„Voorstelling ten hove" geeft
sleutel tot de society
De zon klimt hoger
Bloemendalers werden met
„een dode mus" verblijd
Dit maken we zelf
Belgische vrouwen wensen
„voor gelijk werk gelijk loon"
Macliteld W isse,
fotografe
Woningnood allerminst in één jaar opgelost
Een zonnejurk
met bolero
ZATERDAG 5 JULI 1952
9
Een oude Engelse traditie
Heringa Wuthrich
Tanks voor 1% millioen
liter benzine op Schiphol
NYLON BLOUSES
DE GROOT
Papierfabriek krijgt in
hoger beroep een veel
lagere boete
FEUILLETON
(De misdaad op het eiland)
door Else Hofker
Van onze Londensejmedewerkster)
Londen, Juli 1952
Met de troonsbestijging van een nieuwe
Koningin vanA Engeland is een stimulans
gegeven aar, 'een eigenaai-dige traditie in
dit land, w/nke omstreeks 1700 is begonnen
door Que^n Anne en twee eeuwen later van
een offj^ieel zegel is voorzien door Ko
ningin^,Victoria: de voorstelling aan het Hof
van éte élite van Engelands meisjesschaar
als introductie in de „society". „Debutan-
tep* worden deze jongedames genoemd,
Theestal 18 jaar oud en pas van de school
banken gekomen. Voor de meisjes zelf is
het een symbolisch besluit van de bakvis
jaren. Half en half droomt zij dat zij uit
haar jaar als „debutante" te voorschijn
zal komen met een verlovingsring aan de
vinger en wie de „society"-bladen inkijkt,
zal aan de foto's van verloofde paartjes ook
wel zien dat Cupido onder de jongelui aar
dig "wat pijlen blijkt te verschieten.
Dure révérence
Queen Anne reikte bij de eerste „Presen
tations at Court" slechts aan een paar do
zijn jongemeisjes de symbolische sleutel
tot de toenmalige „society" uit. Queen
Charlotte droeg tot het geluk van de „debu
tantes" nog bij door op de „Presentations
at Court" een hofbal te laten volgen, waar
op de jongedames kennis konden maken
met een selecte schare van huwbare jonge
mannen van goede stand. Op het eerste
„Queen Charlotte bal" waren slechts 20
debutantes. Ook dit Queen Charlotte bal is
een traditie geworden, maar tegenwoordig
melden zich zoveel „debutantes" ervoor
aan, dat het bal telken jare in twee afdelin
gen wordt gehouden: eerst voor de meisjes
wier naam met een van de letters AH
begint, en een tweede bal voor de overigen!
Per jaar zijn er dan ook wel duizend „de
butantes" die het voorrecht genieten aan
het Hof voorgesteld te worden.
Natuurlijk zijn er veel meer meisjes in
Engeland die gaarne aan het Hof voorge
steld zouden willen worden. Er vindt dan
ook een selectie plaats en tot de gelukkigen
te behoren die „presented at Court" zijn
geweest, geldt in dit land nog steeds als
een „sesam open u" voor vele exclusieve
krimgen. Die „voorstelling ten hove" is
echter wel een vrij kostbare affaire. Heeft
men eenmaal de begeerde invitatie ontvan
gen, dan moet de debutante aan een be
kend adres in Mayfair les krijgen in „de
portment", waaronder begrepen het maken
van een onberispelijke révérence. Lang
wordt natuurlijk gedelibereerd over haar
japon. Vroeger, vóór de oorlog, was dat nog
veel moeilijker, want men behoorde toen
in een speciaal hofcostuum te komen, met
een sleep en getooid met struisveren. In
talloze Engelse salons kan men ze nog zien,
de foto's van uw gastvrouw met haar
struisveren tooi en sleepjapon ter gelegen
heid van haar voorstelling aan het Hof.
Tegenwoordig zijn de voorstellingen niet
meer des avonds, maar des middags, en
mogen de meisjes in korte japonnen komen.
In een lange rij plegen op zo'n dag de
auto's voor het paleis te wachten op hun
beurt van voorrijden, en in een lange rij
staan de „debutantes" in de enorme bal
zaal van Buckingham Palace te wachten
tot de ceremoniemeester haar naam afroept.
Zij begeeft zich dan naar het podium voor
haar révérence, eerst voor de Koningin,
dan voor Prins Philip, en daarna kan zij
met haar trotse ouders en ook-nauwelijks-
van-de-zenuwen-bekomen vriendinnen
thee gaan drinken in de receptiezaal.
Achteraf lijkt de hele plechtigheid, on
danks het lange wachten eerst in de auto
en dan in het paleis, als in een flits voorbij
te zijn gegaan. Maar dan begint het pas!
Vrijwel elke avond is er een bal, aange
boden door de ouders van een of andere
debutante, en aangezien daarbij een „als
je mij vraagt, dan vraag ik jou"-systeem
wordt gevolgd, komt vrijwel elke vader op
zijn beurt voor de rekening van een bal of
een cocktail-party te staan. Maar wie
daarover valt is een kniesoor en geen recht
geaard vader van een „debutante", die het
hele seizoen 's avonds dansend en overdag
op een of andere „society"-bijeenkomst zo
als Ascot behoort gezien te worden. Jonge
mannen van goede stand, tussen twee haak
jes, hebben het in deze tijd plezieriger dan
ooit, want zij worden altijd meegevraagd
als gast. En wie de talloze foto's in de kran
ten en weekbladen van „debutantes", de
een al aantrekkelijker dan de ander, ziet,
kan er zich niet over verwonderen dat het
heel moeilijk is voor een jonge vrijgezel
om zijn hart niet te verliezen.
Maar natuurlijk vinden niet alle „debu-
ADVERTENT1E
Yerkooplokaal NOTARISHUIS
Dir. W. N. WODTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K 2500) 11928'
INBOEDELVEILING 15/16 JULI
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
tantes" in haar „coming out"-jaar, zoals
dat heet, de Ware Jozef. En volgend jaar
worden zij alweer „Ex-deb" of „Last Year's
Vintage" (vorige jaargang) genoemd. Sla
gen zij er dan nóg niet in verloofd te raken,
dan krijgen de betrokkenen van de jongere
„lichtingen" de wrede spotnaam van „Old
Hag" (oude heks) en tenslotte die van
„L.O.F.H." (Left on father's hand.papa
zal haar moeten onderhouden). Gelukkig
heeft de steeds toenemende gelijkheid van
seksen ook hierin veel verandering ten
goede gebracht. „Debutantes" van tegen
woordig zijn veel vrijer om de „stem van
haar hart" te volgen en behoeven niet meer
alles op te offeren aan een „standshuwe
lijk". En er zijn ook heel wat jongemeisjes
die een behoorlijk betaalde werkkring heb
ben en niet behoeven te trouwen om „ge
borgen" te zijn.
Toch pleegt in Engeland als dooddoener
op alle critiek over dit eigenaardige, en
kostbare „debutanten"-systeem geantwoord
te worden, dat de Engelse meisjes op geen
andere manier een zo goede kans krijgen
jongelui van haar eigen stand te ontmoeten.
Dat is inderdaad zo, en de talloze verlovin
gen die eruit voortvloeien bewijzen het.
Reismantel in nieuwe stijl. Deze comfor
tabele jas in lichte, soepele tweed heeft een
zgn. martingale-ceintuureen nieuw détail
in de huidige mode. (Model Asia, Londen).
Op 13 Juli 1927 werd te Soest
het Protestants Christelijk sa
natorium voor lijders aan
tuberculose, „Zonnegloren" ge
opend, dat is dus volgende
week 25 jaren geleden. Toen
Zonneglorenwerd geopend,
kon het 140 patiënten bergen.
Het sanatorium bleek echter al
spoedig te klein; in de loop der
jaren is het dan ook herhaal
delijk uitgebreid, zodat er
thans ruim 400 patiënten opge
nomen kunnen worden. Ook nu
is er nog gebrek aan plaats
ruimte en moet „Zonnegloren"
weer uitbreiden en vernieu
wen. De gelden daarvoor ont
breken evenwel.Ter gele
genheid van het zilveren jubi
leum is een boekje „De zon
klimt hoger" uitgegeven, ge
schreven door een aantal pro
minenten op het gebied van
geestelijke en lichamelijke
zorg, en daarin kan men uit
voerig de geschiedenis van het
sanatorium Zonneglorente
Soest lezen en zich op de hoog
te stellen van de ontwikkeling
van de tuberculosebestrijding
in Nederland. Het boekwerkje
werd samengesteld door de he
ren J. B. Th. Spaan en dr. J.
A. W. Berghauser Pont, genees
heer-directeur van „Zonneglo
ren". Prof. dr. M. J. A. de
Vrijer, J. W. D. Berkelbach
van der Sprenkel, J. Douma,
zr. R. Kley en C. H. Fritzsche,
hebben er verder hun medewerking aan
verleend. Uitgever is J. N. Voorhoeve in
Den Haag. De foto is overgenomen uit dit
boekje en laat zien hoe kinderen in „Zon
negloren" tegelijk kunnen kuren en leren.
Mejuffrouw J. P. Doeleman geeft indivi
dueel onderwijs aan patiëntjes, die de
schoolbanken moesten verwisselen voor
het ziekbed.
ADVERTENTIE
Publicaties in enkele bladen hebben
helaas voor korte tijd bij de Bloemen
dalers de illusie gewekt dat de woning
nood in hun gemeente zo ongeveer „beke
ken" was. Volgens deze berichten zou de
bouw van woningcomplexen door het pro
vinciaal bestuur in Santpoort, aan de Van
Dalenlaan, voor personeel van de provinci
ale bedrijven een grote verlichting voor
Bloemendaal betekenen, aangezien daar
door woningen in deze gemeente die door
provinciaal personeel worden bewoond,
zouden vrijkomen. Het Blocmendaalse ge
meentebestuur heeft in een circulaire aan
de inwoners deze illusie de bodem moeten
inslaan en medegedeeld, dat deze voorstel
ling van zaken volkomen onjuist was. De
Bloemendaalse bestuurderen hebben bere
kend dat, mocht de bouw van de woning
complexen doorgaan, zegge en schrijve
slechts één hele woning zou vrijkomen.
De situatie in Bloemendaal op het gebied
van de woningnood is misschien niet ern
stiger dan in vele andere gemeenten, doch
in ieder geval van dien aard dat er op
korte termijn moeilijk een oplossing voor
zal kunnen worden gevonden. De gemeente
zit niet alleen aan een actueel gebrek aan
woningen vast, doch ziet zich voor een
allesbehalve rooskleurige toekomst ge
plaatst door een schromelijk gebrek aan
bouwgronden. De natuurreservaten rond de
gemeente, recreatieoorden voor de grote
steden, sluiten Bloemendaal in een keurs
lijf, waardoor gronden die voor de bouw
van aaneensluitende middenstandshuizen
zouden vereist zijn, volkomen ontbreken.
Wat de situatie ten aanzien van het pro
vinciale personeel betreft, de cijfers dien
aangaande geven duidelijk weer dat het
bouwen door de provincie van, zoals het
plan is, 72 woningen in Santpoort geen op
lossing zou betekenen. Er zijn op het ogen
blik 103 provinciale ambtenaren-gezinnen
ingeschreven als woningzoekenden in deze
gemeente. Daarvan komen er 19 uit Bloe
mendaal zelf, 32 uit Haarlem, 8 uit Amster
dam, 10 uit Velsen en de rest uit gemeen
ten op grotere afstand. Veertig procent
van de ingeschrevenen vormen urgente
gevallen, waarvoor de gemeente zo spoedig
mogelijk een woning moet zien te vinden.
Als de 72 woningen van de provincie zou
den kunnen worden betrokken, zouden 20
huizen vrijkomen en 17 gedeeltelijke wo
ningen. Als de urgente gevallen van pro
vinciaal personeel geholpen zouden wor
den,-zou het resultaat zijn dat Bloemendaal
één hele vrije woning zou overhouden,
waarmede ongeveer 130-150 urgente ge
vallen van andere dan provinciale perso
neelsleden zouden moeten worden gehol
pen! De woningnood zou op die wijze wel
heel weinig verminderen, en het is om die
reden dat B. en W. van Bloemendaal de in
woners een circulaire met de juiste stand
van zaken hebben thuisgestuurd.
De reactie van de bladen, die zoveel op
hef maakten van de „spoedige oplossing
van de woningnood in Bloemendaal", op
de officiële circulaire is geweest, dat zij
wezen op een voordracht van Gedeputeerde
Staten van de Provinciale Staten, waarin
inderdaad wordt be.yestigd.dat het provin
ciaal bestuur „de bouw zou willen bevorde
ren van 72 woningen" om het tekort aan
woonruimte voor provinciaal personeel op te
heffen. Er werd aan vastgeknoopt een wei
nig elegante opmerking over „de waarde
van een officiële tegenspraak".
De kern van deze kwestie ligt echter
uiteraard niet in de vraag, of het provin
ciaal bestuur het bouwen van woningen
„zou willen bevorderen" (niemand zal
veronderstellen dat dit niet het geval zal
zijn!) en zelfs niet in de vraag of die wo
ningen ook inderdaad zullen worden ge
bouwd. De hoofdzaak voor de Bloemen-
HAARLEM
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
dalers is, of de woningnood in hun gemeen
te erdoor zal worden opgelost of zelfs maar
belangrijk verminderd, en aangezien dit
volgens de niet te weerspreken cijfers in
genen dele het geval zal zijn, komt het ons
voor dat de publicaties over deze zaak het
publiek allerminst hebben gediend. Nie
mand hoeft in zijn schik te zijn met een
geschenk, dat een dode mus blijkt te zijjn.
De waarde van de officiële tegenspraak die
't Bloemendaalse gemeentebestuur aan zijn
.gemeentenaren heeft gezonden, ligt in de
werkelijkheid een werkelijkheid die ten
slotte de enige basis is waarop verwach
tingen kunnen woeden gebouwd.
Voor de zonnige dagen, die we toch ook
nog wel eens beleven, naar deze week ge
bleken is, maken wij deze prettige zonne
jurk. Deze is zeer eenvoudig van model, het
patroon is gemakkelijk te tekenen en ook
het naaien valt wel mee. We gaan allereerst
maar eens een gezellige lap kopen, natuur
lijk stof die goed gewassen kan worden,
sterk en licht-echt is, en fleurig van kleur.
Op Schiphol zijn nieuwe tankinstallaties
in gebruik genomen.
Deze tankinstallaties worden gebruikt
door drie grote benzinemaatschappijen en
hebben een totale capaciteit van ruim an
derhalf millioen liter. De benzine wordt
met tankschepen aangevoerd, die meren
langs een speciaal ingerichte steiger in de
Ringvaart. Via pijpleidingen worden de
tanks volgepompt.
De gezamenlijke omzet per dag van de
drie benzinemaatschappijen bedraagt onge
veer 170.000 liter. Afgeleverd wordt aan de
KLM, aan de buitenlandse luchtvaartmaat
schappijen, aan charter-, zaken- en sport-
vliegutigen en aan militaire vliegtuigen.
Ruim dertig jaar geleden bedroeg de ge
bruikelijke benzinevoorraad op Schiphol
20 vaten van elk 300 liter. De nieuwe DC
6-B van de KLM gebruikt 1400 liter ben
zine per uur en kan 20.300 liter meenemen.
ADVERTENTIE
Voor de vacantie voordelige aanbieding
met halve mouw 18.90
kimono mouw 17.50
Zwitserse import 22.50, 21.50
Grote Houtstraat 98 Haarlem
(Van onze correspondent in Brussel)
Een Belgische organisatie van kantoor
personeel heeft een enquête georganiseerd
onder haar vrouwelijke leden. 185 vrouwen
en meisjes uit de meest uiteenlopende be
drijven hebben aldus aan de vakbond haar
mening te kennen gegeven over de wijze,
waarop zij door de werkgevers worden be
handeld. Misschien is het wel goed om de
verklaringen of antwoorden, welke zij in
een uitvoerige vragenlijst hebben vastge
legd, met een korreltje zout te nemen. Im
mers. schrijvende aan een vakbond, zullen
de dames wellicht eens extra haar hart(je)
gelucht hebben. Toch is deze enquête inte
ressant genoeg, opdat men zich van de so
ciale toestanden, waarin een deel der vrou
welijke employés in België werkt, een be
naderend idee zal kunnen vormen.
De Belgische vrouwelijke kantoorbedien
den hebben, evenals in andere landen, de
eis gesteld „voor gelijk werk, gelijk loon".
Maar uit de vragenlijsten blijkt, dat daar
in België nog niet'veel van terecht is ge
komen, ofschoon het principe erkend wordt
door de zg. conventie van Genève.
Enkele voorbeelden:
Een verkoopster, 46 jaren oud, kennis
van het Nederlands en het Frans, zeven
jaren praktijk, ongehuwd, verklaart dat zij
2600 francs per maand verdient, d.i. 200
gulden, wat beslist te weinig is, voorna
melijk wanneer men rekening houdt met
de leeftijd en de jaren praktijk. Een assis
tente in een apotheek, 30 jaren, ongehuwd,
3 jaren praktijk, heeft een salaris van 2700
frs per maand. Zij werkt, aldus haar ant
woord, 57 uren per week, zonder vergoe
ding voor de overuren
Een assistente van een geneesheer, welke
medische rapporten schrijft, mede dag en
nacht als verpleegster ter beschikking
staat, 49 jaar en 21 jaren beroepspraktijk,
verdient 3200 frs of ca. 240 gulden.
De secretaresse van een verkoopbureau
in een stoffenhandel vervangt de directeur,
wanneer hij afwezig is, doet de correspon
dentie, heeft degelijke technische kennis,
kent Nederlands en Frans, vertrekt 's och
tends om 7.50 uur en komt 's avonds te
19.30 uur thuis, verdient 3657 frs of 282
gulden. Is 45 jaren oud
Geen premie.
De meeste kantoorbedienden, die op de
vragenlijst reageerden, beklaagden zich
over het feit, dat zij, in tegenstelling met
een groot deel van haar collega's uit andere
bedrijven, niet profiteren van de zg. der
tiende maand op het eind van het jaar of
van een deelneming in de winst of, wat een
minimum wordt genoemd: een premie.
In 't algemeen blijkt de bereidheid om
overuren te maken nogal groot, maar de
Belgische vrouwen wensen hiervoor een
hogere betaling dan voor normale werk
uren.
Binnenskamers erkennen zij dat een vol
komen gelijkgerechtigdheid met de man
nen wel niet spoedig zal kunnen worden
gerealiseerd, maar men zou een aanvang
kunnen maken met het uitschakelen van
een groot aantal misstanden en misbruiken.
De vakbondactie onder de vrouwe
lijke employés staat nog in de kinderschoe
nen. De oorzaak is, dat de bediende van
25 tot 30 jaren haar beroep beschouwt als
een tussenperiode of een middel tot het hu
welijk. De vakbond heeft in die jaren geen
vat op de dames. Wanneer later blijkt dat
zij van haar werk op het kantoor een
levenstaak dient te maken, waarbij dan nog
vaak de last van een of ander ouder fa
milielid dient gedragen te worden, dan
wordt het besef wakker, dat de sociale or
ganisatie haar nut heeft.
ADVERTENTIE
Wrijf de huid in met
Ardena Muscle Oil (ƒ5.25)
Daarover Anti-Wrinkle Cream.
6.50). Verwijder na 30 minuten
en Uw huid zal or glad, verfrist
en aantrekkelijk uitzien.
Wagenweg 29 - Haarlem
Tel. 20518
Institut de Beauté
Haute Coiffure
Volgens het Centraal Bureau voor de
Statistiek is in Mei de algemene productie
index van 140 gestegen tot 143. De gemiddel
de dagproductie bleef echter onveran
derd 143.
Voor het lijfje van de jurk en de bolero
samen hebt u anderhalve meter stof van
80 cm breed nodig. Voor de rok neemt u 2
of 3 maal de lengte plus iets extra voor
zemen en naden.
Wilt u de jurk erg wijd maken, dan
neemt u 3 maal de hoogte, bent u tevreden
met een iets minder wijde rok dan kunt u
volstaan met 2 maal de hoogte .van de rok.
Natuurlijk hangt dit ook enigszins van uw
figuur af, een slank type kan gerust een
flinke wijde rok maken.
Nadat we dus besloten hebben hoeveel
stof we zullen nemen, gaan we de patroon
tekenen. De maat is ongeveer 42, boven
wijdte 96, ruglengte 40, taillewijdte 72 cm.
Nu vouwen we de stof dubbel en spelden
de patronen er op, zoals de tekening dit
duidelijk aangeeft. Alle delen worden met
naden uitgeknipt. De stippellijn op het
voorpand van de bolero geeft het tegen-
belegstuk aan, dit deel kan naast het rug
pand geknipt worden. In de zijnaad laten
we in de rok en in het lijfje van de jurk
ongeveer 10 cm open voor het split. De
klepjes van de mouwen en ook de schou
derbanden kunnen tegengevoerd worden
met stevige witte katoen, zodat deze iets
stijf worden. Het in elkaar naaien van deze
japon behoeft verder geen uitleg, een ieder
die een beetje handig met de naald is, zal
dit niet moeilijk vinden. Ik hoop dat u deze
jurk met plezier zult maken en dragen!
Veel succes. k. S.
De economische politierechter te Am
sterdam heeft uitspraak gedaan in de zaak
tegen de papierfabriek Van Gelder n.v. te
Velsen. Deze n.v. was door de tuchtrechter
voor de prijzen in 1949 veroordeeld tot
881.000 boete wegens in 1946 en 1947 ge
pleegde overtredingen van de toenmalige
beschikking papierprijzen. De politierech
ter besliste dat een groot aantal ten laste
gelegde feiten niet strafbaar is omdat van
opzet geen sprake was geweest. Voor de
overige overtredingen veroordeelde hij de
n.v. tot 28.100 boete.
Bij Koninklijk Besluit is vernietigd als
strijdig met art. 23 van de Nijverheidsonder
wijswet het besluit van de raad der gemeen
te Druten tot benoeming van een leraar aan
de gemeentelijke ambachtschool. De be
noemde kwam namelijk niet voor op de bij
de raad door B. en W. ingediende voor
dracht.
19)
Jij oefent je vast maar, spot Fred en
Michel bromt: Stik.
In de auto is Machteld stil. Michel kijkt
tersluiks naar haar gezicht. Het is koud en
moe. Ze hebben haar ook maar laten klau
teren en sjouwen. Geen werk eigenlijk.
Hij legt zijn hand even op de hare, die
gevouwen in haar schoot rusten.
Moe?, vraagt hij.
Machteid knikt schuw. Het liefst zou zij
hem de diadeem onder de neus duwen en
alles vertellen, maar ze durft het niet. Eei*st
moet zij Joke spreken. Zij kan haar zuster
toch niet verraden?
In Middelburg eten zij bij Machteld's
ouders, voordat ze de tocht naar Amster
dam beginnen.
Is dat leven niet te vermoeiend voor
jou?, vraagt haar moeder, als zij, diep in
gedachten, in haar soep roert.
- Vermoeiend? Welnee.
Ze mag straks slapen. In de auto, zegt
Fred vaderlijk.
Machteld's vader schudt glimlachend het
hoofd. Het mag dan een teleurstelling voor
hem zijn, dat zijn dochter geen onderwijze
res is gebleven, hij is toch erg trots op
haar.
Wanneer krijgen we nu eens een foto
van jou?, vraagt hij haar.
Op haar trouwdag. Een hele repor
tage, zegt Fred ondeugend en met een
scheel oog naar zijn vriend.
Michel doet net of hij het niet hoort,
maar verlegen zoeken zijn ogen die van
Machteld. Wisse ziet zijn vrouw even met
een blik van verstandhouding aan en met
meer belangstelling richt hij daarna zijn
blik op Cripps.
Slechts Machteld zit er bij, of het hele
gesprek haar niet aan gaat.
Mecteld, vraagt Fred, waar droom je
over?
Onder tafel klemt zij haar hand tot een
vuist. Niemand mag iets merken. Nu ge
wóón doen, lachen en praten.
Sorry, stottert zij, ik zat aan die foto's
te denken.
Om haar vaders mond speelt een glim
lach. Zijn kleine Machteld, met die Cripps.
Natuurlijk.... 't Leek hem een geschikte
ventToch maar eens informeren bij
Zomers.
Met Kerstmis, Oud-en-Nieuw ben je
toch zeker thuis?, vraagt hij. Wat doen Joke
en Hans? Zij heeft al een hele poos niet
geschreven, die Joke.
't Is of er iemand haar door elkaar schudt.
Het uitspreken van Joke's naam gaat als
een vlam door haar heen.
Joke?, het klinkt als een alarmkreet.
Ik heb haar nog niet gesproken, antwoordt
zij dan. Haar stem lijkt nu rustig, maar wat
een gekke mist hangt er nu in de kamer.
Ze moet er doorheen dringen en het kost
haar moeite.
Maar ik denk wel, dat ik vrij ben.
Is zij zelf nu aan het woord? Vreemd
eigenlijk, dat die anderen niets vermoeden
van wat er in haar hoofd omgaat. Of ver
beeldt zij zich dat maar
Christmas, hoort zij Fred's stem in de
verte zeggen. Kerstmis, hoe vieren zij in
Holland Kerstmis?
De aandacht is van haar afgeleid. Ze is
er Fred dankbaar voor, ook al deed hij het
dan onbewust.
O, heel verschillend, zegt haar vader,
't Is net, of zij weer bij hem in de school
bank zit en of hij vertelt van de betekenis
van het Kerstfeest, met die kalme stem,
die in staat was een hele klas woelwaters
te betoveren.
Wij houden van een rustige sfeer in
die dagen. Anderen gaan uit, of zij geven
een feestje.
Ik heb het Kerstfeest altijd op zijn
Hollands gevierd, mengt Michel zich nü in
het gesprek. Mijn moeder vond het een
dwaze, Amerikaanse methode om op de
avond voor Kerst uit te gaan. Zij heeft zich
in Amerika bij alles aangepast, alleen
Kerstmis, Oud- en Nieuwjaar vierden wij
thuis.
Hoe?, informeert vader.
Well, zegt Michel, Engels sprekend
ter wille van Fred, die alles niet zo gemak
kelijk volgen kan. Wij hadden een
Kerstboom. Maar dat is niets bijzonders, die
heeft iedereen in Amerika. Maar we gingen
naar de Hollandse kerk en 's avonds zong
moeder oud-Nederlandse Kerstliederen. Op
Oudejaarsmiddag bakte ze oliebollen en
dan vertelde zij van haar jeugd.
Machtelds vader knikt voldaan. Die jon
gen is van het goede soort, denkt hij te
vreden.
Leeft je moeder nog?, vraagt Mach
telds moeder in langzaam school-Engels.
O, ja, gelukkig nog wel. Wij zijn el-
kaars enige familie. Misschien komt ze
deze zomer naar Nederland.
De stugheid en onverschilligheid zijn
van Michels gezicht geweken. Hij lijkt jon
ger en zijn ogen glinsteren. Voor het eerst
'sinds' jaren heeft hem een gevoel bekro
pen of hij thuis is gekomen. Het is rustig,
veilig en vredig.
Weer kijkt hij naar Machteld. Hij ver
geet, dat hij niets meer met vrouwen te
maken wil hebben. Hij is de blauwtjes, die
hij liep, vergeten. Zijn verlegenheid is op
de vlucht geslagen. Verbannen. En dat alles
door twee licht-blauwe ogen tegenover
hem. Door een eenvoudige, prettige, ver
trouwelijke sfeer in dit huis.
Zijn blik blijft in haar ogen gevangen.
Over zijn lippen komt het niet, maar zijn
ogen'zeggen genoeg.
Machteld kijkt bevangen terug. Zij ziet
alleen zijn gezicht door de mist om haar
moedig gevoel, dat haar plotseling be
kruipt. Kan het geluk een mens zo verdrie
tig maken, dat hij er van huilen moet? Haar
lip begint te trillen. Zij bijt er op.
Murphay ziet scherp genoeg om dit to
neeltje op te merken. Heavens!, denkt hij;
dit is niet voor ons bestemd.
Als je er zin in hebt, zegt Machtelds
moeder in haar aarzelend Engels, komt dan
Kerstmis bij ons vieren. Jullie zijn allebei
welkom.
Graag, zegt Fred uit de grond van zijn
hart. Onder tafel geeft hij Michel een trap.
Deze rukt zich traag en met tegenzin los.
Vaag is de invitatie van Machtelds moeder
tot hem doorgedrongen. Ook hij accepteert
maar al te graag.
Oh, oh, Michel, wat laat jij je in de
kaart kijken, denkt Fred spottend. Hij kent
Michels theorieën omtrent de vrouwen. Hij
weet iets van zijn verleden, van zijn een
zaamheid. Per slot van rekening hebben zij
maanden lang door vei-woeste landen op
getrokken, lange vermoeiende diensten ge
daan, samen onder granaatvuur gelegen en
een hel van staal en vuur overleefd.
Hij gunt Michel deze kleine Hollandse
van harte. Hij voelt zich eeuwen ouder
met zijn veertig jaar. Hij heeft een huise
lijk leven gekend. Een mismoedige trek
glijdt over zijn gezicht. Ja, het huiselijk
leven. Een korte, gelukkige tijd. Toen ging
het mis.
Hij haalt zijn schouders op. Het is voor
bij. Waarom zou hij er nog lang aan den
ken? Hij mag niet zo verbitteren, dat hij
heen. Zij weet zich geen raad met een wee- het een tweede keer niet zal aandurven.
Het wordt tijd, merkt hij op.
Machteld schrikt er van. Maanden ge
leden zei dat ook iemand in deze kamer.
Het klinkt als een vonnis. Haastig springt
zij overeind.
De prettige, rustige sfeer is verbroken;
de stoelen worden achteruit geschoven.
Jammer, zegt Machtelds vader uit de
grond van zijn hart. In zijn regelmatige
leven komen deze jachtpartijen niet voor.
Hij kan er niet aan wennen.
Het afscheid is kort maar hartelijk.
Dan hobbelt de kleine wagen weer over
de keien van Middelburg. Voort gaat het,
in de stormachtige, donkere nacht.
Het is heel wat minder levendig dan op
de heenreis. Alle drie zijn zij in hun eigen
gedachten verdiept. Machteld zit nu achter-,
in, zorgvuldig in een reisdeken gewikkeld.
Onder de deken klemmen haar handen zich
om haar handtasje, waarin zij de diadeem
verborgen heeft. Heel vlug zoemt de motor
haar voor: „Nu komt het.nu komt het.
Machteld is bang. Bang voor de duister
nis, die als een weke, maar ondoordring
bare en griezelige massa om de auto hangt.
Bang voor Joke, ja, bang voor de twee
Amerikanen.
Als een klein, koppig dier tornt de auto
tegen de storm op. De wind raast als een
dolleman over de vlakte. De bomen kra
ken en steunen. Af en toe stroomt de regen
lar.gs de voorruit, alsof iemand er een bak
water tegen kletst. De ruitenwisser tikt met
korte, driftige slagen.
(Wordt vervolgd-j