Ruim li ton voor een nieuwe
„Moerbergschooï"
Er is haast niets te vinden
dat men möèt gaan zien
r
(^Beverwijk en OmstrekenT)
-Clowntje Riek
„Vlucht voor
Marion"
bij
Gymnastieklokaal komt later
Velsen-Noord
Een toneelminnaar in Londen
De verhoging van de
stroom-tarieven
Met ds. F. Slump naar
de Papoea's
Ziekengeld, ziektefonds en
overheidsambtenaren
„Aan alles wennen"
Goede „gym
.Hercules"
Bijzondere samenkomst
Leger des Heils
Agenda voor Beverwijk
Voor de kinderen
Als regel met niet meer dan
25 percent
'n TIP VAN BOOTZ
Santpoort
Eerst luisteren, dan
schaken
FEUILLETON
(door JOS LODEWIJKS)
DONDERDAG 29 NOVEMBER 1951
De kort geleden van Nieuw-Guinea terug
gekeerde zendeling der Nederlands Her
vormde Kerk, ds. F. Slump uit Amsterdam,
vertelde Woensdagavond enkele belevenis
sen die hij en zijn vrouw op Nieuw-Guinea
hadden meegemaakt. Juist de Doopsgezinde
Broederschap in Beverwijk, die aan de
Meerstraat een van haar gemeente-avonden
belegde, heeft van de ervaringen van ds.
Slump genoten, daar het door ds. Slump
bewerkte gebied door de Doopsgezinde ge
meente is overgenomen en haar predikant
J. H. Matthyssen binnenkort van Java naar
Nieuw-Guinea zal vertrekken.
Spreker roerde vooral de godsdienstige
inslag van de Papoea's aan, die hun hele
leven sterk beïnvloedt. Het koppensnellen
is daar één der uitingen van en moet niet
als „wreedheid" worden bezien. Door de
primitieve religie telt het Papoea-volk zeer
veel magiërs, want wie de meeste magische
kracht verzamelt, heeft veel invloed op de
stam waartoe hij behoort.
In sommige gedeelten van Nieuw-Guinea
bestaan zeer sterke adats (gewoonterech
ten) die vaak zo bizar zijn, dat, al zou elke
Papoea Christen worden, geen Europeaan
achter de juistheid van de ervaringen met
deze adat komt. Ook de dansen, die dagen
achtereen kunnen duren, zijn uitingen van
het godsdienstig leven van de Papoea.
Het Evangelie aan deze mensen te bren
gen is een zeer moeilijk werk, dat veel
weerstand ondervindt, vertelde de spreker.
Het tweede gedeelte van deze gemeente
avond werd gevuld met muziek en zang; de
muziek werd harmonisch door orgei en
piano ten gehore gebracht, respectievelijk
bespeeld door de heren S. v. d. Wal en R.
v. d. Laan. Als zanger trad de heer B. Biet
houwer op. De uitgevoerde werken van L.
van Beethoven, César Franck, Dubois, Mas
senet en anderen waren blijkens de reactie
in staat de bezoekers te boeien, maar het
was beslist jammer, dat het orgel niet aan
alle muzikale eisen voldeed.
Hoofdbestuurder H. Niesen van de Al
gemene Bond van Ambtenaren hield gister
avond in de koffiekamer van het veiling
gebouw ,,'t Centrum" voor de Beverwijkse
leden van deze bond een inleiding over
„ziektekostenregeling voor overheidsperso
neel." Volgens de heer Niesen streefde de
A.B.V.A. er naar, om bij de regering een
voorlopige ziekenfondsregeling er door te
krijgen, speciaal voor ambtenaren in over-
heids- en semi-overheidsaienst. De politie
ambtenaren hebben al een eigen fonds en
de andere ambtenaren zouden graag iets
dergelijks willen hebben. Ter verduidelij
king dient te worden opgemerkt, dat amb
tenaren in vaste dienst geen ziekenfonds
coupons ontvangen en derhalve vrijwillig
verzekerd moeten zijn, wat uit de aard dei-
zaak veel geldelijke moeilijkheden mee
brengt. Het hoofdbestuur van de bond
meent goede hoop te mogen hebben, dat de
voorlopige regeling zal worden doorge
voerd. Deze voorlopige regeling houdt in,
dat de regering 1.8 van het jaarsalaris
(met een maximum van 50) in de premie
vergoedt.
Vóór de inleiding van de heer Niesen
had de vergadering een huishoudelijke
aard. Het komende winterprogramma werd
bekend gemaakt, waarbij ondermeer een
feestavond in IJmuiden op 11 December en
een feestelijke herdenking op 16 Januari in
Beverwijk behoren.
Dinsdag in de late namiddag werd de
Haagse -politie gealarmeerd, omdat een
tienjarige jongen, die van een padvin
dersoefening terugkeerde, in het hart
van de stad ontvoerd was. Een vriendje
van de jongen vertelde, dat deze door
twee mannen gegrepen en in de auto
gesleept was. De auto was in de rich
ting van het Haagse bos verdwenen.
Onmiddellijk werden alle beschikbare
manschappen, jeeps, en radiowagens
gemobiliseerd en terwijl het zoeken in
volle gang was meldde de vader van
het ontvoerde jongetje, dat zijn spruit
veilig, doch zeer overstuur thuis ge
komen was.
De jongen vertelde in de auto gesleurd
en geblinddoekt te zijn. Op ruwe toon
'Das hem gevraagd wat hij in de pad
vinderij deed en waarom hij lid van die
vereniging was. Later werd hem be
volen zijn mond te houden over het ge
beurde. Vlak bij huis is hij daarna uit
de auto gezet.
Het bleek dat de 27-jarige leider van
zijn padvindersgroep een nieuwe stunt
op het gebied van opvoeding heeft wil-
len proberen en daarom de „ontvoe
ring" met een huurauto ensceneerde.
„De jongens moeten aan alles wennen",
doceerde hij ook tegenover de politie
mannen en de woedende vader.
Men heeft hem aan het verstand trach
ten te brengen, dat hij dergelijke op
voedingsmethoden maar beter achter
wege kan laten.
xccoooocoooooocr
>cooococococococoococococcccoooooc*
99
>>j
De ruim 400 leden tellende Christelijke
Gymnastiekvereniging „Hercules" heeft
Woensdagavond in het K.S.A.-gebouw voor
een volle zaal een op behoorlijk peil staan
de uitvoering gegeven. Na de opmars van
alle leden waren het de kleuters die een
aardig staaltje klauteren en klimmen te
zien gaven. De jongste meisjes lieten daar
na zien, hoe het op de les toegaat en de
jongens toonden enige oefeningen op de
bank. Een puik nummer was een even
wichtsoefening van de meisjes B die rhyth-
misch werd uitgevoerd en waarvoor ze dan
ook een hartelijk applaus ontvingen. Een
klassicale brugoefening door de meisjes B
en C was eenvoudig gehouden en werd dan
ook onberispelijk uitgevoerd. Het in het
programma vermeldde „huppelen en sprin
gen" door de meisjes C was een te geringe
aanduiding voor het aardige dansje dat er
te zien was. In het wandrek bleken de jon
gens B hun „mannetje te staan". De door
de oudste jongens uitgevoerde kringoefe
ning was daarentegen vrij slordig en werd
dan ook door de vrije oefening van de oud
ste meisjes glansrijk geslagen. Onder de
heren bleken enige goede krachten te
schuilen en op de hoogbrug en later op het
hoogrek kon men voorwaar technisch knap
pe staaltjes opmerken. Een brugoefening
van de dames stond eveneens op een hoog
peil, hoewel zij door de tegelijkertijd uit
gevoerde evenwichtsoefening, die op zich
zelf niet onaardig was, enigszins werd ge
stoord. De dames bleken nog meer in haar
mars te hebben, zoals men met het rhyth-
misch uitgevoerde knotszwaaien en een
hoepeloefening kon zien. Zoals zo dikwijls
werden dit ook de hoogtepunten van de
avond. Een aardig intermezzo was een
geestig dansje uitgevoerd door meisjes in
matrozen-tenue. De directeur, de heer D.
Schmid, kan over deze avond, die hij op
goede wijze leidde, tevreden zijn.
In het gebouwtje van de speeltuinver
eniging aan de Kerkstraat zal het Leger des
Heils hedenavond een bijzondere samen
komst houden. De leiding hiervan is in
handen van zuster majoor L. A. Gladpoot
jes, divisie-officier te Amsterdam.
De zangbrigade onder leiding van de heer
J. v. d. Vlugt verleent voorts deze avond
haar medewerking.
Geen enkel winstpuntje voor „Holac"
Voor de competitie van de Nederlandse
Tafeltennisbond heeft „Hotac" weer enige
wedstrijden gespeeld. Het tweede heren
team verloor in de tweede klasse met 3-7
van het Haarlemse Winfried III. Het was
een aardige wedstrijd waarin de Bever-
wijkers niet veel voor hun tegenstanders
onderdeden, maar in de beslissende derde
set lieten zij te vaak een steek vallen.
Hetzelfde kan gezegd worden van het
derde heren-team, dat met 4-6 in Heem
stede IV zijn meerdere moest erkennen.
Tenslotte kon Hotac IV het ook al niet
tot een ovei-winming brengen en verloor
met 2-8 van V.G.Z. II.
SCHEEPVAART IJMUIDEN
Woensdag 28 November kwamen de haven
van IJmuiden binnen: Kerko van Rotter
dam. Elmina van Antwerpen. Abro van
Karlstadt. Bloemfontein van Antwerpen.
Croonenburgh van Bilbao. Hestia van Noord
zee (inachineschade). Salland van Hamburg.
Delfland van Hamburg. Spurt van Skeleftea.
Westerdok van Londen.
Vertrokken zijn: Rijnstroom naar Londen.
Langleeclyde naar Trinestadt. Oceaan naar
Terschelling. Atlantico naar Hampton Roads.
Surte naar Londen.
DONDERDAG 29 NOVEMBER
Bioscopen: Geen voorstelling.
VRIJDAG 30 NOVEMBER
Kcnnemer Theater, 6.45 en 9.15 uur: Sam
son en Delila.
Luxor Theater, 7 en 9.15 uur: De pastoor
van Kirchfeld.
W. B. Theater, 8 uur: Waar de rechte weg
eindigt.
In de bezettingstijd is de openbare lagere
school aan de Hadleystraat te IJmuiden,
bestaande uit dertien leslokalen en een
gymnastieklokaal, door de Duitsers afge
broken.
Na de bevrijding is de school, welke in
dit gebouw gehuisvest was, thans genaamd
„Moerbergschooï", ondergebracht aan de
Kerkstraat.
Het grootste deel van de leerlingen dezer
school is afkomstig uit de woonwijken, ge
legen ten Zuiden van de Julianabrug.
De ligging der school is voor een groot
deel der schoolbevolking zeer ongunstig.
Voorts wordt de bezetting der klassen lang
zamerhand te zwaar. Verschillende klassen
tellen meer dan 50 leerlingen en reeds
moest een gecombineerde klasse gevormd
worden uit leerlingen van het vierde en
vijfde leerjaar. Een en ander is niet in het
belang van het onderwijs.
Gezien de snel vorderende woningbouw
te IJmuiden en de voorgenomen bouw van
woningen is in de naaste toekomst een
grote toeneming van leerlingen te ver
wachten en is gebrek aan schoolruimte te
vrezen. B. en W. achten het daarom nodig,
dat aan het Moerbergplantsoen een zeven-
klassige openbare lagere school wordt ge
sticht. Bij deze school zal grond gereser
veerd worden voor een eventuele latere
bouw van een gymnastieklokaal.
Aanvankelijk lag het in de bedoeling
deze school te bouwen in het „On-Site"
systeem, doch de bouwsom van een derge
lijke school werd door het rijksschooltoe-
zicht te hoog geacht.
B. en W. hebben daarom besloten, van
dit systeem af te stappen en de school ge
heel van metselwerk te doen bouwen. Het
bestek zal in die geest worden omgewerkt
en daarna zal een openbare aanbesteding
worden gehouden. Verwacht wordt, dat
Sint-Nicolaasfeesten
De vereniging „Velsen-Noord Vooruit",
die thans wordt gevormd uit de besturen
van de buurtverenigingen „Watervliet",
„Da Costa" en „Wijkeroog", zal voor de
jeugd van deze verenigingen op Zaterdag
9 December in het K.S.A.-gebouw te Be
verwijk een Sint Nicolaasfeest geven.
Dit feest begint 's middags om twee uur
voor de jongste kinderen met een bezoek
van de bisschop van Myra en te drie uur
is er voor de groteren een filmprogramma.
K. A. B.
Zondagmiddag om twee uur wordt voor
de kinderen van de leden van de Katho
lieke Arbeiders Beweging, afdeling Vel
sen-Noord, in het gymnastieklokaal van de
R.K. Meisjesschool aan de Corverslaan het
jaarlijkse Sinterklaasfeest gehouden.
daarbij de door het rijk toegestane bouw
som niet zal worden overschreden.
Er wordt een crediet aangevraagd van
148.000 voor de bouw en voor de aan
schaffing van leermiddelen, hulpmiddelen
enz. van 25.000,ten laste van de be
groting 1951, die hiertoe gewijzigd dient
te worden.
VANGSTBERICHTEN UIT ZEE
Nacht van 28 op 29 November
Uit halve vleet: KW 147 met 5 k.; KW 56
met 5 k.
De andere schepen onder de Engelse wal
hebben niet gevist wegens het slechte weer.
Nog halen KW 20.
Kanaalvisserij: KW 6 met 40 k.; KW 7 met
17 k.; KW 39 met 30 k.: KW 85 met 50 k.;
KW 127 met 50 k.; KW 159 met 140 k.
Gemiddelde vangsten
Uit het Kanaal: Vlaardingen: 45 kantjes;
Scheveningen: 45 kantjes; Katwijk: 45
kantjes.
Staande op Piccadilly Circus, voor de met foto's en affiches volgehangen étalage
van één der talrijke bespreekbureaux voor de ruim veertig schouwburgen in het
West-End van Londen, kregen mijn verwachtingen een gevoelige knauw, want on
danks al die min of meer beroemde namen en veelbelovende slagzinnen kon ik de
indruk niet van mij afzetten dat er bij dit alles zo goed als niets te vinden was dat
ik nu beslist moést gaan zien. Misschien was dit een natuurlijke reactie na de uit
zonderlijk verhoogde inspanning van de beste krachten van het Engelse toneel ter
gelegenheid van het Festival of Britain, aldus mijn eerste gedachtengang. Maar die
overweging hield niet lang stand, want waarmee worden deze zomer de grote successen
geboekt? Met stukken van Shakespeare, Tsjechof en Shaw in hoofdzaak. Het zojuist
gepubliceerde zesde jaarverslag van de invloedrijke Arts Council bevat trouwens de
volgende, niets aan duidelijkheid te wensen latende passage: „Onze toneelkunstenaars
hebben bewezen over buitengewone capaciteiten te beschikken. Aan de andere kant
was het bepaald teleurstellend dat het répertoire met zo weinig nieuwe aanwinsten
van enige betekenis werd verrijkt!" Zo ongeveer het enige stuk dat tot op heden heeft
standgehouden is de hier te lande door het A.T.G. gespeelde tragi-comedie „Het man
netje in de maan" (Waters of the moon) van N. C. Hunter in het vanouds vermaarde
Haymarket Theatre, maar dit succes komt voornamelijk op rekening (alweer!) van
de schitterende bezetting. De beide zo rijk met talent gezegende en met de eretitel
„Dame" onderscheiden actrices Edith Evans en Sybil Thomdike vervullen er onder
regie van Frith Banbury de voornaamste rollen in.
En nu moet men uit deze enigszins som
ber ten aanzien van de hedendaagse dra
maturgie gestemde inleiding niet de gevolg
trekking maken dat de schrijvers stil zou
den zitten en het aan ernstige pogingen
ontbreekt. De import van talrijke middel
matigheden van overzee door de Neder
landse gezelschappen kan reeds het tegen
deel bewijzen. Maar sterker nog spreekt de
mededeling van Ronald Adam, de directeur
van het Embassy Theatre, in zijn inleiding
tot de nieuwste bundel der onder zijn be
heer vertoonde werken, dat hij na de oor
log per jaar gemiddeld 1500 stukken kreeg
aangeboden, waarvan er misschien tien
bruikbaar waren. Evenmin mag men zeg
gen: „Nu ja, dit geldt speciaal voor het
West End, waar het alleen om het winnen
gaat. Het wagen gebeurt elders." Want
wat de naar vernieuwing strevende, finan
cieel onafhankelijke theaterclubs de laatste
tijd te zien hebben gegeven was weinig be
langwekkend, al mag men de ontdekking
nu alweer enige jaren geleden van
de woordenrijke, zeer dichterlijke Christo
pher Fry natuurlijk niet vergeten. In de
kleine schouwburg The Lyrie, Hammer
smith, werd eind September diens spel
over het doorbreken van het Christendom
in Engeland onder de titel „Thor, with
angels" met Jack Hawkins in de hoofdrol
ten doop gehouden, in één programma met
de bijzonder amusante schets „A Phoenix
too frequent", die binnenkort door een
ensemble met Jean Wilson en Walter Hudd
ook in Haarlem zal worden vertoond. Twee
nieuwe stukken van de nog jonge Peter
Uskinov, die „toneel voor de gewone man"
wenst te schrijven en van wie men voort
durend niet geringe verwachtingen blijft
koesteren, maken het weinig opzienbarende
lijstje vol.
Oude zorg en glorie
Doch dit alles biedt gelukkig nog geen
aanleiding om het vertrouwen in de toe
komst van het toneel te verliezen. Derge
lijke zwartgallige balansen worden nu een
maal altijd opgemaakt zolang men de pe
riode waarin men verkeert niet kan over
zien en met een voorgaande vergelijken.
Tot vertroosting moge verder de eens door
Bernard Shaw gemaakte opmerking gelden:
„Het theater is er onder alle omstandig
heden beroerd aan toe." In de loop van de
vorige eeuw zijn er trouwens in Frankrijk,
volgens een opgave van Sarcey, tientallen
brochures verschenen over de vraag of de
En hier is het verhaal, dat de Kabouterburgemeester vertelde....
Op een dag werden de Kabouters, 's morgens vroeg, opgeschrikt door vreemde ge
luiden in het bos. Er klonken slagen en nu en dan was er een dreunend geluid, waar
door de grond schudde. Overal gingen de raampjes open en keken de Kabouters ver
schrikt naar buiten
„Wat gebeurt er? Wat is er aan de hand?!", riepen ze elkaar toe.
Toen dat leven maar aanhield gingen enkele Kabouters eens op onderzoek uit; ze
liepen het bos in, lot ze in de buurt van die vreemde geluiden kwamen. En toen
zagen ze het
Er waren mensen aan het werk. Mannen met bijlen waren overal aan het hakken
en de ene boom na de andere werd geveld!
De Kabouters, die voorzichtig tussen de struiken door gluurden, keken elkaar bedrukt
aan.
„Mensen!", fluisterden ze. „Dat betekent gevaar voor ons!"
„Ja.en ze hakken zo maar de bomen om!", zei een ander.
Toen keerden ze verslagen naar het Kabouterdorp terug en ze vertelden, wat ze
hadden gezien.
„Zo!", zie de burgemeester. „Zijn de mensen weer bezig? Dan moeten we op onze
tellen passen!"
dramatische kunst nog wel te redden zou
zijn. Daarbij kwam in twaalf alarmerende
titels het woord „achteruitgang" voor! En
omstreeks 1840 schreef de Engelse geschied
schrijver Thomas Carlyle: „Al twintig jaar
lang horen wij bijna dagelijks zeggen dat
het toneel dood is, althans op apegapen
ligt!"
Maar wie nu als belangstellend waar
nemer door de straten van Westminster
loopt, bemerkt hoeveel er intussen deson
danks tot stand werd gebracht. In talrijke
theaters immers wordt de herinnering aan
het roemrijke verleden levend gehouden.
Bij het zien van die over het algemeen van
buiten zeer lelijke gebouwen voelt men tal
loze associaties opkomen met beroemde na
men uit wat men thans als bloeiperioden
erkent. Meestal zijn dit namen vanac
teurs, slechts een enkele keer van schrij
vers. Zo is het onmogelijk langs de konink
lijke schouwburg in Drury Lane te komen
zonder te denken aan de brillante maar
onbetrouwbare Sheridan, die hier na-zijn
eerste successen in Covent Garden de scep
ter zwaaide en in 1777 zijn meesterwerk
„Lessen in laster" (The school for scandal)
schreef en onder toezicht van David Gar-
rick liet opvoeren. De repetities waren al
begonnen, toen het stuk nog lang niet ge
reed was. Daardoor ontstonden er vaak
heel wat moeilijkheden als er geen nieuw
materiaal voor de spelers uit zijn pen
vloeide. Maar Sheridan, vast besloten het
succes van zijn leven te boeken, liet zich
door niets en niemand overhaasten. Toen
hij eindelijk in zijn grote werkkamer (die
men ondanks de grote brand van 1809 en
de verbouwingen nog steeds bezichtigen
kan, want de Engelsen houden van zulke
monumenten) de laatste zinnen haastig
had neergepend, voegde hij daar de woor
den aan toe: „Eindelijk klaar. Gode zij
dank." De souffleur Hopkins nam het ma
nuscript direct mee naar zijn hok en schreef
er, na de tekst te hebben gelezen, nog één
woord bij: „Amen!"
Van datzelfde Drury Lane zouden nog
tientallen historische anecdotes te vertel
len zijn als daar ruimte voor beschikbaar
was. Het theater is gesticht door Thomas
Killigrew in 1663, de man die vijf jaar
later echte paarden ten tonele liet ver
schijnen onder het motto: „Geef het publiek
wat het buiten voor niets kan zien en het
succes is verzekerd." Wie een paar jaar
terug Comedia het blijspel „De roep van
de tortel" heeft zien opvoeren, weet uit er
varing hoe waar dit nog altijd is, want de
daarin vertoonde echt-werkende keuken
inrichting met water, gas en licht, oogstte
luide kreten van verbazing uit de zaal! In
de tijd van Killigrew werden de stukken
van de onlangs door T. S. Eliot warm ver
dedigde John Dryden voor het eerst opge
voerd, met als ster de aantrekkelijke Nell
Gwynne, die ieders hart veroverde en na
als sinaasappelenverkoopster begonnen te
zijn tenslotte de minnares van koning Char
les de Tweede werd.Tegenwoordig is Drury
Lane een theater voor pantomime en muzi
kale shows, dat zich vooral dank zij de kort
geleden gestorven Ivor Novello nieuwe
roem verwierf.
Met het „Lyceum" van Henry Irving
die iedere Zaterdagavond zijn toespraak
tot het publiek besloot met de woorden:
„uw nederige, zeer verplichte en gehoor
zame dienaar" is het minder gunstig ge
steld, want dat eens zo hoog in aanzien
staande theater is thans een mondaine
dansgelegenheid. Is de belangstelling voor
het toneel misschien aan het afnemen? Ik
geloof het niet, al kan men voor alle voor
stellingen gemakkelijk plaatsen krijgen, op
een enkele uitzondering na. En al zijn op
het ogenblik zestig van de honderd acteurs
in Londen zonder werk.... Of wordt er
zoveel minder goed gespeeld? Wij zullen
het gaan zien.
DAVID KONING.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE.
De regering heeft besloten het nliddel
van de tariefsverhoging toe te passen, ten
einde de zo noodzakelijke beperking van het
clectriciteilsvcrbruik te bevorderen, zo
de minister van Economische Zaken in
nota over de electriciteitspolitiek.
Waar de huidige tarieven zijn gebased
op de historische kostprijs en de San
fingswaarde der voor productie en 2*
butie benodigde apparatuur thans iïi
lijk hoger ligt dan vóór de oorlog Sn
vele gevallen een niet onbetekenende w?
hoging van het thans geldende tarief
vermijdelijk zijn. De minister meent echt
op grond van berekeningen te mogen aan
nemen, dat deze verhoging gemiddeld t
regel een percentage van 25 niet zal h«w
ven te overschrijden. noe'
Het ligt in de bedoeling de tariefsver
hoging als volgt te doen plaats vindem dè
thans bestaande maximumprijsvooratif
ten voor het kleinverbruik zullen onvt
minderd worden gehandhaafd voort
hoeveelheid van 240 kwh per aangeslot
per jaar. Bij de uitwerking van de tarief*
verhoging zal men uitzonderingsbepaling
opnemen ten behoeve van enige vorm*
van kleinverbruik waarin zonder zodanig
bepalingen klaarblijkelijk onbillijkhedE
zouden ontstaan. Daartegenover zullen d*
.voor de tarieven voor het kleinverbrS
dat niet van het voorgaande is uitgezon
derd, de huidige maximumprijzen zodani
worden verhoogd, als noodzakelijk is om d
totale opbrengst van de tarieven vnor
kleinverbruikers in overeenstemming
brengen met het hiervoren ontwikki
beginsel. Hiertoe zal ook het vastrechtt:
een zekere verhoging moeten onder*'
Volledigheidshalve zij hier nog vemie
dat bij de huidige prijzen het gemidde'
aandeel van electriciteit in de kosten
levensonderhoud 1.2 percent bedraagt vu
gezinnen met een inkomen van 50—
per week per 1 April 1951. Zou de aan
sing van de electriciteitstarieven tot UBi
door de regering noodzakelijk geachte ni
veau tot gevolg hebben, dat deze tariev
met gemiddeld 25 percent zouden stijgi
dan zou de invloed hiervan op het ind
cijfer van de kosten van levensonderh
0.3 percent bedragen.
Ten aanzien van de tarieven voor groot,
verbruikers zullen de maximumprijsvoor
schriften worden ingetrokken en wordt he
aan de bedrijven zelf overgelaten om ii
overleg met de directeur-generaal van d
energievoorziening de bestaande tarieve
te herzien.
ADVERTENTIE
ff
Voor Sint komer. nu drukke
dagen,
Toch kan hij over Hollanders
niet klagen,
't Is zo gemakkelijk Piet,
In hun Sint Nlcolaaslied
Is het allemaal TIP, wat
zij vragen.
Inz. Mej. A. W. te A'dam on tv. 1 fles
Aan het begin van de afgelopen club
avond van de schaakclub Santpoort
hield dokter M. de Groot een leerzam
causerie over bepaalde aspecten van he
schaakspel, zoals overbelasting van figu
ren, tempodwang e. d. Zijn interessant be
toog boeide de toehoorders in hoge male
en ongetwijfeld hebben vele jongeren weet
wat van deze geroutineerde speler kunne
leren. Een hartelijk applaus beloonde de
spreker.
Hierna werd de onderlinge competiti
voortgezet.
In groep I wist W. Schuurman twee af
gebroken partijen te winnen: dokter De
Groot moest na enige tijd capituleren en
Brugman gaf zonder verder te spelen op
Een goede avond voor de clubkampioen.
Dat niemand onoverwinnelijk is ondervoni
Blansjaar. Een onnauwkeurigheid tegei
Pels werd door deze met zwart zo goei
uitgebuit, dat Blansjaar moest opgeven.
In groep II werd de partij v. d. Brons»
Houterman na 23 zetten in ongeveer ge
lijke stand afgebroken. Houterman ver
keert echter in hevige tijdnood: nog 10 mi
nuten voor 13 zetten!
In groep III maakten Schweitzer en
Roos remise. Van Dongen raakte even
achter door met zwart van De Boer te
verliezen. Een en ander zeer ten geneve
van Spook, die zelf niet speelde.
In groep IV het wordt langdraaig -
won Van Duyn van Vos. Winters en Hoog-
zaad dansten samen op een vulkaan. Hoog»
zaad verloor het eerst zijn evenwicht en
moest opgeven. f
Volgende week 4 December begint net
Kerstgambiet om aardige prijzen.
24)
Hij vertelde mij dat hij mijn moeder
had leren kennen toen hij in Nederland
was. Zij was de dochter van een dorps
onderwijzer en had gesolliciteerd op een ad
vertentie die mijn vader had geplaatst in
Nederlandse kranten, terwijl hijzelf een
trip in Europa maakte. Hij vroeg daarin
een secretaresse, genegen om enkele jaren
in Zuid-Amerika te werken. Zij kwam in
dienst en reisde met vader naar hier, en
een tijdlang schijnt zij een ijverige secre
taresse voor hem te zijn geweest. Hoe het
precies gegaan is kan moeilijk worden na
gegaan, want alles wat ik je nu vertel weet
ik van mijn vader zelf, en je kan begrij
pen dat hij mij niet objectief heeft inge
licht. Maar ik veronderstel dat moeder al
gauw meer dan genoeg van haar werkgever
had. Zijn levenswijze zal haar allerminst
met bewondering en eerbied voor hem ver
vuld. Vader vertelde me dat ze ten
slotte met hem trouwde om zijn geld, maar
ik ben er van overtuigd dat hij haar ertoe
gedwongen heeft. Wie weet op wat voor
verachtelijke manier. Misschien is hij ver
liefd op haar geworden en wat hij heb
ben wil neemt hij, dat staat vast. Maar
liefde, echte waarachtige liefde kan je van
hem niet verwachten. Natuurlijk heeft hij
spoedig genoeg van haar gehad en heeft hij
haar beestachtig behandeld. In ieder geval
heeft zij meermalen geprobeerd om van
hem vandaan te gaan en naar Holland te
rug te keren, maar hij wist dat te verhin
deren. Hij is erg handig in die dingen.
Moeder stierf bij mijn geboorte. Waar
schijnlijk heeft hij op dat moment het plan
gehad zich verder niet meer met het kind
te bemoeien, want hij liet mij opvoeden in
volkomen geheimzinnigheid over mijn af
komst. Ik groeide op zonder te beseffen
dat het de rijke Vandearn was, die mijn
verpleging betaalde en zonder enig idee van
het feit dat ik nog een vader had.
Toen ik hier kwam, nam ik mij voor te
proberen van hem te houden en te maken
dat hij van mij houden zou. Belachelijk,
niet? Toen ik de waarheid uit zijn mond
hoorde, dacht ik aan dat voornemen en
het was het enige waarover ik nog zou
hebben kunnen lachen
Hij vertelde mij alles allemaal zonder
schaamte, op koele, zakelijke toon, alsof
het een interessante verhandeling was
waarbij niet onze intiemste gevoelens be
trokken waren. Ik viel hem niet in de rede,
de hele avond niet, eenvoudig omdat ik
geen woorden wist te vinden. Ik was een
voudig verdoofd van ellende en haat, maar
hij ging onverstoorbaar door en wat er
volgde was zo mogelijk nog erger.
Hij had mij bij zich laten komen, zei hij,
omdat hij begrepen had van hoeveel nut
een welgeschapen, aantrekkelijke dochter
voor hem zou. kunnen zijn .Hij voegde er
bij dat hij niet op mijn liefde, noch op
mijn dankbaarheid gesteld was, doch al
leen belangstelling had voor mijn stipte
gehoorzaamheid. Hij eiste van mij niets,
zei hij, dan deze gehoorzaamheid. Ik kon
genieten van alles wat hij mij gaf, ik kon
beschikken ovei zijn rijkdom zoveel ik
wilde. Als ik slechts in de gaten hield, dat
er een moment zou komen* waarop hij mij
zou zeggen wat ik te doen had. En dat zou
niet eens zo onprettig zijn, voegde hij er
aan toe. Een massa meisjes in dit land
zouden je benijden, zei hij lachend.
Wat was het dat hij eiste? Ik weet het
nu. Het is een spel dat begon daags na
die avond waarop hij mij alles vertelde.
Een spel dat hem helpt zijn absolute
macht te handhaven en zijn commerciële
tegenstanders knock-out te slaan als zij te
lastig worden naar zijn zin.
„Je bent zo heel anders dan de vrou
wen van dit land", zei hij eens. „Dat trekt
de mannen aan. Ze vliegen er in, dat zeg
ik je."
Hij had gelijk, ze vlogen erin. Hij voer
de mij op als een sirene, die de mannen
waarop hij zinspeelde moest verlokken en
binden,, verblinden en boeien, om ze ten
slotte te compromitteren en te vernieti
gen
Ik had het in het begin niet helemaal
door. Er kwamen mannen van andere on
dernemingen, mensen, die net iets minder
machtig waren dan mijn vader en soms
probeerden hem te dwarsbomen. Hij no
digde hen uit, hij behandelde hen aller
vriendelijkst en liet mij als gastvrouw op
treden. Zijn aantrekkelijke dochter! Het
waren meestal oudere mannen en in dit
land geboren, zeer gevoelig voor vrouwe
lijk schoon en snel ontvlambaar van ge
moed. Vaak werden zij verliefd op mij,
en als ik het merkte hield ik me op een
afstand en probeerde hen aan het ver
stand te brengen dat ik er niets van heb
ben moest. Maar zij waren merkwaardig
genoeg niet gauw uit het veld geslagen.
En later merkte ik waar dat aan lag: Hun
gastheer deed hun toezeggingenHij
zinspeelde op de mogelijkheid dat er wel
wat aan te doen zou zijn. en dat ik nu
eenmaal Europees bloed had.... en dat
hij een eventuele verbintenis, al zou dat
dan ook pas later gebeuren, zou toejui
chen. Zo hield hij hen aan de lijn....
Het commerciële stond ook bij hen voor
op, maar zij dachten op deze manier het
nuttige met het aangename te kunnen
verenigen.
En toen die arme sukkels, onafhankelijk
van elkaar en blind voor de val, zo ver
waren dat zij zich reeds in de machtige
onderneming van Vandearn waanden op
genomen als aanstaande schoonzoon,
trapte hun aanstaande schoonvader hen
naar beneden in de publieke spotternij.
Hij kocht journalisten om en liet lange,
sensationele artikelen publiceren over de
pogingen van zekere invloedrijke zaken
mensen om hun onderneming door middel
van de liefde te redden van de onder
gang. Artikelen met foto's erbij, genomen
op ogenblikken dat de sukkels zich ver
stout hadden zich in mijn nabijheid te
wagen. Compromitterende foto's, on
schuldige momenten dusdanig vastgelegd
dat zij met een verklarend onderschrift
wonder wat leken.
De zakelijke reputatie van de slacht
offers werd in alle gevallen onherstelbaar
verwoest. Mijn vader profiteerde van die
situatie om de betreffende ondernemingen
te naasten en zijn concurrenten voorgoed
uit te schakelen. En ik was daarbij hel
nuttige, onfeilbare instrument
Het lijkt eenvoudig als ik het zo vertel,
maar het duurde lang voordat ik begreep
hoe het in zijn werk ging. Toen ik het
door had weigerde ik verder in dit huis te
blijven en ik ging er vandoor. Hoe weinig
begreep ik welke macht deze man heeft!
Hij liet mij opsporen en terugbrengen,
volkomen legaal en met de welwillende
hulp van politie en justitie. Hij is im
mers mijn vader. Ik probeerde het nog
eens, en ik dacht toen een kans te heb
ben om naar het buitenland te komen.
Maar hij slaagde er gemakkelijk in alle
wegen voor mij af te snijden en alle mo
gelijkheden om weg te komen te vernie
tigen.
Wat moet ik doen? Hij is niet te ver
schalken. Ik zou niet eens met jou weg
kunnen gaan. Geloof maar gerust dat hij
precies weet waar ik iedere avond met je
geweest ben. En dat hij morgen weten
dat je hier op mijn kamer was."
Ik zag het grauwe morgenlicht door
ramen komen en voelde me verstyia
ellendig van machteloze woede. Op
moment rijptê waarschijnlijk het Plan
mij om Vandearn te vermoorden n>
hoe en wanneer kon ik toen nog met
seffen. Ik heb er jaren op moeten w
ten. Ik heb het gedaan op het uiterste
ment, want ik ben een man die zulk
daad verafschuwt. Maar het kon niet
ders meer. Want Vandearn kwam me
de laatste hand te leggen aan een
werk, dat Victoria voorgoed van -n'
scheiden. Met duivelse geslepen'heiti
koude berekening voerde hij zijn pia
Hij vergat alleen één ding: ïiamenj
hij mij niet verslagen had, maar alle
delijk buiten gevecht gesteld.
Hij maakte mij het verblijf in
Amerika onmogelijk toen hij meiM
er met Victoria en mij aan de hano
Dat buiten gevecht -stellen oe"*
enkele dagen nadat Victoria mij ha" s
schiedenis verteld had, en wel op
voor dat moment afdoende mam y
liet mij een boodschap zenden wa
mij verzocht des middags bu hem
komen. Ik ging, maar niet nadat
toria op de hoogte had gesteld. T
moedde namelijk dat hij mij heel |lin.
tijd zou laten en misschien zou
deren Victoria nog te zien.
(Wordt
vervolgd
