„Schuman-Assemblée moet uitgroeien tot Europa's federatieve orgaan" Duitsers wensen directe militaire alliantie met V.S. Weerbericht Monnet bepleit functionele integratie; voorlopig op basis van een klein Europa Haarlems Dagblad Huis Van Looy MONNET OVER EUROPA'S EENWORDING Afbrokkeling van West-Duitse S.R.P.? Massaproces in Egypte Het woord is aan Rakosi vervangt Dobi als Hongaars premier Steun aan Tito Formateur sprak met voorzitter der K.A.B. Verkoop der Perzische olie Ernstige controverse Speciaal tribunaal kan zelfs de doodstraf opleggen Niet-communistische invloed taant Joodse functionaris in München veroordeeld Lijk in het net 67e JAARGANG No 31 Bureaux: Ken nemerlaan 186, Telef. Adm. 5437. Telef. Redactie 5389, na 5 uur: 8061 (K 2560), Terrasweg47, Santp. - Haarlem: Gr. Houtstr.93, Directie,Hoofdredactie en alle afdelingen 15295 (6 lijnen). Adv.tarieven op aanvr. bij de Admin. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom VRIJDAG 15 AUGUSTUS 1952 IJmuider Courant VELSER OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT EDITIE 296e JAARGANG 19 L Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate. Verschijnt dagelijks beh. opZon-enFeestdagen. Abonnement per week 47 cent, per kwartaal 6.10. Franco per post 6.60. - Girorekening 273107 ten name van Haarlems Dagblad. Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman Tot 1 September exposeert het Huis Van Looy, dat kleine Haarlemse museum aan de Kleine Houtweg tegenover de Paviljoens- laan, litho's en affiches van Toulouse- Lautrec. Het is een deel van het werk van een zeer groot kunstenaar, wiens scherp inzicht en fantasie doordrongen in de men selijke natuur zoals dat slechts enkelen gegeven is. Die kunstenaar was de laatste telg uit een oud adellijk Frans geslacht. Zijn vader, ex-cavalerie-officier, groot rui ter en jager, had op een zoon gehoopt die zijn levensstijl van landedelman zou even aren. Maar de zoon stelde hem teleur. Hij werd een mismaakt, gedrochtelijk manne tje. „Dat kleine monster", zou de ver maarde chansonnière Yvette Guilbert, die een van zijn geliefde „sujetten" was, hem later noemen. De jonge Henri de Toulouse- Lautrec-Monfa brak door ongevallen in zijn kinderjaren beide benen; het trieste gevolg was dat het de benen van een kind bleven, terwijl het bovenlichaam zich nor maal ontwikkelde. Zo werd hij die vreemde dwerg, van wie Steinlen een zo schrijnende caricatuur zou maken: een mannetje met korte beentjes, wiens korte zwarte baard, bolhoed en lorgnet het caricaturale alleen maar versterkten. Tegenover zijn misdeeld heid stond een geniale begaafdheid, die zich bij hem als kleine jongen al geopen baard had, toen hij in zijn huiswerk-schrif ten talloze vlotte schetsen krabbelde. Mis schien was het de laatste vlam in een eeuwenoud geslacht, die oplaaide vlak voor zijn ondergang. Want lang zou het niet meer duren. Lautrec, in 1864 geboren, trok als twintigjarige naar Parijs en dook in het leven van het toenmalige Montmartre: in het leven van café-concerts, cabarets, music-halls, circussen en bars, dat hij trouw zou blijven tot kort voor zijn dood. Toen, geteisterd door zijn uitspattingen, vooral door de drank, keerde hij naar het Zuiden terug en stierf in September 1901 op het kasteel Malromé, nog geen 37 jaar oud. Een tragisch leven, beïnvloed door verbittering in een bedorven jeugd: een leven niettemin, waarin hij woekerde met zijn grote gaven en. gejaagd doorwerkend, een uitgebreid oeuvre tot stand bracht dat nevens zijn talloze tekeningen uit de jonge jaren en zijn schilderijen die honderden meesterlijke litho's en de prachtige affiches omvat, waarvan ge nu een keur in het Huis Van Looy kunt genieten. Het is waar dat de herinnering aan Toulouse-Lautrec zich verenigt met die aan een tijdperk, dat in de kunst (met enige twijfel aan de geldigheid van zulke tijds bepaling) als „het fin de siècle" wordt aan geduid en dat niet te ver verleden is om ettelijke herinneringen wakker te roepen bij hen die nu zeventig jaar en ouder zijn. Namen van café-, concert- en cabaret sterren als Luce Myrès, May Belfort, La Goulue, Marcelle Lender, Jane Avril en Ida Heath mogen alleen door Lautrec's leven de uitbeelding van de draagsters niet ver geten zijn, anders is het gesteld met die van Yvette Guilbert, die de ganse wereld be reisde en trouwens pas in 1944 overleed en met die van Aristide Bruant niet alleen zanger maar ook schepper van chansons, waarvan de beste lang in ons land levend zijn gehouden door een zanger als Jean Louis Pfsuisse. Alleen „Serrez vos rangs" beeldt Bruant al krachtig uit. Ook beeft het fin de siècle bij zovelen wonderlijke herinneringen nagelaten: herinneringen als een schone^ giftige bloem, als een bedwel mend laatste parfum van die negentiende eeuw, waarover zoveel hards en lelijks en veroordelends en toch ook zoveel bekorends te zeggen valt. Toulouse-Lautrec behoort zeker niet tot degenen, wier kunst slechts een tijdvak vastlegt. Jean Valler.y-Radot, die conser vator is van het Cabinet des Estampes, heeft over hem geschreven: „In die leven dige voorstellingen, die zich heel natuurlijk laten rangschikken in reeksen, die men gemakkelijk van de titels kan voorzien die Lautrec zich soms niet de moeite heeft gegeven te bedenken, vermaakt zich het gehele Parijse leven, het frivole leven van het Parijse fin de siècle.... Maar de be zoekers van tentoonstellingen zullen spoe dig bemerken, dat dexe geniale schilderin gen het enge kader van een tijdperk doorbreken en dat de kunstenaar, uitslui tend geleid door zijn fantasie, de fantasie van een edelman, trouwens ook nooit alleen de gewone kroniekschrijver heeft willen zijn". De bezoekers van het Huis Van Looy zullen, als zij niet al eerder Lautrecs kunstuitingen ondergaan hebben, ook ervaren dat vele van zijn karakter expressies hen bij zullen blijven: als aangrijpende openbaring van het men selijke, als onthulling van innerlijk leven. Misschien zouden destijds sommige van zijn bereidwillige sujetten geweigerd hebben voor hem te poseren als zij zelf begrepen hadden, hoe klaar en zonder reserve hij hen weergaf. Maar voor anderen was er geen ontkomen aan: hij zat avond aan avond op zijn vaste plaats, links voor aan in de fauteuils d'orchestrc, en tekende tot hij haastig vertrok, naar een nieuwe ontdekking in een ander oord des ver- m3 3 k s Hierboven heb ik Huis Van Looy gezet en niet Lautrec, in de hoop daarmee iets meer aandacht te vestigen op de tentoon- stellings-zaaltjes, waar men dit werk van een waarlijk groot kunstenaar in zich kan opnemen. Öok als men jong is. Men zal er langer blijven dan men verwachtte toen men binnenkwam. Dat zal de suppoost genoegen doen; die zei mij dat hij nu al wekenlang telkens weer nieuwe ontdek kingen had gedaan in litho's en affiches, die hij toch aandachtig bekeken had. Die sprak met grote eerbied over Toulouse- Lautrec. Dat heb ik hier ook willen doen. R. P. Een lid van de Perzische oliecommissie heeft aan het blad „Keihan" medegedeeld, dat alle landen, behalve de Sovjet-Unie, aan Perzië voorstellen voor het aankopen van olie hebben gedaan. Zelfs van Engelse maatschappijen zijn dergelijke voorstellen ontvangen, zo verklaarde hij. De Italiaanse oliemaatschappij „EPIM" moet binnen vijf maanden levering nemen van 400.00U ton olie en twee Amerikaanse maatschappijen hebben drie weken geleden een contract gesloten voor de aankoop van 500.000 ton. „Niet de Raadgevende Vergadering van de Raad van "Europa doch de Schuman- assemblée zal het uitgangspunt moeten vor men voor de federatieve eenwording van Europa", aldus verklaarde Jean Monnet, de geestelijke vader van het Schuman-plan en thans voorzitter van de „hoge autoriteit" dier organisatie, bij het interview, dat wij met hem hadden in zijn bureau aan de Ruc de Martignac in Parijs. Monnet bleek bij dit vraaggesprek vooral zijn hart verpand te hebben aan de bredere Europese problemen. Over de moeilijk heden, waarvoor aanstonds de Schuman- organisatie zal komen te staan, sprak hij kennelijk liever niet in détails. Kunt u nader motiveren waarom u juist het parlementaire orgaan van de Schuman- organisatie zo geschikt vindt voor de „fede rering" van Europa?, zo vroegen wij hem. „In de eerste plaats dit: De assemblée van de organisatie-Schuman heeft reeds concrete taken en verantwoordelijkheden, zij is de eerste werkelijk boven-nationale vergadering met wezenlijke, beslissende be voegdheden. Van de Assemblée Consulta tive van de Raad van Europa kan men dat niet zeggen. Ten tweede worden cle leden van de assemblée-Schuman gekozen door de parlementen: er is dus een democrati sche vertegenwoordiging. In Straatsburg daarentegen zijn de leden der Assemblée door de regeringen gekozen. Voorts omvat de Raad van Europa in Straatsburg 15 lan den. Dit grote aantal brengt de besluitvaar digheid van een college in gevaar. Zoveel hoofden zoveel zinnen. De assemblée van de organisatie-Schuman telt slechts zes landen. Het is ons er om te doen, zo snel moge lijk vooruit te komen. Welnu, een kleiner gezelschap met reëele bevoegdheden is dan het geschiktst om spijkers met koppen te slaan." Maar op de laatste vergadering in Straatsburg is de voorbereiding van de „politieke organisatie" voor Europa toch ook aan de orde gesteld en men heeft toen toch het alternatief gesteld: ofwel de as semblée van de organisatie-Schuman, of een commissie uit Straatsburg zou belast moeten worden met het ontwerpen van een project voor een „hoge politieke auto riteit?" „Federatie bestaat reeds" „Zeker. Spaak heeft toen die kwestie opgerakeld. Er was eerst sprake van om bedoelde taak op te dragen aan dé organi satie-Schuman. maar het liep inderdaad uit op genoemd alternatief, dat men dan aan de regeringen zou voorleggen. Maar ik geef u slechts mijn persoonlijke mening. Voor het eerst sedert duizend jaren Europese ge schiedenis hebben wij deze grote stap ge daan: overdracht van souvereiniteit aan een wezenlijk boven-nationaal gezag. De Europese federatie bestaat reeds in feite, zij hel ton aanzien van een begrensde functie. Hierop moet men verder bouwen." Duidelijk was wel uil de woorden van Monnet, dat. hij niet alleen de voorbereidende taak (opstelling van een ontwerp-staluut voor een gefede reerd algemeen orgaan voor Europa) aan de Schuman-assemblée wilde toe denken, doch ook en vooral de Schu man-assemblée zelve wilde zien uit groeien tot het beoogde grote federa tieve lichaam. Klein Europa? Zit er achter deze plausibele redenering van Monnet wellicht nog ook niet een an dere drijfveer?, zo kan men zich afvragen. Engeland maakt geen deel uit van de kolen- en staalgemeenschap, doch minister Eden heeft destijds het voorstel gedaan, een soort band te scheppen tussen de func tionele organisaties (zoals die van Schu- man en de E.D.G.) enerzijds en de Raad van Europa anderzijds. Dit voorstel is in beginsel in een resolutie van Maart j.l. dooi de Straatsburgse Assemblée aanvaard. Een van de protocollen van het verdrag-Schu- man voorziet er ook in, dat door de Schu- man-organen rapporten zullen worden aan geboden aan de Raad van Europa, die dan (Van onze speciale verslaggever) daaromtrent aanbevelingen zou kunnen geven. Dat komt dus vrijwel tegemoet aan de wensen van Eden en aan de resolutie van Maart j.l. Maar men zou zich kunnen voorstellen, dat een zeer snelle uitbouw van de assem blée-Schuman nu de momentele wensen der Engelsen bevredigd zijn Londen min of meer uit zou rangeren aangezien juist Engeland geen lid is van de Schuman- organisatie. Dat zou dan neerkomen op een (tijdelijk) kiezen voor een „klein Europa". Temeer daar .het bovenstaande ook geldt voor o.a. de Scandinavische landen. De kolen- en staal-„pool" „Denkt u, dat u nogal wat moeilijkheden zult ondervinden om de „gemeenschappe lijke markt" binnen de voorziene over gangstijd tot stand te brengen, mede gezien de moeilijkheden, die de veel hogere Belgische kostprijzen voor kolen opleve ren?" „Ik erken, dat er moeilijkheden zijn. Of liever, er zijn alleen maar moeilijkheden en de onvoorziene zijn de ergste. Maar ik geloof inderdaad, dat we over zes maan den de gemeenschappelijke markt in feite zullen hebben verwezenlijkt. En wat de kostprijzen betreft, laat ik mij hiertoe be palen: die kostprijsverschillen kunnen wel problemen oproepen, doch laat ik er rea listisch aan toevoegen: die zullen er altijd blijven." „is het mogelijk, thans al enige aanwijzing te geven omtrent de invloed van de ge meenschappelijke markt op de groot- en kleinhandelsprijzen?" 99 „Neen, dat zou ik nu nog moeilijk kun nen zeggen. Het snelste zal zich het voor deel van de kolen- en staalgemeenschap manifesteren voor de verbruiker, in die zin dat hij een ruimere keuze van quali- teiten krijgt. Voor de prijzen ligt de zaak op korte termijn minder duidelijk, al zal de tendenz op den duur wel op prijsdaling neerkomen. Mutatis mutandis geldt het zelfde voor staal." En wat betreft de investeringen? In Nederland heeft men de plannen voor de ontginning van de Vlodropse velden. Uit breiding van mijnbedrijven, alsook van hoogovens, komt nu toch op een ander vlak te liggen. Voorziet u hierbij geen wrijvin gen? „De „hoge autoriteit" heeft niet de be voegdheid om investeringen zonder meer te verbieden. Wel hebben we indirecte middelen. Wij kunnen uiteraard hier of daar de productie meer of minder stimu leren. En van moeilijkheden gesproken: niet de kolen, noch het staal veroorzaken moeilijkheden maar wèl de ideeën die de mensen in hun hoofd hebben. Het verdrag- Schuman is iets geheel nieuws. Daarom be grijpen vele industriëlen, arbeiders en zelfs sommige parlementariërs er niet veel van. Bovendien, voor iets nieuws zijn velen ge neigd bang te ?ijn. Voorwaarae echter voor ons aller wel zijn is, dat de volken van Europa zich één volk gaan voelen, dat de barrières worden gesloopt en dat men niet meer in termen denkt, die behoren bij een verleden tijd. We moeten het niet hebben van coöperatie maar van fusie." (Van onze correspondent ie Bonn) In West-Duitsland groeit het scepticisme ten aanzien van de nog altijd alleen maar op papier bestaande Europese defensie- gemeenschap. Dat komt niet in de eerste plaats doordat men zelf de EDG niet zou wensen. In West-Duitsland vindt men waarschijnlijk meer en warmere voorstan ders van de conceptie op zichzelf dan waar ook, afgezien van de V. S. maar vooral doordat men begint te geloven, dat som mige partners in wezen helemaal niet zo warm voor lopen als zij het vaak willen doen voorkomen. Dit laatste geldt volgens Duitsers, die kortgeleden nog zeer opti mistisch warén, nu ook voor Frankrijk. Intussen worden de Amerikanen steeds ongeduldiger. Generaal Ridgway is geen Eisenhower, maar veeleer het ruwere type van een troepenaanvoerder. Dat blijkt reeds uit zijn verlangen om een deel van zijn hoofdkwartier van Fontainebleau naar Frankfort over te brengen, waar hij dich ter aan het front" is en zich te midden van de enige soldaten bevindt, die in Europa nu werkelijk paraat zijn: de Anglo- Amerikaanse divisies in West-Duitsland. Dit nieuwe hoofdkwartier in Frankfort, wordt ondergebracht in het grote I. G. Farben-gebouw. Frankfort en niet Fontainebleau wordt kennelijk de plaats, waar de Amerikanen de Europese defensie willen gaan co-ördi- neren. Ook Draper, de MSA-chef, wordt in Frankfort verwacht. Van Frankfort uit zullen de draden worden gespannen, niet alleen naar de Amerikaanse troepen in en om Europa (Noord-Afrika), maar ook, naar steeds duidelijker wordt, naar toe komstige Duitse troepen, waarvan Ridgway de noodzaak steeds drastischer proclameert. Ja, maar Aan de Duitsers is de min of meer pro pagandistisch aandoende en waarschijnlijk ook wel zo bedoelde inrichting van het algemene Amerikaanse hoofdkwartier in Frankfort geenszins verkwist. Steeds meer stemmen gaan hier op voor een rechtstreeks Amerikaans-Duits militair bondgenoot schap als samenvatting van de beide polen, Gisteren is in Caxton Hall de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Anthony Eden gehuwd met Clarisse Spencer-Churchill,een nicht van de Britse premier. Op de foto: het bntidspaar na de huwelijksvoltrekking. waaromheen zich de militaire kracht van de Westelijke wereld dient te groeperen. De bekendste woordvoerder van deze nieuwe these is de - redacteur van de „Frankforter Allgemeine Zeitung", een voormalig* majoor van de Duitse generale staf, Adelbert Weinstein, wiens desbetref fende artikelen in Parijs sensatie gebracht hebben. Weinstein heeft zojuist onder de titel „Ja, maar" een boekje over de Euro pese defensie gemeenschap het licht doen zien. Inplaats van „Ja, maar" had hij zijn boekje rustig „Neen" kunnen noemen. Door de tegenstand van Frankrijk, zo zegt hij, kunnen Duitse divisies nooit sterk worden, maar ten hoogste als vlaggetjes op de ope- ratiekaarten van de generale staven blijven. Dat noemt hij, door de daaraan verbon den risico's een misdaad. „Een werkelijke politiek van sterkte (hier gebruikt Wern- slein een term, die Adenauer gaarne ge bruikt) is een DuitsAmerikaanse mili taire alliantie. Stellig zou zo'n bondgenoot schap de Duitsers en de Amerikanen in Europa aanvankelijk impopulair maken, maar na korte tijd kan dit leger bijna mag netische aantrekkingskracht op de andere legers van het Westen uitoefenen", aldus Weinstein. Geen nationaal leger De grote aantrekkingskracht van de ge dachte van het Europese leger was, dat men daarmee de herrijzenis van een nationaal Duits leger uitschakelde, zonder van een Duitse militaire bijdrage te hoeven af te zien. Maar de Duitsers zelf voelen niet veel meer voor een nationaal leger. Zolang zij een nationaal leger hadden, moesten zij zich steeds op een oorlog op twee fronten voorbereiden. Zij wensen integratie naar de Westelijke kant om daardoor één front dat tegen de Sovjets enigszins te kunnen houden. Zij achten het voor zichzelf veiliger, wanneer zij zich, in plaats van met een problematisch Europees leger, maar liever direct met het sterke Amerika inte greren. De vraag is slechts of de Amerika nen op zo iets in zullen gaan. Het lijkt alleen dan mogelijk, wanneer deze zich in de West-Europeanen zéér teleurgesteld zouden gaan voelen. (Reuter) In politieke kringen in Bonn werd gisteren gezegd, dat Utto Ernst Reiner, die in 1944 het complot tegen Hitier hielp onderdrukken, zou zijn afgetreden als tweede voorzitter van de Socialistische Rijkspartij in West-Duitsland. Kemer ont kende later echter met nadruk, dat hij uit de partij is getreden. Twee dagen geleden bedankte graaf Wolf von Westarp als derde voorzitter, als protest tegen een uitlating van de eerste voorzitter, dr. Fritz Doris. Volgens een Duits weekblad heeft Dorls verklaard dat een ondergrondse partijorganisatie zou worden gesticht als de partij (uiterst rechts georiënteerd) zou worden verboden. Dr. Dorls is inmiddels geschorst door het hoofd van de „ereraad" van de partij dr. Karl Schrieber. Vooraanstaande partijleden heb ben hiertegen bezwaar gemaakt. De natio nale raad van de partij komt nu Zondag in Neder-Saksen bijeen te komen om de hangende kwesties te bespreken. In politieke kringen te Bonn acht men het niet uitgesloten dat de splitsing in de S.R.P. het einde van de partij betekent. Verwacht wordt, dat het constitutionele hof binnenkort de partij onwettig zal ver klaren. (Reuter). In de „Misr"-textielfabrick te Kafr el Dawar bij Alexandrië, een van de fabrieken waar Woensdag stakende ar beiders weefgetouwen hebben vernield, is een militair tribunaal Donderdagavond be gonnen met de berechting van ruim 50 ar beiders, die betrokken zijn geweest bij de ernstige incidenten van Woensdag. Het tri bunaal kan een ieder die schuldig wordt bevonden aan verraad, ter dood veroor delen. De opgelegde straffen zullen binnen drie dagen ten uitvoer worden gelegd en door generaal Naguib moeten worden be vestigd. Twintig functionarissen zijn Donderdag de gehele dag bezig geweest met het ver horen van de ruim 50 gearresteerden. Men verwacht, dat 200 getuigen zullen worden gehoord. De kamer van de raad van beheer van de „Misr"-fabrieken, waarin het tribu naal zitting heeft, wordt streng bewaakt. Het Egyptische algemene vakverbond heeft een beroep op alle arbeiders gedaan, de orde te bewaren. Volgens het vakver bond trachten „betaalde agenten en aan stokers van relletjes" aan te zetten tot sa botage en demonstraties. Dezelfde elemen ten waren verantwoordelijk voor de brand stichting en de gewelddaden op 26 Januari te Caïro, aldus het vakverbond dat hieraan toevoegt, dat thans van deze zijde gepoogd wordt verdeeldheid te zaaien tussen de ar beiders en het leger. De censuur op telegrammen naar het buitenland is weer ingesteld. In de Haarlemse Vleeshal is gisteren de tienduizendste bezoekster van de tentoon stelling „de Camera Obscura in woord en beeldontvangen. Het was mevrouw P. J. A. Smits-Kammelbeeck uit Rotterdam, die hier uit handen van de heer A. D. Huijsman een exemplaar van de nieuwe Camera Obscura-uitgave ontvangt. Istvan Dobi, leider van de partij der kleine boeren, is als premier afgetreden en onmiddellijk daarna gekozen tot voor zitter van het Hongaarse presidium, het hoogste gezagsorgaan van het land. San- dor Ronai trad af als voorzitter van het presidium. Voor hem werd geen nieuwe functie bekend gemaakt. Het parlement koos Rakosi bij acclama tie tot premier. Rakosi was reeds vice- premier, doch in feite trad hij als hoofd van de regering op. De afgetreden voorzitter van het presi dium, Ronai, was de laatste vertegen woordiger van de vroegere Sociaal-De mocratische Partij, die nog een rol in het Hongaarse politieke leven speelde. De rechtervleugel der socialisten vluchtte voor of na de fusie van de twee arbeiders partijen in 1950 en de linker vleugel dei- socialisten steunde de fusie of nam de vlucht. (United Press). Reuter meldt dat na de vervanging van de niet-communist Dobi door de in Mos kou opgeleide Rakosi, niet-communistische ministers in de Hongaarse regering nog slechts drie betrekkelijk onbelangrijke pos ten, Binnenlandse Handel, Onderwijs en Landbouw bezetten. Waarnemers in Wenen menen, dat de bekendgemaakte portefeuillewisselingen zullen worden gevolgd door drastische zui veringen van de lagere ministeries, zoals volgens hen ook onlangs in Roemenië is geschied. WASHINGTON (Reuter). Het Ame rikaanse ministerie van Buitenlandse Za ken heeft Donderdag medegedeeld, dat de Westelijke mogendheden^ Joegoslavië nog een jaar economische steun geven ter wille van de internationale veiligheid en niet met de bijgedachte om Joegoslavië van het communisme te vervreemden. In een alge meen overzicht van de betrekkingen met het bewind van Tito zegt het ministerie, dat de breuk van Joegoslavië met Moskou en de Westelijke politiek ter bevordering van deze breuk „belangrijke factoren" zijn geweest „ter vermindering van de dreiging van Sovjet-Russische aggressie in Europa". Volgens diplomaten te Washington heb ben Engeland, Frankrijk en dc V.S. op zich genomen, Joegoslavië bijna 100 millioen dollar aan steun te verlenen voor het vol gend jaar. De V.S. hadden zich verplicht Joegoslavië dit jaar 78 millioen dollar te verstrekken, Engeland 12.600.000 en Frank rijk 8.400.000 dollar. Naar in Washington is verklaard, heeft maarschalk Tito er krachtig naar gestreefd de volledige steun van zijn volk te verwerven, de productie te verhogen en het leger te versterken. De collectivisatie in communistische geest had hij verzacht. Men constateert voorts, dat de toestand met betrekking tot de burger lijke en godsdienstige vrijheid in Joegosla vië „enigszins verbeterd" is. Vauvenargues: Voordat men een misbruik gaat bestrijden moet men onderzoeken of men zijn grondvesten kan ver nielen. (Van onze parlementaire redacteur) Gistermiddag heeft de kabinetsformateur het Eerste Kamerlid A. C. de Bruyn, voor zitter van de Katholieke Arbeidersbewe ging, ontvangen. Het vermoeden bestaat dat hem gevraagd is als minister voor de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, de bezitsvorming en wellicht nog een enkel ander onderwerp op te treden. Over de langdurige besprekingen van de Tweede Kamerfractie van de K.V.P., gisteren van drie uur tot halfacht ge houden, verluidt, dat deze met betrek king tot het tot standkomen van hetgeen mr. Donker thans beoogt, gunstig geweest zou zijn. Voor de K.V.P. schijnt het wel aantrek kelijk te zijn dat eventueel een K.V.P.'er als minister van Buitenlandse Zaken zal optreden en daarnaast als diens medewer ker ook nog een minister zonder porte feuille eveneens tot die partij behorende. De geruchten over de personen, die hier voor in aanmerking zouden komen, wisse len dermate dat het onmogelijk is hierom trent thans iets met zekerheid te zeggen. Daarom vermeld ik onder voorbehoud dat nu weer verluidt dat prof. Beaufort wèl minister zonder portefeuille zou kunnen en willen zijn. De heer Speekenbrink zou dan minister van Buitenlandse Zaken worden. Maar ook verluidt dat het net omgekeerd zal zijn. In parlementaire kringen in Den Haag neemt men aan dat de formateur zelf geen zitting in het kabinet zal nemen en dat een lid van de K.V.P. minister van Justitie zou worden. In dat opzicht doet nu de naam van de tegenwoordige staatssecretaris van het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. Cals, de x-onde. Voorts vernam ik dat wellicht voor minister van Binnenlandse Zaken in aanmerking zou kunnen komen mr. Loeff, burgemeester van 's Hertogenbosch. MiiNCHEN (Reuter). Philip Auer- bach, voormalig hoofd van het Beierse bureau voor restitutie en voormalig hoofd van de Joodse gemeenschap, is Donderdag in München veroordeeld tot een gevange nisstraf van twee en een half jaar met af trek van voorarrest en een boete van 2700 mark. Hij werd schuldig bevonden aan po ging tot chantage, verduistering en het aan nemen van steekpenningen. Rabbijn Ohrenstein uit München werd wegens medeplichtigheid veroordeeld tot een gevangenisstraf van een jaar en een boete van 10.000 mark. Twee medewerkers van Auerbach kregen respectievelijk een jaar en vier maanden voorwaardelijke ge vangenisstraf met een proeftijd van drie jaar. Op een der medewerkers van Auerbach na zijn alle veroordeelden in hoger beroep gegaan. Aüerbach noemde de uitspraak een „terreurveroordeling, zoals die gebruikelijk is in gerechtshoven in Oost-Duitsland". Tijdens het proces is de vraag gerezen of hier soms anti-semitime in het spel kan zijn, a'angezien alle rechters van het Hof oud-nazi's zijn. Gistermorgen vroeg heeft de kotter HD 135 ter hoogte van Egmond, ongeveer 6 mijl uit de kust, het lijk van een ongeveer 30-jarige man in het net gekregen. Het stoffelijk overschot werd naar het IJmui der politiebureau overgebracht. Het vermoeden bestaat dat de man af komstig is van een schip, hoewel dit nog niet met zekerheid gezegd kan worden, daar op het lijk geen identiteitspapieren werden gevonden. Het lijk had een vrij diepe wond in het achterhoofd. Er is bij de politie geen opgave van vermissing bin nengekomen. De Commissaris van Politie te Velsen verzoekt bekend te worden gemaakt met de identiteit van de man. Hij droeg een blauwgrijs overhemd met parelmoeren knoopjes, een donkerblauwe pantalon met lipjes voor sportriem, een korte interlock onderbroek met 2 centimeter brede elas tieken band, een interlock hemd en blauw katoenen sokken. De man is 1.90 meter lang en heeft don kerbruin haar en een gaaf en goed onder houden gebit. Zijn overhemd en pantalon zijn gemerkt DC ATK 7 -f 33. Alle andere kledingstuk ken zijn gemerkt met een kruisje van gele wol. Aan de rechter ringvinger droeg hij een gladde gouden ring met de inscriptie Nel 4-12-49. Volgens de politie is het niet uitgesloten dat de man het slachtoffer van een mis- di-ijf is. IETS KOELER Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrijdag avond tot Zaterdagavond, opgemaakt om 10 uur: Veranderlijke bewolking met op vele plaatsen enkele regen- of onweers buien. Zwakke tot matige wind uit uiteenlopende richtingen. Iets koeler. 16 Augustus Zon op 5.25 uur. onder 20.02 uur. Maan op 0.28 uur, onder 18.28 uur. Hoog en laag water in IJmuiden Vrijdag 15 Augustus Hoog water: 11.35 uur Laag water: 6.45 en 19.25 uur. Zaterdag 16 Augustus Hoog water: 0.15 en 13.02 uur. Laag water: 8.14 en 20.49 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1952 | | pagina 1