideaal. Namens de kerkeraad overhandigde
deze spreker de heer De Winter een ge
schenk. De heer Dirksen, sprekend namens
het college van organisten, richtte waar
derende woorden tot de jubilaris en schonk
hem twee boekwerken. Na het zingen van
de Avondzang hebben vele aanwezigen de
heer De Winter nog persoonlijk geluk ge
wenst.
P. ZWAANSWIJK.
Behang vloog in brand
Hedenmorgen omstreeks kwart voor acht
werd de Haarlemse brandweer gewaar
schuwd voor een brandje op de bovenver
dieping van een huis aan de Sumatrastraat.
Het bleek dat in een slaapkamertje een
vierjarig jongetje in zijn bed met lucifers
had gespeeld waardoor behang en tengel
vlam hadden gevat. Door het kordate op
treden van zijn moeder werd het knaapje
juist op tijd gered. De brandweer heeft het
vuur met een straal op de waterleiding ge
blust. De schade bleef beperkt tot vernield
behang en tengel.
Minister Albregts heeft aan de Commis
sie Bedrijfsregelingen verzocht advies uit te
brengen over de vraag, of er aanleiding be
staat met gebruikmaking van de bij het
Kartelbesluit verleende bevoegdheid op te
treden tegen een besluit van de Nederlandse
Bioscoopbond, waarbij aan de leden van deze
bond wordt verboden films, vervaardigd in
Duitsland in het tijdvak 28 Februari 1933 tot
5 Mei 1945 en films, vervaardigd in Oosten
rijk in het tijdvak van 12 Maart 1938 tot 5
Mei 1945, te verhuren en/of te vertonen.
ADVERTENTIE
Iedere dag
kip, perencompóte,
pommes frites.
is gearriveerd, dan moet men zich toch af
vragen of dit bezwaar wel gehandhaafd
kan worden. In ieder geval is de enscène-
ring buitengewoon virtuoos geschied en
heeft Scharoff door alle drukte en clowne
rieën heen het vibrerende realisme in deze
vaudeville-achtige hekeling van de corrup
tie voortdurend aantoonbaar weten te be
waren. Alles bijeen leverde dit spektakel
een stroom van amusement, waaraan het
menselijke ondanks alles geen moment
vreemd was.
Genoten heb ik van Cees Laseur als de
niet eens zo kwade burgemeester met zijn
snel van vrees tot fantastische vreugde, van
onderdanigheid tot hovaardij wisselende
stemmingen. Hier werd een type tot karak
ter, een man met een ruwe ontwikkeling,
in wezen ernstig, doch maar al te zeer ge
neigd tot het kleine kwaad en bij de ge
ringste aanleiding opvliegend in het wilde
weg. Een prachtige gelegenheid voor deze
acteur om zijn expansieve talenten uit te
vieren. Verder zag men nog twee in hun
mallotigheid verrukkelijke grondbezitters
(Dobtsjinski en Bobtsjinski) van Max Croi-
set en Bob de Lange, benevens aan de eisen
beantwoordende prestaties van Johan Valk.
Henri Eerens, Theo Frerikel, Pim Dikkers
en vele anderen. Het was jammer dat de
vrouwenrollen niet beter bezet, waren.
DAVID KONING.
De Bond Zonder Naam is enige maanden
geleden op tournée gegaan met een inte
ressante poppententoonstelling die de
Christelijke naastenliefde, zoals pater W.
Loop en zijn medewerkers die prediken,
in beeld brengt. In Zandvoort, IJmuiden,
Castricum en Volendam heeft die tentoon
stelling veler belangstelling getrokken.
Thans is Dolly Town, zoals de expositie is
genoemd, in de Haarlemse Vishal onder
gebracht, waar burgemeester mr. P. O. F.
M. Cremers haar gisteravond met een har
telijke toespraak heeft geopend. De maan
delijkse leuzen die de Bond Zonder Naam
in talrijke gezinnen verspreidt, zijn er in
dikwijls geestige poppengroepen weerge
geven.
Dolly Town is een modelstad geworden,
waarvan de ingezetenen het goede zowel
als het kwade uitstallen: Bij de stadspoort
treft men een bedelaar aan die smekend
opziet naar een charmant meiske dat hem
wat toestopt onder het motto: Geven is
leven en leven is geven. Bij diezelfde
Jhr. dr. J. C. Mollerus hield Vrijdag
avond in hotel de Leeuwerik te Haarlem
een lezing over zijn reis naar Egypte, de
Soedan en Ethiopië voor de Koninklijke
Vereniging „Oost en West", afdeling Haar
lem en omstreken. Het onderwerp van deze
causerie was wegens de conflicten in het
Midden-Oosten uitermate belangwekkend.
Uit de rede van jhr. Mollerus bleek hoe
grondig de secretaris van de Haarlemse
Kamer van Koophandel zich op de hoogte
had gesteld van de economische en maat
schappelijke toestanden in de gebieden
waar hij is geweest. Elk van de drie lan
den behandelde hij afzonderlijk en het
waren over het algemeen juist de détails,
die zijn voordracht zo belangwekkend de
den zijn.
„Op het ogenblik is het zo", aldus jhr.
Mollerus, „dat Egypte wordt beheerst door
ongeveer vijf percent inwoners, die zich
door hun grote machtsmiddelen ver ver
heffen boven de rest van de Egyptenaren.
Ik voor mij ben er van overtuigd, dat dit
regiem zal veranderen. De Soedan even
wel is een totaal ander land. De Soedanees
is bijvoorbeeld veel betrouwbaarder dan
de Egyptenaar en het leven is hier geheel
gebaseerd op de Engelsman en wanneer
men de Soedanees zijn oordeel zou vragen
over een Personele Unie met Egypte, dan
zou hij zeker antwoorden, dat heel Egypte
hem gestolen kan worden".
Jhr. Mollerus was stellig van mening,
dat wanneer zowel Egypte als de Soedan,
als Ethiopië de Nijl zouden moeten verlie
zen, het leven voor de bevolking in deze
streken volkomen onmogelijk zou worden.
„De Nijl is de slagader van de drie lan
den", betoogde de spreker.
In Ethiopië, of zo u wilt Abessinië, heer
sen weer geheel andere toestanden. De
vorm van democratie, zoals die in dit land
bestaat, is zeer aantrekkelijk. Naar mijn
smaak staat de beschaving in Ethiopië ver
boven die, welke men in Egypte en de Soe
dan aantreft. En wanneer er een Perso
nele Unie met Eritrea tot stand zou komen,
zouden er zich ontelbare mogelijkheden
openbaren voor de industrie, de landbouw
en als gevolg daarvan de handel. Ethiopië,
dat een arm land is en geheel afhankelijk,
geeft er de voorkeur aan zich vast te klam
pen aan kleine naties en speciaal aan Ne
derland, want, zo redeneren de leiders,
Amerika, Engeland of Rusland zouden on
getwijfeld hulp gaan verlenen, die het land
eerder ten kwade dan ten goede zou
komen".
Jhr. Mollerus besloot zijn causerie met
enkele algemene opmerkingen, waarna hij
een toelichting gaf op een vijftigtal licht
beelden, foto's, die zijn vrouw op de reis
had gemaakt.
De herfst zet in de winter kondigt
zich aan de jaarwisseling staat voor de
deur.
De Prinsessenkalender van Pro Juven
tute 1951 is in vele gezinnen bijna een vol
jaar een getrouwe aanwijzer geweest van
de datum. Dank zij de medewerking van
een aantal dames en heren werden in het
rayon Haarlem en omstreken bijna 5000
kalenders verkocht. Door de baten van
deze verkoop kon „Pro Juventute" ook in
Haarlem haar kinderbeschermende taak
voortzetten.
In het vertrouwen, dat de inwoners van
Haarlem en omgeving ook dit jaar bereid
zijn dat werk op deze wijze te steunen, en
gaarne voldoen aan de wens van H.M. de
Koningin, „dat de kalender in vele Neder
landse gezinnen een plaats zal vinden aan
de wand", doen wij ook dit jaar een beroep
op de liefde voor ons Vostenhuis en belang
stelling voor ons werk.
De Kalender 1952 lijkt in grote trekken
op die van 1951. De foto's zijn weer spe
ciaal voor dit doel vervaardigd, ze zijn alle
opgenomen in de huiselijke kring van de
Prinsessen. Bovendien is er dit jaar een
foto bij van het Koninklijke gezin. Het ge
heel is een werkelijk zeer aantrekkelijke
wandversiering.
Door de gestegen prijzen en lonen was
het onvermijdelijk de prijs dit jaar te ver
hogen tot 2.75.
In dit gebied is de kalender verkrijgbaar
bij: U.V.V., Grote Markt (Stadhuis), en
o.a. bij Arbeid Adelt, Grote Houtstraat 119.
Schriftelijke bestellingen bij Pro Juventute,
Morinnesteeg 7, Haarlem, giro 42830.
tal
Burgemeester mr. P. O. F M r»
de stadspoort w» jloJïjM
stadspoort ontwaren we vena,
pieten die kennelijk niet vJl 1ZWarlc
zin hebben: Zwarte
is het commentaar van dé lEV*1®
Naam. Zo vindt men
de slagzinnen der naastenliefde in
verscheidenheid bijeen. bonte
De poppen zijn ontworpen door Ho
„De spreuken die hier in hrolH
bracht, aldus mr. Cremers in zijrop nlS
woord, zijn spreuken voor ieder mZ f
binden de strijd aan tegen de on&2
mng van deze tijd". eerste.
Na een weck in Haarlem te zijn geweer
gaat de tentoonstelling per salonbS
Friesland, waar zij ongeveer ander'nuv
maand zal blijven. Uit Curasao, BelgS
Marokko zijn verzoeken gekomen cm Dot
ly Town daar te krijgen. En zij zuilen
Dolly Town krijgen. Wanneer precies h
nog met uitgemaakt. Voorlopig is de
toonstelling al voor twee jaar besproS
De opening werd bijgewoond door'-'
rijke geestelijken en promotors van
Bond Zonder Naam.
Het vroegere Interkerkelijk Overleg
(I.K.O.) dat in de bezettingstijd belangrijl
werk heeft verricht, heeft een andere naam
gekregen en heet „Contact in Overheids
zaken". Het besteedt aandacht aan verschil,
lende zaken, o.a. aan de geestelijke ver
zorging der Ambonezen en gerepatrieer
den en de sociale verzorging der gerepa
trieerden. Er zijn twee commissies samen
gesteld, waarvan de heer J. Schipper voor
zitter is. Op een in Utrecht gehouden con
ferentie met de pers zijn mededelingen ge-
daan over de werkzaamheden dezer com
missies. Daaruit bleek, dat op het ogenblik
twaalf predikanten dienst doen onder de
gerepatrieerde gezinnen, Zij bewerkende
zogenaamde contract-hotels en contract-,
pensions, die over het. geheie land ver
spreid zijn en waarvan het aantal sinds de
komst van vele duizenden Ambonezen be-,
langrijk is toegenomen. Het werk wordt
moeilijk genoemd, omdat velen zich maar
al te zeer vreemdelingen voelen in een
vreemd land. Hun vaderland is hun afge
nomen en ook de Kerk vermag hun dit
vaderland niet terug te geven. De Kerk
vraagt zich voor grote groepen van gerepa
trieerden af, wat er van hen moet worden,
Het vraagstuk der assimilatie, ook de ker
kelijke assimilatie, is bijna onoplosbaar,
Het leven in kampen en contract-hotels en
contract-pensions zal op den duur verder
felijk worden, werd ons meegedeeld. Mo
gelijkheden tot emigratie zijn er voor de
groepen niet; het komt er dus op aan
samen met hen wegen te vinden in de Ne
derlandse samenleving.
De conclusie van de commissie is,
het Nederlandse volk en in het bijzonde
het Nederlandse kerkvolk voortduren
laten merken, dat zij met hen één wersa
te zijn.
De arbeid onder de Ambonezen is
scheiden van die onder de gerepatrieer
den. De ruim dertienduizend in Nederlant
aangekomen Ambonezen behoorden
hoofdzaak tot de Molukse Protestant»
kerk, welke op 6 September 193o a.s effl'
zelfstandige kerk werd erkend Ml
van de wereldraad van kerken. De Ara
nezen zijn in bijna vijftig woonoorden on
dergebracht, waarvan de grootste me m,
Westerbork (Schattenberg) en Vughtaft
De commissie van het Contact in 0
heidszaken heeft aangedrongen opa e op
richting van kerkeraden. Negen Ambo,,,
voorgangers zijn overgekomen en
de verantwoordelijkheid voor de gecsen
ke verzorging van hun lanogen
vaard. Inmiddels is een classis gemstitueert
en tevens een bestuur van die dttj
staande uit vier voorgangers en tweeo
lingen. De classis beschouwt zie
deel der Molukse Protestantse Kert^
heeft aan de Nederlandse kerk
haar hiertoe de nodige rust te e
kerken in Nederland z« len l"a jj
ten haar zusterkerk met de nocU
werking en steun begdciden.
Wat de sociale verzorging1 van g P|
trieerden betreft deelde ,e
mee, dat een corPs S wioor^
sters en gezinsverzorgsters m
contract-hotels en contract-Re
Het doel is de gerepatrieerden
maken in de Nëdeilands deNeder-
te helpen zich te assiinile
landse maatschappij, opdat J itj|
al te grote moeilijkheden, een V1
plaats in deze maatschapp n ff0rd
overen en blijvend hieii
opgenomen. Is d* gesp testantse kerke»!
de gemeenten ^de
|ver
irden
voor
in Nederland een gerepa-
in deze gemeenten te5f„ fr>neinÖe hen Wt:
trieerden op te vang®"' den van de ge*
zelfstandige waardevolle leden
meenschap te maken.
Reeds geruime tijd m ^fbouw ven
ken een studie gemaakt bine.v]iegtu!g-
een tweemotorig schroe - gereed
Een voorlopig ontwerpjjnil#
Mede van de resultaten g a3r,-
afhangen of de Nedeik beschikkidS
leiding zal vinden geWen
te stellen voor de b°uWo^0eid zullenzyn-
waarmede enkele jaren gemoeid
