Meneer de Voorzitter Koningin Juliana bood het Nederlandse geschenk aan Amerika en Engeland steunen de Franse opvattingen Weerbericht Vandaag gaat de reis naar Philadelphia en Kingston Haarlems Dagblad KLOKKENSPEL VOOR AMERIKA Griepepidemie in Berlijn neemt af Tunis en Veiligheidsraad Persconferentie van minister Stikker Het woord is aan Nederlandse omgekomen bij ongeluk in Italië Frans begrotingsdebat V ertrouwenskwestie voor 10 stemmingen Economische conferentie in Moskou Communisten veroordeeld in Amerika 66 e JAARGANG No 22 9 [Bureaux: Kennemerlaan 154, Tekf. Adm. 5437. Telef. Redactie 5389, na 5 uur: 8061 (K 2560), Terrasweg47, Santp. - Haarlem: Gr.Houtstr.93, Directie, Hoofdredactie en alle afdelingen 15295 (6 lijnen). Adv.tarieven op aanvr. bij de Admin. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom ZATERDAG 5 APRIL 1952 IJmuider Courant VELSER OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT EDITIE 296e JAARGANG No 82 Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate. Verschijnt dagelijks beh.opZon-enFeestdagen. Abonnement per week 47 cent, per kwartaal 6.10. Franco per post 6.60. - Girorekening 273107 ten name van Haarlems Dagblad. Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman DAT STATIGE en voortreffelijke Lon- clense dagblad, de Times, dat een soort plechtige wereldvermaardheid geniet en in Engeland als een nationaal instituut be schouwd wordt, geeft telken dage vier hoofdartikelen. Het eerste is wat langer dan de andere drie, die bepaald kort plegen te zijn. Het vierde is het enige, dat niet aan ernstige politieke, sociale of economische vraagstukken is gewijd. Het houdt zich bezig met minder beklemmende verschijn selen des levens, en glimlacht daarbij. Het eert de humor, die schoon niet beklemmend een belangrijke levensfactor is. Omdat de Times zich nimmer verloochent geschiedt zelfs dit in min of meer statige trant. Maar het zijn wel zeer knap geschreven stukjes, eigenlijk essays in zakformaat en Vader Times is er zo trots op dat hij al een paar bundels „4th Leaders" in boekvorm heeft doen verschijnen en voornemens is jaarlijks zo'n bundel uit te geven. Leader", letter lijk vertaald dus leider, is de gebruikelijke Engelse aanduiding van een hoofdartikel: een samenvatting van de woorden „leading article". Verleden week mikte een 4th leader zijn schijnwerper op Meneer de Voorzitter. Niet op alle voorzitters, maar op diegenen, die de presidentszetel innemen in bijeenkom sten waarin een lezing, rede, inleiding of causerie de hoofdschotel uitmaakt. Ik schrijf het Franse woord causerie hier met enige aarzeling neer, omdat het tegenwoor dig in ons land zo misbruikt wordt. Want ofschoon het niet meer dan gebabbel, ge keuvel betekent, past men het ten onrechte toe op iedere rede, die niet van papier wordt voorgelezen. Gebeurt dat wel, dan heet het een lezing. Waarom men het veel genietbaarder betoog van sprekers, die zich de moeite geven, voor de vuist of met be hulp van enkele notities het woord te voe ren instede van op te dreunen van papier tjes, als een babbeltje betitelt is niet dui delijk. Rede is een volkomen goede bena ming. Inleiding als een bepaalde gedach- tenwisseling op het programma staat ook. Causerie alleen, als het werkelijk maar een luchtig babbeltje geldt. Maar laat ons tot de voorzitter van zo'n bijeenkomst of vergadering terugkeren. De Times stelt vast dat hij met zijn inleidend woord een zekere toenadering tussen de spreker en zijn gehoor moet bewerken. Hij moet, kan men ook zeggen, de man met welbegrepen tact aan het auditorium voor stellen: zo ongeveer op de wijze waarop een goede gastvrouw een nieuwe gast in haar kring introduceert. Men kan dat in veler lei vorm doen. De eenvoudigste en kortste is ongetwijfeld de veiligste. Toon en gebaar geven ei- het accent aan. Maar zoals de Times opmerkt de meeste voorzitters kiezen die weg niet. Zij worden ervan weerhouden zowel door het genoegen zich zelf te horen spreken als door de vrees, dat de redenaar hun. woord kortaf en onvrien delijk zal achten. Inderdaad wacht menige spi-eker op zijn kans om te beginnen met: „Ik hoop dat u de al te vleiende opmerkin gen van de voorzitter aan mijn adres niet al te ernstig zult opnemen" of iets derge lijks. De meeste voorzitters pogen enige bijzonderheden omtrent des redenaars loopbaan, genoteerd achterop een envelop, te pas te brengen, maar zij schijnen zelden te voldoen. Zij voldoen ook het slachtoffer niet. En de toevoegingen „natuurlijk", „zo als u weet" en „ik behoef er u niet aan te herinneren" duiden alleen op een tekort aan overtuiging bij Meneer de Voorzitter zelf. Het is haast nog beter als hij, in jolige stijl, met de een of andere ontoepasselijke anecdote omtrent de spreker begint. De Times had bovendien kunnen herin neren aan de Canadese professor Stephen Leacock, die tijdens een „tournée" door En geland de merkwaardigste ervaringen met Meneren de Voorzitters opdeed. Er was er zelfs een die verheugd verklaarde: ..Inder tijd stuurden wij onze misdadigers naar Canada. En wat krijgen wij nu, na al die jaren, van Canada terug? Menige Hollandse pleger van redevoerin gen en inleidingen heeft eveneens zijn bij zondere ondervindingen. Er zijn voorzitters die met „huishoudelijke mededelingen", zo als dat heet, omtrent de vereniging begin nen. Er zijn er die daarbij grimmig opmer ken, dat vele leden te laat zijn met hun contributie-betaling, ofschoon het bestuur zich zoveel moeite heeft getroost om goede sprekers te krijgen. En de wachtende goede spreker, van boven zijn lessenaartje de zaal inkijkenk en slechts kille blikken ontmoe tend, meent daarachter de gedachte te be vroeden: „Nou, het is me wat moois!" Er zijn ook voorzitters die hun teleurstelling uitspreken dat de bekende en gevierde mr dr. Orator, aanvankelijk uitgenodigd om vanavond te spreken, wegens zijn drukke bezigheden niet heeft kunnen komen. „Maar", (voegen zij er dan haastig aan toej „gelukkig heeft meneer X. die u hier voor u ziet, zich onmiddellijk bereid verklaard zijn plaats in te nemen". De spreker glim lacht nerveus, beseft zich X'er dan ooit, voelt het verwijt dat hij meester noch doctor is en begrijpt dat het publiek hem nu ziet als een man, die zo zelden wordt uitgenodigd dat hij, als het eens gebeurt, zich haastig bereid verklaart. „Het zal me wat wezen, die invaller", leest hij in de hem aanstarende rijen og:-n. Anderszins is het mogelijk dat Meneer de Voorzitter in leiders gaat opsommen, die hem zijn voor gegaan en waaraan men zulke prachtige herinneringen heeft. Of dat hij de sprekers vermeldt, die na hem zullen komen en waarvan het bestuur zulke grote verwach tingen koestert. Of dat hij, hem persoonlijk schetsend, zegt dat hij eigenlijk alleen als schrijver bekend is, waaruit het publiek niet anders kan afleiden dan dat het op zijn best een twijfelachtige zaak is, wat hij e? sprekend van terecht zal brengen. Het lijkt eenvoudig een bijeenkomst voor tt zitten, waarin een anaer de redevoe ing van de avond afsteekt. Het is dat niet. Zelfs deze schoonschijnende kleine taak zit vol voetangels en kiemmen. Voor de voorzitter zelf. En voor de spreker, die hem in span ning aanstaart als hij begint in te leiden, nog voller. Laten wij het beseffen als wij in zulke positie verkeren. R. P. HELAAS moet. vandaag de rubriek voor de vrouw" wegens een over stelpende hoeveelheid actuele kopij achterwege blijven. WASHINGTON (Vrijdag 4 April). Vrijdagmiddag heeft Koningin Juliana te Washington aan president Truman in het aan de Nederlandse ambassade grenzende Meridia Hill Park het carillon aangeboden, als symbool van het grote carillon dat door het Nederlandse volk aan het Amerikaanse wordt geschonken. Bij de overhandiging van de kleinste klok zeide Koningin Juliana: Het is een groot genoegen voor mij, mijnheer de president, u deze kleine klok aan te bieden, omdat het luiden van een klokkenspel iets waarlijk Nederlands is: Reeds eeuwenlang kon men het horen in de steden van de lage landen. Het Nederlandse volk in al zijn gele dingen heeft bijgedragen aan deze gift en de klokken, die nog volgen, komen van verschillende groepen van de bevolking, zoals zeelieden, mijnwerkers, landbouwers, de strijdkrachten, vrouwenverenigingen, zakenlieden, kunstenaars, studenten, en anderen. Elk der provincies van Neder land wenste dat een der klokken ook haar naam zou dragen. Daarnaast geven Suri name en de Antillen, de rijksdelen in dit halfrond waar de Nederlandse vlag wap pert, eveneens uitdrukking aan hun dank baarheid jegens de bevolking van de Ver enigde Staten. Bovendien zal nog een klokketoren worden aangeboden door Ne derlanders die hier te lande wonen en door Amerikanen van Nederlandse afkomst. Deze klok, die ik meegebracht heb naar uw land, is geschonken door de Neder landse kinderen, uit wier naam mijn jong ste dochter haar overdroeg aan mij. De inscriptie „Ik Kleinste. Het Reinste" is het begin van een gedicht, waarvan elke klok een regel zal dragen. Zo onaanzienlijk zij moge zijn, is deze kleine klok toch niet van minder wezenlijk belang dan haar grotere en machtigere zus ters. Om een werkelijke harmonie te ver krijgen moet men ook recht doen weder varen aan de kleine en héél kleine stem men die zich niet door de macht van haai' gewicht kunnen laten gelden. Het mens dom zou hieruit lering kunnen trekken. Zovele stemmen in onze bewogen wereld worden nog steeds niet gehoord! Laat dit een aansporing voor ons zijn wanneer we de klokken horen luiden. En thans, mijn heer de president, verzoek ik u uit naam van het Nederlandse volk dit geschenk tè aanvaarden". De Mechelse beiaardier dr. Kamiel Lefèvere bracht hierna Nederlandse liederen op het carillon ten gehore. President Truman aanvaardde het ge schenk met een korte toespraak waarin hij zijn dank en waardering uitte. Kinderen van Nederlanders zongen hierna Nederlandse liederen, die door de talrijke aanwezigen met zichtbaar genoegen werden aangeboord. Ontvangst der Nederlanders Enkel/e honderden Nederlanders hadden zich Vrijdagochtend begeven naar de Ne derlandse ambassade in Washington om hier tijdens een volledig Nederlandse re ceptie aan de Koningin en de Prins voor gesteld te worden. Een van de meest opvallende figuren op deze bijeenkomst van Nederlanders was wel het Markense meisje Anna van Brede- rode. Anderhalf 'jaar geleden nam een Zwitserse diplomaten-familie het meisje mee van Marken naar Washington, waar zij thans als dienstmeisje voor de familie werkt. Een vol jaar nog na haar aankomst in de Verenigde Staten heeft Anna haar Markense costuum gedragen. Haar ouders wonen nog steeds in Rozenwerf op Mar ken. Haar broer, een begaafd musicus, is lid van het Concertgebouworkest. Ambas sadeur Van Roijen stelde ook zijn beide dienstmeisjes aan Hare Majesteit en de Prins voor. Het waren Tony Prijs en Willie Wulfraat, die haar witte schorten nog droegen, omdat zij zó uit haar werk wer den gehaald. Te kwart voor twaalf kwam het konink lijk paar bij Constitution Hall aan, waar de herdenkingsplechtigheid van het 3-jarig bestaan van het Atlantisch pact plaats had. In Constitution Hall Koningin Juliana hield in Constitution Hall een toespraak, waarin zij zeide, dat zij de Atlantische-verdragsorganisatie in de geschiedenis slechts met één „pact" kan vergelijken, namelijk met het Romeinse keizerrijk rond de Middellandse Zee. „Deze alliantie hield echter," aldus Hare Majes teit. „ook een bepaalde bedreiging in. De NAVO-landen vormen een vrijwillige ge meenschap van alle vrije landen en dit kan nooit een bedreiging vormen voor de bui tenwereld. Ik weet, dat president Truman het met mij eens is, dat het Atlantisch pact nooit al'i2en negatief kan zijn, maar iets positiefs moet zijn. Niet alleen de vrede bewaren, doch ook de vrede winnen, is het doel van dit pact," aldus zeide Koningin Juliana. „Er bestaat geen grotere moed op het grote slagveld van de wereld dan de moed van de geest. Wij zijn het er allen over eens, dat het de geest is welke de factor van belang vormt bij al onze onder nemingen." De Koningin werd voor het uitspreken van haar rede door president Truman naai' het podium van Constitutional Hall geleid, nadat minister Acheson haar had aange kondigd. Bij de pers Na aanwezig te zijn geweest en gespro ken te hebben op de bijeenkomst in Con stitution Hall, begaf Koningin Juliana zich Vrijdag na het middaguur met Prins Bern- hard naar wat een van de leden van het gevolg noemde: Het hol van de leeuw, te weten het Statler Hotel, waar de Koningin en de Prins de gasten waren van een paar honUmd journalisten. De perslunch waarop het koninklijk paar was genodigd, was georganiseerd door ze ven journalistenverenigingen. Eenstemmig had men de bekende Amerikaanse journa list Walter Lippmann tot president geko zen. Walter Lippmann begon met enkele wel gekozen zinnen van zelfcritiek, die niet na- I liten de bijval van zijn collega's in de zaal uit te lokken. Hij sprak over de Ameri kaanse pers, die „zo buitengewoon welin gelicht is. en over de „tact en delicaat heid waarvoor de Amerikaanse journalis ten welbekend zijn. Hij bood vier met de hand vervaardigde Indiaanse armban den van zilver en turkoois aan voor de vier prinsessen. „Wij eren u niet alleen als Koningin, Nevenstaande kaart geeft een beeld van de tocht, die de Koningin en de Prins vandaag door de Verenigde Staten maken. De af stand van Washington naar Philadelphia is ongeveer 500 km. (ongeveer Amster dam-Parijs). De afstand Philadelphia-West Point is ongeveer even lang. In West Point bezoekt de Prins de militaire academie. De Koningin gaat door naar Kingston en ver volgens naar Hyde Park, waar het konink lijk paar gast zal zijn van mevrouw Roose velt. De afstand Kingston-New York is ongeveer 150 km. Op de tweede dag van hun verblijf in de Verenigde Staten hebben Koningin Juliana en Prins Bernhard onder meer een bezoek gebracht aan het graf van George Washington te Mount Vernon, waar zij een fraaie krans met linten in de Nederlandse kleuren legden. maar ook als vrouw met grotie kwaliteiten van hart en verstand, die u een konink lijke rang verlenen in welk land dan ook," aldus Lippmann. A merikaanse onderscheiding Vrijdagavond hebben Koningin en Prins op de Nederlandse ambassade een diner gegeven ter ere van president Truman en diens echtgenote. President Truman heeft deze gelegenheid aangegrepen, om de Koningin en de Prins de hoogste Amerikaanse onderscheiding te verlenen, die aan bezoekende vorsten ge geven kan worden. Met enkiele korte woor den overhandigde hij het koninklijk paar de onderscheidingstekenen van „the Legion of Merit, degree of Chief Commander" (op- percommandeur in de Orde van Verdien ste). Vertrek uit Washington Vanmorgen om half tien Amerikaanse tijd' (half vier hedenmiddag Nederlandse Het aantal doden tengevolge van de griepepidemie in Berlijn is in de afgelopen 24 uur voor het Westelijke stadsdeel van 41 tot 50 gestegen. Tot dusver zijn veertig volwassenen, vijf schoolkinderen en vijf zuigelingen aan de ziekte bezweken. Men gelooft echter, dat de epidemie thans haar hoogtepunt heeft gehad. In de afgelopen dagen zijn gemiddeld 25 patiënten per dag in het ziekenhuis op genomen. Dit aantal was vorige week ge middeld 80. Het aantal ziektegevallen wordt op 150.000 geschat. De autoriteiten van Oost-Eerlijn hebben geen dodencijfers over haar stadsdeel be kendgemaakt. Het aantel wordt echter hoog genoemd. Volgens de Oost-Berlijnse autoriteiten heeft de ziekte zich van West- Berljjn uit over grote delen van Oost- Duitsland verspreid. Op de weg van Milaan naar Varese in Noord-Italië is een Nederlandse auto in botsing gekomen met een vrachtauto. De auto werd bestuurd door de Neder lander G. Kouwenhoven, directeur van een veevoederfabriek in Stresa in Italië. Zijn echtgenote, mevrouw S. Kouwenhoven- Molenaar kwam om het leven en haar zuster mej. J. Molenaar, werd zeer ernstig gewond. De heer Kouwenhoven en zijn twee kinderen kregen minder ernstige kwetsuren. NEW YORK (Reuter) Frankrijk heeft Vrijdagavond een beroep op de Veiligheids raad der U.N.O. gedaan om de Tunesische kwestie, die de raad door twaalf landen ter behandeling is voorgelegd niet te bespre ken, daar zij volgens Franse opvatting „geen bedreiging van de vrede" vormt. De Amerikaanse afgevaardigde zeide, dat hij zich van stemming zou onthouden. De Britse afgevaardigde kondigde aan zich tegen opneming te zu'len verzetten. Waar nemers geloven thans, dat de raad de klacht niet in behandeling zal nemen. De raad kwam voor de eerste maal in zijn permanente vergaderzaal in het nieuwe gebouw der U.N.O. te New York bijeen. De vertegenwoordiger van Frankrijk, Henri Hoppenot, drong er bij de raad op aan er mede in te stemmen dat de over eenkomst tussen Frankrijk en de Bey van Tunis „alles, wat op een toestand zou kun nen wijzen, die voor behandeling door de raad in aanmerking zou kunnen komen, teniet heeft gedaan". „Indien de veilig heidsraad zich werkelijk met de zaak- Tunesië zal inlaten, zal dit mogelijk in Tu nesië en de aangrenzende gebieden tot ern stige gevolgen leiden, clie afbreuk zouden kunnen doen aan het gezag c'.er U.N.O.", aldus Hoppenot. „Frankrijk heeft tegenover de Bey blijk gegeven van zijn goede wil en van zijn van een opbouwende geest getuigende wens tot verzoening en bevordering van het welzijn des lands. Het Franse hervormingsplan komt tegemoet aan alle gewettigde wensen van het Tunesische nationalisme. Het be tekent' geen aanval op de door de Bey uit geoefende souvereiniteit en het maakt evenmin inbreuk op het binnenlandse zelf bestuur van Tunesië". De Chileense vertegenwoordiger Heraan Santa Cruz zeide dat zijn land er voor is dat het Tunesische vraagstuk op de agenda komt. Voorzitter Bokgari deed een beroep op de veiligheidsraad het verzoek der elf lan den, die de klacht over Tunesië voor de raad hebben gebracht, niet af te wijzen. „Ik heb vernomen", verklaarde hij, „dat wij mogelijk niet de stemmen zullen krijgen van enkele in de raad vertegenwoordigde staten, nodig om van het Tunesische vraag stuk een agendapunt te maken. Dit vraag stuk zou dan hetzelfde lot ondergaan als het Marokkaanse probleem onderging tij dens de bijeenkomst van de Algemene Ver gadering te Parijs. Hier staat tegenover dat elf staten, die niet ontbloot zijn van verantwoordelijk heidsgevoel, deze aangelegenheid bij de Veiligheidsraad aanhangig hebben ge maakt; dit is een niet-onaanzienlijk ge deelte der U.N.O.". De Veiligheidsraad heeft daarop het debat over Tunesië verdaagd, zonder een beslissing te hebben genomen of deze aan gelegenheid in een volledig debat zal wor den besproken. De twee Tunesische ministers in bal lingschap, de minister van Justitie Joessef en de minister van Sociale Zaken Badra, hebben Zweden, Noorwegen en Nederland telegrafisch verzocht „om dringende steun aan de zaak in de Veiligheidsraad, vooral met het oog op de laatste ernstige ont wikkelingen in Tunesië". tijd) zal het koninklijk gezelschap van Na tional Airport te Washington naar Phila delphia vertrekken. Volgens het program zal het vl ogtuig een half uur na vertrek op het vliegveld van Philadelphia aanko men. In deze stad zullen Hare Majesteit en Prins Bernhard een kort bezoek bren gen aan Independence Hall. Ook zal er een receptie zijn in het stedelijk museum. Later zal het vliegtuig vertrekken naar het vlieg veld van West Point. Hier zal het gezelschap uiteen gaan. De Prins zal met zijn adjudant een onofficieel bezoek brengen aan de militairie academie. Hare Majesteit zal met haar gezelschap per auto naar Kingston reizen. In Kingston zal de Koningin onder meer een krans leggen bij het standbeeld van Pieter Stuyvesant en de oude Hollandse kerk bezoeken. In Hyde Park zal zij met haar gezelschap t'e gast zijn bij mevrouw Roosevelt. In de late namiddag zal de Prins zich weer bij het gezelschap voegen. De Zondag zal de Koningin in Hyde Park uitrusten. Toen Koningin en Prins de zaal van het Statler Hotel, waar zij de gasten der Ameri kaanse journalisten waren geweest, had den verlaten, schoof iedereen iets dichter naar de hoofdtafel om vragen af te vuren op minister Stikker, die zich bereid ver klaard had een massa-persconferentie te houden. Wij geven hier enkele van de vra gen en antwoorden. Vraag: Kan Nederland zijn culturele identiteit bewaren bij de politieke en eco nomische eenheid zoals die voor Europa wordt geprojecteerd door de Amerikaanse politiek? Antwoord: Ik kan u zeggen, dat het streven naar Europese eenheid diep leeft in het hart van vele Europeanen en ik geloof dat dit gevoel in Nederland wel het sterkst leeft van alle continentale landen. En daarom is het, dat ik geloof dat Neder land ook bij het tot stand komen van een Europese eenheid zijn culturele identiteit zal kunnen handhaven. Vraag: Er zijn berichten geweest, dat Nederland niet van zins was zijn volle ver plichtingen op militair gebied ten bate van de gemeenschappelijke defensie na te komen. Wat is uw antwoord hierop? Antwoord: De gehele bevolking ac cepteert de last die ons land is opgelegd. Wij hebben met onze defensie-uitgaven een punt bereikt, waarop we zeggen dat dit offer voldoende is en ik geloof dat als een land kan geven wat wij geven voor de defensie met behoud van een economische stabiliteit, zoals wij dit doen, dit de beste bijdrage is die een land kan geven. Vraag: Moet Eisenhower door een Amerikaan of door een Europeaan opge volgd worden? Antwoord Wij zouden ons gesterkt voelen als iemand gelijk aan de figuur van Eisenhower zijn taak zou overnemen en ik geloof te mogen zeggen, dat wij gaarne op dit punt een hernieuwde bijdrage van de Verenigde Staten zouden accepteren. Pythagoras: Kies altijd de weg die de beste schijnt, hoe ruw hij ook moge zijn. PARIJS (Reuter) Toen de zitting van de Franse Nationale Vergadering in de nacht van Vrijdag op Zaterdag werd ver daagd, had minister-president Pinay voor tien punten van de begroting de vertrou wenskwestie gesteld. Dinsdag wordt hier over gestemd. De Nationale Vergadering heeft met 336 tegen 206 stemmen besloten de regerings voorstellen voor belastingamnestie in over weging te nemen. Tevoren had premier Pinay verklaard, dat hij aan de stemming de betekenis van eer. vertrouwensvotum zou hechten. Het amendement (van de Volksrepubli keinenKatholieken), dat werd aange nomen, beperkte, aldus meldt Reuter nader, de amnestie zodanig, dat het artikel zijn strekking vrijwel verloren had. Pinay was zo teleurgesteld, dat hij dreigde af te treden, maar de staatssecretaris voor de begroting overreedde hem zijn voornemen niet uit te voeren. Nadat de afgevaardigden hadden be sloten de regeringsvoorstellen betreffende belastingamnestie in overweging te nemen, begon men met de bespreking van de arti kelen, die' de maatregelen tegen de belas tingontduiking inhouden. Pinay wil dat deze artikelen ongewijzigd worden aangenomen. Een der artikelen werd echter, naar het schijnt bij verrassing, door een amende ment, dat bij handopsteken aanvaard werd, ingrijpend veranderd. Men weet niet of Pinay deze stemming als een be langrijke nederlaag zal opvatten. De ver gadering werd verdaagd tot Dinsdag. MOSKOU (Reuter). De directeur van de Tsjechoslowaakse staatsbank, Otakar Pol, heeft in de Vrijdag gehouden bijeen komst van de economische wereldconfe rentie te Moskou verklaard, dat de handel tussen de landen van het Westen en Tsje- choslowakije een waarde van een milliard dollars per jaar zou kunnen bereiken. Hij deelde mede, dat Tsjechoslowakije bereid is gehele fabi-ieksinstallaties te leveren aan de onontwikkelde gebieden van Azië en Latijns-Amerika en tevens technische hulp te verschaffen voor het in bedrijf brengen der fabrieken. Een Chinese afgevaardigde verklaai-de. dat zijn land het volkomen uitvoerbaar, acht zijn handel met alle landen van West- Europa uit te breiden, onverschillig of deze landen al dan niet diplomatieke betrek kingen met China onderhouden. Hij zeide, dat China vooral belangstelling heeft voor uitbreiding van zijn handel met Frankrijk en Engeland. Naar vernomen wordt heeft China te kennen gegeven, dat het 100 locomotieven in Engeland wenst te bestel len. Vier leden van het Engelse parlement, die de conferentie bijwonen, hebben een voorlopige verklaring óver hun indrukken afgelegd. Zij deelden mede ervan overtuigd te zijn, dat deze conferentie bedoeld is als een ernstige en realistische poging om de wereldhandel uit te breiden en dat zij geen propagandistische of politieke oogmerken dient. Zij zeiden het te betreuren, dat er niet meer vooraanstaande Engelse indus triëlen aan de conferentie deelnemen. Naar aanleiding van het aanbod van China om 100 locomotieven van een En gelse maatschappij te kopen heeft een functionaris van het Engelse ministerie van Handel verklaard, dat een dergelijke transactie niet kan worden toegestaan, daar de locomotieven beschouwd worden als goederen van strategische waarde, die niet naar communistisch China mogen worden uitgevoerd. Vijf communisten en een advocaat van de communistische partij zijn te Baltimore tot gevangenisstraffen variërend van twee tot vijf jaar en een boete van duizend dol lar elk veroordeeld wegens activiteit ge richt op het met geweld omverwerpen van de regering. De beklaagden verklaarden onschuldig te zijn en betuigden allen, behalve een, hun trouw aan de communistische partij. Alle zes hebben meegedeeld, dat zij in hoger beroep zullen gaan. Zij worden be schouwd als communisten „van de tweede orde". MORGEN MEER BEWOLKING Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Zater dagavond tot Zondagavond, opgemaakt om 10 uur: Vanavond en vannacht over het alge meen nog weinig bewolking met in het Oosten van het land lichte nachtvorst. Morgen overdag half tot zwaar bewolkt met voornamelijk in de Zuid-Weste lijke helft van het land plaatselijk enige regen. Matige Zuid-Oostelijke tot Zui delijke wind. Ongeveer dezelfde tem peraturen als vandaag. 6 April Zon op 6.04 uur, onder 19.22 uur. Maan op 15.07 uur, onder 4.47 uur. 7 April Zon op 6.01 uur. onder 19.24 uur. Maan op 16.21 uur, onder 4.53 uur. Hoog en laag water in IJmuiden Zaterdag 5 April Hoog water: 0.24 en 12.58 uur. Laag water: 7.57 en 20.47 uur. Zondag 6 April Hoog water: 1.33 en 13.54 uur. Laag water: 9.06 en 21.44 uur. Maandag 7 April Hoog water: 2.17 en 14.32 uur. Laag water: 9.55 en 22.24 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1952 | | pagina 1