Beslissing over verlenging
dividendstop aangehouden
EEUWFEEST
GESLOTEN
A
Trieste ontknoping van
de zaak-Vrijman
Het Hek van de Dam
Ter herdenking van de dichter M. Nijhoff,
de bezieler van de realiteit
Chefarine 4
Eerste Kamercommissie herriep haar
rapport op grond nadere inlichtingen
4 beroemde genees-
middelentegengriep
K.A.B. uit ongenoegen
over hogere melkprijs
3
EERSTE KAMER
het moderne interieur
Agenda voor Haarlem
Vermoedelijke dader van
Heerlense inbraak gepakt
Zeemansgraf
Ernstige vragen
Rustige mensen
Het specialistenconflict
WOENSDAG 28 JANUARI 1953
(Van onze parlementaire redacteur)
De beslissing over verlenging van de
dividendstop tot eind 1953 is tot de volgen
de week Dinsdag aangehouden. Er waren
niet alleen tegenstanders van de verlen
ging, maar ook leden die bezwaren gingen
maken, nadat mr. Pollema (C.H.) een juri
dische puzzle had opgeworpen. Hij zei dat
het niet mogelijk is voor een minister de
nalatenschap van zijn voorganger onder
het voorrecht van boedelbeschrijving te
aanvaarden. Zo zat dus minister Van de
Kieft, die als senator de dividendbeperking
had bestreden, met het nog van prof. Lief-
tinck afkomstige wetsvoorstel om haar te
verlengen. Volgens mr. Pollema was het
niet mogelijk een wet, die tot 31 December
1952 rechtskracht bezat, nu nog met een
jaar te verlengen. Het ontwerp was zijns
inziens te laat in de Eerste Kamer inge
diend. Mr. Teulings (KVP) behoorde
tot die leden van de KVP-fractie, die
accoord konden gaan met het voorstel. Hij
zou overigens 's ministers antwoord op het
juridisch betoog van mr. Pollema af
wachten.
De heer K a p t e y n (P. v. d. A.), die het
belang wenste te belichten van de groep,
waartoe hij zelf behoort directeuren,
commissarissen en aandeelhouders van
naamloze vennootschappen herinnerde
aan de periode 19181925, zonder divi
dendstop, zonder hoge belastingen, toen er
grote winsten werden gemaakt, waardoor
de ondernemingen hoge dividenden konden
uitkeren. Toen kon men een beroep doen
op de kapitaalmarkt. In deze tijd waarin
1500 millioen voor defensie nodig is,
achtten de heer Kapteyn en zijn politieke
vrienden 't niet verantwoord de dividend
stop af te schaffen. De loonstop beoogde
naast consumptiebeperking onder meer be
vordering van de investering; de dividend
stop was als aanvulling hiervan te be
schouwen. Aan werkend Nederland mocht
in het licht der omstandigheden dit offer
gevraagd worden. Jammer genoeg blijken
echter andere groepen er zo niet over te
denken. Hierna sprak mr.Eegout (KVP)
namens dat deel van zijn fractie, dat tegen
het aanhangige ontwerp is. Zoals de om
standigheden thans zijn bestaat er volgens
dit Kamerlid geen aanleiding de dividend
beperking te handhaven. Een dwingend
verband met de andere na-oorlogse maat
regelen, bestond er zijns inzien niet.
Het inwinnen van een advies van de
Sociaal-Economische Raad, om deze als een
soort politieke vluchtheuvel te gebruiken,
achtte mr. Regout ongewenst.
Prof. Molenaar (VVD) wenste de
dividendbeperking te doen eindigen. De
bittere noodzaak, die in 1949 wellicht be
stond, om een dergelijke maatregel te aan
vaarden, ontbreekt thans.
Prof Hellema (A.R.) kon geen psy
chologische, ten hoogste een pathologische
reden bespeuren om de dividendfoeperking
nog met een jaar te verlengen. Men moet
het oordeel daarover niet aan een orgaan
als de Sociaal-Economische Raad overlaten,
die men aldus tot een Derde Kamer zou
maken.
ADVERTENTIE
In verband
met de
feestelijke
herdenking
van ons
op
Zaterdag 31 Jan.
en de
voorbereiding
van de
expositie
zijn wij
op
Donderdag
en
Vrijdag
29 en 30 Januari
COMPLETE WONINGINRICHTING
Barteljorisstraat 13-17
HAARLEM
WOENSDAG 28 JANUARI
Stadsschouwburg: „Als 't kindje binnen
komt" (Haagse Comedie), 8 uur. Wijkgebouw,
Ged. Oude Gracht 104: Ds. G. J. Waarden
burg geeft reisindrukken over Zwitserland,
8 uur. Cuitura: Nederlandse Vereniging
voor Sexuele Hervorming, 8 uur. Ned. Ver
eniging van Spiritisten „Harmonia", gene
zingsdienst, 8 uur. Brinkmann: Vereniging
voor Paedagogiek, dr. A. Sunier spreekt
over „Conflicten", 8 uur. Begijnhofkapel:
Christen Spiritualistisch Centrum „De gro
tere wereld", 8 uur. Kapel Minahassastraat:
stichting „Petra", 8 uur. Frans Hals: „Servus
Wien", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Spaarne:
„Bleke Bet", ale leeft., 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Studentenliefde", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Palace: „Operatie Cicero", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Luxor: „Don Camillo", alle leeft., 7
en 9.15 uur. City: „Aan de Rivièra", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Lido: „Othelo", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Minerva: „Olivier Twist", 18 jaar,
8.15 uur.
DONDERDAG 29 JANUARI
Frans Hals: „Servus Wien", alle leeft.,
2 30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Bleke Bet",
alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„Studentenliefde", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Palace: „Operatie Cicero", 14 jaar, 2,
415, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Don Camillo",
alle' leeft., 2, 7 en 9.15 uur. City: „Aan de
Rivièra", 14 jaar, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Othello", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Minerva: „Met eervol ontslag", 14 jaar, 8.15 u.
Tenslotte betoogde de heer G e u g j e s
(comm.), dat onder deze regering de ar
beiders een slecht, de kapitalisten een
heerlijk leven leiden. Hij zou vóór het ont
werp stemmen.
Minister Van de Kieft zei ten
aanzien van mr. Pollema's juridische
puzzle, dat de bestaande wet gaat over
dividenden over het boekjaar eindigende
voor 31 December 1952. Als men dus in
1953 een wet tot stand brengt gelijk nu
geschiedt die de dividenden betreft
welke worden uitgekeerd over het boekjaar
dat eind 1953 eindigt, is dat helemaal in
orde.
Overigens beschouwde de minister de
dividendbeperking, die in hoge mate de
zelffinanciering had bevorderd, als een van
de geniale maatregelen, door zijn voorgan
ger prof. Lieftink, genomen. Bovendien
bracht zij meer stabiliteit in de dividenden.
Men meent dat zonder dividendstop ge
makkelijker risico-dragend kapitaal te ver
krijgen zou zijn, enig redelijk bewijs hier
van valt niet aan te voeren.
Als men het loon beperkt, moet men het
dividend eveneens beperken. De bewering,
dat er sterke drang bestaat tot een vrijere
loonpolitiek, wordt door de werkelijkheid
geenszins bevestigd. Huurverhoging is er
ook nog niet.
De minister achtte het van groot belang,
mede voor de continuïteit in het bedrijfs
leven, de dividendbeperking met één jaar
te verlengen.
„De fracties in de Eerste Kamer mogen
vrij staan ten opzichte van de richtlijnen,
ik heb ze bij mijn toetreding tot het kabinet
aanvaard," zei minister van ae Kien.
„Als fatsoenlijk man heb ik mij te hou
den aan die richtlijnen. Daarin staat onder
meer, dat de regering gelegenheid moet
hebben over de kwestie van de al of niet
handhaving van de dividendbeperking het
advies van de Sociaal-Economische Raad
in te winnen."
Bij de replieken bleek mr. Pollema
(C.H.), wat zijn juridische bezwaren be
treft, door de minister niet overtuigd te
zijn.
Dr. Rip (A.R.) deelde mede, dat een
groot deel zijner fractie wel bereid was de
regering gelegenheid te geven het advies
van de Sociaal-Economische Raad in te
winnen. Hij gaf in overweging het ontwerp
aan te houden tot de volgende vergadering.
Minister Van de Kieft ging hiermee
accoord.
Volgende week Dinsdag zal de senaat
over het ontwerp beslissen.
Haagse jeeppolitie zette zijn auto klem
De Haagse politie is er gistermiddag in
geslaagd de man te arresteren, die de ver
moedelijke dader is van de Zondag ge
pleegde inbraken in de kantoren van het
fonds voor sociale instellingen der Staats
mijnen en de Gemeentelijke Volkscrediet-
bank te Heerlen.
Zoals is bericht, werd deze man op he
terdaad betrapt toen de secretaris van het
bovengenoemd fonds onverwachts een
bezoek bracht aan zijn kantoor. De inbre
ker bond de secretaris vast op een stoel
en reed tenslotte weg in een auto, die voor
de bewuste kantoren stond geparkeerd.
Dank zij het feit, dat de politie van Heer
len het signalement van deze auto door
het hele land had verspreid, werd deze
door twee Haagse jeep-agenten opgemerkt,
toen zij in de Grote Marktstraat irv Den
Haag geparkeerd stond. Zij bleven in de
omgeving en zagen na enige tijd twee
mannen uit een café komen die zich naar
de bewuste wagen begaven en wegreden.
Een eind verder in de Grote Marktstraat
reed de politiejeep de wagen klem, waar
na de agenten met getrokken pistolen de
beide inzittenden arresteerden. De agenten
hadden deze voorzorgsmaatregel genomen,
omdat men wist, dat de gezochte in 1949
al eens was aangehouden en toen in het
bezit bleek te zijn van vuurwapenen. Een
der inzittenden bleek de 26-jarige W. F.
M. uit Heerlen te zijn, wiens signalement
overeenstemde met dat van de in Heerlen
betrapte inbreker. De Heerlense politie
verwacht, dat dank zij zijn aanhouding ook
een aantal andere, de laatste tijd in Heer
len en omgeving gepleegde inbraken zal
kunnen worden opgehelderd. De tweede
inzittende van de auto was de 26-jarige
huisschilder J. P. IC. uit Den Haag. Beiden
zijn overgebracht naar het hoofdbureau van
politie, waar werd onderzocht of K. iets
met de zaak te maken heeft gehad.
OP de voorpagina van deze courant heeft
men het reeds door de radio verspreide
bericht in zwart op wit bevestigd kunnen
zien: M. Nijhoff, een der belangrijkste Ne
derlandse dichters van deze tijd, is in zijn
woning te 's Gravenhage nog vrij onver
wacht, hoewel zijn vrienden wisten dat de
dood hem ieder ogenblik overvallen kon,
overleden. Voor de generatie van letter
kundigen, die in de laatste jaren voor de
tweede wereldoorlog aan het woord kwam,
was hij zonder enige twijfel de toonaan
gevende wegwijzer. Zijn invloed was, ook
al bestond er zelden aanleiding om van
nabootsing te spreken, in tal van toen ver
schenen bundels merkbaar, het sterkst in
de publicaties van Ed. Hoornik,-die later
op een zeer persoonlijke wijze uiting gaf
aan zijn dankbaarheid jegens Nijhoff en
zijn verbondenheid met diens „warme ver
zen, waarmee ik inslaap en wakker word,
leef en werk, tot stilstand en stilte kom.
Het is inderdaad niet goed mogelijk om
anders dan op een dergelijke rechtstreekse
manier uiting te geven aan de gevoelens,
die zijn heengaan in ons wakker roept. Nog
bewaar ik thuis het schrift, waarin ik als
jongen van amper zeventien jaar in de
leeszaal van de Stadsbibliotheek de verzen
van Nijhoff overschreef, toen ik zijn eerste
bundels het is vreemd te bedenken, dat
het er eigenlijk maar drie of vier in totaal
zijn geworden niet betalen kon. Zijn
„Nieuwe Gedichten" en hele gedeelten van
het daarin opgenomen epolyrische „Awa-
ter" ken ik uit het hoofd. Vaak heb ik ze
in mijn kamer herlezen. Ze doen altijd
weer, om zijn eigen woorden uit „Gedach
ten op Dinsdag" aan te halen, het diepste
wat een ding kan doen in het menselijk
In Korea nemen de Amerikanen op het
ogenblik proeven met een nieuwe uitrus
ting, die speciaal is ontworpen om de
soldaten tegen de barre koude van de
Koreaanse winter te beschermen. Bij dit
pak past men het principe van de ther
mosfles toe, waardoor de lichaamswarmte
van de buitenlucht geïsoleerd wordt. De
schoenen zijn volgens het zelfde principe
gemaakt.
De zaak-Vrijman in de Eerste Kamer
heeft gisteren een trieste ontknoping ge
kregen. Deze oud-rijksbouwmeester is
tientallen jaren geleden ontslagen nadat hij
wegens fraude was veroordeeld. De om
standigheden waaronder dit feit werd ge
pleegd waren van dien aard dat het hem
eigenlijk niet geheel kon worden aange
rekend. De heer Vrijman heeft sindsdien
steeds getracht eerherstel te verkrijgen,
onder meer door een adres aan de Eerste
Kamer. Onlangs heeft een Kamercommis
sie over dit adres rapport uitgebracht. De
commissie stelde onder meer voor de re
gering te verzoeken, alsnog na te gaan, in
hoeverre het mogelijk is, alsnog eervol
ontslag aan de heer Vrijman te verlenen.
De voorzitter der commissie voor de
verzoekschriften, mr. Wendelaar (V.
V.D.) heeft gistermiddag een nader ver
slag uitgebracht. Daarin zegt hij dat korte
tijd na de openbare behandeling in de Ka
mer de commissie een aantal gegevens zijn
verstrekt, welke haar noodzaken haar ver
slag terug te nemen en wijzigingen te bren
gen in haar conclusies.
Haar is namelijk uit een haar overgeleg
de correspondentie gebleken, dat de heer
Vrijman in de bezettingstijd wel degelijk
heeft getracht, niet alleen bij de bezetter
doch ook bij de N.S.B. en andere aanhan
gers van de nationaal-socialistische ideo
logie, eervol ontslag, eerherstel en schade
vergoeding te verkrijgen.
In deze correspondentie noemt de heer
Vrijman zich nationaal-socialistisch Ne
derlander en lid van de Germaanse S.S. in
Nederland. Voorts uit hij daarin grove be
schuldigingen aan Koningin Wilhelmina,
aan enige met name genoemde ministers
en aan de Bisschop van Haarlem en dringt
hij aan op een onderzoek van zijn zaak,
waarbij hij zegt dat „de eer der nationaal
socialistische beweging" in het geding zou
zijn.
De correspondentie is gevoerd met Mus-
sert, door adressant herhaaldelijk aange
duid als „leider van het Nederlandse volk"
en de nationaal-socialistische secretaris
generaal van het departement van Finan
ciën, Rost van Tonningen. Voorts is ge
bleken, dat hij zijn belangen heeft bepleit
bij een Duitse ambtenaar voor personeels
aangelegenheden van de „General-Kom-
missar für Verwaltung und Justiz."
Dit alles staat blijkens deze in het bezit
der commissie gestelde authentieke stuk
ken onweerlegbaar vast.
De commissie handhaaft in zoverre haar
betoog, dat het beleid der regering met be
trekking tot de zaak-Vrijman vóór 1940 te
wensen heeft gelaten. Verder adviseert zij
ten aanzien van het adres-Vrijman over
te gaan tot de orde van de dag, daar zij
van mening is, dat het beleid en de gedra
gingen van adressant gedurende de bezet
tingstijd een Nederlander onwaardig zijn
geweest, nog daargelaten, dat de heer Vrij
man zich niet heeft ontzien, de commissie
voor de verzoekschriften tijdens het on
derzoek van zijn zaak niet naar waarheid
voor te lichten.
De heer Al gr a (A.R.) dankte de com
missie. De zaak is zo triest, pijnlijk en be
schamend geworden, dat niet beter gedaan
kan worden dan over te gaan tot de orde
van de dag.
Zonder hoofdelijke stemming besloot de
Kamer hiertoe.
hart: ze veranderen de eenzaamheid. Mijn
liefde voor zijn werk bracht mij tot een
verering van zijn persoon, zodat ik mij in
de schaarse gesprekken die ik met hem
mocht voeren, hoe welwillend en charmant
hij zich ook gedroeg, steeds bevangen voel
de door een eerbiedige schuchterheid, al
verscheen hij voor mij als de vreemde man
in de doodstille straat uit „Het uur U" ge
woon lopend, met schoenen aan.
Evangelisch realisme
DIT alles vermeld ik, omdat voor mij de
verzen van Nijhoff, waarvan de in
houd, juist omdat ze zo uiterst eenvoudig
zijn, zo moeilijk in verklarende begrippen
is weer te geven, zonder meer voldoende
blijven. Het liefst zou ik er hier een stuk
of tien voor u overschrijven, beginnend
met „Het kind en ik" of „Het lied der dwa
ze bijen" en waarschijnlijk door de over
vloed van innige schoonheid niet goed we
tend welke nog meer te kiezen. Maar de
lezer heeft recht op uitleg en op de gebrui
kelijke plaatsbepaling van de dichter in de
ontwikkelingsgang van de Nederlandse let
terkunde, waaraan hij onmiskenbaar een
eigen geluid heeft toegevoegd. Natuurlijk is
dat onder dwang der droeve gelegenheid
en in kort bestek niet goed mogelijk. De
eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik
voor de hiernavolgende beschouwing veel
heb ontleend aan het meesterlijke opstel
van Cola Debrot, dat in een der eerste
nummers van het tijdschrift Criterium
verscheen.
Zijn betekenis als overgangsfiguur
Nijhoff debuteerde in „De Beweging" van
Albert Verwey schuilt voornamelijk in
zijn geleidelijke groei tot wat Debrot noem
de: evangelisch realisme, de erkenning van
dood en leven als elkanders tweelingzus
ters. Door de vaak ontstellende tegenstrij
digheden van het bestaan als functies van
elkaar te beschouwen, beantwoordde hij
aan het levensgevoel van een onder de
rook van puinhopen in wanhoop volwassen
geworden generatie. Waar alle oude syste
men in scherven vielen, zag hij in de hem
eerbied inboezemende gewone dingen de
verzinnebeelding van een toekomstige orde.
Het volledigst heeft hij deze mogelijke ver
binding tussen een zoet, maar verloren wel
eer en een vernieuwende toekomst laten,
uitspreken door Eva, de symbolische moe
derfiguur uit zijn prachtige Kerstspel: „Het
Paradijs wordt door het vlammend zwaard
bewaakt, maar nieuw heil is op til! Waar
schuw de mensen, ster, beweeg hen hier
naar toe, trek hen van heinde en ver".
Dit proces van verzoening der elementen,
die in zijn eerste bundel „De Wandelaar"
van 1916 nog cynisch als scherpe tegen
strijdigheden werden gevoeld, voltrok zich
geleidelijk. Het dualisme van Christelijk
verlangen en zinnelijke natuurkracht
„ziende hoe dieper het bloed is dan de he
mel hoog" bracht hem tot een neo-rea-
listische levensaanvaarding, waarbij door
middel van bijna magische associaties het
streven naar het hogere werd gekoppeld
aan de werkelijkheid. Ik geloof dat Hoornik
de eerste was, die Nijhoff als de poëtische
ADVERTENTIE
Chefarine „4" werkt krachtiger, sneller
en doeltreffender, want elk tablet be
vat vier geneesmiddelen, stuk voor
stuk in de hele wereld beroemd. n
'n 4ije doet wonderen.'
Er staat weer een mooie bonk Amster
dams leven te verdwijnen, vrienden. De
nieuwlichters in de gemeenteraad heb
ben na een discussie van slechts 27 jaar
hun malle plan voor een tunnel onder
het IJ er doorgedreven, zónder dat dus
iemand de tijd heeft gehad er eens rus
tig over na te denken of er een ampele
discussie over te voeren. Zonder dat er
gelegenheid is geweest om in commissie
vergaderingen deze zaak van gewicht
eens van alle kanten te bekijken.
Het is er gewoon doorgejaagd vrienden,
zoals er tegenwoordig zoveel wordt
doorgejaagd, zoals ook onze wingewesten
er zijn doorgejaagd en onze belasting
centen. Over centen gesproken, weet u,
dat dit dwaze plan een 7,4 milliard gaat
kosten, genoeg om een koperen brug te
bouwen, die desgewenst naar Purmer-
end door had kunnen lopen. Maar nee,
het moest een tunnel wezen.
EN HIERVOOR MOETEN DIE MOOIE
AMSTERDAMSE PONTEN WIJKEN.
Het is voor ons als warm-voelende
leden van een zeevarende natie gewoon
om te grienen. Daar gaan ze straks, die
propere bodems met het koperwerk nog
knap in de Brasso, weemoedig fluitend
uit hun zware misthoorns naar een voor
tijdig zeemansgraf. Voor het laatst
zullen dan de zware machines de
schroeven doen terugslaan op de
eeuwige rustplaats. En triest zal het
laatste straaltje tabakssap van de beste-
vaer die ze door weer en wind, door tij
en ontij heeft bestuurd, over de railing
neerpiassen in de woelige golven van
het IJ als een eenvoudig zeemanssaluut.
Het is om met de kop tegen de muur te
beuken, mannen. Daar gaat weer een
stuk van de varenstraditie, die Neder
land groot heeft gemaakt. Hoe menig
jongmaatje heeft het zware bonken van
de schroefas gevoeld als het kloppen
van zijn hart en de frisse wind om zijn
kop als een aansporing om dienst te
nemen op een oorlogsbodem of een
koopvaarder, die de Nederlandse vlag
over de zeven zeeën deed wapperen?
Maar neen, weg moesten ze, die fiere
sterke schepen, om vervangen te worden
door een tunnel, symbool van onder
gronds gewroet. Waartoe moet die tun
nel straks onze jongkerels aansporen?
Tot een leven van mollen soms? Of van
aardwormen? Of tot het verder onder
graven van het Koninkrijk? Maken we
ze zo niet tot communisten?
Het zijn ernstige vragen, die hier rijzen,
vrienden. Vragen, waarbij men wel eens
een ogenblik stil mag staan. Om dan
terug te kijken naar het verleden waar
aan de verre einder de waarschuwende
schimmen oprijzen van een Coen, een
Tromp, een Michiel Adriaanszoon, die
de vinger heffen, als wilden zij zeggen:
„Nederland, let op uw saeck."
En wat, vrienden, krijgen we dan nog
voor een tunnel? Een tunnel recht door
zee? Nee, met een bocht er in, een knik.
Twee bochten zelfs, twee knikken. Zo
als alles tegenwoordig bochtig is, zodat
men er 'draaierig van wordt. Zoals
alles tegenwoordig maar gedwee van
„Ja" knikt, wanneer de nieuwlichters
een oeroud bestel willen omverwerpen.
Dit zijn harde woorden, makkers.
Maar hier passen harde woorden.
Hier past EEN DONDEREND HALT.
Maar zeggen de stoere kerels in het
Friese land niet: ,,'t Is mei sizzen net to
dwaen", hetgeen zoveel wil zeggen als:
„Geen woorden maar daden." Zij zéggen
dat. En daarom hebben wij een geheel
nieuw plan ontworpen, dat gij op neven
staande fraaie schets ziet afgebeeld. Ter
vergelijking hebben wij er de ponten en
de vermaledijde tunnel ook bij laten
tekenen.
De bovenste oplossing is van ons. En die
oplossing zullen wij binnenkort in Den
Haag naar het ministerie brengen, om
haar daar te presenteren als het plan-
BOEDAWestendorp. Gij zult er zeker
lijk meer van horen, want de voordelen
er van springen meteen in het oog.
Ons plan omvat het spannen van een
lange kabel dwars over het IJ. Aan die
kabel komen haken te hangen van ver
schillend formaat.
Haken voor voetgangers, voor wiel
rijders, voor auto's, voor groentewagens,
bakfietsen en vrachtauto's. Gij ziet, we
hebben aan alles gedacht. Dan wordt
alles op een of andere wijze voortbe
wogen en klaar is Kees. Gij ziet wel, dat
wanneer een man van de oude stempel
zich met zo'n probleem bezig houdt, hij
onmiddellijk met een kundige, eenvou
dige en bovendien goedkope oplossing
voor den dag komt. Want het plan-
BOEDAWestendorp gaat geen 74
millioen gulden kosten, vrienden, dat
kunnen wij u wèl verzekeren.
Maar het mooiste van alles is, dat het
geestelijk aspect van het vervoer naar
Amsterdam-Noord thans op verantwoor
de wijze verzorgd is. Hier niet de
sinistere, ja zwoele atmosfeer van een
tunnel, die het zedelijk welzijn van de
jeugd aantast en bederft en die haar
het gewicht ontneemt op het wijde uit
spansel en de zwierende meeuwen.
Neen, hier een transportmiddel waarin
men de kop in de wind kan gooien,
waarin men de ogen de kost kan geven
aan het rappe gedoe in de haven en uit
kan zien over het oude Amsterdam,
waarin zoveel groots kon worden ver
richt. Een inspirerende tocht, vrienden,
waarvan men verkwikt terugkeert.
Dit plan zullen wij dezer dagen dus op
het Plein gaan aanbieden. En nu mogen
de Amsterdamse raadsleden, die zojuist
weer een stuk uit het hart van Amster
dam hebben gesneden, zich tevreden
achten, maar wij zouden hen willen
waarschuwen. Gij zijt er nog niet, Mijne
Heren, met uw dolle tunnelplan! Den
Haag is er óók nog. En gelukkig zitten
daar op de departementen nog een paar
mensen die vast weten te houden aan
het oude, die niet maar als razende
Roelants achter al die moderniteiten
aanhollen. Die nog weten hoe rustig het
was vroeger en hoe mooi. Die zich niet
het hoofd op hol laten brengen door de
eisen van het wegverkeer. Mensen, die
nog met het harte hangen aan de tijd
van vigilante en landauer. Mensen ook,
waarvan er sommigen nog op hoge pos
ten zitten, veilig voor de aanvallen van
het roerig grauw met zijn benzine
dampen.
Mensen, die nog wat in de melk te brok
kelen hebben. Dat heeft de ervaring ons
wel geleerd. Mensen, die, zo zij het al
niet kunnen stoppen, het toch héél lang
kunnen tegen houden. Met commissies
en rapporten en departementale beza
digdheid.
En daarom waarschuwen wij u. Wij zijn
nog niet verslagen. BOEDA
on dekker der werkelijkheid heeft geken
schetst, daarbij wijzend op de spelender
wijze met een magistrale techniek bereikte
synthese tussen 'waarneming en verbeel
ding.
Woord en wonder
MEN heeft deze houding romantisch ge
noemd. Toch vluchtte Nijhoff niet
voor de realiteit. Hij tracht'e er integen
deel bezieling uit te putten door deze te
betoveren me' de gloed van het woord, zo
dat hij zich thuis kon voelen in de nabije
dingen, zoals hij in zijn enige prozawerk
„De pen op papier" heef oogewerkt. Later
voegde hij hier aan <oe De werkelijkheid
te verwerken en haar werkelijkheid te
laten.... ziehier het doe! '-an de kunst".
Maar het concreet geziene krijgt een ab
stracte bedoeling, steeds onnersoonliiker
en koeler van vorm wordt de in ieder sta
dium wezenlijker ondergane beleving van
het eeuwig bekende. De dichter werd gaan
deweg de virtuoos uit „De kleine prélude"
van Ravel, die „wat hard is en levenloos
tot instrument verkeert. Hij hoort muziek
in elk ding Gods". En zo werden „de won-
d'ren woord en dreven verder" gelijk de
voorbijschuivende wolken, waarnaar de
dichter keek, toen hij nog kleine kleren
droeg en met zijn moeder languit in de
warme hei was gelegen.
Nijhoff is de meester van het simpele
woord, verrijkt door ervaring, van de met
uiterste exactheid geformuleerde bijna-
spreektaal, zo geraffineerd gebruikt dat hij
zoals A. Roland Holst eens schertsend
opmerkte „alle eendjes zwemmen in
het water" als een symphonie van Beet
hoven kon laten klinken. Men raakt hier
mede een ander kenmerk van zijn dualis
tische natuur, die hem bij een geroutineerd
vakmanschap de naïeveteit van een kind
deed behouden, die hem in „Vormen" liet
zien als een bijna-decadente poseur en in
een andere afdeling van dezelfde klassieke
bundel als een middeleeuwse kloosterling.
Om tenslotte toch één volledig citaat te
geven, dat tevens zijn dichterschap tref
fend illustreert, volgt bier een kwatrijn
uit „Een Idylle" van 1940, waarin Laodamia
tegen haar voor één dag uit het dodenrijk
naar het land der levenden teruggekeerde
echtgenoot zegt:
„Voor mij is liefde'een geur door 't huis,
een stem, een stapiemand komt. thuis
men hoort hem op 't binnenplein
neuriënd met iets bezig zijn".
Dit artikel moet thans besloten worden,
als het nog tijdig een plaats in de krant
wil krijgen. Het is uitermate onvolledig
en doet de waarde van Nijhoff's poëzie
maar zeer ten dele uitkomen. Eigenlijk liet
ik het liever achterwege, omdat ik mij op
dit moment voel als de dichter zelve, toen
hij de apostel Johannes liet zeggen:
Toen hij stierf gaf hij zoveel, dat ik van
de vervuldheid eerst na jaren spreken
dorst". Doch daarmede kan in een dagblad
helaas geen rekening worden gehouden.
DAVID KONING.
Het bestuur van de Nederlandse Katho
lieke Arbeidersbeweging heeft zich met
een schrijven gericht tot de ministerraad
over rle melkprijsverhoging, die in het be
stuur een punt van bespreking heeft uit
gemaakt.
„Naar ons gevoelen wordt op deze wijze
de mogelijkheid van een min of meer na
tuurlijk terugdringen van het u bekende
5 percent consumptie-offer bemoeilijkt.
Daarnaast moet het ons van het hart, dat
de omstandigheid, dat terzake deze maat
regel vooraf niet het zozeer gewenste over
leg althans met de vakbeweging
heeft plaats gevonden, ons onaangenaam
heeft getroffen. In dit verband zij er de
aandacht op gevestigd, dat het op deze
wijze doorvoeren van prijsverhogende
maatregelen in het jongste verleden reeds
meer is geschied. Voorts werd i-n ons be
stuur er de aandacht op gevestigd, dat
met name de grotere gezinnen door deze
prijsverhoging opnieuw in niet onbelang
rijke mate worden gedupeerd.
Op grond van een en ander kunnen wij
uiteraard geen enkele verantwoordelijk
heid voor deze maatregel aanvaarden. Wij
stellen ons voor op deze aangelegenheid
terug te komen, zodra met betrekking tot
de verder te voeren algemene loon- en
prijspolitiek opnieuw overleg zat dienen
plaats te vinden", aldus de brief.
De Nederlandse Vereniging van Specia
listen heeft commentaar geleverd op de
aankondiging van de minister van Eco
nomische Zaken dat hij een prij zenbe
schikking voor 'tarieven van artsen-specia
listen zal uitvaardigen. De N.V.V.S. zegt
de onderhandelingen nog steeds niet als
geëindigd te beschouwen.
In een brief van 13 Januari aan de zie
kenfondsen is nog gevraagd op welke basis
de onderhandelingen kunnen worden
voortgezet.
Door een prijsbeschikking, welke een
verlaging van de tarieven over de gehele
linie zal kunnen inhouden, zullen boven
al de kleine specialisten-inkomens ge
troffen worden, zegt de N.V.V.S.
