Zwalkende zeekroeg" rond 1875
trefpunt van dorstige vissers
De Israëliet „Shulamith is van
Fransen bloede
1
Kennemer
Lantaarn
Na het gelag bombardeerden de klanten
elkaar met „vloten"
Old Clothes New
En nu is hij achter het ijzeren gordijn
verdwenen als „Kassiopéa"
Goed Autorijden
D
7
ONDEUGDEN OP DE NOORDZEE
Reddingboot voor
99 personen
Agenda voor Velsen
„Boekhouding" kampioen
van Hoogoven-competitie
REVUE VAN DE ZUÏDZIJ
Matroos van de
Gorredijk" overleden
Kijk Uit'seerste
schaakteam. koestert
kampioensaspiraties
Zuinigheid, die de
wijsheid bedriegt
Jump I speelde zich naar
het kampioenschap
ZATERDAG 12 JANUARI 1952
99
Het is niets nieuws, dat het Nederlandse volk halverwege de vorige eeuw
in handel en wandel een enigszins andere weg volgde dan tegenwoordig.
Zo'n honderd jaar geleden leefde een grote categorie der burgerij van
aardappelen en jenever. De oorzaak? Ten eerste waren deze producten
goedkope „voedingsmiddelen", waar men zich redelijk gezond bij voelde,
ten tweede had een deel der mensheid toentertijd tè weinig vrije tijd en
tè geringe inkomsten om zich edeler geneugten te kunnen permitteren.
„Drinken" was in die dagen nog geen volkszonde. Als de vrouwen van
wat minder aanzien 's middags de hoofden bij elkaar staken voor een
babbeltje werden er gewoonlijk geen precieuse kopjes thee geschonken,
maar grote „bellen oude klare". Op vissersschepen was de „borrel" een dei-
onmisbaarste en voornaamste victualiën, die de mannen op de zeebenen
moest houden althans dat dachten ze. Rond 1870 kwamen de eerste
zeilloggers in de vaart, die inplaats van vér Noordelijk, zoals de „hoekers",
„om de Zuid" en dus aanmerkelijk dichter bij huis op de haringjacht
gingen. Het zeebanket kwam volgens de maatstaven in die tijd bij bergen
aan de Vlaardingse en Maassluise afslagen.
De tapkast lokte
Het gouden tijdperk voor de Hollandse
vissers was aangebroken. Bovendien bleek,
dat de Nederlandse handelsgeest ook toen
een glorie vertoonde, die de schrik joeg in
de kringen van buitenlandse concurrenten.
„Hé", moeten verscheidene handige
Schiedamse jeneverstokers gedacht heb
ben „hier valt wat te verdienen!" Zij laad
den enkele zeilkotters en kleine loggers
met jenever, sigaren en tabak en zonden
die naar de visgronden waar een interna
tionale vloot deze „zwalkende zeekroegen"
zoals zij alras genoemd werden met luid
gejuich begroette.
Bij mooi weer was de jajemschuiteen
trefpunt gelijk een cafeetje-op-de-hoek in
een volksbuurt. De dorstige vissers roeiden
in rappe vlekjes naar de lokkende tap
kast.
De heer Den Breems schetste de hierop
volgende tafrelen kort en duidelijk: „Er
werd ontzagwekkend gedronken door het
internationaal ploegje ruige zeebonken.
Want niet alleen Vlaardingse en Maassluise
stuurlui en matrozen lustten hun oorlam,
ook Engelse en Franse vissers zouden voor
geen geld spuwen in „Schiedam's Roem".
Meestentijds eindigde de vrolijke en luid
ruchtige samenkomst in een opzienbarende
ruzie, die uitliep op hete vechtpartijen tus
sen de naties onderling. Waren de kroeg-
vaarders terug aan boord van hun eigen
schip dan werden de meningsverschillen
tussen de schepelingen niet zelden voort
gezet en bekrachtigd met een bombarde
ment van oude „vloten" grote recht
hoekige kurken, waar de vleet op dreef.
Deze koene zee-oorlogjes waren uiter
aard niet bevorderlijk voor een intensieve
haringvisserij
De Noordzee „drooggelegd"
In 1887 werd de „jajemschuit" oii«er-
werp van een internationale conferentie in
Den Haag. Op grond van de besluiten
kwam in de betreffende landen, uitgezon
derd Frankrijk, een wet tot stand, waarbij
de verkoop van sterke drank op de Noord
zee buiten de territoriale wateren gewoon
eventjes verboden werd.
In onze Tweede Kamer verzette de af
gevaardigde van Schiedam zich echter
heftiglijk tegen deze wet, omdat naar
hij met tranen in de stem verzekerd moet
hebben de jeneverhandel op de vis
gronden belangrijk genoeg was om vier a
vijf branderijen in Schiedam aan het werk
te houden.
Dat was dan maar boud gezegd.
De Schiedamse stokers hebben evenwel
nog tot 1894 de tijd gehad om ongehinderd
hun bankrekening met deze bron van in
komsten te spekken. Frankrijk was hier de
oorzaak van, want tussen de visserssche
pen op de Noordzee voeren namelijk ook
Franse „bistrots" waar de „vissers" het
zout van de maatjes met de vloeibare zon
neschijn van de wijn uit de hese kelen kon
den spoelen. De wet was door Frankrijk
immers niet aangenomen
„Fortuinlijke" smokkelarij
Na 1894 behoefden de vissers zich nog
niet direct over een „leren tong" te bekla
gen, want nu vertrok een aantal smokkel-
kotters uit Schiedam. Deze scheepjes gin
gen in naam degelijk ter visserij, maar
tussen de collega's op zee werd de listig
verborgen lading spiritualiën naar boven
getorst.
Dezer dagen is een proef genomen met
een model van de reddingboten voor het
nieuwe passagiersschip van de Zweden-
Amerikalijn, dat te Vlissingen in aanbouw
is. Dit schip wordt voorzien van acht met
de hand voortbewogen schroefreddingboten
voor 99 personen, vier motorsloepen voor
passagiers, twee motorreddingboten met
radiotelegrafie-uitrusting en twee boten
voor gebruik in noodgevallen. De maat
schappij De Schelde heeft in haar licht-
metaalfabriek te Dordrecht op ware groot
te een model van een lichtmetalen redding
boot gebouwd, die, naar uit een proef bleek,
ruimschoots plaats biedt aan het bereken
de aantal van 99 personen.
ADVERTENTIE
reinigt uw kleding
Chemische reiniging
Koningsplein 8 - IJmuiden - Tel. 4886
ZATERDAG 12 JANUARI
Thalia, 19 en 21,15 uur: „Vrouwen zonder
naam".
Rex, 20 uur: „De man die mij gegeven
werd".
ZONDAG 13 JANUARI
Thalia, 15 uur: „Het boek der wildernis",
19 en 21,15 uur: „Vrouwen zonder naam".
Rex, 15 en 20 uur: „De man die mij ge
geven werd".
MAANDAG 14 JANUARI
Raadhuis, van 10 tot 12 uur: spreekuur
Burgemeester.
Nutsbibliotheekvan 10 tot 21,30 uur ge
opend.
Thalia, 20 uur: „Onder zwarte vlag".
Rex, 20 uur: „De man die mij gegeven
Werd".
Deze activiteiten hebben de „Iepen" on
der de Schiedammers een fortuin in de
schoot gegooid. Lang heeft deze onderkrui
perij niet geduurd, want vlak voor de
thuishaven patrouilleerde de „Argus"
een buitengemeen terechte naam voor dit
scheepje van de douane. Door de ver
scherpte controle op de uitgaande boten
verdween deze smokkelarij langzaam maar
zeker. Hiermee ging tevens een brokje be
denkelijke romantiek verloren.
Het glaasje-zonder-voetje heeft echter
op zee zijn functie behouden. In eer en
deugd.
In het sportpaviljoen „Watervliet" is Vrij
dagavond de voorlaatste ronde gespeeld van
de bridgecompetitie, uitgeschreven door de
afdeling bedrijfsontspanning van de Hoog
ovens.
Het team van de boekhouding, bestaande
uit de heren Wigmanv.d. Wees en Zand
bergenRoozenburg legde alvast beslag op
de eerste prijs, aangezien de nummers twee
op de ranglijst, de heer en mevrouw Van
Aalst en de heer en mevrouw Zwaneveld,
hen niet meer kunnen inhalen. De uitslagen
luiden: Singer BoysBreesaap 24—59 m.p.
MekogSparta 4442 m.p. Musketiers—Boek
houding 40—58 m.p.
De periode, waarin de haringvisserij
langzaamaan de kinderschoenen ont
groeide (en sommige dames nog geen
thee maar gewoon jeneverkransjes
hielden), baarde een schat van ro
mantiek, die eensdeels nu reeds lang
begraven is en aan de andere kant toch
in de visserij voortleeft. Er zijn op het
ogenblik nog maar weinig lieden, die
kunnen verhalen van de eerste zeer
lucratieve levensjaren der Hollandse
loggervisserij. Een van hen is een ge-
pensionneerd ambtenaar van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek in Den
Iiaag, de heer M. den Breems, de ach
terkleinzoon van een reder, die de be
langrijke opbloei van Vlaardingens vis
sershaven heeft mogen meemaken. De
documenten en overleveringen zijn van
vader op zoon gegaan, waardoor de nu
64-jarige grijzende Vlaardinger een vrij
nauwkeurig beeld kan geven van het
geen thans interessante historie is.
Hierbij het verhaal van de „jajemschui-
ten" excuseer het woord maar
zo heetten de varende drankwinkels aan
het eind van de vorige eeuw.
Oudercommissie gekozen voor
nieuwe school
Vele ouders van de leerlingen, die op 21
Januari voor de eerste maal de nieuwe
openbare lagere school aan de Van Die
penstraat en Stratingplantsoen zullen bin
nen gaan, waren Vrijdag in de fraaie gym
nastiekzaal bijeen voor de eerste ouder
avond, waaronder meer het schoolhoofd, de
heer P. Bosua zich heeft voorgesteld.
Er wordt begonnen met nog geen hon
derd leerlingen, doch getracht zal worden
dit aantal nog vóór 1 Februari op te voe
ren tot 120, opdat een vierde leerkracht
mogelijk wordt. De vijfde en zesde klasse
blijven nu nog gehandhaafd in de ir. Krij-
gerschool.
Tenslotte zijn vijf leden voor de Ouder
commissie gekozen: de heren W. van Gin-
kel, J. Suyk en D. Smit en de dames 01-
clenburger-Buur en Wegman-Retel.
Snelle hulp was tevergeefs
tt
De 54-jarige Markense matroos van de
IJmuidense logger „Gorredijk" (IJM 75),
die gistermiddag op een afstand van twee
uur stomen van de thuishaven ter hoogte
van Noordwijk in een ziedende zee door
een slag van de giek overboord sloeg en
door zijn makkers even later aan dek kon
worden gehesen, is aan de gevolgen van
dit ongeluk overleden. Het is de 54-jarige
gehuwde matroos Dirk Zondervan, vader
van vijf kinderen.
Alles is zoals wij in onze vorige editie
al meldden gistermiddag nog in het werk
gesteld, om de ongelukkige te helpen: tegen
twaalven voer de reddingboot „Prins Hen
drik" tussen de pieren van IJmuiden uit
met een zuurstofapparaat aan boord, daar
schipper Bert van Duyn radiotelefonisch
dringend om medische assistentie had ver
zocht met het oog op de précaire toestand
van de drenkeling. Toen de Gorredijk al
tussen de pieren was, is er nog een dokter
aan boord gezet de zee buitengaats was
te ruw om dat daar te doen maar het
mocht niet meer baten: de matroos is over
leden terwijl dokter De Vries nog aan
boord was. De zoon van Zondervan voer
eveneens op de „Gorredijk".
Het stoffelijk overschot van de matroos
is naar het lijkenhuisje bij het politiebureau
overgebracht.
IJmuiden was royaal in 1951
In het afgelopen jaar werd bij de Rijks
postspaarbank te IJmuiden
ingelegd: 1.096.348,12
en teruggevorderd: 1.470.819,79.
NA DE DUITSE TRAWLER, die een paar weken geleden op deze plaats is bespro
ken, is er voor vandaag een Franse stoomtrawler opgezocht. Frankrijk bouwde
vlak na de eerste wereldoorlog al grote trawler's in vergelijking met Engeland en
Duitsland althans. Frankrijk ligt nu eenmaal verder van de Noordelijke visgronden
dan de andere West-Europese landen, die aan de visvangst deelnemen. Daarbij komt
nog dat de Fransen met hun grote schepen de bij New Foundland gelegen visgronden
opzoeken evenals de Portugezen en de Spanjaarden. De Senateur Duhamel (F. 631) die
hierbij afgebeeld is, was een specifieke Franse stoomtrawler van groot formaat en
eigenaardig is het dat Frankrijk dit schip niet zelf bouwde, maar dat aan de Schotten
heeft overgelaten.
1-Iet was namelijk Hall, Russell Co.
Ltd. in Aberdeen die het schip in 1927 op
leverde aan de Société Anonyme Les
Pêcheries de Fécamp. De bruto inhoud van
de „Duhamel" bedroeg 913 ton en netto
361 ton, de lengte tussen de loodlijnen was
58,59, de breedte 8,48 en de holte 4,91 m.
De werf in Aberdeen was een oude relatie
van de Franse maatschappij.
In 1920 was immers de „Simon Duhamel"
daar al gebouwd, een schip van 585 ton bij
een lengte van 52,04. breedte 8,23 en een
holte van 4,27 m en ditzelfde schip kunnen
we momenteel in de Vissershaven aan
treffen, hoewel er heel veel aan vooraf
gegaan is. Les Pêcheries de Fécamp deed
het schip op een goeie of misschien
kwade dag over aan Soc. Gravelinouse
de Pêche te Boulogne. De naam Simon
Duhamel verdween daardoor van het toneel
en van die tijd af was het de „Capitaine
Armand".
Ging de Senateur Duhamel in de tweede
wereldoorlog verloren, de vroegere „Si
mon", zij het dan onder een andere naam,
bleef behouden, doch vijf jaar na staking
der vijandelijkheden, ging de trawler
Frankrijk verlaten. Het vaartuig ging
thuisbehoren in Tel Aviv. De Diepzee Vis
serij Mij. Zrah had het aangekocht, het de
naam Shulamith (TA. 17) gegeven en na
aanvankelijk vanuit Oostende beheerd te
zijn zagen we deze trawler in 1951 menig
maal in IJmuiden. Inmiddels heeft men het
schip wederom een andere nationaliteit ge
geven. Eerst dus Frankrijk, daarna Irsael
komt dit ruim 30 jaar oude schip thans on
der Poolse vlag en natuurlijk heeft de
gebruikelijke naamsverandering weer
plaats gehad: „Kassiopéa" is er nog niet
zo lang geleden opgeschilderd.
Nieuwbouw
Nadat de S.A. Les Pêcheries de Fécamp
de Simon Duhamel had verkocht en de
Senateur Duhamel nieuw in de vaart had
gebracht breidde zij haar vloot geleide
lijk uit. De in 1926 gebouwde Lucien Fom-
taine, een schip van 1018 ton werd aange-
kocsht en verdoopt in Cap-Fagnet. In 1929
werd weer een nieuwgebouwd schip in
dienst gesteld, de Joseph Duhamel. het jaar
daarop kwam de Simon Duhamel II de
vloot versterken. Vijf jaar later werd de
„Viking" als grootste schip der rederij,
namelijk 1150 ton, in dienst gesteld, ook
weer een product van de werf in Aberdeen.
Maar toen in 1945 de balans kon worden
opgemaakt hadden de vijf oorlogsjaren hun
sporen wel achtergelaten. De rederij, die
voordat de oorlog uitbrak de beschikking
had over vijf flinke schepen van ruim 980
ton gemiddeld, moest ervaren, dat er drie
in de strijd gebleven waren. Slechts de
Cap-Fagnet en de Joseph Duhamel had
den het er goed afgebracht, waarmede men
dus de visserij kon voortzetten.
ARIE VAN DER VEER
(Nadruk verboden).
Zusje van de Poolse „Kassiopéa" (ex-Shulamith)de „Senateur Duhamel'
Dagelijks openen grossiers- en import
firma's hun nieuwe kantoorruimten en
magazijnen in het Groothandelsgebouw te
Rotterdam, dat tot stand is gekomen in
vrijwillige samenwerking van Rotterdamse
groothandelaren, van wie bij het bombar
dement in 1940 een totaal bebouwd opper
vlak van 400.000 m3. aan kantoor- en op
slagruimte werd vernietigd. Nog deze zomer
zullen meer dan 150 deelnemers aan dit
project in het 220 m. lange, 80 m. brede en
33 m. hoge gebouwencomplex, dat een
totaal verhuurbaar oppervlak van 100.000
m2. heeft, hun intrek hebben genomen.
Het gebouw is een ontwerp van de Rotter
damse architecten Van Tijen en Maaskant.
Rap ventje
De kleine man, die Dinsdag
naar het politiebureau op het
Tiberiusplein huppelde met een
gevonden portemonnaie in z'n
rechterknuist geklemd zal niet
geweten hebben, hoe dicht de
rechtmatige eigenares van deze
met liefst 80 gulden en een bril
gevulde knip bij een ferme ze
nuwinzinking is geweest, toen
zij haar verlies luttele mi
nuten tevoren had gemerkt.
Deze ongeveer negenjarige jon
geling wist helemaal nergens
van, maar vond alleen maar
een beurs, keek niet, dacht
niks maar liep linea-recta naar
de Tiberijnse hallen, waar hij
een pluim van een agent kreeg
en tevreden de klapdeur weer
uitbuitelde.
De verliezeres van de tachtig
gulden, die onmiddellijk de
toeverlaat van alle bedrukte
verliezers opbelde, kreeg dus
te horen, dat het jongetje net
weg, maar de beurs terecht
was.
De agent vertelde later, hoe
het jongetje argeloos had ge
zegd, dat zijn moeder hem al
toos voorhield: „wat je vindt
moet je terugbrengen". En dat
had het jongetje zonder dralen
gedaan. Heel gewoon.
Heel gewoon, maar bescha
mend voor de meneren en me
vrouwen, die een gevonden
voorwerp als een meevallertje
beschouwen en het „vergeten"
direct even bij de hoeders der
kwijtgeraakte zaken te melden.
Ouders, Iet op!
Zes Haarlemse mannen van
om en de bij de acht jaren
stapten in de avondschemering
van Woensdag door de Kenne-
merlaan, hoopvol opblikkend
naar elke auto, die voorbij-
stoof.
Uit hoofde van zijn bei'oeps-
nieuwsgierigheid heeft onder
getekende gestopt met de uit
nodiging om mee te rijden in
de richting van de Spaarne-
slad.
Nou, graag hè.
Dankuwelmeneerenwatteboffie
dattemenoumeekennerije. Nou
krijgemeteminstenietopons
duvelvanmemoeder.
Gevraagd, waarom deze jon
gelingsvereniging zich op dit
vreemde uur liftend door Ken-
nemerland bewoog antwoordde
de hoofdman, datte ze soches
uit Haarlem waren vertrokken
naar de IJmuidense duinen,
want daar kèje lol hebbe.
Nee, ze hadden niets gevon
den. Echt niet, voel maar in
me zakko, assu me niet gelooft.
En als jullie nu eens niet
terug hadden kunnen lopen of
verdwaald waren in de duinen?
Dan waren ze lekker in een
bunker gaan maffen. De rooie
heeft een jas aan en daar wazze
dan onder gekrope.
Commentaar is wijders over
bodig.
In rook
Een Beverwijkse dame van
de Matersweg kwam deze week
snikkende bij de politie ver
klaren, dat er driehonderd
twintig gulden naar de barre
biesjes waren gegaan. De po
litie zette de speurdersneus in
het geval en snuffelde net zo
lang, tot de vierjarige zoon des
huizes door de mand viel en
argeloos vertelde, dat hij de
mooie gekleurde briefjes uit de
la in de kolenkit had gedepo
neerd, vanwaar ze hoogstwaar
schijnlijk via de kachel door
de schoorsteen zijn verdwenen.
Driehonderdtwintig gulden.
Ge wurm
De twee jeugdige gebroeders
die een paar dagen geleden
ijverig in de Zuidelijke dijk
van het Noordzeekanaal aan
het diep-delven waren en die
door geüniformeerde wakers
over orde en recht op de vuile
vingertjes werden getikt, ble
ken geenszins van plan te zijn
hun woonplaats onder water
te zetten. Al ware het gevaar
niet denkbeeldig bij dit man
moedig graafwerk met levens
grote schoppen in de stugge
klei van de waterwering.
Maar de IJmuiderstraatweg
en de achtergelegen wijken
kunnen gerust zijn: het is uit
met de ondermijnende arbeid
dezer broederschap. En de bres
is gedicht.
De opzet van de noeste ar
beid bleek het zoeken naar
pieren ofwel wurmen te zijn,
verklaarden de mannen ernstig
en enigszins geschrokken te
genover de betrappende gen
darm. „Niet om mee te vissen,
meneer, maar voor onze kie
vit." „Voor onze kievit" her
haalden de knapen, toen de
agent een moment verwonderd
opkeek bij het vernemen van
deze ongewone drijfveer. „Die
hebben we in de Kennemer-
laan gevonden en nou had'ie
honger en nou gingen we wur
men zoeken."
Heel simpel en heel logisch.
Maar de grote mensen heb
ben hun dijken helaas niet ge
bouwd om kieviten van kleine
jongetjes een wurmendiner te
verschaffen (daar zou toch
eens iets aan gedaan moeten
worden, want waar blijft de
maatschappij op die manier
alle particulier initiatief wordt
met grove voeten getreden),
zodat de jongetjes hun schop
pen opnamen en ontsteld naar
huis gingen om de kievit kond
te doen, dat hij het met nood
rantsoenen moest stellen.
In zijn achterhoofd heeft de
politieman het bepaald naar
gevonden, hoop ik. In elk ge
val. de hongerende kievit is
naar Velserbeek verhuisd,
waar de pieren niet in dijken
maar in de vrije natuur voor
komen, zodat er toch nog een
gelukkig eind aan het verhaal
is. Ook voor de pieren in de
dijk.
Ondanks alles zijn jullie
heerlijke jongens, jongens.
Brandende streepjes
Hoe riskant het achteloos
plaatsen van zogenaamde
droogi'ekjes om brandende
kachels kan zijn, heeft een
zorgzame huisvroxxw in het
Santpoortse ervaren: toen zij
even van huis was, vatte de
drogende pyjamas-broek van
heur heer gemaal stiekum
vlam en de duplex-bovenbuur
rook alx-as, dat het beneden niet
pluis was en dat daar een
zware pijp gerookt wex'd. De
buur sloeg kordaat een ruitje
in, wrong zich naar binnen en
bluste de voortschrijdende
broekebrand.
Na vandaag: alle droogi'ekjes
veilig-ver van alle brandende
kachels.
Om te onthouden
Om verkeerd bellen van on
ze geëerde telefooncliëntele te
vooi'komen, woi'de hierbij mee
gedeeld. dat het telefoonnum
mer 5389 uitsluitend voor re
dactiezaken geopend is; dat
andere 5437 is bestemd voor
advertenties en abonnementen
en' alles wat daarmee annex is.
Wij vinden het niet zo erg,
als er verkeex'd gebeld wordt,
maar u kost het allemaal maar
extra centjes en extra moeite.
Het „avondnummer" 8061 in
Santpoort is alléén voor redac
tiezaken. Dus niet voor adver
tenties en abonnementen.
Bats!
Een foeterende juffrouw, die
de tweeduizend weken nog
maar net achter de rug heeft
(kan zij eerlijk zeggen) schrijft
een schotschrift tegen de lie
den, die in de regen met een
automobiel rondrijden en dan
op hoeken van straten vrolijk
door de kuilen van het Velsen-
se plaveisel huppelen, welke
plassen als gevolg van de op-
gemelde regen in aardige mod-
deidoadjes zijn veranderd.
Alsdan lopen op de aangx-en-
zende tx-ottoirs soms aardige
juffrouwen ün nylons gestoken
tot het dramatisch moment
waarop de automobilisten flui
tend om de hoek gaan en....
bats!!!
Ge kent dat.
Dat is soms heviger dan een
complete moesson en een vol
wassen douche samen en als
de auto al kilometers verderop
met zijn uitlaat kwispelt, staan
die duizend weken verslagen
op de trottoirs met haar ny
lons naar de maan en haar an
ders zo lieve hartjes vol bittex-e
gramschap.
Automannen: spaar de vrou-
ven. mijdt plassen waar deze
vrouwen zich nevens ophouden
en vooi'kom begrijpelijk ge-
foeter. LAMPENIER.
Winst tegen „Het Oosten'
De afgelopen week is voor de Kijk Uit-
tientallen succesvol geweest, zowel het
eei'Ste als het tweede wisten de volle winst
binnen te halen. Kijk Uit II ondernam Dins
dagavond de reis ï.aar Heemstede III en wist
daar een 4!44V4 stand te behalen, maar de
afgebroken partij staat voor Kijk Uit zeer
gunstig, zodat hier alle kans is op een over
winning. Plugboer aan het eerste bord kon
het niet bolwerken; hij vergiste zich in een
combinatie, wat hem op verlies van een stuk
kwam te staan. Hillecamp maakte in de
opening een blunder, hield echter nog stand,
maar bij het afbreken gaf hij zich gewonnen.
Scheurkogel stond al spoedig twee stukken
voor, zijn tegenstander hield taai vol, maar
kon verlies niet voorkomen. Spuls liet zich
pardoes mat zetten. Bij Kraaienoord begon
echter de victorie; hij verzekerde zich van
de goede loper en dat was voldoende om te
winnen. Ook Aarsen speelde een goede partij
en wjst zijn tegenstander met een fraaie
combinatie tot opgeven te dwingen. M. Lan-
ser maakte handig gebruik van een onnauw
keurigheid van zijn tegenstander in het
eindspel, die de keuze had de dame te ver
liezen of mat gezet te worden. Hijkoop speel
de rustig en gedegen en had bij het afbreken
een gewonnen stelling bereikt. Ringers kreeg
een eindspel te behandelen, waarin hij een
pion meer had, kon echter geen winst ont
dekken en nam genoegen met remise. Ver-
laak kreeg het hard te vei'duren. de pionnen
van zijn tegenstander rukten onweerstaan
baar naar voren en beslisten de strijd.
Woensdag was Kijk Uit I aan de beurt om
de strijd op te nemen tegen Het Oosten II. P
Lanser verraste zijn tegenstander met een
combinatie, die hij niet vermocht op te los
sen en won gemaakkelijk. Gordijn boette
bij een algemene ruil van stukken een toren
in en bij het afbreken was zijn stand hope
loos. De'Haas toonde zich in het eindspel van
loper tegen loper en zes pionnen de meer
dere en won. Tlendrikse wist :1 spoedig een
pion te veroveren, maar in een toreneindspel
kwam hij niet verder dan tot remise. Visser
kreeg bij gelijke stelling d<_ dame „cadeau",
die hij hoffelijk accepteerde. Stals speelde
een gedegen partijtje dat bij het afbreken
een x-emisestelling opleverde. P. de Boer was
best op dreef en zegevierde; Kistemaker
stond bij het afbreken in kwaliteit voor; M.
Lanser had geen moeite om zijn partij tot
een goed einde te brengen, maar Verlaak
kon niet op tegen het puike spel van zijn
tegenstander en verloor. Eindstand 52 voor
Kijk Uit, met drie afgebroken partijen, die
minstens 1'4 punt opleveren. Door dit resul
taat gaat Kijk Uit I aan de kop van haar
afdeling en beginnen er kampioenskansen
op te dagen.
Maandag spelen het vierde en vijfde tien
tal een thuiswedstrijd tegen „De Uil" II uit
Hillegom en VAS IV uit Amsterdam.
Wie minder eet dan goed is, merkt pas
later de schadelijke gevolgen.
Maakt U te weinig reclame, dan komt
U (later) bedrogen uit
Adverteren in dagbladen maakt Uw
zaak sterk, ook voor de toekomst.
Bedenk, wat dagbladreclame vermag
Dit blad brengt de naam er IN!
Dinsdagavond heeft de bridgeclub Jump I
een wedstrijd gespeeld tegen Kennemers I
uit Santpoort en won deze na felle strijd met
klein verschil. Door deze overwinning is
Jump I kampioen van baar afdeling ge
worden.
Dit heugelijk feit werd Woensdagavond in
hotel „Kennemei'hof" door de voorzitter
bekend gemaakt, waarbij hij een stoffelijk
blijk van waardering aan het quartet Jonker
Wittebrood en KuiperMains overhan
digde. Woensdagavond hebben drie teams
een wedstrijd gespeeld. De uitslagen luiden:
Jump II verliest van bridgeclub „1951" I
met 5728 m.p.; Jump II wint van Sans
Atout IX met 43—33 m.p.: Jump IV verliest
van „1951" III met 6239 m.p.
Tevens werd door de overige leden een
„Howell" gespeeld.
Hiexwan luiden de uitslagen: 1. Kuiper
Mains 5214 p.; 2. Jonker—Wittebrood 48V4 p.;
3. en 4. HeynenWonink 3514 p.; 3. en 4. Mw.
van DokLaman 35'4 p.; 5. dames Olden
burgRolloos 34 p.; 6. Van der BurgKra
mer 33 p.: 7. en 8. Mw. de Haas—Koudijs 30
p.; 7. en 8. dames Brouwer—Konz 30 p.; 9.
De HaasKonz 25 p.
ADVERTENTIE
DUYN's AUTORIJSCHOOL
Kalverstraat 20 - IJmuiden-Oost - Tel. 4806
EEöAfYKCr
PLOTSELING IS ER een ontwikkeling
in de Belgische affaire gekomen die
door de Zuidelijke vakbroeders vermoede
lijk wel met het praedicaat „dramatisch"
getooid zal worden. Nadat eerst een Vem-
mer al een achterdeurtje had opengedrukt
in Oostende en met succes een haringvoor-
raadje in de koopvaardijhaven had gelost
daartoe vermomd als vrachtschip
zijn er Vx-ijdag drie Nederlanders binnen
gekomen, die hun stormvangsten aan de
wal zetten. Duizend kisten van drie sche
pen, duizend kisten, die met geen moge
lijkheid naar IJmuiden of Scheveningen te
krijgen waren omdat het dan allemaal
„stank" was geworden, nog afgezien van
de kosten.
Deze gebeurtenissen zijn olie op het
vuurtje in Zuidelijke visserijkringen om
de Nederlandse visimpox't de voet verder
dwars te zetten en de Benelux in dit spe
ciale opzicht nog een poosje langer op te
houden.
Wij willen niet bewex-en, dat de motie
ven van de Belgen zo onbegrijpelijk zijn,
want hun angst voor een vrijgegeven im
port uit Nederland is wel degelijk op enige
aanwijsbare gronden gebaseerd, maar het
ophangen van de hele zaak aan dit „inci
dent" gaat toch wel wat ver.
Er zit nu iets anders achter, iets, dat
wellicht een oplossing kan forceren. Nu de
affaix-e door deze „blokkadebreuk", die
eigenlijk niets meer dan een noodsprong
is, weer in de belangstelling ook van de
regeringsautox-iteiten is getrokken, is de
kans niet uitgesloten, dat beide partijen op
het hoogste niveau weer gaan praten, om
er eindelijk eens „uit" te komen.
E EENHEID van het IJmuidense visse
rijbedrijf is een kostbaar goed, dat
niet genoeg beschermd kan worden. Die
eenheid is nog verre van ideaal, dat kan
zelfs een leek zien, als hij de Zuidzij langs
wandelt.
Toch is het de vraag, of de Belgen in dit
opzicht verder zijn op dit pad dan wij
de volkomen doorki'uising van de opvang-
regeling door één bepaalde reder heeft
ginds vele en grote brokken gemaakt en
de gezamenlijke opvangerij was haast niet
meer staande te houden, toen een der
grootmachten er rustig „onderdoor kroop".
IJmuiden heeft dat gelukkig niet ge
kend, al zijn er momenten geweest, waarop
de groothandelaar-reder zijn beide belan
gen moest laten gelden en een partij koos,
die niet die van de Zuidzij was.
Is deze kracht van IJmuiden ondanks
alles en wel degelijk een kracht wel
licht een der vele oorzaken van de be
nauwdheden rond Oostendes vismijn?
