„Zeemanspot" en overheid - tweezijdig probleem
Zilveren ziekenhuis
vraagt ons „steentje"
Herr Andersen liet grote
nieuwe trawlers bouwen
Lantaarn
Ab de Jong
Agenda voor
Velsen
Old Clothes New
TAXI NODIG?
Kennemer
Beroep op burgerij en oud-patiënten
Autorijschool 5000
Maatbeperkingen zijn allang vergeten
rn
CHR. VISMAN
ZATERDAG 15 NOVEMBER 19 5 2
7
„Eens, maar nooit meer
„Verhoudingen vaststellen
Johan Winkler
over Kaj Munk
Eéndags-bazar van
„Samenwerking"
Burgerlijke Stand
BEL 5000
REVUE VAN DE ZUIDZIJ
I
BOEKEN
VULPENNEN
POSTPAPIER
Negen nieuwe woningen
kunnen worden betrokken
REMINGTON
JUNIOR
RITER
Zeelieden
Toen de communiquatie met Engeland gedurende de
Duitse bezetting volslagen onmogelijk werd, zijn de
gages van de Nederlandse zeelieden, die in geallieerde
dienst werkten, gewoon aan de gezinnen in bezet ge
bied doorbetaald: de illegaliteit spande zich er voor en
de rederijen deden mee en de mannen in Engeland
legden een deel van hun beloning terzijde of be
hoorden dit althans te doen om dit bedrag te ver
goeden. De regering in Londen verklaarde zich bij
monde van haar minister Steenbergh garant voor
de bedragen, die deels dank zij de rederijen in Ne
derland, deels via de ondergrondse naar de achter
gebleven gezinnen vloeiden, en alles leek „goed te
zitten".
Maar er is in die wilde oorlogsjaren van 19401945
wel eens meer uitgegeven in Engeland dan het be
drag, dat er overbleef na aftrek van de gezinstoelage
en aan de andere kant kregen de benarde families in
Holland wel eens grotere bedragen dan hen rechtens
toekwam. Maar dat kwam allemaal wel in orde, dacht
men en de schulden zouden niet zo schrikbarend
hoog oplopen, dat er direct na de bevrijding niet aan
aflossing te denken viel.
Anders gelopen
Het is allemaal anders gelopen. De overheid pre
senteerde de schepelingen, die gedurende de oorlog
D-day meemaakten en hun kostbare vrachten tussen
torpedo's en mijnen door manoeuvreerden, de reke
ning nü, zeven jaar na dato. Er was in vele ge
vallen meer opgemaakt in Holland, dan er gespaard
was in Engeland en de staat had zich wel garant ver
klaard, maar nu wilde de staat toch wel eens geld op
tafel zien.
Wat in 1943 neergelegd is voor een mud aardappelen,
moet op dit moment in feite terugkomen als een jaar
huur of een slaapkamerameublement.
En degenen wie de rekening werd aangeboden, zijn
geschrokken van de vaak ontstellend hoge schulden, die zij nog aan de Staat dei-
Nederlanden bleken te hebben: f 6000, f 11.000; meer nog soms. Als de schuldenaar
dan inmiddels gepensionneerd was tegen een fractie van het bedrag, dat hij gedu
rende de oorlog verdiende, is er geen denken aan, dat dit kapitaal terugbetaald kan
worden. Direct na de oorlog had dat nog gekund, misschien, maar nu? Het geld is
gedevalueerd, en elke cent is er weer één; ook in de gezinnen, wier man en vader
tijdens de strijd ter zee tegen de asmogendheden een belegde, een dubbelbelegde
boterham verdiende volkomen terecht overigens, want het was geen plezier
reisje naar Moermansk of Casablanca, rond Vuurland of naar de Kaap.
Er is een spaarpremie van 10 uitgekeerd in de oorlog, maar toen die verzilverd
zou worden na de bevrijding, moesten de spaarders merken, dat al deze kleine
bedragen geblokkeerd waren, als de afrekening met de „Stichting week- en maand-
brieven" (die de verrekening administratief regelde) niet in evenwicht was.
Dit alles drukt op vele gezinnen als een loden last. Er zijn vragen over gesteld in de
Kamer, er is indertijd voor gestaakt (onder leiding van de E.V.C.) en velen der be
trokkenen zeggen: „Als er weer iets gebeurt, ben ik er niet meer bij".
„Nooit weer
Het is een ingewikkelde papieren winkel geworden en de schuldenaren zijn vol
gestopt met documenten en brieven. Werkelijk gemaand is er nog niet, maar in menig
gezin ligt een afrekening op de kast met een schrikbarend hoog déficit.
Er is een „Zeeliedencomité" opgericht, dat de zaak warm houdt, er wordt geconfe
reerd en geschreven en wanhoopsbrieven gaan naar de betrokken ministeries.
Maar de treurige ondergrond van dit alles is, dat terecht of ten onrechte de
vaderlandsliefde een knauw kreeg door een ambtelijke traagheid en een schending
van een belofte gedaan in het illegale „Kompas", de spreekbuis van de Londense
regering. Een belofte overigens, die door minister Steenberge nooit met woorden is
bevestigd: namelijk, dat er geen sprake van terugvordering der uit deze „Zeemans
pot" voortvloeiende schulden zou zijn.
TWAALF JAAR na de 16e September 1940, toen
de oude „Stad Schiedam" van de „Halcyon Lijn"
onderweg naar Halifax met 20 leden der bemanning
tengevolge van een torpedo of een mijn zonk op een
naamloze plek in de Atlantische Oceaan, heeft
Nederland nog een „zeemansprobleem".
TIEN JAAR nadat op de 14e September 1942 de
„Suriname" van de Koninklijke Nederlandse
Stoomvaartmaatschappij, onderweg van Trinidad
naar New York, getorpedeerd werd en met 13
opvarenden in de diepte verdween, liggen de resten
van een moedig stuk werk voor de geallieerde
oorlogvoering nog in een bundel paperassen ver
gaard.
ZEVEN JAAR nadat de „Sihigo" van de Konink
lijke Faket op 15 Maart 1945 bleef in een zware
cycloon bij Grafton Passage" en negen leden harer
bemanning het leven verloren, is er nog geen klaar
heid in de afrekening met de zeelieden, die er wèl
het leven wisten af te brengen.
DAT ER over dit vraagstuk beroering is ontstaan,
kan nauwelijks verwonderlijk heten. Maar dat
er twee kanten aan deze zaak te ontdekken zijn, is
evenzeer waar. Wij hebben geprobeerd u deze beide
argumentaties voor te leggen in de twee bijgaande
beschouwingen. Hopelijk kan de staatscommissie,
die de ministerraad over dit onderwerp van advies
moet dienen, tot een voor alle partijen bevredigende
conclusie komen.
Regering:
De morele plicht van de schuldenaar om zijn schulden
terug te betalen is een algemeen erkende. Ook voor
een zeeman, ook voor een illegaal, ook voor een burger,
die in de hongerwinter een paar honderd gulden leen
de om zijn gezin in leven te houden.
Dat vele in geallieerde dienst varende Nederlandse
zeelieden niet op tijd geld opzij hebben gelegd om de
(natuurlijk) later in het vaderiand opduikende schul
den van het achter gebleven gezin te dekken, is mis
schien verklaarbaar te rechtvaardigen is zulk een
handelwijze moeilijk. Terwijl de gezinnen in het be
zette Nederland op de liefdadigheid waren aangewezen,
is er aan de overkant misschien te veel „opgemaakt".
De regering zag dat in Londen en minister Steenberge
heeft toen nimmer verklaard, dat die „oorlogsschul
den" kwijtgescholden zouden worden; hij heeft slechts
meegedeeld, dat de regering zich garant stelde voor de
voorschotten, die aan de achtergebleven gezinnen,
werden verstrekt.
Dan allemaal
Als de kwestie van het verschil in waardering van het
geld een rol zou spelen, zou de regering het hele Ne
derlandse volk, dat in de benauwdheid van de bezet
ting schulden maakte om het naakte leven te redden,
schadeloos moeten stellen en als de regering de ge
varen, die de zeeman ginds heeft getrotseerd, zou
incalculeren, zou zij ook de illegaliteit nee iedere
Nederlander de uit de oorlog voortvloeiende mate
riële schade moeten vergoeden. Want ook in Neder
land lag de dood durend op de loer. En heel Neder
land is er armer op geworden.
„De zeeman is in geen enkel opzicht vrijgesteld van
zijn verplichtingen tegenover zijn gezin" heeft minister
Wemmers verleden jaar geantwoord aan ds. Zaal, het
A.R.-lid van de Tweede Kamer, dat vragen stelde over
de „Zeemanspot". En daar waren de Centrale van
Koopvaardij-officieren en de vakbonden het mee eens.
Bovendien heeft de onder geallieerde dienst varende zeeman voortdurend de ge
legenheid gehad, zijn schulden jegens het thuisgebleven gezin aan te zuiveren, zegt
de regering, ook toen de bevrijding een feit en de portefeuille nog niet leeg was.
Er is echter in diverse gevallen niét gereserveerd en dat wreekt zich nu in de af
rekeningen.
Het wreekt zich.
Dat wil echter niet zeggen, dat het zich zonder aanziens des persoons moet wreken.
Ten eerste is inderdaad het Koninklijk Besluit F 123, dat de hele ceel garantiebe
palingen voor de in oorlogstijd varende zeelui bevatte, dermate verward, dat zelfs
een jurist er grijze haren van krijgt; ten tweede liep de administratieve afwikkeling
der afrekeningen niet vlot, omdat er een dikke tienduizend rekeningen doorworsteld
moesten worden en daarenboven heeft de regering al een gedeelte van haar vordering
op de zeelieden uit de oorlog laten schieten: die op de gezinnen, waarvan man of
vader bleven tengevolge van het oorlogsgeweld.
Menselijke conclusie
Straks komt de Staatscommissie, die deze ingewikkelde materie bestudeert, met
haar conclusie bij de ministerraad. Het zal hopelijk een menselijke conculsie zijn, die
rekening houdt met de huidige materiële omstandigheden van de schuldenaren en
die er waarschijnlijk niet op uit zal zijn, de mensen het vel over de oren te halen.
Vergeet niet, dat de afrekening geen dwangbevelen zijn, maar louter cijferreeksen
ter vaststelling van een bepaalde verhouding.
„We zullen zien, hoe die op te lossen is", had de regering er eigenlijk in begrijpelijke
taal bij moeten zetten.
Aan het eincl van deze maand om
precies te zijn op de 27e November
viert het IJmuidense Antoniusziekenhuis
zijn vijfentwintigjarig bestaan een
feest, dat oude herinneringen oproept aan
een kwart eeuw geleden, toen het mo
derne ziekenhuis van nu in de kinder
schoenen van een tuchtschool stond.
Dat is dan ook het enige contact, dat dit
inmiddels zo hogelijk gewaardeerde hos
pitaal had met een sombere instelling als
een tuchtschool, sindsdien heeft er volop
zonneschijn geheerst in de zich uitbrei
dende gebouwen aan de Zeeweg en al die
vijfentwintig jaren lang is het bést gegaan
met de nonnen in IJmuiden, die zich
vaak met een wonderbare tact door de
moeilijkheden van een „neutraal" en door
de gemeente gesubsidieerd ziekenhuis
moesten heenslaan.
Dokter R. P. van de Veld, de genees
heer-directeur, jubileert de 27e mee. Ook
hij heeft in menig hart een warm plaatsje
gekregen en het zal ook hem hoogstwaar
schijnlijk niet aan hartelijke handdrukken
ontbreken, als er die dag van 3 tot 5 uur
gerecipieerd wordt.
Eigenlijk mogen we het nog niet hele
maal vertellen, maar IJmuiden gaat zijn
jarige ziekenhuis een aandenken offreren,
een aandenken, dat in de eerste plaats
voor de patiënten bedoeld is en waaraan
een breed-opgezet comité van aanbe-
geling zijn volledige steun heeft ge
geven. Dat comité werd gevormd op
verzoek van de Velsense burgemeester
en het zal namens de burgerij en uit naam
van de vele oud-patiënten op 27 Novem
ber het huldeblijk aanbieden. Er zijn in
middels vele honderden circulaires in zee
gegaan en er liggen ettelijke intekenlijsten
door de gemeente verspreid (er is er nog
een bijgekomen bij de firma De Ruijter,
aan de Driehuizerkerkweg) en wie dus
zijn gave liever niet op de girorekening
van de Dienst voor Sociale Zaken te Vel-
ADVERTENTIE
reinigt uw kleding.
CHEM. REINIGING
Koningsplein 10 - Tel. 4886 IJmuiden
De Vereniging van Vrijzinnig Hervorm
den houdt Maandag 17 November in het
Hervormde Jeugdgebouw aan de Rem-
brandtlaan in IJjrxuiden-Oost een ge
meente-avond.
De heer Johan Winkler, hoofdredacteur
van „Vrij Nederland" zal daar een lezing
houden over de Deense predikant en
schrijver Kaj Munk. De heer Winkler heeft
zelf de boeken van de Deense auteur ver
taald, tevens verscheen een levensbeschrij
ving van Munk van zijn hand.
Wijkcommissies voor het comité
„Revalidatie kinderverlamming"
Ten kantore van de gemeentelijke dienst
voor Sociale Zaken wordt Woensdag 19
November een vergadering gehouden van
het onlangs in Velsen opgerichte comité
„Revalidatie kinderverlammingspatiënten".
De agenda vermeldt onder meer de instal
latie van de wijk-commissies.
sen (18905) ten name van de secretaris
penningmeester van het comité stort, kan
bij de „houders" der intekenlijsten te
recht. Het zou mooi zijn als er om
maar wat te noemen een moderne bi
bliotheek kon worden aangeboden namens
de Velsense burgerij, want de huidige
boekerij is niet je dat.
De Oud-Katholieke Damesvereniging
„Samenwerking" heeft voor haar jaarlijkse
ééndags-bazar of verkoopmiddag weer
één dag gekozen om ten behoeve van de
paramenten voor de Oud-Katholieke kerk
haar handwerken aan de man en vrouw
te brengen.
In het Oud-Katholiek verenigingsge
bouw, waar deze bazar Dinsdagmiddag
om drie uur officieel wordt geopend, wor
den nu al voorbereidingen getroffen.
Behalve de stands met heel fraaie, maar
ook en speciaal met het oog op de vele
vissers in IJmuiden nuttige hand- en
breiwerken, zal er een theeschenkerij zijn.
Voor de jeugd is er de altijd weer aan
trekkelijke grabbelton. Maar ook het „rad
van avontuur" zal zo tegen sluitingstijd
's avonds elf uur nog meehelpen
de omzet te vergroten.
GEBOREN: J. C. M. Holt—Peeperkoorn,
z„ De Ruyterstraat 127, IJmuiden-O.; C. M.
KompierEhinger, z., Wijk aan Zeeërweg
111 rd, IJmuiden; A. van DeeGroenendijk,
z., Lekstraat 45, IJmuiden; M. K. Karstens—
Verschoor, d., Burg. Rambonnetlaan 5, IJmui
den; J. T. M. FestenDomen, z., Meervliet-
straat 4, Velsen; G. VisserTimmerman, z.,
Waalstraat 11, IJmuiden; A. Kostervan de
Haar, z., Kluijskenslaan 2. Santpoort; J. Ste
vensButter, d., Frogerstraat 20, IJmuiden;
H. Veltman—Naberman, z., Vechtstraat 65,
IJmuiden; N. KloosBeerthuizen, z., Wil-
lemsbeekweg 74. IJmuiden-O.; J. M. Groen
Beertsen. z., Bakkerstraat 8, IJmuiden; E.
BakkerBoontjes, d., Tuindersstraat 64,
IJmuiden-O.; C. van der Gaagvan dei-
Steen. d., Scheldestraat 52. IJmuiden.
OVERLEDEN: N. Willeme, 51 j., echtge
note van A. J. van Aalst, Ladderbeekstraat
115, Velsen-N.
ONDERTROUWD: G. L. Boogerd, Kleis 77,
Uitgeest en C. Fortuin, Cypressenstraat 27.
IJmuiden-O., toek. adres: J. E. de Witstraat
8, Uitgeest; N. G. Dam, 1ste Helmerstraat 81,
Amsterdam en E. M. Westerhoven, Hoofd
straat 174, Santpoort; toek. adres: Kanaal
straat 14, IJmuiden; C. Kistemaker, D. Har-
toghstraat 14, IJmuiden en H. I. Dolleman,
J. Kostelijklaan 10, Velsen, toek. adres:
Edisonstraat 44, IJmuiden: J. van Es, Burge
meester Rambonnetlaan 45, IJmuiden en A.
Woud, Bestevaerstraat 11. IJmuiden-O.; P.
van Schie, Rijksweg 297, Santpoort en P. W.
van der Lem, Rijksweg 295, Santpoort, toek.
adres: Rijksweg 295. Santpoort.
GEHUWD: G. N. Hoogzaad en G. C. van
der Vlugt, Hagelingerweg 88, Santpoort; L.
P. H. Ti el en en J. H. M. Outmaijer. Hagelin
gerweg 51, Santpoort; J. J. G. P. Pilanen en
G. J. M. Hooibrink, Litslaan 20, Santpoort;
H. G. Uhrlep en H. J. Capaan, Duinweg of
Duivelslaan 48, Santpoort; P. van Til en J.
W. Rosier, Vareniusstraat 2, IJmuiden.
Drie winkelpanden
Uit ons verslag omtrent de opening van
de nieuwe winkels aan de Kennemerlaan
bleek niet duidelijk, dat architect A. ten
Broeke drie van de tien winkels met
woonhuizen bouwde, waaronder één dub
bel hoekpand met twee bovenwoningen.
Prins Charles, het zoontje van Koningin Elizabeth van Engeland en de hertog van
Edinburgh, vierde Vrijdag zijn vierde verjaardag. Naast hem zijn zusje, de
tweejarige prinses Anne.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Gediplomeerd instructeur.
KENNEMERLAAN 136 IJMUIDEN
Katholieke Arbeiders Vrouwenbond
Het bestuur van de Katholieke Arbei
ders Vrouwenbond heeft voor Dinsdag
avond 18 November in de R.-K. meisjes
school aan de Corverslaan een ledenver
gadering uitgeschreven. Hieraan wordt
medewerking verleend door de parochiële
band „The Veno's". In de loop van het
seizoen wordt met de KAV-leden een ex
cursie gemaakt naar het PEN te Bloe-
mendaal.
Het schip, dat hierbij afgebeeld is tijdens de proeftocht op de Elbe in September
1948, is een van Duitslands eerste trawlers, die na de oorlog het levenslicht zagen.
De C. P. Andersen (HH. 281) behoort tot een serie Duitse trawlers met beperkte
afmetingen. Zij mochten niet groter zijn dan 400 reg. ton bruto en niet harder lopen
dan 12 mijl. De geallieerde Contróleraad had deze bepalingen uitgevaardigd, die
inmiddels allang niet meer van kracht zijn. Dit neemt niet weg dat we in Duitsland
enige trawlers aantreffen die afsteken bij de schepen die daarna in dienst gesteld
zijn. In ieder geval waren de rederijen, die in 1948 tot nieuwbouw over konden gaan,
er mee gered, want uiteraard had de oorlog zijn sporen nagelaten.
HBll -
Zo had de rederij C. Andersen in 1939
zeven stoomtrawlers beschikbaar en toen
de oorlog afgelopen was bleek dat er
slechts één de strijd had doorstaan. Dit
was de in 1939 gebouwde Reemt (HH.
265). Later kwam er nog een boven water,
doch dit schip verkeerde in een staat, die
het niet als een „overlevende van de oor
log" deed beschouwen. Niettemin is men
er toch aan begonnen om er een visserij -
schip van te maken en daar is de Ho-
waldtswerke in Kiel volkomen in geslaagd.
Het vaartuig, Gisela (HH. 269) genaamd,
kreeg een schuine voorsteven en een krui
serhek alsmede een nieuwe machine. In
1920 gebouwd kon een bijna nieuw schip
in 1948 in de vaart gebracht worden. De
opdracht voor de bouw van de A. P. An
dersen werd verstrekt aan de Deutsche
Werft A.G. in Hamburg. Het was in 1948
dat deze .nieuwbouw" ter "visserij kon
vertrekken, spoedig gevolgd door een
zusterschip, de Ursula (HH. 283) even
eens aan Andersen toebehorende. De
schepen meten elk net minder dan 400
ton, (399 en 152 netto reg. ton). Zij zijn
lang 43.76 m, breed 8.20 en diep 4.09 m.
De machine kan 650 ipk. ontwikkelen. De
namen die bovengenoemde schepen heb
ben gekregen waren niet nieuw bij de
rederij Andersen.
Roemrucht verleden
Dertig jaar geleden beoefende deze
Hamburgse visserij maatschappij de vis
serij met 4 trawlers, de Gisela, Ii-mgard,
Margot en de Sagterland, elk circa 225
ton groot. In 1923 schafte men zich de toen
drie jaar oude „Bromberg" aan en dit
schip is Andersens eerste „Ursula" ge
worden. Langzaam breidde de vloot zich
uit door trawlers van andere rederijen aan
te kopen, alle boten daterende uit de ja
ren vlak na de eerste wereldoorlog. Nieuw
bouw kwam eerst in 1934 tot stand. De
Hamburgse werf H. C. Stülcken kreeg een
bestelling van Andersen voor de bouw van
een trawler van 423 ton met een machine
vermogen van 750 ipk. en dit schip werd
de eerste C. P. Andersen, gemerkt HH.
213. En bij dit ene schip is het niet ge
bleven. In 1936 kwam de „Gustav Körner"
er bij, een jaar later de „Carl Stangen",
weer een jaar verder de „Otto N. Ander
sen" en met de „Jochen" en de „Reemt"
in 1939 werd de voor-oorlogse periode af
gesloten. De meeste kleine boten konden
worden afgevoerd en het vernieuwde be
zit kon weldra aan de oorlogvoering deel
nemen.
Vijf schepen hebben hun strijd gestreden
en vonden hun einde ergens op de bodem
van de zee; thans is men zover dat dit
verlies weer is ingehaald. Waren het in
1948 de C. P. Andersen en de Ursula,
die er bij kwamen, in 1949 kwam van de
werf in Liibeck de Carl Wilkens (HH. 293)
gereed, een schip van 400 ton en 600 pk.
De Paul Liibcke (HH. 298) spande wat
grootte betreft de kroon met 639 ton, 800
pk. en een laadcapaciteit van maar even-
Prijsschieten
Ze vonden het maar emmes,
dat de pont door een defect
aan de klap niet wou, want
dan had je een reuze smoes
om te laat op school te
komen. Eén noteerde al luid
keels het'nummer van de pont
in het geheugen van zijn colle
ga's, want dan was je gedekt,
als het verhaal niet geloofd
werd. Tot zover was het heel
begrijpelijk en plezierig ik
was vroeger ook verzot op een
open brug of een ander ob
stakel, dat het verzamelen van
schoolse wijsheid in de weg
stond. Nóg wel een beetje,
trouwens.
Maar toen één van die jon
gens een kanon van een cata
pult uit de zak haalde en met
overleg op de meeuwen mik
te, die boven het kanaal aan
het stuntvliegen waren, daar
bij onmiddellijk gevolgd door
het ganse stel, was het plezier
er ineens helemaal af. Een
schrobbering van een mede
passagier gaf niets, ze bleven
rustig afweergeschutje spelen
met die catapults.
Als er op de Nijverheids
school eens gevraagd werd,
wie er alzo in het bezit is van
een goed-geconstrueerde cata
pult, dan zouden er wellicht
heel wat van die geniepige
jongenswapens, die helaas
telkens weer voor allerlei
narigheid worden gebezigd,
voor de draad komen. Helaas.
Velserbeek en herfst
Als u zomaar eens een op
welling krijgt, om naar Vel
serbeek te gaan, moet u het
beslist dóen ook, want het is
daar nu rustig en eigenlijk
veel mooier dan in het drukke
hoogseizoen. En de beesten
staan allemaal al langs het
hek om te verkondigen, dat ze
blij zijn, dat u er an komt met
een zakje brood. Echt blij van
wege het feit, dat ze niet zo
veel brood meer zien de laat
ste tijd, want de dierenhuis
houding is weer aangewezen
op het normale voer, dat uit
de gemeentebuidel wordt ge
strooid en dan is elk korstje
een taartje. De heiden zijn
desnoods bei'eid pootje voor u
te gaan baden en de ganzen
snuiven hard, als het zakje
opengaat. Allemaal vanwege
de pure pret om die mens met
zijn txactatie.
De eenden, die van de
zomer slechts op roomboter -
gebak afkwamen, vechten nu
weer gezellig om een blokje
brood, waar de bijl op om
krult en de zilvei-fazant ver
liest al zijn deftigheid bij het
voorblijven van zijn gade als
er een bete van voor de jaar
telling door zijn gazen dak
komt dwarrelen.
Echt, u moet nü eens naar
Velserbeek gaan. Het wordt
zo gewaardeerd, ziet u.
Nat antwoord
De zingende schare Sintere-
maartens van Dinsdagavond
al dan niet georganiseerd
heeft bij een iegelijk in de ge
meente Velsen warm onthaal
gevonden met appels, noten en
koekjes.
Maar ex-gens in de gemeen
te woont een iemand, die
niets van zulke kinders moet
hebben, want elk kind, dat
daar aan de deur belde met
een f lakkei-end kaarsje in de
hand en twee stralende ogen
vol vei-wachting kreeg de kou-
we douche van zijn leven,
doordat hij met een scheut
koud blus water werd afge
straft, die alle kaarsjes en
koolrapen in de kinderhanden
en alle glimlichtjes in de kin
derogen doofde.
Ik vind het maar om van te
rillen.
Geen werk
Maar aan de andere kant is
er Dinsdagavond hier en daar
wat gebeurd, waaruit een deel
van koude douches als boven
vermeld te verklai-en is.
In de brievenbus bij Galavaci
aan de Kennemerlaan hebben
de kleine vx-ouwen en mannen
het bijvoorbeeld grondig be
dorven, door een paar bran
dende stompjes kaars door de
gleuf te duwen, zodat ver
scheidene zakenmensen door
brand geteistei-de correspon
dentie ontvingen en er zelfs
een waardevol accountants
rapport half verkoold is.
En in de Ti-ompsti-aat is het
voorgekomen, dat rancuneuze
jongetjes uit wraak voor een
trage, onvoldoende of hele
maal geen bediening de
vloermat via de bus voorza
gen van een bx-andend eindje
kaars.
Voor de goeden is het jam
mer, dat ze moeten boeten
voor hetgeen die paar kwa
den uitspookten.
Telefoontjes
De nijvere mannen van IJmui-
dens havenkarxtoor, die de g&-
zonken „Faustus" in gedeel
ten op hun boterham kregen,
zijn Maandag vanwege de naar
IJmuiden evacuerende „Nieuw
Amsterdam" in vijf uur tijds
324 keer opgebeld en daarvoor
was er al ruim 200 keer ge
zegd, dat de Nieuw Amsterdam
zo en zo laat weer uit de
Coenhaven ging vertrekken.
Tenslotte was die telefoon
niet meer vast te houden.
Roodgloeiend! LAMFENIER
tjes 5000 kisten, welke in 1950 bij de Ho-
waldtswerke in Hamburg het licht zag,
waax-mede het aantal van 6 was bereikt.
Tenslotte schafte men zich een als onder
zeebootjager ingerichte trawler aan, die
wel een vex-bouwing moest ondergaan,
doch intussen gereedgekomen is en zich
al onder de naam Heinrich Ihde (HH. 286)
temidden van de vissende schepen op zee
bevindt.
Zo is de rederij Andersen de slagen van
de oorlog alweer te boven gekomen.
Nieuwe schepen, nieuwe namen met uit
zondering van de C. P. Andersen en de
Ursula, die voor de tweede maal aan in
Hamburg thuisbehorende trawlers ge
geven zijn.
ARIE VAN DER VEER
(Nadruk verboden)
ADVERTENTIE
WIST U
dat weer met zorg onze voorraad
voor de feestdagen is gekozen
Wij nodigen U beleefd uit tot een
bezoek.
KLAVER'S BOEKHANDEL
Edisonstraat 7 Tel. 5326 IJmuiden
Nu nog. de zaak met het achterom.
Het gereedkomen van het blok van ne
gen woningen van herbouwplichtigen aan
de Doelmanstx-aat heeft wel heel wat voe
ten in aarde gehad, maar nu is het dan
bijna zover. Nadat de eerste aannemer uit
Haarlem wegens financiële moeilijkheden
niet aan zijn verplichtingen tegenover de
betx-okken pax-ticipanten heeft kunnen vol
doen en de woningen enige maanden lang
half afgebouwd bleven, werd de afbouw
overgenomen door een aannemersfirma
uit Bevex-wijk. Deze is met de werkzaam
heden zover dat de woningen waarschijn
lijk nog voor het einde van November
kunnen woxxlen betrokken.
ADVERTENTIE
Met St. Nicolaas is het beste
voor hem nog niet goed
genoeg.
Deze onverwoestbare Portable
schrijfmachine, in luxe uitvoering voor
slechts 295.—.
Uit voorraad leverbaar.
Wijk aan Zeeërweg 4 - IJmuiden-Oost
Tevens reparatie-adres voor ieder soort
en merk schrijfmachine onder garantie.
Zaterdag 15 November
Rex, 20 uur: „Alarm bij de kustwacht".
Thalia, 19 en 21.15 uur: „Het zevende
kx-uis".
Herv. Jeugdgebouw Rembrandtlaan 19.30-
23 uur: Bazar.
Zondag 16 November
Rex, 10.15 uur: Humanistisch Verbond,
mevrouw Van WijkEriks.
Rex 15 en 20 uur: „Alarm bij de kust
wacht".
Thalia, 15 uur: „Koningin der Wildernis",
19 en 21.15 uur: „Het zevende kruis".
Maandag 17 November
Raadhuis 1012 uur: Spreekuur burge
meester.
Rex, 20 uur: „Alarm bij de kustwacht".
Thalia, 20 uur: „Een vrouw van slechte
reputatie".
