HARRIS blijkt onbetwist de meerdere
van al zijn grote rivalen
Agenda voor
Haarlem
Internationaal concours
in Rotterdam begonnen
-Clowntje Rick
Wieier revanches in Olympisch Stadion
Plattner laatste
in sprint-nummer
Paardensport
Iedereen vol lof over de Mexicanen
BRM geeft het op
Competitie-indeling
Haarlemse Voetbalbond
Flamingo Eiland
VRIJDAG 5 SEPTEMBER 1952
4
Lekke band
Grote vorm
A utomobilisme
Schaken
Nederland staat voor
tegen Noorwegen
Eerste klassers
Circuit-directeuren gaan
vergaderen in Milaan
Een man, die zichzelf respecteert
Is degene, die zich met AKRU scheert.
Recordpoging van John
Cobb met „Crusader"
Voor de kinderen
Honkbal
S.G. Haarlem heeft een
goede kans tegen TIW
Biljarten
Om het zilveren biljart
FEUILLETON
door Dorothy Quentin
Als er iets onomstotelijk is komen vast te staan gisteravond in het Olympisch Stadion
in Amsterdam bij de wielerrevanches van de wereldkampioenschappen dan was dat
wel het feit dat de Engelsman Reg Harris zich zeker een klasse beter toonde dan al
zyn rivalen, inclusief de nieuwe wereldkampioen Plattner. Deze ongetwijfeld zeer
zelfverzekerde sprinter kan in negen van de tien gevallen precies doen met zijn tegen
standers wat hij zelf wil. Dat moesten gisteravond Plattner zelf, maar ook de Austra
liër Patterson all round wielrenner en de Nederlander Van Vliet in volle hevig
heid ervaren. Onbedreigd werd Harris eerste in het sprintnummer, vóór Van Vliet
en Patterson. Wereldkampioen Plattner eindigde kansloos op de zesde en laatste
plaats. Bij de achtervolging toonde voorts de Nederlander Piet van Heusden tegen
de Engelsman Newton, dat hy werkelijk in grote vorm is. De revanchei van de stayers
moesten jammer genoeg door een regenbui worden afgelast, juist toen Verschueren het
publiek demonstreerde hoe men dit nummer moet rijden om wereldkampioen te
worden.
Donderdagavond werden in het Olympisch
Stadion in Amsterdam tijdens de revan
ches van de wielerkampioenschappen in
Parijs de wereldkampioenen gehuldigd.
Hier ziet men vier dragers van de regen
boogtrui: van links naar rechts Patterson
(Australië)Piet van Heusden (Nederland)
Plattner (Zwitserland) en Verschueren
(België). Zie foto hieronder.
Ruim veertigduizend enthousiaste wiel-
renenthousiasten hebben gisteravond naar
de revanches zitten kijken. En zij hebben
zich ongetwijfeld niet verveeld. Het wieler
publiek in Nederland is niet verwend met
wielrenners van naam en faam en vandaar
ook het feit dat de tienduizenden toeschou
wers een avond beleefden zoals zij die
slechts eenmaal in de zoveel jaar beleven.
Uitgezonderd de Italianen waren alle grote
renners van de wereldkampioenschappen
in Parijs op de baan om in tweede instan
tie hun plaats op de wereldranglijst te
bevestigen.
Of zij deden daar een poging toe. Want
de wereldkampioen sprinter Plattner lukte
dat helemaal niet. Zowel in de derde serie
tegen de Engelsman Harris als in de her
kansing tegen Van Vliet en Derksen kwam
de Zwitser er vrijwel niet aan te pas. Platt
ner miste eenvoudig de meeste capaciteiten
van zijn tegenstanders.
Als het er op aan kwam om op het
rechte eind nog juist de zo belangrijke
decimeters op een tegenstander in te lopen,
dan was de Zwitser eenvoudig nergens. En
het gemis van een dergelijke kunde kan
een sprinter vooral niet ontberen. Ieder
een op de tribunes had dan ook zijn eigen
mening over de wijze waarop Plattner het
wereldkampioenschap in de wacht had we
ten te slepen: Plattner moest in Parijs wel
de derde hond geweest zijn, die had gepro
fiteerd van het vechten om een been van
de twee andere honden in de finale. Oo
een andere wijze had hij niet ook niet
ADVERTENTIE
De ROXY:
Zeg, Lucifer, waar ben je?
Stem uit de verte:
Ik ben wèg van je
VRIJDAG 5 SEPTEMBER
Concertgebouw: Concert Metropole-orkest,
8 uur. Lange Veerstraat 16: Spiritualistische
Kring Geestelijk leven. 8 uur. Minerva: „De
roemrijke daden van Danny", 18 jaar, 8.15
uur. Spaarne: „Arizona", „De wilde hengst",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Ogen als
sterren", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace:
„Rotation", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Fanfan la Tulipe", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Lido: „Zij die wij vereren", 14 j., 6.45 en 9.15
uur. City: „Simson en Dellila", 14 jaar, 6.45
en 9.15 uur. Frans Hals: „Een vreemde ont
moeting", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
ZATERDAG 6 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „U spreekt met uw
moordenaar" (Nederlandse Comedie), 8 uur.
Minerva: „De roemrijke daden van Danny",
18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Arizo
na", „De wilde hengst", 14 jaar, 2.30, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Ogen als sterren", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Rota
tion", 14 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor:
Journaalvoorstellingen 10.30, 11.30 en 12.30
uur. „Fanfan la Tulipe", alle leeft., 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Lido: „Zij die wij vereren". 14
jaar, 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. City: „Sim
son en Dellila", 14 jaar, 1.45, 4.1,5 6.45 en 9.15
uur. Frans Hals: „Een vreemde ontmoeting",
18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Openluchttheater: Concert HOV, 8 uur.
in een match h deux de regenboog-trui
kunnen bemachtigen.
In de eerste serie a deux kwam Patter
son uit tegen Van Vliet. De Australiër,
speels als altijd, liep in de eerste ronde weg,
maar bij het ingaan van de tweede ronde
liep hij weer omhoog, liet Van Vliet pas
seren, die bij de Marathontribune zelf dé-
marreerde en enkele lengten nam. Maar
toen liet Patterson zien, dat hij niet alleen
een sprinter is, maar ook de ware achter-
volgingskainpioen.
Want in een felle race wist hij in de
laatste bocht zijn achterstand weg te
werken om over Van Vliet heen te
komen en onze landgenoot te slaan met
enkele forse trappen op de pedalen,
daarmede het bewijs leverend, dat hij
over een langere adem dan Van Vliet
beschikt en over meer sprintcapacitei
ten. Hierbij dient te worden aange
tekend, dat Patterson dan ook heel wat
jaren ionger is dan Van Vliet.
Senfftleben, die als altijd met groot ver
zet reed, klopte uit zijn geliefde tweede
positie Derksen met een halve lengte, ter
wijl Harris aan de wereldkampioen Platt
ner liet zien hoe men eigenlijk een sprint
moet rijden.
Patterson, Harris en Senfftleben hadden
zich dus in de halve eindstrijden geplaatst,
terwijl Derksen, Van Vliet en Plattner een
herkansing moesten rijden. In die herkan
sing, toen ons inziens Plattner reeds een
geslagen man was, kreeg de Zwitser een
lekke band, 175 meter van de finish. Hij
stad onmiddellijk zijn hand op. Er werd
niet afgebeld en Van Vliet won het duel
met Derksen.
Het protest van Plattner hij vroeg
overrijden werd afgewezen, omdat dit
reglementair niet was toegestaan, tenzij de
renners van tevoren hadden afgesproken,
dat bij een lekke band of machinedefect
binnen de 200 meter ook zou worden over
gereden. Dit laatste was niet gebeurd, dus
was Plattner uitgeschakeld. Reglement is
reglement, zei de man aan de microfoon,
daarbij doelend op Parijs, waar men het
niet zo nauw met de reglementen had ge
nomen.
De mooiste rit was de halve finale tus
sen Harris en Patterson. Harris had de kop
geloot en Patterson bleef hangen. Harris
démarreerde voor de Marathontribune en
bleek voldoende reserve over te hebben om
de gevaarlijke sprong van de Australiër op
het laatste rechte einde, zij het niet zonder
moeite, af te slaan. Het verschil bedroeg
slechts een half wiel.
In de andere halve finale won Van Vliet,
die uit tweede positie kwam. want Senfft
leben had de kop geloot, gemakkelijk van
de Fransman.
In de eindstrijd moest Harris van kop
vertrekken. Na een rustige eerste ronde
ging de Engelsman bij het ingaan van de
voorlaatste bocht iets omhoog en stopte af.
Van Vliet was waakzaam, had afstand ge
nomen, maar juist iets te veel, want toen
in de bocht Harris naar beneden dook en
scherp démarreerde had Van Vliet binnen
enkele tienden van seconden vele lengten
achterstand. Vinnig zette Van Vliet de
achtervolging in, maar Harris was onbe
twist meester in zuivere snelheid en won
me- enkele lengten verschil.
Piet van Heusden, de wereldkampioen
der amateurs in de achtervolging, toonde
zijn kracht op de 4 km ook tegenover de
Engelsman Newton, die hij in Parijs niet
had ontmoet. Met zeker 60 meter verschil
zegevierde de Amsterdammer in 5 min. 14
sec. Newton deed er zes seconden langer
over.
Voor de stayerswedstrijd kwamen tien
motoren in de baan. De nummers 1 tot en
met 4 van het stayerskampioenschap in
Pari.is verschenen aan de start en verder
Pronk, Schorn, Besson, Schulte, Bakker en
De Best. Lachend, zoals in de Franse hoofd
stad, draaide Verschueren zijn ronden en
na 15 km lag hij al op kop.
En niet lang daarna zette hij de eerste
grote aanval in, lapte Diggelman. Schulte,
Besson en Pronk en begon meteen maar
aan zijn volgende slachtoffers, toen plotse
ling de bel luidde, teh teken, dat de wed
strijd werd onderbroken. Het was begonnen
te regenen en voor een stayerswedstrijd is
een natte betonbaan zeer gevaarlijk.
Besloten werd, dat de stayerswedstrijd
opnieuw zal worden gereden, in zijn ge
heel en wti vanavond om 8 uur.
De wedstrijd voor amateurs over acht
kilometer met vier klassementen werd een
overwinning voor A. Rijnders. Tweede
werd H Wiese en derde P. Kooyman. In
de wedstrijd voor amateurs en nieuwelin
gen over onuekende afstand zegevierde de
Sassenheimcr Van 't Hof, vóór Van Rossem
en de Haarlemmer P. Peters.
In Rotterdam is gisteren dat kleurige
jaarlijkse schouwspel, het internationale
concours-hippique, begonnen. Dit Rotter
damse concours is meer dan een verzame
ling springconcoursen alleen, het is een
hippisch festijn waarvoor alle Nederlandse
paardenmensen naar de Maasstad trekken,
waarheen de gelukkigen met een ganse
wagen vol paarden gaan, waarvoor de min
der met aardse goederen gezegende zo
maar een paar snipperdagen uittrekt. Ge
treft er Nederlands eerste ruiter, Prins
Bernhard, en ook Nederlands piepjongste
staljongen. En ge hoeft niet eens verbaasd
te zijn deze beiden in geanimeerd gesprek
te treffen, uiteraard over de mérites van
een zojuist passerend paard onder een of
ander fenomenaal buitenlands springkanon.
Die springkanonnen zijn er inderdaad in
geweldige hoeveelheid dit jaar. Ook al om
dat de Olympische Spelen zo juist achter
de rug zijn en tal van équipes uit verre
landen er nog een t.ournée door Europa aan
vast geknoopt hebben. Er is geen enkele
Elaats in Nederland zo cosmopolitisch als
et intieme concours-terrein aan de Kra-
lingseweg dit jaar. Er zijn Mexicanen, Ar
gentijnen, Engelsen, Fransen, Belgen, De
nen, Zwitsers en zowaar ook twee Zuid-
Koreanen. Zij heten Koichi Joho en Pyung
Sun Minn. Hun paarden dragen minder
exotische namen, namelijk Parsifal en Val-
séuse, maar het zijn dan ook twee Anglo-
Arabieren. Een internationale combinatie,
want Anglo-Arabieren komen uit Frank
rijk!
De Mexicanen
Natuurlijk ging gisteren de meeste be
langstelling uic naar de Mexicanen, wier
formidabele successen van de laatste jaren
zo de aandacht hebben getrokken. En in
derdaad, het is iets speciaals. De paarden
gaan aan een zeer lange teugel, aan was
lijnen haast, maar zij staan als klokjes in
de hand. Het zijn stuk voor stuk spring-
fenomenen en men krijgt de indruk, dat zij
een soort geheimzinnige verstandhouding
met hun ruiters hebben, die spelenderwijs
en bijna nonchalant alle moeilijkheden
overwinnen. De Mexicanen staan op bij
zonder vriendschappelijke voet met hun
viervoeters en behandelen hen alsof zij
zéér mooie meisjes zijn. Hetgeen inhoudt,
dat zij streng zijn, wanneer ze iets mis
doen, maar ze aan de andere kant met lief
kozingen en zachte woordjes overladen,
wanneer ze wèl aan de eisen van de ruiter
tegemoetkomen.
Cadeau zullen de Zuid-Amerikanen het
overigens allerminst krijgen, dat werd gis
termiddag in de Prijs van de Rotterdamse
Jockeyclub wel bewezen. Dat was een
springconcours over 1.30 meter, waarin
iedere ruiter met twee paarden moest star
ten. Na de eerste ronde leidde de Britse
Miss Whitehead, onverschrokken rijdster
achter de meute in Ierland, die haar trou
we Nobbier tot in alle perfectie rondbracht.
Maar in de tweede ronde ging het minder
makkelijk. Hierin reed zij cfe vos Last Star,
die eerst halsstarrig weigerde de ring bin
nen te komen en het prefereerde het Kra-
lingse bos tegen de wereld te slaan. Toen
het vosje eindelijk achterwaarts de ring
was binnengeloodst, kon Miss Whitehead
aan het parcours beginnen. Wat men toen
te zien kreeg, was eenvoudig ongelofelijk.
Last Star had blijkbaar een diepe bewón
dering opgevat voor hélicoptères, sprong
althans eerst recht omhoog, verplaatste
zich vervolgens horizontaal boven de hin
dernis en landde tenslotte met vier benen
'egelijk aan de andere kant. Nochtans zag
Miss Whitehead kans de vos foutloos in een
snelle tijd rond te loodsen en zo was ze
alle mannen voor. Een knappe overwin
ning.
Mevrouw Siem won
De internationale dressuurproef M, die
's ochtends was gehouden leverde tot ieders
vreugde een overwinning op voor de sym
pathieke combinatie mevrouw Siem op
Rhoda. Het Haarlemse meisje T. Eysvogel
reed haar Cypresse naar een zeer mooie
vijfde plaats, een verdiende beloning voor
talent en ijver. Een ander meisje uit deze
contreien, I. Wallage zat het minder mee.
In het springconcours L bleek haar brave
Shannon Boy zelfs half-vallende nog niet
van weigeren te weten, hetgeen tot gevolg
had, dat hij zijn berijdster tegen de boom
opkwakte.
Maar ja, de jeugd is taai en afgezien van
een tijdelijke geheugenverduistering viel
alles erg mee.
Zo eindigde deze eerste dag van de vier,
die tezamen het hoogtepunt van de Neder
landse ruitersport vormen. Vier dagen
waarin de ruiter koning is en het paard zijn
edelste verovering. Vier dagen waarin
iedereen, die weet dat een paard bénen
heeft, zo heerlijk langs het kantje kan
staan critiseren, waarin alles wordt afge
broken, want terwijl een paard een hin
dernis sloopt, kraken de toeschouwers in
bloemrijke taal des ruiters zit, houding en
leugelvoering af. Vier dagen waarin de
zeer bijzondere sfeer van dat wonderlijke
paarden-wereldje de paardenman weer
stof tot praten geeft voor de andere drie
honderdeenenzestig. W. L. B.
De uitslagen luiden:
Dressuur M: 1. mevrouw Siem met Rho
da; 2. mejuffrouw S. Hensen met Saskia;
3. mejuffrouw Lieftinck met Peter X.
Prijs der Amazones (1.30 m): 1. mejuf
frouw Mahieu (Fr.) met Presto; 2. mejuf
frouw Bach (Den.) met Vixen; 3. mevrouw
Kresin (Ned.) met Iron King.
Prijs van de Jocke.yclub (1.30 m): 1.
mejuffrouw Whitehead (G.B.) met Nobbier
en Last Star; 2. G. Dubois de Roest (Bel
gië) met Savannah en Billericay: 3. luit.
Vinal (Mexico) met Sonora-en Jalisco.
Prijs van Kralingen (1.20 m): 1. M. van
Loon met Nerantsoula; 2. A. J. Pot met
Tasso; 3. Prins Bernhard met Agenda.
Prijs van de Luchtvaart (1.40 m): 1. kol.
Mariles Cortes (Mex.) met Chihvahia; 2.
kapt. Mecerril (Mex.) met. Tamoulijas; 3.
luit. Champsavin (Fr.) met Riloo.
De B.R.M. racewagens, waarmee de En
gelsen de Britse suprematie in Grand Prix-
races hoopten te verbeteren, ziin „te koop".
De B.R.M.-maatschappij deelt mede, dat
het bedrijf verkocht zal worden, maar al
leen aan een Britse koper. Wanneer zich
binnen een maand geen koper meldt, zal
het bedrijf geliquideerd worden.
De B.R.M. Limited werd in 1945 gesticht,
met steun van ongeveer 160 Britse maat
schappijen die bij de automobielindustrie
betrokken zijn. Het publiek schreef tot een
bedrag van 10.000 pond in. Het doel van
de aldus gevormde maatschappij was een
wagen te bouwen, die aan Engeland de
suprematie bij de autoraces zou verzekeren,
maar alhoewel aan de bouw en de ontwik
keling een bedrag van 300.000 pond ten
koste is gelegd, kreeg de B.R.M. met vele
tegenslagen te kampen en de prestaties in
internationale wedstrijden stelden telkens
weer te leur.
Als een van de redenen voor de verkoop
van het bedrijf werd de wijziging in de
formule voor de Grote Prijzen opgegeven,
waarbij de meeste Europese automobiel
clubs, die dergelijke wedstrijden organi
seren, zich hebben aangesloten. Dit hield
in dat de B.R.M. niet meer aan de belang
rijkste Grote Prijzen mee kon doen. Een
andere reden was „onvoldoende financiële
steun".
In de Noorse hoofdstad is een tweedaagse
schaakwedstrijd begonnen tussen een Noorse
en een Nederlandse ploeg.
De uitslagen van de eerste dag waren: Van
ScheltingaBarda 1—0; Prins—Krogdahl
10; DonnerOesteraes V); Cortlever
Storm Herseth 10; KramerKolflaath 10;
BarendregtHaave V4; MuhringMon-
sen Jr. 1—0; Bouwmeester—Odd Flater 1—0;
ir. van SteenisSauren 10; dr. Stumpers
—Petterson 0—1.
Na de eerste dag leidde Nederland dus met
8—2.
De competitieleider van de Haarlemse
Voetbalbond is gereed gekomen met de in
deling van de afdelingen voor het seizoen
1952—1953. Deze indelingen luiden als volgt:
Zaterdag-competities
le klasse: ETO, Kennemerland 2, Kcnne-
merland 3, Kinheim, N. Vennep, RCH,
SIZO 2, Tw. Jeugd, IJmuiden 2, LTmuiden 3.
2e klasse: I-Iillegom, Kennemerland 4, Ken
nemerland 5, Kinheim 2, SIZO 3, SVJ 2, Te-
lefonia 2, VVRA, IJmuiden 4.
3e klasse: Concordia, Energie, Kennemer
land 6. SIZO 4. SSH, SVJ 3, VEW 2, WSV,
IJmuiden 5, Zandvoortmeeuwen 2,
4e klasse: ETO 2, Kennemerland 7, N.
Vennep 2. RCH 2, SIZO 5, SVJ 4, Telefonia 3,
VEW 3, Energie 2.
Zondagcompetitie
le klasse afd. A: BSM, DSK, EDO 3, Haar
lem 3 a, Heemstede, IEV. NAS, RCH 4,
Spaarndam. VI. Vogels. VVD, Waterloo.
Afd. B: ADO '20 2, Beverwijk 2, DEM 2,
DIO 2, EDO 4, EDO 5, HBC 3, HFC 3, Onze
Gezellen 2, RCH 5, Stormvogels 4, Wijk aan
Zee 2.
Op 10 en 11 September aanstaande vindt
in Milaan de jaarlijkse vergadering plaats
van de „Fédération de Directeurs de Cir
cuit". Dit lichaam is het vorig jaar te Parijs
opgericht op initiatief van de heer J. Th.
Hugenholtz, directeur van het circuit van
Zandvoort, tijdens welke vergadering deze
tot voorztter werd benoemd.
De aanstaande vergadering zal hoofdzake
lijk gewijd zijn aan de volgende onderwer
pen: veiligheidsmaatregelen; uniforme rege
ling van de wedstrijd-organisatie; accomo-
datie voor publiek en deelnemers en classifi
catie der internationale renbanen.
ADVERTENTIE
ZONDER KWAST ZONDER WATER
In scheervluchi Uw baard er af.
De motorboot met straalaandrijving van
John Cobb, de „Crusader", heeft op het
Lochnessmeer in Schotland een snelheid be
reikt van 220 km. per uur. Over enkele dagen
zal Cobb een poging doen het wereldsnel
heidsrecord te verbeteren. Houder van dit
record is de Amerikaan Stanley Sayres met
een gemiddelde uursnelheid van 280 kilo
meter. De theoretische maximum snelheid
van de „Crusader" bedraagt meer dan 300
kilometer per uur.
Daar gingen dan de twee reizigers op weg.
Ze spraken eerst af, welke kant ze zouden gaan.
Kijkstelde Rick voor. „Aan die kant daar is veel struikgewas, daar kunnen we
misschien het best heengaan, dan vinden ze ons niet zo gemakkelijk!"
„Ik x/ind het best", zei Bunkie.
„Vooruit dan maar, dan gaan we op reis", zei Rick.
En samen stapten ze het pad op, dat tussen de dikke bomen door slingerde. Ze speel
den, dat ze echte reizigers waren, in een geheimzinniggevaarlijk bos.
„Ik hoop, dat we geen boze rovers tegenkomenbibberde Bunkie, net of hij écht
bang was.
„Ik ook niet", zei Rick. ,,We hebben zoveel geld bij ons. en als de rovers ons dat
afnemen, zijn we straatarm.We moeten maar goed uitkijken of er ergens gevaar is!"
Onder het lopen keken ze dus goed uit naar alle kanten en soms stonden ze even stil
om te luisteren.
„Ik zie of hoor nog niks!", zei Bunkie.
„Gelukkig maar!", vond Rick.
Honkbal dit weekeinde
Het is eigenlyk de bedoeling, dat de wed
strijdkampioen tegen de Rest van Nederland
het sluitstuk vormt van het honkbalseizoen.
Dat zal dit keer niet het geval zijn, speciaal
op verzoek van de huidige kampioen.
Het is jammer, dat deze wedstrijd tege
lijkertijd met de belangrijke wedstrijd
SC HaarlemTIW zal samenvallen, terwijl
er Zondag in de hogere ï'egionen niet ge
speeld wordt. SC Haarlem verdedigt dan
Zaterdagmiddag zijn eerste klasseschap tegen
TIW. De laatste resultaten uit de competitie
zijn van dien aard, dat de Haarlemmers zich
niet ongerust behoeven te maken. Als werper
Ottolander Jr. de goede richting heeft moet
deze wedstrijd door onze stadgenoten gewon
nen kunnen worden.
Het spel van „De Rest" is de laatste jaren
nogal teleurstellend geweest in de strijd
tegen OVVO, zodat de kampioenen meestal
deze wedstrijd wonnen. Dat zou ditmaal wel
eens anders kunnen zijn.
Schoten 3 gaat naar RFC. Winnen de
Haarlemmers, wat wij niet vermoeden, dan
promoveren zij naar de overgangsklasse.
Gisteravond werd de wedstrijd om het
zilveren biljart tussen de bilj. ver. Hof van
Holland en Insulinde in Haarlem voort
gezet. De stand na de tweede avond was
12—8 voor Insulinde.
Vernout (80)
Conduur (70)70
Van Wunnik
Kuppersveld
(90)
(85)
Van de Nouwland
Hendriks (70)
(70)
Duinker (80)
Van den Toorren (75)
partijen
waren:
77
28
13
2.75
70
28
8
2.50
60
25
12
2.40
85
25
17
3.40
43
28
8
1.54
70
28
9
2.50
80
45
11
1.77
73
45
6
1.62
vertaald uit het Engels.
33) Dat de scène op de patio iets met
de liefde te maken had, was overduidelijk
uit Juanita's reactie. Olivia hoopte dat de
man in kwestie Nigel zou zijn, maar ze be
twijfelde het. Ze wilde echter niets van
haar nieuwsgierigheid aan het dienstmeisje
laten blijken, dat in alle staten scheen te
zijn.
„Carlosmompelde het meisje, als
was haar een doodsteek toegebracht. Ze
mompelde nog in het Spaans en Olivia was
op dat moment blij, dat ze deze taal niet al
te best kon volgen. Hoewel ze zelf ook ge
schokt was door deze onthulling, liet ze
niets van haar verbazing merken.
„Ik heb je al eerder bevolen, naar bed
te gaan," herhaalde ze scherp.
„Zuster Martin's aangelegenheden gaan
jou niet aan!"
„NeemaarCarlos is van mij!",
viel Juanita uit, in haar wanhoop haar ge
heim prijsgevend. „Hij zou met mij trou
wenvoordat diedie
„Onzin," onderbrak Olivia haar. „Beheers
je en bemoei je niet met andermans zaken!
Carlos zou er nooit aan denken met jou te
trouwen. Je bent een dwaas geweest om te
denken, dat hij het ernstig meende. Het
spijt me voor jeGa nu onmiddellijk
naar je bed!"
„Ja, mevrouw."
Uiterlijk leek het meisje weer volkomen
onderdanig en beheerst, maar de blik, die
ze naar beneden wierp, voordat ze-van het
raam vandaan kwam, was veelbetekenend.
Er was op de patio thans niemand meer te
onderscheiden. Toen ze de deur van Olivia's
kamer achter zich gesloten had, rende ze
de gang door en door een zijdeur via de
personeelsvertrekken, bereikte ze de tuin,
zonder de patio te betreden. Ze wist waar
ze hetgeen ze zocht, waarschijnlijk vinden
zou. Ze moest alleen snel zijn.
Alleen achtergebleven, staarde Olivia
voor zich uit in het schemerdonker. Ze had
het bedlampje uitgedraaid en een zilveren
maanlicht scheen het vertrek binnen. Zo
nu en dan verdween de maan achter dikke
wolken, die nieuwe regenbuien beloofden.
Het was niet bepaald een nacht voor liefde
in de open lucht, dacht Olivia spottend. Ze
peinsde over hetgeen haar zo juist onthuld
was. Uit de emotie van haar administrateur
na het ongeluk, dat Toni bij het paardrijden
overkomen was, had ze even een vermoe
den gekregen, dat Carlos' hart door Toni
beroerd was geworden.
Maar ze had zich bedacht, dat deze Zui
derlingen licht ontvlambaar waren, wan
neer er zich een aardig nieuw gezichtje
vertoonde. Hoe dan ook had het haar nuttig
geleken, Carlos en Toni enigszins van el
kaar gescheiden te houden. Dit was haar
inderdaad gelukt, maar waarschijnlijk was
deze heimelijke ontmoeting er het resultaat
van.
Olivia had heel goed gemerkt, dat er iets
met Toni aan de hand was, maar er was
geen ogenblik de gedachte in haar opge
komen, dat het meisje iets zou kunnen
voelen voor Carlos. Zelfs nü op dit moment
geloofde ze het nóg niet! Carlos was een
uitstekende kracht op de onderneming en
een goede vriend van de familie, iedereen
was met hem ingenomen, vooral omdat het
heel moeilijk was een prima kracht voor
dit werk te vinden. Maar het was onmoge
lijk Carlos te zien als de echtgenoot van
een Engels meisje, bovendien zo'n verstan
dig en aardig meisje als Toni! Evenmin ge
loofde Olivia, dat Carlos ernstige bedoelin
gen met Juanita had gehad! Waarschijnlijk
had hij zich met het meisje vermaakt.....
meer niet. Olivia zuchtte. Haar plannen
met Nigel schenen tot mislukking gedoemd
te zijn. Ze gaf echter niet gauw iets op en
met het vaste voornemen morgen ernstig
met Nigel te praten en hem een soort ulti
matum te stellen, sliep de oude vrouw in.
„Eindelijk!" Carlos trad uit de schaduw
van de boom naar voren en sloot Toni in
zijn armen. Hij kuste haar zachtjes, maar
daarna met grotere hartstocht, en hij voel
de haar in zijn armen trillen. Het scheen
niet in hem op te komen, dat Toni zich
tegen zijn liefkozingen zou kunnen verzet
ten. Hij kende de liefde en hij wist hoe een
man een vrouw voor zich moest winnen.
Een vrouw wilde zich mooi en begeerd en
romantisch aanbeden voelen. Zelfs dit En
gelse meisje, dat van oordeel was dat vrou
wen en mannen gelijk werk konden doen,
scheen er gevoelig voor te zijn. Het werk,
dat zij deed, wasgelukkig door en door
vrouwelijk. Verpleegsterswerk paste bij
elke vrouw. Hij vond het vreselijk als een
vrouw bijvoorbeeld aanleg voor zakendoen
aan de dag legde
Toch drong het na enkele ogenblikken
tot hem door, dat Toni zich niet aan zijn
hartstocht overgaf, maar tegenstribbelde.
Toen hij haar losliet, begon ze snel in de
richting van de rivier te lopen. Carlos
glimlachte. Hij keek naar Toni's koper
kleurige haar, dat in het maanlicht als een
aureool om haar gezichtje glansde. „Wat is
er aan de hand, lieveling?," vroeg hij op
zachte toon, terwijl hij met haar meeliep.
„Ben je bang, dat iemand ons ziet?"
Toen zij bij het buitenhuis waren ge
komen, hield Toni halt en keek hem aan.
„Ja," antwoordde ze langzaam, „het geeft
me een onbehaaglijk gevoel. O Carlos,
waarom kunnen we het niet aan iedereen
vertellen? Ik voel me als een misdadig
ster."
Hij nam haar hand in de zijne en kuste
haar vingers, één voor één. „De afgelopen
dagen waren eindeloos," zei hij zacht. „Het
lijkt eeuwen geleden, dat ik je in mijn
armen hield, Toni. Omhels me, anders houd
ik het niet uit."
Toni kon de weerstand, die ze in zich
voelde, niet onderdrukken. Hij sprak als de
held uit een film en zijn liefkozingen ston
den haar opeens tegen. Ze vroeg zich ver
wonderd af, hoe ze zich zo kort geleden nog
door hem had kunnen laten kussen en zijn
liefkozingen beantwoord hadToch had
hij ontegenzeggelijks iets aantrekkelijks,
dat "kon ze zelfs op dit moment niet ont
kennen. Ze wist niet, hoe ze de situatie aan
moest pakken. Hoe moest een meisje een
man duidelijk maken, dat ze zich vergist
had in haar gevoelensdat ze iemand
anders pijn had willen doen, en dat de
enige, die er onder leed, zij zelf was.
Ik kan het hem op dit moment niet zeg
gen, dacht ze wanhopig; zijn bruine ogen
vol liefde op zich gericht voelend.
Haastig fluisterde ze: „Ik had eigenlijk
niet willen komen, Carlos, ik haat dit soort
heimelijkheid en mevrouw Burden kan me
ieder ogenblik noclig hebben en me roepen.
Ik wil je alleen vragen, of ik het in ieder
geval aan haar mag vertellen."
„Natuurlijk aan haar het minst van alle
maal," antwoordde Carlos, terwijl hij zich
met een teleurgesteld gezicht van haar af
wendde. „Begrijp je niet, dat ze nog steeds
van plan is jou te koppelen aan Nigel? Ze
zou me op staande voet wegsturen! En op
dit moment zie ik nog geen mogelijkheden
voor een andere baan. Uit een afgelegen
oord als dit duurt het enige tijd, voordat
men antwoord heeft op brieven, zelfs a'
gaat alles per luchtpost. Ik heb hier eeu
uitstekend bestaan en ik ben niet van plan
hier weg te gaan, voordat ik iets wat even
goed of beter is, kan krijgen."
„Kunnen we dan misschien niet be
ter. begon ze aarzelend, maar hij leg
de snel een hand over haar mond. „Je weet
niet, wat je zegt, liefste," onderbrak hij
haar. „Hoe moeten we elkaar beter leren
kennen, als de situatie zo blijft. De afge
lopen week heb ik niet anders dan naar je
kunnen staren in volle kamers, waar de
hele Burden-familie aanwezig was."
„Mevrouw Burden heeft er inderdaad
voor gezorgd, dat ik de laatste dagen steeds
weer Nigel moest ontmoeten, terwijl jij op
een afstand werd gehouden," gaf Toni na
denkend toe. „Het is gewoonweg bespotte
lijk, Nigel heeft nooit één blijk van affectie
voor mij gegeven."
„Hij heeft getracht je je nek te laten
breken," herinnerde Carlos haar en zijn
stem klonk heftig. „Hij is een door en door
verdorven mens!"
Toni moest even lachen. „Ik geloof dat je
overdrijft, Carlos. Nigel is misschien geen
aangenaam mensch, maar met dat ongeval
had hij mijns inziens niets te maken. Dat
was wérkelijk niet meer dan een ongeval!"
Ze was blij, dat ze ergens met hem over
kon praten en dat hij zich op een afstand
hield. Carlos scheen haar gevoelens te ra
den. Hij deed geen enkele poging om haar
weer aan te raken en de toon, waarop hij
tct haar sprak, was bijna nederig. „Mijn
geluk ligt in jouw handen, Toni, wil je
daaraan denken? Je moet niet wreed zijn,
Wordt vervolgd).
