„Verbrokkeld Europa kan zich
handhaven door samenwerking'
Geduchte
Engelse trawlvisserij
Agenda voor
Velsen
Huis vol mysterie
SMYRNA-WERK
.Clowntje Rick
Dr. J. Schouten sprak voor de A.R. Kiesvereniging
Filmbeoordelingen
bij de V.J.C.
„Theano" op proefvaart
„Blijf liever gezond"
riepen Langedijkers
't kleuterhuis
4
TIJD EN TAAK
OLD CLOTHES NEW
Steun bij samenstelling
van jeugdprogramma's
Zusje van de „koeienboot"
„Hagno"
Interkerkelijk evangelisa
tiewerk wordt gepropageerd
FEUILLETON
door Jane England
De heer A. Kat kampioen
bij „de Atoom"
Thriller voor Gïetelingen
tot feestend „de Schulpen"
de familiehobby
„Het schot is te boord"
ook in Driehuis
Sovjet Unie zegt visserijovereenkomst op
Voor die kinderen
Sportfilm 19hl-1952
in „Rex"
SVIJ hield Hoofddorpse
Boys met 1-1 in bedwang
Moeilijkheden bij het
wegvervoer naar Duitsland
Uitbreiding van bedrijven
DINSDAG 27 JANUARI 1953
1~\E VOORTDUREND toenemende ontwikkeling in de verhoudingen tussen mensen,
-L' staten en volken in de wereld en de soms belangrijke wijzigingen, die de tijd
bepalen waarin wij leven, heeft bij velen vragen doen rijzen, die antwoord eisten. De
wereld in het algemeen en Europa in het bijzonder moesten na 1940 op maatschap
pelijk en politiek gebied aanzienlijke veranderingen ondergaan, waardoor het leek
dat men sneller ging leven. Het leven schijnt nog altijd te worden beheerst door
techniek en organisatie en men komt deswege al snel tot de vraag: „Dient de huidige
technische ontwikkeling nog wel tot zegen van het leven of is ze dermate voort
geschreden dat de mens een slaaf is geworden". De A.R. Kiesvereniging bleef niet
zitten met dit probleem en verzocht dr. J. Schouten, fractievoorzitter in de Tweede
Kamer, naar IJmuiden te komen om in de Ichthuskerk te spreken over „Tijd en Taak".
Hierbij belichtte hij gisteravond enkele zijden van deze tijd en omlijnde de taak op
politiek gebied.
Voor het jaar 1940 trad de afhankelijk
heid van mensen, volken en staten reeds
op de voorgrond, maar als het er op aan
kwam was de zelfstandigheid en onaf
hankelijkheid groot. Na de tweede wereld
oorlog waren wijzigingen dringend nood
zakelijk, hoewel het karakter van deze tijd
niet uitsluitend door de laatste oorlogen is
bepaald. De tweede wereldoorlog noopte
tot snelheid. Wanneer men thans de toe
stand in de wereld bekijkt is elk land af
hankelijk van een ander, maar in beiden
mag wel de persoonlijkheid worden nage
streefd en de persoonlijke vrijheid worden
behouden. De persoonlijkheid is echter
minder los te maken uit het verband dan
voorheen, hetgeen niet alleen geldt voor
één land maar ook tussen de landen en in
de delen der wereld. Langs de weg van de
samenwerking tracht men het goede te
behouden en het kwade uit het leven weg
te nemen. Vroeger kwam samenwerking
veelal tot stand tussen twee volken in we
derzijds belang. Hiermee kan men thans
niet meer volstaan omdat minstens twin
tig volksgemeenschappen vaak bij een zaak
zijn betrokken. Integratie moet derhalve
op velerlei verhoudingen en uiteenlopende
zaken worden nagestreefd.
Welke kant uit, Azië?
Er dreigen gevaren, want naast de
macht van het communisme en de vrije
Westelijke staten met Amerika dreigt
thans een Aziatische macht te ontstaan,
voor wie het moeilijk is welke kant te
kiezen. De politieke noodzaak van samen
werking bestaat in ieder geval. De mili
taire lasten zal Nederland op zich moeten
nemen, anders wordt de vrijheid opnieuw
geroofd. Een tweede noodzaak van samen
werking ligt op economisch en sociaal
terrein.
Wanneer men de positie van West-
Europa beziet is samenwerking in de
eerste plaats vereist opdat één markt wordt
verkregen voor de zes volken van Europa.
Een Europese defensie-gemeenschap blijkt
ook nodig maar is nog niet tot stand ge
komen. In West-Europa kan men niet vol
staan met samenwerking in het Noord-Atl.
pact. De Fransen vrezen nieuwe heer
schappij van de Duitsers en eisen een or
gaan voor de samenwerking tussen de zes
landen. Naarmate men zich met deze pro
blemen bezig houdt, ziet men de bezwaren
en doemen vele andere wensen op: samen
werking op het gebied van verkeer, land
bouw, politiek en uiteindelijk een orgaan
dat staat boven de regeringen die er aan
deelnemen. Het zeer verbrokkelde Europa,
dat enorm is verzwakt, kan zich niet hand
haven en geen vaste grondslag vormen
wanneer het niet via de weg van de samen
werking de voorwaarden daartoe weet te
ADVERTENTIE
Uw kleding binnen één dag gereed
Koningsplein 10 - Tel. 4886
DINSDAG 27 JANUARI:
Zangvereniging Vox Humana, concert
20 uur: Zomerlust, Santpoort.
Varia en 't Nut, Kunstavond met Geor
gette Hagedoorn, 20 uur: Rex Theater.
Ned. Ver. voor Lastechniek „Velsen en
Omstreken": Lezing met films, Walserij-
Oost.
Advendo, toneelvoorstelling „Het nestje
van de antiquair", 20 uur: Herv. Jeugdge-
bouw, IJmuiden-Óost.
Thalia, 20 uur: „De vrouw van een
ander".
WOENSDAG 28 JANUARI:
De Gieteling, 20 uur: filmavond in het
Herv. Jeugdgebouw, IJmuiden-Oost.
Thalia, 20 uur: „De vrouw van een
ander".
Rex, 20 uur: Sportfilm 1951-1952.
scheppen. Die samenwerking is te bevor
deren wanneer een ieder in de werkelijk
heid gaat en blijft staan, meewerkt en zich
nimmer losmaakt van God.
Wanneer het nodig is mag men zijn stem
nog laten horen tegen het beleid van de
regering, maar men moet terdege rekening
houden met de moeilijkheden die de stap
pen op de weg naar samenwerking met
zich mee brengen. De A.R.-partij is altijd
bereid geweest om samen te werken mits
het eigen karakter van de natie zou worden
gehandhaafd en geëerbiedigd.
Het wezenlijke nationale van een volk
staat niet in de weg voor samenwerking.
Integendeel! Het zal zinrijker in gevolgen
worden.
Het nieuwsbulletin van de Velsense
Jeugd Centrale maakt gewag van het feit
dat van nu af aan in het bureau aan de
Abelenstraat 1 ter inzage hangen zo
genaamde „filmbeoordelingslijsten".
Dit wordt van groot belang geacht voor
iedere vereniging en voor elk ander, hetzij
belanghebbende instantie dan wel parti
culier, die voor de jeugd een film wil
vertonen.
Honderdtwaalf jeugdfilms er komen
er steeds meer bij gekeurd door het In
stituut Film en Jeugd en voorzien van een
deugdelijkheidspraedicaat zijn op deze lijs
ten opgenomen met vermelding van: titel
van de film, maker, breedte, tijdsduur, al
dan niet gekleurd, met of zonder geluid,
korte inhoudsbeschrijving, waardering en
ten slotte opgave van leeftijd. Waar er zo
vaak met onwaardige filmproducten voor
de jeugd wordt gegoocheld, mag deze stap
van de V.J.C. ten zeerste worden toe
gejuicht. Het is te wensen dat velen van
deze gelegenheid het culturele leven van
de jeugd op hoger peil te brengen zullen
profiteren.
Gistermiddag keerde uit zee de „Theano"
terug, de nieuwste aanwinst van de rederij
Hudig en Veder te Amsterdam.
Het 1060 bruto register ton grote vracht
scheepje maakte een geslaagde proefvaart
op de Noordzee en passeerde op terugreis
naar de hoofdstad om halfzes de sluizen.
De „Theano" is een juweeltje van Ne
derlandse scheepsbouw: het schip werd de
14e October 1952 van de werf Gusto in
Schiedam te water gelaten en is 72.50 me
ter lang en 11.90 meter breed; de voort
stuwing geschiedt door een 1500 paards
Ma.nu-diesel.
Hudig en Veder gebruiken ditzelfde type
schepen bijvoorbeeld voor de dienst op
Belfast, de „Hagno", die in de wandeling
de „koeienboot" wordt genoemd, omdat hij
veel vee vervoert. De „Echo" is onlangs
naar Zuid-Afrika verkocht. Wij vernamen,
dat de rederij nog in aanbouw heeft de
„Trito".
Vrijdagavond heeft in de Nederlands
Hervormde Kerk aan de Kanaalstraat een
opwekkingsbijeenkomst plaats van de „Bij
bel Kiosk"-vereniging te Amsterdam. Deze
bijeenkomst heeft plaats in samenwerking
met de interkerkelijke evangelisatieeom-
missie. Het doel is om aan het werk van
deze vereniging, zoals dit geschiedt in ons
land, België, Suriname en andere landen,
meer bekendheid te geven. Ds. D. C. van
Wijngaarden zal een inleidend woord
spreken; de radio-zanger Kees Deenik en
het dameskoor „Vox Jubilante" komen de
avond opluisteren.
32)
Sara schudde haar hoofd. „Mijn beste
Chloë", zei ze, „Constance is een uitste
kende privé-secretaresse en kan een op
dracht prima uitvoeren, maar ik zou haar
werkelijk niet willen aanbevelen als par
ticulier detective. Haar nieuwsgierigheids
zin is niet voldoede ontwikkeld en boven
dien is ze te fijnbesnaard". Ze lachte en
liep in de richting van de deur. Constance
opende deze voor haar met een geforceerd
lachje op haar gezicht. „Ik zal je even
uitlaten, Sara", zei ze koel.
„Dag Chloë", zei Sara vrolijk, „zorg goed
voor jezelf en stel een politieagent aan om
die dief van je te pakken. Het lijkt me op
de duur werkelijk bevredigender".
Ze liep door de hal en Constance volgde
haar, na de zitkamer achter hen gesloten
te hebben. Er was niemand in de hal aan
wezig. Door de open voordeur zag
Constance Fiona, die nog steeds voor het
huis rondhing, maar Philip was nergens
- bekennen. Dat was een opluchting. Het
u helemaal onmogelijk geweest zijn, als
Cara op dit moment een gesprek met hem
zou hebben kunnen aanknopen over Con
stance's merkwaardige eigenschappen....
Opeens keerde Sara zich echter met een
ongewoon ernstige uitdrukking op haar
gezicht naar Constance om. „Lieve kind",
zei ze zacht, „dit is geen omgeving voor
jou. Ik vindt het helemaal niet prettig, dat
je hier bent. Helemaal niet!"
„Mijn beste Sara", antwoordde Constan
ce zich flinker voordoende dan ze zich
voelde, „dit is inderdaad niet een ideale
baan voor een vrouw, die wat bereiken wil
in de wereld, maar het duurt maar drie
maanden en misschien zelfs korter, als ik
eerder achter het mysterie hier kom...."
,,'t Roeren in een stinkende modderpoel
is geen werk voor een meisje", zei Sara
scherp.
„Wat bedoel je in 's hemelsnaam?" vroeg
Constance oprecht verwonderd.
„Noem jij jezelf intelligent?" was Sara's
wedervraag. „Zie je niet in, dat alles wat
met Chloë Fincham te maken heeft, be
dorven is? Ze is een afschuwelijk mens en
op het randje van abnormaal. Ik wil niet,
dat je hier blijft, en ik moet dat kind, die
Fiona, hier ook weg zien te krijgen, 't Is
een tè ongezonde atmosfeer voor jonge
mensen. Ik ben dankbaar, dat tenminste
die roodharige jongeman hier aanwezig is,
om op je te passen".
„Philip Bagnet?" riep Constance ver
ontwaardigd uit. „Ik begrijp niet, hoe je
zo iets zeggen kunt! Voor zover ik heb
kunnen nagaan, kan hij heel goed degene
zijn, die die diefstallen pleegt. Hij is altijd
hier op de raarste momenten aan 't rond
neuzen",
Laat, maar genoeglijk feest
Hoewel het wedvluchtenseizoen van de
postduivenverenigingen achter de rug is,
kwamen de leden en gasten van „De
Atoom" Zaterdagavond bijeen in gebouw
„Kindervreugd" voor de prijsuitreiking. In
zijn openingstoespraak kon voorzitter F.
Vos zich verheugen over de toename van
het aantal leden, waarbij hij herinnerde
aan het voor „De Atoom" zeer gunstige
vliegseizoen. Het was hem opgevallen, dat
het ook nu weer dezelfde leden waren, die
de hoogste prijzen met hun dieren behaal
den.
Daarna nam de heer M. van 't Hof als
voorzitter van de feestcommissie de lei
ding in handen om op vermakelijke wijze
de prijzen uit te delen. In enkele gevallen
was de berekening wegens gering punten-
verschil van de rivalen niet gemakkelijk
geweest, maar onaanvechtbaar kon de heer
A. Kat met 1351 punten als kampioen 1952
worden aangewezen, gevolgd door M. van
't Hof met 1283 punten en W. A. Schouten
met 1238 punten. De overige leden bleven
ver beneden hen: H. J. Exalto 874 punten
en F. Vos 802 punten.
Het kampioenschap Vitesse kwam aan
A. Kat met 668 punten; 2. M. van 't Hof
528 pnt.; 3. J. A. Stijnman 435 pnt.
Kampioenschap Fond; 1. H. J. Exalto
298 pnt.; 2. A. Kat 198 pnt.; 3. F. Vos 180
punten.
Kampioenschap Oude duiven: 1 A. Kat
860 pnt.; 2. H. J. Exalto 698 pnt.; 3. M. van
't Hof 590 pnt.
Jonge duiven: 1. A. Kat 386 pnt.; 2. W.
A. Schouten 361 pnt.; 3. M. van 't Hof 342
punten.
Navlucht: 1. W. A. Schouten 357 pnt.; 2.
M. van 't Hof 351 pnt.; 3. J. Asjes 225 pnt.
Kampioen duif oud: A. Kat, 492 pnt.
Kampioen duif jong: A. Kat, 307 pnt.
Kampioen duif navlucht: M. v. 't Hof
305 punten.
Het verdere gedeelte van de avond werd
in de allerbeste stemming doorgebracht. De
medewerking van enkele muzikanten za
gen hun medewerking met hartelijke waar
dering beloond. De attracties, die de heer
Braakman in petto had en de manier waar
op allen in touw waren, maakten van
de bijeenkomst een zeer gezellige avond,
die tot ver na middernacht duurde.
Vrijdag 6 en Zaterdag 7 Februari brengt
de toneelvereniging „Tavido", een onder
afdeling van de Hoogovenfoeambtenvereni-
ginig „De Gieteling" in het Kennemer
Theater de thriller „Het geheim van dr.
Spencer" door mr. H. M. Planten. The mu
sical Players zorgen voor de dansmuziek
na afloop. De regie berust bij de heer A. H.
Holtslag en de entr'acte muziek wordt ge
speeld door het „Trio Amse".
Oud Katholieke Besturenbond
kiest nieuwe voorzitter
De Oud-Katholieke Besturenbond, waar
bij alle plaatselijke kerkelijke verenigingen
zijn aangesloten, zal Donderdag in de Le
ringkamer aan de Bloemstraat de jaarver
gadering houden. De eventuele toetreding
tot de Velser gemeenschap zal naast de ge
bruikelijke verslagen een belangrijke be
spreking vormen. Wegens het aftreden van
de voorzitter, die niet herkiesbaar is, moet
in deze vacature worden voorzien. Er zal
wegens het aftreden van de commissaris
sen geen nieuw bestuurslid worden geko
zen aangezien het bestuur van vijf op drie
leden zal worden teruggebracht.
De leden van de buurtvereniging „Schul
pen", die al in vele opzichten goede ont
spanningsavonden hebben meegemaakt,
kregen Zaterdagavond in het Kennemer
Theater een uitstekend programma van
voortreffelijke klein-kunst voorgezet door
het Langedijker amateurcabaretgezelschap
onder de titel: „Blijf liever gezond".
Alvorens de Langedijkers te laten opko
men deed de „Schulpen"-voorzitter, de
heer A. Langkemper een beroep op de
leden om zich meer voor het speeltuinwerk
te spannen. Hij zinspeelde daarbij op de
vernielingen aan de tuin, die met jonge,
energieke krachten in het bestuur wellicht
kunnen worden tegengegaan. Hij getuigde
voorts van dankbaarheid voor het vele
goeds, dat tijdens de donkerste dagen uit
de „Noord" is gekomen en was overtuigd,
dat dit ten aanzien van het gezelschap nog
wel zou blijken.
Het programma bood een veelheid van
kleinkunst, waaraan elke banaliteit
vreemd was en dat op hoog peil stond. Ger
Hop, achter de coulissen als de artistieke
leider, bewees een goed pianist te zijn. De
taak van de conférencier was in vertrouw
de handen bij Jan Klinkert, de man, die in
de gehele uitvoering en vooral in de ver
schillende kostelijke en originele humoris
tische schetsen een zeer belangrijk aan
deel had.
Het gezelschap liet er zich niet op voorstaan
grote dingen te brengen, zoals werd opge
merkt, maar wilde proberen in alle een
voud bij te dragen het Westfriese dialect
voor het nageslacht levend te houden. De
schetsen waren dan ook alle op het pittige,
boerse dialect ingesteld. Speciaal Ati Kui
per ontpopte zich ondanks haar jeugdige
charme als een „maidje van de Lange-
daik", dat prachtig reageerde op de gees
tige en mimische voordracht van Jan
Klinkert. De zelfbewuste Theo van Zeist
en het „boertje" Klaas Schuit waren vaar
dige tegenspelers. Gert Goudsblom was
blijkbaar al te „steeds" om het sappige
dialect de juiste toon te geven. De verve,
waarmee werd gespeeld, gesproken en ge
gesticuleerd liet de „zaal" voortdurend tot
lachsalvo's komen: een overigens zeer ver
diend succes.
De culturele waarde van deze door
ADVERTENTIE
-gaas gebruikt Y.RUG SMYRNA-
Gebruikaltud inUchtingen bu_
Wol
Handwerken
KENNEMERLAAN 3
amateurs op originele wijze gebrachte
ontspanning werd ongetwijfeld verhoogd
door de uitvoering van operette-klanken
uit de Zigeunerbaron, In 't Witte Paard en
In 't land van de glimlach. Piet Tromp ver
tolkte de bekende melodieën eenvoudig en
zeer beschaafd. Zijn rustige, lichte bariton
met soepele stembuiging, die zeer gemak
kelijk liet zingen, verried scholing. Niet
minder was de sopraanstem van de char
mante Hanni Wolfswinkel, die nog meer
dan de bariton een prachtige plastische
voordracht aan de dag legde. Ati Kuiper,
alt en Jan Klinkert, tenor vulden het twee
tal uitstekend aan. Al met al een Schul-
pen-avond, die op hoog niveau stond!
Dinsdag 3 Februari organiseert de „Oranje
vereniging Driehuis" in de koffiekamer
van Westerveld een filmavond, waarbij
„Het schot is te boord" de hoofdschotel
vormt.
„De zee gaat open, IJmuiden herleeft",
„P.C.H. de vrienden van de zee", „De vloot
gereed tot haringvangst", enz. vormen het
programma. Deze films worden ingeleid
door de heer P. J. de Korte. De Oranjefilm
van Driehuis zal deze avond wederom wor
den vertoond. Vooraf zal een zeer beknopte
ledenvergadering worden gehouden, waar
de leden zich kunnen uitspreken over de
plannen voor de komende feestdagen in
Mei.
Rusland heeft aangekondigd de Engels-
Russische visserij-overeenkomst van Mei
1930 met een termijn van zes maanden te
willen beëindigen. Naar men aanneemt is
dit een stap om de Britse trawlers te dwin
gen de twaalfmjjls territoriale grens van
Rusland in acht te laten nemen, zoals die
ook is opgelegd aan de Vissersvaartuigen
van andere landen.
Dit besluit zal van toepassing zijn op de
Witte Zee, de Barendsz Zee en de Moer-
manskkust, hetgeen ruim drie duizend
vierkante mijlen omvat. Het is begrijpelijk
dat de Britse regering binnenkort een of
ficiële protestnota aan Rusland zal over
handigen. Onder de drieëntwintig jaar
Wat ging het fijn, met die vlieger!
Hoog in de lucht stond-ie, terwijl Bunkie stevig het touw vasthield. Dat moest wel,
want de vlieger trok flink.
„Laat 'm niet schieten, hoor!", waarschuwde Lumpo. „Want als hij sliep-uit gaat,
zou-ie misschien kapot slaan!"
„Nee, ik pas wel op!", zei Bunkie.
Ze keken allemaal naar de vlieger, die hoog in de lucht zweefde en zachtjes heen
en weer zwaaide op het windje.
„Het is net goed weer voor vliegeren", vond Rick. „De wind is niet te hard en niet
te zacht!"
„Wat staat-ie mooi!", zei Oepoetie. „Die staart is ook zo leuk. En wat zijn die kleuren
prachtig zo!"
Ja, het was leuk speelgoed, zo'n vlieger. En Lumpo was er trots op, omdat ze 'm
helemaal zelf hadden gemaakt.
Toen de vlieger een poos daar gestaan had, vond Bunkie, dat hij nog wel hoger kon.
„Ik zal het eens proberen", zei hij. „Wacht, ik ga nog een eindje hard lopen, dan gaat-ie
nog hoger!"
Met de touwklos stevig in zijn hand holde hij weer een eindje voort over het land. Tel
kens keek hij naar boven, waar de vlieger nog weer een beetje hoger in de lucht ging.
Maar owee.... toen gebeurde er iets. Hij zag niet, dat hij bij de rand van de sloot
kwam, en.plons!.daar viel hij achterover in het water! 63-64
oude voorlopige visserij-overeenkomst
werd toegestaan dat de Engelse trawlers
mochten vissen tussen de drie en twaalf-
mijlszöne van de Noordelijke Russische
kust en de eilanden en dat ze mochten
varen en ankeren in alle wateren in het
gebied tussen 32 en 48 graden Oosterleng
te. In de Witte Zee mochten de Engelse
schepen vissen tot drie mijl van het land
af en ten noorden van de 68e breedtegraad
in het noordelijke gedeelte van de Zee.
Maar de vaartuigen hadden niet het recht
te varen of ankeren in binnenwateren of
in andere Russische wateren, die gesloten
waren voor alle buitenlandse schepen. Met
het oog op handelsconcessies werd met
deze overeenkomst door Rusland accoord
gegaan. Trawlers van alle landen moesten
zich houden aan de twaalfmijlsgrens maar
de Britten mochten tot de driemijlszöne
gaan. De waarde van dit voorrecht was
dat men kon vissen op schol in de Witte
Zee. „Het is een ernstige slag. We schat
ten dat Engeland 14.000.000 kg vis per jaar
zal verliezen, meest schol en schelvis",
heeft de president van de Britse Trawlers
Federatie, mr. Jack Croft gezegd. De
schipper van een trawler uit Huil merkte
op dat de concessie uitsluitend door Enge
land was verkregen. De trawlers van Huil
maakten vorig jaar achthonderd tochten
naar de Witte Zee, of wel veertig procent
van het totaal aantal gemaakte tochten
van de vloot. Ook de vangst was veertig
procent van de totale vangst van het ge
hele jaar.
Een kaleidoscoop van sportieve evene
menten uit de jaren 1951 en 1952, samen
gesteld uit diverse binnen- en buitenland
se journaals en documentaires wordt
Woensdagavond in het Rex-theater ge
draaid. Van de dames-turnkampioenschap-
pen in Haarlem tot de ronde van Frank
rijk, de wereldkampioenschappen wiel
rennen in Varese en het wereldrecord ach
teruitlopen zijn terug te vinden in deze
uiteraard fragmentarische maar voor de
liefhebber ongetwijfeld boeiende en leer
zame omnibus.
Dat de Olympische Spelen alleen verte
genwoordigd zijn in de winterspelen van
Oslo zal door velen als een gemis gevoeld
worden, het feit dat er verschillende inter
land voetbal ontmoetingen in voorkomen
kan aan de andere kant voldoening wek
ken. i
Na het 1-1 gelijke spel van de vorige
week tegen Spaarnestad, zagen de SVIJ'ers
kans tegen het sterke Hoofddorpse Boys
wederom een gelijk spel te bevechten, wat
voornamelijk te danken was aan het krach
tige doelverdedigen van Den Dikken en de
ditmaal als spil spelende Kistemaker, daar
bij uitstekend gesteund door backs en half-
linie. Vooral in de tweede helft was dat
ook hard nodig, toen de Boys onstuimig
kwamen opzetten.
In de eerste helft wogen beide partijen
goed tegen elkaar op, doch de SVIJ-voor-
hoede speelde te doorzichtig om succes te
hebben, terwijl aan de andere kant de
SVIJ-verdediging er goed het oog in had
en de Boys-aanvallen steeds kon afslaan.
Éénmaal had Kramer voor rust succes,
toen hij op een schijnbaar afgeslagen aan
val doorliep, de keeper daardoor onzeker
maakte, waardoor deze de bal liet vallen
voor de voeten van Kramer die ongehin
derd inschoot (1-0).
Na de rust een onvervaard aanvallend
Hoofddorpse Boys en een knap verdedi
gende SVIJ-achterhoede, die niet veel kan
sen weggaf. Uit een corner kopte, 20 minu
ten voor tijd, de rechtsbinnen onhoudbaar
in, maar verder lieten de SVIJ'ers het niet
komen. De voorhoede van SVIJ ondernam
daarna nog enkele gevaarlijk uitziende uit
vallen, maar ook de Boys-achterhoede liet
zich niet meer verschalken.
Het tweede elftal van SVIJ speelde niet,
omdat de tegenpartij niet verscheep; het
derde haalde een 9-1 zege binnen op
Spaarndam 3 en bleef daardoor in de kop
groep.
Het vijfde ondernam de verre reis naar
NAS 3 en kreeg een gevoelige 11-0 neder
laag mee naar huis. Het vierde verloor
ongelukkig met de oneven goal van Al
liance 2: 3-2.
De A en B-aspiranten waren de gast van
WB. A verloor de returnmatch met 4-2,
doch B behaalde een keurige 3-1 overwin
ning en spreekt in deze afdeling zijn
woordje nog wel mee.
Dr. A. A. OLIEROOK SPREEKT
VOOR DE K.A.B.
Voor de Katholieke Arbeiders Beweging,
afdeling Velsen-Noord, zal dr. A. A. Olie
rook pr. Zaterdagavond 31 Januari in het
gymnastieklokaal van de R.K. meisjes
school aan de Corverslaan het onderwerp:
„Ben ik verplicht richting te kiezen in het
politieke leven?" behandelen.
De Algemene Verladers- en Eigen Ver
voerders Organisatie E.V.O. heeft zich tot
het ministerie van Buitenlandse Zaken en
Verkeer en Waterstaat gewend in verband
met de moeilijkheden die zich voordoen bij
het internationale wegvervoer naar Duits
land.
Aan chauffeurs, die met vracht- of be
stelwagens naar Duitsland rijden worden
namelijk speciale transportvisa verstrekt
met een zeer beperkte geldigheidsduur. De
normale zakenvisa daarentegen hebben
een geldigheidsduur van 6 maanden of 1
jaar. Door deze regeling zijn ondernemers
genoodzaakt de passen van hun chauf
feurs regelmatig voor het aanbrengen van
een visum op te zenden, hetgeen niet al
leen dikwijls vertraging in de uitvoering
van een transport, doch tevens een extra
verhoging van de visumkosten betekent.
De E.V.O. heeft bij genoemde ministe
ries aangedrongen stappen te ondernemen
teneinde te komen tot een spoedige oplos
sing van dit probleem.
Burgemeester en wethouders van Velsen
maken bekend dat in het gemeentehuis (4de
afdeling) ter inzage liggen verzoeken van:
W. Kromhout van der Meer en Zn. in
IJmuiden, om vergunning tot het wijzigen en
uitbreiden van een brood-, koek- en banket
bakkerij, aan de Bloemstraat no. 32 in IJmui
den en C. J. Wigchert, te Santpoort, om ver
gunning tot hot oprichten van een „bron
bemaling op een bron, diep plm. 40 meter,
voor terreinbevloeiïng, aan het Hillegonds-
wegje.
Op Zaterdag 7 Februari 1953 om elf uur, zal
in het gemeentehuis gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen inwilliging van deze ver
zoeken in te brengen en deze mondeling en
schriftelijk toe te lichten.
Sara staarde haar aan en barstte dan op
eens in lachen uit. „Mijn lieve Constance",
zei ze, „je bent aardig bezig je gezonde in
zicht te verliezen. Ten eerste is het over
duidelijk, dat die jongeman volkomen te
vertrouwen is, en bovendien is hij een telg
uit het geslacht Bagnet uit Wiltshire".
Constance snoof even. „Werkelijk, Sara",
zei ze spottend, „ik wist niet dat je zo'n
snob was".
„Het heeft niets met snobisme te maken",
zei Sara effen. „Er is een tijd geweest, dat
ik óók dacht, dat 'zoiets snobisme was,
maar ik ben gelukkig nu oud genoeg cm
te weten, dat ik ongelijk had. Ik ben er
achter gekomen, dat precies zoals bij de
dieren, ook bij de mensen een behoorlijke
afkomst, een goed nest, van belang is. De
Bagnet zijn een oud en degelijk geslacht.
Normaal en gezond. Misschien zijn er las
tige en wat opvliegende mensen bij, maar
hun fond is goed. Ik ben veel banger voor
Neill en Fiona. In hun families was ver
keerd bloed aan beide kanten...."
„Neill is eerste klas" zei Constance met
nadruk.
„En Fiona?" vroeg Sara.
Constance haalde even haar schouders
op. „Fiona maakt een wat neurotische in
druk", antwoordde ze.
„Constance", zei Sara langzaam, „je
bent nu te hoogstaand en behoorlijk om
toe te geven aan zo'n typisch vrouwelijke
eigenschap! Ik herinner me, hoe je voor
drachten hield over de bekrompenheid en
afgunst van vrouwen jegens elkaar, wan
neer ze niet onafhankelijk waren geweest
en in de wereld rondgekeken hadden. Ze
aanbidden alles wat man is, hield je me
voor, en de eigen sexe vallen ze af
„Dat is helemaal mijn bedoeling niet ten
opzichte van Fiona", onderbrak Constance
haar. „Het komt alleen, doordat jij hier
plotseling verschijnt en allerlei opmer
kingen maakt en doet alsof je van alles op
de hoogte bent. Je weet, dat je me daar
door prikkelt".
„Hoe zou een oude jongejuffrouw als
ik een moderne onafhankelijke vrouw als
jij van de wijs kunnen brengen?" vroeg
Sara minzaam.
„Jij zou iederéén van de wijs kunnen
brengen", antwoordde Constance, terwijl
er een glimlach om haar mond kwam.
„Wel, het enige wat ik je positief zeg
gen kan, is dat ik Chloë Fincham inder
daad ken", zei Sara rustig. „Wat Fiona be
treft, heb jij het misschien aan het rechte
eind. Ik voel me niet gerust en je weet,
waar je me kunt vinden. Constance. Wees
niet te trots om naar me toe te komen,
liefje, als er hier iets is, waarover je met
me wilt praten.
„Nee, dat zal ik niet zijn", beloofde Con
stance haar, terwijl er een jongensachtige
lach op haar gezicht doorbrak. „Maar je
moet niet proberen me Philip Bagnet aan
te prijzen", voegde ze er aan toe. „Hij is
een ingebeeld, eigengereid en heerszuch
tig individu
„Zo zijn alle Bagnets", gaf Sara toe. „Ik
heb eens van een Bagnet gehouden en heb
hem op een bepaald moment een klap in
zijn gezicht gegeven".
„Waarom ben je niet met hem ge
trouwd?" vroeg Constance, opeens één en
al belangstelling. Sara keek haar peinzend
aan en fronste even.
„Omdat hij ingebeeld en eigengereid en
heerszuchtig was", antwoordde ze lang
zaam. „En ik was zo'n modern jong meis
je.Ik vond mijn werk fantastisch be
langrijk.
„En was 't dat dan niet?" vroeg Con
stance impulsief.
Er kwam een grimmig lachje op Sara's
oude gezicht. „Nee, liefje", antwoordde ze
zacht, „mijn werk had door ieder ander
gedaan kunnen worden, maar niémand an
ders kon de Bagnet, die van mij hield, ge
lukkig maken. Hij vertrok plotseling op de
romantisohe manier van jonge mannen uit
die dagen en sneuvelde ergens in Zuid-
Afrika. En ik bleef alleen om een vrouw
met een drukbezet leven te worden, die
eenzaam was
„Maar het leven heeft je toch niet te
leurgesteld", begon Constance.
„Gebruik dat woord liever niet", zei
Sara geprikkeld, het is zo'n gemeenplaats.
Nee, ik ben niet teleurgesteld. Ik heb altijd
hard gewerkt en ik werkte voor het wel
zijn van andere mensen en niet ter ver
hoging van eigen roem en glorie. Ik nam
niet de tijd om medelijden met mezelf te
hebben of over mezelf na te denken
Wel dat is alles, wat er te vertellen was,
geloof ik".
„Ik heb een wagentje gekocht", merkte
ze terloops op, terwijl ze naar een kleine
groene twoseater wees, die op zij van het
huis geparkeerd stond.
,,'t Ziet er niet bepaald nieuw uit", zei
Constance lachend.
,,'t Past bij mijn leeftijd", antwoordde
Sara.
Fiona kwam op hen toelopen en Sara
keek haar critisch aan. „Mijn lieve kind",
zei ze „loop niet zo krom! Als je zo door
gaat, heb je over enkele jaren een ver
groeide rug".
Tot Constances verwondering ging Fiona
onmiddellijk rechtop staan in plaats van
een lelijk gezicht te trekken.
„Dat is beter", zei Sara vriendelijk.
„Luister eens, kom met mij mee lunchen,
Constance zal je wel bij je tante veront
schuldigen. Dan kunnen we eens prettig
rustig samen babbelen".
„O, graag", riep Fiona vol enthousias
me uit.
„Ga je dan even opknappen en kam
vooral je haar", zei Sara. „Dat ziet er ver
schrikkelijk uit. „Waarom laat je 't niet
afknippen?"
„Mijn lieve Sara", zei Constance, jonge
meisjes dragen tegenwoordig haar haar
graag zo, half lang".
„Neill houdt niet van kort haar bij meis
jes", zei Fiona uitdagend.
„Is dat heus waar", zei Sara. „En wat
heeft dat met jou te maken?"
(Wordt vervolgd)
