Een misverstand, dat
uit de wereld moet
Hulpmiddelen hij de
ijsbereiding
Drie hoedjes van vilt
Amsterdam maakte analyse
van het forensenverkeer
U
In Gretna Green's
smidse nu slechts
schijnhuwelijken
OMO slaat alle zuinigheidsrecords
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1952
Brieven van een Parijse huisvrouw
De ijsemmer
Voorschriften
De Franse moeder
Rondmakende middelen
Het opdoen van het ijs
Romantiek verdzveen
Een eenvoudig rekensommetje is voldoende
Jêêê'
ÉllSlil
Purmerend wil 1.300.000
gulden lenen
INBOEDELVEILING 2/3 SEPTEMBER
Amerikanen filmen
Fanny Blankers
Nieuw contract Hoog
ovens met Zaanstreek-
Waterland
FEUILLETON
Flamingo Eiland
door Dorothy Quentin
oor
rouw
(Van
P a x- ij s, Aug'ustus 1952.
onze Parijse medewerkster
Men beweert in den vreemde, ik be
doel dan: buiten Frankrijk, wel eens,
dat de Franse vrouw een nog al wuft
en frivool wezentje zou zijn, dat in het
bijzonder haar huishouden met, wat
dan zo wel genoemd wordt, een Franse
slag zou bedrijven. Uit die mening
blijkt heel veel onwetendheid. Want in
feite bestaat er in de hele wereld, zoals
ieder toe zal moeten geven die Frank
rijk iets beter dan alleen van horen
zeggen kent, geen nijverder en bekwa
mer huisvrouw dan juist die gemiddelde
Frangaise. Dit mag wel eens worden
gezegd en dat met te meer nadruk en
respect, omdat het bovendien in de
meeste Franse gezinnen nog regel is dat
óók de vrouw en moeder meehelpt om
de kost te verdienen, zodat zij dus
meestal een dubbele taak vervult.
Wat die bijbaantjes aangaat, kan hier
een vrouw zo'n beetje alle kanten uit.
Ze kan, zo ze voor een stevig karwei
niet uit de weg gaat, concierge worden
of werkster ofwel in een fabriek een
baantje aanvaarden. Iets minder uit
puttend is het beroep van kaartjesknip-
ster in de ondergrondse tunnels van de
metro en wat avontuurlijker dat van
chauffeuse van een taxi. Vrouwen, die
't wat hoger op zoeken kunnen bijvoor-
trappen tegenkomt en zo blijft de ge
middelde leeftijd van onze flatbevol
king, die zeker uit een tweehonderd
koppen bestaat, door die dubbele aan
was aan twee kanten dan toch in
evenwicht.. éve.
TS is zich in de loop der jaren in een enorme populariteit gaan verheugen.
Zowel voor de jeugd als voor de vele volwassenen. Zover is deze populariteit
al gevorderd dat het ijs zelfs niet eens meer voor het zomerseizoen bewaard wordt
maar al veel vroeger rijden de bellende karretjes rond (het zomer en winter in
hotels verkrijgbare ijs buiten beschouwing gelaten). Ondanks het feit dat zowel
banketbakkers, ijsbereiders en ook grote melkinrichtingen ijs fabriceren is er toch
nog altijd een gx-oot aantal gezinnen waar het „ijsdraaien" als een der hoogte
punten van zomerse feestdagen geldt. En niet ten onrechte, want er is geen heer
lijker ijs dan zelfgemaakt ijs.
ver-krijgen, waarbij de temperatuur tot
20 graden C kan dalen.
Voor het bereiden van ijs kan men
van verschillende hulpmiddelen ge
bruik maken. Het beste resultaat ver
beeld solliciteren naar een plaatsje op krijgt men wanneer men het ijs bei-eidt
een bureau (in de ambtenarij zijn ze in een toestel, waarin de ijsmassa onder
nauwelijks in de minderheid tegenover
de mannen) ofwel, maar daarvoor wordt
natuurlijk wèl heel wat geëist, als
secretaresse op een of ander handels-
kantooi-.
Maar welk werk ze ook verrichten,
voor allen geldt, dat ze 's avonds bij
thuiskomst óók nog door hun huiselijke
plichten worden opgewacht. Er moeten
eerst nog de boodschappen worden ge
daan en dan wacht haar 't diner waar
van ze zich heus niet zo roefroef af kan
maken, omdat voor monsieur haar gade,
het eten nu eenmaal lang niet op de
laatste plaats pleegt te komen. Onder
de drie gangen blijft zo'n avondmaal
zelden en ook aan de nodige variatie
moet intensief worden gedacht. Als dat
alles eindelijk aan kant is, de afwas in
begrepen, dan is er bovendien nog het
verstelgoed, voorzover dat op de „vrije"
Zondag niet kon worden afgedaan. De
was gaat bijna altijd buitenshuis. Dit is
haar dagelijkse taak voorzover er geen
kinderen zijn.
En nu zult u misschien denken, dat
een Franse moeder tenminste al haar
tijd wel aan het gezin zou kunnen be
steden, maar clan heeft u het in zeker
zeven van de tien gevallen al wéér mis.
Wat er dan met die kinderen gebeurt,
wanneer de vrouw overdag haar werk
buitenshuis heeft? Er zijn daSi-voor ver
schillende oplossingen. Als die kinde
ren de schoolgaande leeftijd hebben be
reikt dan is 't niet zo moeilijk omdat ze,
in dat geval, 's middags hun warme
maaltijd in de schoolcantine gebruiken
en na de lessen óók hun huiswerk in de
klas kunnen afdoen, zodat ze pas om
zes uur worden „losgelaten". En de
kleinere kinderen? Tal van Franse
ouders in de steden sturen hun kinde
ren, soms al op heel prille leeftijd, vaak
ten nouri-ice, dat is een vroedvrouw die
op het land zuigelingen en kleuters in
de kost neemt. Voor hen die dit een wat
hardvochtige handelwijze vinden, zijn
er dan in de steden de talrijke crèches,
waar je 's ochtends al heel vroeg te
recht kan, en. waar je het kind des
avonds weer in ontvangst kunt nemen.
Ideaal is dat natuurnjK niet heiemaai,
maar wel doelmatig en die kinderen
zelf worden er in ieder geval uitstekend
verzorgd onder controle van sociale,
werskters of officiële gezondheidsdien
sten. Maar die zich dat permitteren kun
nen, engageren voor hun zeer jeugdige
spruiten toch liefst een meestal be
jaarde en wat behoeftige dame die met
de babysitterij en -wandelarij zo haar
oude dag iets minder troosteloos en ten
nutte poogt te maken. Verreweg het
grootste deel der vrouwelijke bevolking
van ons eigen flatgebouw werkt over
dag buitenshuis en voorzover die
vrouwen dan ook nog moeders zijn,
hebben ze alle zo'n vriendelijke oude
dame in hun dienst. Naarmate het aan
tal babys stijgt, stijgt ook het aantal
bejaarde dames dat je dagelijks op de
het bevriezen sterk in beweging kan
worden gehouden; het ijs wordt dan
zacht (door fijne kristallisatie) en schui
mig in plaats van massief. Een derge
lijk toestel bestaat uit een houten em
mer, waarin een goed vertinde bus zo
danig geplaatst is, dat ijs gemakkelijk
gedraaid kan worden. In de bus bevindt
zich een roertoestel .voorzien van spa
tels, waardoor de massa, die anders
tegen de wand zou vastvriezen, wordt
losgemaakt en met de rest van de ijs-
vla wordt vermengd. Het deksel sluit
over de bus heen en is voorzien van een
opening, waardoor de spil van het roer
werktuig naar boven uitsteekt. Een
beugel met zwengel is zodanig gecon
strueerd, dat bij het draaien de bus en
het roerwei-ktuig in tegengestelde rich
ting bewogen worden.
In een pan, geplaatst in een koud-
makend mengsel, kan men, onder af en
toe roeren, ook ijs maken, maar het is
duidelijk, dat men daarbij veel van het
koudmakend materiaal nodig heeft.
Tenslotte kan men ijs maken in de
laatjes van een koelkast, waarin men
anders water laat bevriezen tot ijs
blokjes.
Voor het maken van consumptie-ijs
is het meest gebruikte koudmakend
middel een mengsel van ijs en zout. Het
ijs wordt geklopt in stukjes ter grootte
van noten en gemengd met 1/3 gedeelte
van het gewicht van het ijs aan zout.
Men gebruikt bij voorkeur grof zout,
omdat dit minder vlug naar beneden
zakt en minder vlug oplost dan het ge
wone keukenzout, waarmee men zich
echter goed redden kan. Voor het ma
ken van V2 tot 3^ 1 ijs heeft men plm.
1V2 kg zout nodig. In een goed gemengd
en stevig aangestampt mengsel van ijs
en zout kan men een stei-ke afkoeling
De vla of vruchtenmassa, waarvan
men ijs wil maken, koud in de ijsbus
doen en deze ten hoogste tot op de helft
vullen. Het roertoestel, het deksel en
de beugel bevestigen en de ruimte
rondom de ijsbus vullen met het koud
makend mengsel. De verhouding hier
van goed bepalen. IJs en zout dooreen
mengen of afwisselend er in leggen en
telkens goed aanstampen. Zorgen dat
het ijs voldoende klein geklopt is, om
gemakkelijk naar beneden te kunnen
glijden. IJs en zout moeten een stuk
hoger staan dan de vla in de bus. Als de
emmer gevuld is, beginnen te draaien;
door het roeren wordt voorkomen, dat
zich een ijskox-st tegen de wand van de
bus afzet. Na 10 a 15 minuten bemerkt
men aan de weerstand, dat de massa
bevroren is. Dan de bus uit de emmer
nemen, het ijs en zoutmengsel op een
vergiet laten uitlekken. De deksel van
de ijsbus afvegen. Het ijs is nu nog niet
klaar voor het gebruik, het moet nog
minstens 1 uur r ij p e n om stevig te
worden. Dit rijpen geschiedt in de ijs
bus. Het ijs stevig aandrukken en zo
danig aisluiten dat er geen smeltwater
naar binnen dringen kan. Een ijsbus
sluit men het gemakkelijkst door met
reepje leukoplast de vorm dicht te plak
ken." De goed gesloten bus wordt weer
in de ijsemmer geplaatst en niet alleen
geheel omgeven met stevig aangestampt
ijs en zout, maar er ook ruim mee be
dekt. Het ijs zo tenminste 1 uur laten
staan.
Voor het openen moeten ijsbus of
ijsvorm met koud water afgespoeld en
afgedroogd worden om indringen van
zout water te voorkomen.
(Bewaart u dit stukje goed. Een vol
gende keer geven wij de bei-eiding van
diverse ijssoox-ten).
wimm
En nu we het toch over de bereiding
van ijs hebben, mag een plaatje van de
consumenten van dergelijke ijselijkhe
den niet ontbreken. Het zijn twee grap
pige Japannertjes, die evenals de jeugd
overal elders verzot zijn op het jongste
product van de ijscoman: de befaamde
„ijslollie".
Vandaag worden geen trouwringen
meer geslagen in de beroemde smidse
van Gretna Green in Schotland, waar
eens jeugdige, van-huis-weggelopen
verliefden in de echt konden worden
verbonden. Maar nog altijd staat de
oude smidse in de levendige belang
stelling van de toeristen en wel spe
ciaal in die van de verliefden en ver
loofden onder hen. Zij komen bij hon
derden naar Gretna. Maar ook talloze
gehuwde paren, die jaren her hier
het verbond voor het leven sloten,
komen op de verjaardag van hun hu
welijk herinneringen ophalen. Vele
bezoekers weten nog niet, dat sedert
1 Juli 1940 hier gesloten huwelijken
niet meer geldig zijn. Maar, Dick
Rennison, de man, die tussen 1927 en
1940 5000 paren in een wettige echt
verbond, troost het teleurgestelde
bruidje van 1952 met een.!., schijn
huwelijk. Hij komt onmiddellijk té
voorschijn met een sluier voor de
„bruid" en een hoge hoed voor de
„bruidegom". Rennison verklaart hen
tot man en vrouw als'ze elkaar de
hand reiken door een hoef-ijzer. De
pret achteraf is altijd enorm. Renni
son legt dan „boeten" op: elke lach
kost een penny en iedei-e kus(!) een
twopence! Al deze „boeten" komen
ten goede aan het Reddingswezen.
Maar het toeristenbezoek komt Gretna
Green zelf ook heel gelegen: het afge
lopen jaar kwamen 100.000 mensen
naar het plaatsje. Allen bezochten, de
smidse, gebruikten hun maaltijden in
het nabij gelegen restaurant .en koch
ten souvenirs, waaronder kostbare,
kleine aambeeldjes. Als Rennison een
slechte dag gehad heeft, pleegt hij op
de geestelijkheid af te geven, die ge
maakt heeft, dat de oude Schotse wet
ingetrokken werd, waarbij een paar
mocht trouwen voor het aambeeld, mits
één van beiden 21 dagen achtereen in
Schotland had vertoefd. Rennison haalt
graag herinneringen op aan huwelijken
bij kaarslicht en aan de vele roman
tische incidenten, die zich in zijn smidse
hebben voorgedaan. Hij herinnert zich
nog een oude dame, die opgaf 83 jaar
te zijn, haar bruigom was 81 zij
vroeg hem het huwelijk strikt geheim
te houden. „Ik wil niet dat de kinderen
het te weten komen", zei ze.
Op nevenstaande
plaat drie char
mante hoedenva-
riaties van vilt.
Het meest linkse
hoedje heeft een
veelkleurig boven
gedeelte en een
rand van witte
angorawol. Het
middelste hoofd
deksel is van wit t
wollen vilt met een f
ingelegde blauwe
wollen rand. De
rechtse vilthoed
heeft ter versiering
spelden en een
olijfgroen lint.
ADVERTENTIE
(OMO-Nieuwsdienst)
[Jmuiden, 23 Aug. Het kan niet genoeg
onder de aandacht van de Nederlandse
huisvrouw worden gebracht, dat het
nieuwe, wonderlijke wasmiddel OMO zich
van hard water totaal niets aantrekt. In
Gx-oningen, in Middelburg, in Amsterdam,
op het platteland of waar ook in Neder
land zijn 21 lepels OMO beslist voldoende
voor een wasketel van rond 30 liter. Wij
nemen dit voorbeeld omdat in Nedei'land
volgens statistische gegevens de doorsnee
wekelijkse grote gezinswas in een ketel,
teil of tobbe van dertig liter wordt ge
daan. Aangezien elk pak OMO 28 behoor
lijke (d.w.z. niet afgestx-eken) lepels koste
lijke OMO-korrels bevat, is het een
eenvoudig rekensommetje, dat er in het
gemiddelde Nederlandse huisgezin ïeaere
wasdag ten minste zeven lepels dat is
een-derde pak over is, voldoende voor
vele andere doeleinden, zoals het wassen
van wol of zijde en niet te vergeten de
dagelijkse afwas, enz. enz.
Dat is nu het grote, handen met geld be-
spax-ende, voordeel, waaraan OMO haar
onweerstaanbaar succes dankt en waarmee
het alle zuinigheids-records op wasgebied
glansrijk heeft geslagen. Geen ander was
middel verdient zozeer zijn plaats in de
keukenkast of onder het aanrecht. Gooi
dus nimmer ondoordacht of uit vastge
roeste gewoonte een héél pak kostbare
OMO-korrels in ketel, teil of tobbe. Kost
baar, omdat haar waskracht onovertroffen
is, kostbaar vooral ook omdat U er meer,
véél meer mee kan doen.
In OMO's devies is het woord „zuinig"
met goud omrand.
O. 27
Wanneer alle personen, die te Amster
dam wonen maar buiten de gemeente
werken, de stad zouden verlaten, en alle
forensen, die in Amsterdam werken, zich
aldaar zouden vestigen, zou voor een
woongelegenheid van ongeveer 42.000 per
sonen moeten worden gezorgd. Dit aantal
is het surplus van de werkforensen boven
de woonforensen met inbegrip van hun
gezinsleden. Voor deze bevolkingsaanwas
zouden ongeveer 12.000 nieuwe woningen
nodig zijn, neerkomend op een extra
stadsuitbreiding ter grootte van Amster
dam-Noord.
Het bureau van de statistiek der ge
meente Amsterdam heeft van het foren
senverkeer een pnalyse gemaakt. Geble
ken is daarbij, dat de Amsterdamse be
drijfstakken een bijzonder hoog percen
tage forensen onder haar employés tellen,
en voorts, dat de buiten hun woongemeen-
te Wérkende Amsterdammei-s merendeels
arbeiders zijn. De in Amsterdam werken
de forensen daarentegen zijn vooral em
ployés. Het grootste deel (66.8 procent der
mannen en 68.1 pi-ocent der vrouwen) van
deze laatste foi-ensen Komt uit de directe
omgeving, onder andere uit Diemen en
De scooter, een soort van middending
tussen bromfiets en het conventionele
motorrijwiel, wint ook bij het zwakke
geslacht veld. Hier is een nieuw model
Engelse scooter met zijn charmante
berijdster.
De gemeente Purmerend is voornemens
een obligatielening uit te schrijven van
1.300.000 met een looptijd van dertig jaar
tegen een rentepercentage van 4^ percent
De Amsterdamse Bank N.V. zal de uit
gifte der obligaties voor haar rekening
nemen.
Van de 1.300.000 worden 300.000 ge
bruikt voor woningbouw, 450.000 voor de
stichting van een Landbomvhuishoud-
school, 20.000 voor de bouw van een
schoollokaal, 25.000 voor de verbetering
van een gymnastieklokaal, 100.000 voor
de stichting van een openbare kleuterschool
en 85.000 voor de stichting van een zwem
bad annex badhuis. De resterende 320.000
zal worden benut voor de financiering van
investeringen, die thans nog met tijdelijke
kasmiddelen worden betaald.
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir. W. N. WODTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K 2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
Nieuwer Amstel, Zuid-Kennemerland
(waarbij Haarlem) en het Gooi. Voor de
inwoners van Amsterdam is vooral de
directe omgeving en de Zaanstreek als
werkgebied van betekenis.
Een indruk van het forensendom te
Amsterdam geeft ook het feit, dat ieder
tiende te Amsterdam werkend manlijk
gezinshoofd een forens is. Vele te Am
sterdam bij de ouders inwonende meisjes
werken buiten. Elk vierde meisje, dat
thuis woont en loonarbeid verricht, doet
dit buiten de Amsterdamse gemeentegren
zen. Het dagelijks forensenverkeer in cij
fers is: werkiprensen (buiten wonend, in
Amsterdam wei-kend) 20.500 mannen en
5.200 vrouwen; woonfoi'ensen (in Amster
dam wonend, elders werkend) 8.500 man
nen en 1.400 vrouwen.
Documentaire
Sedert vorige week Donderdag is een
filmploeg van de Amerikaanse filmmaat
schappij Paramount in Nederland aan het
filmen voor een documentaire over het le
ven en werken van de ideale sportsvrouw.
Daarvoor heeft men Fanny Blankers-Koen
gekozen.
De film wordt gemaakt door twee
Amerikaanse cineasten.
Men heeft Fanny als huisvrouw gefoto-
grafeerd, is met het gehele gezin naar
Zandvoort gegaan en men heeft haar op de
Amsterdamse sintelbaan laten lopen, kort
om, men heeft een volledig beeld van het
leven van Fanny trachten te geven.
Het volgend jaar, zo zeiden de cineasten,
willen wij terugkomen om een documen
taire te maken over de Nederlandse jach-
tenbouw en het zeilen.
Het bestuur van het gasbedrijf Zaan
streek-Waterland heeft de leden van de
algemene raad van het gasbedrijf een con
cept-overeenkomst ter goedkeuring voor
gelegd, die de voorzitter en de secretaris,
met de directie van de N.V. Koninklijke
Nederlandse Hoogovens en Staalfabrieken
te IJmuiden hebben aangegaan.
In de concept-overeenkomst verbindt het
gasbedrijf Zaansti-eek-Waterland zich mi
nimaal 35.000 kubieke meter gas en maxi
maal 60.000 kubieke meter van de Hoog
ovens per etmaal te zullen betrekken. Men
schat het totale verbruik van de 14 ge
meenten, die bij net gasbedrijf Zaanstreek-
Waterland zijn aangesloten op 17.500.000
kubieke meter.
Daarnaast houdt Zaandam nog de instal
latie voor watex-gas om het verbruik tij
dens de spitsuren op te vangen. Uitbreiding
van deze installatie dient echter in over
leg met de Hoogovens te geschieden, even
als de installatie van koolgas uit de be
staande gasfabriek te Zaandam. De daar
voor benodigde cokes zal door de Hoog
ovens worden geleverd.
Als de gasprijs per kubieke meter jaar
lijks is vastgesteld, zal het gasbedrijf Zaan
streek-Waterland bovendien nog een vaste
vergoeding van f 60.000 per kalenderjaar
moeten betalen.
In verband met het feit, dat op 31 De
cember 1953 de contracten aflopen tussen
de Hoogovens en de gasleveringsbedrijven
Velsen, Beverwijk en de kop van Noord-
Holland, is de mogelijkheid opengelaten in
de loop van 1954 overleg te plegen met de
directie over eventueel gunstiger prijzen,
vanaf 1 Januari 1955. De dan vastgestelde
prijzen zullen gelden tot en met 31 Decem
ber 1961.
De gasraad vergadert Woensdag 3 Sep
tember te Zaandam en zal dan beslissen
of het concept wordt aanvaard of niet.
vertaald uit het Engels.
22)
„Volkomen prettigherhaalde ze
langzaam. „Ik weet het eigenlijk niet.
Iedereen is erg vriendelijk tegen me, dat
wil zeggen degenen, die er niet boos over
zijn, dat ik aanwezig ben. Maar ik ben nog
niet helemaal aan het leven hier gewend
en ik zou willen, dat ik meer werk om han
den hadIk ben heus helemaal niet ge
schikt voor zo'n nietsnutten-bestaan."
Mark lachte. „Ik denk niet, dat het je
kwaad zal doen, voor een poosje. Verlies je
hoofd niet, dat is alles, en laat je niet dooi
de sfeer hier beïnvloeden. Als je je minder
goed mocht gaan voelen, bel me dan op,
dan geef ik je iets. Maar te oordelen naar
je partijtje tennis van vanmiddag ben je
in prima conditie."
Er heerste even een stilzwijgen tussen
hen, dat alleen verbroken werd door het
geluid van de paardenhoeven op de weg.
Toni voelde zich ontnuchterd. Er was ver
langen naar warme, liefderijke woorden in
haar geweest en alles'wat hij tot haar ge
zegd had, kwam- neer -óp een-advies om in
goede conditie te blijven. Ze moest ver
standiger worden! Ze had toch niet voor
niets zoveel met dokters samengewerkt. Ze
zou voortaan hun conversatie strikt zake
lijk houden.
„Hoe is Nigel? Gedraagt hij zich behoor
lijk tegenover je?", vroeg Mark opeens op
zulk een droge toon, dat het leek alsof
Olivia haar deze vraag stelde. Ze kon niet
weten, hoe deze vraag hem op de tong ge
brand had.
'„Nigel;herhaalde ze enigszins-ver
wonderd. „O, hij is heel aardig voor me.
Voor zover hij tegen iemand aardig kan
zijn. Hij weet echter, dat zijn grootmoeder
min of meer het bevel heeft gegeven, dat ik
als lid van de familie moet worden behan
deld. Het benauwt me soms wel eens. Ik
zou geloof ik, liever op een wat zakelij kei-
voet met de Burden-familie om willen
gaan."
„Nigel zal op een goede dag zéér ï-ijk
zijn," merkte Mark op om hierna onmiddel
lijk op andere onderwerpen over te gaan:
de geschiedenis van Miranda, de wonder
lijk gemengde bevolking, en de zonderlinge
patiënten, die hij vaak in de kliniek te be
handelen kreeg. Toni, die nog een lichte
ontstemming voelde, dwong zich naar zijn
verhalen te luisteren. Ze stelde intelligente
vragen over zijn werk en zijn onderzoekin
gen. Altijd kwam hij uiteindelijk op Lon
den terug, waar hij wilde gaan werken in
het ziekenhuis voor tropische'ziekten.
LondenAlle tropische schittering en
pracht van Flamingo Eiland deden deze
nuchtere jongeman niets. Het eiland be
tekende slechts een episode voor hem,
waarin hij nuttig werk in verband met zijn
onderzoekingen op het gebied van tropische
koox-tsen kon verrichten. Londen.... had
zijn hart, dacht Toni met een gevoel van
wrevel, waarover ze zichzelf verbaasde. En
ze vergat hem te bedanken voor de rondrit,
toen het rijtuigje hen weer bij de Club
terugbracht
Carlos was héél anders. Wanneer hij
alleen met Toni was, of in aanwezigheid
van Fisk en Nigel, liet hij haar geen ogen
blik vergeten, dat ze een jonge en zeer aan
trekkelijke vrouw was. Hij had bovendien
een Zuidelijk gevoel voor schoonheid en
altijd weer wees hij haar op diverse mooie
dingen, die op het eiland te bewonderen
waren. Hij vertelde haar de oude Spaanse
legenden op een manier, dat ze werkelijk
voor haar gingen leven. Er waren vele
legenden, die betx-ekking hadden op deze
streek, en Toni voelde, hoe ze onder beko
ring hiervan kwam. Terwijl de weken ver
streken, begon Engeland hoe langer hoe
verder af te lijken. Het leven daar begon
saai en grauw en oninteressant in haar
ogen te worden. Het fellere leven in de tro
pische sfeer van Floriana scheen veel op
windender te zijn en Carlos speelde hierin
een rolHij gaf haar dat wonderlijke
gevoel, dat alles anders voor haar was ge
worden, en dat zij zelf een opwindende be
langwekkende en vooral mooie vrouw
wasToni hield zichzelf voor, dat het
alleen zijn Zuidelijke beleefdheid tegenover
de vrouw in het algemeen was, maar des
alniettemin voelde ze zich opbloeien onder
zijn attenties, zoals een bloem opengaat in
het zonlicht. Er was geen zakelijke reden,
waarom hij vriendelijk tegen haar zou zijn.
Zijn positie op Floriana was verzekerd en
Olivia kon hèm moeilijk bevolen hebben,
aardig tegen haar te zijn. Toni vond het
prettig om door hem in tegenstelling tot
de Burden-familie, die haar alleen maar
duldde eei-lijk en openlijk bewonderd te
worden. Zelfs Fisk, die ze het aardigst van
allemaal vond, was alleen maar in haar ge-
interesseerd, omdat ze een verpleegster was,
die over de medische studie met hem kon
praten en bij zijn grootmoeder kon pleiten
voor zijn dokters-carrière.
Paul mocht haar ook graag lijden, maar
aangezien ze geen speciale belangstelling
voor muziek had, bestond ze toch niet reëel
voor hem. De oude mevrouw Burden vond
Nigel kennelijk een geschikte kameraad
vqor Toni, maar deze was alleen maar
uiterlijk gehoorzaam aan zijn grootmoeder
door Toni mee te nemen naar danspartijen,
zwemfeesten en dei-gelijke. Nigel was diep
in zijn hart niet op haar gesteld, dat voelde
ze instinctief. Olivia had hem waarschijn
lijk gedreigd, dat. ze hem zou onterven, als
hij niet attent tegenover haar verpleegster
was. Daartoe was de oude tyrannieke
vrouw heel goed in staat. Nu ze een week
of zes op Floriana gewoond had, besefte
Toni- maar al te goed, dat er in Olivia's
verhalen enige waarheid school. De Bur
dens wachtten, met uitzondering van Fisk
en Paul, met brandend verlangen op de
erfenis. Ze waren niet alleen jaloex-s op
elkaar, maar ook op haar, de Engelse ver-
pleegstei-, en op iedereen, die een bedrei
ging zou kunnen vo-men voor hun grote
verwachtingen in dit verband. Mr. Abbot,
de verdroogde Engelse notaris uit Miranda,
was, sinds haar terugkeer uit Engeland, al
op zijn minst driemaal op Floriana ont
boden om iets in Olivia's testament te ver
anderen. Toni haatte de sfeer van afgunst
en wantrouwen, die slechts verbox-gen ging
onder uiterlijke beleefdheid, wanneer
Olivia persoonlijk aanwezig was. Ze besefte
echter, dat het grotendeels Olivia's eigen
fout was, dat de situatie zo was geworden.
Ze was een tyran en hield hen allen aan
het lijntje met haar grillen. Als ik een der
gelijk fox-tuin te verdelen had, dacht Toni
geamuseerd, zou ik het bij mijn leven weg
geven en mijn laatste levensjai-en in een
kring van zonnige mensen gelukkig willen
doorbrengen.Maar zoiets zou Olivia na-
tuui-lijk haar machtspositie over de familie
kosten! Ze zou dan een oude, invalide
vrouw zonder meer worden, die tè lang
leefde
Toni vond Carlos' gezelschap zéér op
wekkend. Ze voelde, dat hij bijzonder op
haar gesteld was, en omdat hij haar altijd
behandelde alsof ze iets buitengewoons was,
was ze ook inderdéad in zijn tegenwoordig
heid aantrekkelijker dan ze in het gewone
leven al was. Ze voelde zich gevleid door
zijn attenties. Maar vóór de avond van het
ongeluk, had ze er geen idee van, dat Cai--
los van haar hield
HOOFDSTUK 13
Het was een zwoele avond en er dreigde
storm. Desalniettemin kwam Carlos toch
met Sharra, het paard, waarop Toni de
laatste tijd altijd reed, voorrijden, en
lachend hielp hij haar opstijgen.
„Ik vond het vroeger altijd vreselijk als
een vrouw anders dan in het dameszadel
reed," zei hij vi-olijk. „Ik ben nu eenmaal
ouderwets, maar ik moet toegeven, dat
jouw zit in het normale zadel perfect is!"
„Ik heb heel wat geleerd in de afgelopen
weken," antwoordde Toni lachend. „Zowel
over eilanden, als paarden en mensen
„Misschien ook iets over jezelf?", voegde
Carlos er aan toe, terwijl hij op zijn eigen
vurige paard klom.
Zoals ze daar naast elkaar de opx-ijlaan
uitreden, vormden ze een opvallend knap
paar. Olivia, die uit haar raam naar hen
keek, constateerde dit met een mengeling
van gevoelens, evenals Juanita, die vol er
gernis naar buiten staarde. Olivia had de
gewoonte in tegenwoordigheid van het
dienstmeisje te praten, alsof dit slechts een
stuk meubilair was. „Nigel is een stomme
ling," mopperde ze hardop. „Stel je voor,
dat hij het prettiger vindt eenden te schie
ten dan met zo'n knap meisje uit rijden te
gaan! Carlos of die jonge dokter zullen haar
inpikken en hij zal zijn enige kans, om een
behooi-lijke vrouw te krijgen, verspeeld
hebben.
(Wordt vervolgd).
