Besprekingen over de unie en
Nieuw Guinea zijn begonnen
•Clowntje Riek
Lynne Thorn's
dilemma
Toespraken van staatssecretaris
Blom en professor Supomo
Carl sen door Lloyds
gedecoreerd
Generaal Templer
Hoge Commissaris
voor Malakka
Financiële Gemenebest
conferentie in Londen
Uitvaartdienst van
maarschalk Delattre
De zaak-Van der Putten
Franse tapijt-ontwerper in Haarlem
Directeur Amsterdams Concertgebouw
zal feestelijk worden gehuldigd
Toezicht op het
Credietwezen
Arrestatie in de
roofzaak in Halfweg
Kistenfabriek in as gelegd
4
Vertraagd vertrek stuurde
New Yorks plannen in de war
Engeland, arme bankier
Minister Staf ziet af
van verder onderzoek
Voor de kinderen
Vorming van een „Rudolf Mengelbergfonds"
Burgerlijke stand
van Haarlem
Wetsontwerp in Eerste Kamer
aangenomen
Felle brand in Overschie
FEUILLETON
WOENSDAG 16 JANUARI 1952
Dinsdagmiddag is in Den Haag in de
Lairessezaal op het Binnenhof de eerste
plenaire vergadering gehouden van de leden
en adviseurs der door de regering van de
republiek Indonesië aangewezen missie on
der leiding van prof. dr. Raden Supomo en
van de door de Nederlandse minister-pre
sident ingestelde interdepartementale com
missie onder leiding van de staatssecreta
rissen mr. N. S. Blom en L. Götzen. Voor
het begin der besprekingen werden rede
voeringen uitgesproken door staatssecre
taris Blom en prof. Supomo.
Staatssecretaris Blom herinnerde eraan,
dat Indonesië een voortgezette samenwer
king en een goede onderlinge verhouding
gaarne op prijs stelt, doch dat in Indonesië
gemeend wordt, dal het voortbestaan van
de Nederlands-Indonesische Unie aan
zulk een in het belang van beide landen
zijnde samenwerking en goede verhouding
in de weg staat, en dat het Nieuw Guinea-
of Irian-probleem daarvoor eveneens een
struikelblok vormt.
De Nederlandse regering heeft zich be
reid verklaard mede te werken aan een ge
zamenlijke bestudering van de vraag, welke
herziening van de basis der wederzijdse be
trekkingen voor beide partijen aanvaard
baar zou zijn.
Met betrekking tot het Nieuw Guinea-
probleem deed de Nederlandse regering
weten, dat zij een voor beide landen aan
vaardbare oplossing van dat vraagstuk niet
zag, omdat de wederzijdse uitgangspunten
daarvoor te ver uiteen schijnen te liggen.
Toch kon de Nederlandse regering zich er
mede verenigen dat ook het Nieuw Guinea-
probleem bij de te voeren besprekingen
aan de orde zou komen.
Het voorbereidend overleg verliep zeer
voorspoedig en was reeds in zijn eindfase,
toen de inbeslagneming geschiedde op een
Nederlands schip van in transit zijnde re
geringslading, ten dele bestaande uit wape
nen en ammunitie, bestemd voor de over
heid in Nieuw Guinea.
De Indonesische regering heeft hiervoor
een motivering gegeven. Bevredigd is de
Nederlandse regering daardoor niet, maar
de motivering heeft het haar mogelijk ge
maakt deze aangelegenheid los te maken
van de unie-besprekingen.
,.Het heeft geen zin te verbloemen", al
dus mr. Blom. „dat het ons in Nederland
niet ontgaat, dat de redenen, welke tot de
verlate aanvang van onze besprekingen
hebben geleid op een of andere wijze ver
band houden met het Nieuw Guinea-pro-
bleem, maar ondanks dat probleem geldt
voor Nederland dat het belang van onze
beide landen een vruchtbare samenwer
king vordert", zo zei mr. Blom. „Het is
steeds de Nederlandse politiek geweest en
het is dat nog om al het mogelijke te doen
om een goede samenwerking tussen onze
LONDEN (Reuter). Kapitein Carlsen
van de „Flying Enterprise" is Dinsdag in
de zaal van Lloyds gedecoreerd met de zil
veren Lloyds-médaille. Duizenden leden
van het personeel van Lloyds waren bij de
plechtigheid aanwezig en velen klommen
op bureaux en tafels om beter te kunnen
zien.
De president van Lloyds, Matthew Drys-
dale, speldde Carlsen de médaille op de
borst, verklarend dat Carlsen door zijn
heldhaftig gedrag de schoonste tradities
van de zee had hooggehouden. De gezag
voerder zelf wist niets anders te zeggen,
dan dat hij maar moeilijk kon begrijpen j
wat er eigenlijk om hem gaande was.
„Het is niets"
In een vraaggesprek voor de Amerikaanse
televisie heeft kapitein Carlsen verklaard,
dat hij liever niet zo in New York wordt
ontvangen als men zich daar voorstelt. „Ik
ben van mening, dat ik niets gepresteerd
heb. Het zou een andere zaak zijn, als ik er
in was geslaagd de „Flying Enterprise" in
veilige haven te brengen. In feite heb ik
slechts getracht mijn plicht te doen en ik
heb mijn verlies genomen als een goed ver
liezer".
De plannen voor de grootse ontvangst
van kapitein Carlsen zijn overigens in de
war gestuurd door onvoorziene moeilijk
heden met het Amerikaanse vliegtuig, dat
hem naar New York zou vervoeren. Twee
uur na het passeren van het Ierse vliegveld
Shannon moest dit toestel terugkeren
wegens een defect aan de verwarming van
een der vleugels, waardoor gevaar voor
ijsafzetting ontstond. Het vertrek van
Carlsen is daardoor vertraagd tot heden
middag twee uur, zodat de gezagvoerder
niet voor Donderdag in New York kan arri
veren. De organisatoren van het „helden
welkom" begonnen hedenmorgen ijlings
hun voorbereidingen te herzien.
beide landen te bevorderen. Wij zien daar
in wel degelijk ook een Nederlands belang
en in die overtuiging willen wij ook thans
naar positieve resultaten streven. Wij hopen
daarom, dat onze besprekingen kunnen bij
dragen tot een verbetering van de betrek
kingen welke waarlijk wel enige verbete
ring behoeven".
Prof Supono antwoordt
In zijn antwoord aan staatssecretaris
Blom zei prof. Supomo onder meer:
„De betrekkingen, die momenteel tussen
onze beide landen bestaan, zijn verre van
gezond te noemen. De twee grondoorzaken
hiervan zijn: de Indonesisch-Nederlandse
unie, die voor Indonesië onacceptabel is
gebleken en in beider belang opgeheven
moet worden, omdat zij een hindernis
vormt voor een goede samenwerking tus
sen Indonesia en Nederland, en de Irian-
of Nieuw Guinea-kwestie, die eveneens
een ernstig struikelblok vormt voor het
bestaan van goede betrekkingen tussen onze
beide landen.
Het is goed, dat wij deze beide kwesties
gelijktijdig behandelen, aangezien de op
lossing van de ene kwestie zonder dat de
andere kwestie mede opgelost wordt, een
kwaal zou achterlaten, die de volledige
gezondmaking van de Indonesisch-Neder
landse betrekkingen zou blijven belem
meren.
De besprekingen zullen niet direct for
meel bindend zijn voor de regeringen.
De Indonesische regering stelt er even
wel prijs op dat indien zij tot positieve
resultaten mochten leiden, over deze resul
taten zo snel mogelijk door de beide rege
ringen een beslissing zal worden genomen".
Als jonge souvereine staat wenst Indo
nesië volledige inhoud te geven aan haar
souvereiniteit. Dit betekent, dat Indonesië
iedere overeenkomst zal verwerpen, die in
breuk maakt op haar souvereiniteit.
De verhouding Indonesië-Nederland ver
keert nog in een phase van groei. Daarom
moet niet worden gezocht naar een vorm
van samenwerking, die straks knellend
zal blijken te zijn voor één van beide lan
den en dus als vorm van samenwerking
opnieuw ongedaan moet worden gemaakt.
Het wezen der samenwerking is primair,
de vorm is slechts van secundaire bete
kenis en moet als zodanig worden prijs ge
geven, zodra zij niet meer aan het doen
functionneren van die samenwerking be
antwoordt.
Omdat de nieuwe verhouding Indonesië-
Nederland nog in ontwikkeling is. ziet de
Indonesische regering geen heil in het
zoveel mogelijk formeel vastleggen van de
terreinen van samenwerking. Alleen dat
gene moet geregeld werden, waaraan wer
kelijk behoefte bestaat.
Tenslotte verklaarde prof. Supomo dat
de bewuste wil tot samenwerking aan de
zijde van de Indonesische regering steeds
aanwezig is.
Hij hoopte namens de Indonesische re
gering van ganser harte, dat de besprekin
gen tot vruchtbare resultaten mogen lei
den.
LONDEN (A.F.P.). Generaal Sir Ge
rald Templer is benoemd tot Hoge Commis
saris van Malakka, aldus een officieel te
Londen uitgegeven communiqué.
Templer zal, behalve de gewone burger
lijke verantwoordelijkheden van Hoge
Commissaris, ook tot taak hebben het lei
den van alle militaire en politiële operaties.
Verder is de benoeming voorgesteld van
een adjunct-hoge-commissaris voor de
duur van de noodtoestand in Malakka.
Templer was tot op heden opperbevel
hebber van het Oostelijk militair gebied
der Britse eilanden.
Singapore
De koloniale secretaris van Hongkong,
John Fearns Nicoll, is benoemd tot gouver
neur en opperbevelhebber van Singapore,
als opvolger van Sir Franklin Charles Gim-
son. De Koning heeft de benoeming be
krachtigd.
LONDEN, (Reuter) De ministers van
Financiën van negen landen van het Britse
Gemenebest zijn Dinsdag besprekingen
begonnen over de financiële crisis, waarin
PARIJS (Reuter) De uitvaartdienst
voor maarschalk Jean Delattre de Tassigny
begon vanochtend met een mis in de Notre
Dame, opgedragen door de aartsbisschop
van Parijs, mgr. Feltin, die geassisteerd
werd door de pauselijke nuntius mgr. Ron-
calli.
Onder een laaghangende, gryze wolken
lucht was een reusachtige menigte samen
gestroomd op het plein voor de Notre
Dame, dat door een dubbel cordon van mi
litairen in groot tenue was afgezet. Voor
alle ramen van de gebouwen in het rond,
en zelfs op de daken, hadden de mensen zich
verzameld om van de plechtigheid getuige
te kunnen zijn. De ontstoken straatlan
taarns waren omfloersd.
In het schip van de kathedraal was een
haag gevormd van vierhonderd vlaggen,
door oudstrijders gedragen.
De weduwe van de maarschalk nam
plaats ter rechterzijde van de katafalk. Een
andere plaats bij de katafalk was ingeno
men door de keizerin van Annam.
Op de vragen van het Tweede Kamerlid
de heer Ritmeester (V.V.D.) over de zaak-
Van der Putten heeft minister Staf thans
geantwoord, dat de rapporten van de com-
missie-Huysmans, die destijds zijn uitge
bracht aan de commandant van het Ko
ninklijk Nederlands-Indonesisch Leger en
ii j- die voor intern gebruik in dat leger waren
het sterhnggeb.ed thans verkeert, en d.e bestcmdi aan de voorzitter van de Tweede
ernstiger is dan de beide anders crises, die
dit gebied reeds sedert de oorlog heeft door
gemaakt.
De Provinciale Staten van Utrecht heb
ben besloten tot het vervaardigen van een
provinciale vlag, die in rood en wit wordt
uitgevoerd en noch de Hollandse leeuw, noch
het"Utrechtse stedelijke wapen, maar uitslui
tend het kruis uit het wapen van het oude
bisdom Utrecht zal voeren.
De bijeenkomst, waaraan ook hoogge
plaatste financiële functionarissen en eco
nomische deskundigen van Engeland, Ca
nada, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-
Afrika, India, Pakistan, Ceylon, Zuid-
Rhodesia, de Britse koloniën en andere
overzeese gebiedsdelen van Engeland deel
nemen staat onder leiding van de Engelse
minister van Financiën, Butler.
Het voornaamste doel der bijeenkomst
der besprekingen is een einde te maken aan
de achteruitgang van de goud- en dollar
reserves van het sterlinggebied, die thans
het gevaarlijk lage niveau van 843 millioen
pond sterling hebben bereikt. Het sterling
gebied, waarvan Engeland de bankier is,
heeft thans niet alleen met het dollargebied,
doch ook' met de rest van de wereld, in
clusief de Europese betalingsunie, een pas
sieve betalingsbalans.
Ten behoeve van de besprekingen der
ministers is door ongeveer 45 financiële
functionarissen en economische deskundigen
van de landen van het Gemenebest een Eveneens heeft hij afgezien van het nemen
Kamer ter vertrouwelijke kennisneming
door de leden zullen worden aangeboden.
Het rapport van de commissie-Zaayer is
reeds op 11 Juli 1951 aan de voorzitters
van de Eerste en de Tweede Kamer ter
vertrouwelijke kennisneming door de leden
aangeboden.
De minister stemt in met de conclusies
van het rapporl-Zaayer. Hij zou een ver
der onderzoek gewenst achten, indien dit
slechts mogelijk ware. Hij is echter van
oordeel dat er als gevolg van de omstan
digheden zoals de overdracht van de
souvereiniteit aan Indonesië geen moge
lijkheden meer zijn om door het instellen
van een verder onderzoek te komen tot een
objectieve en juiste reconstructie van wat
wel en niet waar is van de beweerde mis
standen.
Nu zijns inziens een dergelijk onderzoek
tot de praktische onmogelijkheden behoort
en op goede gronden mag worden aange
nomen, dat het niet tot het verkrijgen van
een zuiver beeld van de beweerde misstan
den in Indonesië zal kunnen leiden, heeft
hij van het instellen daarvan afgezien.
statistisch overzicht samengesteld.
In kringen van het Engelse ministerie
van Financiën noemt men de conferentie
een bijeenkomst van gelijke deelgenoten,
voor wie het van groot belang is, dat de
wederzijdse waarborgen en voordelen,
welke de landen van het gemenebest ge
nieten. gehandhaafd blijven.
Een van de belangrijkste punten van be-
snreking wordt vermoedelijk gevormd door
de vraag, of het sterlinggebied dollar-
leningen moet trachten te verkrijgen van
de Amerikaanse regering, van particuliere
Amerikaanse belangen of van de wereld
bank.
Felix de Nobel en Bode Rapp
kregen Franse onderscheiding
De musicus Felix de Nobel en de zangeres
Bodi Rapp zijn door de Franse regering
tot „Officier d'Académie" benoemd.
Jan Klaassen hield de zak in de hoogte.
„Er zit 'n heleboel geld in!", zei hij. „Allemaal voor de huisbaas!"
„Jaaa!", riepen de kinderen.
„Nou hoop ik maar, dat ik geen rover tegenkom", zei Jan Klaassen.
Maar kijk. net. had hij het gezegd, of daar kwam opeens 'n woeste rover, met 'n
zwarte baard en een geweer, op Jan Klaassen toe gerend.
„Hier dat geld!", brulde de rover. „Dat kan ik wel gebruiken!"
„Maar dat geld moet ik naar de huisbaas brengen, meneer de rover!", zei Jan Klaassen
verschrikt.
„Kan me niet schelenhier die zak met geld of ik schiet je morsdood!", schreeuwde
de rover.
„Oooooo!", zeiden de kinderen. „Wat 'n lelijke dief! Niet geven, hoor, Jan Klaassen."
Maar Jan Klaassen keek naar het gevaarlijke geweer van de rover. En de rover pakte
hem ineens de geldzak af! Dat was 'n lelijke streek.
Maar wacht eventjes. daar pakte Jan Klaassen een flinke stok en.pats, pats,
pats!, daar tracteerde hij de rover mee op 'n flink pak slaag
„Goed zo!", juichten cje kinderen op straat
van enige maatregel tegen de heer Van
der Putten.
De vraag van de heer Ritmeester, of het
waar is, dat rapporten over de zaak-Van
der Putten welke rechtstreeks bestemd
waren voor de minister, door ambtenaren
van zijn ministerie onderschept en ver
anderd zijn, beantwoordt minister Staf ont
kennend.
De N.V. Textielfabriek Elias biedt aan
het gemeentebestuur van Eindhoven voor
de trouwzaal van het Zaterdag te openen
stadhuis een groot, in eigen atelier te ver
vaardigen wandtapijt aan, dat ontworpen
is door Jean Lurgat, een van de belang
rijkste Franse vernieuwers van de gobe
linkunst. Ook Koningin Juliana bezit een
door hem ontworpen wandkleed.
Het voor Eindhoven bestemde tapijt zal
pas over een jaar gereed zijn. De heer
Lurcat heeft echter een ontwerp op ware
grootte gemaakt (2.60 bij 4.50 meter) en
kwam daarmee gisteren naar de- Werk
plaats tot herstel van antieke textiel te
Haarlem, waar twee arbeidskrachten van
de genoemde textielfabriek al gedurende
enige maanden worden opgeleid in de kunst
van het gobelinweven.
De renaissance van de tapisserie in
Frankrijk begon en ontplooide zich ge
durende de periode tussen de beide we
reldoorlogen. Schilders als Georges Rou-
ault, Fernand Léger, Braque, Picasso en
Lurgat waren de grote gangmakers, van
wie vooral de laatstgenoemde, door zijn
zeer persoonlijke stijl en liefde voor het
vak, school heeft gemaakt. Hij streeft in
de eerste plaats naar vereenvoudiging, on
der meer door een krasse beperking van
het aantal tinten in zijn symbolische voor
stellingen, waarin speciaal hanen een grote
rol spelen. Zodoende wordt een aanzien
lijke besparing op het arbeidsloon verkre
gen, waardoor het mogelijk is dat moderne
gebouwen met aesthetisch volkomen ver
antwoorde wandtapijten worden versierd.
Bij het ontwerp ten behoeve van het
Eindhovense stadhuis heeft Lurgat echter
terdege rekening gehouden met de spreek
woordelijke Hollandse nuchterheid. Het
bestaat uit een plattegrond van de gemeen
te, een molen, een fabriek, een aantal oude
geveltjes en een flatgebouw dit alles
tegen een zwart fond, doortrokken met
Jean Lurgat (met geblokt jasje) bekijkt
in de werkplaats voor antieke textiel te
Haarlem met bedrijfsleider F. Visser een
daar ter restauratie aanwezig antiek
gobelin.
welig kronkelend klimop. De perspectief
doet denken aan middeleeuwse of kinder
tekeningen. Tien keer komt er in verschil
lende kleuren de letter E in voor en verder
staat er een op de bouw van het stadhuis
en de burgerzin toepasselijke Latijnse
spreuk op te lezen. Er zijn meer tonen in
verwerkt dan van Lurgat verwacht werd.
Op 1 Februari wordt Rudolf Mengel
berg, directeur van het Concertgebouw te
Amsterdam, zestig jaar. Hij zal dan tevens
gedurende 35 jaar aan het Concertgebouw
en het Concertgebouw Orkest verbonden
zijn.
Op initiatief van de vei-eniging „Con
certgebouwvrienden" heeft zich een ere-
comité en een huldigingscomité gevormd.
Van het eerste maken deel uit: jhr. mr. F.
Beelaerts van Blokland, vice-voorzitter
van de Raad van State en president van de
N.V. Het Concertgebouw, prof. dr. F. J. Th.
Rutten, minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen, staatssecretaris mr. J.
L. M. Th. Cals, dr. J. E. baron De Vos van
Steenwijk, commissaris der Koningin in
de provincie Noordholland en mr. Arn. J.
d'Ailly, burgemeester van Amstex-dam.
Het huldigingscomité, onder voQrzitter-
schap van mr. H. J. Reinink, bestaat uit
cii-ca 125 leden, onder wie binnenlandse
en buitenlandse componisten en dirigenten
Rudolf Mengelberg werd in 1917 aan
gesteld met de opdx-acht de samenstelling
van de programma's te verzorgen. In 1925
werd hij benoemd tot onder-directeur en
in 1936 volgde zijn benoeming tot direc
teur, waarbij de gehele leiding, zowel op
artistiek als. op administi-atief gebied, op
zijn schouders werd gelegd. Bijzondere
manifestaties tijdens deze 35-jarige werk
zaamheid waren in 1920 het Mahlerfeest,
in 1922 het Franse muziekfeest en in 1935
het Nederlandse muziekfeest.
De jubilaris heeft desgevraagd als zijn
wens te kennen gegeven dat, zo men er
toe wil overgaan hem een of ander hulde
blijk aan te bieden, hij het liefst zou zien
dat een bedrag gestort zou worden in een
fonds ten bate van oud-leden van het or
kest en personeel van het Concertgebouw,
van wie een aantal door de stijging van
de kosten voor levensonderhoud in zeer
moeilijke omstandigheden verkeert. Het
comité heeft deze gedachte tot de zijne ge
maakt en de vei-eniging „Concertgebouw
vrienden" verzocht het „Rudolf Mengel
bergfonds" op te richten.
Op Zatei-dag 2 Februari worÉt in de
grote zaal van het Concex-tgebouw een
feestconcert gegeven, hoofdzakelijk gewijd
aan de uitvoei-ing van werken van de
jubilaris, onder leiding van Rafaël Kubelik
met belangeloze medewerking van Jo Vin
cent (sopraan), Coi-ry Bijster (sopraan),
Laurens Bogtman (bariton), Johan Schmitz
(declamator), het Toonkunstkoor en het
Amsterdams Ox-atox-iumkoor. De gehele
opbx-engst van dit concex-t zal in het
„Rudolf Mengelbergfonds" worden gestort.
HAARLEM, 15 Januari 1952
ONDERTROUWD: 15 Jan., J. N. C. Bakker
en J. de Boer; T. Braakman en L. J. C.
Opdam.
GEHUWD: 15 Jan., A. J. M. Koster en M.
A. W. Los; A. C. H. J. Jeursen en A. A. van
der Meer
BEVALLEN van een zoon: 14 Jan, G.
Burggraeve—van der Walle; C. A. Brunsting
Krijt; 15 Jan., G. M. W. KokBeidschat;
A. Voutede Boer, 2 z.
BEVALLEN van een dochter: 12 Jan., C.
F. Struijk—Reus; 14 Jan., M. C. H. Hendrikse
Groot; S. C. van der Pligt—Gijs; 15 Jan., C.
Verhagen—Schouten; 15 Jan., E. H. Pas-
Vlek.
OVERLEDEN: 13 Jan., A. P. Tabbers 73 j
Herensingel; A. L. de Jong, 78 j., Van Ólden-
barneveldtlaan.
(Van onze parlementaire redacteur)
De Eerste Kamer heeft vanochtend met
28 tegen 14 stemmen het wetsontwerp tot
toezicht op het credietwezen aangenomen.
Tegen stemden de Anti-Revolutionnai-
ren, de V.V.D. en de C.H.
Bij het onderzoek naar aanleiding van
de inbraak, die het vorig jaar in de Kerst
nacht bij de kassier van de Boerenleen
bank bij Halfweg werd gepleegd, waarbij
een brandkast werd geforceerd en f 60.000
verdween, is de 72-jarige Amsterdammer
zonder beroep G. J. gearresteerd. Deze is
voor de Officier van Justitie bij de Haar
lemse x-echtbank geleid en bevindt zich
thans in voorarrest. G. J. is een oude be
kende van de justitie, hij heeft reeds 25
jaar van zijn leven in de gevangenis door
gebracht.
Dinsdagavond is de kistenfabriek van de
Gebr. Willems aan de Kleiweg in het voor
malige Overschie in vrij korte tijd afge
brand. Met de 70 vierkante meter grote
houten loods, waarin het fabriekje is
ondex-gebi-acht, is een grote hoeveelheid
hout voor kratten vexdoren gegaan. De
bx-andweex-, die met negen stralen het vuur
bestreed, kon de loods niet meer redden,
maar wel zijn enige andex-e loodsen en
woonhuizen op het terrein door het harde
werken van de brandweerlieden behouden.
Over de oorzaak van deze brand, die on
geveer 30.000 gulden schade heeft vex-oor-
zaakt, is nog niets bekend. Verzekering
dekt deze schade. De verloren gegane loods
had de fabriek in huur van de eigenaar
in Bleiswijk.
Voorbijgangei's, die omstreeks kwart voor
acht de vlammen ontdekten, bonden direct
met emmers water de strijd aan. Aange
wakkerd door de wind breidde het vuur
zich echter snel uit in de loods en de dui
zenden plankjes voor veilingkratjes, die er
in waren opgeslagen, verbrandden. Toen de
brandweer verscheen viel er van de loods
al niet veel meer te redden. In enox-me hoe
veelheden werd het water uit de sloot, die
voor het tex-rein loopt, opgepompt en deels
op het vuur, deels op de twee woonhuizen
voor de loods en op de cellulose-lakopslag-
plaats van de meub'elfabriek Lindhout ex*-
naast gespoten. De vlammen lekten reeds
aan de inmiddels onti'uimde woonhuizen,
maar metgrote inspanningslaagde de brand
weer er in het vuur tegen te houden. Om
streeks negen uur was het gevaar voor
uitbreiding van de brand geweken.
Het bestuur van de Coöperatieve Groen-
tenveiling „De Tuinbouw" te Leeuwarden
heeft de directeur en twee van diens mede
werkers geschorst. De reden van deze schor
sing is niet bekend gemaakt.
door ANNE LORAINE
Vertaald uit het Engels
33)
„Vind je niet, dat je voor vandaag ge
noeg uitleg gegeven hebt?", vi-oeg hij bit
ter. „Verdwijn maar i'ustig naar dat el
lendige ziekenhuis van je en haast je
vooral niet. Wat onze huwelijksreis betreft,
daar zullen we maar niet meer aan begin
nen. Misschien is het een troost voor je
te horen, dat ik even opgelucht ben als jij,
dat we die klucht niet behoeven op te
voeren. Je hebt me vandaag al diverse
malen voorgehouden, dat we beiden „ver
standige" mensen zijn. Ik ben index-daad
verstandig genoeg om niet de px-etentie te
hebben, dat ons huwelijk iets meer zou zijn
dan wat het oorspx-onkelijk bedoelde te
zijn: een zakelijke overeenkomst, die, als
beide paxdners hun rol goed spelen, we
derzijds kan voldoen. Laten we echter
geen verdere illusies koesteren....".
Ze bleef roerloos staan. Even voelde ze
een waanzinnige impuls om hem te sme
ken zijn woorden terug te nemen. Maar
hij had zich al van haar afgewend en
leunde met zijn hoofd op zijn ai-men tegen
de schoorsteen. Ze liep langzaam naar de
deur. Haar zelfvertx-ouwen was weg, haar
trots gebrokenToen ze de deurknop
in haar hand hield, hoorde ze hem haar
naam noemen. Even kwam er iets van
hoop in haar hart terug „Lynne", zei hij
rustig, „vergeet vooral je stethoscoop niet.
Dat is een instrument, dat je tenminste
begrijpt. Ik heb soms wel eens het gevoel,
dat je op de plaats, waar andere mensen
een hart dragen, een stethoscoop hebt....
Misschien is dat gelukkig voor je.... ik
weet 't niet."
HOOFDSTUK VI.
Lynne ging niet naar het ziekenhuis. In
plaats daai-van wachtte ze in haar kamer
tot Millicent en Jessica thuis kwamen.
Ze besefte duidelijk, dat haar huwelijk al
gestrand was, voordat het eigenlijk be
gonnen was, en dat er zelfs weinig hoop
meer was om hun vriendschappelijke ver
houding van vroeger intact te houden.
Preston voelde zich diep vernederd door
haar optreden en in de eenzaamheid van
haar kamer had Lynne gx-ote spijt van
haar dwaze inval. Toch hield ze zichzelf
voor, dat Preston dit verdiende. Had hij
haar tenslotte niet tot een voorwerp van
spot voor alle vrienden en bekenden ge
maakt door deze liefdeloze „mariage de
raison"?
Ze hoorde Millicent thuiskomen en naar
de bibliotheek gaan. Wat er tussen Pres
ton en haar besproken werd, zou ze nooit
weten, maar enige tijd later hoox-de ze
Millicent op haar kamer bezig, en weer
later hoox-de ze Rita, het dienstmeisje, een
taxi opbellen, om Millicent naar het sta
tion te brengen. Lynne voelde zich op
gelucht dat ze tenminste haar schoonzuster
die dag niet meer onder ogen behoefde
te komen. Toen Rita een poosje later ver-
legen, met een hoogx-ode kleur, aan haar
deur klopte om te vragen, hoe Jessica thee
moest drinken, glimlachte Lynne het meis
je bemoedigend toe. „We zullen als ge
bruikelijk theedrinken", zei ze kalm.
„Zeg meneer, dat ik beneden kom. Jes
sica kan natuurlijk met ons theedrinken".
Het meisje keek haar vragend aan.
„Maar we hadden begrepen, dat u op
reis zoudt gaan, juffx-ouw... mevrouw...",
stamelde ze. „Juffrouw Millicent heeft ons
een week vacantie gegeven, met ingang
van vanavond. Ze zei, dat u op de huwe
lijksreis ging en dat ze zelf ook wegging,
•zodat wij vrij konden kx-ijgen".
„De dokter heeft zijn plannen moeten
veranderen", zei Lynne rustig. „Ik hoop,
dat je niet te ex-g teleurgesteld bent, Rita.
Ik zal ervoor zorgen, dat je een andere
keer vacantie krijgt. Dokter en ik kun
nen helaas momenteel onmogelijk weg, het
is heel jammer, maar er is niets aan te
doen. Juffrouw Millicent is al vertrokken,
zoals je weet."
Het meisje keek Lynne met een vreemd
lachje aan. „Daar hebben we geen spijt
van", zei ze. „Op juffrouw Millicent waren
we in de keuken niet ex-g gesteld, als ik
't u eerlijk zeggen mag".
„Ik heb 't niet graag, dat je over je
vorige werkgeefster met mij praat", rnex-k-
te Lynne vx-iendelijk, maar ernstig op.
„Tussen haakjes, ik zal je hulp hard no
dig hebben voox-taan. Ik moet bekennen,
dat ik niet bepaald een prima huisvrouw
ben, en daarom moet je me helpen om
geen al te grote blunders te maken".
Het meisje keek haar enigszins verlegen
aan en glimlachte. Ze wist kennelijk niet
goed, wat ze hierop moest antwoorden.
„Ik hoop, dat u het hier prettig zult heb
ben, mevx-ouw", stamelde ze. „Als u 't me
eerlijk vraagt: we kunnen hier in huis wel
iets van wax-mte en gezelligheid gebruiken.
Juffx-ouw Millicent en meneer konden niet
zo erg goed met elkaar opschieten, en wat
het kleine meisje betreft....".
„M'n beste Rita", onderbrak Lynne haar,
„als er iets is, dat ik niet kan tolei-eren,
dan is het het geroddel over de mensen
hier in huis. Als je daaraan wilt denken,
zullen we het samen heel goed kunnen
vinden. Wil je nu aan meneer gaan zeg
gen, dat ik over een minuut of vijf bene
den kom en wil je Jessica zeggen, dat ze
haar handen moet wassen?"
Ondanks haar kalme manieren en haar
vaste wil, dat het personeel geen vermoe
den mocht krijgen, dat er iets niet in orde
was, voelde Lynne hoe ze opzag tegen de
taak, die ze te vervullen zou krijgen. Ten
slotte vex-mande ze zich en daalde de trap
af om thee te gaan drinken. Ze vond
Px-eston in de bibliotheek, waar de thee
tafel bij het open vuur geschoven was, en
waar een opgewonden Jessica naast haar
vader vol ongeduld op haar wachtte. Er
heerste een sfeer van gezellige huiselijk
heid, die alleen door haar bittere gedach
ten bedox-ven werd. Hier waren inderdaad
alle uiterlijke factoren aanwezig voor een
gelukkig samenleven: een mooi comfox-ta-
bel huis, een succesvol dokter en een echt
genote, die even bekwaam was, een aller
liefst dochtertje.en wat was het resul
taat?
Als ze gedacht had dat Preston door een
woord of gebaar zou tonen, dat ze een
heftige wooi-denwisseling hadden gehad,
kwam ze bedx-ogen uit. Ze moest, min of
meer tot haar spijt, toegeven, dat zijn
manieren ten opzichte van haar uitermate
coi-rect waren, en gedurende het theedrin
ken begon hij weer te gelijken op de Pres
ton, die ze nu al jaren kende en bewon
derde, Jessica, die zich var^geen moeilijk
heden bewust was, babbelde onophoudelijk,
zonder zich er veel van aan te tx-ekken, of
haar vx-agen al of niet beantwoord werden.
„Je hebt dr geen idee van, hoe mooi
je er in de kerk uitzag, Lynne", zei ze
vol enthousiaste verering de jonge vrouw
aankijkend. „Pappie, mag ik Lynne zeg
gen, of moet ik Mammie zeggen? Ze is
m'n moeder niet, dat weet ik, ik heb al
een andere mammie hè? Die was erg mooi.
Tante Millicent zegt, dat ze knapper dan
Lynne was, is dat waar Pappie? Zag mijn
eigen moeder er als bruid mooier uit dan
Lynne?"
Preston glimlachte, maar Lynne merkte
dat hij haar blik vermeed. Ze voelde dat
hij het een pijnlijk onderwex-p vond om
over te praten, maar er was geen mede
lijden in haar na alle vernedex-ing, die ze
zelf ondergaan had. Het kind, dat geen
antwoord op haar vraag kreeg, probeerde
het op een andere maniex-.
„Tante Millicent huilde", vertelde ze
met iets van triomf in haar stem. „Ze
huilde in haar slaapkamer en ik moest
haar beloven nooitZe hield plotse
ling op en een vuurrode kleur kwam op
haar wangen.
Lynne keek haar schex-p aan. „Wat moest
je beloven?", vx-oeg ze kortaf.
Jessica aarzelde. „Nietsantwoordde
ze dan langzaam. „Je hoeft iemand niet
te vertellen, wat je beloofd hebt, is het
wel? Het was bovendien een dwaze be
lofte....".
Het kind keek vexdegen en Lynne be
sefte, dat ze door het een of ander van
haar stuk gebracht was. Ze dacht aan het
geen Millicent haar over Jessica's moeilijke
karakter gezegd had en peinzend sloeg ze
het kleine meisje gade, dat naast haar
vader ging staan en deze vraag opnieuw
stelde. „U hebt gezegd, dat we naar zee
zouden gaan", zei ze met een klagelijk
stemmetje. „Waarom gaan we niet?"
(Wordt vervolgd).
