Eén visserijnummer - 4 schepen
De boer hield de visserman spiegel voor
Kennemer
Lant
aarn
Old Clothes New
Goed Autorijden
VISSERIJ EN COÖPERATIE
Op Bergens Volkshogeschool wordt wellicht
de basis gelegd voor een inkoopcoöperatie
7
REVUE VAN DE ZUIDZU
KW 7 stond zelfs voor vier verschillende scheepstypen
Leider van Ret Leger
des Heils in Nederland
Agenda voor Veisen
Jubilerende tuinbaas
Wedstriidprogramma
voor „Stormvogels"
V.S.V.-opstellingen
Dinsdag openbare les
in de Huishoudschool
Noren op weg naar
record-vangst
rN
Landbouw en Visserij
ZATERDAG 26 JANUARI 1952
DE FOTO hierbij afgedrukt, werd een
kleine halve eeuw geleden gemaakt.
Het is de houten zeillogger D. Meerburg Sr.,
gemerkt KW 7, liggende voor de werf van
Verwey in Vlaardingen. De laatste hand
wordt er aan gelegd om het vaartuig ter
visserij uit te zenden. Het was in 1904 dat
dit schip aan de vloot werd toegevoegd.
De Firma Meerburg kreeg hiermede de
beschikking over 16 schepen, waaronder 8
bommen. De nieuwe aanwinst verving ook
een bom, doch deze had een andere naam,
namelijk I-Iubertha Gerarda (KW 7), welke
in 1903 voor het laatsf heeft gevaren onder
schipper Cornelis van Duijn, die daarna
de KW 65, ook weer een Hubertha Gerarda
als schipper toegewezen kreeg. Schipper
Cornelis Varkevisser, die gevaren had met
de Devotion KW 6, is de eerste geweest
die de D. Meerburg Sr. (KW 7), de nieuwe
houten logger dus, onder zich kreeg, die
er negen jaar mee heeft gevaren. In 1913
nam zijn zoon Bas het commando over, die
later weer opgevolgd werd door Jac. van
der Bent. Aan het einde der twintiger jaren
was het evenwel gedaan met de houten
zeillogger. Een dergelijk schip begon zoet
jes aan een zeldzaamheid te worden. De
meeste loggers waren immers al van ijzer
of staal gebouwd en in diezelfde periode
deed ook de motor zijn intrede. De Firma
Meerburg had in 1928 twee motorloggers,
de Mr. Dirk Donker Curtius (KW 2), schip
per Bas Varkevisser en de Petronella Fier-
man (KW 8), schipper Cornelis Ouwehand.
Dit tweetal werd op de voet gevolgd wat
de inbouw van een motor .betreft door de
Piet en Leendert Huibert (KW 3) en de
Toewijding (KW 4). De KW 7 heeft dit
niet mogen beleven. In 1928 werd de oude
houten logger afgevoerd. De Meerburg-
vloot telde daarna zes loggers.
Eindelijk een Arend
Het nummer KW 7 bleef jaren achtereen
ongebruikt. Het zag er naar uit dat er in
1940 weer een KW 7 zou komen. De rederij
Meerburg kocht toen in Vlaai-dingen de
aan de N.V. Stoomvisserij Flevo IV toebe
horende stoomlogger onder die naam en de
merken VL 147 aan met de bedoeling er
een motor in te plaatsen en het dan onder
de naam D. Meerburg Sr. (KW 7) weel
een kans in de visserij te geven, want het
schip was voordien opgelegd. De oorlog
stuurde deze plannen lelijk in de war. Tij
dens de verbouwing achtte de bezetter de
oorlogvoering ter zee belangrijker dan de
beoefening van de visserij en deze KW 7,
die nimmer onder dit nummer gevaren
De leider van het Leger des Heils in Ne
derland, de Deen Ejner Thykjaer, komt
Zondagmorgen in het gebouw van het Le
ger des Heils aan de Edisonstraat een
dienst voorgaan.
Ejner Thykjaer werd 13 Juli 1887 te Gen-
tofte in Denemarken geboren en kwam op
achttienjarige leeftijd in Londen op de
kadersehool van Leger des Heils-officieren.
Na in Engeland en Denemarken evangeli
satie-arbeid verricht te hebben, werd hij
overgeplaatst naar Finland, waar hij van
1910 tot 1918 werkte en in zijn kwaliteit
als districts-ieugdleicler een begin maakte
met de organisatie van de Leger des Heils-
padvinderij. Als vervolg daarop kreeg
Thykjaer zijn aanstelling als vertaler en
privé-secretaris van de territoriaal leidster
aldaar. Later volgde overplaatsing naar
Engeland, waar hij andermaal belast werd
met de leiding van het jeugdwerk.
In 1925 keerde hij terug naar Denemar
ken, waar hij onder meer de leiding had
van de kweekschool voor Leger des Heils
officieren. Elf jaar later wei'd de toenma
lige kolonel Thykjaer aangesteld als leider
van het werk in Tsjechoslowakije, een
moeilijke maar zeer belangrijke taak.
Van 19401945 had hij de leiding van
het Leger des Heilswerk in Denemarken.
Voor de derde maal ging hij naar Finland,
waar hij eveneens territoriaal leider werd.
In 1950, voordat de commandant uit Fin
land naar Nederland vertrok, werd hem de
Orde van de Finse Leeuw toegekend. In
November 1950 nam de commandant het
bevel van het Leger des Heilswerk in Ne
derland over.
ADVERTENTIE
reinigt uw kleding
Chemische reiniging
Koningsplein 8 - IJmuiden - Tel. 4886
Zaterdag 26 Januari
Thalia, 19 en 21.15 uur: „Samson en Delila".
Rex, 20 uur: „Guerilla op de Philippijnen".
Zondag 27 Januari
Thalia, 15 uur: „De lield op sokken", 19 en
21.15 uur: „Samson en Delila".
Rex, 15 en 20 uur: „Guerilla op de Phi
lippijnen".
Maandag 28 Januari
Raadhuis, van 10 tot 12 uur: spreekuur
burgemeester.
Nutsbibliotheck van 19 tot 21.30 uur ge
opend.
Thalia, 20 uur: „Samson en Delila".
Rex, 20 uur: „Guerilla op de Philippijnen".
heeft, trad in dienst der Kriegsmarine.
Onder de vele schepen die na Mei 1945 in
het vaderland terugkeerden, misten we de
KW 7, zodat het schip waarschijnlijk ten
onder is gegaan.
Eerst in 1949 kon er een nieuwe KW 7
worden ingeschreven. De oude namen wer
den echter niet opnieuw vernoemd en het
nieuwe schip stak wel erg af bij zijn voor
gangers. Het is een groot model logger
geworden voor de trawl- en haringvisserij,
De Arend KW 7 genaamd en gebouwd bij
de N.V. Scheepsbouwwerf De Dageraad te
Woubrugge. De Arend is de vierde KW 7
en het is wel opmerkelijk dat met dit aan
tal vier scheepstypen vertegenwoordigd
worden. Eerst een bomschuit, daarna een
houten zeillogger, toen een stoomlogger
die een motor zou krijgen, doch dit niet be
leefde en tenslotte een moderne logger gro
ter dan 200 ton met een 375 paards motor.
ARIE VAN DER VEER
(Nadruk verboden)
Op 1 Februari hoopt de heer B. Raven
horst' de dag te herdenken, waarop hij 25
jaar geleden als tuinbaas in dienst trad bij
de familie Van Hardenbroek op huize „Uyt
den Bosch".
Hij volgde toen zijn vader op, die voor
dien 24 jaar bij de familie als tuinbaas
werkzaam was.
ADVERTENTIE
DUYN's AUTORIJSCHOOL
Kalverstraat 20 - IJmuiden-Oost Tel
4806
Het wedstrijdprogramma dat Zondag
door de verschillende elftallen van Storm
vogels zal worden afgewerkt, luidt:
.Stormvogels IOSV I, 2.30 uur; Storm
vogels II—Helder II, 12 uur; Stormvogels
III—Schoten II, 12 uur; Stormvogels IV—
Haarlem 3 a. 9.45 uur; RCH VIIStorm
vogels V, 9.45 uur; Kennemers VIStorm
vogels VI, 9.45 uur.
De opstellingen zien er als volgt uit:
Stormvogels I: P. C. Kraak; D. v. d.
Oever, Fr. Venus; H. J. Snoeks, A. Snoeks,
J. Tol; J. P. Snoeks, J. Luppens, H. Ange-
nent, R. de Boer, A. van Onselen. Reserve:
D. Smit, B. Freriks, J. Venus.
Stormvogels IT: J. Venus; J. van Vliet,
J. A. Vendrig; A. Glas, N. Laan, T. .T. de
Boer; R. Luitjes, P. Goedhart, Th. Effern,
C. Zwemmer (604), M. Broek. Reserve: K.
van Es.
Stormvogels III: A. Th. Rechsteiner; .Telle
Blinkhoff. M. Twisk; E. Gravenmaker, P.
Heilig (195), C. Groet: L. van Duyn, H. A.
Blok, A. W. Fransen, M. Reker, W. Blink-
hof. Reserve: P. A. Stangenberger.
Stormvogels IV: H. Keuris; D. Peere
boom, J. de Vries; J. Lampers, A. Rijke, J.
F. Servaas: .T. v. d. Steen, P. M. Heilig, K.
Sffern, C. Batenburg, A. M. op 't Rood.
Reserve: A. E. Leyenaar.
De training voor de spelers der lagere
elftallen is vastgesteld op Donderdag 8 uur
in het gymnastieklokaal van de R. H.B.S.
SneekV.S.V.: In deze wedstrijd is Tiel-
rooy verhinderd wegens militaire dienst en
Kunst wegens een blessure, v. d. Wint; C.
Schoon, J. Schoon; Hazeveld, Spaans,
Stijger; Thoolen. v. d. Kuil, J. Bouwens,
De Vries, De Graaf.
Gooi IIV.S.V. II: Broekhuizen; W. van
Gelder, v. d. Klooster; A. de Gelder, For
tuin, Veldman: N. N., Hamers, v. d. Sluis,
Zwanenburg, Dekker.
H.F.C. III—V.S.V. III: Serné; Van Don
gen, Gerrits; Jan Son, Kloosterman, Zeuw;
Buding, Warmenhoven, Zeuw, v. d. Wiele,
P. de Graaf.
..Karaktervormend onderwijs"
Naar wij reeds publiceerden gaal het al
gemeen bestuur van de Stichting Karakter
vormend Onderwijs voor jonge meisjes in
Middcn-Kennemcrland als besluit van het
eerste cursusjaar een openbare les arran-
geren TT
Op Dinsdag 29 Januari wordt in de Huis
houdschool aan de Casembrootstraat te
IJmuiden-Oost een les gegeven van de cursus
der Vrijzinnig Humanistische groep. Niet
in de Mater Amabilisschool te Beverwijk,
zoals ons aanvankelijk werd medegedeeld.
BIJBELLEZING
In het lokaal Ger. Doustraat 62 te
I.Tmuiden-Oost zal de heer J. M. Visser uit
Voorburg op Dinsdagavond 29 Januari een
lezing houden over het onderwerp „Een
tegen allen".
AALESUND (NTB) De haringvangst
in de Noorse wateren is in volle gang.
Vorige week was het „vlaggetjesdag" in
de vissershavens langs de Noorse kust. De
vloot die ter haringvangst is, is groter dan
in voorgaande jaren, meer dan 30.000 man
neemt aan de haringvangst deel. Na vier
5 vijf dagen werden de eerste vangsten
reeds op de markten aangevoerd. De eer
ste resultaten zijn zeer gunstig. De geza
menlijke vangst bedroeg gedurende de eer
ste vijf dagen een millioen hectoliter. De
opbrengst was bijna het dubbele van vorig
jaar, namelijk 20 millioen kronen.
Men verwacht dat de Noorse vissers, die
deelnemen aan de haringvangst, dit jaar
een nieuw record zullen vestigen.
De grootste vangst werd vorig jaar
(900.000 ton) gedaan.
Een aantal vissers heeft vorige week
nogal last gehad van het ruwe weer. En
kele scheepjes liepen averij op en zeven
vissersvaartuigen moesten zelfs naar de
thuishavens worden gesleept. Het weer is
tijdens het afgelopen weekeinde opgeklaard
en is thans zelfs zeer gunstig voor de ha
ringvisserij.
Aanhangers van de Perzische premier Mossadeq (het Nationale Front) demon
streren in de straten van Teheran op de dag van de stemming voor de Nationale
Vergadering. De stoet voertuigen bestond uit drie honderd en vijftig autobussen.
De mogelijkheden tot een inniger samengaan in de Nederlandse visserij
om de behoeften aan materiaal op voordeliger manier dan thans te dekken,
zijn gisteren en vandaag evenzovele onderwerpen van een openhartige
discussie gewordenhet woord „inkoopcoöperatie" is meer dan eens ge
vallen in eere gezelschap reders, vissers, handelaren en overheidsvertegen
woordigers, dat een weekeinde op de Bergense Volkshogeschool doorbracht.
Ir. G. J. Lienesch, de directeur der afdeling „Visserijen" van het ministe
rie hielp met een inleiding de besprekingen op gang. Drs. A. G. V. Hilde-
brandt zei onder meer dat er zeker 10 °/o of misschien.' meer te bezuinigen
is met een inkoopcoöperatie en drukte zijn auditorium van zo'n zeventig
man daarmee onmiddelijk met de neus op het onderwerp. Hij had als
econoom uitgerekend, dat er in totaal voor 20,5 millioen geconsumeerd
is aan visserij materialen hoofdzakelijk zogenaamde „sterke artikelen",
waar een moeizame afzet van „zwakke producten" tegenover staat: de
vis ligt nu eenmaal ongelukkiger in de markt dan smeerolie of netwerk.
En aan het einde der besprekingen zal blijken of het mogelijk is een com
missie samen te stellen, die een inkoopcoöperatie voor de visserij nader
gaat bekijken om aan deze drukkende last wellicht een wat minder dodelijk
karakter te geven.
Tot welk een omvang een aankoopcoöpe
ratie kan uitdijen, was een onderwerp van
dr. J. H. van Stuyvenberg, die aan Am
sterdams gemeenteuniversitoit de leer der
coöperatie doceert en bovendien de af
deling Tuinbouw van het Landbouw-eco-
nomisch instituut onder zijn beheer heeft.
In de gouden gloria
In de Meidagen van 1879
kwam op het goede eiland Urk,
in de schaduw van het kerkje
dat staat aan het tegenwoordige
Koningin Wilhelminaplein, een
stevige jongen ter wereld. En
ze noemden hem Jan Kramer.
Twee jaar nadien aanschouw
de een meisje Ras het levens
licht en zij kenden elkaar lang
daarna slechts van het school
tje op Urk en de knikkerpot.
Maar op de 30e Januari van het
jaar 1902 leerden zij elkaar
voor het leven waarderen.
Zodat volgende week Woens
dag de vlag uit kan voor het
gouden bruidspaar Kramer
Ras, dat sinds jaar en dag de
Urker contreien heeft verwis
seld voor de IJmuider straten.
Die Woensdag wordt het zon
der twijfel een groot feest in
de Waalstraat, nummer 13.
De bruigom sleet een deel
van zijn leven op zee; als kleine
broekeman ging hij al met de
oude Kramer mee op de bottel
en later, in 1893 leed hij als
jongeling schipbreuk voor Wijk
aan Zee, waarbij de botter naai
de kelder ging, maar Jan be
houden bleef.
Rederij P. de Raad, rederij
Planteijdt, de trawlers „Mies"
en „Truus", reizen naar de
Marokkaanse kust met schip
per Cronenberg, met schipper
Drijver naar de IJslandse on
stuimigheid dat is in het
kort een snede uit dit werk
zame leven. Tenslotte was het
niet gewoon Kramer meer.
maar „schipper Kramer"; op
de zeillogger van Bakker en
Maas, later op de sneesboten
„Concordia" en „Geertruida".
In 1921 werd de zeerob een
landrot. Havenarbeider in
IJmuiden in alle barre hard
heid en alle moeite. Tot hij
zeventig werd en er eindelijk
een punt, nee een uitroepteken
gezet werd achter deze bewo
gen loopbaan.
En nog. Nog zit' hij niet
stil. De Gereformeerde Kerk
heeft aan hem een verstandig
ouderling en het kerkelijk
leven een naarstig vriend. Moge
de bruidsdag een gouden dag
worden! Proficiat, mensen.
Zanclruitertjc
Het was een fraai paard,
Woensdagmiddag op de Lange
Nieuwstraat en het jongslee,
dat er op troonde was een fraai
jongslee. Recht in de zadel,
voeten in de stijgbeugels als
een pronte propaganda voor
de paardensport. Zo deinde
dat van de Willemsbeekweg
naar het eind van de Lange
Nieuwstraat, waar een wals
walste. Nu moet een goed paard
principieel- minder van een
wals dan van walsen hebben,
zodat deze klepper onmiddel
lijk de nek in de achterhand
boog, zijn koen ruitertje in het
zand deponeerde en eigenlijk
wel weg had willen lopen. Ge
woon naar huis en dan maar
weer eens zien. Op het mo
ment, dat de knaap zijn ros bij
de teugel vatte, om wederom
op te stijgen, voegde het edele
dier dan ook de daad bij het
gehinnik om met forse tred
naar de stal te galopperen. Met
een somber kind in de achter
hoede. Men zegt, dat de wals
glimlachte.
Open-bunker-politiek
In vroeger dagen, toen
de IJmuidense duinen nog
propvol munitie lagen en de
Hulpverleningsdienst door Bin
nenlandse Zaker) werd aange
steld als bewaker van alle mo
gelijke springerige stoffen in
en op het zand, is er rond het
kampement „De Olmen" goed
werk verzet door een handje
vol pover-betaalde maar opge
wekte lieden, die desnoods
midden in de nacht naar onze
zolders wilden klimmen om
een vondst van zoonlief, af
komstig van een vrije Woens
dagmiddag, te halen, te be
kijken en onvervaard te de
monteren.
Binnenlandse Zaken zette
later de tering echter naar de
nering, denkende, dat die dui
nen van IJmuiden nu wel zo
wat „schoon" zouden zijn. De
jpugd wist wel beter. Wij ook
wel.
Maar goed: de H.V.D. pakte
zijn biezen en de „Olmen"
brandden uit pure gramschap
over zoveel verwaarlozing tot
grote vreugde van vele kijkers
helemaal af. Daarnevens ech
ter sloeg de H.V.D. in een oude
kazemat van Duitsen bloede
in cle loop der jaren zijn lugu
bere vondsten op en het was
maar gelukkig, dat de vlam
men, die de „Olmen" verteer
den niet met de bunkervoor-
raad gingen stoeien. Al ben ik
in mijn hart dol op vuurwerk,
dit ware te luidruchtig gewor
den vanwege de vele „enkele
stuks uit oude voorraden".
Die bunker zou, volgens
welingelichte opruimingskrin
gen in de residentie, leegge
haald worden en de inhoud
zou naar een centraal dépöt in
Hilversum worden gekruid.
Met het onvermijdelijke en
zeer logische gevolg, dat het
aardige voorraadje voetzoekers
en gillende keukenprinsessen
nu nóg naast de Olmen ligt t.e
roesten. En dat zou zo heel-
bar-erg nog niet zijn, want
alles went per saldo en onze
politie gaat tóch trouw elke
dag een duintje om, teneinde
haar schatten in het duin te
bewonderen ik zeg, dat zou
nog zo boos niet zijn, wanneer
die bunker met zeven zegelen
gesloten ware. Maar neen: als
Binnenlandse Zaken het doet,
dan doet Binnenlandse Zaken
het grondig. Dan is Binnen
landse Zaken in het geheel
niet kinderachtig. Dan zegt
Binnenlandse Zaken gastvrij:
„Kom der in, jongens en moet
je kijken wat een grappig
speelgoed we nu weer voor
jullie hebben."
Nou ja, er zijn thans wat
lichtkogels verdwenen en de
ga uwe vingers, waarmee ze ge
pikt werden, hebben kennelijk
niet verder durven tasten. Bij
zoveel gastvrijheid past nu
eenmaal een zekere beschei
denheid.
Inmiddels zou er wat voor
te zeggen zijn, de munitiebun
ker van de „Olmen" op de een
of andere manier uit de wereld
te helpen, Binnenlandse Za
ken. Komt u eens bij ons kij
ken, al is het een heel eind?
We zouden het zo echt aardig
vinden. We zien elkaar véél te
weinig de laatste tijd.
Geen onderkomen
Er zijn zonniger onderwer
pen dan een begraafplaats,
maar dat de IJmuidense Wes
terbegraafplaats en het Sant-
poortse „de Biezen" onder het
licht van de Lantaarn terecht
komen, ligt niet aan mijn som
berheid. Veeleer aan de toe
stand voor het publiek op de
beide dodenakkers, die daar
volgens een begrafenisonder
nemer niet zo best is. Er is
geen wacht- of schuilgelegen-
heid en de bedienaren van de
beide kerkhoven hebben dien
tengevolge ook geen onder
komen, terwijl die van de Wes
terbegraafplaats hun boekhou
ding moeten zien bij te houden
in een ruimte, waar geen ruim
te is, omdat het materiaal er
al haast niet in kan. De onder
nemer vraagt of dat niet een
beetje vriendelijker kan. Wie
weet.
Te hoog
Er zijn mensenkinderen, die
het een iegelijk altoos naar de
zin hebben gemaakt, nooit een
bekeuring of een pak slaag
kregen, maar dan plotseling in
de hoek verzeilden, waar de
klappen vallen.
Onder deze categorie kwam
Dinsdagmiddag een IJmuiden
se vrachtrijder terecht, die
nimmer zondigde of overtrad,
maar toen toch ineens klem
raakte. Op de overweg in de
Ver Loren van Themaatlaan.
Hij passeerde daar met op zijn
vrachtauto een 4.20 meter hoog
reservoir, bestemd voor een
Zuid-Nederlands oord en kun
dig gefabriceerd door de Plaat-
wellerij. Van de minister zélf
bezat hij een grote papieren
brief, goud op snee en in
Buckram gebonden, waarin te
lezen stond, dat de minister
hem onthief van de bepalingen
die voor dit uitstekende ver
voer gelden.
Maar eilacie: de bordjes
boven de spoorwegovergang,
waarmee gewaarschuwd wordt
vooral de draden niet aan te
raken (wist ge, dat zulks helaas
nog 328 keer per jaar ge
beurt?) zaten zijn blanco zon-
denregister dwars en de lading
liep vast. Schade was er wei
nig, maar consternatie des te
meer, want allerlei overheids
diensten rukten ijlings der-
waarts om rapporten te schrij
ven.
De vrachtvexwoerder stond
er maar wat verslagen bij. Dat
dat nu net hèm moest over
komen
In elk geval heeft de goed
en zeer welmenende mens
voorzichtig rechtsomkeert ge
maakt met zijn resexwoir, om
er nog eens over te denken
hoe het wel kan.
Vaix cle wal op de zee
De Zuidzij viert Vrijdag de
eerste Februari een jubileum,
dat het feest rond een bemin
nelijk mens gaat worden: de
VEM-walschipper Gerrit Nieu-
wenhuizen is op die dag veer
tigjarig jubilaris.
Dat hij zich daarbij tot de tuinbouw be
paalde, deed aan de tendentie van zijn be
toog weinig af: de visserij kreeg duidelijk
voor ogen, welk een voordelen samenwer
king op dit stuk van zaken afwerpt. Met
een historisch overzicht toonde hij aan,
hoe in het verleden prijsopdrijving het ge
volg was van de monopolistische positie der
leveranciers, hoe er aan de andere kant van
alles mankeerde aan de afzet der productie
en hoe tenslotte het Credietwezen in de
vorm van de coöperatieve boerenleenban
ken tot gunstige resultaten voor het be
drijf luidde.
Directe greep
De directe greep naar de groothandel en
het systeem van inschrijvingen hebben de
land- en tuinbouw in het verleden geleerd
welk een voordelen er voortkomen uit een
gezamenlijke inkooppolitiek op velerlei ge
bied. De individuele boer ging vóór die tijd
op'zijn eigen „instinct" bij de aankoop van
mest af, waar de handel nog al eens mis
bruik van maakte. Een Zeeuwse landbou
wer kocht eens in 1895 „Chilisalpeter
waar 95V» pi-ocent keukenzout in voor
kwam; volstrekt waardeloze partijen voe-
dermeel werden grif gesleten aan goed
gelovige veehouders. Zelfs de regering
greep in, toen het te bar werd: de openbare
controle is ingesteld en de toen groeiende
aankoopcoöperaties maakten gretig gebruik
van de openbare keuringsrapporten over
aan te schaffen partijen. Die eerste coöpe
raties waren uitermate simpel van opzet:
de boeren haalden hun partijen uit een ge
zamenlijk ingekochte vooi'raad, wat heel
goed ging bij mest maar niet bij zaken,
waarvan meer ingeslagen moet worden, dan
onmiddellijk nodig was. Later vloeiden vele
coöperaties aan de top ineen tot de twee
grote Nederlandse groothandelscoöpei'aties:
het Centraal Bureau en de C.I.F., met om
zetten van respectievelijk 213 millioen en
160 millioen gulden. De oprichting van het
Centraal Bureau vond haar oorzaak in een
tegenzet van de Groothandel, die slim sa
men ging do enen daardoor op de inschrij
vingen maar met één prijs verscheen, waar
op het jonge Centx-aal Bureau over de
groothandel heen zijn behoeften direct in
het buitenland bij de producent dekte.
Zuinigste manier
Niettemin is de aankoopcoöperatie niet
alleen-heersend op de markt: de, particu-
liere-handel ziet van tijd tot tijd kans lager
aan te bieden dan de coöperatie, aldus de
heer Van Ctuvvenbei'g, die het aantal mis
lukkingen op coöperatief gebied echter ge
ring noemde. Hij legde zijn gehoor echter
de conclusie voor, dat de aankoopcoöpe
ratie de makkelijkste weg is voor een be
drijf, dat zuinig op z'n uitgaven wil zijn.
Een kleine interpellatie bracht de bijeen
komst voor een kort moment in de Bene-
lux-sfeer: de secretaris van het Verbond
der Belgische Zeevisserij, de heer F. Clau
sing, bleek onder de aanwezigen te zijn
en hy verklaarde desgevraagd, dat België
met veel belangstelling de coöperatieve
tendenzen in het Nedexdandse bedrijf volgt,
om te zijner tijd zelf een analoge weg te
zoeken.
Dat dit tuinbouw-onderwerp de visserij
wel degelijk interesseerde, bleek uit de dis
cussie, waaraan dr. van Stuivenberg een
algemeen antwoord wijdde:
Het risico, dat het particuliere bedrijfs
leven onder de coöperatieve prijs „dooi'"
gaat, (een punt waar onder meer ook uit
IJmuidense rederskringen op geattendeerd
werd) is een x'eden te meer om de coöpe-
Veertig jaar loopt hij al hard
mee in IJmuidens visserij,
sinds hij als dertienjarige blaag
de weduwe S. I. Groen be
groette met een los: „gedag
baas daar was ik dan". Ver
volgens ging Gerrit over naar
Perquin en De Vries, vandaar
naar de „IJsland" en de
„Shamrock", om tenslotte bij
zijn gi'ote liefde de VEM te be
landen.
De zee trok hem niet.
Of eigenlijk ook weer wel,
want er zijn weinig mensen,
wier hdrt zo durend op zee
leeft als dat van de wal-ai'end
Gerx-it Nieuwenhuizen. Als ge
hem Zondagochtend om half
vier uit het bed zoudt telefo
neren om te vragen, wat het
laatste boksje van de „Haar
lem" inhoudt (wat ik nu ook
weer niet wil aanraden, want
hij heeft zijn geringe rust
hard nodig), dan antwooi-dt
Nieuwenhuizen zeer nauwkeu
rig en niet eens zo slaperig tot
in drie decimalen nauwkeurig.
Toen de VEM 70 schepen op
zee had, liep Nieuwenhuizen
zich de benen aan rafels, maar
thans, nu het er nog maar
negen zijn, is dat vooral niet ra 'e te propageren: de coöperatie heeft in
minder, want hij is een van die 5ulk een geval pnjsdrukkend gewerkt en
dat kan voor de consument alleen maar
gunstig zijn. Wie het meest rationeel
werkt, zal het op den duur winnen.
nijvere natui'en, die zelfs de
hele dag met één vlet bezig
kunnen zijn.
In elk geval wordt het de
eerste van de nieuwe maand
een geducht feest voor de ju
bilerende walschipper. 's Och
tends een huldiging, daarna om
11 uur een receptie. Iedereen
komt, zegt iedei'een.
LAMPENIER
Strijd tegen monopolie
Standaardisatie zou inderdaad gunstig
kunnen werken in de visserij, meende dr.
v. Stuyvenberg desgevraagd en hij vertelde
voorts, dat er ongeveer 10 van de land
bouwwerktuigen coöperatief wordt aange
kocht, waarbij gespecialiseei-d wordt op
één bepaald merk tractor.
Niet de tegenstellingen tussen Land
bouw en Visserij, niet het ene ministerie
voor de twee bedrijfstakken, zonder
staatssecretaris voor de visserij niet
al de kleine geschilpuntjes, die al zo
lang tussen deze beide onderdelen van
één ministerie hangen, maar hun punten
van overeenkomst zijn gisteren op de
Bergense Volkshogeschool „De Zand
hoeve" in gesprek gebracht. Boeren
hielden vissers de spiegel der coöperatie
voor en het was een aantrekkelijk beeld,
dat de vissers ontwaarden. Mogelijk is
.er een f undering gelegd voor een interne
verbetering in de kostenfactor der Ne
derlandse visserij. De stemming was er
ivel naar, gisteren en vanmorgen in het
besneeuwde Bergen.
O^COOOOOOOCOCOODCOCOOOCCOOOOCOOCOCOOOOCOOOCIOCCOCXXJCOXi
Als op bepaalde punten de fabrieken het
met elkaar eens zijn (gas- en smeerolie en
netten) en een uniforme prijsvorming op
treedt, (wat later werd bestreden) heeft de
coöperatie zeker zin, betoogde de inleider,
hoewel het lastig wordt, als de producent
niet coöperatief kan importeren. Zodra dat
lukt, zal een coöperatie in staat zijn een
monopolie te breken, zoals het verleden
bewezen heeft.
Een grondig onderzoek hiervan zou bij
zonder interessant zijn voor het bedrijf
hetzij in de richting van een „eigen" net-
tenfabriek, of via de import van Japanse
netten of desnoods met het opkopen van
een bestaand bedrijf, zei de heer v. Stuy
venberg. Hij poneerde voorts de stelling,
dat de overheid meestentijds alleen een
coöperatie wil stimuleren als er in het be-
dri.ifsle.ven een geest tot samenwerking is
gebleken.
Prijsdrukkende gevolgen
Een vraag uit IJmuiden over het ï-isico
van een coöperatie, die al bij haar voorbe
reiding tot prijsverlaging leidt, daardoor op
een gegeven moment bo\jen de (gedaalde)
particuliere prijs terecht'komt en dan met
de voorraad en de gebakken peren blijft
zitten, kreeg ten antwoord, dat het de
moeite waard blijft te bestuderen, of er
tot coöpereren kan worden overgegaan. De
landbouw-coöperatie is overigens zelden
met voorraden blijven zitten, naar de heer
v. Stu.vvenbei-g vertelde, omdat zij. geen risi
co neemt en niet al te grote stocks vast
houdt.
Ms de landbouw nu eens,
net als de visserij
De avond is besteed aan een causerie van
de heer I-I. D. Louwes, die de Stichting van
de Landbouw vexdegenwoordigde en uit
dien hoofde het onderwerp „Coöperatie als
bestaanszekerheid" aansneed, uiteraard be
zien uit een boeren-en-tuinders-standpunt.
Hij verwelkomde alvast de eventuele vis
serij-coöperatie in de „Nationale Coöpera
tieve Raad" en schildex-de het beeld van de
kleine boer, zoals hij zich dank zij zijn
coöperaties omhoogwerkte uit de haif-
feodale, afhankelijke situatie van het begin
dezer eeuw tot de agrarische ..machtheb
ber" van nu. Als sprekend voorbeeld van
de greep, die de coöpererende landbouwer
np de markt heeft gekregen, noemde de
heer Louwes de lage prijs, waarvoor land
en tuinbouw in Nederland hun stikstof
meststoffen van Staatsmijnen en MEKOG
kunnen kopen: de coöperatie is een prijs-
stabiliserende en wat meer zegt: prijs
drukkende factor geworden. Als de vee
houderij zoals de visserij aan de andere
kant afhankelijk zou zijn van particu
liere verwerkende industrieën, zou het er
slecht voorstaan.
Aan het einde van zijn opmerkingen stel
de de inleider vast, dat vooral in de keten
tussen producent en consument de coöpe
ratie sanerend kan werken de boeren
stand heeft in dit opzicht een prachtig
voorbeeld in de melkafzet voorhanden.
„In veilige haven" actief
De speeltuinvereniging „In veilige haven"
te IJmuiden-Oost is de laatste maanden
bijzonder actief. Het bestuur heeft nu het
plan opgevat een schaakclub op te richten.
Ook niet-leden van de speeltuinvereniging
kunnen zich laten inschrijven.
SCHEEPVAART IJMUIDEN
Vrijdag 25 Januari kwamen de haven van
T.Tmuiden binnen: Ardetta van Rotterdam.
Hoop van Alta. Barend van Rotterdam.
Victor van Ostende. Friesland van Skara-
hage. Arnö van Swansea. Atlantic Captain
van Bona. Valdernook van Goole. Phrontus
van Southampton.
Vertrokken zijn: Texelstroom naar Man
chester. Trompenburg naar Rotterdam. Bo-
hus naar Gent. Cottica naar Dover. Charles
O. Houghton naar Hampton Roads. Gemma
naar Norfolk. Virgilia naar Geffle. Jelö naar
Kristiansand. Ardette naar Manchester.
Atlas naar Rotterdam.
Agenda voor Castricum
Corso-Theater, Dorpsstraat: Zaterdag 19.15
en 21.30 uur. Zondag 20 uur. „Strijd zonder
genade".
Zondagmiddag 14 en 16.15 uur Maandag,
Dinsdag en Woensdag iedere avond 20 uur:
„Een nacht van roem".
