Minister Mansholt wil melkprijs
niet plotseling vrijlaten
Pensioen voor opvarenden
van de koopvaardijvloot
Fa. B. ENGELENBERG
Agenda voor
Haarlem
Rijksbijdrage van f 70,3 millioen
voor een te stichten fonds
Kfeine Wereld
3
EERSTE KAMER
Lof voor het beleid van minister In 't Veld
OFFICIËLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
Italiaanse partijen zoeken
de gunstigste positie
Twintig Thunder jets
voor Nederland
George van Renesse gaf
een prachtig recital
voor weinig mensen
De heer H. Korte Jr. over
de werkloosheidswet
Verwikkelingen tussen
Eerste en Tweede Kamer
Waldorf Astoria
Uitspraken Haarlemse
rechtbank
DONDERDAG 20 MAART 1952
Minister Mansholt heeft Woensdag
in de Eerste Kamer de opmerkingen be
antwoord, welke zijn gemaakt bij de be
handeling van de begroting van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening.
De minister zei, dat er door een struc
tuurwijziging steeds minder veevoeder aan
de markt wordt gebracht. De Nederlandse
boeren zullen zich moeten aanpassen aan
deze situatie. De minister verklaarde niet
van plan te zijn het aanpassingsproces
door dwangmaatregelen zijnerzijds te be
spoedigen.
Het streven naar zoveel mogelijk be-
drijfsvrijheid moet verzoend worden met
het streven naar gewenste bestaanszeker
heid, zo oordeelde de minister. De beper
kingen, opgelegd aan de bedrijfsvrijheid,
zijn geen doel. Iiier komt niet het staats
socialisme om de hoek kijken. De beper
king van de vrijheid is slechts een middel.
Een Europese landbouwintegratie is een
vereiste voor het voortbestaan van onze
landbouw. Ook is zij noodzakelijk voor de
verhoging van de productie in West-
Europa.
De minister voelde niets voor een wette
lijke verplichting, tot verwerking van af
valproducten. Hij verklaarde zich in prin
cipe te kunnen verenigen met het stand
punt dat op de duur de subsidie op de
melk moet vervallen. Hierbij dient ech
ter, gezien de spanning tussen lonen en
prijzen, de grootste voorzichtigheid te
worden betracht. Het melkverbruik, thans
195 liter per hoofd per jaar, zou zeer sterk
teruglopen als de melkprijs plotseling
werd vrijgelaten. Men zal tot een geleide
lijke verhoging van het vetgehalte met de
daaraan verbonden stijging in prijs moe
ien komen.
De Amerikaanse invloed in de landbouw,
waar de heer Van Santen met afschuw
op had gewezen, achtte de minister een
grote zegen voor de boeren.
Het advies van de S.E.R. aan de rege
ring zal moeten worden afgewacht, voor
dat er verandering gebracht kan worden
in het beleid ten aanzien van de pacht
en grondprijzen.
Bij de replieken wijdde de heer L o u-
wes (WD) nog aandacht aan enige vis
serijproblemen. De landbouworganisaties
kunnen de visserij met hun ervaringen
helpen bij de verwezenlijking van een
zekere ordening, oordeelde hij.
De begroting werd hierna zonder hoof
delijke stemming goedgekeurd (CPN
tegen). Hetzelfde gebeurde met de begro
ting van het Landbouw-egalisatiefonds
voor 1952.
Wederopbouw
Des middags begon de Kamer met de
behandeling van de begroting van het
departement van Wederopbouw en Volks
huisvesting voor 1952.
De heer N ij k a m p (KVP) vond, dat
minister In 't Veld een gelukwens toe
komt, omdat voor dit jaar weer de bouw
van 50.000 woningen is verzekerd. Ver
hoging van de huur achtte hij ook nood
zakelijk voor het onderhoud van oude wo
ningen.
Ook de heer Reyers (CH) bracht de
minister hulde. Deze afgevaardigde her
innerde er aan, dat ons land zeven jaar
een departement van Wederopbouw heeft
gehad, dat een tijdelijke taak had. De ver
valdatum van de Wederopbouwwet (1
Januari 1953) zou het juiste tijdstip voor
de liquidatie van het departement kunnen
zijn. De heer Reyers drong aan op meer
ruimte voor het particulier initiatief bij de
woningbouw. Ook deze spreker bepleitte
huurverhoging.
Evenals de heer Reyers was ook de heer
Tjalma (AR) een voorstander van gro
tere bijstand aan particuliere bouwers.
Ir. Kraayvanger (KVP) had even
eens waardering voor de arbeid van minis
ter In 't Veld, maar geen „blinde bewon
dering". De regering is te veel vast blijven
houden aan gekunstelde regelingen bij de
woningbouw.
Hij beschouwde het als een leemte in het
beleid van de minister dat er vrijwel geen
middenstandswoningen met rijkssteun
kunnen worden gebouwd. Ir. Kraayvanger
besloot met enkele critische opmerkingen
over de Rijksgebouwendienst naar aan
leiding van de verbouwing van de Tweede
Kamer. Verzuimd is toen te zorgen voor
een goede accoustiek.
De heer Woudenberg (Arbeid)
meende dat de regering duidelijker had
moeten doen uitkomen, dat zij het woning-
bouwprobleem als staatsvijand nummer
één beschouwt.
Hij had een zeker gebrek aan stabiliteit
ten aanzien van het woningbouwbeleid
geconstateerd. Hij maakte er ernstig be
zwaar tegen, dat het aantal nieuwe arbei
derswoningen (Woningwetbouw) steeds
kleiner wordt, terwijl de duurdere wonin
gen van de particuliere bouw in steeds
grotere aantallen verrijzen.
ADVERTENTIE
boclstrqat 39 - Haarlem - Tel. Ï31.12
KWASTEN - PLAMUURMESSEN
DONDERDAG 20 MAART
Concertgebouw: Concert door Wognum's
zangkoor, 8 uur. Brinkman»: Humanistisch
Verbond, lezing over „Hel humanisme in
deze tijd", 8 uur. Gebouw St. Bavo: Haar
lems Kunst Gemeenschap, film „Un Reve-
nant", 8.15 uur. Minerva: „Hamlet", 14 jaar,
8.15 uur. Luxor: „Drie vrouwen en een vrij
gezel", alle leeft., 7 en 9.15 uur. City: „Bitte
re rijst", 18 jaar, 7 en,9.15 uur. Spaarne: „De
koning der raketmannen'', 14 jaar, 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Copper Canyon", 14 jaar, 7
en 9.15 uur. Rambrandt: „Hoe ouder hoe
jonger", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: „De
muur der duisternis", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 21 MAART
Nassauplein 8: Theosofische vereniging
prof. ir. J. N. van der Ley over „De mens op
zoek naar zichzelf in een verdwaasde we
reld", 8 uur. Minerva, 2.30 en 8.15 uur. Luxor:
2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: 2 en 4.30 (film),
8 uur (toneel). Palace: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
City: 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
2.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: 2.30, 7 en 9.15 uur.
Huurverhoging moet aan een looncom-
pensatie worden verbonden.
Mr. baron DeVos van Steenwijk
(VVD) feliciteerde minister In 't Veld met
het goede resultaat van de woningbouw
leningen. Hij achtte het verstandig niet al
te snel te besluiten tot opheffing van het
departement van Wederopbouw en Volks
huisvesting. Zijns inziens is er wel een
ander ministerie, dat eerder voor ophef
fing in aanmerking komt.
De heer Brandenburg (Comm.)
was bezorgd over de ontwikkeling van de
woningbouw. Er zijn aanwijzingen het
nog steeds stijgende aantal werkloze bouw
vakarbeiders dat het aantal van 50.000
huizen niet bereikt zal worden. Een
nieuwe huurverhoging achtte de heer
Brandenburg uit den boze.
De vergadering werd hierna verdaagd
tot heden.
Een aanvankelijk tot stand gekomen ac-
coord tussen de Italiaanse Christen-demo
craten, liberalen, republikeinen en demo-
cratisch-socialisten over een samengaan bij
de aanstaande plaatselijke verkiezingen in
Italië is wederom op losse schroeven ko
men te staan doordat de democratisch-
socialisten zich terugtrokken. De vier par
tijen hadden getracht te komen tot een
stelsel van lijstverbinding een compro
mis tussen evenredige vertegenwoordiging
en meerderheidssysteem met behulp
waarvan men bij de vorige lente in Noord
en Midden-Italië gehouden verkiezingen
vele zetels op de communisten heeft we
ten te veroveren aldus de „Times".
De aanstaande verkiezingen voor ge
meenteraden zullen gehouden worden op
25 Mei in 33 provincies van Midden- en
Zuid-Italië, met inbegrip van Rome, met
elf millioen stemgerechtigden.
Ttvaalf nieuwe Thunderjet-vliegtuigen,
bestemd voor de Nederlandse luchtstrijd
krachten, zijn uit Amerika in Kopenhagen
aangekomen. Deze week zullen er in de
zelfde haven nog acht worden aangevoerd,
eveneens voor Nederland bestemd.
De straaljagers werden met Amerikaanse
en Deense schepen naar Kopenhagen ver
voerd. Deze schepen hebben, ook toestel-
ten, bestemd voor Denemarken, Noorwegen
en België, aan boord.
De toestellen voor Nederland zijn alle
van het type F 84 g. Eerder ontving ons
land Th under jets van het type F 84 e.
De F 84 g is vrijwel gelijk aan het oudere
type en kan in de lucht tanken.
De toestellen zullen door Nederlandse
vliegers worden overgevlogen en op Volkel
gestationneerd worden.
Het is ons een raadsel waarom de piano
avond, die George van Renesse gisteren in
de tuinzaal van het gemeentelijk Concert
gebouw onder auspiciën van de stichting
Duinrell gaf, zo slecht bezocht werd. Was
men in Haarlem en omgeving wel voldoen
de op de hoogte gesteld van het optreden
van deze vooraanstaande Nederlandse
pianist? En wist men welk programma
George van Renesse zou uitvoeren? We
moeten dit betwijfelen. Want anders zou
den vele minnaars van klaviermuziek zich
de gelegenheid niet hebben laten ontgaan
om Schuberts prachtige Sonate in Bes te
horen. En ook zouden zij weer de muziek
van de klankendichter Chopin hebben wil
len ondergaan, die met de Nocturne in Es,
opus 9 no. 2, de Etudes opus 25 no. 5 en
opus 10 no. 3 en de Fantasie Impromptu
opus 66 vertegenwoordigd was.
George van Renesse liet zich door de lege
stoelen in de zaal niet déprimeren en
maakte, geïnspireerd door de opvallende
aandacht van het kleine aantal toehoor
ders, Haydns Sonate in Es tot een voortref
felijke inleiding van de avond. Zijn ver
tolking werd geen uiterlijk spel van klan
ken. Zij kreeg een diepere zin door de ge
voelsuitdrukking, die aan Haydns sonate
haar innerlijke waarde geeft. De geest der
romantiek is in het werk van Haydn reeds
duidelijk te bespeuren. In Schuberts So
nate in Bes, die op de compositie van
Haydn volgde, is de romantiek het wezen
lijke bestanddeel geworden. De muziek is
hier een klankenpoëzie, die soms maar
nauwelijks gestalte krijgt in haar ontwik
keling. Alle uiterlijkheid ontbreekt, elke
toon staat in dienst der persoonlijke ge
voelsexpressie. In deze zin speelde George
van Renesse de sonate en hij bereikte met
zijn dienende vertolking een hoogtepunt
van de avond.
Na Schuberts indrukwekkende sonate
konden de werkjes van Chopin geen stij
ging van het kunstzinnig niveau vormen,
ook al werden zij met het nodige senti
ment en met de vereiste charme en vir
tuositeit gespeeld. Een mooi slot van het
concert werd de uitvoering van vier wer
ken van Claude Debussy: Danse, Reflets
dans l'eau. Hommage a Rameau en „Jar-
dins sous la pluie". Vooral de hulde aan
Rameau werd door George van Renesse
voortreffelijk gespeeld, verrukkelijk van
klank en klaar in zijn prachtige ontwikke
ling. Dit zuiver-muzikale meesterwerk
sprak weer van de onnavolgbare persoon
lijkheid van Debussy, die ook in „Reflets
dans l'eau en „Jardins sous la pluie" een
eigen weg ging. In de eerste plaats een
muzikale weg. En daarom kunnen wij de
twee laatstgenoemde werken ook inderdaad
horen als muziek en is het zeker niet vol
strekt nodig, dat wij daarbij aan „weerspie
gelingen in het water!' 0f aan „tuinen
onder de regen" moeten denken.
P. ZWAANSWIJK
RADIO-REPORTERS NAAR DE V.S.
Dinsdag zullen drie reporters van de Ne
derlandse Radio Unie per vliegtuig naar
de Verenigde Staten vertrekken om voor
de Nederlandse zenders en de Wereld
omroep verslag te geven van het bezoek
van het koninklijk paar aan Amerika.
Tot griffier van de rechtbank te Alk
maar is benoemd mr. A. H. van Ravesteyn,
thans substituut-griffier bij deze rechtbank.
Het milde loeer van de laatste dagen heeft hij de strandpachters in Zandvoort hoop
geioekt op een druk voorseizoen en allerwege is men dan ook in de weer om de
verwachte voorjaars-invasie te kunnen opvangen. Op de foto: een aantal pioniers van
het legioen der zon-aanbidders nam gisteren in het warme zand afscheid
van de winter.
'T
Koningin Juliana en Prins Bernhard hebben Woensdagmiddag vertegenwoordigers
van de buitenlandse pers in Nederland ten paleize Soestdijk ontvangen. Het Koninklijk
Paar onderhield zich geruime tijd met zijn gasten en besprak daarbij ook zijn aan
staande bezoek aan de Verenigde Staten. Koningin Juliana en Prins Bernhard
temidden van hun gasten.
De algemeen secretaris van het N.V.V.,
de heer H. Korte Jr., hield gisteravond in
het wijkgebouw van de Nederlands Her
vormde gemeente aan de Gedempte Oude
Gracht een causerie over de wet op de
wachtgeld- en werkloosheidsverzekering,
die op 1 Juli van dit jaar van kracht zal
worden. Het auditorium van de heer Korte
bestond uit leden van de N.V.V. Bestuur-
dersbond Haarlem.
Hij gaf allereerst een overzicht van de
sociale regelingen die voordat deze nieuwe
wet op stapel stond, de werkloze arbeider
beschermden. Al in 1870 trachtten enige
vakbonden de werkloosheid en haar
financiële gevolgen op te lossen.
Zij deden dat door het stichten van zo
genaamde werklozenkassen. Van 1900 tot
1914 werden daarnaast in sommige ge
meenten werkloosheldsfondsen ongericht
die aan de werklozenkassen van de vak
organisaties subsidie verleenden.
Tijdens de eerste wereldoorlog kwam er
een grote omwenteling in de steunver
lening aan werklozen. Een staatscommissie
dokterde vijf jaar lang aan een uitgebreid
rapport, dat in 1914 het levenslicht zag en
een vrijwillige werkloosheidsverzekering
beoogde. Aanvankelijk trachtte men de
vakbond buiten deze regeling te houden,
maar in de practijk bleek dat onuitvoer
baar te zijn. Men werd veelal lid van een
vakbond om de werklozenkas.
Waren er in 1918 ruim 180.000 verzeker
den, in 1939 telde men er ruim 600.000
cijfers die ongeveer overeenkomen met het
ledental van de vakbeweging.
De bezwaren, verbonden aan een vrij
willige verzekering waren groot en vooral
na de tweede wereldoorlog werd het besef
geboren dat een andere regeling noodzake
lijk was: In 1948 werd de werkloosheids
wet aan de Kamer aangeboden.
In deze wet wordt onderscheid gemaakt
in de aard der werkloosheid: men onder
scheidt werkloosheid van kortere duur en
werkloosheid van langere duur. De schade
van kortere werkloosheid wordt gedragen
door de betreffende bedrijfstak (wacht
geldregeling), die van langere werkloos
heid door een algemeen fonds waarin ar
beiders en werkgevers bijdragen en de
regering stort wat werkgever en werk
nemer er samen aan betalen. De wacht
gelduitkering loopt over 48 dagen, de
werkloosheidsuitkering over 78 dagen. In
totaal heeft men dus 126 uitkeringsdagen
per jaar.
De wet gaat er van uit dat 25 wacht
geldfondsen (van 25 bedrijfstakken) plus
één algemeen fonds voor de werkloos
heidsuitkering, het gehele uitkeringscom
plex vormen.
De gehuwde werkloze arbeider krijgt 80
procent, de werkloze gehuwde kostwinner
70 procent en de werkloze ongehuwde
kostwinner 60 procent uitgekeerd van het
loon dat hij zou kunnen verdienen als hij
niet werkloos was.
De administratie die met dit alles ge
paard gaat is zeer ingewikkeld: De formu
lieren die een arbeider zal moeten invul
len als hij werkloos wordt, beslaan vier
folio-bladzijden.
Ten einde te voorkomen dat men uit
kering krijgt zonder werkloos te zijn,
wordt de verplichting opgelegd dat de
v/erkloze op een bepaald uur van de dag
thuis is om „gecontroleerd" te kunnen
worden.
De heer Korte zag bij de uitvoering van
deze wet voor de vakbeweging een grote
taak: Bemiddelaarster tussen uitvoerende
functionarissen en werklozen.
Academie voor Voortgezet
Economisch Onderwijs
De Academie voor voortgezet econo
misch onderwijs te Haarlem heeft, na
overleg met en op advies van het departe
ment van Economische Zaken, in haar
programma bij de bedrijfseconomie in het
bijzonder aandacht gevraagd voor de pro-
ductiviteitsgedachte en de efficiency, om
hierdoor beter tegemoet te kunnen ko
men aan de eisen van deze tijd.
Daarom werd de omvang van de be
drijfseconomie enigszings uitgebreid, ter
wijl er bij het gehele onderwijs naar een
synthese tussen theorie en praktijk wordt
gestreefd.
Dit alles wordt aangevuld door voor
drachten. Zo houdt prof. dr. J. L. Mey,
hoogleraar te Groningen, een viertal voor
drachten over het winstbegrip en de ar-
beidsleer. De heer ir. J Maarschalk, ver
tegenwoordiger van het concern Unilever,
zal spreken over „Arbeider en loonvor
ming". Zijn behandeling zal sociaal-econo
misch zijn. Dr. L. Hornstra zal hetzelfde
onderwerp bedrijfspsychologisch bespre
ken.
Prof dr. H J van der Schroeff, hoog
leraar aan de gemeentelijke universiteit te
Amsterdam, zal een voordracht houden
over zijn verblijf in de Verenigde Staten
en zijn ervaringen aldaar mededelen, ook
in verband met de productiviteitsge-
dachte.
(Van onze parlementaire redacteur)
Er hangt een zwaar staatkundig en
staatsrechtelijk onweer in de lucht op het
Binnenhof. Naar verluidt zou een meer
derheid in de Eerste Kamer van plan zijn
het wetsontwerp tot Grondwetsherziening,
waarvan het hoofdbestanddeel gevormd
wordt door de bepaling omtrent uitbrei
ding van het aantal Tweede Kamerleden,
te verwerpen. Hierbij zou vooral een rol
spelen het grote bezwaar van de senatoren
tegen de bepaling die het mogelijk wil
maken dat voor Kamerleden, die door
deugdelijke oorzaak verhinderd zijn de
vergadering bij te wonen, andere afge
vaardigden kunnen stemmen. Dit artikel
inzake de zogenaamde stern-overdracht is
door een amendement-Andriessen (KVP)
ondanks bestrijding door minister Beel
tijdens de openbare behandeling in de
Tweede Kamer, in het wetsontwerp opge
nomen. Doordat tegenstanders van uitbrei
ding van de Tweede Kamer en tegenstan
ders van laatstbedoelde regeling tezamen
het ontwerp, zoals het er nu uitziet, niet
wensen, schijnt het zeer grote kans te
lopen verworpen te worden. Nu is het wel
iets heel ongehoords wanneer de Eerste
Kamer zich het recht zou aanmatigen om,
indien de Tweede Kamer zelf behoefte
heeft aan uitbreiding van haar ledental,
dit onmogelijk te maken. Reeds hoorde ik
in Tweede Kamerkringen de opmerking
maken dat als er iets is waardoor de
Kamer van Vijftig de tegenstanders van
het bestaan van die Kamer, althans van
haar tegenwoordige bevoegdheden, flink in
het harnas wil jagen, zij dan vooral deze
methode moet volgen. Hoe het zij, de
atmosfeer op het Binnenhof is op het ogen
blik geladen.
Voor de regering doet zich nu de vraag
voor, of het misschien niet verstandiger
zou zijn, voordat het te laat is, een weg in
te slaan waardoor toch bij deze Grond
wetsherziening uitbreiding van de Tweede
Kamer doorgang zou kunnen vinden. Het
kan wellicht overweging verdienen het
tegenwoordige wetsontwerp schielijk in te
trekken en het dan te vervangen door een
voorstel, waarin niet de regeling inzake de
stern-overdracht zou voorkomen. Op deze
manier stijgt ongetwijfeld de kans dat een
dergelijk ontwerp wèl een meerderheid in
de Eerste Kamer zou behalen. Een ernstig
bezwaar hiervan is dat het inslaan van
deze weg een wijken voor de Kamer van
Vijftig zou betekenen, maar het kan wel
eens zijn dat men dit kwaad nog zou moe
ten verkiezen boven het mislukken van de
uitbreiding der Tweede Kamer.
Op 101-jarige leeflijd is Woensdag te
Angeren de heer G. Roelofs overleden, die
de oudste inwoner van de Betuwe was.
Bü de Tweede Kamer is een wetsontwerp
ingediend waarin wordt voorgesteld ten
behoeve van de uitvoering van een pen
sioenregeling voor de opvarenden van de
Nederlandse koopvaardijvloot ten laste van
het rijk een bijdrage van 70.300.000 te
verlenen aan een op te richten bedrijfs
pensioenfonds voor de Koopvaardij in de
vorm van 3j/> rentende staatsschuld.
In de Memorie van toelichting wordt on
der meer gezegd: Reeds gedurende de laat
ste wereldoorlog, toen de zeelieden een
zeer belangrijke taak in onze oorlogsvoe
ring vervulden, waarbij z;j voortdurend in
levensgevaar verkeerden en zware offers
voor onze gemeenschap brachten, kwam de
regering te Londen tot het inzicht, dat voor
zieningen dienden te worden getroffen met
betrekking tot de verbetering van de sociale
positie der opvarenden van de Nederlandse
koopvaardijvloot, in het bijzonder wat be
treft de regeling van een behoorlijk ouder
domspensioen en een weduwe- en wezen
pensioen.
Tijdens voorbereidend werk van com
missies werd in 1945 reeds een regeling ge
troffen, waarbij aan weduwen en wezen
van vaarplichtig geweest zijnde zeelieden
een uitkering werd toegekend. In Novem
ber 1946 werden bij een interimregeling
ook aan de zeelieden zelf uitkeringen toe
gekend.
Na bestudering van het op 21 December
1949 verschenen rapport der in Maart 1946
ingestelde tweede commissie heeft de mi
nisterraad besloten de thans voorgestelde
medewerking aan de oprichting van een
Een plaat in de krant van
het geweldige Waldorf Astoria
hotel in New York brengt me
de brief weer in gedachten,
die destijds in onze bus viel
als verre groet van onze vriend
in Amerika. Op die brief was
dat hotel ook afgebeeld in al
zijn grootheid, als een reus tus
sen de wolkenkrabbers. Onze
vriend had een kruisje gete
kend bij een van de duizenden
ramen, en hij had daarbij ge
schreven: Hier zag ik de Grote
Vier.
Dat was een brief om te be
waren, en bij de erfenis te
doen voor de kindskinderen.
Een brief met een stuk wereld
historie, die snel vergaat en
waard is om te worden ont
houden. Onze vriend in Ame
rika had het daar in het begin
niet zo ver gebracht hij had
wat borden gewassen hier en
daar, en schoenen gepoetst en
locomotieven gesmeerd.
Maar ge moet niet denken
dat daar in Amerika de dingen
gaan zoals hier. Ge moet er
een beetje geluk hebben en
goed uit de doppen kijken, dan
kunt ge er in een muggezucht
carrière maken.
Zo is het onze vriend ook
vergaan, vandaar die brief.
Na het bordenwassen, het5
schoenenpoetsen en diet loco
motieven-smeren ben ik kell-
ner geworden, schrijft hij trots,
en niet zo maar een kellner, o
nee. In Waldorf Astoria ben ik
het geworden, en daar moet
ge niet te licht over denken.
Maar daar hield het niet mee
op. Ik heb hier wat meege
maakt waar ge van zult staan
te kijken, ge kunt met heel uw
kleine landje trots op mij zijn.
Ik zal u vertellen hoe dat ge
gaan is.
Ge weet het een en ander
van de Grote Vier? Dat zijn
de machthebbers der wereld,
vier krachtpatsers van politieke
kom-af waar ge uw petje voor
moet afnemen. Zij hebben in
Waldorf Astoria vergaderd en
politieke dingen verhapstukt,
we hebben er hier in het hotel
nog een gedenksteen van. Het
grijpt een mens aan, dat hij
getuige mag zijn van zulk een
historische gebeurtenis.Te den
ken dat daar ergens in de ka
mer boven uw hoofd de we
reldgeschiedenis gewassen en
gestreken wordt! Te weten dat
de grootste ruzie ter wereld zal
worden gemaakt achter een
deur waar ge de ganse dag
voorbij moogt lopen! Ik weet
niet of ge het belang ervan
beseft, op zulk een moment
kellner in Waldorf Astoria te
zijn. Wel, ik wil mijzelf niet
eren, maar ik was het.
De Grote Vier schreden sta
tig binnen en wij stonden in
gelid als een erewacht. Wij
dachten dat wij het hoogtepunt
in ons leven hadden bereikt
alsof wij aan het einde van de
wereld waren gekomen en over
het randje mochten loeren.
Maar het was mijn hoogtepunt
niet, zeg ik u. Er kwam voor
mij nog iets hogers, waar ik
nooit over gepeinsd had.
Er waren bij ons kellners zo
veel als zandkorrels aan de
zee, maar de directeur koos
mij uit en liet mij op zijn
kamer komen. Ik meende dat
ik zijn theekopje zou moeten
vullen of iets van dien aard,
maar het was ernstiger. Het
was een zaak die van onmete
lijk belang was, zei hij.
Ik moest antwoorden op
vele vragen, op een waterval
van vragen. Of ik gezond was,
of ik wel eens last van hoofd
pijn en duizelingen had, of ik
met mijn armen boven of
onder de deken sliep, of ik
mijn schoenveters strikte of
knoopte, of ik sigaren dan wel
sigaretten of helemaal niets
rookte. Of ik dit en of ik dat.
feHij schreef dat allemaal op,
en drukte toen op een bel. Er
kwam een politieman met een
helm op, die mij naar een
andere kamer bracht. Er zaten
drie mannetjes met kleine
brilletjes op, die in stapels
papieren bladerden. Zij be
gonnen om beurten te vragen,
en schreven eveneens alles op.
Zij wilden weten of ik nog
familie in leven had, of ik mijn
werk deed om er rijk van te
worden dan wel om mijn mede
mensen te dienen. Of ik wist
wat korsotsjakof betekende en
of ik van Russische eieren
hield. Of ik de film „Potem-
kin" indertijd gezien had en of
ik die had mooi gevonden. Of
ik vrienden had die grote
kapitalen hadden en of ik dat
eigenlijk wel in de haak vond.
Of ik effecten bezat en of ik
blij was met de persvrijheid.
Of ik dit en of ik dat en zij
schreven tot hun vingers lam
waren. Een van hen drukte
toen op een bel en er kwam
een politieman met een helm
op, die mij naar een andere
kamer bracht.
Daar zaten drie heren met
grote zwarte sigaren in hun
mond. Zij hadden hoeden op,
wat ik vreemd vond zo bin
nenshuis, en lieten die achte
loos in hun nekken hangen. Zij
droegen dassen waar vrolijke
jongedames op stonden ge
schilderd in hoogzomerse kle
dij, om zo te zeggen. En zij
vroegen alle drie tegelijk alles
wat zij weten wilden.
Zij vroegen of ik dertien
jaar geleden niet een Russische
krant had zitten lezen in een
wachtkamer op het Overveen-
se station. En of ik soms rode
zakdoeken gebruikte. En of ik
wel eens op sigarettenvloeitjes
schreef. En of ik ook niet
dacht dat het hebben van
grote kapitalen zeer we', in de
haak was. En of ik iets tegen
Cocacola had. En of ik niet
graag een televisietoestel en
een stofzuiger zou willen heb
ben als ik getrouwd was. En
of ik dit en of ik dat. Toen
drukten zij alle drie op een bel
en er kwamen drie politieman
nen met drie helmen op. Zij
brachten mij terug naar de
directeur. Ik zie hem nog
staan, ontroerd en aangedaan.
In zijn hand hield hij een pre
senteerblad, dat hij mij met
een zegenend gebaar overhan
digde. Ik wist het wel, fluister
de hij mij toe.
Ik kèn mijn mensen.
Als in een droom liep ik met
mijn presenteerblad naar suite
nummer zoveel. Ik mocht vier
kleine broodjes met ham bin
nenbrengen bij de Grote Vier.
J. L.
pensioenfonds te verlenen.
Aangezien de premie-ontvangsten van
het op te richten pensioenfonds gedurende
geruime tijd de uitgaven zullen overtref
fen, behoeft de rijksbijdrage niet terstond
volledig ter beschikking van het fonds te
worden gesteld en kan de vorm van lang
lopende staatsschuld worden gekozen. Ge
dacht is aan een niet overdraagbare, onop
zegbare vordering, die in 50 gelijke jaar
lijkse termijnen zal worden afgelost.
De beoogde pensioenregeling zal moeten
worden uitgevoerd door een bedrijfspen
sioenfonds en staan naast de toekomstige
algemene wettelijke ouderdomsverzekering,
waarin volgens de plannen ook de zeelieden
zullen worden opgenomen.
Volgens de resultaten van gemaakte be
rekeningen moet het mogelijk zijn met het
bedrag van 70.300.000 als bijdrage van
het rijk en een redelijke premie, op te. bren
gen door werkgevers en werknemers, een
pensioenregeling tot stand te brengen, die
voldoet aan de toezeggingen van de rege
ring in 1948 en die sociaal verantwoord is.
De Haarlemse rechtbank veroordeelde
hedenmorgen de Bloemendaalse koopman
PI. L. IJ. tot 14 dagen gevangenisstraf en
een jaar voorwaardelijke ontzegging van
het rijbewijs met een proeftijd van twee
jaar. Hem was ten laste gelegd, dat hij door
het besturen van een auto onder invloed
van sterke drank een aanrijding zou heb
ben veroorzaakt. De eis tegen hem was
vijf weken gevangenisstraf met één jaar
ontzetting uit de bevoegdheid een auto te
besturen. De 23-jarige losse arbeider J. G.
uit Haarlem, tegen wie anderhalf jaar
jeugdgevangenis was geëist wegens fietsen
diefstallen, werd veroordeeld tot één jaar
jeugdgevangenis. De 64-jarige stallingbaas
C. A. de G., die wegens heling van een der
door G. gestolen fietsen 30 boete, subsi
diair 18 dagen tegen zich had horen eisen,
werd vrijgesproken van het tenlastegelegde.
Voorts veroordeelde de rechtbank de 56-
jarige Plaarlemmer H. M. S. conform de
eis tot 30 boete subsidiair 18 dagen. Deze
wat ten laste gelegd, dat hij door onvoor
zichtigheid brand zou hebben veroorzaakt
in een school aan de Kamperstraat.
De adviserend directeur van een N.V., N.
van der Z., werd wegens het verzaken van
zijn onderhoudsplicht ten opzichte van zijn
van hem gescheiden vrouw en twee min
derjarige kinderen veroordeeld tot een
maand voorwaardelijk met een proeftijd
van twee jaar, met de bijzondere bepaling
dat hij zijn alimentatie-uitkering moet blij
ven doorbetalen. Tegen hem was vrijspraak
gerequireerd.
De achttienjarige Heemstedenaar J. L.,
tegen wie wegens looddiefstal zes maanden
was geëist, werd veroordeeld tot drie
maanden met aftrek. De drie Haarlemse
opkopers J. H. van der W„ J. H. C. en C.
van der B., die, verdacht van heling van
gedeelten van het ontvreemde lood, allen
30 boete subsidiair 18 dagen tegen zich
hoorden eisen, werden conform veroordeeld.
Van een vierde opkoper, W. C. S„ tegen wie
wegens heling zes maanden met aftrek was
geëist, is een reclasseringsrapport gevraagd.
De zaak tegen hem wordt 3 April opnieuw
behandeld.
Volgens het ANP is een prijsverlaging
voor huishoudzeep aanstaande Deze prijs
verlaging, die waarschijnlijk nog enige weken
op zich zal laten wachten, vindt haar oorzaak
in de daling der grondstoffenprijzen.
