Eerste industriehal zal gebouwd
worden in oud-IJmuiden
OLD CLOTHES NEW
Alle Velsense winkels op Dinsdagmiddag dicht
Binnen één dag gereed
Eensgezindheid over onhoudbare toestanden
DRY CLEANING ONLY
BRIEFJE IN DE RAAD VEROORZAAKTE STILTE
Havenberichten
Speciale voorstelling
van „Berucht"
NA LANGE RAADSDEBATTEN
Ingewikkelde materie met vele voetangels en klemmen
3
Coöperatie naar Chr.
Belangen?
Subsidie op schilderwerk
Tegenwind zat snoekbaars
dwars
WOENSDAG 29 OCTOBER 1952
Er is vannacht een lichtelijk dramatisch slot gekomen aan de bespre- J
kingen in Velsens gemeenteraad over de „kwestie oud-IJmuiden", welke
de laatste weken al een paar maal in de emotionele sfeer is getrokken en
tenslotte op haar zakelijke mérites door de vroedschap moest worden
bekeken. Dit naar aanleiding van twee aaneengekoppelde en geaccep
teerde voorstellen van het college, ten eerste om één industriehal te
bouwen en haar te verhuren aan de Coöperatieve Inkoopvereniging Ken-
nemerland en daarnaast, om het wederopbouwplan voor oud-IJmuiden
langs de oude, slechts op details gewijzigde lijnen, te volgen. Waarmee
het gezamenlijke verzoekschrift van IJrnuidens Bloei, IJmuidens Cen
trum en het actie-comité „Herbouw Oud-IJmuiden" van het tapijt ver
dween. Op het allerlaatst speelde wethouder W. F. Visser namelijk een
sterke troef uit, door een dom dreigbriefje wereldkundig te maken, dat
zich richtte tot de aspiranthuurder van de industriehal en deze met
broodroof bedreigde, indien hij zijn plannen niet wijzigde. Na een veel
betekenende stilte in de raadsvergadering werden de bezwaarschriften
inzake oud-IJmuiden zonder stemming terzijde geschoven.
ADVERTENTIE
Als een der laatste agendapunten kwam
de kwestie oud-IJmuiden aan de orde, zo
dat het al tegen elven liep, toen er een
mastbos van vingers werd opgestoken na
de vraag van voorzitter mr. M. M. K w i n t,
wie over deze aangelegenheid het woord
wenste.
De heer Tonino (Kath.) kreeg toe
stemming de industriehal aan de drie be
zwaarschriften te koppelen en toonde zich
vervolgens matig dankbaar en in het geheel
niet voldaan over het voorstel inzake de
hal en de nieuwe plannen voor oud-IJmui
den, die hij een „half ei" noemde, gelijk
staand aan een lege dop. Ondanks zijn vol
doening over het feit, dat er allengs een
ommekeer in de houding van het dagelijks
gemeentebestuur ten opzichte van IJmui-
den-West te bespeuren viel, meende hij
toch, dat er nog te veel schijn in de affaire
is. Zonder het verleden er bij te halen, nam
de Katholieke afgevaardigde de door het
college voorgestelde bebouwingsplannen
van dit gemeentedeel bij de kop en hij
vond het idee, om de gaten tussen de daar
te vestigen industrieën op te vullen met
woningen, verre van aanlokkelijk. Erger:
het was volgens hem sociaal onverantwoord
alleen al omdat de jeugd zou opgroeien te
midden der fabrieksarbeiders.
Geen belangstelling
Het concrete voorstel van het college, om
nu, zeven jaar na de bevrijding, één in
dustriehal te bouwen, die dan verhuurd zal
worden als opslagplaats voor de tijd van
Straks valt dit puin. En dan kan het
doden kosten.
drie jaar, was voor de heer Tonino het zo
veelste bewijs, dat de belangstelling van
de zijde der industrie voor oud-IJmuiden
maar zeer matig genoemd mag worden. Via
het argument van het „achterland", dat
een eventuele middenstand in de Oranje
straat straks zal moeten hebben in de
vorm van wooncomplexen, kwam hij te
recht op de wenselijkheid van een radicale
ingreep in de huidige toestand: als er ge
saneerd moet worden, dient zulks te ge
schieden met gevoel voor evenwicht tussen
woning- en industriebouw, meende de heer
Tonino. Goede cafés en winkels zijn hier
nodig met de „steun" van woongebieden er
achter. Hij vroeg het college nu eens niet
vast te houden aan het principe van de in
dustrialisatie van oud-IJmuiden en pleitte
voor een hernieuwd contact met alle ge-
interesseerden in dit gemeentedeel. Dat de
bevolking uit het omstreden stuk Velsen
zou wegtrekken, ware slechts te wijten, zo
nam de heer Van Dongen (C.H.) het
debat over, aan de toestand der woningen:
wanneer hier nieuwe huizen gebouwd zou
den worden, wilde niemand er vandaan.
Vreemdelingen blijven weg
Het vreemdelingenbezoek aan sluizen en
havens wordt door de huidige toestand naar
de mening van de heer Van Dongen inder
daad geremd en vooral IJmuidens Bloei
zag dat naar zijn smaak met 'n zuiver oog:
dit deel der gemeente is te zeer verwaar
loosd, om nog enige aantrekkingskracht te
kunnen uitoefenen. De enige oplossing was
dus volgens deze spreker „bouwen". Hij
was blij met een kentering in de starheid
van het college ten aanzien van de in
dustrialisatie: het plan voor 90 huizen en
12 winkels in de omgeving van de Oranje
straat was al vast wat, maar de industrie
houdt zich niettemin nog verre van het zo
vaak aangeprezen gebied. Hij meende, dat
er fouten zijn gemaakt in het beleid ten
aanzien van oud-IJmuiden: er is teveel
gedacht aan het nieuwe IJmuiden ten koste
van dit stuk woestenij.
In het algemeen bepleitte liij echter een
beschouwing „naar de toekomst toe"
niet alleen dus door de „oud-IJmuidense
bril".
Ook de heer Lips (A.R.) was van me
ning, dat er wel wat verbeterd was met het
nieuwe plan voor de bebouwing, maar dat
er toch nog niet voldoende huizen op voor
komen. Het wilde hem voorkomen, dat er
voldoende belangstelling bestaat voor 350
a 400 woningen, te betrekken door hen, die
direct of zijdelings bij havens, visserij en
havendiensten betrokken zijn.
Burgerzin
Hij zag in de felle belangstelling voor
het zich hier ontpoppende probleem van de
zijde der oud-IJmuidenaren zelf een ver
heugend bewijs van burgerzin, die door de
overheid zeker niet genegeerd moet wor
den, al moet men de agitatie vooral van de
zakelijkheid weten te scheiden. Ook de
heer Lips vond, dat oud-IJmuiden stief
moederlijk bedeeld is en de „grote behoef
te" aan industriehallen, die eerder wel. eens
ter tafel is gebracht, meende hij van een
aantal grote vraagtekens te mogen voor
zien: zie de praktijk van het ene pakhuis
van thans.
De afgevaardigde kon zich niet aan de
indruk onttrekken, dat deze kans is aan
gegrepen, om nu maar gauw een hal te
realiseren; persoonlijk had de heer Lips
meer in hótelbouw gezien, waar wèl gebrek
aan bestaat in dit stadsdeel.
Hemeltergend
„Hoe eerder de onhoudbare situatie in
oud-IJmuiden verdwijnt, hoe beter", argu
menteerde de heer Visser (A.R.), die het
plan van B. en W., om een deel van de
vrijkomende ruimte met industrie te be
bouwen, overigens wel kon volgen.
Mevrouw H e y k o o p (V.V.D.) bleek
met de beide ogen open een langdurig be
zoek aan oud-IJmuiden te hebben gebracht
en haar relaas maakte kennelijk indruk bij
de raadsleden en op de overvolle publieke
tribune. Geschrokken van de vele cafés en
niet nader te noemen gelegenheden, zoals
zij zei, had zij de geestelijkheid aange
klampt om een oordeel en unaniem was
men van mening, dat het er treurig uitzag
met de morele gezondheid van de bevol
king. Met hemeltergende voorbeelden van
de gevaren, die de kinderen in deze om
geving bedreigen, pleitte zij met overtui
ging voor een bewuste verheffing van oud-
ÏJmuiden, maar dan niet met behulp van
industrievestiging.
Als oplossing deed mevrouw Heykoop,
die na het bedanken van mei/rouw Lager-
wey-Biljardt de enige vrouwelijke noot in
de raad vormt, een volledige afbraak der
krotten aan de hand, gevolgd door huizen
bouw en geen vergunningen meer voor
cafés meer politietoezicht, dan het 130
man sterke Velsense corps kan verschaf
fen en haar emotioneel betoog werd beslo
ten met de hartekreet: „Redt oud-IJmuiden
van de economische en morele ondergang
en maak er een havenstad van, zonder de
nadelen van zo'n oord."
Wachten is het beste
Als fractievoorzitter van de Partij van
de Arbeid nam de heer Verbeek het op
voor het college, door met nadruk te ver
klaren, dat het principiële wederopbouw
plan voor Velsen uit het jaar 1949 geen
„terug" gedoogt en dat men dus onmoge
lijk kan verwachten, dat de raad thans op
eenmaal genomen besluiten terugkomt.
Niettemin moest hij eerlijkheidshalve toe
geven, dat oud-IJmuiden achterop is ge
raakt bij de andere werkterreinen der ge
meentelijke overheid.
Vooruitziend naar een verre toekomst
meende de heer Verbeek, dat het niet ver
standig zou zijn, vèrdragende besluiten te
nemen hij zou persoonlijk een eventueel
voorstel steunen, om dit gemeentedeel
voorlopig onbebouwd te laten, omdat dit
enige stuk vrije grond aan het eind van
Nederlands grootste havenbekken een na
tionaal bezit is, waarmee niet lichtvaardig
mag worden omgegaan.
Daarbij denkend aan de mogelijkheid van
een bunkerhaven of overslaghaven in
IJmuiden en de autonomie van de plaats
als havenstad, meende hij, dat de bebou
wing niet geforceerd mag worden, daar het
belang van ons land en IJmuiden zo veel
verder ligt dan dit moment.
„Als we de Duitsers nog iets kunnen ver
wijten, dan is het, dat zij het hele zaakje
niet met de grond gelük hebben gemaakt"
betoogde de heer Verbeek, die de toestan
den, evenals mevrouw Heykoop, beneden
peil achtte in een overigens zo goed-gesa-
neerde gemeente.
„Daardoor daalt het peil van de mensen
mee" merkte hij op, zeggende, dat de huis
eigenaren veel van deze wrakke huizen
vertier wensen „uit te melken". En als dan
de omgeving wordt opgelapt, zouden wij
niet meer aan sanering toekomen sane
ring is alleen mogelijk door afbraak." Zich
fel kantend tegen de heer Tonino verklaar
de de heer Verbeek duizendmaal liever de
invloed van een arbeidende fabrieksbevol
king op de toekomstige jeugd van oud-
IJmuiden te willen zien, dan „de rottoe-
stand van dit moment".
De heer Den Hollander (Comm.)
zag alles niet als een probleem: er is een
plan goedgekeurd door de raad en daar is
niet meer aan te tornen. De kern van de
zaak lag volgens hem bij het woningge
brek, dat echter overal van dezelfde ernst
is en in de tweede plaats bij een groep be
langhebbenden, die zich materieel bedreigd
zien. Zijn redenatie kwam er op neer, dat
hij saneren wilde en dan woningen wenste.
De heer B o e r s m a (Arbeid) had liever
In ons bericht van Maandag betreffende
het opnieuw verlenen van subsidie op
schilderwerken gedurende de komende
winter werden als minimum bedragen,
waarvoor subsidie wordt gegeven, ge
noemd f 250 aan binnenwerk of f 600 aan
buitenwerk. Deze bedragen waren verwis
seld. Het moet zijn: f 600 aan binnenwerk
en f 250 aan buitenwerk.
Dinsdag 23 October kwamen de haven van
IJmuiden binnen: Manto van Alicante. Jo-
han v. Oldenbai-nevelt van Djakarta. Texel -
stroom van Liverpool. Hydra van Rotterdam.
Cato van Newport. Corinia van Shellhaven.
Marne van Mascalavik. Noordzee van Rot
terdam. Westerdok van Rotterdam.
Vertrokken zijn: Noordholland naar Aga-
dir. Delia naar Bremen. Vardel naar Heroen.
Zuiderkruis naar Kaapstad. Wota naar Kal-
mar. Totunato B naar Rotterdam. Swift naar
Londen. Hcerengracht naar Antwerpen. Ar-
detta naar Liverpool. IJstroom naar Londen.
De vorige week kon practisch geen lijn-
aalvisserij meer worden uitgeoefend, want
de drie vissers, die het toch waagden brach
ten slechts 14 pond aan en deze „magere
hoeveelheid" giing van de hand voor f 1,01
het pond. De wind zat tegen en dit was oor
zaak dat de snoekbaars verstek liet gaan.
De aanvoer was mincfer dan in de laatste
weken en zo liep de prijs terug van f 0,56
tot f 0,45 per pond. Wat voor deze tijd van
het jaar wel heel erg laag is. De staandnet-
visserij op snoekbaars en witvis was van
weinig betekenis. De gemiddelde vangsten
hiervan varieerden van 15 tot 28 pond per
vaartuig en de weekbesommingen kwamen
per schuit dan ook niet hoger dan f 50 tot
f60. De sleepnetvisserij op snoekbaars was
ook maar matig te noemen. Per etmaal va
rieerden de vangsten van 200 tot 340 pond
per scheepje De hoogste weekbesomming
beliep per span (2 vaartuigen) ten hoogste
f300.
Vangst van blei was iets beter. De prijs van
deze vis bleef stabiel van f 0,10 tot f0,12 per
pond. Zo verging het ook de voorn. Snoek en
karper-aanvoeren waren gering.
Van 20 tot en 25 October werd op Urk
aangevoerd: 14 pond lijnaal, 24.690 pond
snoekbaars, 480 pond rode baars, 2888 pond
voorn, 9030 pond blei, 44 pond karper, 4
pond snoek en 620 pond Nooi'dzeevis.
De totale omzet was ongeveer f 14.000.
In een speciale voorstelling vertoont het
Thalia-theater Donderdagavond het reeds
bekend geworden filmwerk „Berucht"
(Notorious) met Cary Grant, Ingrid Berg
man en Claude Rains in de hoofdrollen. De
mérites van dit boeiende filmwerk zijn
reeds bij vorige gelegenheden uitvoerig
beschreven. Brengen wij dus slechts in her
innering, dat het hier een spionnagefilm
betreft van een zeer bijzonder gehalte, die
speelt in Brazilië en waarin Alicia (Ingrid
Bergman) om voor de Amerikaanse contra-
spionnagedienst een gevaarlijke opdracht
uit te voeren noodgedwongen huwt met de
leider van de rijke Duitse ballingen in Rio
de Janeiro, Alex Sebastian.
Om voor de filmliefhebbers elke twijfel
over de vraag of zij deze film wel of niet
moeten gaan zien, weg te nemen, besluiten
we met de vermelding van de naam van de
man, die deze film tot zulk een voortref
felijk product maakte: regisseur Alfred
Hitchcock.
GESLAAGD
Op het in Den Haag gehouden examen
slaagde voor de akte M (vrouwelijke hand
werken) mej. W. Fuldner uit IJmuiden.
Troosteloos als een gebombardeerde stad
is dit Westelijkste deel der gemeente
Velsen, waar hoognodig iets gebeuren moet
een concreet voorstel over oud-IJmuiden
gezien, waarna wethouder V i s s r in eer
ste instantie aan het woord kwam en het
woord „erfenis" dankbaar van de heer
Boersma overnam, door te zeggen, dat oud-
IJmuiden altijd al het slechtste deel van
de gemeente is geweest, sinds de „Veertig"
al, toen er ook huur „getrokken" werd uit
onwaardige huizen en de krotten rustig
bléven staan. De jeugd heeft er echter
meer dan genoeg van, meende de wethou
der en trekt er uit. We zouden onze nieuwe
stad graag in veertien dagen willen bou
wen, een deel daarvan begint zich evenwel
te realiseren. Wij weten, dat het gezins
leven gestimuleerd wordt door de moder
ne Velsense huizen. Maar zodra oude stads
delen opgeruimd moeten worden, komt de
overheid in conflict met materiële belan
gen, die echter zullen moeten wijken voor
de mens en zijn heil.
Oud-IJmuiden is practisch dat deel, dat
bewesten de Keizer Wilhelmstraat ligt;
daar immers zou de industrie moeten ko
men blijkens het thans aangevochten raads
besluit. In twee étappes zou er onteigend
worden en daar is nu al heel veel aan ge
daan, zodat de huizen uit de urgentielclasse
1 nu geliquideerd kunnen worden.
De rest komt later maar spoedig. De
wethouder wees het verwijt terug, als zou
oud-IJmuiden verwaarloosd zijn: de ge
meente zit vast aan hogere instanties, maar
doet inmiddels al het mogelijke. De ver
vanging van de afbraak zal zich evenwel
op een bepaald gebied Duinwijk moe
ten samentrekken: daar zullen de kinderen
de ruimte vinden en niet de ruïnen. Er is
een actie gaande, om de bestemming tot
industrie om te buigen, zonder te besef
fen, dat dan de onteigening onmogelijk
wordt: zonder bestemming geen onteige
ning op redelijke voorwaarden. De toestan
den daar zijn inmiddels duidelijk genoeg:
de bewoningsintensiteit is veel te groot en
de morele gevaren zijn legio. Er zijn 73
huizen per hectare tegen een normaal ge
middelde van 36. Met het gevolg, dat velen
er tussenuit trokken.
De protestactie der drie bekende orga
nisaties kreeg weinig waardering van de
heer Visser, die niet verwacht, dat het col
lege nu door de knieën zou gaan, temeer
daar de argumentatie nog al eens zwak is
voor een zo ernstige zaak.
Het college doet alles, om de kwestie te
bespoedigen en het zal zeker binnenkort
gebeuren mits de terreinen voor de in
dustrievestiging bewaard blijven - zo zei de
wethouder, die voorts bestreed, dat het
laatste plan een ommezwaai is ten gunste
van de woningbouw: van den beginne af
heeft het college erkend, dat er een be
paald aantal mensen in oud-IJmuiden moet
blijven wonen. Een industrieflat is zo
als nergens gelukt.
Geen verschil
De industriehal moge een pakhuis wor
den, maar de wethouder zag geen verschil
tussen zo'n pakhuis en een industriehal, al
gnoven raad en tribune ook nog zo waar
bij hij vasthield aan de verwachting, dat
er op den duur meer belangstelling voor
gaat komen.
Hij was er verder van verzekerd, dat de
huurder van de nieuw te bouwen hal lan
ger dan de te contracteren drie jaar blijft,
en deelde mee, dat het college de affaire
radicaal te lijf wil gaan en liet tenslotte
VOOR HET FORUM van een overvolle tribune, waar het meeleven met de ge
meentelijke zaken zich af en toe ontlaadde in gesmoorde reacties, heeft de Vel
sense raad zich gisteravond en vannacht met een groot aantal zaken van uiteenlopende
aard bezig gehouden. Behalve de beide agendapunten over oud-IJmuiden, die wij
elders in deze editie uitvoerig hebben behandeld, kwam de nieuwe gemeentelijke
verordening op de winkelsluiting aan de orde, waarover het tenslotte tot stemming
kwam. Met zestien tegen tien stemmen werd een uniforme Dinsdagmiddagsluiting
aangenomen, echter niet dan nadat uit alle fracties het voor en tegen van een der
gelijke regeling in den brede was belicht. Men legde zich voorts morrend neer bij
een crediet van 8500 voor het opbergen van goederen ten behoeve van de Dienst
Bescherming Burgerbevolking op de zolders van de voormalige IJmuider Wasserij
in de Snelliusstraat - niet zozeer om het doel, maar eerder vanwege het feit, dat het
gros der raadsleden het rijk ook deze kosten wilde laten betalen. Alleen de commu
nisten waren uiteraard tegen de hele bescherming en dus ook tegen dit crediet.
De eerste der 21 punten van de omvang
rijke agenda gleden vlot onder de hamer
door: nieuwe straatnamen in IJmuiden-
Oost passeerden zonder slag of stoot, er
werd grond verpacht en verkocht en er is
geld geleend, maar mevrouw Heykoop
(V.V.D.) begreep niet, waarom de grond
in oud-IJmuiden de gemeente bij aankoop
15.per vierkante meter moet kosten,
terwijl ze in Velsen-Noord voor 7.50 en
in Velserbeek zelfs voor 6.50 in handen
der gemeente komt.
Geen vuilnis op straat
Wethouder Visser (Openbare Wer
ken, Arbeid) deed uit de doeken, dat de
Velserbeek-grond achter de Zeeweg ligt en
dat er overigens nu eenmaal verschil in de
grondprijs moet zijn, waai-op de heer Lips
(A.R.) zich verzette tegen het plan, om in
ADVERTENTIE
het woord in laatste instantie aan de raad.
Mr. Tonino verdedigde zich tegen
over de heer Verbeek en zei, dat hij vóór
zou stemmen, indien de rook en de stoom
van de fabriek de hopeloze toestand met
terdaad zouden verdrijven, maar dat hij
deze mogelijkheid er nu eenmaal niet in
zag. De Katholieke afgevaardigde persi
steerde bij zijn eenmaal ingenomen stand
punt: van economisch standpunt uit bezien
moeten er meer huizen komen in IJmuiden.
Mevrouw Heykoop wilde weten, wat
men tegen de directe gevaren voor cle kin
deren wenst te doen. Bovendien meende zij
te weten, dat de „industrie", die belang
stelling voor de hal toonde, in onderhan
deling is over de aankoop van het gebouw-
voor Christelijke Belangen.
Het laatste woord was aan wethouder
Visser, die tegen de suggestie van de
heer Tonino waarschuwde: hierdoor zou
oud-IJmuiden weer woongebied worden.
Tekenend voor de mentaliteit der actie
oud-IJmuiden noemde liij een dreigbriefje,
waardoor er op de coöperatieve inkoopver
eniging „Kennemerland" pressie werd uit
geoefend om de belangstelling voor de in
dustriehal op te geven. Het onderhavige
briefje werd voorgelezen, waarbij het
woord „chantage" in de raad viel en de
vroedschap werd er zelfs even stil van.
Er is verder niet over gepraat en zonder
stemmen verklaarde de raad zich accoord
met het standpunt van B. en W.
-
-- llfl 1
Een anker, een ton, een wrakke wagen: het oud-IJmuiden van nu.
Velsen-Noord een voorlopige vuilstort
plaats in te richten, inclusief een schaft
lokaal met bergplaatsen voor de reinigings-
en ontsmettingsdienst en het plantsoenbe-
drijf. Hij maakte er bezwaar tegen op
grond van de omstandigheid, dat de „vuil
nisstortplaats" cum annexis midden in de
bebouv/de kom dreigt te komen, waar nog
bij kwam, dat het aanvankelijke crediet nu
met de helft verhoogd bleek te zijn.
Dat laatste zat ook de heer Verbeek
(Arbeid) dwars: bij hem werd de oude in
druk wakker, dat het college telkens weer
nieuwe begrotingen op de oude stapelt en
dan de raad voor een fait-accompli stelt.
Wethouder Visser stelde de heer Lips
in zoverre gerust, dat, als er vuil gestort
wordt, dit in Velsen-Noord op zeer be
scheiden schaal zal gebeuren en,dan nog
maar tijdelijk bij wijze van „doorgangs
terrein", zulks mede in afwachting van een
nieuwe belt in de polder. De dubbele be
groting vond haar oorzaak in een langere
afrastering, dan waar aanvankelijk op ge
rekend was en een daarmee samenhangen
de grotere verharde oppervlakte van het
terrein. Wethouder Aschoff (Plantsoe
nen en Reiniging, Financiën, C.H.) hielp
zijn collega een handje door mee te delen,
dat de naam „vuilnisstortplaats" wel wat
groots was voor deze noodoplossing, die
alleen het straatvuil zal onder-brengen in
afwachting van verder vervoer.
Over de aankoop van grond in IJmuiden-
Oost, waar mettertijd de plannen voor een
nieuw postkantoor verwezenlijkt zullen
moeten worden, werd wethouder Visser
geattaqueerd door de heren L i p s en V a n
Dongen (A.R. en C.H.), die het beiden
vreemd vonden, dat de gemeente in prin
cipe bij deze grondaankoop meteen het
nieuwe gebouw aanvaardt, zodat de raad
daar straks niet al te veel meer in te zeg
gen zal hebben. Wethouder Visser gaf rui
terlijk toe, dat het college in dit geval mis
schien wel even te ver was gegaan, maar
dit is onder de dwang der omstandigheden
gebeurd: de P.T.T. wilde het in laagbouw
ergens in een achterstraat laten neerzetten,
de gemeente daarentegen dacht aan hoog
bouw op een prominente plaats tegenover
het mai-ktplein en tenslotte moest het een
met het ander aanvaard worden.
Geen cadeau
Het verzoek van de heer Den Hol
lander (Comm.), cm de 1600 garantie,
die B. en W. voorstelden te verstrekken
aan het bestuur van de speeltuinvereni
ging „Heuvelwijk", dat tijdelijk in moei
lijkheden is geraakt wegens het uitblijven
van de Koninklijke Goedkeuring, maar
zonder meer cadeau te doen, werd door
wethouder De Boer (Arbeid) bestreden,
omdat dan ten opzichte van de andere ver
enigingen het beeld scheef getrokken zou
worden. De heer Van Leusen (Arbeid)
liet hartelijke waardering horen voor een
gemeenschappelijke regeling van Velsen,
Haarlem, Bloemendaal en Heemstede ter
instandhouding van een streekschool voor
de opleiding van onderwijskrachten voor
het kleuteronderwijs.
Het crediet voor de inrichting van een
bewaarplaats van goederen voor de Dienst
Bescherming Burgerbevolking kwam er
door, echter begeleid met een motie van de
raad, (waar het college zich wel mee ver
enigen kon), die er bij de regering op aan
dringt, alle kosten voor deze D.B.B. voor
landelijke rekening te nemen. Burgemees
ter mr. M. M. Kwint merkte evenwel op,
dat waar Den Haag al zo ontzaglijk veel
moet doen voor een A-gemeente als Velsen
(eerder was uit de raad het cijfer van twaalf
motorspuiten genoemd), de gemeente deze
druppel in de emmer eigenlijk wel voor
eigen rekening zou mogen nemen. Hoewel
hij aan de andere kant sympathie voor de
andere zijde van de zaak kon opbrengen.
De winkelsluitingsverordening vergde
meer tijd van de raad: daar was bijvoor
beeld de heer Van Leeuwen (Kath.),
die het onderwerp als middenstander „geen
zacht eitje" noemde, reden waarom hij in
eerste instantie aanhouding van de voor
dracht het beste vond. Toen het college bij
monde van zijn voorzitter daartoe niet ge
negen bleek te zijn „deze zaak moet nu
tot een oplossing gebracht worden" liet
de heer Van Leeuwen in den brede
horen, waarom hij tegen een door B. en W.
voorgestelde uniforme Dinsdagmiddag
sluiting was.
„Dode stad"
De „gespreide" winkelsluiting met het
zwaartepunt op-de Woensdagmiddag, zoals
de werkgeversorganisaties hebben voorge
steld en die bovendien niet al te veel ver
schilt van de bestaande toestand, achtte hij
om verschillende redenen verkieslijker.
Ten eerste zag hij de dreiging van een
„dode" stad op Dinsdagmiddag, zoals Be
verwijk dat al kent en bovendien kunnen
niet alle branches sluiten op Dinsdag
middag enkelen willen zelfs helemaal
niet sluiten, zoals de banketbakkers, die
van het standpunt uitgaan, dat de behoefte
naar hun waren plotseling opkomt en even
plotseling bevredigd moet worden. (Welk
gezichtspunt de raad uitermate amuseer
de). Vervolgens viel de heer Van Leeu
wen het advies van de Kamer van Koop
handel over deze materie aan, op grond
van het feit, dat dit advies in aanleg anders
geweest zou zijn, dan op het moment, dat
het tenslotte parallel liep aan de opvatting
van B. en W.
De algemene wens der werknemers
een uniforme Dinsdagmiddagsluiting
druiste volgens deze spreker ten dele tegen
het economisch belang der middenstanders
werkgevers in en tenslotte kwam de heer
Van Leeuwen met een nieuw voorstel aan,
dat neerkwam op een bestendiging van de
bestaande toestand met overneming van
een aantal in het college-voorstel vervatte
détails. De heer Van Leusen trok na
mens de meerderheid van zijn fractie nog
al fel van leer tegen deze opvatting: de
nieuwe verordening van B. en W. was vol
gens hem terecht meer naar de werknemers
gericht, terwijl de ondernemers er in genen
dele door geschaad worden. Bovendien
trok hij zich de critiek van zijn voorgan
ger aan op de Kamer van Koophandel en
ten derde meende hij. dat er voorzien moet
worden in een leemte: de ongebreidelde
concurrentiemogelijkheden van bloemen-
venters en visventers op de middag, dat de
winkels in deze zelfde branche gesloten
moeten zijn.
Nadat de heer Verbeek het minder
heidsstandpunt te berde had gebracht
„het college ziet de zaak wel wat al te een
voudig; de belangen van de bedrijven
moeten in het oog worden gehouden" en
de heer Kruisman (Comm.) zich voor een
uniforme Dinsdagmiddagsluiting had ver
klaard, nam burgemeester K w int de
verdediging van het voorstel op zich. Hij
betoogde, dat de garantie tegen ontduiking
van de verordening bij een uniforme rege
ling zo groot mogelijk is (vooral bij ge
mengde bedrijven, die dus twee soorten
artikelen verkopen en ..half-open" kunnen
blijven bij invoering van de gespreide
sluitingsmiddagen
Geen staalkaart
„Een staalkaart van sluitingen is niet
meer te controleren", zei de voorzitter met
overreding, en wat de aanvankelijke on
wennigheid van het publiek betrof meende
hij, dat dit gauw genoeg gewoonte wordt:
men weet nu tenminste, waar men aan
toe is.
Hij voelde voorts veel voor het argument
over de ontduiking door de venters en zou
laten uitzoeken, of hiertegen geen wapen
is te smeden bij het uitreiken der gemeen
telijke ventvergunningen.
„Ik ben het nog nooit zo hartelijk met u
eens geweest als nu", juichte de heer Van
Leusen na afloop van deze verdediging,
maar de heer Van Leeuwen was min
der enthousiast: de vrije middag voor het
personeel, die de heer Van Leusen
met de uniforme regeling volkomen bevei
ligd zag, kregen de werknemers toch wel
dank zij de arbeidswet, meende hij. Het ge
vaar van de gemengde bedrijven wordt in
de kringen van de middenstand niet zo
somber ingezien en een moeilijke politie
controle mag niet doorslaggevend zijn, als
het gaat om het belang van de winkeliers.
Met enkele voorbeelden toonde hij aan,
dat de groenteboeren bijvoorbeeld beslist
gedupeerd zouden zijn door een Dinsdag
middagsluiting en de slagers zullen er ook
heel wat bezwaren tegen hebben. Hij ad
viseerde zijdelings het college, de ontwik
keling in de affaire van 's-Hertogenbosch
in de gaten te houden, waar zowel de koper
als de verkoper strafbaar werden gesteld
bij overtreding der winkelsluiting een
oekase. die inmiddels door de kroon nietig
is verklaard.
Er kwamen nog allerlei meningen los,
onder meer die van de heer Visser
(A.R.), die vroeg, waarom een bestaande,
goed-werkende regeling nu plotseling ver
vangen moest worden en die van de heer
Kruisman (Comm.), die onthulde bij
voortduring voor niets naar de kapper te
lopen, omdat er geen touw aan die uren
van sluiting vast te knopen is. De raad in
formeerde onmiddellijk, waar deze gratis
mogelijkheid tot haarsnijden aanwezig is
en nadat de heer Lips (A.R.) de verwar
ring met de beste bedoelingen nog groter
had proberen te maken, door een autonome
regeling voor Velsen-Noord te verzoeken,
wanneer het voorstel-Van Leeuwen door
zou gaan, kwam het tot stemming: met 16
stemmen voor is een uniforme sluiting van
Velsens winkels op Dinsdagmiddag aange-
ADVERTENTIE
