Trein vernielde bestelwagen
op onbewaakte overweg
De visserij herdacht zeventien doden
in een ontroerende plechtigheid
Britse beperkingen op groentenimport
Autobestuurder zwaar gewond
„Tzonne" neemt vandaag een laatste groet mee naar „de zestig"
Damkampioenschap van Noord-Kennemerland
Vox Humana" zingt volgende maand
twee fragmenten uit „Lakmé"
Santpoort's Bloei
gaat voort
5
ANDERHALF UUR VAN WIJDING IN IJMUIDEN
aan van de
Tzonne gebracht
150 Dammers „aan start'
Nieuw systeem voor
scheepsluiken
Rembrandt en de bijbel
Santpoorts Operaconcert
Uitvoering van „Sparta"
REGELING NOG NIET VERANDERD
Agendo voor Velsen
„Scheveningen Radio
roept U!"
THALIA
SAMSON en DELILAH
Filmavonden krijgen
„vervanging"
DINSDAG 29 JANUARI 1952
Door tot nu toe onbekende oorzaak heeft
Maandagmiddag; een electrische trein, ko
mende uit de richting Alkmaar die om 13
uur 47 minuten in Castricum werd ver
wacht, een kleine Fiat-bestelwagen op de
onbewaakte overweg aan de Brakcrsweg
te Bakkum gegrepen en totaal vernield.
De bestuurder van het wagentje, de on
geveer 40-jarige C. D. van de Watering uit
Heiloo, werd uit zijn auto geslingerd en in
zorgwekkende toestand aangetroffen. Pas
tweehonderd meter verder, op de onbe
waakte overweg Tweede Groenelaan, kwam
de trein tot stilstand.
In de trein bevond zich de militaire arts
overste J. W. Lindenbergh die Van de W.
in samenwerking met enkele treinreizigers
eerste hulp verleende. Dokter H. J. van
Nievelt kwam eveneens spoedig ter plaatse,
evenals Pastoor J. de Wit die het slacht
offer het H. Oliesel toediende. Van de W.
had een gecompliceerde rechterbeenbreuk
en een zware hoofdwond opgelopen en is
op advies van dokter Van Nievelt met een
IJmuidens grootste Godshuis, de Oud-Katholieke Kerk bleek nog te klein om alle
belangstellenden te kunnen bergen tijdens het gebedsuur ter herdenking van hen,
die de laatste weken op zee het leven verloren.
Zestienhonderd mensen hebben gisteravond in de Oud-Katholieke kerk van IJmuiden
een sobere dienst bijgewoond ter nagedachtenis van de zeventien zeelieden, die de vis
serij sinds de Kerstnacht, waarin de stuurman van de „Tzonne" overboord sloeg, aan
de barre elementen offerde. De ruimte in deze kerk, het grootste Godshuis dat IJmui
den rijk is, bleek nog te klein om allen te bergen, die in dit wijdingsuur van hun
medeleven hadden willen getuigen. Hedenmorgen zijn vijf bloemstukken, afkomstig
uit de havenplaatsen Katwijk, Scheveningen en Marken, aan boord van diezelfde
„Tzonne" gedragen. Zij zullen op de plaats waar de „Alkmaar" vermoedelijk verging
tussen 59 en 60 graden Noorderbreedte, tachtig mijl uit de Noorse kust als laatste
groet van de achtergeblevenen aan de golven worden toevertrouwd. De nagedachtenis
zal een blijvende vorm vinden in het op te richten Vissersmonument waarvoor bij de
uitgang van de kerk de eerste gelden werden ingezameld, welke collecte 960 opbracht.
De stuifsneeuw woei langs de Koningin
Wilhelminakade, toen zich daar, ver voor
zevenen, de eersten naar de Oud-Katho
lieke kerk spoedden en onder de lichtkrin
gen der straatlantaarns rijen zich de auto's
aaneen, zodat om zeven uur de kerk al
meer dan vol was en slechts de open plek
voorin plaats bleef bieden aan de familie
leden en de genodigden, onder wie de Com
missaris der Koningin in Noordholland, dr.
J. E. baron de Vos van Steenwijk en bur
gemeester mr. M. M. Kwint van Velsen en
drie der wethouders.
Te half acht, terwijl de luiklok zijn laat
ste klanken over het witte IJmuiden liet
versterven en de donkere toon van het or
gel wegebde in de kerkruimte, betraden
de beide voorgangers in deze dienst, pastoor
C. F. Nieuwenhuyzen en ds. J. van den
Berg, het koor, voorafgegaan door ongeveer
twintig geestelijken uit alle religieuze groe
peringen van de gemeente Velsen: een
prachtig blijk van samenwerking en ver
bondenheid in dit droeve uur. In het schip
van de kerk blonk het wit van de gesteven
Scheveningse kappen en het rouwend grijs
der Markense dracht, terwijl de stilte viel
over de opeengepakte mensenmenigte:
pastoor Nieuwenhuyzen deed haar rijzen
voor zijn inleiding.
Na een liturgie van gezangen en Schrift
lezing, waarin de veelzeggende strophen
uit Psalm 107: „Doch roepende tot den
Heere in de benauwdheid, die zij hadden,
zoo voerde Hij hen uit hunnen angsten"
het kernpunt vormde, heeft de Oud-Katho
lieke priester een ontroerend woord gewijd
aan hen „die op zee het leven lieten".
„Wel zwaar getroffen zijn de bewoners
dezer lage landen aan de Noordzee in de
weken, die achter ons liggen. Want zelden
is het voorgekomen in de historie, dat de
scheepvaart in het algemeen en in al haar
geledingen zo getroffen is.zo begon de
pastoor, om daarna te herinneren aan de
reeks van rampen, die haar begin vond in
de eerste Kerstnacht en culmineerde in de
catastrophe met de „Alkmaar".
„Wij hebben hierin een aanleiding ge
vonden, om de bewogenheid, die ons volk
en vooral de burgers van de kustplaatsen
heeft getroffen tot uitdrukking te brengen.
De vertroosting, althans in zekere mate, de
tempering van de droefheid ligt vaak in
het-nog-kunnen-gaan naar de laatste rust
plaats van hen, die dierbaar waren: een be
grafenisplechtigheid is vaak een afsluiting
en een vermaan tevens „hoofd omhoog
wij moeten voort", maar dat alles missen
zij, wier mannen en zonen oo zee gebleven
zijn", zo zei de prediker en hii duidde ook
dit gemis aan als een aanleiding tot deze
gedenkure.
Een oud gebedenboek: „De Godvruchtige
zeeman" deed zijn gedachten verwijlen bij
de mensen, die zo dicht bij de natuur staan,
dat ze aan de ene kant in hun hart een
natuurlijke vroomheid bezitten en aan de
andere kant zonodig de kracht zoeken,
waar die te vinden is: bij de Almachtige
en Zijn Woord. Hij moest in dat verband
denken aan de troost van de zojuist voor
gelezen Psalm, waarin God zijn kracht be
looft aan hen, die haar nodig hebben.
Vanmorgen om half twaalf hebben de
Oud-Katholieke pastoor C. F. Nieuwen
huyzen en de Hervormde predikant ds. J.
van den Berg een grote krans aan boord
van de „Tzonne" gebracht, die door schip
per Klaas Blok op de vermoedelijke plaats
van ondergang van de „Alkmaar" over
boord gezet zal worden. Men vermoedt dat
het schip Donderdagochtend op de plaats
tussen de 59ste en de 60ste breedtegraad,
vanwaar de „Alkmaar" op 15 Januari zijn
laatste levensteken uitzond, zal kunnen
arriveren. De andere bloemstukken, die
gisteravond in de Oud-Katholieke kerk
werden aangedragen, zouden vanmiddag
bij het Velsense monument gelegd worden,
terwijl in twee families van de „Alkmaar"-
nabestaanden eveneens bloemen worden
bezorgd.
Pastoor Nieuwenhuyzen gaf de nabe
staanden de vertroosting Gods mee, de ver
troosting, die kan uitgroeien tot een blijd
schap: God heeft hen begraven en God
zorgt voor hen. „Wij gedenken biddend niet
alleen nu, maar voelen blijvend behoefte
aan een gedenkteken", zo zei hij voorts om
tenslotte te verkondigen, dat er toch weer
uitgevaren moet worden vandaag en
morgen. „Het eerste schip echter, dat uit
zal varen, de „Tzonne", neemt de kransen
en bloemen mee naar de plek, waar de
„Alkmaar" bleef, om ze uit te werpen in
zee als een stille, laatste groet uit IJmui
den."
Een gebed om overgave, berusting, geloof
en steun sloot dit deel van de dienst af en
de verzamelde menigte zong het bekende
lied uit het Oud-Katholieke Gezangenboek
„Dichter bij U, o God", dat eerder reeds
een scheepsramp begeleidde, toen de
„Titanic" onderging en het „Nearer to
Theeover het water klonk.
Met ds. J. van den Berg, de Hervormde
predikant uit IJmuiden, besteeg een even
zeer getroffen mens de kansel: met bewo
gen stem heeft hij de zeventien namen der
genen, die omkwamen met. „Gemma",
„Tzonne", „Gorredijk" en „Alkmaar" af
gelezen en hij bepaalde vervolgens zijn
gehoor bij „die achterbleven", zulks voort
bouwend op de zinsnede uit Psalm 147: „Hij
geneest de gebrokenen van hart en ver
bindt hen in hunne smarten".
De predikant plaatste allereerst de plek
van deze samenkomst in haar betekenis te
midden van de toehoorders: „een der ker
ken vlak bij de zee," om vervolgens de
bedoeling van de avond te omschrijven als
een biddend gesprek voor degenen, die zo
diep geslagen zijn. „Wij hebben ervaren bij
onze bezoeken aan de vrouwen en kinderen,
dat elk woord pijn doet en toch geen troost
geeft wij staan daarom rondom u: spra
keloos en stemmeloos en wij kunnen beter
met u zwijgen voor het aangezicht des
Heren".
Gods boodschap echter, zoals ze onder
meer besloten ligt in Psalm 147 zag ds.
Van den Berg als de enige troost, zoals dat
woord eerder voortkwam uit het volk Is-
raëls, dat terugdacht aan de tijd van voor
de grote catastrophe der verdrijving. „Gij
weet evenals dit volk, wat het is: gebroken
te zijn. Maar in de nood van Israël klonk
een stem door, die nog hoorbaar is: „Ik ben
toch uw God en Vader".
Met een aansporing tot gebed om kracht
en de hartekreet „O God, erbarm U over
hen en neem hen in Uwe handen en laat
ook zij eenmaal Uw veilige haven binnen
gaan" beëindigde ds. Van den Berg zijn
ontroerende toespraak.
Met het 189ste gezang uit de Oud-Katho
lieke bundel, de prachtige melodie van
„Wees trouwe Heer" en een indrukwek
kende gezamenlijke apotheose hebben de
beide dienaren van het Woord deze wij
dingsure besloten. De kerk antwoordde een
helder „Amen" op het „Dat zij rusten in
vrede".
Buiten ruiste de sneeuw neer op de aan
wassende witte vacht.
In de collecteschaal ritselde het geld.
Oosterling (Stabiel): A. Zeeuw (Castri
cum)Haver (Beverwiik).
Groep b: J. Meyer 'DCIJ) Revnders (St.
Thomas): P. Bakker (Sportief)Sprenkeling
(St. Thomas).
Tweede klasse: groen a. Ruyter (St. Tho
mas)—W. Post (Sportief); Velsen (Castri
cum)Romein (Beverwijk).
Groep b: Opa v. d. Bos (DCIJ)De Ruyter
(Sportief): Ory (St. Thomas)D. v. d. As
(Beverwijk).
Derde klasse: E. Schade (DCIJ)Lute
(St. Thomas): Veldman (Sportief)Colet
(Castricum) en Westerwal (Sportief)W. v.
d. Weg (Beverwijk).
Voor de jeugdwedstrijden hebben zich
zes DCIJ-leden, twee niet clubleden uit
IJmuiden, twee leden van „Sportief" en drie
leden van „Beverwijk" gemeld.
Tijdens de eerste ronde, op 7 Februari in
Beverwijk, ontmoeten elkaar:
Groep a: Adrichem (Beverwijk)—Visser
(geen clublid); Klaus (Beverwijk)J. de
Boer (DCIJ) en Oorthuizen (DCIJ)Men
ger (Sportief).
Groep b: Koffeman (Sportief)H. Lang
broek (DCIJ); Huigen (DCIJ)—Kuyper (niet
clublid) en J. Bravenboer (DCIJ)J. v. Dijk
(DCIJ).
Het BDC-lid is de eerste ronde vrij.
De bovenste twee van iedere groep spelen
een finale om het jeugdkampioenschap van
IJmuiden, Beverwijk en omstreken.
Ruim 150 dammers van Castricum tot Hil-
legom zullen in de eerste week van Februari,
over vijf klassen verdeeld, in „rondtour-
nooien" starten voor het Kennemer kam
pioenschap. De damkampioen van Haarlem
en omstreken krijgt evenals de tweede aan-
koben het recht om Kennemerland te ver
tegenwoordigen in de strijd om de provin
ciale titel.
De spelers van Santpoort, Driehuis. IJmui
den. Velsen, Beverwijk, Uitgeest, Heemskerk
en Castricum zullen op 7 Februari in het
clublokaal van Beverwijk (Statenhuis) bij
eenkomen om de eerste ronde te spelen.
Deze groep vormt de afdeling Kennemer
land Noord en de wedstrijdleiding berust bij
de heer v. Hattum, Breestraat 50 in Be
verwijk.
Uit de stad Haarlem komt de centrale
groep en Halfweg, Bennebroek, Bloemendaal,
Heemstede, Hillegom, vormen de afdeling
Zuid.
Voor Noord, Centrum en Zuid plaatsen
zich straks twee spelers van iedere klasse in
de finale om de damtitel van Kennemerland
Deze finales worden in de maand April te
Haarlem gespeeld.
De indeling in de eerste ronde is als volgt:
Hoofdklasse: T. Postma (DCIJ)—De Ruy
ter (Beverwijk)L. Vooys (DCIJ)—J. H.
Bakhuys (Stabiel); Nieuwenhuizen (DCIJ)
v. Straten (DCIJ).
Eerste klasse: groep a. W. v. Wort (DCIJ)
ziekenauto naar het St. Elisabeth Zieken
huis te Alkmaar vervoerd. Zijn toestand is
zorgwekkend.
Door het gebeurde had de treinenloop
haast een uur vertraging daar het eerst na
lang werken lukte de motor van de bestel
wagen onder de licht-beschadigde trein
vandaan te halen. Hoewel het de laatste
jaren haast niet meer voor kwam, heeft
deze onbewaakte overweg reeds tal van
slachtoffers geëist waarvan enkele met
dodelijke afloop. Zij nog vermeld dat er,
gerekend van de spoorwegovergang in de
Rijksstraatweg, over een lengte van een
kilometer zes overgangen zijn, waarvan
twee geheel onbewaakt.
Op het nieuws m.s. „Eos" van de K.N.
S.M., dat eind vorige week een geslaagde
proeftocht heeft gemaakt, is een demon
stratie gegeven met een nieuw systeem
voor de luiken, dat op cut schip evenals op
het nieuwe m.s. „Argos" is aangebracht.
Het luikhoofd is volgens het nieuwe
systeem met een stalen luik hermetisch ge
sloten. Dit stalen luik bestaat uit zes af
delingen. Bij het opengooien wordt een
staaldraad in het midden aan een ring ge
slagen en met de boordlieren aangetrok
ken. Dan rollen de luiken op volgens een
bepaald systeem aangebrachte wieltjes
naar de smalle kanten van het luikhoofd,
naar beide kanten drie delen. Deze worden
daar één voor één in daarvoor gereser
veerde ruimten verticaal opgeklapt. Dit
openen geschiedt binnen enkele seconden
en geeft dus een grote tijdsbesparing. Bij
het sluiten wordt de staaldraad in tegen
gestelde richting aangetrokken en binnen
enkele seconden is het ruim dicht en tege
lijkertijd zeeklaar. daar afdekken met
presenningen overbodig is. Behalve dat dit
systeem een grote tijdsbesparing geeft, is
het ook een voordeel dat men nergens aan
boord luiken of schilden heeft liggen, het
geen grotere veiligheid waarborgt. Boven
dien kan geen schade aan de luiken door
breuk of beschadiging worden toegebracht.
De Velsense tekenleraar H. J. Calkoen
heeft gisteravond in het gebouwtje van de
voormalige Centrale Keuken aan de Abe
lenstraat voor de Vereniging van Vrijzin
nig Hervormden aan de hand van een aan
tal lantaarnplaatjes een belangwekkende
causerie gehouden over de schilder Rem
brandt en diens verwantschap met de bij
bel. „Waar het zijn scheppingen betreft is
Rembrandt voor ons niet volkomen denk
baar zonder de bijbel en andersom even
min", aldus de heer Calkoen. In zijn gehele
oeuvre is de bijbel terug te vinden, zij het
dikwijls door abstracte figuren, maar niet
temin geenszins te miskennen".
De heer Calkoen liet verschillende inte
ressante bijzonderheden zien over het werk,
het kronkelige levenspad en het karakter
van Rembrandt van Rijn. „De schoonheid
van zijn schilderijen is eigenlijk niet in
woorden uit te drukken, men moet deze
zelf beoordelen en op zich laten inwerken'.'
Rembrandt heeft zich vereenzelvigd met
de lamme, de blinde, de goede, de slechte
en Christus, Wiens persoon in ieder werk
van de schilder veel groter en imponeren-
der op het doek is gebracht dan de andere
types. Dit is een van de manieren om een
figur een bijzondere karakter te geven".
De heer Calkoen stelde vervolgens vast,
dat Rembrandt sommige taferelen uit de
bijbel wel drie of vier keer heeft geschil
derd. Aan het begin van zijn carrière de
monstreerde zich speciaal een grote be
weeglijkheid in zijn werk. Later werd deze
Barok gewijzigd in een rustiger stijl, het
geen samenhangt met de moeilijkheden en
teleurstelingen, die hij in de loop van de
jaren moest incasseren.
„Met Christus is Rembrandt door het
leven geworsteld. Een groot deel van zijn
oeuvre is onmiskenbaar een soort geïllu
streerde bijbel".
Als laatste lantaarnplaatje werd het
schilderij „De thuiskomst van de verloren
zoon" geprojecteerd. Dit werk is een van
de mooiste scheppingen van Rembrandt",
aldus besloot de heer Calkoen zijn causerie.
Het is geen toeval, dat in zijn werken
zonder uitzondering de gemoedstoestand
van de schilder is terug te vinden. Het
kernpunt is echter het evangelie, waaruit
Rembrandt het belangrijkste facet belicht
te: „de liefde".
De voorzitter van de gemeente, de heer
J. P. van Megchelen, die de bijeenkomst
met een korte dodenherdenking aan de
slachtoffers der zeeën had geopend, dankte
de heer Calkoen tot slot voor de buitenge
woon heldere en leerzame explicaties bij
de lantaarnplaatjes.
Operaconcerten zijn altijd bizonder in
trek geweest, zowel bij het publiek als bij
de uitvoerenden. Vooral als die uitvoeren
den behoorden tot het grote leger der le
den van zangverenigingen. Mocht de ani
mo in de periode die de jaren 19401945
vooraf ging, wat verflauwd zijn, de laatste
tijd heeft men een hernieuwe belangstel
ling voor alles wat met het veel geroemde
„bel canto" samenhangt, kunnen waarne
men.
In Kennemerland is het eigenlijk het
Vierentwintig jongelui werden gedood en
achttien gewond, toen een autobus op 4
December te Chatham inreed op een
marcherende marine-colonne, die de be
stuurder van de bus tengevolge van de
dïiistemis niet had opgemerkt. De marine
autoriteiten in Engeland hebben thans
maatregelen genomen om herhaling van
dergelijke rampen te voorkomen. Tijdens
de daguren lopen vóór en achter de colon
nes „waarschuwers" met een bord met:
„Caution-Marching men" (Waarschuwing-
marcherende troepen). Na het invallen der
duisternis draagt de waarschuwer vóór de
troep een lantaarn met wit licht en de
hekkesluiter een lantaarn met rood licht.
De gymnastiekvex-eniging „Spai-ta" der
Koninklijke Papierfabrieken Van Gelder
geeft Zaterdag 9 Februari in gebouw „Con
cordia" een uitvoeidng met medewerking
van Roemers Band. Plet progi-amma ver
meldt een vijftiental nummers. Na afloop
is er bal onder leiding van de heer J.
Bolhoven.
Contactavond van I.E.V.
De R.K. sportvereniging IEV heeft Zon
dag 3 Februari haar contactavond in het
gymnastieklokaal van de R.K. Meisjes
school aan de Coi-verslaan.
Het programma van deze avond wox-dt
door eigen leden verzorgd en bestaat uit
vei-schillende attracties.
Te vroeg gejuicht
Het transformatorhuisje in het plantsoen
aan de Van Rijswijkstraat, dat vorige week
Vrijdag werd verwijderd, wat voor de om
wonenden reden tot voldoening gaf, kreeg
een remplagant.
Maandagmiddag is een nieuwe „peper
bus" op dezelfde plek geplaatst. Alleen de
afmeting van de nieuwe aanwinst is klei
ner.
De Britse ministers van Landbouw en
Voedselvooi'ziening hebben kortelings in
een gezamenlijke bekendmaking het vol
gende medegedeeld. De laatste jaren werd
de invoer van een gx-oot aantal belangrijke
soorten groenten en fruit beperkt gedu
rende het hoofdseizoen voor de afzet van
de overeenkomstige binnenlandse produc
ten. In andere perioden werden deze soor
ten uit bepaalde landen vrij toegelaten on
der een algemene vergunning. De regering
heeft besloten dat soortgelijke regelingen
voor 1952 zullen gelden, in afwachting van
een beslissing over de herziening van de
invoerrechten op tuinbouwproducten welke
door de National Fanner's Union aanhangig
is gemaakt en thans behandeld wordt.
Op 7 November van het vorig jaar heeft
de Kanselier van de schatkist in het Lager
huis medegedeeld dat het, met het oog op
de slechte betalingspositie van het Verenigd
Koninkrijk, nodig zou zijn de invoer van
een aantal producten te beperken, met in
begrip van komkommers en alle fruit dat
onderhevig was aan de genoemde seizoen
beperking van de invoer. De algemene ver
gunning voor deze groentesooi'ten is inge
trokken ten aanzien van de invoer uit be
paalde landen en reeds zijn contingenten
voor de invoer uit deze landen tot 1 Juni
1952 aangekondigd. De impoii uit het ster-
linggebied wordt door deze beperkingen
niet getroffen. De omvang van de invoer
na 1 Juni 1952 is nog niet vastgesteld, maar
de contingenten zullen voor de perioden
waarvoor vi-oeger de algemene vei-gunning
niet gold, in geen geval groter zijn dan voor
1951.
De importinkrimpingen zijn niet van toe
passing op verse groenten (met uitzonde
ring van komkommers).
Aldus meldt het ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening in
haar officiële publicatie „Landbouw We
reldnieuws".
Dinsdag 29 Januari
Ger. Doustraat 62, 20 uur: bijbellezing door
de heer J. M. Visser uit Voorburg.
Thalia, 20 uur: „Samson en Delilah".
Rex: geen vooi'stelling.
Woensdag 30 Januari
Thalia, 20 uur: „Samson en Delilah".
Rex, 20 uur: „Wijlen Edwina Black".
Beverwijkse koor „Zang en Vriendschap"
geweest, dat met een groots opgezette uit
voering van die aard de stoot daartoe heeft
gegeven.
Thans zal de bekende zangvereniging
„Vox Humana", die reeds eerder een aan
operafragmenten gewijd concert ten beste
gaf, de liefhebbers van dit genre muziek
onthalen op een keur van meeslepende
melodieën, die ontleend zijn aan minder
bekende operawërkén.
Op 14 April 1883 ging te Pax-ijs de pre
mière van een nieuwe opera van de hand
van een veelbelovend musicus. Het was
„Lakmé" en de man, die het werk schreef,
was Leo Delibes, de componist van de on
sterflijk geworden balletten „Coppélia" en
„Sylvia".
Delibes is het gelukt de balletmuziek,
die ten opzichte van de choreografie zo zeer
in de verdx-ukking was geraakt, haar oor
spronkelijke waarde terug te geven. Zijn
opera „Lakmé" was van de premièi-e af
een succes. De Franse critici uit die jaren
schrijven over „deze algemeen gekende en
beminde opera en haar componist" in zulke
enthousiaste bewoordingen, dat wij er nu
genoeglijk om kunnen glimlachen.
De intrige van het werk loopt enigszins
parallel met het Butterfly-verhaal: Een in
Voor-Indië gedetacheei'd Engels officier,
Gerald, ontmoet de (natuurlijk) beeld
schone Lakmé, dochter van een Brahmaans
priester en wordt prompt op haar verliefd.
Bij een ontmoeting met de jongedame be
treedt hij gewijde grond en daarna moet
hij vluchten voor de wraak der priesters.
Na enkele dramatische gebeurtenissen val
len de gelieven elkaar in de ax-men.
Maar als Gérald de trompetsignalen van
zijn vertrekkend regiment hoort, „roept
zijn plicht", zoals dat heet: hij verlaat Lak
mé, die daarop in haar mateloos vex-driet
een einde aan haar leven maakt.
Delibes heeft het vocale gedeelte goed
bedacht en een uiteraard exotische parti-
tuxxr geschreven, die vele boeiende gedeel
ten rijk is.
„Vox Humana" zingt er het klankvolle
marktkoor uit, waarmee de tweede acte
begint, en het ontroerende Brahmaans Ge
bed, dat voor de tempel van Nilakantha
opstijgt als Gérald door de wraak van de
hogepriester getroffen is. Deze twee uit
gebreide fragmenten uit „Lakmé", die
door de medewerking van solisten meer
dere glans verkrijgen zullen, worden voor
afgegaan door het Inleidingskoor uit de
eerste acte van de opex-a „Willem Teil";
het is het koor der landlieden „Quel jour
serein", dat rustig en sierlijk in een An
dante gx-azioso in drie achtste maat de se
rene sfeer van het Zwitserse landschap be
zingt.
De solisten
Bij een opera-uitvoering behoi'en onaf
scheidelijk enkele solisten. Het Santpoort-
se koor heeft er een viertal geëngageerd:
de bekende sopraanzangeres Annie Schoen,
de bariton Jaap Stroomenberg, Leni Ko
ning-Pool (alt) en Cor Seymour (tenor).
Albert de Groot zal, waar dit nodig is, de
pianobegeleiding voor zijn rekening nemen.
Behalve het medewerken aan de koren,
die „Vox Humana" zal zingen, zullen deze
solisten optreden met duetten, kwartetten
en alles wat deze beoefenaars van het „bel
canto" nog meer in portefeuille mogen
hebben.
Het programma
Het Dinsdag 26 Februari in „Zomerlust"
te geven concert vermeldt, voordat de ei
genlijke operafx-agmenten worden uitge
voerd, enkele klassieke koorwerken. Daar
bij treft men twee koren aan uit het prach
tige Requiem van Johannes Brahms, („Ein
Deutsches Requiem nach Worten der Hei
ligen Schrift", 1868), namelijk het lieflijke
vierde deel en het milde vijfde voor so
praansolo, dat de voltooiing van het werk
opnam.
Na de paxxze zullen de solisten een keuze
uit hun repertoire maken, waarbij Albert
de Groot hen begeleiden zal. De leiding
van het concert berust bij de dirigent van
Vox Humana", Henk J. Arisz.
Een meisje uit Sommelsdjjk:
In onze contreien is een hechte band ge
groeid tussen de zeevarenden, de belang
hebbenden op de wal enerzijds en „PCH"
aan de andere kant. Scheveningen-Radio,
en meer in het bijzonder „de meisjes" aan
de ontvangers in het moderne gebouw op
het Sluiseiland, vormt een niet weg te den
ken schakel tussen deze twee groepen.
Carla Groenendijk, een 26-jarige Som-
melsdijkse, was in September 1951 drie
jaar P.T.T.-ambtenares in IJmuiden. Nau
welijks bevroedend hoe het; binnenste van
een huis-tuin-en-keukentelefoon er uit zou
kunnen zien, verliet Carla haar geboorte
grond op Goeree-Overflakkee om in een
wel even andere omgeving vijf ux-en
treinen van „huis" te gaan ervaren
welke mogelij khheden de voortdravende
ontwikkeling der techniek wel biedt op het
terrein van communicatie tussen schip en
wal. En ze heeft nooit spijt gehad van
haar besluit om kennis te gaan maken met
die wonderlijk goede sfeer in het lichte en
luchtige P.C.H.-hoofdkwartier.
„De eerste natuurlijk ietwat nerveus-
makende— maanden dat ik als radio-telefo
niste met de schepen in contact stond, heb
ik in mijn slaap dikwijls door het pension
laten schallen: „Hallo, hallo! Schevenin
gen-Radio luistex-t naar u op de 166 meter!
Over!"
Langzamerhand werd het aanroepen en
antwoorden routinewerk, zonder veel hin
derlijke reacties voor de rustende huis
genoten".
Carla en haar ongeveer veertien vrou
welijke collega's hebben geen nachtdienst.
Eén deel vertoeft van acht tot vier uur op
het Sluiseiland en het tweede van vier tot
's avonds elf uur. De taak is veelomvat
tend, want de koptelefoon zit niet perma
nent om hun permanent; de meisjes zijn
ook gex-egeld achter telex en type-machine
te vinden.
Carla en geen harer collegas is zonder
„slag of stoot" met de apparatuur en de
gang van zaken vex-trouwd geraakt, want
een wel heel intensieve spoed-opleiding
gaat aan de verantwoordelijke praktijk-
arbeid voox-af.
„Als er een noodsein wordt opgevangen"
vex-telde onze charmante gaste, „wordt
eerst de chef-seinzaal gewaarschuwd. Is
het ernstig dan belt hij de dichtstbijzijnde
post van de K.N.Z.H.R.M. op om vervol
gens de vex-schillende sleepdiensten en
andere eventueel belangrijke contactpun
ten te waarschuwen".
Vorige week, tijdens het ruige weer, is
er extra-goed uitgeluisterd, waarmee
geenszins gezegd wil zijn, dat de koptele
foons een snipperdag genieten als de ele
menten na streng regiem een van harte
gegunde rust hebben genomen. Vier-en-
twintig uren van de dag is men op Scheve
ningen-Radio één en al oor.
„Het is wel een hemelsbreed verschil
met vroeger" meende Carla. „Toen ver
trokken de vaders en zoons naar zee en er
werd niet eerder wat van hen vernomen
voor zij in de haven waren teruggekeerd.
De coasters en vissersschepen worden door
middel van de radio-telefonie. „op de
streek" gevolgd, hetgeen opnieuw laat zien
welk een belangwekkende positie en scha
kel P.C.H. vormt tussen „uit en thuis"."
H. J.
ADVERTENTIE
(het theater met de beste films)
Heden- (Dinsdag) en morgenavond
(Woensdag) 8 uur, beslist laatste
voorstellingen van het overweldigende
filmwerk
Het bestuur van de vereniging „Sant
poorts Bloei" heeft zeer tegen zijn zin en
kele maanden geleden moeten besluiten de
filmvoorstellingen te staken. De belangstel
ling bij het publiek bleek zo gering te zijn,
dat een verdere exploitatie financieel on
verantwoord werd.
Velen in Santpoort voelen echter het ge
mis van de twee-wekelijkse filmvoorstel
lingen echter als een ernstig verlies, temeer
daar inplaats daai-van niets anders is ge
boden.
Dientengevolge heeft het bestuur gezocht
naar een compensatie, waardoor zonder al
te grote financiële risico's, tegemoet ge
komen zou kunnen worden aan het alge
meen verlangen naar ontspanningsavonden
van het goede soort.
Er is 'een oplossing gevonden in de vorm
van een reeks voordrachten. Op 22 Februari
zal worden, gestart en wel door de ver
maarde vogelkenner en cineast Jan Strij-
bos, die ervaringen zal vertellen van zijn
reis door Spanje in de afgelopen zomer
maanden. Zijn causerie zal, zoals gebruike
lijk, geïllustreerd worden met een kleuren
film, die hij tijdens zijn reis gemaakt heeft.
Voorts zijn in beginsel reeds bereid ge
vonden dr. A. F. J. Portielje, inspecteur
van de levende have in Artis, Piet Bakker
en dr. Paul Julien uit Wassenaar. Dr. Por
tielje zal waarschijnlijk spreken over het
onderwerp „Verhouding van mensen en
dieren". Piet Bakker heeft voorgesteld te
komen praten over zijn laatste boek „De
Slag" en dr. Julien zal vertellen over de
wildernis, die hij zo treffend heeft beschre
ven en ontleed in zijn befaamde werken
„Kampvuren langs de Evenaar" en „De
eeuwige wildernis". De juiste data zullen
nog nader worden bekend gemaakt.
„Magische avond"
Dit wat betreft de plannen voor de
komende maanden. Voor de allernaaste
toekomst is echter ook reeds een ontspan
ningsavond vastgesteld.Op 31 Januari komt
een „magisch gezelschap" in het jeugdhuis
aan de Burgemeester Enschedéweg. De heer
J. B. Nas, oud-Santpoorter, zal met enkele
medewerkers een goochel-demonstratie ge
ven. Tot de leden van deze groep behoren
goochelaars van internationale bekendheid,
die op buitenlandse concoursen de eerste
prijs wisten te behalen. Het programma
voor deze avond luidt: Coi*vélo met kleurige
mysteries; Tonny van Dommelen (geld uit
het niet): Erik Padt, de man met het won-
dergeheugen; La Moré en nartner; Hans E.
Trixer en zijn 52 kaarten: Ted Biet, „Magie
galore"; Jo Nas, „serieuze kolder". De ver
schillende nummers worden aaneengelijmd
met conférences van Ad Engel.
