altijd wint
Onze puzzle
Het Hek van de Dam
fen dansi-dansi maken
VIRGINIA
AAars- en MutSomMacfei
hebben waarde!
Blauw en goud
kenda voor Haarlem
ZONDAG u NOVEMBER
SOct.
.S8SS1&
Middeleeuwse
vondst in Steen wijk
Kort nieuws
Gevolgen der Britse
import-beperking
Valse boekingen konden
diefstal niet verdoezelen
7—
1
/O
z
Y
s
7
s
'2
/3
2.
T enniskliniek
Afstandsvrees
Geen gehoor
In de hoofdstad uit
Twee meisjes hadden
alles voor „hem" over
Heringa Wuthrick
,,rDAG 10 NOVEMBER 1951
.^•ADEEL van Paramaribo is, zegt
dat t"en er S'een concerten en
'geen cultuur. Men vergeet de
jen,
fills O
'die aan de cultuur verbonden zijn,
P hoeft nu ook niet in vervelende
'Obussen naar vervelende zalen te
15 door de regen te fietsen en men
I-niet in de pauze iets intelligents
^len. Er is niets, clus men hoeft
rirü" heen te gaan. Men kan zich
-j aan zijn eigen dwaze gedachten
■L Er zijn ook geen tentoonstel-
^l'u op een pijnlijke wijze duide-
r-j' |10eveel beter de anderen het
'''"ook '"er is men er dus van ont~
origineels te moeten beweren,
ift helemaal geen moeite te doen
ij" of op de hoogte te zijn, want er
ff «orden' er van tijd tot tijd solisten
gehaald; maar toch niet in die
^velgen mate, waar wij zo wan-
worden. Eerlijk gezegd hoor ik
lief een Surinaams liedje als
Schrikkelijk ernstig concert. Het is
'.'Ivoor de cultuur van veel meer
dat liet volk aardige liedjes weet te
-'dan dat.er één „begenadigde" zan-
r, |iet podium komt; we gaan alle-
':,^r niet de tram door de regen naar
'"uit is 't! Ik geloof eigenlijk niet erg
■7 sterrencultuur". Zolang er geen
'.I'hi het volk leeft, heeft dit alles
'-betekenis. En nu is het ongelukkige
deze volkskunst overal dood of
;.u'is helaas ook hier, maar men
f,och'nog echo's van wat eens echt
elke stap die ik doe dit gevoelen! wiegelt en draait weer door elkaar en de
"i" cfnd zonder de radio die I kinderen dansen met de zelfde ernst tussen
-.-ben een cultuurpessimist en helaas
Re stap die ik doe dit gevoelen!
-•mij deze stad zonder de radio die
huizen schalt. Vroeger, zei een
."Surinamer mij, zaten de Creoolse
L >s avonds op de stoepen met een
-en zongen de aardige volksliedjes.
echter, gesteund door drie of vier
;;.ten wurgt zonder veel moeite wat
'"'"volkscultuur nog over mocht zijn.
en wel dat het niet anders mogelijk
;:e geloven wel dat het eens weer, op
',."jere manier, goed zal worden, maar
"'toch verdrietig in een wereld te
'die elk uur lelijker wordt. Ik bedoel
-ede natuurlijk niet Suriname, maar
•dijk de wereld. En nu hoeft men in
fe niet het verleden te idealiseren
%r niet hier, waar de gruwelen van
•"veltijd nog vers in 't geheugen lig-
;iar men een verwoede strijd moet
stegen toestanden op hygiënisch ge-
fflZo meer, maar wanneer men
"-dis'die houdt van het onpretentieu-
rjigenwijze, dan vindt men er in een
•v'dit hier telkens sporen van, res-
'ainen vergenoegt zich daarmede zo-
wereld ons verder bijna niets biedt
'hwaai!
■vrigens, nu dit land geïnfecteerd
-met bioscopen en zo, komt er wel iets
■s bij. De altijd toch nog levende cul-
inger duikt, nu die in het volksleven
t in de concertzaal, zij 't misvormd,
.-reerop. Er is hier een prachtig man
dor, er is het cultureel centrum Suri-
met een energieke directeur die met
ardig dilettanten-orkest symphonieën
Haydn en Schubert uitvoert. Paul
■enArnold Juda stimuleren het cul-
leven en weren zich geducht. En wij
Ki bekennen: wij zijn principieel-
bequeht, en wij hebben meegeholpen
jalaf te brlkën toen Annabella Davis
pnggnzjjn er drie avonden achtereen
t gegaan én hadden haar gaarne om-
als wij daar niet te verlegen voor
maar toch ceremonieel de gastvrouw, zij
zijn allen stralend. Een grote bruine vrouw,
die opvalt door de waardigheid van haar
verschijning, de ernst en de macht van het
opgeheven hoofd, de donkere ogen, de
zware lippen, blijft voor de gastvrouw
slaan en danst zonder van haar plaats te
komen, alsof zij een woordeloze hulde
bracht aan haar oude vriendin, die even
eens wiegelend en bevend tegenover haar
staat. Wij zitten er wel bij, maar wij hin
deren niet, men let niet op ons dan om te
vragen of wij iets willen drinken, en of
wij ons amuseren. Coca-cola zeggen wij be
scheiden, maar de olijke Creoolse verstaat
whiskey, ofschoon het woord en ook de
drank er niets op lijken.
Het zijn allen vrouwen die daar dansen,
maar opeens komt er een mannetje in het
wit met een te grote helmhoed op, hij danst
met alle Koto-missies en ineens is hij weer
weg. Wij denken plotseling aan een vader
landse verjaardag, waar we allen in een
kring zitten hopen dat het elf uur is en we
naar huis kunnen gaan en waar dieptepun
ten van wanhoop bereikt worden, bij de
gedachte waaraan ons hier nog de tranen
in de ogen springen. Maar dit gaat door van
zes uur tot een uur 's nachts, men amuseert
zich kostelijk, men danst met de kinderen
in de armen, met slapende babies op de
schouder, men host niet, men blèrt niet,
men danst ernstig of glimlachend, sommi
gen zelfs als in trance.
Er zijn bloemen, er komen taarten, in de
rustpauzes van de muziek is er een opge
wekte en vriendelijke conversatie, maar zo
gauw laat de band zich weer horen of alles
[AAR we maakten hier toch iets mee
[lat.eigenlijk veel aardiger was om-
niet artistiek en intellectueel was
hit geheim had van alles wat echt is:
en waarachtigheid.
waren dan genodigd op de zestigste
van een volksvrouw en wij gin-
«n gangetje tussen de huizen door,
pienaar een erfje, waar een versierd
A was en daar kwam de jarige ons
roet in haar Koto-missiedracht en
v'Jwmde ons met een waardigheid en
lelijkheid die geen Europese gast-
- haar verbeteren zou. Er was een
ieen trompet, een saxofoon, een banjo
irommer, er waren bruine kinderen en
inientlinnen van de jarige, alle Koto-
Etj. Dit alles draaide op de tonen van
iriziek door elkaar. De Koto-missies
pi zulke wijde rokken aan dat men
klikniet ziet hoe ze dansen. Zij draaien
en de ernst waarmede zij dit
kis misschien te vergelijken met de
waarmee bij ons schaats gereden
Het wordt steeds mooier, want er
eanieuwe Koto-missies aan, zij komen
Kiop'met in de hooggeheven bruine
Ri blinkende koperen schalen met ge-
zij kussen al dansend hartelijk
ADVERTENTIE
His Master's Voice, Columbia,
"erlophone, Decca, enz.
JI'ISWEG 49, HAARLEM.
Illllllli
ZATERDAG 10 NOVEMBER
-•«homvbrirg': „Kinderen zijn kinde-
uwmedia), 8.15 uur. Wesicrhoutpark
Kehgieuse Gemeenschap „De kunst
,5 wereldroeping", 4.30 en 8 uur.
-Doorbraak" 18 j„ 7 en 9.15 uur.
|,j« de Bergerac", alle leeft., 7
ÖR c«y: -Haaien in New York", 18
.•■3 uur. Spaarne: „Cobra-afgod", 14
!5 &15 uur.
rv-n AT, iiais: „xiet oesie
3 alle leeft., 7 en 9.15 uur.
»Aan de Rivièra", 14 j„ 7 en
j^iomvburg; ABC-cabaret „De moord-
^sleÜgen. Bioscopcn: Middag- en
Bandag 12 november
ifc,1Ur- ABC-cabaret ,.De moord-
;'W BUr" Concertgebouw: Don Ko-
'dj: -Uur- Rembrandt, Palace en
'!.151,,.?' ?.n 0.15 uur. Frans Hals: 2.30.
^-230 7C,ty:o2"15' 4'30- 7 9.15 uur.
Vierdag') 811 uur- (Zie programma
de ouderen door. Het dansen zit deze men
sen in het bloed en een „dansi-dansi" zoals
men dat hier noemt, is een van de voor
naamste vermaken.
Als we weggaan worden we met hoffe
lijkheid uitgeleide gedaan. „Ik ben u zeer
dankbaar voor uw komst", zegt de oude
vrouw op haar duidelijk gearticuleerde Su
rinaamse spreekwijze. ,.U moet mij excu
seren dat ik mij niet meer met u heb bezig
kunnen houden, maar er zijn zoveel gas
ten." Wij danken en zeggen dat wij een
van de prettigste avonden van ons leven
gehad hebben en gaan verrukt huiswaarts.
MARI ANDRIESSEN.
ADVERTENTIE
\A.
.„„„„MO."'»'0'-1'0'
Wmmk
Een inwoner van Steenwijk heeft op de
zolder tussen oude rommel een helm ge
vonden, die waarschijnlijk uit de vroege
middeleeuwen dateert. Het voorwerp is
een stukje edelsmeedwerk met ingelegde
koperen figuren. Op de helm zijn enige
kleine kokertjes aangebracht, waarin waar
schijnlijk vroeger veren of pluimen werden
gestoken. In afwachting van verder onder
zoek is de vondst aan het plaatselijk mu
seum afgestaan.
Prof. dr. W.' C. L. van de Grinten, oud
staatssecretaris van Economische Zaken en
lid van de commissie, die als gevolmachtigde
der regering voorbereidingen voor de Ronde
Tafel-conferentie met de West zal treffen,
is Donderdagavond per vliegtuig naar Cu
rasao vertrokken. Het vertrek van de twee
andere commissieleden, mr. J, R. H. van
Schaik en mr. W. H. van Helsclingen naar
West-Indië is uitgesteld. Zij zouden heden
morgen van Schiphol vertrekken.
ADVERTENTIE
De landen van de Organisatie voor
Europese Economische Samenwerking zul
len naar het A.N.P. verneemt gezamenlijk
in Parijs overleg plegen over de proble
men, die zijn opgeworpen door de beper
king van de invoer in Engeland.
Voor zover invoer uit Nederland in En
geland tot dusver niet was geliberaliseerd
moet worden aangenomen, dat de contin
genten, die in het tussen Nederland en
Engeland bestaande handelsverdrag zijn
overeengekomen, blijven gelden, totdat op
basis van nieuw overleg andere afspraken
zullen zijn gemaakt. Wat de lijst van
goederen betreft, die door de nieuwe maat
regelen zullen worden getroffen, zijn nog
slechts voorlopige indicaties bekend. Hoe
wel ongetwijfeld verscheidene Nederlandse
exportproducten door de nieuwe restricties
zullen worden getroffen, duidt een eerste
voorlopige indicatie er op, dat onder meer
kaas, uien, tomaten, vis, jam en textiel-
stukgoederen wellicht niet aan de nieuwe
restrictiemaatregelen onderhevig zijn. Het
is te vroeg om een duidelijk inzicht in
het geheel van de nieuwe maatregelen te
hebben. Daardoor kunnen in dit stadium
de gevolgen voor de Nederlandse belangen
ook nog niet nauwkeurig worden nagegaan.
De recherche van het politiebureau Sin
gel in Amsterdam heeft een 32-jarige boek- 53. cadet.
Horizontaal: 1. hekel
dicht; verschil tussen
netto en bruto; 2.
metselspecie; ontzag;
3. smergel; plaats in
Drente; 4. soort hoen
der; W.-Indische ei
landen; 5. telwoord;
geestdrift; rand; 6. lui
mens; bosduivel; 7.
rookgerei; schoon
maakartikel; 8. voor
zetsel; albino-bun-
zing; naaldboom; 9.
achting; hoofdstad
v. h. Memelgebied;
loot; 10. plaat; laag;
11. zegelkosten; kleur;
windrichting (afk.);
12. rivier in Duits
land; god der liefde;
wereldtaal; 13. hevig;
regel; deel v. d. voet.
Verticaal: 1. hoop;
voorgerecht; groente;
2. leger; ooievaar;
plaats in Gelderland;
3. het gesprokene; ri
vier in Afrika; ste
kelvarken; 4. een
staat na de oorlog
ontstaan; behoeftig;
wrede Rom. keizer;
5. helder; made; soort
tekenaar; 6. verharde
huid; vrucht v. d. eik;
doodslag met voorbe
dachte rade; 7. mid
del v. vervoer; kiezel;
rund; 8. zoon van Adam; bergplaats; taille;
9. schuw (jagersterm); smal stuk hout;
lofzang; telwoord; 10. ooi-zaak; lusthof;
slot; 11. stad aan de Rode Zee; wijze; sa
laris.
Oplossingen moeten ingezonden worden
aan onze bureaux HAARLEM, Grote
Houtstraat 93 en Soendaplein 37; IJMUI-
DEN, Kennemerlaan 154. Oplossingen
moeten uiterlijk Woensdagavond in ons
bezit zijn. Wij verzoeken op de enveloppe
te schrijven: „Oplossing Puzzle".
S.v.p. geen mededelingen voor redactie
of administratie bij de oplossingen in
sluiten.
De oplossingen moeten worden ingevuld
op het gedrukte diagram dat hierboven
staat.
De oplossing
De oplossing van de puzzle van j.l. Za
terdag is:
Horizontaal: 1. vadem; 5. hitte; 10. arre;
12. Erin; 13. ree; 14. aam; 16. alt; 17. nor
maal; 18. nat; 20. Ier; 21. ion; 23. arena; 25.
emelt; 27. St.; 28. de; 29. iets; 30. Alva;
31. ik; 32. Mr.; 34. zeelt; 37. rabbi; 39. elk;
40. reu; 42. ets; 43. stempel; 44. rat; 46.
Ems; 47. era; 49. idem; 51. pion; 52. merel;
Z
J
'S
a
J
/O
houdster van een kleine machinehandel in
het centrum van Amsterdam aangehouden,
die ex-van wordt vex-dacht in acht maanden
tijd 15.000 gulden te hebben verduisterd.
Tegenover de politie heeft zij een beken
tenis afgelegd. Door valse boekingen en
andere kunstgrepen trachtte zij de verduis
tering verborgen te houden. Van het geld
is niets meer over.
Verticaal: 1. varinas; 2. are, 3. Di-ente;
4. Ee; 6. ie; 7. tralie; 8. til; 9. entente; 11.
dame; 14. aria; 15. mare; 19. artikel; 22.
Oldambt; 24. netel; 26. Malta; 31. izegrim;
33. riskant; 35. ekster; 36. tree; 37. rups;
38. beleid; 41. Emma; 45. ade; 48. roe; 50.
me; 51. pa.
De prijzen
De prijzen werden als volgt toegekend:
Wanneer u er wat voor zou voelen uw
levensblijheid af te dempen, kunnen wij
u adviseren eens op een regenachtige
herfstmiddag naar de Zuidelijke Wan
delweg te gaan. Tien tegen één, dat ge
het commando: wandel wég gaai-ne zult
willen opvolgen. De glimmende bomen
staan er luidkeels langs de weg te
wenen, de tennisbanen staan onder wa
ter, een passerende auto sproeit u stin
kende modder over de schoenen, de
sombere AFC-tribune kijkt u onwelwil
lend aan en ge gaat u bij dat alles zo
vrolijk gevoelen, dat ge goesting krijgt
om u in de sloot langs de weg te ver
drinken. Maar daar staat maa^r één voet
water in, dus ge móet wel verder.
En zo wandelt ge maar voort langs
die rijen van verlaten tennisbanen, tot
ge tenslotte bij een overdekte baan komt
en daar moet ge maar eens naar binnen
gaan, want daar valt wat te beleven. Daar
bevindt zich namelijk de tenniskliniek
van de heer Gourovich. Uit dat woord
tenniskliniek moet men niet afleiden,
dat de heer Gourovich een arts zou
wezen, die daar tennisarmen behandelt.
Hij is een bonds-oefenmeester, die ten-
niskwalen geneest van gevorderde spe
lers. Net als een arts stelt hij eerst een
diagnose wat er bijvoorbeeld aan een
service of een backhand mankeert en
dan schrijft hij het recept uit.
De heer Gourovich is een uitzonderlijk
man. Hij werd te Odessa in Rusland ge
boren als zoon van een millionnair
hetgeen maar weinigen van zichzelf
kunnen zeggen maar hoewel hij daar
niets aan kon doen, wex-d hem dit kwa
lijk genomen bij de revolutie, zodat hij
de benen nam naar Holland, dat hem
wel een aardig land leek. Tennissen had
hij tot op dat ogenblik wel willen, maar
nog niet kunnen doen, aangezien zijn
vader van dergelijke volkssporten niets
moest hebben. Eenmaal in Holland werd
hij procuratiehouder bij een scheep
vaartmaatschappij, maar met een debi-
teurenboek is het moeilijk serveren, zo
dat hij zich maar helemaal op tennis
ging toeleggen. En van 1919 af is hij nu
al oefenmeester. Hij vindt tennissen
heerlijk en dat is maar goed ook, want
door de bank staat hij per dag een uur
of twaalf op de baan.
Hij traint nu tennissers van alle klas
sen en soorten. Topspelers, ook Van
Swol en Rinkel, vóórdat zij ruzie kregen
met de bond, hoofdklassespelers en
vooral de jeugd. Dat laatste vindt hij
het aardigste.
Toen wij een kijkje kwamen nemen,
nam hij net een onhandig knulletje
onder handen, dat ons ten stei-kste aan
onszelf herinnerde, toen wij met het
tennisspel begonnen. Wij hadden inder
tijd enorm veel aanleg voor tennis. Als
scheidsrechter wel te vex-staan. In het
enige toux-nooi waaraan wij ooit deel
namen, lagen wij er dan ook al in de
eerste ronde uit, ondanks het feit, dat
wij net zo'n petje op hadden als Alice
Marble. Wij speelden een tactisch spel
letje en lieten onze tegenstander expres
de eerste set met 60 winnen, teneinde
hem van een misplaatst zelfvertrouwen
te voorzien. Dit werkte zo goed, dat wij
de volgende ook met 60 verloren. We
wonnen in dat tournooi toen de umpire-
prijs, een paar wollen sokken. Daarop
zijn we 's zoxners maar gaan cricketen.
Wij maken ons nochtans sterk, dat wij,
als wij in die tijd les van de heer Gouro
vich hadden gekregen, het verder ge
schopt zouden hebben. Wij hadtien vroe
ger namelijk les van iemand, die als wij
een service buiten het vak sloegen, zei:
„Je moet die service in het vak slaan".
Zo niet deze heer Gourovich. Hij leerde
een klein onhandig schlemieltje, dat zich
in duizend bochten wrong en zijn laatste
onsje kracht voor de service vex-zamelde,
binnen tien minuten een rustige en
ontspannen slag te geven, die dan zo
maar helemaal vanzelf in het vak be
landde. „Afstandsvx-ees", zei de oefen-
meester in zijn diagnose en stuurde het
kereltje naar het net om vandaar de bal
in het vak te serveren. En als het goed
ging dan mocht hij steeds een stapje
achteruit eix na twintig stappen stond hij
op de base-line en had geleerd, dat je
helemaal geen kracht hoeft te zetten om
over dat verre net heen te komen. Ten
ovexwloede ging de heer Goui'ovich op
de grond zitten en sloeg zo een hele cor
recte sexwice. „Kan ook", zei hij, om dan
zo gauw als het mannetje zich weer be
gon te spannen, te brullen: „Schlapen.
zeg iek, schlapen", want zijn Russische
accent is hij nog niet helemaal kwijt.
Van zulke foefjes heeft hij er tien
tallen. Wanneer iemand bij het volleren
de onvergefelijke fout maakt zijn racket
naar achteren te brengen en dan de bal
te slaan, dan zet hij ze op een gemak
kelijke tuinbank achter het net en dan
móéten ze wel correct volleren.
En als een leerling te laat op een bal
begint te lopen, dan raadt hij hem aan
om net als een „hoendje" te doen, dat
met gespitste ox~en gereed staat om te
rennen, zo gauw de hand van zijn mees-
ter, die hij geen seconde uit het oog laat,
een gooibeweging maakt. En als ze na
het slaan van de bal niet even doorlopen,
houdt hij hen een speerwerper voor, die
ook niet meteen stilstaat. En bij het ser
veren mogen ze onder geen beding de
bal opgooien en zichzelf daardoor uit
balans brengen, maar ze moeten hem
optillen wanneer de racket-arm naar
boven komt. Ziedaar maar een paar gre
pen uit dit wandelend tennis-lexicon.
Wij hebben wel een uur lang gekeken
naar deze beweeglijke, vriendelijke man,
die zo voortreffelijk begreep, hoe men
leraar moet zijn en die van dat speelse
grut, dat er eex-st maar op los stond te
meppen, zo maar echte, soepele tennis-
sei-tjes stond te fabriceren. Je zag ze
onder zijn handen groeien als een beeld
onder die van een beeldhouwer. Feilloos
bekijkend, hxer corrigerend, daar advi
serend, stond de man aan de lopende
band toekomstige tenniskanonnen te
vervaardigen. Zo'n trainer doet meer
aan het tennisspel dan tien vertogen
over wedstrijdmentaliteit, waaraan zo
veel spelers zoveel gebrek schijnen te
hebben, dachten wij.
Wij hebben gefascineerd vernomen,
dat het telefoondistrict Amsterdam de
60.000 aansluitingen is gepasseex-d. Zodat
er nu in de hoofdstad 60.000 van die
handige apparaatjes hangen waarmee
men kan horen of iemand andex-s in ge
sprek is. Ter gelegenheid van het berei
ken van dit cijfex-, heeft de directeur,
ir. C. F. M. Vogels een korte toespraak
gehouden, aan het eind waarvan hij, in
Zaterdag en Zondag vertoont het\
A.T.G. in dé Stadsschouwburg de
tragi-comedie „Het mannetje in de
maan" onder regie van Louis Saal-
born en Maandag de Haagse Comedie
het herfstspel „Venus bespied" van
Fry in de vertaling van Bert Voeten
(met Paul Steenbergen, Willy Haak
Elisabeth Andersen, Bob de Lange
en anderen).
Een Frans toneelgezelschap onder
leiding van Emile Dars voert Dins
dagavond in de Stadsschoicwbïirg het
stuk „Charlotte Brontë" van Michel
Philippot op. In de titelrol: Made
leine Sologne.
Het Concertgebouw Orkest geeft
Zondagmiddag onder directie van
Jean Fournet een abonnementscon
cert met de pianisten Gerard Hen-
geveld en George van Renesse als
solisten. Zij spelen het Concert voor
twee piano's van Alexander Voor
molen. Het programma vermeldt
verder werken van Wagner, Schu
mann, Fauré en Dukas.
Zondagavond zingt en danst het Don
Kozakkenkoor onder leiding van
Serge Jaroff in het Concertgebouw
en Maandagavond is er een recital
door de pianiste Marie Thérèse Four-
neau voor de Kunstkring.
In de kleine zaal van het Concertge
bouw geeft Gerard Hengeveld van
avond met „Das Wohltemperierte
Klavier" de tweede uitvoering in de
Bach-cyclus.
Maandagavond begint met het op
treden van het Amsterdamse Blok
fluit-ensemble een reeks contact-
avonden voor jonge musici in de
thans een jaar bestaande Galerie le
Canard in de Spuistraat. Verder is
er een tentoonstelling van schilde
rijen van de 23-jarige Amerikaanse
Margaret McAlpine Pow en van
plastieken van Marja van Putten
en Theo Dobbelman.
In Arti et Amicitiae aan het Rokin
duurt tot 3 December een expositie
van schilderijen en etsen van Jan
Poortenaar. Gedurende dezelfde pe
riode is er een keuze uit het nage
laten werk van jonkvrouwe Marie
de Jonge tentoongesteld.
De winnaars van de Prix de Rome
1949 voor beeldhouwkunst en schil
derkunst, mevrouw E. B. Draaisma-
Haye en de heer P. J. Defesche, la
ten in het eerste stipendium jaar ver
vaardigde werken zien in de Rijks
academie van Beeldende Kunsten.
Tot 14 November.
„Een tuiltje ambacht" heet de ten
toonstelling van ceramiek, glaskunst,
gobelins en meubelen, die gisteren
door Mary Dresselhuys werd geopend
en tot 21 November in het I.C.C. in
het Vondelpark wordt gehouden.
Corneille exposeert tot 26 November
nieuwe werken bij Martinet en Mi-
\^chels aan de Oudezijds Voorburgwalj
de bloemrijke taal het ambtelijke zo
eigen, uitriep: „En nu met handen,
hoofd en hart naar de 75.000". En de
voeten niet te vergeten, zo hopen wij,
om vast te staan op het glibberige
paadje van de beeldspraak.
BOEDA
7.50: L. Wintex-, v. Broekhuyzenstraat,
IJmuiden.
5.J. Smit, Ternatestraat 32, Haarlem.
2.50: G. M. Hoes, Wouwermanstraat 50,
Haarlem.
Zelfs diefstal
Het moet wel een Don Juan zijn ge
weest, de jongeman wiens naam ter sprake
kwam, toen zich voor de Rottex-damse
rechtbank twee jongedames, de 20-jarige
kantoorbediende J. E. V. en de 28-jarige
buffetjuffrouw H. de V. hadden te verant
woorden.
Beide meisjes waren vex-liefd op deze
man en deze liefde deinsde nergens voor
terug. De kantoorbediende had volgens de
tenlastelegging in de eerste helft van dit
jaar een aantal gestolen loonzakjes, met
een totaal bedrag van 290,voor deze
vriend bewaax-d. Verder vermeldde de dag-
vaarding, dat zij 4400,bij haar werk
gever zou hebben gestolen.
De vriend stond buiten op haar en dit
geld te wachten.
De officier noemde haar een slachtoffer
van de jongeman die succes bij de meisjes
had „en als een vlinder van bloem tot
bloem vloog." „Hij liet alleen de bloeme
tjes niet zo ongerept achter als de vlinder",
besloot de officier, die tegen mej. J. E. V.
een gevangenisstraf eiste van twaalf maan
den met aftrek, waarvan vier voorwaar
delijk.
Haar raadsman merkte op, dat dit meisje
heeft gefaald onder invloed van die man
en achtte clementie hier op haar plaats.
Ook de 28-jarige buffetjuffrouw had
geld voor ditzelfde jongmens bewaax-d en
wel een bedrag van 2875,Zij verklaar
de niet te hebbexi geweten, dat het. geld
gestolen was. Ook dit xneisje had zich
naar de officier van justitie opmex-kte, te
veel door de bekoorlijkheden van de jon
geman laten ineeslepen. Tegen haar werd
een gevangenisstx-af van acht maanden met
aftrek, waarvan dx-ie maanden voorwaar
delijk, geëist.
Haar raadsman, die opmerkte dat het
meisje zich door diepe gevoelens van ge
negenheid had laten leiden, vroeg onmid
dellijke invrijheidstelling, welk verzoek
werd afgewezen.
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
Op een speciale plank van mijn boeken
kast schijnt de warme zon en wanneer
ge alleen maar de namen van de geduldige
x-uggen der boeken leest, ziet ge palmen
staan langs een breed, goudgeel strand.
Wanneer ge goed luistert, hoort ge het rui
sen van een altijd-blauwe zee.
Het is alleen maar dat uw hart-in-de-
herfst en uw ziel in de kilheid van Novem
ber bereid moeten zijn voor de verre weg
die ge in één minuut kunt afleggen. Alleen
de namen van die boeken al maken de
hemel van blauw en goud.
Ik heb er boeken staan over eilanden in
de verte: Guadeloupe en Martinique, Ber
muda en Cuba, Hispaniola en Porto Rico
en Saba en Santa Lucia.
Op sommige ben ik geweest en daarvan
draag ik de herinnering al jaren met mij
mee. Andere heb ik nooit gezien, maar er
is altijd hoop dat dat nog eens geschieden
zal: Granada en de Bahama's en alle andere
kleine koraalwex-elden boven de Cax-aïbi-
sche wind. Ge vindt er kleine steden, waar
van de namen alleen reeds goed zijn om te
horen: Kingston en Georgetown, Roseau en
Castries, Bassetex-re en Ponce en Gustavia.
Het is heerlijk aan de horizont zulk een
eiland te ontwaren en het dan, heel lang
zaam, op de wind te naderen en in de haven
het anker te laten vallen en dan, in de
middag, doox- zo'n kleine stad te gaan en
alles te ontdekken, waarvan ge alleen maar
gedroomd hebt. Ik heb het dikwijls gedaan.
Ik zou het iedex-e dag willen doen. Iedere
dag een ander eiland in de zon. Iedex-e dag
ademloos en met een kloppend hart een
nieuwe wereld.
Wanneer het November is in Nedex-land
de bomen zijn xxaakt en de wind blaast
dorre blaren naai- de vergetelheid wordt
zulk een verlangen het sterkst.
Wanneer het witte schip niet ligt te trek
ken aan zijn touwen om mij mee te nemen
naar het gedroomde land dan zijn er altijd,
in ieder geval, die boeken nog.
Ge gaat zitten bij de kachel in uw stoel,
slaat zo'n boek maar op en ge reist al, ge
vaart reeds een witte stad tegen een groene
heuvel tegemoet.
In een oogwenk loopt ge door de zon in
de drukste straat en geeft uw hart de kost.
Zo gaat het ook. Het is wat behelpen met
de fantasie. Maar onderin uw hart leeft de
werkelijkheid dat het eens precies zo echt
geschieden zal.
ELIAS
