project is zo aantrekkelijk dat
het nadere studie waard is"
Ouden van dagen onder dak
ie de leeszaal
Bezinning op n
Reisgezel van de Prins
klapte uit de school
RHEUAYIN
IN DE WERELDPOLITIEK
Besparing op het Velsense tunnelplan
Bijna twintig trawlers
voor de kant
V.S.V.-fancy fair
rHoe is het ontstaan?^
Bijzondere Velsense ouderavond
Een Eeuw geleden
fechnicus oordeelt over ,3uitenhuizen-tunner
voor Velsen
Agenda
Jeugdige postzegelaars
krijgen ruim „clublokaal"
Sympathiek gebaar van het
leeszaalbestuur
Dit woord: BAGATEL
Engelse haring naar
Oost-Duitsland
Nederlandse kansen voor
Marokkaanse kusten
Bazar legde de „Kiel"
voor een jeugdhuis
VSPAG 6 NOVEMBER 1951
3
7aanse industrieel, die enige weken
.jn plan voor een tunnel door het
•^kanaal bij Buitenhuizen wereld-
maakte, lieeft zich allerminst laten
bikken door de eerste negatieve reac-
larop Hij legde zijn idee voor aan
whnisch bureau te Oegstgeest, dat in
1 over (le technische mérites van
„„omwonden verklaart, dat dit
»1?e lokkelijk is. „Zo aanlokkelijk dat
^preens over moet gaan denken geld
Mkbaar te stellen om het serieus en in
IS onderdelen te bestuderen".
ff. Klinkhamer, de leider van het
0
ri'die het Zaanse tunnelplan gerui-
tjjd bekeken heeft, stond ons een on-
r'-rd toe, waarin hij als zijn conclusie
•Linen gaf, dat een tunnel bij Buiten-
van geringe capaciteit, vervaardigd
.'•'voorgespannen beton, wellicht een be-
^a'n opleveren voor de Velsense
die dan uiteraard kleiner zou
S worden. „Al was er maar één
lien te besparen, dan nog zou de uit-
ijvg van deze plannen het overwegen
mrd zijn
aldus ir. Klinkhamer, die
Lis aannam, dat specifiek-waterbouw-
r'üge bureaux een gunstig oordeel zou-
vellen over de onderhavige tunnel-
Vergelijking met Maastunnel
ja
:imen.
Klinkhamer vergeleek de geprojec-
«-''e tunnel bij Buitenhuizen met die van
Verdam en merkte op: „De Maas is een
ig waarvan desnoods een stukje ver-
wi'kon worden door de tunnelbouw,
de scheepvaartcapaciteit groot ge-
is; in het Noordzeekanaal echter kan
j. verkeer natuurlijk niet gestremd wor-
j en dit is dan ook een belangrijke
V voor de tunnel van deze ontwerper:
•ri de onderdelen aan de wal laten
:;,n uit beton en het kleine aantal grote
genten dan laten zinken. Nu kan er
ï'zo'n klein aantal grote elementen geen
.jjfte glooiing van de beide tunnelmon-
t gemaakt worden zoals in Rotterdam;
ruilingen zullen dus wat steiler moeten
'a Maar dat is geen bezwaar, want de
"(Rijsnelheid voor het „Buitenhuizen-
riet" is ook veel lager gedacht dan de
Le Maastunnel bereikbare snelheid.
I „Spanbeton" heeft alle voordelen
Het spel der krachten tijdens het trans-
vit van de „tunnelstukken" op deze ele
ven bergt een niet te onderschatten
io in zich. De relatief korte stukken
z de Maastunnel waren op de woelige,
reiende en altijd met windgolven be
ide rivier nog net in toom te houden en
elementen hadden ongetwijfeld ge-
ri' opgeleverd. Het „dode" wateropper-
van het kanaal echter laat een trans
act van lange „buizen" wel toe, zodat
d: geen extra-moeilijkheden uit zullen
Hltvloeien. Bij de fabricage echter van
stukken „riool" moet rekening wor-
k gehouden met het krimpen van het
ka en dit zou voor stukken van zeg
tür 300 meter, inderdaad onoverkome-
:ie problemen geven. Maar daar is nu
ik het „voorgespannen beton" de redder,
rct dat krimpt niet. Bovendien heeft dit
pbeton" het voordeel, dat het tegen
iï stootje kan tijdens het transport. Zo
ic; het echter onder water ligt op de bo-
van het kanaal, hoeft de wapening
z gespannen staaldraden geen dienst
stt te doen; de druk van het water
dt dan opgevangen door normale be-
nonstructies. Ik ben bovendien niet
iaj- voor het verzakken van de tunnel,
"s hij goed uitgebalanceerd wordt en de
SCHEEPVAART IJMUIDEN
h de haven van IJmuiden kwamen 6 No-
der binnen: Tromp van Gefle. Eem-
tram van Fowey. Waren van Stockholm,
ïilcanus van Hamburg. Sylvia van Ham-
Vechtstroom van Huil. Delfzijl van
ïjntylioto. Ortwich van Middlesborough.
Ütisli Integrity van Burfleet. Iris van
khenburg. Santo Catharina van Bremen,
wjrseus van Kopenhagen. Martha Ahrens
"J Hamburg.
Vertrokken: Mercuur naar Antwerpen.
Wa naar Harlingen. Fairwood Dak naar
aierdam. Croess naar Sas van Gent. Fri-
lp. Coast naar Rotterdam. Eemshorn naar
•biestad,
Jf Margaret van Engeland heeft
W week in verschillende ziekenhuizen
Wund prijzen uitgereikt aan de beste
in '"^T'eegsfers. Hier ontvangt een
ia:9den uit handen van de prinses
ee" gouden medaille.
felé vi ®jns^aS 6 November,
van"il0ra Fa»cy fair V.S.V. (geopend
M,® i).
ritten' f UU.r: "Het teken van de gorilla".
tiM« uw» uur: Wasdemonstra-
0r,fe Ned. Persil Maatschappij,
fefi p, „ensdag 7 November.
a is uur: aFfa}ncy fair v-s-v-(geopend
houril'r' Van 14-15 uur: spreekuur wet-
ljaae?1van 0nderwijS.
1 u"r: „Het teken van de gorilla".
kracht, die hem naar boven duwt, de
„drijfkracht" dus, opgevangen wordt door
de ballast in de bodem van de buis.
Ten aanzien van de verkeerstechnische
verdiensten van het plan wilde ir. Klink
hamer zich uiteraard niet aan een oordeel
wagen, maar hij meende wel, dat deze tun
nel bizonder gunstig zou komen te liggen,
omdat het verkeer er heen de stadskernen
van Amsterdam, Haarlem, Zaandam, Alk
maar en Beverwijk omzeilt.
De leden van de postzegelvereniging
„IJmuiden en Omstreken" kwamen eer
tijds bijeen in de Emmaschool in IJmuiden-
Oost, tenminste voor zover het de jeugd
club betrof. De torenkamer mocht nog zo
knus zijn, een gelijkvloerse gelegenheid om
te vergaderen, te ruilen en al wat daarbij
komt, bleek nochtans verkieselijker. Dank
zij de medewerking van het gemeentebe
stuur mag men thans eenmaal per maand
bijeenkomen in de gymnastiekzaal van de
school aan de Heidestraat. Zaterdag 10
November zullen de jeugdige philatelisten
voor d'e eerste maal in het winterseizoen
daar bij elkaar komen. De leider van de
club hoopt echter van harte, dat, waar de
ruimte nu zoveel groter is, de animo naar
evenredigheid zal stijgen. Zijn hartewens
Niet naar zee. Als gevolg van het lo
pende conflict zijn de Bergen en de Abra
ham (welke laatste naar de Barendszzee zou
vertrekken) niet vertrokken.
Velsens ouden van dagen behoeven
niet meer om gezellig bij elkaar te zijn
te wachten op de wekelijkse „soos"-
middag. De banken in Velserbeek en
op de kop van de haven zullen gedu
rende de wintermaanden geen getuige
meer zijn van verhalen over vroeger
tijden en van breedvoerige beschou
wingen over de algemene wereldtoe
stand.
De ouden hebben een warmer ver
blijf gekregen, waar ze bovendien nog
wat kunnen opsteken ook.
De commissie tot ontspanning voor ouden
van dagen heeft, dank zij de welwillende
medewerking van de wethouder voor cul
turele zaken en het bestuur van de open
bare leeszaal, overdag de beschikking over
genoemde zaal gekregen.
Maandagmorgen heeft de voorzitter van
de commissie, de heer P. Waardenburg in
tegenwoordigheid van velen, de leeszaal
voor de ouden van dagen geopend. Hij zei
onder meer: tijdsbesteding in algemene
zin is een belangrijk probleem. De ouden
zullen zeker hun tijd zinvol weten te ge
bruiken. Door dit sympathiek gebaar van
het bestuur der leeszaal wordt het hun
bovendien mogelijk gemaakt de geest te
verrijken.
Spreker wees er echter op dat er voor
hen, die nog geestelijk en lichamelijk in
goede conditie zijn, een taak ligt ten op
zichte van de „zwakkere broeders".
Wethouder F. J. A. Strijbosch zeide, dat
het gemeentebestuur het zeer op prijs stelt,
dat er zoveel voor de ouderen in de ge
meente wordt gedaan en sprak de wens
uit dat men hiervan een nuttig en aan
genaam gebruik zou maken.
De heer Y. R. Reitsma werd, naar hij
zeide, getroffen door de tegenstelling in
dit gebouw. Waar aan de ene kant de
lokaliteiten worden gebruikt om kleuters
spelende te leren, komen nu dagelijks in
de andere vleugel mensen bijeen, die aan
het eind van hun levensbaan zijn geko
men.
Toen het verzoek van wethouder De
Boer het bestuur van de leeszaal bereikte,
heeft men geen ogenblik geaarzeld, aldus
spreker, om de leeszaal voor dit doel af
te staan. Ik hoop, dat er een zeer behoor
lijk gebruik van zal worden gemaakt, al
dus de heer Reitsma.
De heer G. Blaas bracht namens de ouden
van dagen dank voor deze aanwinst en
deed een beroep op de betrokkenen opdat
eventueele klachten over misbruik in de
toekomst zouden kunnen worden verme
den.
De heren die nu elke dag rustig hun
krantje of tijdschrift gaan lezen in de
Heidestraat, hebben er tevens gelegenheid
een spelletje te doen.
Namens de UVV was mevrouw C. Anten-
Butzelaar bij de opening aanwezig en ook
Pater Rector gaf door zijn tegenwoordig
heid van medeleven blijk.
Het IJmuidense trawlvisserij conflict,
dat vorige week door het Onafhankelijk
Vakverbond ontketend werd met als inzet
de gemiddelde prijs voor de opgevangen
haring en de uitkering van de percentages
volgens de werkelijke besomming met
een minimum van 10 per kist heeft
nu in totaal bijna 20 trawlers tot stilliggen
gedwongen.
Van de VEM liggen nu 8 schepen binnen,
van „Petten" 2, van de Verre Visserij
maatschappij 3, van de Marezaten 4 en
van De Hoop 1.
De bemoeienissen van de ANBZ-EVC
met het conflict hebben er toe geleid, dat
het conflict niet beperkt dreigt te blijven
tot de haringtrawlers, maar over de hele
visserij dreigt te gaan uitlopen. Zo is er
bijvoorbeeld in Egmond een vergadering
door de EVC belegd, waar een meerder
heid voor staken gevonden ken worden.
In het pamflet, dat de ANBZ heeft uit
gegeven, wordt gemeld, dat de Verre Vis
serijmaatschappij volledig zou hebben af
gerekend naar de werkelijke besomming.
Bij informatie bleek ons, dat dit welis
waar feitelijk juist is, doch dat de betref
fende rederij normaal volgens een, toeval
lig hoger liggende, poolprijs kon afreke
nen, zodat de bewering van de EVC in mo
reel opzicht niet juist geacht kan worden.
Toen de Maria van Hattum zou uitvaren,
ontbraken er twee opvarenden. De rest
van de bemanning bood aan, zelf werk
willige vissers te gaan zoeken, opdat de
Van Hattum toch uit kan varen.
Inmiddels profiteren de andere schepen
van de schrale aanvoer van verse vis. De
IJm. 5 vertrekt deze week naar de Oostzee.
HOUT AANGEVOERD
Voor de papierfabriek van Gelder Zo
nen zijn Maandag weer twee Finse schepen
met een lading hout aangekomen.
Het s.s. „Kungso" voerde van de Finse
haven Turku 930 vadem hout aan en het
s.s. „Dagmar" had van Lapaluoto (Fin
land) 1065 vadem hout aan boord.
Deze Londense dubbeldeks-tram vernielde een vluchtheuvel, kwam in botsing met
een stilstaande taxi en hield het verkeer op toen hij aan het eind van Westminster
Bridge uit de rails liep. Er waren geen slachtoffers.
VAN VANDAAG AF lopen de draden der internationale contacten alle
naar Parijs, waar de Algemene UNO-vergadering het knooppunt ervan
vormt. In het Palais Chaillot heeft heden de openingszitting plaats en
zullen morgen de debatten een aanvang nemen, die in de eerste plaats de
samenstelling van de agenda tot onderwerp zullen hebben. Wel zelden heeft
een UNO-vergadering zich verzameld onder zulke boeiende voortekenen als
thans het geval is. De atmosfeer waarin de zitting geopend wordt is vol
van onbestemde spanningen, veroorzaakt door mededelingen, geruchten en
aankondigingen der laatste dagen. Wat op de tafel der UNO-vergadering
officieel aan de orde zal komen zijn de min of meer van ouds bekende con
flicten en problemen, doch wat in Parijs achter de schermen besproken en
afgesproken zal worden is waarschijnlijk van groter belang. Het feit dat
alle kopstukken van de wereldpolitiek in Parijs bijeen zijn, opent de directe
mogelijkheid van ingrijpende ontwikkelingen. Misschien vormt de rede van
president Truman, die morgen openbaar zal worden, een aanwijzing van de
richting die deze ontwikkelingen zouden kunnen nemen. Volgens minister
Schuman zullen nieuwe plannen der Westelijke mogendheden opschudding
verwekken. De wereld hoopt dat het eindelijk eens een prettige opschud
ding zal zijn.
Onder dwang der omstandigheden lijken
de grote mogendheden de Oostelijke
zowel als de Westelijke tot de conclusie
te zijn gekomen dat zij ten aanzien van
twee grote problemen die hun onderlinge
betrekkingen vertroebelen in een doodlo
pende straat aan het bekvechten zijn ge
raakt. Aangezien een dergelijke situatie
voor geen der beide partijen enig voordeel
belooft, is de tijd rijp voor een nieuw over
leg, een nieuwe positiekeuze, een nieuw
uitgangspunt. Die twee grote problemen
zijn de atoombom en Duitsland.
Er is een tijd geweest dat de regering
der Verenigde Staten in nauwe verbon
denheid haar voornaamste geallieerden
haar politiek tegenover de Sovjet-Unie
vaststelde volgens de theorie, dat het bezit
van de atoombom haar een mogelijkheid
gaf om haar tegenstanders te overtroeven
en in bedwang te houden. Die tijd is thans
voorbij. De Sovjet-Unie bezit het gevreesde
wapen insgelijks en daarmee zijn de com
municerende vaten van de bewapenings
wedloop weer op gelijk niveau al ge
waagt deze of gene Amerikaanse senator
nog wel eens van de kans dat Amerika
meer en beter atoomwapens heeft dan de
Sovjet-Unie. Deze laatste kans is echter
onvoldoende om er een politieke gedrags
lijn op te trekken en daarom heeft de po
litiek van Amerika en zijn bondgenoten de
laatste tijd een geleidelijke verandering
ondergaan.
Wanneer beide partijen de atoombom
hebben is men, wat de doorslaggevende
betekenis ervan betreft, teruggekeerd tot
de situatie van voorheen, toen er van
atoombommen nog geen sprake was. Een
dergelijke terugkeer heeft de geschiedenis
der bewapening al meermalen te zien ge
geven. Dan is het nieuwe wapen nog
slechts een nieuwe, dure last, die geen be
voorrechte positie meer met zich brengt
doch alleen een nutteloze, helaas niet te
ontduiken uitbreiding van de kosten der
oorlogvoering veroorzaakt.
De verandering in de Amerikaanse poli
tiek betreft hoofdzakelijk het in acht ne
men van een grotere omzichtigheid ten
aanzien van de problemen, waarvan een
zijdige rigoureuze oplossing de tegenstan
ders zou kunnen nopen tot overijlde, on
herstelbare daden. Bovendien is er een
grotere geneigdheid te Washington te con
stateren om op basis van de gelijkwaar
dige toestand, waarin de beide kampen
verkeren, te komen tot een afspraak die
de oorlog zou moeten uitsluiten. Dat men
daartoe bereid is bleek wel heel duidelijk
uit de gedragslijn die de Westelijke ge
allieerden ten aanzien van Duitsland de
laatste tijd hebben gevolgd. Zij zijn niet
verder gegaan met hun concessies aan de
West-Duitsers en hebben nagelaten het
probleem van de West-Duitse inschakeling
bij het Westen te f oreer en.
Duitsland is het tweede grote probleem,
ten aanzien waarvan de tegenstanders in
een slop zijn geraakt en dat oorzaak is ge
worden van een neiging tot toenadering.
Merkwaardig is dat de Engelse politiek
ten opzichte van Duitsland blijkbaar ver
anderd is nadat.Churchill aan het bewind
is gekomen. De invloed van Churchill op
de houding der Westelijke geallieerden in
de kwestie-Duitsland moet niet gering
worden geacht. Er zijn tekenen die wijzen
op een grotere Engelse steun aan de Fran
se opvatting, die nog steeds sterk afwij
zend staat tegenover een Duitse herbewa
pening, zo zelfs dat Engeland thans niet
meer dan een symbolisch leger aan West-
Duitsland wil toestaan. Dit houdt onge
twijfeld verband met een plan van gene
raal Eisenhower om de grootse doch fan
tastische plannen tot opbouw van een
Europees leger van 60 divisies te vervan
gen door een realistischer plan van 20
goedgeoefende en modern-uitgeruste divi
sies. Een drastische vermindering van de
West-Europese defensieplannen dus, waar
in Duitsland dan een zeer ondergeschikte
rol zou spelen. Dit zal zeer wel naar de
zin zijn van de Sovjet-Unie die in de Duit
se herbewapening een zo dreigend gevaar
ziet dat zij volgens waarnemers er een
derde wereldoorlog voor zou over hebben
om het te bezweren.
Wat de atoombom betreft, wil Washing
ton thans met de Sovjet-Unie een accoord
bereiken. Beheer en controle van dit wa
pen zijn reeds vaak tevergeefs in de UNO
besproken, doch thans zijn beide partijen
waarschijnlijk meer dan ooit overtuigd
van de betrekkelijke ontwaarding van dit
vernietigingsmiddel in de bewapenings
wedloop. Het wapen zou onder het alleen
beschikkingsrecht van de UNO moeten
worden gesteld, die tegelijk over een eigen
strijdmacht, uit de legers der leden-landen
gerecruteerd, zou moeten beschikken om
aggressie tegen te gaan.
Niet het enige kwaad
Dat de kansen op een atoom-ac-
coord door de détailkwesties tamelijk pro
blematisch zijn, behoeft niet als een direct
onderdeel van de oorlogsdreiging te wor
den beschouwd. Immers, een beheer en
een controle van de atoomwapenen, in
houdende dat dit wapen bij een eventuele
oorlog niet zou worden gebruikt, verhoogt
de oorlogskansen inplaats van hen te ver
minderen. Er kan zeer wel een verschrik
kelijke, onmenselijke strijd worden gestre
den zonder atoomenergie. Er zijn talloze
wapenen die de burgerbevolking groter lij
den kunnen doen ondergaan dan een mas
sale, plotselinge vernietiging. Bovendien,
welke afspraken worden in oorlogstijd ge
honoreerd? De illusie dat er van atoom
bommen geen gebruik zal worden gemaakt
zou een der grootste factoren van de af
keer der volken van oorlog valselijk on
dermijnen. Niet de afschaffing van bepaal
de wapens, niet de illusie van „humaner"
oorlogvoering, doch de zekerheid dat de
oorlog volstrekt onbruikbaar en ondoelma
tig is geworden zal de basis moeten zijn
waarop de geschillen der mogendheden
moeten worden ontleed en opgelost.
De komende dagen zullen misschien le
ren of deze overtuiging reeds is doorge
drongen tot „het hoogste niveau" en of dat
de aanleiding is geweest om opnieuw de
mogelijkheid tot een vredesregeling onder
ogen te zien.
Zowel wat de atoomenergie als wat de
kwestie-Duitsland betreft zijn er aanwij
zingen te over dat men zich heeft bezon
nen op de nuchtere feiten. En aangezien
een mogelijkheid van oorlog in dit tijds
gewricht onmogelijk langer tot de „nuch
tere feiten" kan worden gerekend, is er
opnieuw een periode van hoop aangebro
ken. J. L.
In de zaal van café „Flora" aan de Zee
weg had zich Maandagavond een grote
schare gelukzoekers verzameld om zich te
vergewissen van de attracties op de fancy
fair ten bate van de jubileumviering der
voetbalvereniging VSV. Van de vermaak-
spelen, waaronder vliegbommensport, bum
pertafels en roulette, trok speciaal het be
weegbare poppenspel de aandacht van de
korte broek ontgroeide junioren. Zij speel
den met jeugdig élan .hetgeen door de tal
rijke poppen niet geheel onbeantwoord
bleef.
Het accent lag evenwel geenszins uit
sluitend bij de jongelui. De meer bezadig-
den richtten serieus de buks of zwaaiden
met fors gebaar de ballen naar de ijzeren
koppen van Stalin en Churchill bij wie het
grijnzen echter niet van de gezichten kon
den worden weggevaagd. Het feestvarken
werden daarbij de vereiste munten in de
holle buik geworpen. De houten pijltjes
vlogen onophoudelijk in het rad van avon
tuur en de lootjes gingen grif van de hand.
Op het toneel stond een stelling met de
fraaiste prijzen en de omroeper prees zijn
beren, kapstokken en krantenhangers aan
als een rasechte „Kakkedorus". „Voel nog
es in je zak mensen! Heb je zelf niet, voel
dan maar in de zak van je buurman".
Vijftien voor één daalder! Wij speelden
voor een daalder en kozen na een korte
tweestrijd een geweldige speelgoed-olifant
op wieltjes.
Dinsdag- en Woensdagavond kunnen
zowel de gelukkigen in het spel als de pu
pillen van Amor de pijlen in de roos jagen.
Het is echter de bedoeling, dat de porte
feuille en de „knip" in deze zaal daarbij
zo nu en dan te voorschijn komen.
Een bagatel is een kleinigheid, iets van
weinig betekenis en inzonderheid: een
geldsom van geringe waarde. Het is via
het Frans overgenomen uit het Italiaans,
waar het bagatello luidt. Wat het woord
belangwekkend maakt, is dat het pre
cies hetzelfde is als: bagage, waarmee
men het niet zo gauw in verband zou
brengen. In het zogenaamde Middel
latijn bestond het woord baga: zak, pak.
Alle pakken bij elkaar vormen de ba
gage. Het verkleinwoord betekent na
tuurlijk: pakje, vandaar: kleinigheid.
De Engelse „Herring Industrie Board"
heeft een contract getekend krachtens het
welk Engeland 44.000 vaten haring zal
leveren aan de Sovjet-Unie. Deze haring is
eendeels afkomstig van de Schotse zomer -
visserij, anderdeels van de herfstvisserij
aan de Engelse Oostkust. Het contingent
moet vóór 31 Januari 1952 zijn geleverd.
Voorts is een overeenkomst gesloten met
Oost-Duitsland. Engeland zal een partij
haring exporteren in ruil voor 10.000 ton
kunstmest. Dit werd gepubliceerd door het
ministerie van Landbouw, Visserij en Voed
selvoorziening te Den Haag.
De recente goodwill-missie van Prins
Bernhard naar diverse Zuid-Amerikaanse
staten, die op het gevoelige celluloid ver
eeuwigd is door de jolige luitenant-ter-zee
tweede klasse Frits Wassenburgheeft een
grote groep ouders van de Jan Campert-
school Maandagavond een paar onvergete
lijke uren bezorgd.
Deze film, waarvan een paar fragmenten
in de bioscopen gedraaid hebben, werd
namelijk onverkort vertoond als glorieus
sluitstuk van een ouderavond van die
school en de voorzitter der oudercommis
sie, de heer J. J. Bolland zei geen woord
te veel, toen hij aan het eind de heer Was-
senburg uitbundig bedankte voor deze wel
zeer speciale voorstelling.
Maar niet de reisindrukken alleen heb
ben de verzamelde ouders geboeid; het
anecdotische verhaal, dat de „cameraman"
vooraf vertelde deed dit in niet mindere
mate. Op luchtige toon heeft hij namelijk
de reis van de Prins, die wel een plezierige
reis, maar zeker geen plezier reis was,
van alle franje ontdaan en er de Konink
lijke reisgezel midden in gezet als de or
ganisator en de onvermoeibare „ambas
sadeur", wiens opdracht ten volle vervuld
werd.
Luitenant Wassenburg haalde herinne
ringen op aan het bezoek aan de bosne
gers van Suriname, die node een kanon
ontbeerden om hun vorstelijke gast de
luidruchtige eer te bewijzen, die hem vol
gens hen toekwam. De Prins zegde een
kanon toe, maar de stamhoofden brachten
voorzichtig naar voren, dat ze de politie-
pet, welke burgemeester d'Ailly van Am
sterdam bij een eerder bezoek had be
loofd, ook nooit gezien hadden, zodat Prins
Bernhard telegrafisch uit Paramaribo on
middellijk een flink stuk saluutgeschut
bij de commandant zeemacht en een fraaie
politiepet bij Amsterdams burgervader
bestelde.
Hij vertelde van een concours-hippique
in Chili, waar de prins de verleiding niet
kon weerstaan, ook een rondje te maken
en het foutloos maakte ook, tot onge
kend enthousiasme van de Chilenen. En
van de keer, dat hij, luitenant Wassenburg,
een paard moest bestijgen en daar subiet
afviel, waarop Prins Bernhard hem een
ros met een anker en een loopplank aan
beval.
Als de storing aan de projector niet zo
gauw verholpen was geweest, had deze
vlotte causerie ongetwijfeld nog meer van
zulke intermezzi kunnen ophalen.
De film, die laboreerde aan een niet al
tijd even gelijkmatige belichting, gaf een
afwisselend beeld van de lange reis, die
de Nederlandse goodwill-ambassadeur
dwars door het mooie Zuid-Amerikaanse
land maakte en een daverend applaus ge
viel de cineast, toen het licht weer aan
ging.
Zijn tweede film, over Nieuw Guinea,
had een persoonlijker inslag en kon daar
door op een hoger plan terecht komen.
Déze beeldenreeks van de „achterhoek
der wereld", confronteerde het aandachtige
publiek aan de prille beschavingsvormen
De Marokkaanse visserij heeft reeds
lange tijd met moeilijkheden te kampen.
Het grote probleem, vooral wat betreft de
sardinenvangst, is het niet beschikken
over behoorlijke schepen en bemanningen,
die technisch voldoende op de hoogte zijn.
Op het ogenblik geschiedt de sardinen-
visserij dicht onder de kust met kleine
boten, die 's avonds weer thuis komen. Op
deze wijze vangt men hoofdzakelijk de
jonge vis, hetgeen niet bevorderlijk is voor
de visstand. De grotere soorten zwemmen
dikwijls van de kust weg wagens de wis
selende temperaturen van het oceaanwater,
waardoor schepen zijn vereist, welke de
Marokkanen niet bezitten.
In deze streken zou voor Nederlandse
vissersschepen wellicht een emplooi te
vinden zijn, waarbij nog in aanmerking
moet worden genomen, dat de visconser-
ven-industrie de laatste jaren een grotere
intensiviteit heeft bereikt. De ontwikke
ling van de vissersvloot is hier evenwel
verre bij ten achter gebleven. Hoewel bij
de bouw van scheepjes voornamelijk
Spaanse en Portugese modellen als voor
beeld dienden, liggen er in de toekomst
tevens mogelijkheden voor de Nederlandse
scheepsbouw om een aandeel te krijgen in
het bouw- en uitrustingsprogramma van
de Marokkaanse visserij. Ook op het ge
bied van de Nederlandse scheepsmotoren
zijn er ongetwijfeld kansen voor orders.
(Visserij wereld).
der Papoeas en zelfs aan de steentijdperk
normen, welke in een bepaald gedeelte
van dit reusachtige eiland gelden.
Het huishoudelijke deel van de bijeen
komst bepaalde zich tot de introductie
van het nieuwe schoolhoofd, de heer G.
J. Bremerkamp, die gisteren zijn 35-jarig
jubileum als onderwijskracht in dienst der
gemeente Velsen vierde.
Hij behandelde in een oriënterend ge
sprek diverse schoolproblemen en vertelde
onder meer, dat het bezwaar van het on
derwijzend personeel tegen de school-
m elk verst rek king zich niet zozeer richt op
het daaraan verbonden extra werk als
welk op de onrust, die deze melk-distribu-
tie onder de lessen veroorzaakt.
Vervolgens werd de heer J. Heidema bij
enkele candidaatstelling in de oudercom
missie gekozen en deelde de voorzitter
mee, dat de belangstelling voor de Jan
Campert-kleuterschool zo groot is, dat per
1 Januari de schoolgelden niet onbelang
rijk verlaagd kunnen worden.
ADVERTENTIE
i>> om
op te knappen!
De bazar, die op 1, 2 en 3 November in
de Da Costa-school is gehouden om een
beginkapitaal te verzamelen voor een Ge
reformeerd jeugdhuis of vergaderzaal in
Velsen-Noord, heeft een flink bedrag op
geleverd.
De voorbereidingen van de commissie
onder leiding van de heer A. v. d. Horst
hebben goede vruchten gedragen, want in
de genoemde drie dagen kon voor het ge
stelde doel een bedrag van rond 2400.
worden afgedragen. De commissie zal nu
trachten met andere middelen, waaronder
een oud-papieractie dit beginkapitaal zo
spoedig mogelijk te vergroten.
ADVERTENTIE
Bij hoofd-, kies- of
keelpijn, verkoudheden,
maanapljnen eni. bren
gen do volstrekt be-
trouwbare Rheumin-
tabletten uitkomst I
Bovendien populair ge
prijsd 20 tabletten 45 ct
Uit de Opregte Haarlemsche Courant
van 5 November 1851
Uit Limmen wordt ons het volgende
medegedeeld: Heden had de onderwijzer
der jeugd dezer gemeente, de heer
Wm. Metz, het bijzonder voorregt, zijne
zestig-jarige vervulling der betrekking
van onderwijzer, op 84-jarigen leeftijd,
in welstand te vieren. Ruim 56'/2 jaar
was hij onafgebroken met lust en ijver
als zoodanig iai deze gemeente werk
zaam. en hij gaat daarmede nog steeds
(zonder hulp-onderwijzer) met warme
belangstelling wort. Een groot deel der
bevolking mogt alzóo hare eerste maat
schappelijke opileiding van hem genie
ten, die bij haar voorzeker in aange
name herinnering zal blijven, en haar
doen instemmen met het gevoel van
dankbaarheid des onderwijzers.
