Kleine meerderheid voor
Adenauer verwacht
Het spit van Piet en
San Sevilla
nut
Nieuwe actie ter bestrijding
van de bruine rat
Een fijne paling
TEUN BORST
„Het meisje met de grote voeten"
joboton 2e werkster
Pakhuisruimte
Ratificatie verdrag Europese leger
Debat van twee
of drie dagen
Drie commissies voor
rechtsherstel effecten
6
Nieuwe rederij in
Scheveningen
Mutaties Nederlandse
Padvindersraad
Post voor Nederlandse
vrijwilligers in Korea
Panamees schip in
moeilijkheden
Nederlands jacht in
Auckland aangekomen
Sint Nico/aas
vertelling voor de
kinderen
Vorig jaar was het resultaat in Noordholland zeer gunstig
Kleine schoorsteen
mantels
't SILVER STOEPKE
IMIlUWMWflH
ADVERTEERT
IN DIT BLAD
Parfumerie JUNG
WOENSDAG S DECEMBER 19 52
De West-Duitse Bondsdag zal liet eerste
Europese parlement zijn, dat zijn fiat zal
geven aan het verdrag tot vorming van het
Europese leger. In politieke kringen te
Bonn is men er zeker van, dat dr. Ade
nauer een kleine meerderheid krijgt wan
neer hij hedenmiddag het vaak uitgestelde
parlementaire debat over de verdragen zal
openen. Vorige week besloot de Bondsdag
met 220 tegen 160 stemmen de beslissing
over de ratificatie niet langer uit te stel
len en men neemt hier aan, dat de voor
Vrijdag verwachte definitieve stemming
een uitslag zal geven, die daarvan slechts
weinig afwijkt. Dit zal echter niet beteke
nen, dat Duitsland aan het einde der week
<sijn laatste woord over het complex van
verdragen zal hebben gesproken. Sedert
lang is het zwaartepunt der behandeling
verlegd naar Karlsruhe, waar het staats-
gereclitshof volgende week bijeen zal ko
men om de verdragen aan de grondwet te
toetsen.
De bondsraad, de vertegenwoordiging
der negen landelijke regeringen, heeft be
sloten met zijn toestemming te wachten
tot het gerecht advies heeft uitgebracht.
De bondspresident heeft dit advies ge
vraagd omdat hij straks door zijn hand
tekening de ratificatie zal moeten bekrach
tigen.
Niettemin heeft dr. Adenauer er prijs
op gesteld het Duitse parlement zo snel
mogelijk te laten beslissen „om de politiek
der Europese integratie een nieuwe rug
gesteun te geven". Dat dr. Adenauer bij
voorbaat van een meerderheid verzekerd
kan zijn, dankt hij voornamelijk aan het
feit, dat de ontwikkeling der internatio
nale situatie in de laatste maanden vele
weifelaars in de rijen van zijn drie rege
ringspartijen tot het inzicht heeft gebracht,
dat men op de eenmaal ingeslagen weg
niet meer kan terugkeren. Daarnaast heeft
het uitblijven van een Russisch antwoord
op de twee maanden oude geallieerde nota
inzake Duitslands eenheid de overtuiging
versterkt, dat met de Russen nog niet te
praten valt. De rapporten van de buiten
landse commissie van de Bondsdag tonen
aan, dat de meerderheid der commissie
haar advies tot aanvaarding der verdragen
allerminst een jubelstemming heeft gege
ven. Zij heeft ernstige bedenkingen ge
opperd tegen vele verdragsteksten en er
met kennelijk leedwezen kennis van geno
men, dat het „de bondsregering niet gelukt
is de geallieerden te bewegen als gemeen
schappelijk politiek doel te erkennen, dat
bij hereniging van Duitsland de grenzen
van 1937 moeten worden hersteld".
De grenskwesties blijven volgens de con
ventie van Bonn, die tegelijk met het le-
gerverdrag wordt behandeld, open tot aan
een vredesregeling. De Duitse regering
heeft volgens het lijvige rapport der par
lementscommissie deze bepaling zo uitge
legd, „dat niet slechts aan een hereniging
van de Sovjet-zone en de bondsrepubliek
gedacht moet worden".
De rapporten die door de meerderheid
en door de minderheid in de commissie
voor buitenlandse zaken aan de Bondsdag
zijn uitgebracht, geven een recapitulatie
van reeds lang bekende inzichten. Zij han
delen voornamelijk over de vraag, of de
verdragen de Duitse eenheid al dan niet
naderbij zullen kunnen brengen. De meer
derheid meent van wel. De voornamelijk
door de socialisten gedragen minderheid
blijft het echter ontkennen. Zij wenst
nieuwe onderhandelingen, om de voor
waarden op te helderen, waarop de bonds
republiek op basis van gelijke rechten en
zonder gevaar voor de hereniging haar
plaats zou kunnen vinden in een „effectief
systeem van collectieve veiligheid".
Met nadruk hebben de socialisten zich
verzet tegen de opvatting als zouden zij
een „neutralisering" van Duitsland nastre
ven. 'De minderheid gelooft, dat een eigen
Duitse politiek jegens het Oosten door de
verdragen onmogelijk zal worden gemaakt.
Bovendien vêrzet zij zich er tegen, dat het
diplomatieke gesprek met Moskou zou
worden opgeschoven tot Europa sterker zal
zijn bewapend. De hereniging moet volgens
de socialisten het doel van elke Duitse
politiek blijven waarnaar in de eerste
plaats gestreefd moet worden.
Hoewel alle in de verdragen opgenomen
bepalingen reeds maandenlang zijn be
sproken en nieuwe argumenten dus even
min als koerswijzigingen te elfder ure te
verwachten zijn, wordt verwacht, dat het
debat minstens twee, wellicht drie dagen
zal eisen.
De meerderheidsgroep heeft besloten de
in haar kringen nog resterende bedenkin
gen zoveel mogelijk op te vangen door voor
te stellen tegelijk met de verdragen vijf
moties te aanvaarden. In een daarvan
wordt verlangd, dat geen nieuwe herstel-
betalings-eisen meer zullen worden gé-
daan en dat de regering zo spoedig moge
lijk zal gaan onderhandelen over het stop
zetten van de liquidering van Duits ver
mogen in het buitenland. De motie eist
voorts, dat de regering het onteigenen van
privé vermogens voor hersteldoeleinden
niet als rechtvaardig zal erkennen, vooral
niet voor zover het neutrale landen be
treft. Voorts wil de Bondsdag vastleggen,
dat hij om adives zal worden gevraagd
vooraleer de Duitse vertegenwoordiger in
de ministerraad der EVG het budget zal
goedkeuren.
Met algemene stemmen heeft de ge
meenteraad van Bussum gisteravond beslo
ten Gedeputeerde Staten van Noordholland
te adviseren de gemeenten Bussum en Naar-
den, met buitenwijken van Huizen, te ver
enigen in een nieuwe gemeente.
Dezer dagen is te Amsterdam voor een
notaris de akte gepasseerd, waarbij een
stichting werd opgericht, waarvan de offi
ciële naam luidt: Comité ter behartiging
van de belangen van bona-fide rechtheb
benden op effecten, verkregen op regel
matige wijze gedurende de jaren 1940-1945.
Direct heeft het bestuur contact gezocht
met verscheidene Kamerleden, terwijl door
de uitvoerende commissie onder voorzitter
schap van prof. mr. H. R. Hoetink tele
grammen werden verzonden aan de minis
ter van Justitie en de minister van Finan
ciën alsmede aan de leden van de Eerste
en de Tweede Kamer.
Verdere contacten zullen worden gezocht
en opgenomen met de bevoegde autoritei
ten en andere belanghebbenden om tot een
volledige en bevredigende oplossing te ko
men van het gehele drama rechtsherstel
effecten, aldus het bestuur.
Er bestaan thans drie commissies die zich
bezighouden met de kwestie van effecten,
tijdens de oorlog uit Joods bezit gekocht.
Dit zijn de commissie-Meyers, die opkomt
voor de Joodse gedepossedeerden, de com
missie-Van de Poll, die het probleem beziet
in het licht van de belangen van de com
missionairs in effecten, en de commissie-
Hoetink, die opkomt voor de gedupeerden
te goeder trouw en contact zoekt met hen,
die te goeder trouw deze effecten tijdens
de oorlog hebben gekocht. Tussen de com-
missie-Hoetink en de commissie-Meyers
bestaat geen controverse. Men is het er vol
ledig over eens, dat de oorspronkelijke
Joodse eigenaars hun stukken terug moeten
hebben, en voorts, dat degenen die de stuk
ken te goeder trouw gekocht hebben, door
de staat geholpen moeten worden. De drie
voornoemde commissies willen tot een op
lossing van het vraagstuk komen met eer
biediging van ieders belangen.
Het bestuur wendt zich uitsluitend tot
bona fide personen en wie zich bij de stich
ting aanmeldt moet verklaren geen lid te
zijn geweest van enige landsvijandelijke
organisatie en voorts, dat hij de effecten
verkregen heeft door bemiddeling van een
lid van de Vereniging voor de Effectenhan
del. Het bestuur wil de zaak zo breed mo
gelijk opzetten en daartoe in een aantal
plaatsen van ons land vergaderingen beleg
gen. Gestreefd zal worden naar een eervolle
en voor alle partijen aanvaardbare regeling.
Het bestuur gaat van het standpunt uit,
„dat men de geleden schade niet mag laten
neerkomen op de schouders van hen, die
te goeder trouw hebben gekocht of van hen
die hun bemiddeling hebben verleend, maar
dat de schade gedragen moet worden dooi
de gemeenschap collectief, zoals door de
Londense regering destijds is gesteld".
Opgericht is, met een kapitaal van
f 300.000, de N.V. Visserij Maatschappij
Jaczon, te Scheveningen. ten doel hebben
de de uitoefening van het rederijbedrijf,
het ter zee- en kustvisserij uitrusten van
schepen, de visvangst enzovoorts. Van het
kapitaal zijn 60 aandelen van 1000 gld. elk
geplaatst en in contanten volgestort.
Het voorzitterschap van de Nederlandse
Padvindersraad, welke de werkzaamheden
van de Vereniging de Nederlandse Pad
vinders en van de Verkenners der Katho
lieke Jeugdbeweging overkoepelt, wisselt
om de twee jaar.
Met ingang van 1 Januari 1953 treedt de
hoofdcommissaris van de N.P.V., mr. J. M
Ravesloot, als voorzitter af. Hij wordt in
deze functie opgevolgd door de hoofdcom
missaris van de V.K.J.B., H. F. M. baron
van Voorst tot Voorst.
Ook het secretariaat van de N. P. R
wisselt om de twee jaar. Met ingang van
1 Januari 1953 zal het gevestigd worden
in het gebouw van de N.P.V., Zeestraat 76
Den Haag. Thans is het nog ondergebracht
in het hoofdkwartier van de V.K.J.B., Jan
van Nassaustraat, Den Haag.
Post voor,.de militairen van het 14e aan-
vullings-détachement Nederlands Déta-
chement Verenigde Naties, die gisteren uit
Nederland zijn vertrokken, moet uiterlijk
op 4, 8, 11 en 18 December in Nederland
ter post worden bezorgd.
Het adres moet als volgt luiden: naam
voorletters, legernummer, 14e aanvullings-
détachement N.D.V.N.; op uitreis naar
Korea, Amsterdam-Schiphol-Militair.
De naam van schip en tussenhavens mag
niet worden vermeld.
Het Panamese schip „Irene M." seinde
hedenochtend, dat het door beschadiging
van de ketels onmiddellijk de hulp van
een sleepboot nodig had. De kapitein van
het schip heeft verder schepen in de
buurt gewaarschuwd, scherp uit te kijken
daar de Irene M. geen lichten aan had en
men het schip niet in zijn macht had. De
Irene M. bevond zich bij het licntschip
„Royal Sovereign", ten zuiden van Has
tings.
De Franse trawler „Duperre" en de
sleepboot „Rumania" zijn op weg gegaan
naar de „Irene M." en een van beide heeft
de „Irene M." volgens de laatste berichten
op sleeptouw genomen.
AUCLAND. (Reuter) De 27-jarige Ne
derlander Dick Tober is Woensdag in zijn
8 ton metend jacht „IJmuiden", na een
tocht van ongeveer 16.000 mijl, in Auck
land aangekomen. Hij was uit IJmuiden
vertrokken.
Hij verklaarde bij aankomst: „Het was
geen avoniuuriijke reis en er was slechts
één krachtige storm, in het Kanaal".
Tobers reis ging via Spanje, West-Indië,
Panama, Tahiti, de Gezelschapseilanden,
Samoa en de Tonga-eilanden.
WETEN JULLIE WEL, dat Sinterklaas
dit jaar héél erg in de nesten heeft
gezeten? Nee, het is hem niet aan te zien,
want de oude baas heeft zo'n pracht van
een humeur, dat hij nooit langer dan twee-
eneenhalve minuut ergens over piekert en
dan zegt 'ie „Piet", zegt 'ie, „geef me m'n
kameelharen toffels eens aan en schenk
een kopje mokka in, want in de put zitten
geeft geen cent".
Ja, zo is Sinterklaas.
Maar dit jaar werd het op het allerlaatst
allemaal toch wel erg moeilijk.
Want op het ogenblik, dat Zwarte Piet
met de zilveren roskam de schimmel
stond op te poetsen, schoot het spit hem
toch zo verschrikkelijk erg in z'n rug, dat
de Goedheiligman minstens dacht, dat z'n
knecht daar in de stal levend gevuld werd.
Zó schreeuwde Pietermanknecht het uit.
Sinterklaas gooide van schrik zijn kopje
mokka over zijn daagse tabberd, stootte
haast een banketletter van de inpaktafel
en liep op een sukkeldrafje naar het ach
terhuis, waar Bianca, de schimmel in de
bijkeuken stond. Daar had Piet een paar
jaar geleden eens een stevige stal getim
merd, want vroeger moest hij altijd dwars
door de tuin heen, om Bianca voer te bren
gen en, eerlijk gezegd, onze Piet was be
paald geen held in het donker. En aan de
Hollandse kou had 'ie ook een hekel.
In de stal zat Piet en er drupten grote
warme tranen over zijn wangen, die in het
stro op de vloer vielen. Met z'n rechter
hand greep de trouwe knecht van Sinter
klaas pijnlijk naar zijn rug en toen hij de
baas binnen zag komen, wilde hij ouder
gewoonte netjes opstaan en een buiging
maken, maar met een kreet van pijn viel
de arme jongen weer terug op de omge
keerde emmer.
„Piet hebben zulk schrik-ke-lijk pijn,
baassie, in rug, baassie" jammerde hij
zachtjes en Sinterklaas kon wel aan zijn
grauwe gezicht zien, dat het dit keer niet
een. van die* onverwachte grapjes was,
waarmee zijn knecht hem zo vaak voor het
lapje probeerde te houden. Nee, beslist
niet.
„Waar zit het dan, mijn jongen?" vroeg
de goedheiligman, terwijl Bianca zich zo
ver mogelijk omdraaide, om eens met een
bruin oog vol medelijden naar zijn trouwe
verzorger te kijken.
„In zachte stukkie rrug, baassie".
„En kun je niet gaan staan?"
„Ik nie staan kan gaan nie, baas, ech
nie" antwoordde de knecht bedrukt en om
te bewijzen, hoe erg het was, trok hij een
heel droevig gezicht en er kwamen rim
pels als rivieren in zijn zwarte voorhoofd.
DAAR ZAT onze Sinterklaas nou
zonder knecht en het was al vier De
cember. Morgenavond was hij jarig en alle
kinderen rekenden er vast op, dat Sinter
klaas hun niet voorbij zou gaan, maar als
ie zo ongeveer tweeduizend jaar oud bent,
kun je het echt niet meer zonder een vlug-
e Pietermanknecht af en bovendien moes-
en er nog massa's pepernoten gebakken
/ordmOch, och, dat was me een
amp. De Sint verschoof zijn mijter voor
zichtig. om zich in gedachten door de grijze
haren te kunnen woelen.
Uit de slaapkamer kwapi het zacht ge
steun van Pietermanknecht, die met een
warm glas kwast en een vijfdubbele doek
om zijn rug in het grote ledikant lag; Sin
terklaas had zelf al aangeboden in het
ijzeren logeerbed te gaan slapen.
Nee, het ging echt niet zonder hulp,
morgen, daar kwam niets van terecht, dat
kon Sinterklaas wel op zijn tien oude vin
gers natellen en hij deed het dus maar niet
eens. En wie, wie zou er geschikt zijn Pie
terman voor een paar dagen te vervangen?
Een Hollands jongetje? Hij had wel een
vief kex-eltje zien lopen op de Oude Gracht,
gistermiddag, maar zoek zo'n kereltje nu
eens op tussen al de mensen in een grote
stad.
Zomaar een advertentie in de krant zet
ten? Sinterklaas krabbelde in gedachten
al op een stukje papier: „Gevraagd nette
Zwarte Piet, hoeft niet zo heel erg zwart
te zijn. goed kunnende klimmen, vertrouwd
met schoorstenen. Aanmelden bij Sint Ni-
cólaas. hoofdkwartier Holland".
Ach, nee, dat ging toch ook niet, want
welke moeder zou nou haar zoontje op
daken laten klimmen met al die kou en
die sneeuw op de huizen. En als hij er eens
af zou vallen, nou, dan zou die moeder
groot gelijk hebben, als ze erg boos zou
zijn op Sinterklaas. Nee, dat plannetje leek
nergens naar. Tjonge, jonge, wat een moei
lijk geval. Op vier December zonder knecht
met zestienduizendvijfhonderdvierentach-
>X»OCOOOOCOOOOCOOO(>OOCOOOOOGOCOOOOCOOOOOOOOOOCiOCCOCCrr'^#
CCOC<XOOOCCCOCCOCCCCOOCC<X»SC3COOCOCCOOCOTOOCOOOOOOOOOC'X
tig verlanglijstjes om af te werken en een
paar honderdduizend taaipoppen om uit te
delen.... En die pepernoten.
Bovendien, bedacht de Sint met grote
schrik: wie moest er voor het paardzorgen,
nu Piet ziek was geworden? O, o, o, wat
een moeilijke moeilijkheden. Alsof Bianca
de gedachten van zijn baas had kunnen
horen, begon de schimmel op dat moment
zacht te hinniken en de Sint draafde zo
gauw als hij draven kon naar de bijkeuken
om het avondvoer en een verse emmer
water klaar te zetten. En die Piet maar
kreunen van de pijn uit het mooie ledi
kant.
OM HALF TIEN had Sinterklaas het.
Hij zadelde Bianca (onhandig, zodat
het goeie paard maar raar met het bit in
de mond rondliep) en repte zich naar het
dichtstbijzijnde postkantoor, waar meneer
Van Brummelen nèt met een opgelucht
gezicht het loket achter de laatste klant
had gesloten. En toen hij de draaideur in
beweging zag komen, wilde hij al roepen,
dat alles gesloten was van het grote post-
zegelboek tot de dikke brandkast toe, maar
gelukkig hield meneer Van Brummelen zijn
boze woorden nog net ou tijd onder zijn
tong, bedenkende, dat hij eigenlijk van
avond óók wel zijn schoen wilde zetten en
bovendien kun je tegen een man van twee
duizend jaren oud niet gaan staan uit
varen, ook al ben je nu een erg driftige
directeur van een glimmend postkantoor
met rode brievenbussen.
„Waarmee kan ik u van dienst zijn?"
vroeg meneer Van Brummelen dus vrien
delijk, terwijl hij een beetje verwonderd
naar Sint's mijter keek, die hem achterste
voren op het hoofd stond, maar dat kwam,
omdat Piet die altijd opzette, zodat de Sint
daar zelf niet zoveel verstand van had en
bovendien was'ie zó haastig de deur uit
gevlogen. Meneer Van Brummelen dacht,
dat Sinterklaas zijn daagse muts op had,
tot hij later het gouden kruis aan de ach
terkant zag staan en er echt een beetje
oneerbiedig van moest grinniken.
„Kan ik nog een telegram naar Spanje
verzenden?" vroeg Sinterklaas bedrem
meld.
„Jazeker natuurlijk, meneer Sint Nico-
laas" zei de directeur van het postkantoor
erg vriendelijk. „Een ijltelegram?"
„Ja, een tijlelegram" zei de Sint ver
strooid en hij schreef op het formuliertje:
„Zend onmiddelijk Pedro Norena per vlieg
tuig - stop - zit zonder - stop - neem re
serveroe mee - stop - stuur zak haver voor
Bianca - stop - Sinterklaas Holland - stop."
„Dat is dan negentien, twintig, drie, vier
entwintig woorden en dat is volgens tarief
Q/RT-ijl zestien gulden tweeëntwintig
cent" telde de directeur mummelend.
Sinterklaas voelde zich roor worden tot
ver achter zijn oren.
Zijn portemonnaie, grote goedheid, zijn
portemonnaie was in zijn andere tabberd
blijven zitten.Meneer Van Brummelen
merkte wel, dat de Sint lelijk in de knel
zat, toen hij hem zo rood zag aanlopen, zo
zijn postdirecteuren wel en toen hij het
telegram zelf nog eens goed had overgele
zen, vóelde hij gewoon dat het Staatsbe
drijf der P.T.T. hier diende te helpen. En
dus zei de postdirecteur: „De betaling
komt later wel, Sinterklaas, maakt u zich
maar geen zorgen, we sturen morgen wel
even een vrachtauto langs met de reke
ning." Misschien dacht die meneer van
Brummelen wel aan zijn schoen.... wie
zal het zeggen.
IN HET lijnvliegtuig uit Madrid zat een
bedeesd Moors jongetje voor het raam
pje achterin, met zijn kroeskop boven het
boekje „Opleiding van aankomende Pie
termannen".
Hij zwette er een beetje van, die Pedro
Norena uit San Sevilla, een dorpje in Span
je, want dat was me ook wat eerst het
telegram, daarna overhaast koffers pakken
en haver bestellen en tenslotte het grote
vliegtuig. Naar Holland, waar het koud
was, naar moeder hem verteld had. Hij,
Pedro, was plotseling Zwarte Piet van de
Bisschop van Myra geworden en onder zijn
bombazijnen vest kriebelde een stevige
reserveroe tegen zijn kin.
Op Schiphol stond Sinterklaas al een
half uur te wachten op het vliegtuig uit
Spanje en toen het eindelijk luid brom
mend een rondje draaide boven het veld
en een stem uit de luidsprekers zei, dat het
lijntoestel uit Madrid op het punt stqnd te
landen, kreeg de goede oude man ploseling
het érge gevoel, dat het misschien toch nog
wel helemaal fout zou lopen.
Stel je alleen al even voor, dat Pedro
Norena óók spit had gekregen. Stél je vóór.
Maar nee, dat kon niet best, want in Spanje
kwam het spit niet voor. herinnerde Sinter
klaas zich plotseling, dat was alleen voor
Holland weggelegd.
En toen de grote zilveren vogel aan de
grond stond en de passagierstrap naar zijn
glanzende buik was gereden, slaakte de
Sint een diepe zucht, want als een van de
eersten verscheen een bekende kleine ge
stalte daar boven aan de trap:„Pe-
dri!!!!!!" Dat riep Sinterklaas, luid over
Schiphol, maar de mensen, die verbaasd
naar hem keken konden ook niet weten,
hoe hij in spanning had gezeten.
„Gauw een taxi, gauw naar het hoofd
kwartier".
Pedro keek zijn ogen uit. Alles was wit
en koud en stil, met de gele lichtjes van de
straatlantaarns als spinnekopjes tegen de
nachtlucht. Hij huiverde in zijn zijden
bloesje. „Isse koud hier, veel koud, Sinner-
klaas" zei Pedro, maar de Sint had allang
een.plannetje om de kleine noodhulp straks
grondig vol je stoppen met erwtensoep en
zuurkool.
DE ECHTE PIET had de hele dag een
gloeiende kruik tegen het zachte
stukkie van zijn rug gehouden en waar
achtig, naarmate de avond naderde leek de
scherpe pijn wel wat te willen ophouden.
En toen hij voorzichtig uit het grote bed
stapte en probeerde te lopen, lukte het
waaratje óók nog Piet had zichzelf haats
op de schouder geklopt van blijdschap. En
toen Bianca zijn verzorger in levende lijve
de bijkeuken binnen zag komen, grinsde
hij zachtjes van plezier en Piet zette dade
lijk een extra-bos wortelenkruid voor hem
neer en ze waren beiden op hun eigen ma
nier blij.
Toen de taxi met piepende banden stil
stond voor het hoofdkwartier, zou Pieter
manknecht net proberen, of hij alweer op
zijn handen kon lopen. Maar de sleutel
knarste in het slot van de voordeur, dus
buitelde hij in drie lenige sprongen van de
trap af en vloog zijn baas haast onderste
boven, terwijl de kleine Pedro verbaasd
achter de deur bleef staan.
„Maar jongen, jongen" zei Sint, „denk
toch om je.
„Pieterr niet denken aan niks nie, Pie-
terrr weer heleboel beterr in zachte stukkie
rrrug" gilde Piet als antwoord, terwijl hij
de mijter al van Sint's hoofd had gegrist en
die rnet een paar malle passen meenam
naar de bisschoppelijke kapstok-met-het-
kroontje.
JE BEGRIJPT wel, dat Sinterklaas er
niet aan dacht, Pedro terug te sturen
met het vliegtuig naar Spanje, al had dat
nog nèt gekund.
Hij hield hem bij zich en Piet vond het
maar wat prachtig, dat hij als opperpiet
(of zoals hij zelf zei „Grrrrote Piet") de
kleine Pedro mocht uitleggen, hoe je het
steen krijgt en hoe je er op moet letten, dat.
beste een taaipop door een bochtige schoor-
Bianca zich niet over-eet aan alle stukken
roggebrood en alle wortels uit de schoen
tjes. De pepernoten zijn precies op tijd
klaar gekomen. En als ik het goed zie, zal
het vannacht heus wel gaan met de kleine
Pedro..
Hij léért het wel.
Ik durf er zelfs om te wedden, dat Sin
terklaas volgend jaar Pieter en Pedro
samen meeneemt voor het gemak. Want
weet je, dan wordt hij alweer een jaartje
ouder en je kunt op die leeftijd wel een
extra-hulpje gebruiken.
Zodat Pieterman's spit nog een goeie
kant heeft gehad ook. Dat zegt Sinterklaas
trouwens ook altijd „Alles heeft zijn goeie
kant, kinderen" zegt hij dan. Waarop Piet
strijk en zet antwoordt: „Pieterrrr hebben
wel tachtigzes goei kanten, baassie
J. F.
Enkele dagen geleden werd dit wrak de Annabaai, de haven van Willemstad op
Curagao binnengesleept. Geen vlag en geen belangstelling, of het moest zijn van de
opzichters der slopers, die de ,,Maracaibo" onder handen zullen nemen. Toch is dit
wrak eens een schip geweest, waarover vooral op de Antillen en in Nederland, maar
ook daarbuitende mensen nauwelijks \dtgepraat raakten. Dat was in 1929, toen een
Venozelaans rebel, Urbina geheten, met een troepje piraten op enkele schoeners de
A.nnabaai kwam binnenzeilen. Voor iemand in het vredige Willemstad begreep wat
cr gaande was, hadden de piraten de „Maracaibo" geënterd.
In Noordholland komen de meeste
ratten voor. Vermoedelijk is dit het
gevolg van de grote waterrijkdom,
welke vooral de bruine ratten aan
trekt. De bestrijding van de ratten is
in deze provincie beter georganiseerd
dan elders in het land. In verscheidene
gemeenten vermindert het aantal rat
ten dan ook zienderogen. Er bestaat
derhalve alle reden voor de verwach
ting, dat Noordholland in de naaste
toekomst grotendeels van de ratten-
plaag zal kunnen worden bevrijd.
Deze conclusie kan worden getrokken
uit de uitslag van de enquête, die de Plan-
tenziektenkundige Dienst dit jaar over het
gehele land heeft gehouden naar de resul
taten van de streekacties, die in 1951 tegen
de bruine rat zijn gevoerd. Het rapport
over de resultaten in Noordholland geeft
dus alle aanleiding tot optimisme.
Toch komen ook in deze provincie
zwakke plekken in het bestrijdingsfront
aan het licht. De enquête toont bijvoorbeeld
aan, dat er nog altijd gemeenten zijn, waai
de medewerking van het publiek veel te
wensen laat en dit ondanks het feit, dat de
ratten er zeker niet minder in aantal voor
komen dan in de gemeenten, die een bij
zondere activiteit aan de. dag leggen, in
verscheidene gevallen worden ook de oor
zaken van dit gebrek aan medewerking
genoemd. Enkele gemeenten maken b ij -
15 December a.s. hopen onze
geliefde ouders
J. POST
A. POST-VELLING A
hun 25 jarige echtvereniging
te herdenken.
Kun dankbare kinderen.
IJmuiden-Oost, Eikenstr. 18.
voorbeeld melding van de vrees onder het
publiek, dat het lokaas gevaarlijk zou zijn
voor andere dieren. Deze vrees is volkomen
ongegrond, voorzover het vee en huis
dieren betreft. Alleen konijnen kunnen er
hinder van ondervinden, maar het is een
geringe moeite het lokaas buiten het bereik
van de langoren te houden. In een gemeen
te lieten de ratten het lokaas onaangeroerd,
omdat men had nagelaten levensmiddelen-
afval te verwijderen. Uiteraard geven de
ratten hieraan de voorkeur. Het goed op
bergen van levensmiddelen is een eerste
voorwaarde voor het welslagen van de be
strijding. In vrijwel alle gevallen, dat de
ratten het lokaas onaangeroerd lieten, moet
in dit verzuim de verklaring worden ge
zocht.
Over het algemeen is echter het resul
taat van de bestrijding voortreffelijk; in de
meeste gevallen bleken de ratten na het
uitleggen van het lokaas te zijn verdwenen.
In de periode van 13 tot 22 December
beginnen in Noordholland weer de jaar
lijkse streekacties tegen de bruine rat.
Het is van het grootste belang, dat de
bevolking van steden en plattelandsge
meenten aan de instantie, die met de rat
tenbestrijding is belast, tijdig opgeeft
v/aar ratten voorkomen. Daardoor kan
het uitleggen van lokaas met meer
succes worden ter hand genomen, dan wan,
neer men op veronderstellingen moet af
gaan.
Voor uw deelneming ons be
toond bij het overlijden van
onze lieve man, broeder,
zwager en oom
CORNELIS JOHANNES
VERHOEVEN
betuigen wij onze hartelijke
dank. in het bijzonder Dr.
Mansholt en buren.
Uit aller naam:
L. A. Verhoeven-Ketting
Santpoort, Dec. 1952.
Bruno Klauwersstraat 9.
Zat. 6, Zond. 7 en Maand. 8 Dec., 8 uur
ENSEMBLE YVIM SONNEVELD
met Emmy Arbous, Conny Stuart. Diny de Neef, Beppy
Nooy, Betty Meddings, Wim Sonneveld, Albert Mol,
Paul Deen, Roy Carr, Louis Dusee.
A. d. vleugel: Will Hartingsvelt.
Prijzen 1.tot 4.(alles inb.) Coupons geldig.
Voorverkoop v.a. Donderdag 10—3 uur. Tel. na 12 uur.
vanaf 29.50
Electrisclie pendu
les, vanaf 29.
Prismata
Reiswekkers
vanaf 24.75 p
Kleine wekkertjes p
11.40 J
Alleen
Grote Houtstr. 49.
De kleine zaak met
de grootste keuze.
WEEKEND- of LANDHUIS
Je te huur of te koop gevr.
voorzien van water, gas en
electr. en event, verwarming.
Br. met prijsopg. en uitv. inl.
omtrent ligging etc. (liefst
vergezeld van foto) onder
no. 3308, Smit's Adviesbur.,
Ko. Leidsedw.slr. 18, A'dam.
Wegens huw. fl.
Voor
mijnheer:
Fresh-up
staaflotlon
ideaal na het
scheren f2,75.
behóórt erbij!
bedrijfsklaar
a contant n -
(zonder ploten) UUi
Levering compleet met
gramofoonplaten
(20nummers) naar keuze
Desgewenst
zonder
vooruitbetaling
gevr. van 8.3012.30 uur
elke dag. Aanm. hedenavond
van 8—9 uur Thalia theater.
ST. NICOLAAS-
GESCHENKEN
van:
Kennemerlaan 63
is met St. Nicolaas niet te
versmaden.
Standplaats Kennemerlaan
hoek Oosterduinweg.
Heeft PALING uiterst fijn.
Bestel spoedig om teleurstel
ling te voorkomen.
in Oud-IJmuiden aangeboden. Onmiddellijke omgeving
vishal. Brieven onder no. IJ 135 aan het bureau van dit blad.
