Reclame-acties van IJmuidense
winkeliersin bewogen discussie
Bethelkerk in gebruik genomen
De geschiedenis
van een wraak
■Clowntje Riek
„Zij aan zij, niet rug aan rug"
Agenda voor
Veis en
Zevende lustrum
van de C.M.B.
Rappe Hoogovenbode
in het zilver
De heer J. Lubach jubileerde
„Felison" krijgt
Zaanse gasten
JAARVERGADERING „GROOT IJMUIDEN"
Jaarvergadering in
„Christelijke Belangen"
„Euphonie" geeft op
9 Mei een concert
Voetbal festijn op
VVIJ's verjaardag
Voor de kinder en
Vier schilders en
een beeldhouwer
Geslaagde
Visserijschool-pupillen
Damkampioenschap „Noord"
Postma prolongeert
zijn titel
Ontslagneming Dudok
komt ter sprake
FEUILLETON
door JOHN HENRY MACKAY
DONDERDAG 6 MAART 19 5 2
Diverse leden van de handelsvereniging:
„Groot IJmuiden", die gisteravond in de
bovenzaal van café Van der Lem aan de
Zeeweg de jaarvergadering bijwoonden,
zullen zich hebben afgevraagd of deze bij
eenkomst alleen was belegd om zoveel mo
gelijk aftandse koeien uit diverse diepe
sloten te halen. Er zijn wederzijds bijzon
der harde woorden gevallen omtrent over
leden reclame-acties van winkelcentra en
maatregelen van de zijde van het bestuur
der handelsvereniging „Groot IJmuiden".
De storm brak los, toen de voorzitter van
de afdeling der A.N.M.B., de heer A. Mar-
celis, een toelichting gaf op punt 5 van de
agenda: „reclame-acties". Er bleek uit het
bestuur een suggestie te zijn gekomen om
in samenwerking met de R.K. Midden
standsbond een campagne te gaan voeren,
die over langere tijd zou kunnen worden
uitgestrekt. „De IJmuidense middenstand
sukkelt al ettelijke jaren met het reclame
actie-probleem", aldus deze praeses. „Het
is bekend, dat Kennemerlaan en Tromp
straat hun eigen gang zijn gegaan, hetgeen
de verstandhouding niet bepaald ten goede
is gekomen. Het bestuur van de Handels
vereniging heeft kortelings van de ge
meente een schrijven mogen ontvangen,
als vervolg op een aantal besprekingen op
politiebureau en gemeentehuis, waarin
werd meegedeeld, dat aanvragen van re
clame-acties bij deze instantie voortaan
eerst zullen worden voorgelegd aan het
bestuur van de erkende middenstands
organisatie. Van deze toezegging willen wij
gaarne gebruik maken om het initiatief
voor campagnes in eigen hand te nemen,
waardoor wij in de eerste plaats eventuele
verdere strubbelingen willen voorkomen".
De reacties van leden uit Kennemerlaan
en Trompstraat op deze uiteenzetting
waren vele. Verwijten, voorstellen en sus
sende woorden volgden elkaar in snel tem
po op.
De heer F. de Koning bestreed de bewe
ring van de voorzitter als zouden de win
kelcentra voor hun eigen reclame-acties
geen vergunning hebben gehad. „Er is geen
vergunning nodig om een campagne te voe
ren, die de loterijwet niet overtreedt" zo
betoogde de secretaris van het winkelcen
trum Kennemerlaan (op de vergadering in
zijn kwaliteit als lid van „Groot IJmui
den").
Dan meende voorts de heer Heykoop, dat
de voorzitter indertijd coördinerend heeft
willen werken. Hij gaf zijn sanctie aan de
besturen der beide winkelcentra om hun
eigen gang te gaan tot 1 Januari. „Dit is
geschied, maar achter de rug van de be-
langencentra om heeft het bestuur van
„Groot IJmuiden" getracht hen de dolk
in de nek te stoten door te apelleren bij
gemeente en politie".
De heer Marcelis gaf op dit laatste ver
wijt te kennen dat er toentertijd niet veel
anders te beslissen viel dan sanctie te
geven, omdat de reclame-acties der belan
gengroepen reeds van start waren gegaan.
De heer Homburg ried de vergadering
aan de kloof zo snel mogelijk te overbrug
gen omdat de neringdoenden zichzelf op
deze manier geld uit de zak zouden blijven
kloppen
„Er bestaat nog zoiets als sociaal gevoel",
aldus de heer Homburg. „De groten moeten
iets doen voor de kleintjes buiten de win
kelcentra. We moeten nimmer uit het oog
verliezen, dat de IJmuidense middenstan
ders op hun plaatsgenoten zijn aangewe
zen. De concurrentie van de grote steden
is toch al groot genoeg. Laten we gezamen
lijk boksen, zij aan zij en niet nog eens on
derling, rug aan rug!"
De secretaris-penningmeester, de heer
J. van der Kroft was een van de laatsten,
die bij dit punt aan het woord kwam. Hij
deed de suggestie om een reclame-com
missie te vormen van goedwillende mid
denstanders in IJmuiden.
De heer De Koning vroeg of hij dit voor
stel nog even in beraad kon houden, het
geen na een lange discussie werd goedge
keurd. De heer Van der Kroft zag gaarne
de heren Zeeman, namens Oud-IJmuiden,
De Koning, Kennemerlaan en Marcelis,
namens zakencentrum Trompstraat in de
commissie zitting nemen. Hierover zal dan
Donderdag 6 Maart
Thalia, 20 uur: Speciale voorstelling, „Ge
folterde mensen".
Gem. Huishoudschool, Casembrootstraat:
Demonstratie door Commissie voor Huishou
delijke en Gezinsvoorlichting.
Rex, 20 uur: „Faust en de duivel".
Vrijdag 7 Maart
Raadhuis, van 10.30 tot 11.30 uur: Spreek
uur wethouder van Financiën.
Nutsbibliotheek, van 19 tot 21.30 uur
geopend.
Café Anete, Meervlietstraat: Algemene
vergadering van „Schuttevaer".
Thalia, 20 uur: „Showboat".
Rex, 20 uur: „Het eiland der pygneeën".
binnenkort een beslissing worden geno
men.
Van de overige agendapunten noemen
wij nog het jaarverslag, waarin onder
meerd werd vermeld dat het ledental in
1051 terugliep van-80 naar 75 en de ver
melding dat de samenwerking met de R.K.
collega's bijzonder goed is geweest.
Bijdrage aan vissersmonument
Tussentijds werd van de zijde van het
bestuur een voorstel gedaan tot het be
schikbaar stellen van een bedrag voor het
„Vissersmonument". De juiste grootte zal
binnenkort worden bekendgemaakt. De
verkiezing van drie bestuursleden leverde
niet veel moeilijkheden op. De aftredende
heren H. Homburg, G. van Praag en W.
Geels zijn herkozen.
Na het zakelijke gedeelte van deze bij
eenkomst verenigden de dames en heren
zich voor een gezellige kienwedstrijd om
een aantal fraaie prijzen.
Dc afdeling IJmuiden van de Christelijke
Metaal be werkersbond hield Woensdag
avond in het gebouw voor Christelijke Be
langen haar 35e en dus enigszins feestelijke
jaarvergadering.
Na opening door voorzitter M. Schouten,
waarin deze de afgevaardigden van de zus
tervereniging uit Beverwijk en van de
IJmuider Bestuurdersbond verwelkomde
en de goede samenwerking in het bestuur
memoreerde, volgden de gebruikelijke ver
slagen van secretaris en penningmeester.
Uit het jaarverslag van de secretaris
bleek o.m. dat hot aantal leden van 127 tot
144 gestegen was, hetgeen onvoldoende
werd genoemd voor dit groeiende in
dustriële gebied. Ook werd het bezoek aan
vergaderingen als zeer onvoldoende geka
rakteriseerd. De hoofdschotel van de avond
vormde de film ..Met deze handen" een
suggestieve Amerikaanse rolprent over de
vakbeweging in de Verenigde Staten. Deze
documentaire geeft het ontstaan en de groei
van de vakbeweging weer en de typische
moeilijkheden, die de „pioniers" daarbij
ondervonden.
De districtsbestuurder, de heer W. Femer,
gaf na afloop een beschouwing over deze
film, daarbij wijzend op de „natuurge
trouwe copie van hetgeen er in ons land
gebeurt". Voorts meende hij dat er in het
veelverspreide idee, als zouden de sociale
voorzieningen ons zijn toegevloeid, een
groot gevaar schuilt en wel verslappen van
de activiteit in de vakbeweging.
„Wij kunnen in Nederland bogen op een
Christelijke Vakbeweging en wij zullen ten
alle tijde onze activiteit moeten tonen", al
dus spreker.
Hij wekte de aanwezigen op alle steun
aan het werk van de vakbeweging te
geven.
Er werden voorts nog enige aardige
rolprenten vertoond, waaronder „De gou
den C.M.B.", een film over het 50-jarig be
staan van de Christelijke Metaalbewerkers-
bond.
Het IJmuidense symphonie-orkest „Eupho
nie" geeft op 9 Mei, onder leiding van de
dirigent Jac. Stoffer, een concert in het
Patronaatsgebouw. Als solist zal optreden
de IJmuidense pianist Gert Schoonkind,
die de compositie „Variations-symphoni-
ques" van César Franck zal vertolken.
Voorts staat op het programma: „Suppé-
Illusionel", een moderne fantasie op liede
ren van Suppé door Mischa Michealoff;
L'Arlésienne-Suite I van G. Bizet en „Eine
kleine Nachtmusik" van Mozart.
Kleine stagnatie in
winkelbouw opgeheven
Doordat er in de grond, die aan het voor
malige Kennemerplein in IJmuiden be
stemd is voor drie winkelpanden tegen
over de reeds bestaande winkelgalerij
een oud „moerriool" werd aangetroffen,
heeft de bouw daar enige stagnatie onder
vonden.
Thans is echter de moeilijkheid uit de
weg geruimd, omdat de gemeente de nood
zaak van de opruiming van dit riool en een
bijbehorende beerput inziet. De kosten van
de grondverbetering na het opruimen van
de riolering komen vermoedelijk ten laste
van de Wederopbouw.
VISSERIJBERICHT URK
Dinsdag is door 16 vaartuigen op Urk aan
gevoerd: 310 pond snoekbaars, prijs f 0,85
f 0,87; 108 pond rode baars, prijs f 0.91f 0.97
1646 pond blei en voorn, prijs f 0,07f 0,08,
alles per pond.
Hogere subsidie voor
Haarlemse kweekschool
De Stichting tot de opleiding van leer
krachten voor het openbaar V.L.O. te
Haarlem ontvangt voor elke leerling van
haar cursus, die in deze gemeente woont,
een jaarlijkse bijdrage van 100.
De gemeente Haarlem zal met ingang
van 1952, in afwachting van de uitwerking
van plannen voor de oprichting van een
z.g. Streekschool, aan de .Stichting een zo
danig bedrag aan gemeentelijke subsidie
verstrekken als verkregen wordt door het
bedrag der ongedekte exploitatiekosten te
berekenen in verhouding van het aantal uit
Haarlem afkomstige leerlingen tot het
totale aantal van de cursus.
De Stichting verzoekt tihans het door de
gemeente Velsen te verlenen subsidie op
gelijke wijze te berekenen.
Voor 1952 kan de bijdrage van onze ge
meente worden geraamd op 1127. B. en
W. stellen de gemeenteraad voor, aan het
verzoek van de bovengenoemde Stichting te
voldoen.
De festiviteiten ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van de voetbalvereniging
WIJ worden Zaterdag 8 Maart geopend
met vier wedstrijden op de bijvelden van
„Schoonénberg".
De VVIJ-junioren A ontmoeten er om
kwart voor vier in de middag de junioren
A van Kennemerland. Daarna volgt de
wedstrijd junioren B tegen de Kennemer
land junioren B.
Vooraf, namelijk om half drie spelen de
VVIJ-adspiranten A tegen de Kennemer-
land-adspiranten A. De strijd tussen de B-
afdelingen van de WIJ en de Stormvogel-
adspiranten volgt hierna.
Zaterdag 15 Maart komen de „groten"
uit WIJ aan de beurt en diezelfde dag
recipieert het jubilerende bestuur van 18-
20 uur in hotel „Kennemerhof" aan de
Kennemerlaan.
„Een ijzeren punt?", zei Bunkie verbaasd.
..Jawel", zei Ouwe Kees. ,,Dat was de punt van een speer, zoals negers die gebruiken.
Nou, ik zag dus die punten ik maakte de matrozen er opmerkzaam op; die keken er
tiaar en begrepen er in het eerst ook niks van, wat dat zijn kon. Maar de schipper
begon het al gauw te snappen. Hij meende, dat het een lanspunt was. en dat men aan
dc buitenkant van de walvis bezig was, het beest open te snijden! Terwijl we ernaar
keken, zagen we het gat al groter en groter worden.er viel licht doorheen en dat
vonden we prettig, want je begrijpt wel, dat het tamelijk donker was in die walvis
maag!.... Nou, de schipper had gelijk, zoals later bleek. De walvis was gestrand in
een baai, vlak bij een eiland. En nu waren de inboorlingen bezig, het beest te slachten.
Ze waren erg in hun nopjes met dat onverwachte buitenkansje, want aan 'n walvis zit
heel wat spek! Daar kon een hele negerstam wel een jaar van bestaan, dus zorgden
ze, dat ze die buit binnen kregen. En zo waren ze met man en macht aan het werk,
om die vis in stukken te snijden en te hakken.Maar ze wisten natuurlijk nietdat
wij in de walvis zaten."
„O!en wat zeiden ze, toen ze jullie vonden?", wou Rick weten.
„Nou.... ze keken maar wat raar op, toen de schipper z'n hoofd door het gat stak
en goeiendagzei!"
In 1927 trad de heer J. Lubaoh bij de
Hoogovens in dienst en na vele jaren bij de
afdeling hoogovens op de breker te hebben
gewerkt, vond hij zijn werkkring in het
magazijn en vervolgens in de centrale
werkplaats. Hier werd het hem na elf jaar
te machtig en sinds kort voelt hij weer de
wind langs de slapen, nu hij als bode het
archief completeert. Van alle genoemde af
delingen waren afgevaardigden aanwezig
bij de huldiging van de heer Lubach, ter
gelegenheid van zijn 25-jarig dienstver
band.
De gelukwensen der directie werden door
de directeur P. R. Bentz van den Berg ver
tolkt en de bedrijfsdirecteur ir. F. W. E.
Spies had de chef van de Medische Dienst,
ir. S. Strikwerda verzocht zijn hulde te
betuigen.
Onze Lubach (vervolgde de heer Strik
werda) heeft onze fabriek een kwart eeuw
lang in verschillende functies gediend en
dit feit op zich zelf vervult ons met achting
en dank. Hij is trouw, bekwaam cn nauw
gezet in zijn werk; zijn ernstige opvattin
gen wortelen in zijn geloofsovertuiging.
Mejuffrouw H. Brandenburg, de leidster
van het archief, wist door de warme toon
van haar felicitatie de jubilaris zichtbaar te
ontroeren, toen zij de toewijding en accura
tesse van de jubilaris roemde. Het was haar
een grote vreugde, dat zij „haar snelle
bode" met het getuigschrift en het gedenk
bord der Maatschappij mocht vereren,
waaraan zij namens de collega's van het
archief een kist sigaren en voor mevrouw
Lubach die eveneens door de andere
sprekers in het licht der schijnwerpers werd
gebracht een prachtig bloemstuk toe
voegde.
De heer W. Tjepkema des jubilaris
directe chef uit de algemene werkplaats
heeft hem als een bekwaam vakman, die
een rustige sfeer om zich heen schiep, leren
kennen en het had hem gespeten, dat hij,
toen het verlangen naar arbeid in de open
lucht hem te machtig werd, het bodeschap
heeft aanvaard.
Een oud-collega uit de algemene werk
plaats, de heer C. Hemsbergen, was door
de jubileumkas der A. W. waarvan de
heer Lubach van de oprichting af lid is
geweest de aangename taak opgelegd
het geschenk, een imposante rookstoel, aan
te bieden. Van deze opdracht kweet hij zich
met hartelijke woorden, welke geen twijfel
lieten aan de herinnering die de jubilaris in
de algemene werkplaats achterliet.
De Velsense vereniging tot bevordering
van beeldende kunsten „Felison" heeft van
Zaterdag 8 Maart tot en met 22 Maart in
haar expositiezaal aan de Heidestraat een
groep Zaanse kunstenaars te gast: de schil
ders G. J. de Geus, A. de Roos. J. Stellaart
en C. Vis en de beeldhouwer A. C. van
Wijngaarden.
De tentoonstelling, die elke avond ge
opend is en tijdens het weekeinde ook des
middags, wordt Zaterdag 8 Maart des mid
dags om half vier officieel geopend.
Voorschot op vergoeding voor
bijzondere scholen
Ingevolge een bepaling verleent de ge
meenteraad, op verzoek van het schoolbe
stuur en onder voldoende borgstelling, een
voorschot op de vergoeding per leerling.
Het bedrag wordt berekend over het ge
middelde getal leerlingen in het afgelopen
jaar.
Dit voorschot wordt elke 3 maanden, tel
kens voor een vierde gedeelte, aan het
schoolbestuur uitbetaald.
Van de besturen van alle bijzondere
scholen in deze gemeente zijn verzoeken in
gekomen om bedoeld voorschot te mogen
ontvangen over het jaar 1952. Daar de aan
vragen aan de wettelijke bepalingen vol
doen, stellen B. en W. de gemeenteraad
voor, de voorschotten te verlenen.
Aan de IJmuidense visserijschool slaag
den voor het aanvullingsdiploma verre
visserij: Th. v. d. Zee, K. Sint en H. Plug;
voor radio-telefonist: W. Bas, J. Loman,
P. A. v. d. Heuvel, R. Knol, J. Maas, A.
Valkenburg, J. J. v. Wezel; voor scheeps-
werktuigkundige ter koopvaardij (V.D.):
H. A. Wakker en A. K. Brode; voor ma
chinist-stoker visserij: J. Buijs; voor mo
tordrijver zeevisvaart: J. Sint en J. Buijs;
voor motordrijver kleine handelsvaart: J.
Veenstra, A. v. d. Hoek, P. Ottens, G. Kat,
D. A. N. W. Teerlink, H. J. P. de Jong, H.
J. de Beer en H. v. Die en voor zwemdiplo
ma zeevaart: H. J. v. Andel, R. Knol, G.
Rij sd ijk, P. J. Visser, A. J. Maatkamp, C.
Verdikt, J. M. Apeldoorn, C. v. Aalsburg,
H. M. Elfferich, D. Zuidema, P. D. v. d.
Nieuwendijk, W. Kwak, L. W. Bant, J.
Maas, H. F. Postema, G. J. Wevers, A.
Smit, J. J. v. Eis, P. Smit, H. J. Hageman
en R. O. de Jong.
Het boek Genesis verhaalt van het ste
nen teken, dat Jacob ter ere van zijn
Schepper oprichtte en dat hij Bethel
noemde. Indachtig dit Bijbelverhaal be
sloot de kerkeraad de nieuwe Gerefor
meerde kerk aan de Zeeweg de naam
Bethel te geven.
Deze Bethelkerk is Woensdagavond on
der grote belangstelling in gebruik geno
men. Mr. M. M. Kwint, burgemeester dei-
gemeente Velsen, ir. D. N. Dammers, di
recteur van Openbare Werken, vertegen
woordigers van de classis Haarlem, afge
vaardigden van naburige kerkelijke ge
meenten, de voorgangers van de huidige
predikant, ds. H. Holtrop, ds. J. van Buu-
ren, ds C. van Teijlingen en ds. W. Teeu-
wen, de Gereformeei'de predikanten van
IJmuiden-West, ds. C. W. Thijs en ds. R.
D. Beukema, alsook de heren Van Hey-
ningen en Van Heijst, respectievelijk ar
chitect en bouwer van het bedehuis, de
heer B. Pels Jr., bouwer van het orgel,
raadsleden der gemeente Velsen en vele
anderen woonden de openingsdienst bij.
De heer B. Schipper, voorzitter van de
bouwcommissie, herdacht in het kort hoe
zwaar de Gereformeerde gemeente IJmui-
den-Oost door de oorlog werd bezocht. In
de winter van 1944-1945 heeft de bezetter
de kosterswoning, de pastorie en eindelijk
ook de toenmalige kerk, die nog geen tien
jaar oud was, met de grond gelijk ge
maakt. Ook de andere Gereformeerde ker
ken in IJmuiden werden onbruikbaar.
Liefderijk is echter de gemeente opgeno
men in het fraaie gebouw der Nederlands
Hervormden, in de Goede Herderkerk.
Sindsdien werkte men onvermoeid ten
einde een nieuw, beter en ruimer Godshuis
te kunnen stichten. Deze schepping van
architect Van Heyningen is wel het beste
bewijs, dat op deze gezamenlijke arbeid
zegen heeft gerust. Het was de spreker
een onverdeeld genoegen dit aesthetiscn
Het is de DCIJ'er T. Postma gelukt door
een overwinning op J. H. Bakhuys (S(abiel)
zijn verleden ,iaar veroverde damkampioen
schap in de hoofdklasse van Santpoort,
IJmuiden, Velsen, Beverwijk, Uitgeest,
Heemskerk en Castricum te prolongeren.
Met zijn clubgenoot J. van Straten, die door
een remisepartij de tweede plaats bezet, zal
Postma in April spelen om het damkam
pioenschap) van het district Kennemerland.
Voor DCIJ een fraai succes nu Postma in
de hoofdklasse en Schade in de derde klasse
de eerste plaats wisten te bezetten. In de
eerste klasse speelt Van Wort als lid van
DCIJ een beslissingswedstrijd tegen A. de
Zeeuw (Castricum) terwijl in de tweede
klasse Opa van der Bos voor de bovenste
plaats tegen de voorzitter van de damclub
St. Thomas, C. Ory, in het strijdperk moet
komen.
In de jeugdgroep staan de DCIJ'er Van
d. Steen en Langbroek op de hoogste sport
van de ladder.
De eindstand in de hoofdklasse ziet er als
volgt uit:
T. Postma (DCIJ) 5 3 2 0 8
J. van Straten (DCIJ) 5 3 117
J. de Ruyter (BDC) 4 13 0 5
J. H. Bakhuys (Stabiel) 5 2 12 5
L. Vooys (DCIJ) 4 0 2 2 2
H. Nieuwenhuizen (DCIJ) 5 0 14 1
De voor de bezetting van de onderste
plaats belangrijke wedstrijd tussen Vooys en
Nieuwenhuizen eindigde in remise.
Er rest nog één afgebroken partij tussen
Vooys en Ruyter, waarin Vooys uitstekende
winstkansen heeft. Met een zege zou de
DCIJ'er nog juist degradatie ontlopen.
Onderlinge DCIJ-competitie
In de hoofdklasse speelden Oft en G. Post
ma een bijzondere partij. Ott die in het vol
gend seizoen dertig jaar in de hoofdklasse
zal dammen, heeft voorlopig punten genoeg
om uit de gevaarlijke zóne te kunnen blijven
In een echter va-banque-partij wist Postma
fraai te winnen.
Visser behaalde zijn tweede zege in deze
klasse. Nu werd Smit slachtoffer van de
steeds beter spelende „Driehuis"-man. Bra-
veboer en Heida deelden de punten.
Het nieuwe Kerkgebouw aan de Zeeweg.
volkomen erantwoorde, stijlvolle gebouw
de kerkeraad te mogen aanbieden.
De overdracht werd een feit met het
verrichten van een symbolische handeling:
het neerleggen van de Bijbel op de kansel.
Namens de kerkeraad aanvaardde de
heer Van den Brink het gebouw.
„Gods Gebouw zijt gU"
De vroegere leger predikant, ds. J. A.
Tiemens, thans pastor loei te IJmuiden-
Oost, predikte daarop naar aanleiding van
het tekstwoord uit 1 Cor. 3 vers 9: „Gods
Gebouw zijt gij".
Nadat de adviseur der orgelbouwers,
mr. A. L. Bouman, het orgel bespeeld had,
vond de installatie van de nieuwe koste
res, mevrouw A. v. d. Pijl-Bos, plaats.
De heer H. Verhoog bood namens de
zustercommissie een compleet Avondmaal-
stel aan, omdat het vorige gestolen was
tijdens de bewogen jaren die deze gemeen
te doorgemaakt heeft.
Namens hen, die de kerk bouwden en
installeerden, voerde de heer Visser het
woord, die de kerkeraad een moderne elec-
trische klok overhandigen liet. Ds. R. D.
Beukema sprak namens de classis Haarlem
en namens de collega's Een der leden van
de Nederlands Hei-vormde kerkeraad van
IJmuiden-Oost getuigde van het medele
ven van hen, die de dakloze gemeente vele
jaren gehuisvest hebben, met de opening
van dit fraaie bedehuis.
Het kerkkoor onder leiding van de heer
Bax heert met het zingen van een aantal
psalmen deze bijzondere kerkdienst opge
luisterd; de beide organisten, de heren
Jene Meilof en A. L. Schouten bespeelden
het fraaie orgel.
Raadsvergadering op 11 Maart
De agenda voor de openbare gemeente
raadsvergadering. die op 11 Maart 's avonds
om 19.30 zal beginnen, ziet er als volgt uit:
Installatie van het lid de heer F. Walthuis.
Aangaan van een geldlening; vaststelling
suppletóire begrotingen, ontslagneming door
de heer W. M. Dudok als supervisor; in ge
bruikneming van grond te Driehuis; bezol
digingsverhoging ambtenaren van de burger
lijke stand met ingang van 16 Maart 1951;
vaststelling van het bedrag, dat per leerling
voor de bijzondere school voor schipperskin
deren wordt beschikbaar gesteld en verlenen
van een garantie en een subsidie aan het
Overkoepelend Comité van Oranjevereni
gingen.
Verder vermeldt de agenda het verlenen
van subsidie aan de plaatselijke zwemver
enigingen, in verband met de sluiting van
het „Velserbad"; de ingebruikneming van
sportterreinen aan de voetbalvereniging
I.E.V. en het verzoek van de Vereniging voor
Christelijk Nationaal Schoolonderwijs te
Santpoort om medewerking voor verandering
van inrichting van de Finse school aan de
Irissenstraat te Santpoort door het aanbren
gen van windvangers.
Voorts het voorstel tot verhoging van de
gemeentelijke bijdrage in de kosten van de
kleuterschool aan de Banjaertstraat te Vel-
sen-Noord over 1951; het verlenen van een
bijdrage uit de gemeentekas aan de Maria
Cornelia Fröbelschool te Velsen-Noord; het
verlenen van een crediet voor de aanschaf
fing van sportmateriaal, ten behoeve van de
openbare school voor voortgezet gewoon
lager onderwijs te IJmuiden-Oost; het ver
lenen van een hogere subsidie aan de Stich
ting tot het opleiden van leerkrachten voor
het openbaar voorbereidend lager onderwijs
te Haarlem; en het verlenen van eervol ont
slag aan J. P. van der Does als leraar aan da
dag- en avondcursus van de Gemeentelijke
Visserijschool.
Tot slot een voorstel tot vaststelling van
de. over het jaar 1952, aan de besturen van
de bijzondere scholen te verlenen voor
schotten; het onderzoek van de geloofsbrief
van mevrouw G. E. Heykoop, geboren van
Reehuizen; en het voorstel tot benoeming
van twee onderwijzersaan de openbare
school voor voortgezet gewoon lager onder
wijs te IJmuiden-Oost; een lid van de com
missie van bijstand en het beheer der Open
bare Werken (vacature A. ten Broeke); een
lid van de commissie van bijstand voor de
financiën en de reinigings- en ontsmettings-
dienst (vacature A. ten Broeke).
Nederlandse bewerking van C. J. E. Dinaux
16)
Sierlin doorkruiste het park, pijnigde zijn
hersens. Tevergeefs. Besluiteloos bleef hij
staan en zag dat hij de onaangestoken siga
ret nog steeds tussen zijn vingers hield. De
man had hem geen vuur gegeven. Vol ver
achting had hij zijn sigaret weggeslingerd.
Die man haatte hem. Haatte hem vurig.
Ineens was het alsof hij een stem hoorde.
De stem van toen die hem de woorden in
het gezicht slingerde: ik ben onschul
dig!!! Hóórt u het: onschuldig!
En u wéét dat ik het ben. U wéét het!
Iets greep hem beet omsnoerde zijn keel.
Iets sneed zijn adem af! Schichtig met een
ruk, draaide hij zich om. Niemand....
Nu wist hij, waarom deze man hem niet
met rust liet. Hem ruim een half jaar ach
tervolgde. Met welk doel? Met welk?
Daarop kon Sierlin het antwoord niet
vinden. Ook 's avonds niet, toen hij, alleen
in zijn werkkamer, alles nog eens over
dacht.
Deze man zou zich toch niet inbeelden,
dat h ij de schuld was van zijn veroorde
ling? Niet waar, hij had niet gevonnist!
De Rechtbank moest dan toch voldoende
bewijs aanwezig geacht hebben. Hij had
zijn plicht gedaan. Maar ja, dergelijke on
ontwikkelde mensen hebben soms de
vreemdste invallen en voorstellingen, voor
al als hun onrecht is aangedaan. En ja,
onrecht dat was deze jongeman inder
daad gedaan. Sierlin moest het toegeven.
Maar niet door zijn schuld.
Hij liet het dossier „Adolf Braun" opzoe
ken; enkele dagen later werd het hem over
handigd. Nieuws leverde het, zoals hij had
verwacht, niet op.
Een jonge winkelbediende; thans afde
lingschef; Adolf Braun, 22 jaar oud; van
goeden huize; strafregister: blanco; ver
dacht van verduistering. Veroordeling: ge
vangenisstraf van 1 jaar, (eis: één jaar).
Revisie (volgde de datum); uitspraak: vrij
spraak. Daarmee was Adolf Braun toch
gerehabiliteerd!
Sierlin noteerde enkele gegevens: namen,
data, adres. Wat ging het hem eigenlijk
aan? Wat een dwaasheid, deze belangstel
ling voorniets! De man was vrijge
komen. De fout als men zoiets een „fout"
wilde noemen was hersteld! Nu, wat
wilde die Braun dan nog meer? Waarom
achtervolgde hij hem? Hij had gedaan wat
hij moest doen. Bovendien had hij nog
rekening gehouden met enkele onopgehel
derde feiten in dit onderzoek en waarach
tig niet zó veel geëist. Dat deze kerel het
slachtoffer (nu ja, slachtoffer men kan
zoiets ook overdrijven!), maar goed, laten
we nu eens zeggen: slachtoffer was gewor
den van een gerechtelijke dwaling, die na
tuurlijk altijd mogelijk blijft, dat zag
zo iemand niet in. Tot zover was alles ten
slotte nog wel te begrijpen. Maar dat deze
Adolf Braun nu juist hém haatte en er
zoveel tijd en geld aan besteedde, hem reeds
weer voor de voeten te lopen was onrede
lijk, zelfs onverklaarbaar.
Ruim een jaar hij zag het in zijn aan
tekeningen na de vrijspraak was deze
haat plotseling ontvlamd! Tegen hem! Dat
moest toch een bijzondere reden hebben.
Zou deze jongeman werkelijk hebben
verwacht, dat hij destijds tot vrijspraak
zou concluderen? Dat deed hij immers uit
sluitend, als het bewijsmateriaal geen ge
gevens van schuld bevatte. En in dit geval:
het lag er zelfs nogal dik bovenop, dat af
delingschef Adolf Braun uitsluitend in aan
merking kwam, het geld te hebben ver
duisterd. Dat wil zeggen....
Plotseling voelde de Officier van Justitie
Sierlin zich in zijn overdenkingen niet zó
volkomen zeker. Het herlezen van het ge
hele dossier had hem zich doen herinneren,
dat hij na de verdediging van de man-zelf
(die nauwelijks een verdediging was ge
weest) en dat onbeholpen pleidooi van de
advocaat tóch wel even het gevoel had
gehad, dat deze verdachte onschuldig zou
kunnen zijn. Het vooronderzoek had dat
niet aan het licht gebracht lag dat aan
hem? In ieder geval was het bewijs niet
geleverd dat Braun onschuldig was. En per
slot van rekening had niet hij gevonnist
maar de rechtbank. Afgedaan, deze zaak.
Afgedaan, maar niet voor Braun blijk
baar! Daar zou hij rekening mee moeten
houden. Eigenlijk was niet Braun het on
schuldige slachtoffer, maar hij, Sierlin! Het
was hoog tijd, dat er een einde, een defini
tief einde kwam aan de last, die het jong
mens hem veroorzaakte. De „ontmoeting"
van deze middag, dat onverkwikkelijke
tafereel bij de bank, liet geen twijfel, dat
Braun allerminst van zins was, zijn pogin
gen (pogingen tot wat?) op te geven. Maar
afgelopen moest het zijn!
De jurist in hem dacht natuurlijk in de
eerste plaats aan de bescherming die de
wet hem bood. De wet inderdaad! Maar
welk strafbaar feit beging deze jongeling
welbeschouwd? Geen enkel! Braun deed
hem niets, tenminste nog niets. Maar even
min wees er iets op, dal hij van plan was
dat wél te gaan doen. Zelfs leek het wel,
of Braun hem gedurende de laatste lijd uit
de weg ging. En als hij zich vertoonde, liep
of zat hij daar waar een ieder zich mocht
ophouden. Weliswaar op de onmogelijkste
tijden en plaatsen, maar dat zou men ie
mand toch niet ten laste kunnen leggen.
Het was méér dan storend, het was zenuw
slopend.
Hij kon de polilie in de arm nemen en
mededelen, dat hij al geruime tijd in de
nabijheid van zijn huis een verdacht per
soon had gezien, en verzoeken een oogje
in het zeil te houden. Maar deze aanwij
zingen waren veel te vaag dat ze tot in
grijpen zouden kunnen leiden. Niemand
wist dat beter dan de Officier van Justitie
Sierlin. De „verdachte persoon" verscheen
veel te onregelmatig, om redelijkerwijs
enige verdenking van wat dan ook te wek
ken. En bovendien: hij kon zijn huis toch
niet onder bewaking stellen! Men zou een
verzoek in die richting of zelfs maar een
toespeling hoogstens belachelijk hebben
gevonden.
Anders was het, als de man enig blijk gaf
van abnormaliteit. Maar hij keek niet met
woedende blikken om zich heen, mompelde
niet in zichzelf, hij zei niets, dééd niets. Hij
was de rust zelf. Een dromer. Dééd hij
maar wat! Dreigde, schold hij maar! Viel
hij maar aan!
Kon hij hem maar eens alleen ontmoeten,
hem onder vier ogen „spreken". Maar hoe?
Waar? Hij wist nu zijn adres, had het ge
noteerd. Dwaasheid! Hij kon hem toch niet
gaan opzoeken en zijn waardigheid te grab
bel gooien! Bovendien: een Officier van
Justitie die zich tot zoiets laat verleiden!
Trouwens, natuurlijk zou hij hem niet
thuistreffen. Dat soort jongelui zwalkte
altijd ergens rond. Of: Braun zou hem niet
ontvangen en zijn tegenstander vernede
ren. Zover zou niemand een man als Sier
lin krijgen!
Hem schrijven? Hem opmerkzaam ma
ken op zijn verkeerde zienswijze en uit
leggen dat hij geen schuld droeg aan
Onmogelijk, ook dat. Hoogstwaarschijnlijk
zou hij geen antwoord krijgen en dus nut
teloos een bewijs uit handen gegeven heb
ben, dat op een of andere manier tegen
hem uitgespeeld kon worden. Geen denken
aan! Een man' van zijn pos Lie kon zich
een dergelijk risico zeker niet veroorloven.
Hij kon plotseling de rollen omkeren en
hem achtervolgen. Persoonlijk ontbrak het
hem daartoe aan tijd en de geldmiddelen
voor het in dienst nemen van een parti
culiere detective stonden hem nu eenmaal
niet ten dienste. Dergelijke mensen kost
ten handen met geld en op hun discretie
viel lang niet altijd te rekenen. Meer dan
eens was hem dat ambtelijk gebleken. En
wat zou dan nóg bereikt kunnen worden?
Niets immers.
Sierlin schrok van zijn eigen gedachten.
Zo ver was het mei hem gekomen! Hij
ging steeds meer bete. mis toekennen aan
iets dat geen enkele aandacht waard was.
Hij liet zich meesleuren door zijn fantasie,
die van een mug een olifant maakte.
Opgelucht besloot hij, rustig een volgende
ontmoeting af te wachten een andere,
betere gelegenheid dan zich tot dusver had
voorgedaan. En dan zou hij deze arme lum
mel, die misschien niet ten volle toereken
baar was, zo vriendelijk mogelijk uiteen
zetten hoe hij zich vergiste. Wie weet zou
deze Braun zich bevrijd voelen van een
waan en de zaak was in het belang van
beide partijep pnopvallend afgedaan.
Verzit vervolgd).
