Fleurige inzet van een
zonnig Oranjefeest
OLD CLOTHES NEW
DRY CLEANING ONLY
Binnen één dag gereed
„Jeugdcriminaliteit" als onderwerp
der Beverwijkse onderwijzersdag
■Clowntje Riek
IJmuideti-Oost
Velsen-Noord
Santpoort
Beverwijk
Heemskerk
3
Velsen gaf vanmorgen de kinderen volop hun deel
Eduard Verkade droeg voor uit „Hamlet"
Velsen
FEUILLETON
De fluistercampagne
„IJmuidens Roem" gaf
een gezellige avond
Voor de Mmdlereïi
„Fryske Trou" gaat
definitief kaatsen
Halve eeuw „St. Eloy"
Burgemeester reikte
onderscheidingen uit
Kleinkunst-avond met
een goed doel
Noorse huisvrouwen in
„Terpsichore"
Vlakke opvoering van
„De Liedjeszanger"
WOENSDAG 30 APRIL 1952
De bloeiende „bongerds" in de Betuwe hebben nu hun volle voorjaarspracht bereikt.
Als geweldige bouquetten prijken de bloesemende vruchtbomen langs de wegen en
tussen het groen der weiden.
Het centrale punt der gemeente Velsen,
waar voorlopig alleen nog maar het oor
logsmonument een plaatsje heeft gevonden,
ls op deze Koninginnedag tegen acht uur
volgestroomd met kinderen. Kinderen, die
even later de frisse Hollandse melodieën
uit Valerius' gedenckklanck en de andere
bekende bundels tegen de blauwe lucht
deden klinken in een groot, gezamenlijk
koor onder leiding van Ad Blühm. Tege
lijkertijd dromden ook de kinderen van
Driehuis voor de kerk samen om de dag te
openen met een samenzang. Deze fleurige
aanhef van wat een zonnige dag beloofde
te worden heeft de vaderlandse wijzen ten
aanhore van duizenden groten alle eer doen
wedervaren. Bij de Da Costaschool in Vel-
sen-Noord verzamelden zich inmiddels zo'n
duizend kleine deelnemers aan de al tra-
ditioneel-wordende „Koninginnedag-op
tocht", waarbij de Hoogovenharmonie en
St. Caecilia een gewaardeerd „mondje"
hielpen. Santpoort begon even later tegen
tienen ook met een optocht, waaraan zelfs
1500 peuters meededen en deze beide kin
derfestijnen hebben wel bewezen, dat er
voor een kind niets heerlijkers te bedenken
is, dan op Koninginnedag te mogen mee
lopen in een „echte" optocht met een fiets
of een autoped, die bont-bestoken is met
bloemen en crêpe-papier.
Het anders zo stille hart van Oud-Velsen
kreeg vanmorgen eveneens zijn deel van de
drukte: hier verzamelde zich op het Raad
huisplein een grote groep kinderen, die al
hun best hadden gedaan zo mooi mogelijk
voor de dag te komen en de trotse moeders
op het intieme pleintje hebben meermalen
geglimlacht bij het zien van al die blozende
kindergezichten, schuilgaand onder de tooi
van hun versierde voertuigen.
Kleuters eerst
In Oud-IJmuiden begon het feest voor de
kinderen nu eens niet met een optocht: hier
kwamen allereerst de kleuters aan bod met
een voorstelling in het Gebouw voor Chris
telijke Belangen, die er in ging als gesne
den koek. Later is in Thalia de oudere
jeugd onthaald, in afwachting van wat er
vanmiddag te gebeuren staat in de vorm
van een echte zeepkistenrace en de straat-
spelen. Zo verplaatst zich overal het feest
naar het kind in deze ochtenduren: haast
alle beschikbare zalen waren woelige ver
gaarbakken van de jeugd-met-een-dag-vrij
en het vooruitzicht op zoveel heerlijks, dat
het moeilijk kiezen wordt.
Dit keer is er speciale aandacht besteed
Gisteren heeft burgemeester mr- M. M.
Kwint van Velsen met een toepasselijk
woord aan ir. F. Thiel, de directeur van de
rederij de VEM, op het raadhuis mede
deling gedaan van zijn benoeming tot offi
cier in de Orde van Oranje Nassau.
G. S. Siebbeles in Santpoort, procuratie
houder bij de ANIM N.V. en de N.V. Han
delsvennootschap v.h. Maintz en Co. te
Amsterdam kreeg de eremedaille in goud,
eveneens behorende bij de Orde van Oranje
Nassau.
De heer H. Wolterman, de bekende
IJmuidense timmerman van Openbare
Werken, kreeg de eremedaille in brons ten
raadhuize tijdens een korte plechtigheid.
Deze drie laatste onderscheidenen kregen
hun decoratie voor lange en trouwe dienst.
De heer J. R. van Eerde heeft op het
Staatsvissershavenbedrijf voorts de heer J.
T. H. Gillissen de zilveren medaille ver
bonden aan de Orde van Oranje Nassau
uitgereikt, de administratief ambtenaar
van het bedrijf, die onlangs zijn 40-jarig
jubileum vierde.
Voorts heeft de burgemeester de heer B.
H. v. d. Horst in Santpoort, opzichter eer
ste klas bij Gas en Water onderscheiden
met de eremedaille in zilver verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau overhandigd.
Speciale voorstelling in Thalia
De film „Aan de rand van de afgrond",
welke Donderdagavond in een speciale
voorstelling in Thalia gepresenteerd wordt,
behandelt de enigszins zonderlinge geschie
denis van een man die in de war wordt
gebracht door een innerlijk conflict, dat
zijn oorzaak vindt in een droom en de voor
spelling van een waarzegster. Hij wil hier
omtrent advies inwinnen bij een vriend,
die hem uit oude boekwerken drie vreem
de verhalen vertelt.
Deze rolprent is geen alledaags product
geworden, mede door cie strakke regie van
Julien Duvivier en het suggestieve spel van
sterren als Edward G. Robinson, Charles
Boyer en Barbara Stanwyck.
IJBB en P.v.d.A. organiseerden
1 Mei-viering
Het bestuur van het Velsense Instituut
voor Arbeidersontwikkeling deelt mede een
kleine vergissing te hebben gemaakt bij het
opstellen van zijn programma. De 1 Mei
viering in Velsen is namelijk georganiseerd
door de IJ.B.B. en de Partij van de Arbeid
en dus niet door het Instituut.
door Andrew Mackenzie
Vertaald uit het Engels
29)
Houdt ieder voertuig dat u tegenkomt aan
en onderzoek de papieren van de inzitten
den. Ik moet een man hebben, die ruim
zes voet lang is, een bruin gebrand gezicht
heeft en een militair voorkomen. Hij draagt
een donker costuum en is even boven de
vijftig. Hij is gevaarlijk en heeft waar
schijnlijk een revolver bij zich. In ieder
geval heeft hij een mes. Waarschuw ook
de omliggende politieposten!
De millionnair stond tijdens dit korte
gesprek naast Brannigan. Hij raakte aar
zelend de scheur in Brannigans mouw aan.
Hij heeft u daar bijna te pakken ge
kregen.
En ik hèm bijna, zei Brannigan te
leurgesteld.
Waar is die dwaas van een Parker?
Sir?
Waarom voor de duivel kwam je de
bibliotheek binnen?
Het was mij opgevallen Sir, dat mijn
heer Barnes bijzonder geagiteerd was. Ik
daarom de vrijheid hem te vragen of
aan de kleuters, die vorige jaren wel eens
wat verloren raakten in het feestgedruis
zowel in het Gemeentelijk Vergaderlokaal
aan de Abelenstraat als vanmiddag in het
Santpoortse Jeugdhuis, bij de poppenkast
in Driehuis en op vele andere plaatsen wor
den de allerkleinsten allerplezierigst bezig
gehouden.
De behendigheidewedstrijden, die al
vroeg op het schoolplein van de Brederode-
school aanvingen, hebben voor Santpoort-
Station de spits van de vreugde afgebeten
en tenslotte lieten de vele vlaggen in Velsen
de hele dag zien, hoezeer deze Koninklijke
verjaardag verankerd ligt in de harten der
burgerij.
ADVERTENTIE
In het Thalia Theater heeft het accor
deon-orkest „IJmuidens Roem" onder lei
ding van Dirk Wijker een concert gegeven,
dat de vele aanwezigen muisstil hebben
aangehoord.
Het in orkestpartijen spelen gaat „IJmui
dens Roem" steeds beter af, zodat er werk
geleverd wordt van hoger gehalte dan
voorheen het geval was.
Met het jeugdorkest gaat het dezelfde
kant op. Dit vijftiental jongelui heeft de
populaire „Vineta-klokken" laten luiden,
dat het een lust was. Geen wonder trou
wens, want het bestuur en de leden van
de voetbalclub „Stormvogels" waren deze
avond de eregasten van „IJmuidens Roem".
Waarom zou men dan de klok niet luiden?
De Stormvogelsmannen waren door voor
zitter D. de Groot in een hartelijk speechje
welkom geheten en te hunner ere speelde
het orkest de „Stormvogelsmars", die Sam.
Vlessing vele jaren geleden voor het elftal
gecomponeerd heeft.
André Carèl en Marjan van den Berg
hebben met het Majoco Trio dit feest op
geluisterd. De conférences van eerstge
noemde hebben de grote verdiensten be
schaafd te blijven. Carèl koketteert graag
met een imitatie-Kees Stet en zijn vrouwe
lijke partner met een dito Corry Vonk.
Het Majoco Trio bracht een keur van
Zuid-Amerikaanse muziek. Het is een graag
gehoorde gast op de uitvoeringen van
„IJmuidens Roem", omdat hetgeen het ten
beste geeft, ter dege verzorgd is.
Het duo Wijker heeft laten horen en zien
welk een graad van vingervlugheid men op
de harmonica bereiken kan. Zij hebben het
in „Spielerie-Polka" en „Comedie-Galop"
noten laten regenen.
A. J. v. d. W.
Schilders-studieclub sloot het seizoen
Op de laatste bijeenkomst in dit seizoen
van de Schilders-studieclub Velsen, Be
verwijk en omstreken, die Dinsdagavond
in de Nijverheidsschool is gehouden, heb
ben de leden met belangstelling geluisterd
naar hetgeen de heer J. Fris uit Koog a/d
Zaan wist te vertellen over het léven en
werk van de grote schilder Rembrandt.
Deze bleek een grondige studie gemaakt
te hebben van Rembrandt en hij wist zijn
wetenschap op boeiende wijze weer te
geven. Een aantal lichtbeelden liet iets zien
over de omstandigheden, waarin de schil
der zijn jeugd en studietijd moet hebben
doorgebracht en zijn werk uit die periode.
l
7
hij soms een aspirientje wilde innemen.
Allemachtig! Doordat je binnen kwam,
joeg je onze inbreker weg! Als'je gebleven
was, waar je was, hadden wij hem nu te
pakken.
Ik had er geen vermoeden van wat
u van plan was, Sir.
Wij konden het personeel niet inlich
ten, Parker, want anders was onze opzet
zéker uitgelekt. Het is echter niet jóuw
fout, dat het nu zo gelopen is. 't Was een
hoogst vervelende tegenslag.... Ha, daar
komt zeker de politie!
Met veel geknars van remmen stopte een
politieauto voor de hoofdingang van de
villa. Toen de butler de deur opende, kwam
een tweede wagen snel aam-ij den.
Brannigan gaf vlug enkele orders aan
de sergeant. Binnen een paar minuten wa
ren de mannen al druk bezig met het na
zoeken van het park. Brannigan hielp hen
niet; hij wist dat het nutteloos zou zijn.
Vroeger was hem ook wel eens iets te-
gengelopen, maar vanavond keerde het lot
zich wel helemaal van hem af.
De hoofdinspecteur schonk zichzelf een
flink glas cognac in om weer wat op ver
haal te komen. Barnes volgde zijn voor
beeld.
Kent u die man?, vroeg Barnes aar
zelend, omdat hij duidelijk Brannigans
grote teleurstelling had opgemerkt.
En hoe! Het is een berucht misdadi
ger. Hij heet Simpkins. Het gezicht dat
door de spleet in de gordijnen naar binnen
Dinsdagavond werd in „Flora" aan de
Zeeweg de 10e jaarvergadering van „Fryske
Trou" gehouden. Bij de bestuursverkiezing
werden de aftredende bestuursleden, de
heren L. Damsma en D. de Groot en mevr-
Van der Meulen, herkozen.
Het bestuur bestaat thans uit: D. Boon
stra, voorzitter; R. H. IJpma, 2e voorzitter;
D. de Groot, le secretaris; L. Damsma, 2e
secretaris; IJ. IJpma, penningmeester; me
vrouw Van der Meulen, tweede penning-
meesteres en mevrouw Groen, lid.
Het op de vorige vergadering opgevatte
plan om in Velsen te gaan kaatsen, heeft
thans vastere vorm aangenomen. Er zijn
reeds stappen bij de gemeente ondernomen
voor het verkrijgen van een terrein. Voorts
zal men binnenkort een eigen bibliotheek in
gebruik nemen.
Het voorstel om volgend jaar zomer met
de hele vereniging een dag naar Friesland
te gaan, werd met grote instemming be
groet.
Hoda II en H.O. Express in
volgende Hoogovenronde
Voor de B-afdeling van het Hoogoven
voetbaltournooi werden Dinsdag twee wed
strijden gespeeld, waarvan die tussen BG II
en Hoda II door strafschoppen moest worden
beslist, die Hoda in de tweede ronde
brachten.
Hoewel HO-Express in 'de tweede wed
strijd tegen Wegwerkers veel gevaarlijker
aanvallen lanceerde, die na twee minuten al
tot een doelpunt leidden, gaf Wegwerkers
goed partij. In de tweede helft demonstreerde
HO-Express opnieuw een meerderheid, die
aan de score nog drie doelpunten toevoegde.
Wegwerkers kon ten slotte de eer nog red
den (7—1).
Voetbalbestuurders spelen op
„Rooswij k"
De besturen en commissieleden van de
voetbalverenigingen „Kinheim" en „WB"
gaan elkaar vanavond op het „Rooswijk"-
terrein aan de Koningsweg in een vriend
schappelijke wedstrijd ontmoeten.
Training stopgezet
Gisteravond waren enige tientallen jonge
lui, die vanmiddag in Santpoort de „ronde
van Santpoort" gaan verrijden, aan een
enthousiaste training bezig, toen politie een
eind maakte aan deze snelle ritten met een
paar bromfietsen als „gangmakers"
De politie achtte deze training, op het
uiteraard niet beveiligde parcours bij En-
schedélaan en Terrasweg, niet verantwoord
ten opzichte van het overige verkeer.
„Arbeiders en intellectuelen"
In het vroegere zusterhuis aan de Peper
straat spraken gisteravond de heren J. v.
Gelderen en H. M. Luypen over het onder
werp „Arbeiders en intellectuelen". Deze
avond was belegd door de K.V.P. Jongeren-
Organisatie in het kader van het doel der
organisatie: de politieke belangstelling bij
de jongeren te bevorderen en toekomstige
bestuurders practisch te bekwamen voor
hun eventuele functies.
Een gering aantal jongeren gaf van zijn
belangstelling blijk door deze avond te be
zoeken.
ADVERTENTIE
had gegluurd, was zonder enige twijfel dat
van Simpkins. De kolonel was maar wei
nig veranderd behalve dan het feit, dat
zijn snor verdwenen was en dat hij er iets
ouder uit zag. Er lag echter nog steeds die
fanatieke glans in zijn ogen en z'n mond
had nog dezelfde wrede trekken als vroe
ger.
De laatste keer, dat Brannigan bijna de
hand op hem had weten te leggen, was
tijdens een gevecht op een schip midden
op de Atlantische Oceaan, toen de mist al
dikker en dikker werd. Simpkins was na
dat gevecht er in geslaagd te ontkomen en
Brannigan had toen een dure eed gezwo
ren, dat de kolonel hem de volgende keer
niet zou ontsnappen, zo hij tenminste niet
verdronken zou zijn, wat gezien de om
standigheden toen allerminst onwaarschijn
lijk leek.
Maar nu nam Brannigan zich voor om
nóóit en te nimmer meer aan te nemen,
dat Simpkins dood was, voordat hij zijn
ontzielde lichaam gezien zou hebben.
Het spijt mij, dat het zo gelopen is,
zei de millionnair. Ik heb gedaan wat
ik konDat stil zitten in die stoel was
het ergste, wat ik ooit heb moeten doen.
Ik dacht dat ik het niet zou overleven; ik
geloof dat ik bijna flauw viel.
U heeft inderdaad een onaangenaam
ogenblik achter de rug, gaf Brannigan toe,
terwijl hij naar het ongezonde, gelig ge
kleurde gelaat van zijn gastheer staarde.
U toonde flink wat moed door rustig
in die stoel te blijven zitten! Maar u zult
„Jeugdcriminaliteit" was het onderwerp
dat mejuffrouw mr. J. F. van Hasselt, kin
derrechter in Amsterdam gisteren in het
Kennemertheater in Beverwijk inleidde. Zij
deed dit ter gelegenheid van de onderwij
zersdag, die de afdeling Beverwijk van de
N.O.V. (Nederlandse Onderwijzers Vereni
ging) had georganiseerd voor het personeel
van de openbare lagere scholen in de in
spectie Alkmaar.
Tussen jeugdcriminaliteit en criminali
teit van volwassenen bestaat slechts een ge
ring verschil, want criminaliteit is hoe dan
ook een symptoom van wangedrag volgens
haar. Het typerende van de oorlogse en' na
oorlogse tijd was, dat de quantiteit van
daders toennam, de „kwaliteit" bleef de
zelfde.
Het zijn de psychologische factoren in de
eerste levensjaren, die het leven van het
kind gaan bepalen. Van zeer groot belang
is in die jaren de band met opvoeders en
verzorgers, de ontwikkeling van het ge
voelsleven speelt een voorname rol. Het
herhaaldelijk wisselen van milieu is funest
en gevoelsarme kinderen worden er ego
centrisch door; verwaarloosde kinderen
zullen later tonen, dat ze niet geleerd heb
ben hun neigingen in te tomen.
De voornaamste pijler van de kinderbe
scherming is het onderzoek naar de oor
zaak. Spreekster wees op de mogelijkheden
en werking van de kinderwetten en zei dat
in deze het belang van het kind gaat boven
het belang van de ouders.
Burgemeester mr. H. J. J. Scholtens
De afdeling Beverwijk van de R.K. Me-
taalbewerkersbond „St. Eloy" bood haar
leden gisteravond in het KSA-gebouw een
jubileum-avond aan.
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan
van deze bond werd aan elk lid een ver
koperde metalen asbak met inscriptie over
handigd.
Na een korte inleiding van de voorzitter,
de heer G. Langendijk, hield de heer P. v.
Brussel, districtsbestuurder, een toespraak,
waarin hij uitvoerig de aanvang, opbouw
en de huidige toestand in de metaalbewer
kers bond schetste.
Na de pauze werd de film „K.A.B. Rome
reis", die verleden jaar ter gelegenheid van
het „Rerum Novarum" is gemaakt ver
toond.
Burgemeester mr. H. J. J. Scholtens
heeft gistermorgen in Beverwijk aan twee
eerwaarde zusters de eremedaille in zilver,
verbonden aan de orde van Oranje Nassau
uitgereikt.
Het gold hier de zusters Isabella (me
juffrouw M. Westelaken) en Maria Hen-
rita (mejuffrouw A. J. Verluin), die haar
sporen verdienden in de St. Joseph-stich-
tingen aan de Peperstraat en beide reeds
jaren de ouden van dagen in die inrichting
verzorgen. Beiden hebben de opofferende
arbeid in alle stilte en eenvoud verricht,
respectievelijk sedert 1920 en 1919.
„Tavido" op 7 Mei
met „De klokkengieter"
„De Gieteling" gaat op Woensdag 7 Mei
een toneeluitvoering door haar aanwezig
heid opluisteren. De toneelclub „Tavido" zal
in het Kennemer Theater namelijk op de
planken komen met het stuk in drie bedrij
ven van Antoon Coolen „De klokkengieter".
Na afloop bal met muziek door „The
Favourites".
nu verder goed bewaakt worden. Later.
Zou hij terug komen?, viel Barnes
hem in de rede.
Ik geloof van wel, moest Brannigan
toegeven. Maar in géén geval vanavond
nog.
Hij zal zich nu zo gauw mogelijk uit de
voeten proberen te maken. Ik vermoed, dat
hij in Londen een schuilplaats zal gaan
zoeken.
Maar u zult hem daar toch wel kun
nen arresteren?, vroeg de millionnair enigs
zins angstig.
Daar moet u niet te licht over den
ken. Zijn arrestatie zal niet zó gemakke
lijk zijn! Daarom ben ik ook nijdig op
mezelf over wat er zo net gebeurd is. Ik
had hem letterlijk in mijn handen! Hij weet
zich zó meesterlijk te vermommen, dat hij
in Londen wel onherkenbaar zal zijn. Ik
ken hem beter dat welke politieman in
Engeland ook, maar ik ben er heilig van
overtuigd, dat als hij mij morgen op straat
in een of andere vermomming zou passe-
sen, ik hem niet zou hei-kennen. Hij moet
momenteel wel volgens een bepaald plan
werken, dat ik nog niet helemaal heb kun
nen ontrafelen. Ik weet alléén, dat er heel
wat geld mee gemoeid is.
Die Amerikanen zouden hem zeker
wel dik betalen, als ik er in toe zou stem
men, mij uit te laten kopen, merkte de
millionnair op. Maar ik zie niet in, wat
zij er voor nut van zouden hebben als ik
dood was.
Ik heb er nog nooit een seconde aan
heeft na het welkomstwoord van de voor
zitter, de heer J. A. H. de Klerk, de bijeen
komst met een kort woord geopend.
Wethouder W. Alberda en de inspecteur
van het lager onderwijs de heer C. G. Ver-
nooy waren mede aanwezig.
In de middaguren heeft Eduard Verkade
fragmenten uit „Hamlet" voorgedragen.
Bij de afdeling Beverwijk van de Cen
trale Vereniging van Markt-, Straat- en
Rivierhandelaren, heeft de oproep van het
hoofdbestuur om steun te willen verlenen
aan het Tuberculosefonds, een zodanige
weerklank gevonden, dat een uitverkocht
Kennemer Theater er een der resultaten
van was.
De heer A. Peereboom, penningmeester
der landelijke organisatie, heeft de aan
wezigen, tussen wie zich de wethouders W.
Vessies en W. Alberda bevonden, het doel
van het fonds uiteen gezet. Onder de leden
van de bond, die hun bedrijf of beroep
meestal in de vrije natuur uitoefenen, kwa
men vóór de laatste wereldoorlog maar
weinig gevallen van de vreselijke volks
ziekte voor. Na 1945 is dit echter totaal
veranderd. Velen der eertijds gezonde leden
bleken door de ontberingen „gevallen" te
zijn geworden en het eertijds zo kapitaal
krachtige fonds werd daardoor zo zwaar
belast, dat de alarmklok geluid moest wor
den.
Het deed de spreker goed, dat een dei-
jongste afdelingen thans zo'n prachtig re
sultaat heeft weten te bereiken, zodat het
berooide fonds een flinke som rijker zal
worden.
Het amusementsprogramma, dat daarna
volgde, was goeddeels van prima gehalte.
Johnny Pirns trof het met dit goedlachse
publiek, dat slechts weinige lach-injecties
nodig had om in de gewenste stemming te
komen. Het répertoire van Pims behoort nu
juist niet tot het allernieuwste, maar hij
wist dit elegant te camoufleren.
„The Hodlars" is een accordeonduo, dat
er wezen mag. Het is ruim twintig jaar ge
leden, dat dit tweetal zijn eerste tournée
maakte; beide spelers hebben flair om hun
nummers smakelijk op te dienen. Dat die
nummers voor deze avond niet boven het
populaire opera-genre en het doorsnee-
radio-répertoire uitkwamen, viel te billij
ken, want er was nu onmiddellijk contact
met de zaal, die uit volle borst alle bekende
wijsjes meezong.
Goochelen volgens de klassieke stijl ziet
men tegenwoordig nog slechts weinig. ..De
Balzamo's" beoefenen dit nog steeds. Wat
zij te zien gaven op het gebied van weg
gemoffelde eieren, wonderlijk gekleurde
sjaals en Gordiaanse knopen, die zonder
moeite ontward werden, getuigde van groot
vakmanschap. De elegante wijze, waarop
het duo dit alles aan het in gespannen aan
dacht toeziende publiek voorschotelde,
maakte dat ook van de meer bekende trucs
volop genoten is.
Mr. Doodle heeft een geheel eigen stijl
gevonden. Ditmaal heeft hij behalve de
lachlust ook de bewondering opgewekt met
zijn onnavolgbare vertelling van de avon
turen van Sneeuwwitje. Vooral het zichzelf
onderbreken met bespiegelingen over het
goede en het kwade in de verschillende
hoofdpersonen, waren hoogtepunten van
de soort humor, die men in mr. Doodle's
verhalen zo rijkelijk aantreft.
A. J. VAN DER WEIJDEN
ADVERTENTIE
gedacht, zei Brannigan, dat een Ameri
kaanse belangengroep u inderdaad uit de
weg geruimd zou willen zien. Simpkins
heeft waarschijnlijk een of andere firma
er toe overgehaald, hem krachtdadige mid
delen te laten gebruiken. Als u zou over
lijden, mijnheer Barnes, zouden uw erf
genamen dan verkopen?
Het is best mogelijk. Ik weet het niet
precies.en wat angstiger ging hij ver
der: Zou die Simpkins mij misschien
alleen maar met een revolver hebben wil
len bedreigen om zijn aanbod meer kracht
bij te zetten?
Brannigan, die sympathie had opgevat
voor de fabrikant, lachte.
Verlies uw zelfvertrouwen niet! Als
we u zouden vragen naar Londen te ko
men, zou u dat dan kunnen regelen met
uw werk?
Als het niet anders kan, ja natuur
lijk. Ik heb in Londen grote belangen, maar
het idee om naar die huizenzee te gaan
trekt me toch niet aan.
U hoort hierover dan nog wel van
mij, mijnheer Barnes.
En?
Geen spoor van hem te ontdekken,
sir, antwoordde hij. We hebben voet
stappen gevolgd, die tot de muur rond het
park liepen en op de weg vonden we af
drukken van autobanden. Dit hebben we
overigens tussen de struiken gevonden.
Hij liet Brannigan een dolk zien. Aan
de punt hing nog steeds een stukje van I
Brannigans colbertjasje.
Vanmorgen ontvangst op het
raadhuis
Dinsdagmiddag om 3 uur hebben de
leden van de afdeling Beverwijk en Om
streken van de Nederlandse Vereniging
voor Huisvrouwen hun Noorse gasten ter
kennismaking in „Terpsichoreï ontvangen.
Mevrouw A. H. MoensVan der Veen,
sprak de dames in het Noors een woord
van welkom toe.
Aan de reactie der dames op het eerste
woordje „jeg" was al dadelijk merkbaar
hoe plezierig dit was voor de gasten.
Nadat iedereen aan iedereen was voor
gesteld, is er een kopje thee gedronken,
waarna de gasten bij hun gastvrouwen
werden „ingekwartierd".
Vanmorgen om 10 uur zijn de Noorse
dames officieel op het raadhuis ontvangen
door burgemeester mr. H. J. J. Scholtens
van Beverwijk.
De heer C. Slings plotseling overleden
Tijdens een vergadering van de kerke-
raad van de Gereformeerde Kerk die in
het gebouw aan het Moensplein werd ge
houden, is op 70-jarige leeftijd de heer C.
Slings plotseling overleden.
Hij heeft een actief leven achter de rug,
vooral op het terrein der Gereformeerde
Kerk; van 1923 tot 1927 was hij onder
andere lid van de Beverwijkse raad voor
de A.R.-partij.
De begrafenis zal plaats hebben Donder
dag 1 Mei om 14 uur op de begraafplaats
„Duinrust".
Het oorspronkelijk in het Gronings dia»-
lect geschreven toneelspel „De Liedjeszan
ger" van J. Bus mocht zich in het Noorden
van ons land in een dermate groot succes
verheugen, dat het reeds kort daarop als
„De Lietsjesjonger" binnen het speelbereik
der Friezen werd gebracht. Niet lang daar
na volgde de vertaling in het Nederlands
en aldus was de toneelvereniging „De Lu-
nette" in Heemskerk Zondagavond in de
gelegenheid dit stuk onder regie van Piet
van Vleuten bij haar donateurs te introdu
ceren.
Dit toneelspel vertoont veel overeen
komst met ..De Vrijbuiter" van Hans Mar
tin, al beschikt Bus dan ook lang niet over
hetzelfde talent een knappe boeiende dia
loog te kunnen schrijven. Hier is het een
charmante vagebond, die zich na een jaren
lange zwerftocht door de wereld als een
zanger van formaat ontwikkeld heeft en op
zekere dag in zijn geboortedorp terugkeert.
In deze bekrompen gemeenschap van be
lachelijk standsverschil en angst voor de
buren vindt hij zijn jeugdliefde uit koele
berekening getrouwd met zijn oudere broer,
die zich als wethouder een zeker aanzien
heeft verworven. Door een zwakke finan
ciële positie leeft hij evenwel op de rand
van een vulkaan en is voortdurend be
vreesd aan de roddellust van zijn dorps
genoten te worden overgeleverd. Daarbij
heeft hij vroeger door een meedogenloze
hardheid de vader van hun dienstmeisje in
de dood gedreven, waardoor zij weigert de
liefde van zijn zoon te beantwoorden. In
dit millieu maakt Reint zijn rentrée,waarbij
hij zijn grote successen zorgvuldig ver
zwijgt en zich als een onaanzienlijk straat
zanger voordoet. Tegen zijn schoonzuster
is hij bepaald grof in zijn aanmerkingen op
haar uiterlijk en ook in de omgang met de
andere dames veroorlooft hij zich een ta
melijk brute conversatietoon. Maar dit
schijnt juist voor het zwakke geslacht een
grote aantrekkingskracht te betekenen en
met de daardoor verkregen invloed (en zijn
geld) brengt hij de penibele kwesties in het
reine. Wanneer hij dan tenslotte natuur
lijk met de vrouw zijner keuze het dorp
weer verlaat op weg naar nieuwe roem,
laat hij behalve een lege plaats, ook aller
lei gelukkige mensen achter.
Een der ongecompliceerde histories dus,
waar het publiek steeds weer met genoegen
naar kijkt, omdat hierin het kwaad gestraft,
de deugd beloond en de schijnheiligheid in
het zonnetje wordt gezet. Dat het succes
ook bij „De Lunette" groot was, is voor een
niet gering deel aan regisseur en spelers te
danken, die van dit vrij sentimentele stuk
een zeer bevredigende opvoering hebben
gegeven. N. v. d. Outenaar speelde de lied
jeszanger als een ervaren bohémien, die
door zijn vlotte manier van optreden een
volkomen acceptabel overwicht op zijn om
geving uitoefende en tevens in dit duffe
milieu de sfeer van de buitenwereld bracht.
C. J. Stubenitsky toonde zich als de gebor
neerde wethouder een bekwaam tegenspe
ler, door een contrastrijke figuur tegenover
hem te stellen. Van de overige heren ont
beerde Jan Mulder de vereiste vlotheid en
gaf G. Boon een gevoelige typering van de
oude schoolmeester.
De drie damesrollen waren zonder enig
voorbehoud uitstekend bezet. Zo wist me
vrouw J. C. Rekman-Veenboer de moeilijke
positie van Marie tussen Geert en Reint op
knappe wijze aannemelijk te maken en gaf
mevrouw N. v. d. Outenaar-Wilgenburg als
Gré een temperamentvolle jonge vrouw, die
het bedompte dorpsleven volkomen is ont
groeid. Het dienstmeisje Corry tenslotte is
eveneens een belangrijke rol, welke van
mevrouw A. Bruins-Pekel een levendige
gestalte verkreeg.
JAN VAN DAM.
Maak je maar niet druk over vinger
afdrukken. Ik weet wie de vluchteling is,
zei Brannigan. Maar zorg er voor, dat
mijnheer Barnes goed wordt bewaakt. Ik
ga terug naar Dorchester.
Brannigan sloeg het aanbod van Barnes
om te blijven logeren van de hand en ver
trok in een van de politiewagens. Hij gaf
de chauffeur opdracht zo snel mogelijk te
rijden, daar het best mogelijk was, dat
Simpkins zich ergens aan de wegkant had
verstopt en een poging zou doen hem met
een goed gemikt schot van het leven te
beroven. Er gebeurde echter tijdens de rit
niets bijzonders.
Daar de hoofdinspecteur geen enkel
risico wilde lopen hij kende maar al te
goed de geslepenheid van Simpkins
liet hij een agent op wacht staan voor de
deur van zijn slaapkamer en een ander in
de tuin onder het raam. De nacht verliep
gelukkig rustig.
De volgende morgen ging de hoofd
inspecteur per trein naar Londen terug.
Hij verheugde zich geenszins op het on
derhoud, dat hij met de commissaris zou
moeten hebben, temeer omdat hij wel zou
moeten toegeven, dat hij de vorige avond
de misdadiger letterlijk door zijn vingers
heen had laten glippen. Als Parker niet
voortijdig de val had dichtgeklapt, had
Simpkins ongetwijfeld achter de tralies
gezeten. En bij de tweede kans, die hem
geboden was, had hij wederom gefaald.
Er was geen enkel excuus voor
(Wordt vervolgd).
Gelukkigeindelijk hoorde Oepoetie iets in de gang. Krulletje blafte, en hij hoorde
de stemmen van Rick en Bunkie. Toen werd de sleutel omgedraaid.en hij kon
uit de kelder komen!
„Hadaar heb je 'm!", juichte Bunkie.
„Hoe kom jij hier?", vroeg Rick. „We hebben het hele huis afgezocht, maar je was
nergens te vinden!"
Met z'n drieën (en de volle kolenkit!) gingen ze naar boven.
„Daar is de verloren vogel eindelijk!", zei oom Tripje. „Waar heb jij gezeten
Oepoetie vertelde, wat hem was overkomen.
„En ik zou weieens willen weten, wie ine opgesloten heeft!", zei hij.
Toen herinnerde tante Liezebertha zich iets.
„Achdat is waar ookIk zag de kelderdeur op 'n kier staan, en die deed ik
dicht!", zei ze.
„Hahaha!", lachte oom Tripje. ..En toen zat Oepoetie in de muizenval! Nou, we zullen
nu maar gauw gaan etenEn Oepoetie zal wel trek gekregen hebben, hè?"
