HAARDEN
KACHELS
Vlucht uit de arena
Agenda voor
Haarlem
Sprookjes komen tot leven
in een idyllische omgeving
Gereformeerde Kerk en I.C.C.C.
Kinderen spelen
en luisteren
Heemstede
8
In de Haagse Tovertuin
Brieven van een Franse huisvrouw
KERKELIJK LEVEN
Vee- en kaastentoonstelling
in Gouda geopend
EDDEC nationale producten
Cn 11 kV van wereldnaam
Radio Wasmachines
Stofzuigers Wringers
Televisie Vloerwrijvers
FEUILLETON
Flamingo Eiland
door Dorothy Quentin
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1952
^Öoor de*U
„Heel lang geleden leefde er eens een molenaar die drie zonen had. Toen hij stierf,
kreeg de oudste zoon de molen, de tweede kreeg een ezel en voor de jongste zoon
was er niets anders over dan een kat. Maar een wonderlijke kat, die praten kon.
„Treur maar niet, meester", miauwde ze. „Geef me een zak en een paar laarzen,
dan gaan we de wijde wereld in
Op een omgevallen boomstam onder
het groen gebladerte van het sprook
jesbos ('s-Gravenhage's voormalige
Filmstad) zitten muisstil en met een
oor gelegd tegen een prachtige rood
met wit gespikkelde paddestoel, twee
jongens en een meisje. Ze kennen het
sprookje, dat door een onzichtbare
stem wordt verteld, de geschiedenis
van de Gelaarsde Kat en de Markies
van Carabas. allang, maar zij kunnen
het steeds weer horen. En waar is het
heerlijker om het te beleven dan in
een echt bos?
Dat heeft de organisator van de
Sprookjestuin (gelegen nabij de Be-
noordenhoutse weg in het park „Oos
terbeek"), de heer K. J. de Winter,
ook gemeend. Hij wilde kinderen
èn ouderen, die zich nog kunnen be
geven naar de wereld van schone dro
men gedurende de vacantiemaan-
den iets anders verschaffen dan het
meer luidruchtige vermaak in speel
tuinen en op kermissen. In deze
sprookjestuin wordt, niet overdreven,
het gevoel van jong en oud voor de
artistieke waarden in het leven gevoed.
Voor de kinderen geschiedt dit tamelijk
primitief door middel van huisjes, die
zij kennen uit de sprookjes. Zij kun
nen nu in werkelijkheid het peperkoe
kenhuisje, het paleis, waarin Doorn
roosje sliep, het verblijf van de Sneeuw
koningin. het Straatje van Hameln, en
vele andex-e dingen uit de verhalen,
zien.
's Middags en 's avonds krijgen de
huisjes beworiers. Dan loopt de burge
meester van Hameln met de ambts
keten om, dan verschijnt een charmante
Domoor, als vlotte boerenjongen ge
kleed met een echte zwaan. Kortom, in
alle huisjes is er dan leven. Schoolkin
deren hl. voeren er fragmentarisch de
sprookjes als toneelstukjes op. Die
stukjes zijn vrij kort, zodat de jeugdige
toeschouwers niet te lang behoeven stil
te staan en hun weg kunnen vervolgen
'langs de andere plaatsen waar gespeeld
wordt. De voorstellinkjes worden na
melijk vex-scheidene malen achter el
kaar herhaald. Zo kan men dus tijdens
één rondwandeling alle sprookjes zien
opvoeren. Vermeld dient te worden, dat
er een enorme reus op een heuvelachtig
In dit huisje, opgebouwd in de Sprook
jestuin in Den Haag, zijn Hans en Griet
je te zien. De heks is er ook, maar die
zit achter de tralies verder buiten het
huisje.
eilandje in de vijver ligt uitgestrekt, die
hoox-baar snurkt en zichtbaar adem
haalt.
Op een open plek in het bos, dicht
bij de vijver, staat een marionetten
theater, een volmaakt miniatuurtoneel
met daarvoor een amphitheater in de
openlucht.
's Avonds, wanneer duizenden kleine
lampjes in allerlei kleux-en de weg wij
zen door dit sprookjesbos, wanneer de
vijver met hoog opspuitende fontein in
schijnwërperlicht is gezet, dan is dit
betoverde land wel het allermooiste. Het
Ali Baba-restaurant, in Oosterse stijl,
biedt niet alleen.overdag ruimschoots
plaats voor vermoeide bezoekers, des
avonds vormen zijn stoelen de tribune
voor de waterballetten van de danse
res Han Rijnbeek en haar gezelschap.
Deze domoor ziet er niet zo dom uit,
vindt u wel? Toch werd hij door zijn
ouders, die in het sprookjesbos wonen,
voor dom versleten. Maar hij was goed-
hartiger dan zijn broers en daarom was
het geluk hem gunstig gezind. Bij het
omhakken van een boom vond hij een
gouden zwaan. Zwaan kleef aanwerd
zijn spreuk. En de rest weet u natuur
lijk wel.
(Van onze Parijse medewerkster)
BARCELONA, Augustus 1952
Van Aix-en-Provence waarover ik u
een vorige maal iets schreef, zijn we
nog wat verder afgezakt in Zuidelijke
richting, en wel tot Barcelona. In de
stx-aten van Barcelona rijden deze dagen
heel veel auto's met Franse nummer
borden en ook wel een aantal Neder
landse wagens.
Maar die laatste toch veel minder dan
vorig jaar, gevolg waarschijnlijk van de
verhoging der visa-kosten, 'die voor ons
nu plm. 30 gulden bedragen. Ook in ons
hotel logeerden talrijke Fransen, die
zich evenals wij verbaasden over de
lage prijzen, de Hitte en de olielucht (die
overal doordringt en die je bijna snijden
kunt). Sinds de Fransen door hebben
dat de Spanjaarden hun francs tegen
een redelijke hoeveelheid peseta's wil
len ruilen, stromen zij bij Perpignan de
De Sprookjestuin bij avond. Overal
twinkelen lichtjes en bundels schijn
wërperlicht waaieren over de vijver,
waar de fontein spuit en waar op het
vlot balletten worden gedanst.
gx-ens over. Spanje is voor hen 't enige
land waar ze nog op een koopje vacan-
tie kunnen vieren. Maar bij die vacantie
blijft 't niet. Geen douane is clementer
en nonchalanter dan de Spaanse
en je kunt dan ook meenemen wat je
maar wilt. Bijzonder druk hebben 't
vooral de Spaanse kleermakers. In hun
étalages slaat in 't Frans aangekondigd
dat een costuum tegen 'n px-ijs waar je
in Parijs net een interlockje voor hebt,
in 48 uur klaar is en wat voor een
costuum! De Fransen maken van die
aanbiedingen dan ook 'n dankbaar en
druk gebruik
Ook mijn echtgenoot kon de verlei
ding niet weerstaan 'en 't duurde niet
lang of hij liep als een Spaanse pauw
in een costuum van een enigszins op
vallende snit te pronken.
Bij aankomst had hij het gewaagd in
ren short over de rambla van Barcelona
te wandelen. Maai-- die stunt werd niet
zo erg op prijs gesteld door de fiere Ca
talanen. Een Spanjaard loopt nimmer in
een korte broek en hij houdt ook zijn
jasje aan tot hij naar bed gaat. De
Spaanse dames gaan eveneens zeer zedig
gekleed en blote armen en benen heb ik
van hun kant nagenoeg niet gezien.
Zelfs aan zee dragen de Spaanse
dames en hei-en nog antieke buiten
model badpakken; met mouwen en pij
pen er aan.
De Spanjaarden zijn bijzonder vrien
delijke en hoffelijke mensen. Als je
bij ze wordt uitgenodigd, zegt de gast
heer al vóór je de drempel overschrijdt:
„Weest welkom, het huis is voor u". En
als je op straat iemand de weg vraagt
kun je er zeker van zijn, dat die persoon
je niet eerder loslaat, voor hij je aan het
gewenste adres heeft afgeleverd. Tijdens
ons verblijf in Barcelona kwamen wij
op de onzalige gedachte een stierenge
vecht bij te wonen. Wij zijn, zoals ge
weten zult, nogal sentimentele lieden en
kunnen ons bij voorbeeld nooit weer
houden wespen, die in 't water gevallen
zijn weer op 't droge te brengen. Ook
tx-appen wil voor geen geld op een voort-
kruipende stilstaande rups. Maar we
meenden Spanje toch niet te kunnen
verlaten aleer een corrida te hebben
meegemaakt. Toen we dat tegenover
onze gastheer hadden opgemei-kt. nodig
de deze ons onmiddellijk uit tot de voor-
stelling die juist die dag plaats moest
vinden.
Barcelona telt twee arena's, één die
7000 toeschouwers kan bevatten en een
De mode-ontwerper Ian Meredith heeft
zich laten inspireren door de costuums
welke gedragen worden in de film ,.De
ernst van Ernst", naar het stuk van
Oscar Wilde. Rechts op de foto ziet u
de kanten japon met bijpassende parasol
die door Joan Greenwood in de film
wordt gedragen. De moderne japon
(links) kant over crème-kleurige
katoen, is gebaseerd op de rechtse.
andere waar plaats is voor 30.000 per
sonen. Op één van de kleurige affiches
stond dat zes welgebouwde en dappere
stieren („bx-avos toros") in de arena de
strijd zouden aanbinden met drie min
stens even dappere torero's.
De corrida begon 's avonds om 6 uur.
.Alles begint meestal te laat in Spanje,
maar een stiei-engevecht vindt precies
op de aangegeven tijd plaats. Een orkest
speelde passo-dobles, aangevoei'd door
een heer met een sigarenpe.uk in z'n
mondhoek gekleefd.
Klokslag zes uur sprong een jong en
argeloos stiertje de arena binnen, die
zichtbaar van de prins geen kwaad wist
en er dan ook helemaal niet vechtlustig
uit zag. Boosaardig uitziende kerels te
paard, de z.g. picadoi-s, begonnen toen
het beest te steken met ijzex-en pieken in
de rug, terwijl andere helpers met doe
ken de stier tot vechtlustige gevoelens
px-obeerden op te hitsen. Een wasbleke
toreador draaide op 't slot met coquette
en angstige pasjes om het gekwelde dier,
een zwaard achter een rode doek ver
bergend. Ik vond het een afschuwelijke
aanblik en vluchtte de ai-ena uit, terwijl
ik de picadors, torero's en matadors naai
de maan wenste en alle stieren ter we
reld in een pi-eltige geurige stad of in
een aangename groene weide.
Onze gastheer verontschuldigde zich:
zelf hield hij helemaal niet van deze
bloedbaden, zei hij en om ons weer met
Spanje te verzoenen stelde hij een be
zoek voor aan het Spaanse dorp, waar
over ik u dan volgende week wat ver
tellen zal.
ÈVE
Aan de Generale Synode der Gerefor
meerde kerken in Nederland is door daar
toe aangewezen deputaten een meerder
heidsrapport uitgebracht omtrent de In
ternational Council of Christian Churches
(I.C.C.C.) Er wordt overwegend bezwaar
gemaakt tegen aansluiting van de Geref.
kerken bij deze organisatie.
Reeds eerder wezen we er in deze ru
briek 'op, dat de Gereformeerde kerken in
Nederland niet zijn aangesloten bij de
Wereldraad van Kerken. De vraag doet
zich thans voor of wél aansluiting gewenst
is bij de I.C.C.C., een organisatie, die haar
leden telt onder die kerken, die öf van
oordeel zijn, dat de grondslag van de We
reldraad niet juist is, öf dat deze niet vol
doende wordt gehandhaafd. De bedoelde
deputaten hebben nu een meerderheids
rapport, dat o.m. in „De Strijdende Kerk"
is gepubliceerd, uitgebracht waarin, zoals
reeds werd opgemerkt, geadviseerd wordt
tot niet-aansluiting bij de I.C.C.C.
Van belang is het natuurlijk te weten,
welke gronden hiertoe aanleiding hebben
gegeven. De deputaten, de heren dr. G.
Brillenburg Wurth, ds. Joh. C. Brussaard,
dr. H. N. Ridderbos en ds. Y. K. Vellenga
waren het wat de conclusie betreft, ge
heel met elkaar eens. Ten aanzien van de
motieven bestond in zoverre verschil van
mening, dat ds. Vellenga deze niet geheel
onderschreef. Er zijn, voereii deputaten
aan, vier bezwax-en tegen aansluiting bij
de I.C.C.C.
De voorbereiding voor een zodanige be
langrijke stap, gesteld dat zij zou moeten
worden gedaan, wordt onvoldoende ge
acht. De gegevens, die verstrekt zijn wor
den niet voldoende veelzijdig genoemd.
Een tweede bezwaar tegen aansluiting
bij de I.C.C.C. acht men de houding, die
deze ox-ganisatie aanneemt ten aanzien van
de Wereldraad van Kerken en de daarbij
aangesloten kei-ken.
Hierbij komt nog, dat een dergelijke
houding ook geëist wordt van de bij de
I.C.C.C. aangesloten kerken.
De I.C.C.C. keert zich vaak op felle
wijze tegen de Wereldraad. Waar de laat
ste zijn grote meetings houdt, daar treedt
ook de I.C.C.C. op in tegen vergaderingen.
De I.C.C.C. weigert tot haar gemeenschap
toe te laten de kerken, die bij de Wereld
raad zijn aangesloten. De deputaten menen,
dat de Geref. kerken onjuist zouden han
delen als zij een zelfde aanvals- en strijd-
houding zouden gaan aannemen. Zij vin
den, dat, al bestaat er bij de Geref. ker
ken overwegend bezwaar om toe te treden
tot de Wereldraad, dit niet wil zeggen, dat
men geroepen is de Wereldraad zoveel
mogelijk tegen te staan.
Verder staat vast, dat de Geref. kerken
zeker niet verplicht zouden kunnen wor
den de band door te snijden of te weige
ren met iedere kerk of groep Van kerken,
die anders denken over de Wereldraad dan
de Geref. kerken zelf en daarbij zijn aan
gesloten. Deze eis vloeit namelijk voort uit
de bepalingen van toetreding tot de I. C.
C. C. Alleen hiei-om reeds acht men deze
aansluiting ongewenst en onverantwoord.
Een ander bezwaar tegen deze aanslui
ting is, dat de organisatie van de Zending
der Geref. kerken er door in moeilijkhe
den zou worden gebracht. Ook met de
Internationale Zendingsraad wordt name-
Onder grote belangstelling en in tegen
woordigheid van de Canadese landbouw-
attaché, de heer C. J. Small, de Italiaanse
landbouwaltaché, de heer Lorenzo Tozzoli,
de Zuid-Afrikaanse handelssecretaris, de
heer Th. Théron, de Franse handelsaltaché,
de heer J. Levacher en de vertegenwoor
diger van de Bx-itse ambassade, mi\ P. C.
D. Sargeant, opende de directeur-generaal
van de landbouw, ir. A. W. van der Plas-
sche, gisteren in Gouda de tweede Goudse
vee- en kaastentoonstelling, in het kort de
„Govcka" genoemd. Vorig jaar is deze ten
toonstelling op initiatief van de Commissa
ris van de Koningin in de provincie Zuid
holland, mr. L. A. Kesper voor het eerst
gehouden. De belangstelling voor deze
tweede „Goveka" was groter dan vorig
jaar. Gistex-en moesten de keux-meesters
over niet minder dan 640 dieren hun oor
deel uitspreken. Hieronder waren 235 run
deren, 90 paarden, 131 varkens, 134 schapen
en 69 geiten en bokken, de beste dieren uit
de Goudse stx-eek, die uit een zeer strenge
selectie als tentoonstellingsmateriaal naar
voren zijn gekomen.
ADVERTENTIE
Verlang dit rrierk van Uw handelaar.'
lijk door de I.C.C.C. iedere relatie ver
worpen. Nu is het zo, dat de Geref. ker
ken als lid van de Nederlandse Zendings
raad ook een zekex-e relatie tot de Inter
nationale Zendingsraad hebben aanvaard.
Toetreding tot de I. C. C. C. zou
betekenen, dat de band met de Ne
derlandse Raad zou worden verbro
ken. Zou men er nog in slagen een tussen
weg te vinden dan zouden zeker toch grote
moeilijkheden ontstaan. Van belang is het
nog te weten, dat door de Generale Zen-
dingsdputaten der Geref. kerken grote
waarde wordt gehecht aan deelneming aan
de Ned. Zendingsraad.
In de laatste plaats wordt bezwaar ge
maakt tegen toetreding tot de I.C.C.C.
omdat door het nemen van een dergelijk
besluit verkeerde tegenstellingen in de
Gex-ef. kerken zouden kunnen worden op
geroepen.
Nu men noch bij de Wereldraad noch
bij de I.C.C.C. is aangesloten kunnen de
voorstanders van toetreding van de Geref.
kerken tot de Wereldraad zich wel neer
leggen bij het besluit om dit niet te doen.
Zou men zich nu echter gaan aansluiten
bij de I.C.C.C. en zich hierdoor dus tegen
de Wex-eldraad kex-en dan zouden zich wel
eens moeilijkheden kunnen gaan voordoen.
In „De Strijdende Kerk" wordt er ver
der nog op gewezen, dat de Geref. kerken
zeer veel leden tellen die tegenstander van
aansluiting bij de Wereldraad zijnde, ook
beslist geen toetx-eding tot de I.C.C.C.
wensen.
ZONDAGSDIENSTEN
De Zondagsdiensten voor artsen worden
morgen waargenomen door dr. P. M. v. d.
Gugten. Heemsteedse Dreef 37, tel. 39903 en
dr. A. L. C. v. Lier, Pieter Aertslaan 6,
tel. 39875.
Wijkverpleging: Zuster P. Mantz, Camp-
laan 17.
Geopende Apotheek, ingaande Zaterdag 18
uur, Apotheek Schotsman, Binnenweg 206
208, tel. 38320.
ADVERTENTIE
vanaf ƒ3.50 p. w.
vanaf ƒ1.50 p. w.
raj
Floresstr.is ffiarleffl1oLi6548
bij het Soendaplein
ZATERDAG 30 AUGUSTUS
Stadsschouwburg: ...Waarom jok je Chérie"
(Comedia), 8 uur. Frans Hals: „De nacht is
mijn koninkrijk", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Spaarne: „De Leeuwenkuil" en „De roof
vogel", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Twintig jaar op wacht", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Toen stond de aarde
stil", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Een man
in een wit pak", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Fanfan la Tulipe", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Lido: „Andalusië", 14 jaai", 7 en 9.15
uur. City: „Niet gewenst", 18 jaar, 7 en
9.15 uur.
ZONDAG 31 AUGUSTUS
Stadsschouwburg: „Waarom jok je Chérie?"
(Comedia). 8 uur. Frans Hals: „De nacht is
mijn koninkrijk", alle leeft., 2. 4.30, 7 en 9.15
uur. Rembrandt: Zondagmorgenvoorstelling
„Een onvergetelijke melodie", 11 uur. „Toen
stond de aarde stil", 14 jaar 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Spaarne: „De Leeuwenkuil" en „Roof
overval". 14 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Mi
nerva: „Twintig jaar op wacht", alle leeft.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uui\ Palace: „Een man in
een wit pak", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Luxor: Journaalvoorstellingen, 10.30,
11.30 en 12.30 uur. „Fanfan la Tulipe", alle
leeft.. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Het on
schuldige blondje", 14 jaar, 10.30 uur. „An-
dalusië". alle leeft.. 2. 4.15, 7 en 9.15 uur.
City: „IJscotoeristen", 10.30, 2.15 en 4.30 uur.
„Niet gewenst", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
MAANDAG 1 SEPTEMBER
Frans Hals: „De nacht is mijn koninkrijk",
alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De
leeuwenkuil" en „De roofvogel", 14 jaar,
2.30. 7 en 9.15 uur. Minerva: „Twintig jaar op
wacht", alle leeft.. 2.30 en 8.15 uur. Rem
brandt: „Toen stond de aarde stil", 14 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Een man in een
wit pak", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: Journaalvoorstellingen, 10.30, 11.30
en 12.30 uur. „Fanfan la Tulipe", alle leeft.,
2, 7 en 9.15 uur. Lido: „Andalusië". alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „IJscotoe-
x-isten", alle leeft., 10.30, 2.15, 4.30, „Niet ge
wenst", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
vertaald uit het Engels.
23)
Maar hoe kon ze verwachten, dat Mark zou
merken, dat zij zijn hulp dringend nodig
had op dit moment, dat ze zich in zeker op
zicht al aan een andere man gebonden
had
„Ik weet nog helemaal niet, wanneer we
zullen trouwen, Mark," antwoordde ze
langzaam. „Begrijp je, ik heb Carlos be
loofd er nog met niemand over te spreken,
behalve met jou
„Allemensen, waarom?"
Mark keek haar fronsend aan. Zijn ge
voel van onbehagen nam toe. Hij dacht aan
de zorgelijke blik, die hij op Toni's gezicht
gezien had, toen ze alleen naar de rivier
zat te starenZo'n uitdrukking paste
niet op Toni's gewoonlijk vrolijke gezicht
je! Hij hoopte, dat ze zich niet dwaas had
gedragen ten opzichte van Carlos. Maar
onmiddellijk wees hij deze gedachte ver
ontwaardigd van de hand. Een meisje met
zulke eerlijke ogen en zo'n open lach was
daartoe niet in staat! Toch was hij er van
'overtuigd, dat ze bezig was een verkeerde
stap te doen. Droogjes merkte hij op: „Ge
heimhouding lijkt soms héél romantisch,
Toni, maar vind je het eigenlijk niet on
nodig?"
Ze zuchtte. „Ik ben het met je eens, ik
vind het afschuwelijk. Het lijkt achterbaks
en heeft iets van al het geïntrigeer in de
Burden-familie. Maar Carlos heeft het idee
fixe, dat Olivia mij met Nigel wil laten
trouwen.
„In dat opzicht slaat hij de plank niet
mis," zei Mark langzaam. Olivia had van
haar wensen in deze richting geen geheim
gemaakt. Bij zijn laatste bezoek had ze
hem haar illusies overduidelijk gemaakt,
als wilde ze hem waarschuwen niet op ver
boden terrein te komen
„Och, het is natuurlijk onzin. Mevrouw
Burden heeft veel te veel verstand, dat ze
zal denken, dat één behoorlijke vrouw met
iemand als Nigel zou willen trouwen."
Toni's stem klonk verontwaardigd.
„Vergeet niet zijn half millioen dollar en
zijn grote bezittingen!", zei Mark, lachend
naar haar verontwaardigde gezichtje kij
kend. „Pieker er niet over. Toni. Wees ge
lukkig met Carlos, als je dat wilt. Je bent
niet door mevrouw Burden gekocht!"
„Ik weet het. Ik heb hem dat ook ge
zegd. Maar Carlos is er van overtuigd, dat
ze hem zal ontslaan, als we haar iets over
onze gevoelens voor elkaar vertellen. En
dan krijgt hij maar zo niet weer een andere
goede baan. Hij wil dus, dat we wachten
met iets te zeggen tot haar 80ste verjaar
dag, waarna ik vrij zal zijn, en in de tus
sentijd wil hij informeren bij andere onder
nemingen."
Nu had ze hem tóch alles verteld. Toni
voelde iets van.schaamte en ze wist niet
goed waarom. Er heerste stilzwijgen tussen
hen en alleen het geluid van het onrustig
stromende water in de rivier en het geroep
van een enkele overvliegende vogel ver
braken de stilte. Hel sjirpen van de cicaden
was iets waaraan je op het eiland zd ge
woon raakte, dat je het eigenlijk niet meer
hoorde. Er was geen wind, zodat de palm
bomen zich niet verroerden. Het leek alsof
alle wind door de storm van de afgelopen
nacht opgebruikt was.
„Ik begrijp het," zei Mark tenslotte lang
zaam. „Wel, Toni, pas goed op jezelf, dat
is alles wat ik je te zeggen heb op het ogen
blik. Je ziet er slecht uit vandaag, maar
waarschijnlijk is dat natuurlijk na je val
en de storm van vannacht, waardoor je
slecht geslapen zult hebben. Was je bang
voor de storm?"
„O nee, ik vond het enig! Als ik niet zo
stijf en pijnlijk was geweest, was ik uit
mijn bed gekropen om buiten te kijken."
Hij laclxte en ti'ok haar van de boom
stronk omhoog. „Dat zou niet erg verstan
dig zijn geweest! Waarschijnlijk had je een
zware cocosnoot op je hoofd gekregen en
was het met je gedaan geweest. Ik raad je
aan, het een dag of twee wat kalm aan te
doen. Het regenseizoen is nu begonnen en
mevrouw Burden zal waarschijnlijk wel
last van rheumatiek krijgen. Dan zal er
werk voor je aan de winkel zijn."
Ze voelde zich opgelucht, dat hij met
haar sprak alsof er niets gebeurd was. Ze
antwoordde met grote oprechtheid: „Ik zal
het heerlijk vinden om weer eens écht werk
te doen. Ik bedoel niet, dat ik het prettig
vind, dat de oude vrouw ziek wordt, maar
ik verlang naar werk. Ik ben dit soort
leven van nietsdoen niet gewend. Het werkt
verkeerd op me!"
Samen liepen ze in de richting van het
huis. Mark lette, zonder dat ze het merkte,
op Toni's manier van lopen. Toen ze bij
.het huis aankwamen, zei hij luchtig: „Ik
zal je een middeltje sturen om je stijfheid
kwijt te raken. Neem een lekker warm bad,
Toni, en ga weer naar bed. Wees verstan
dig! Ik ga er nu vandoox-, voordat de aan
minnige Phoebe me in de gaten krijgt. Ik
kan vanmorgen niets meer hebben. Goeden
dag."
Ze beantwoordde zijn groet met een gliijx-
lach, maar inwendig voelde ze zich onzeker
en weinig op haar gemak. Ze liep de patio
over en had de indruk, dat uit de vele
ramen diverse ogen haar volgden.
HOOFDSTUK 16
Toni herstelde spoedig helemaal van de
gevolgen van het ongeval. Toch was mede
door deze gebeurtenis Toni's leven op Flo-
riana veranderd. Niet alleen was er haar
heimelijke gebondenheid aan Carlos, welke
haar steeds onwerkelijker voorkwam, om
dat ze hem de volgende dagen haast nooit
onder vier ogen zag, maar ook merkte ze
een zekere verandering in de houding van
de Burden-familie ten opzichte van haar.
Olivia toonde hoe langer hoe duidelijker,
dat ze dol op Toni was en gedurende de
ochtend- en avondmassage, welke het meis
je haar gaf, sprak ze op vertrouwelijke
toon, zonder enig cynisme, over allerlei
onderwerpen met haar. Ook vroeg ze Toni
uit over haar eigen familie en haar leven
in Engeland en uit haar vragen sprak wer
kelijke belangstelling, niet louter nieuws
gierigheid. Toni sprak graag over haar
familie en over het hospitaal, waar ze ge
werkt had. Het wax'en dierbare onderwer
pen voor haar.
„Ik begrijp, dat je naar huis verlangt en
uitziet naar het ogenblik, dat je termijn om
is," merkte Olivia op een morgen op, en
haar stem klonk enigszins teleux-gesteld.
„Je bent tè nuchter en verstandig om je
door Flamingo Eiland te laten inpalmen."
„Ik ben helemaal niet nuchter en ver
standig en ik verlang er helemaal niet naar
om hier weg te komen," antwoordde Toni
zo luchtig mogelijk, terwijl ze uit het raam
naar de regen keek, die de wereld in een
sluier scheen te hullen. „Maar ik vind deze
vochtige hitte moeilijk te verdragen, ik kan
veel beter tegen de zonnige warmte
„Dat begrijp ik," zei Olivia vriendelijk.
„Vochtige hitte is altijd minder prettig,
vooral als je er niet aan gewend bent. Zelfs
voor ons, die hier altijd gewoond hebben,
is het nog een aanslag op onze zenuwen.
Bovendien doen al mijn gewrichten pijn
door het vocht. Je zult ook last van dat
lange haar hebben, waarom laat je het niet
korter knippen? Dat is veel frisser!"
Toni keek verwonderd op. Olivia had
zelf een enorme massa haar, die ze met veel
zox-g kapte. Juanita deed er èn 's morgens
èn avonds een half uur over om het in orde
te brengen. Ik heb er nog nooit over ge
dacht," antwoordde Toni aarzelend. „Mijn
vader houdt er van dat ik mijn haar vrij
lang draagTerwijl ze dit zei, voelde
ze opeens het vele haar, dat laag in haar
hals viel, ais een last, die ze eigenlijk in
deze hitte kwijt moest raken.
„Vraag Rita het adres van een goede
kapper in Miranda," adviseerde Olivia. „En
nu nog een andere vraag: wat is je eerlijke
indruk van ons eiland?"
Toni lachte. „Dit is geen eenvoudige
vraag, die maar zo één, twee, drie te be
antwoorden is. Er zijn hier dingen, die ik
heerlijk vind, maar er zijn ook dingen, die
ik haat."
Olivia grinnikte, terwijl Toni haar voor
zichtig in haar rolstoel hielp. „Dingen, of
bedoel je mensen?", vroeg, ze. „Op jouw
leeftijd zijn het waarschijnlijk mensen, die
een grotere rol spelen. Ik wilde je vragen,
aardig tegen Nigel te zijn. Ik weet, dat hij
soms een onaangename indruk maakt, maar
er moet toch ook iéts goed in hem steken
en hij is dol op jou. Misschien zou jij iets
van hem kunnen maken
(Wordt vervolgd).
