„RITSA"
pas op
voor
hinderlijke
luchtjes
Aantrekkelijke nieuwe vorm
van sparen geïntroduceerd
Monografie van J. G. N. Renaud
over Oude Slot van Heemstede
Verrassend spel van Enny Meunier
in twee Engelse éénacters
STOFZUIGERS
Goudvoorraad weer
aanzienlijk gestegen
C oncurrentiebeding
niet nagekomen
«KS«>
Sparen met levensverzekering
Resultaten van recent bodemonderzoek
Vijftig jaar Christelijke
Mulo-vereniging
3
Verkooplokaal NOTARISHUIS
INBOEDELVEILING 13/14 JAN. 1953
STOFZUIGERHUIS
Agenda voor Haarlem
Prof. dr. W. M. van der
Scheer zeventig jaar
Nederlandsche Bank
Vraag uitsluitend de originele flacon Air-Wick a f. 2.40
KOU GEVAT...
ADVERTENTIE
J} j Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
Zaterdag 27 December gesloten
„Als een Phoenix.noemde Bert Voe
ten zijn op het eerste gehoor magnifieke
vertaling van de eénacter ,.A Phoenix too
frequent" van Christopher Fry, die thans
in één programma met „Toevallige ont
moeting" van Noel Coward door de her
doopte toneelgroep Comoedia in het Cen
traal Theater te Amsterdam wordt ver
toond. Een titel die, gelukkig genoeg, sym
bolisch mag heten voor de artistieke we
deropbloei van dit dapper volhardende ge
zelschap, dat dit seizoen van subsidie werd
uitgesloten. Wie het eerstgenoemde stuk
nog niet zo lang geleden door The London
Studio Company onder regie van Walter
Hudd in ons land opgevoerd heeft gezien,
zal na vergelijking moeten toegeven dat
Joris Diels en de zijnen de destijds gele
verde prestatie niet alleen evenaren, maar
in vele opzichten zelfs ruimschoots over
treffen.
Het heeft weinig zin hier alle reeds des
tijds gegeven argumenten pro en contra
dit bizarre verzinsel van de ten onrechte
zo veelvuldig met Shakespeare vergeleken
moderne Engelse dichter in extenso te
herhalen. Men mag in het algemeen aan
dergelijke helaas nog altijd veel te wei
nig vertoonde korte stukken niet de
zelfde eisen van karaktertekening stellen
als aan een avondvullend drama. Mis
schien komt het daardoor dat ik deze toch
betrekkelijk omvangrijke paradox van
Christopher Fry verre verkies boven zijn
blijspelen (zoals „Venus bespied" of „Ge
lieve de dame niet te verbranden") van
langere adem, waarin de versieringen zo
veelvuldig het wezenlijke overwoekeren.
Want hier kan men zich zonder veel voor
behoud overgeven aan de luxe van een
alle faculteiten der verbeeldingskracht sti
mulerende woordkeus. De tovermacht dei-
gracieus met de nodige ironie vermengde
poëzie maakt het onwaarschijnlijke vol
strekt aannemelijk.
De fabel- werd aan een verhaal van Pe-
tronius ontleend. De jonge Egyptische we
duwe Dynamene heeft zich vrijwillig in
het graf van haar overleden echtgenoot
opgesloten om zolang om hem te treuren
tot zij door de dood in het Elysium met
hem zal worden verenigd. Mede onder in
vloed van een paar glazen wijn ontvlamt
zij echter in liefde voor een Romeinse kor
poraal, die buiten op wacht stond en op
het lichtschijnsel in de tombe is afgeko
men. Na een hartstochtelijke uitwisseling
van wederzijdse gevoelens komt de soldaat
tot de verontrustende ontdekking, dat één
van de zes gehangenen, die hij moest be
waken, verdwenen is. Maar dan bedenkt
liefdes list de paradoxale oplossing: Dy
namene stelt voor het stoffelijk overschot
van haar gewezen echtgenoot aan de leeg
gekomen galg te hangen, teneinde haar
minnaar voor strafvervolging te vrijwaren,
onder het motto: „Ik had zijn leven lief
en niet zijn dood. Nu kunnen wij zijn dood
de kracht van het leven geven".
Mede dank zij een zuivere plastiek lie
ten de vertolkers der hoofdrollen, Enny
Meunier en Guus Hermus, de gezonde
ADVERTENTIE
vanaf 2.25 p. w., zonder vooruitbetaling.
Gr. Houtstr. 132. Haarlem Tel. 1G693
Ook voor reparatie en onderdelen
WOENSDAG 24 DECEMBER
Begijnhofkapel: Christen-spiritualistisch
Centrum „De grotere wereld", Kerstwijding,
8 uur. Frans Hals: „De onderdaan", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: ..Detective story",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Tarzan de
aapmens", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Scrooge", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Lidoj
„Always in my heart", alle leeft., 7 en 9.15
uur. City: „De madonna der zeven manen",
18 jaar,'7 en 9.15 uur. Spaarne: „De dood
speelt mee", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 25 DECEMBER
Stadsschouwburg: „U spreekt met uw
moordenaar" (Nederlandse Comedie), 8 uur.
Frans Hals: „Vader is vrijgezel", alle leeft.,
2, 4.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Lullaby of
Broadway", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Limelight", a. leeft., 1, 3.45, 6.30
en 9.15 uur. Luxor: „Limelight" alle leeft.,
1. 3.45, 6.30, en 9.105 u. Lido: „De zoon van
Ali Baba", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur.
Palace: „De tante van Charley", alle leeft.,
2 4 15. 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Vlammende
pijlen", 14 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. City:
Gevleugelde acrobaten", „Gevaarlijk para
dijs". alle leeft.. 2.15, 4.30. 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 26 DECEMBER
Stadsschouwburg: Haarlemse Kunstge
meenschap „Van de koning die een kip
werd", 2.15. uur. „De koopman van Venctie
(Nederlandse Comedie), 8 uur. Concertge
bouw: Haarlems Gemengd Koor „Weih-
nachtsoratorium", 2.30 uur. Kerstprogram
ma (cabaret), 8 uur. Frans Halsmuseum:
Simon Halie (piano) en Jaap Engelberts",
3.15 uur. Bioscopen: Zie programma onder
Donderdag.
ZATERDAG 27 DECEMBER
Stadsschouwburg: „Via Lissabon" (Neder
landse Comedie), 8 uur. Concertgebouw:
Jeugdkoor ..Inter Nos". Kerstconcert. 8 uur.
Bioscopen: Zie programma onder Donder
dag De tijden van Minerva, Spaarne en
Frans Hals zijn: 2.30, 7 en 9..15 uur, van
Palace en Lido: 2. 4.15, 7 en 9.15 uur en van
Rembrandt en Luxor: 1, 3.45, 6.30 en 9.1a u.
"ftp?"
Enny Meunier en Guus Hermus in „Toe
vallige ontmoeting" van Noel Coward.
werking var. een hartveroverend sex-ap-
peal duidelijk uitkomen. Ook vocaal wa
ren zij stellig voor hun taak berekend. Al
kon zij de herinnering aan de kostelijke
creatie van de kamenier Doto door Helen
Burns geenszins uitwissen, toch moet Bep
Dekker volmondig geprezen worden voor
haar verrassende typering van deze ge
moedelijke materialiste met haar zange
rige voikstoon.
Toevallige ontmoeting
Is het dichtwerk van Fry een louter
cerebrale comedie, de na de pauze ver
toonde „Toevallige ontmoeting" van Noel
Coward is ondanks het kleine bestek rijk
aan menselijke bewogenheid, zoals ieder
een weet die de filmversie „Brief Encoun
ter" (met Cel ia Johnson en Trevor Ho
ward) heeft gezien. Deze fragmentarische
tragedie verscheen in 1935 onder de meer-
zegger.de doch thans verzwegen titel „Still
Life" voor het eerst ten tonele. Het spel
is een reeks van vijf tafrelen, moment-op
namen zoals het programma zegt, uit het
leven van gewone mensen, geenszins
heldhaftige karakters, die zich onder de
morele dwang der omstandigheden held
haftig gedragen een getrouwde arts en
een getrouwde vrouw, die elkaar weke
lijks op een klein station ontmoeten en
gaandeweg hun genegenheid tot waarach
tige liefde zien groeien. Deze ontwikkeling
wordt de toeschouwer bijgebracht door
flarden van gesprekken in de ongezellige
restauratie, afgewisseld door het gedaver
der treinen en de gesprekken aan weers
kanten van het buffet. I-Iet is waarlijk een
meesterwerkje in realistische trant, sterk
van constructie met zeer beperkte doch
uiterst economisch toegepaste middelen en
scherp van sympathiek observatievermo
gen, uitlopend op een aangrijpende anti
climax als een toevallig binnenkomende
vriendin door een stortvloed van afschu
welijke conversatie de vrouw het nemen
van het laatste afscheid van haar minnaar
onmogelijk maakt.
Met warmte en grote beheersing heeft
Noel Coward, de vervaardiger va"n zovele
brillante oppervlakkigheden, aan de eigen
lijk banale gesprekken een ontroerend
palhos verleend. Deze loon is door Joris
Diels in zijn regie op volmaakte wijze be
waard Wederom vervulden Enny Meunier
en Guus Hermus de hoofdrollen. Vooral
om net spel van eerstgenoemde moet men
deze voorstelling gaan zien. Het is onbe
grijpelijk dat men dit talent, als deze
beeldspraak ermee door kan, zolang onder
de korenmaat heeft, gehouden. Het is een
prachtig vrouwenportret dat zij ons laat
zien, verheven in haar gewoonheid, ont
roerend in haar verdriet. In een strikt ge
nomen volkomen onbelangrijke bijrol
trekt Johan Elsensohn de aandacht door
zijn formidabel talent, waarmee hij van
niets een figuur weet te maken, die een
heel leven suggereert, zonder in het minst
daardoor de eenheid van sfeer, zo voor
treffelijk door het décor van Wim Vesseur
opgeroepen, te verstoren. Ook Clara Vi-
scher en de andere medewerkenden dragen
bij tot het succes, dat Coemedia met deze
lofwaardige onderneming wordt toege
wenst. DAVID KONING
Huldiging op 17 Januari in
Prov. Ziekenhuis te Santpoort
Prof. dr. W. M. van der Scheer te
Haren (Gr.), oud-hoogleraar aan de rijks
universiteit te Groningen, hoopt Zaterdag
27 December zijn zeventigste verjaardag
te vieren. Prol'. Van der Scheer, thans advi
seur bij het ministerie van Sociale Zaken
en Volksgezondheid voor de actievere be
handeling van geestelijk gestoorden, was
van 1921 tot 1930 eerste geneesheer-direc
teur van het Provinciaal Ziekenhuis te
Santpoort.
In dit ziekenhuis zal de staatssecretaris
van Volksgezondheid, dr. P. Muntendam,
op Zaterdag 17 Januari 1953, des middags
om 3 uur, als voorzitter van het huldigings
comité en in tegenwoordigheid van prof.
Van der Scheer, namens alle psychiatrische
inrichtingen in Nederland aan de provincie
Noordholland een beeld van prof. Van dei-
Scheer aanbieden, dat vervaardigd werd
door de beeldhouwer Titus Leeser te Eerde
Niet alleen de mutaties in de goud- en
deviezenreserve vormen een voornaam
element in de verkorte balans van de Ne
derlandsche Bank per 22 December, maar
ook de grote behoefte aan geld komt hierin
duidelijk tot uiting. De aanstaande feest
dagen en de komende jaarwisseling wer
pen reeds hun schaduw vooruit. Zaterdag
j.l. is op de geldmarkt de rente van dag
geld van Vi procent gebracht op pro
cent en de situatie aldaar is min of meer
krap. Morgen en 11a de feestdagen vervalt
echter weer het nodige schatkist-papier:
men verwacht dat de positie dan wat rui
mer zal worden.
De bankbiljettencirculatie vertoont een
zeer belangrijke stijging van 2.960 mil-
lioen tot 3.067 millioen, dus de circulatie
is deze week met liefst 107 millioen ge
stegen. Ook voorschotten en rekening cou
rant vertonen een ongewone verhoging,
deze week 73 millioen tegen vorige week
41 millioen. De banken hebben eveneens
moeten bijspringen, want zij zagen haar
tegoed met 29 millioen verminderd tot
ƒ30 millioen.
Deels kan dit verband houden met de
aankoop van schatkistpapier; het rijk heeft
immers zijn tegoed, ondanks de behoefte
aan geld die ook daar gevoeld moet wor
den, met 4 millioen versterkt tot 923
millioen.
Ook ditmaal heeft de bank haar goud
voorraad aanzienlijk vermeerderd en wel
met 241 millioen, hetgeen nog 14 mil
lioen meer is dan de recordaanwas van
vorige week. Waar vorderingen en papier
in buitenlands geld met 196 millioen ver
minderd zijn, mag wederom worden ver
ondersteld, dat deze waarden zijn omgezet
in edel metaal. Overige mutaties hebben
ertoe geleid, dat de deviezenreserve met
224 millioen verminderd is, doch goud en
deviezen tezamen met 17 millioen ver
meerderd zijn tot 3.685 millioen, een
nieuw hoogtepunt in 1952.
Onderdirecteur van „De
Ommelandenveroordeeld
De president van de Leeuwarder recht
bank heeft uitspraak gedaan in het kort
geding tussen de coöperatieve condens-
fabriek „Friesland" te Leeuwarden en de
heer B. Vooistra aldaar.
De heer Vooistra is sedert 4 December
als onderdirecteur in dienst van de coöpe
ratieve fabriek voor melkproducten „De
Ommelanden" te Groningen. Vóór die tijd
was hij in dienst van de „Friesland". Hij
heeft toen een zogenaamd concurrentie
beding getekend, waarbij hij zich verbond
tot geheimhouding van alles wat hem in
zijn functie bij de condensfabriek ter ken
nis is gekomen omtrent fabricage en afzet
der producten. Gedurende vijf jaar na het
einde van zijn dienstbetrekking zou hij
zonder toestemming van de directie der
condensfabriek „Friesland" geen nieuwe
functie in dezelfde branche mogen aan
vaarden op straffe van betaling van
10.000.—.
Namens de condensfabriek „Friesland"
was geëist dat gedaagde zich zal onthou
den van alle arbeid bij „De Ommelanden"
en van het verblijven op het terrein van
de fabriek en van alle contact met de lei
ding, het personeel en de verkooporgani
satie van de fabriek. Voorts was lijfsdwang
gevraagd, indien de heer Vooistra zijn
werkzaamheden bij „De Ommelanden"
voortzet.
De president heeft deze vordering toe
gewezen. Hij achtte lijfsdwang in dit geval
mogelijk, evenwel slechts na betekening
van het vonnis. Voor de eerste overtreding
zal dan een lijfsdwang van 14 dagen wor
den toegepast en voor een volgende de
wettelijke termijn van 1 jaar. Bovendien
werd de heer Vooistra veroordeeld in de
kosten van het geding.
Op Tweede Kerstdag zal de N.C.R.V. in
een uitzending die om tien uur 's avonds be
gint trachten een verbinding tot stand te
brengen met de dan tussen Eindhoven en
Venlo voortsnellende Holland-Italië-Expres,
met het Djakarta-vliegtuig van de K.L.M.
dat dan vermoedelijk boven Italië vliegt,
met een schip van de K.N.S.M., met een
loodsboot bij Hoek van Holland, met een dei-
mijnen in Limburg, met een uit Zwitser
land terugkerende vrachtauto van een Ne
derlandse transportonderneming, met Ne
derlandse haringvissers in Dieppe en met de
pikctwacht van de Koninklijke Lartdmacht
ergens in Nederland.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Wanneer men 's avonds nog kan ruiken dat U
kool, ui of gebakken vi3 hebt gegeten - of als
bijvoorbeeld de tabakslucht van de vorige
avond 's morgens nog merkbaar is - dan
heeft U vergeten Air-Wiek te gebruiken.
Air-Wiek geeft de luchtjes geen kans, want het
V-vat o.a. chlorophyl en zorgt voor
:ds frisse
woning.
een
air-wick
Reeds geruime tijd bestonden er bij de
spaarbanken, aangesloten bij de Neder
landse Spaarbankbond, plannen tot het in
voeren van een nieuwe spaarvorm, het spa
ren met levensverzekering. De plannen zijn
thans volledig uitgewerkt, zodat bij een
aantal Nederlandse spaarbanken deze
spaarvorm binnenkort zal worden inge
voerd.
Ook de Nutsspaarbank te Haarlem is
dezer dagen met deze spaarmethode be
gonnen.
Het systeem is afkomstig uit Amerika,
waar het reeds enkele jaren met veel suc
ces wordt toegepast. Het komt in wezen
neer op een combinatie van sparen met
levensverzekering, waarbij echter het ken
merk van het zuivere sparen geheel onaan
getast blijft.
De deelnemers aan deze spaarvorm ver
binden zich tot het sparen van een totaal
bedrag van 600,te storten in 60 maan
delijkse termijnen van 10,Tegelijk
wordt een overeenkomst van levensverze
kering gesloten, hetzij op het leven van de
De leden van de Oudheidkundige vereniging „Oud Heemslede-Bennebroek" te
Heemstede, kunnen zich binnenkort verheugen over het verschijnen van het boekje
„Het Huis en de Heren van Heemstede tijdens de Middeleeuwen", dat door deze
vereniging in de bekende serie over de geschiedenis van Heemstede wordt uitge
geven en de leden binnenkort zal worden toegezonden. Ditmaal is de heer J. G. N.
Renaud, conservator aan de Rijksdienst voor het oudheidkundig bodemonderzoek,
aan het woord. Onder zijn leiding werd in 1947 een aanvang gemaakt met de op
gravingswerkzaamheden bij Het Oude Slot, achter de Javalaan te Heemstede. De
schrijver was voornemens de resultaten van dit onderzoek onder de aandacht van
de vele belangstellenden in Heemstede en omgeving te brengen, maar uit vrees dat
deze studie hierdoor in een enigszins droog archeologisch verslag zou vervallen,
voegde hij zijn visie op de geschiedenis van hel gebouw en zijn bewoners tijdens de
Middeleeuwen aan deze monografie toe. Dit besluit zal door geen enkele lezer worden
betreurd, want niet alleen dat hem hierdoor wordt geopenbaard welke conclusies de
bekwame bodemonderzoeker kan trekken uit een zandlaag, een potscherf of een
puinhoop; ook de historische bijzonderheden over de verschillende Heren van
Heemstede, die het kasteel hebben bewoond, zal de geïnteresseerde met belangstel
ling in zich opnemen.
Met de bouw van het slot werd waar
schijnlijk reeds tussen 1200 en 1300 een
aanvang gemaakt, maar in 1346 wordt het
pas door de eerste Heer van Heemstede
bewoond. Het is Gerrit van Heemstede, die
van Margaretha van Henegouwen de „Hoge
Rechten" binnen de grachten en landerijen
in de omgeving ontvangt. Zijn zoon Jan
volgde hem in 1382 als eigenaar op, maar
een tiental jaren later viel hij bij Hertog
Albrecht van Holland in ongenade. Deze
was namelijk na de dood van zijn gemalin
sterk onder de invloed van de even schone
als intelligente jonkvrouwe Aleida van
Jan Wiegman maakte een mooie sepia-
tekening van het Oude Slot met de
monumentale brug.
Poelgeest geraakt, die al haar charmes aan
wendde om de hertog die eerst de Hoe
ken bijzonder welgezind was geweest
thans voor de partij der Kabeljauwen in te
nemen. Dit betekende ten slotte haar dood
vonnis, want de edelen, die zich met deze
gang van zaken allerminst konden vereni
gen, besloten Aleida boudweg te vermoor
den, welk voornemen zonder verwijl ten
uitvoer werd gebracht. Onze Jan van
Heemstede behoorde in dit complot tot de
belangrijkste samenzweerders, zodat de
wraak van de hevig verbolgen Albrecht in
volle omvang op hem neerkwam. Hij
trachtte zich hieraan door een vlucht te
onttrekken en omdat de hertog nu zijn
woede niet op de persoon in kwestie koelen
kon, gelastte hij in 1393 de schout van
Haarlem het slot volledig af te breken en
wel zo grondig, dat er „stock noch stake
staan blive". De Haarlemse slopers hebben
dit bevel met een pijnlijke nauwkeurigheid
ten uitvoer gebracht; zij haalden de muren
om, braken de funderingen geheel uit, bik
ten de steen ter plaatse af en lieten slechts
de troosteloze met kalkpuin gevulde bouw-
sleuven op het terrein achter.
Interessante conclusies
En het zijn nu voornamelijk deze fun
deringen, welke bij de laatste opgravingen
werden bloot gelegd, waaruit de schrijver
de interessantste gevolgtrekkingen maakt.
Zo neemt hij bijvoorbeeld aan, dat het oor
spronkelijke slot aanzienlijk kleiner is ge
weest dan het kasteel, dat later door
Adriaan Pauw werd bewoond. Hoewel de
reeds vermelde verwoesting zo radicaal
was, dat alle détails geheel verloren gingen,
vond hij toch voldoende aanwijzingen om
in grote lijnen de platte grond van het oud
ste Huis Heemstede te kunnen vaststellen.
Van daaruit konden een tweetal reconstruc
ties worden ontworpen van het slot, zoals
dit vermoedelijk voor de vernietiging en
na de herbouw deze omgeving heeft opge
luisterd. Het opmerkelijke hierbij is, dat
elk spoor van een brug of een poort uit die
jaren volkomen ontbreekt. De reconstruc
ties waarvan de illustraties eveneens in
het boekje werden opgenomen berusten
dan ook voornamelijk op fantasie, zodat
niet meer te achterhalen is hoe het kasteel
er werkelijk heeft uitgezien, waar Jan van
Heemstede voorname gasten als Graaf Jan
van Blois ontving. Helaas moet ook hier
het onherroepelijke van een totale verdwij
ning worden aanvaard.
Tweede verwoesting
Toch is het frappant te vernemen, welke
historische feiten door een dergelijk des
kundig en verantwoord bodemonderzoek
aan het licht kunnen worden gebracht. Zo
wist Jan van Heemstede zich tenslotte
weer met hertog Albrecht te verzoenen; hij
werd in 1398 opnieuw in de Grafelijke Raad
opgenomen en verkreeg daarnaast toestem
ming zijn slot weer te doen herrijzen. Nu
is het lange tijd aan twijfel onderhevig ge
weest, of het kasteel reeds kort daarop in
1405 opnieuw door de Haarlemmers werd
verwoest, die aldus van hun haat ten op
zichte van de Hoekse edelen blijk gaven.
In het Stedelijk Archief te Haarlem bevindt
zich een oorkonde, waarin staat vermeld
dat „Heer Jan van Heemstede sijn huys,
bosch, renten, etc. tot twee malen verdur
ven was". Dit wijst dus op een tweede ver
nieling, welke door de laatste opgravingen
bevestigd werd. In de nabijheid van het
poortgebouw ontdekte de heer Renaud
namelijk brandsporen, terwijl uit het puin
bovendien een klomp gesmolten daklood te
voorschijn kwam. Ook vond men nog een
aantal scherven, dat uit het begin van de
vijftiende eeuw gedateerd kon worden. Al
dus kon met vrij grote zekei'heid worden
vastgesteld, dat de tweede verwoesting in
derdaad heeft plaats gevonden. Het is maar
goed dat deze uiting van vernielzucht intus
sen is verjaard, anders zouden de Haar
lemmers van vandaag misschien nog ter
verantwoording geroepen worden en met
de kosten van een restauratie belast.
Aan de hand van dergelijke gegevens is
het de schrijver gelukt de verdere historie
van het kasteel en zijn bewoners vrij nauw
keurig vast te stellen en wanneer het puin
dan uitgesproken was, riep hij de inhoud
van de rijke stedelijke archieven te hulp,
die hem de ontbrekende feiten gul verstrek
ten. Hij behandelt in dit boekje de geschie
denis tot de komst van Adriaan Pauw,
waarover een vroegere uitgave van de ver
eniging de belangstellende lezer nader in
licht.
Een apart hoofdstuk werd gewijd aan de
talrijke gebruiksvoorwerpen die opgegra
ven werden en waarvoor nog steeds geen
passend onderkomen gevonden is. Wanneer
de schrijver zijn boekje dan ook besluit met
de wens, dat deze attributen nog eens in
een behoorlijke omgeving te bezichtigen
zullen zijn, dan doelt hij hier kennelijk op
een Oudheidkamer, welke nog steeds tot de
vrome en niet vervulde wensen van Heem
stede behoort.
Het boekje, dat met talrijke duidelijke
foto's en tekeningen werd geïllustreerd, is
weer bijzonder smaakvol uitgevoerd en zal
ongetwijfeld ool$ hierdoor met genoegen
door de leden wórden ontvangen.
spaarder, hetzij op het leven van een derde.
Indien de verzekerde echter overlijdt vóór
dat het spaardoel van 600,is bereikt,
zal niettemin aan de spaarder of diens
rechtverkrijgenden het volle bedrag van
600,worden uitbetaald.
Over de gestorte spaartermijnen wordt
bovendien een rente vergoed van 2 per
jaar. De kosten van de levensverzekering
worden geheel door de spaarbank gedragen.
Als enige voorwaarde voor deelneming
is bepaald, dat de verzekerde (degeen op
wiens leven de verzekering is gesloten)
ouder moet zijn dan 1 jaar en jonger dan
40 jaar. Met betrekking tot de leeftijd van
de spaarder zijn echter geen beperkende
bepalingen gesteld.
Misschien zijn er mensen die zelfs in deze
tijd meer kunnen overhouden dan 10,
per maand. Zij kunnen dan ook 20,
30,of 40,naar de spaarbank bren
gen, zodat zij aan het eind van de vijf jaar
respectievelijk ontvangen 1200, 1800, of
2400, vermeerderd met 2 rente op
rente.
Het aantrekkelijke van deze spaarvorm
is voorts gelegen in de dwang, welke de
spaarder zich vrijwillig oplegt, om gedu
rende een niet te lange periode van 5 jaar
elke maand 10,opzij te leggen. Zonder
deze lichte dwang zou er anders in een aan
tal gevallen van sparen misschien niets ge
komen zijn, hoewel de mogelijkheden daar
toe wellicht aanwezig waren.
Het essentiële kenmerk van het sparen,
het vrije beschikkingsrecht over het ge
spaarde bedrag, blijft ook bij deze methode
geheel onaangetast. Indien de spaarder om
de een of andere reden niet meer in staat
zou zijn de spaartermijnen te voldoen, be
houdt hij de vrije beschikking over de ge
storte spaartermijnen, vermeerderd met
2 rente op rente, doch onder aftrek van
een gering bedrag wegens betaalde premies
en onkosten. In de practijk komt dit hier op
neer, dat na het eerste jaar deze kosten
vrijwel geheel uit de rente bestreden kun
nen worden. Het betalen van een afkoop
som komt bij deze spaarvorm dus niet voor.
Het sparen met levensverzekering kan
voor verschillende doeleinden uitstekende
diensten bewijzen.
In de eerste plaats voor een goede oplei
ding van de kinderen; voorts ter verschaf
fing van een uitzet aan de dochter; ook kan
men hiermede de nodige uitrusting aan
schaffen voor de vestiging van zijn zoon
na voltooiing van diens opleiding. In het
algemeen kan men met deze spaarvorm
zorgen voor een ruggesteuntje voor zijn na
bestaanden, vrijwel zonder kosten.
ADVERTENTIE
Bedek keel en borst met de pijn
stillende Thermogène; de weldadi
ge warmte verjaagt verkoudheid
De vereniging tot behartiging van de
belangen der Christelijke scholen voor
Mulo in Nederland heeft in Krasnapolsky
te Amsterdam het eerste deel van haar al
gemene vergadering gehouden, waarop het
50-jarig beslaan is gevierd. Dinsdagmor
gen heeft het gemeentebestuur de deelne
mers op het stadhuis ontvangen en des
avonds werd een feestelijke samenkomst
gehouden. Vanochtend werd de vergade
ring voortgezet en besloten.
De vertegenwoordiger van de minister
van O. K. en W., dr. J. H. Wesselings,
raadsadviseur in algemene dienst, Amster
dams wethouder van Onderwijs, mr. A. de
Roos, en de vertegenwoordiger van het
Christelijk Nationaal Vakverbond de heer
R. Hagoort woonden de bijeenkomst bij.
In zijn herdenkingstoespraak over „ver
leden en toekomstverwachting" releveer
de de voorzitter, de heer H. van Tol, de
strijd om de erkenning en de gelijkberech
tigdheid van de vrije school.
Hierna voerde een lange rij van sprekers
het woord, die het bestuur met het gouden
jubileum complimenteerde.
