Vlaardinger schippers zoeken matrozen
in het oude vissersnest Ter Heijde
Nog een ton, dan is de Hoop er
Zee, storm en bezetters braken
het dorp viermaal af
KIJ5 bij het stenen pad naar het strand van het door de stilte bevangen dorpje
ter Heijde, in het smalle en mulle duin tussen 's Gravenhage en Hoek van
Holland staan in de vroege ochtend Aart Kwak en Jan Zeeman, de fietsen aan de
hand; twee van die ruim tachtig vissers uit het dorp, die het elk jaar niet
kunnen laten met een logger op de haring te gaan. Ter Heijde heeft geen haven
meer en ook geen schepen. Vroeger was dat anders, maar de laatste Heijerse bom
werd in 1830 verkocht en sindsdien komen de Vlaardingse en Scheveningse
schippers naar het dorp om matrozen te monsteren. En ze weten het wel, die
schippers. Daar in ter Heijde vind je beste zeelui, die er de zaak niet zo gauw bij
neer gooien. Vier maal werd hun dorp verwoest en vier maal werd het weer met
taaie volharding uit de grond gestampt. Zee, storm en Duitsers braken ter Heijde
af, maar het karakter van het dorp ging niet verloren. Weerbarstig als ze zijn en
levend in afzondering tussen de Slaperdijk en een reeks golfbrekers als op een
klein eiland, hebben de Heijenaren zich met veel moeite door het leven weten te
slaan. Telkenmale wisten ze zich boven alle rampspoeden uit te worstelen en als
door een mirakel ligt ter Heijde thans weer met achtentachtig woningen in het
duin, op minder dan honderd meter van de zee. En honderdentwintig jaar na het
overdoen van het laatste eigen schip varen de mannen van ter Heijde nog steeds,
ongebroken en vasthoudend aan de tradities van dat kleine plekje in het duin.
Kennemer
Lantaarn
TAXI NODIG?
Autorijschool 5000
In 1830 verdween de laatste bom
Als alle toezeggingen gestand gedaan worden
10
De elftallen voor „Noord"
Gezellig Samenzijn op
kampioensdrempel
Ook IJmuiden
f
„De Bijbel een licht
op het pad"
ZATERDAG 31 JANUARI 1953
De historie van ter Heijde heeft wel een
zeer tragisch verloop gehad. Van een der
belangrijkste vissersplaatsen werd het dorp
tot een stil gehucht met een uitzonderlijke
sfeer. De Heijenaars deelden het lot van
Dgmond en hadden evenals andere kustbe
woners zwaar te kampen met de ontem
bare drang van de zee voortdurend land te
veroveren, waardoor het dorp verschillen
de malen door de zee werd overvallen. Het
ter Hejjde uit de jaren omstreeks 1500 ligt
thans ruim vierhonderd meter ver in zee.
De kaarten, vervaardigd door Cruquius,
hebben het verteld. Wanneer het laag wa
ter is kun je er nog wel eens iets van zien,
vertelde een van de oudste inwoners, de
drieënzestigjarig Jan Voois, welke naam
al in 1600 in de archieven voorkwam. En
dan te weten dat het tegenwoordige duin
nog drie maal zo breed is als in de tijd dat
Voois een knaap van vijftien was
In de gemeente-archieven van Monster,
waartoe ter Heijde behoort, is niet veel te
vinden over de historie van dit vissers
nest. En dat is nog al begrijpelijk, wan
neer men zich even indenkt dat in die tijd
nog geen stormwaarschuwingsdienst be
stond en het hele dorp met archief en al
onverwacht in de Noordzee kon wegzak
ken. Naar men vermoedt was de plek van
het oude ter Heijde al in het jaar 250 na
Christus bewoond door een groep kust-
volk. Men vond er een gouden Romeinse
munt maar daar bleef het dan ook bij. De
zeevisserij werd oorspronkelijk uitsluitend
uitgeoefend door deze kustbewoners. Zij
visten op schol, schelvis en kabeljauw en
brachten hun vangsten aan land in de na
tuurlijke haven die werd gevormd door
een Noordelijke arm van de Rijn. In 1474
telde ter Heijde volgens een boek waarin
de belastingbijdragen werden opgetekend
350 haardsteden met duizend inwoners, die
zich speciaal bezig hielden met de haring
visserij. Men voer in hoofdzaak met de
buis, een zeewaardig en practisch schip
dat vooral zijn opkomst heeft te danken
aan de uitvinding van Willem Beukels-
zoon in het jaar 1350: het kaken van de
haring. Omstreeks 1600 komen de pinken
voor het eerst in de vaart. Inmiddels be
leefden Maassluis en Vlaardingen grote
bioei. Aan het einde van de vijftiende
eeuw vestigde zich ruim tweederde deel
van het aantal inwoners van ter Heijde
in deze plaatsen. De vissers wisten de
hoge belastingen niet meer op te brengen,
zodat het aantal schepen van ter Heijde
in 1514 slechts tien pinken en drie of vier
grote schuiten bedroeg. Honderd jaar later
blijkt alles weer veel beter te gaan, het
geen valt te constateren uit de flinke som
die voor het pachten van de waag werd
betaald. Afzet was er in dit gebied voor
lopig nog wel te vinden, maar toch wer
den de kustdorpen zware concurrenten
voor de steden aan de Maas.
De grote reders wisten bij de regering
te bereiken dat het de strandvissers werd
verboden te kaken en gekaakte haring aan
te voeren. Als argument gold dat hun
vaartuigen niet zeewaardig genoeg waren
cm de goede visgronden te bereiken, waai
de beste haring was te vangen. De strand
vissers zouden met hun schepen minder
waardige producten aan land brengen en
daardoor de reputatie van de Hollandse
haring schadenVoor de strandbewo
ners betekende dit na 20 April 1651 een
grote slag.
Voor de Maassteden werd de haring
teelt een bron van welvaart. De matrozen
uit ter Heijde konden op de buizen in
Vlaardingen en Maassluis meer verdienen
den bij de strandvaartuigen en derhalve
ontstond in de kustplaatsen een schraalte
aan visserslieden. Bovendien werd de vlooi
voortdurend aangevallen door de Duin
kerkse kapers en ook de Engelsen en
Fransen konden het de strandvissers flink
lastig maken tijdens de oorlogen.
Tromp sneuvelde
Een van de zeeslagen heeft zich op een
afstand van zevenhonderd meter voor de
kust van ter Heijde afgespeeld. Op 10
Augustus 1653, een Zondag met mooi stil
weer kwam admiraal Maarten Harperts-
zoon Tromp met ongeveer tachtig sche
pen op de Engelsen onder leiding van ad
miraal Monk af. Op de trap van de cam
pagne van zijn schip kreeg Tromp een
musketkogel in de borst en stortte neer.
Lfiter stierf hij. Een overwinning heeft de
slag bij ter Heijde niet gebracht maar men
De bommen lagen op het strand
had wel de voldoening dat de Engelsen de
blokkade moesten opgeven om hun door
zeefde en ontvolkte schepen in veilige
haven te brengen. Het scheepsmodel van
het vlaggeschip van de Nederlandse vloot
wordt ter herinnering aan de zeeslag be
waard in de Ned. Herv. kerk van ter
Heijde.
Zag de toekomst van ter Heijde er om
streeks 1500 slecht uit, in het begin van
de achttiende eeuw begon het er weer een
beetje op te lijken. Oude rapporten maken
melding van zesentwintig bommen die in
bet jaar 1744 op het strand lagen. De vis
serij zat er dus wel stevig in bij de Heije
naren maar toch zou alles binnen honderd
jaar een treurig verloop krijgen. Naar
mate de vis verder uit de kust wegtrok
moesten langere reizen worden gemaakt
en dat ging met deze weliswaar zeewaar
dige schepen steeds moeilijker. De bom
men hadden een korte levensduur, want
ze waren geklonken van hout en kregen
toch altijd wel een flinke duw te verwer
ken wanneer ze op het strand liepen om
de ankers uit te zetten. Bij vallend water
kwamen de karren naast het schip en
werd de haring naar het dorp gebracht.
In het midden van ter Heijde werd de vis
door de vrouwen schoongemaakt in de
visput, waarvan nog zwarte plekken in de
bodem zijn aangetroffen. De visserij met
de bommen vah de kustdorpen bleef even
wel lijden onder de oude verbodsbepalin
gen. Napoleon heeft zich misschien nog
even verdienstelijk gemaakt door het kaak-
verbod voor de kustdorpen op te heffen
maar dat duurde' ook slechts twee jaar.
Na 1814 en het herstel van de onafhanke
lijkheid was van de zeevisserij niet veel
meer over. Alles had stil gelegen en de
welvaart van alle vissersplaatsen in Ne
derland was sterk verminderd. De sche-
Het is een stille en ruime kamer in het
gemeentehuis van Monster, waar de j
heer P. Bos zijn werk als gemeente
secretaris vervult. Aan de wand heeft j
hij enkele oude afbeeldingen van het l
Ter Heijde uit de jaren omstreeks 1500
ophangen, waarbij als onderschrift staat
getekend:
„Heeft eenig Neerlandsch dorp geleden
door het woeden
Der onbedwingbre watervloeden
Ter Heijde leed er van, twee kerken
nam de zee
In haare grauwzaame armen mee;
Doch hoe ze dikwijls nog den dorpeling
doe beven
Zij schenkt hem evenwel het noodige
om te leven".
„Het noodige om te leven", nog altijd
is dit van toepassing op tachtig bewoners
van het dorpje. Ruim honderd en twin
tig jaar geleden voeren ze op eigen
bommen en schuiten. Ze hebben de tra
ditie vast gehouden en voort gezet op
een andere vloot onder het rood, wit i
en blauw.
coccooooooooooooooooooooooooccoooooooooooooooocooooooooö
pen waren achteruit gegaan en moesten
nodig door nieuwe worden vervangen.
Er leefden in het Nederlandse volk de
krachten die dwongen tot herstel van de
visserij maar voor ter Heijde was het toen
al te laat. De Heijenaars konden het kapi
taal voor nieuwe schepen niet opbrengen
en verkochten in 1830 hun laatste bom.
Kuim driehonderd man ging over op de
vloot van de reders uit Maassluis en Vlaar
dingen. Ze zullen ongetwijfeld vele afstam
melingen van oud-plaatsgenoten hebben
ontmoet. En thans in 1953 bestaat deze
toestand nog!
Landing van de Prins
Als spionnen en smokkelaars hebben de
voorouders van de Heijenaars ook ge
werkt, dat bekennen ze ruiterlijk. Tijdens
de Franse overheersing verrichtten zij re
gelmatig ordonnantiediensten naar Enge
land. Vaak ontmoeten zij op zee Engelse
oorlogsschepen, van wie zij kruit overna
men en in Holland binnensmokkelden.
Verschillende berichten van de Oranjege-
zinden brachten zij over en de eerste bode
uit Engeland werd met het antwoord van
de Prins, de latere Koning Willem I, door
een der Heijdese pinken van een Lon-
dense pakketboot overgenomen en op 26
November, men zegt vijf uur, werden bij
ter Heijde de lichten gezien van de En
gelse vloot die de landing voorbereidde
op de Hollandse kust, die op sommige
plaatsen nog door Franse afdelingen werd
bezet gehouden. Twee dagen later, daags
voor de landing van de Prins, waren de
intyoners van ter Heijde behulpzaam bij
do landing van tweehonderdenvij'ftig Ën-
ge.lse mariniers die naar Den Haag en
Scheveningen oprukten. Niet voor niets
hebben de inwoners van ter Heijde dus
zoveel te danken aan het Vorstenhuis. Als
dank voor de bewezen diensten werd in
het dorpje door Koning Willem een
school gesticht, de Willemschool, die nog
Tromp kreeg er zijn laatste kogel
Ter Heijde nog net niet in slaap
jaarlijks een subsidie van zeshonderd gul
den van de Koningin ontvangt.
Na de oorlog is er een nieuw wit ge-
bcuw voor in de plaats gekomen.
Request aan Koningin
De grote verbondenheid met het Vor
stenhuis is oorzaak geweest dat het dorp
na de oorlog weer werd herbouwd.
Weer.... ja, want in 1470 en omstreeks
1 ?20 werd het gehele dorp al verzwolgen
door de zee. Na de eerste wereldoorlog
ging ter Heijde voor de derde keer van
de kaart. De gemeente voerde een sane
ring door omdat de woningtoestanden
onhoudbaar waren. Uitsluitend het kerkje
en enige huizen van recente datum bleven
staan en in 1932 was rondom het kerkje
een nieuw dorp verrezen. Tien jaar later
zetten de Duitsers het houweel in de huis
jes, maar lieten ook het kerkje staan. Ze
maakten van het gebouw een paardenstal,
hetgeen voor de geëvacueerde Heijers
aanleiding was om dadelijk een bouwfonds
te vormen. In 1951 hadden ze buiten hun
eigen kerkelijke steun om, f 120.000 bij
een en nu is de kerk hersteld en uitge
breid. Na de bevrijding in 1945 was er
ernstig sprake van om ter Heijde niet
meer op te bouwen. De gemeente had
plannen voor een badplaats, maar daar
voelden de Heijenaars niets voor. Zij ver
zetten zich tot het uiterste en vertelden
toen al dat er nies van zou komen. „We
woue terug", vertelt Jan Voois, „726 per
sonen boven de eenentwintig jaar teken
den het verzoekschrift en daarmee gingen
we naar Koningin Wilhelmina". Zij ver
zonden het request op Dinsdag en negen
dagen later, Donderdag, was er een brief
terug: Het dorp ter Heijde moest worden
herbouwd voor de oude bewoners en het
zou geen badplaats worden. De Heijers
mochten terugkeren naar eigen grond.
„Tja, bij zulke dingen stappen We altijd
naar het Vorstenhuis en we winnen het
ook" is hun uitspraak. Nu, zeven jaar na
de oorlog woont al weer vijftig procent
van het vroegere aantal inwoners in ter
Heijde. De rest is nog steeds geëvacueerd
in Monster.
Op traditie werd ter Heiide herbouwd
en van de 160 woningen die nodig zijn
vóór de slaperdijk staan er al achtentach
tig. De kerk, de Willemschool, het vereni
gingsgebouw en een café staan er dus al
v/eer en het wachten is nog op de her
bouw van het gasthuis, waaraan ook een
testament is verbonden.
Omstreeks 1500 strandde Olivier van
Faes met zijn schip in de buurt van ter
Heijde en als dank voor zijn redding liet
hij aan het dorp ter Heijde bij zijn dood
een gasthuis met zeventien woningen na,
uitsluitend te bewonen door zeelieden. De
gemeente wil er na de herbouw een alge
meen rusthuis van maken maar daa.r voe
len de Heijers niets voor. Er staat dui
delijk in het testament „alleen voor zee
lieden" en dan moet het daar bij blijven.
Die Olivier van Faes is met een vlet je
van boord gehaald, had Voois gehoord.
En de mondelinge overleveringen zullen
er vast niet om liegen in ter Heijde.
Ook het reddingswezen
Ook bij de Zuidhollandse Maatschappij
tot Redding van drenkelingen, waartoe
tei Heijde als Noordelijkste station be
hoort, staan de Heijenaars hoog aange
schreven. Jan Voois heeft eenentwintig
jaar op de reddingboten Leis en Wiersma
in Hoek van Holland gevaren. In 1929
stopte hij daar aan boord, nadat de red
dingboot Van Heel met alle opvarenden
was vergaan. In ter Heijde kwam de
maatschappij naar een nieuwe bemanning
zoeken. Vier mannen, C. J. de Voogd, A.
v. d. Berg, J. Tuk en Jan Voois werden
uitgekozen en kwamen als matrozen in
dienst op de twee in de Hoek gestation-
neerde reddingboten. Ook de roeiredding-
boot van ter Heijde is al eens omgeslagen.
Drie broers van Voois zaten er in en een
kwam daarbij om het leven. Vroeger be
stond er geen vaste reddingboot in ter
Heijde. Maar Voois herinnerde zich wel
alle schippers.... Giel Storm, een jaar of
zeventien, Flip Tuk een klein tijdje en
Aai Tuk ruim veertig jaar. Sinds 1945 is
Van Dam de schipper van de motorstrand-
reddingboot Margriet, een mooi schip.
Van Dam is een Stellendammer en weet
wel terdege wat varen bij stormweer be
tekent. Hij voer bij schipper Slis en was
schipper van de reddingboot Wiersma. En
verder zitten in de Margriet: Leen Pot uit
's-Gravenzande, Cees de Zoete uit ter
Heijde en een broer van Jan Voois. De
laatste is aannemer en de andere twee
werken aan de golfbrekers, de Delftlandse
hoofden.
Nog niet ingeslapen
Zo is het daar in ter Heijde. Tastbare
herinneringen aan het verleden zijn er
niet meer of het zou de begraafplaats en
het kerkje moeten zijn. Klederdrachten,
zoals in Scheveningen, worden niet meer
gedragen. Hier en daar haalt men ze nog
wel eens uit de kast maar daar blijft het
bij. Ter Heijde waar eens een grote
drukte heerste op de vismarkt en tussen
de bommen, is een stille vergeten plaats,
waarvan de mannen in de zomer met de
Vlaardingse loggers het water op gaan en
's winters „rauw werk" op het land doen.
Maar ondanks alles blijven de Heijenaars
een onverzettelijk en weerbarstig volk,
wat je noemt, vissers, die de schippei
graag aan dek heeft. Want een slapend
dorp.nee, dat is het nog net niet.
WILKO
Kapelaan P. H. Thieme in
IKOR-commissie
Bliikens mededeling van het Episcopaat
der Oud-Katholieke Kerk is aan prof. P.
J. Jams te Amersfoort eervol ontslag ver
leend als eerste vertegenwoordiger in de
Radio-commissie Oecumenische Raad van
kerken in Nederland (Inter-Kerkelijk-
Overleg in Radio aangelegenheden). In de
zelfde functie is voor de Oud-Katholieke
Kerk benoemd kapelaan P. H. Thieme te
IJmuiden.
KinheimBKC (op „Tussenwijk"):
Kinheim: Th. Keirsgieter; A. Paap en
W. Mol; J. v. Hesselingen, J. H. v. d. Wa
teren en W. Groeneveld; J. Starreveld, H.
Prinssen, P. Kuyn, A. Prinssen en C.
Luntz.
WBSt. Pancratius (op „Watervliet"):
VVB: C. v. Veelen; J. Roos en K. Kil;
J. Kersbergen, A. Both en P. Bleeker; J.
Luyt, F. Bruinzeel, F. Kooimans, P. Vliet-
stra en W. Zand.
IEV—VVD (op „Rooswijk"):
IEV: W. v. Tunen; H. Zonneveld en W,
Michel; A. Leering, Th. Koek en J. Bos;
H. Duin, D. de Reus, N.N., H. Brantjes en
J. de Reus.
„Jump" paste op de slagen
De IJmuidense bridgeclub de „Jump*
speelde een Scheveningse drive, die meteen
ook voor het clubkampioensohap telde.
De uitslagen waren: N.Z.: 1. De Jong-
Jonker 53'A p.: 2. Laman-Middelkoop 43V,
p.; 3. Mainz-Wittebrood 43 n.; 4. Porck-
Porck 37 p.; 5. Smit-Wonink 35 p.; 6. v. d.
Vis-v. d. Steen 28 p. O.W.: 1. v. d.
Burg-Kra,mer 63!4 Pd 2. drns. Brouwer-
Rolloos 5154 p.; 3. Boer-v. Loo 49 p.; 4.
dms. De Haas-Elzerman 38p.; 5. Wey-
De Haas 373^ p.
Voor de Nederlandse bridgebond speelde
team III de dames Kramer-Schoen en
Amsing-v. d. Berg tegen Sans Atout IX.
Zij wonnen met 3329 m.p.
Doordat in de afgelopen week de twee
leidende ploegen uit de Noord'hollandse
damcompetitie tegenover elkaar in de strijd
kwamen en de ontmoeting met 12-8 door
Gezellig Samenzijn werd gewonnen, kan
de club van Keiler practisch het kam
pioenschap niet meer ontgaan. Met nog
een wedstrijd in het zicht tegen DCG heb
ben de Amsterdammers slechts 1 punt no
dig om de Noordhollandse damtitel te
winnen.
Jozef Blankenaar, dat de wedstrijd te
gen Gezellig Samenzijn verloor, staat nu
op de tweede plaats gelijk met ODV. In
de laatste ronde ontmoeten deze tientallen
elkaar, zodat de overwinnaar de tweede
plaats definitief gaat bezetten.
De onderste plaats is voor St. Bavo dat
na 8 wedstrijden nog niet een punt heeft
veroverd.
Maandag 2 Februari speelt T. Postma
voor DCIJ zijn afgebroken partij tegen
Weesp uit. De stand is momenteel 99.
Hopen voor de Hoop
De Woensdagse lantaarn flak
kerde nauwelijks van vreugde
over de Emma-scholieren, die
geld gaan inzamelen voor „De
Hoop", of meneer Bremer
kamp van de Jan Campert-
school draaide al ijverig aan
de telefoon om mij te ver
halen, dat zijn pupillen al
lang hun zeemansplicht had
den gedaan en 70,hadden
gebeurd voor het hospitaal
kerkschip. Dat schot was dus
al te boord. Nog meer van die
maats? We moeten nog even
een ton hebben, dus als het
ergens los in een vestzakje
rammelt.
Hoogvliegers
Het lijkt haast profaan, om in
een tijd, die gemiddeld vijf
minuten zonneschijn per drie
maanden oplevert, over de
zomer te praten, maar kom
aan, eens zullen wij de beren
huid weer verwisselen voor
het bedrukt katoen en dan
komt er een natuurverschijn
sel als de zomervacantie in
het verschiet.
De Velser Jeugdcentrale is
daar tenminste heel zeker van
en smeedt reeds forse plan
nen om Velsens jongelingschap
in die tijd van vrij en blij aan
passend vermaak te helpen.
Vrijetijdsbesteding heet dat
tegenwoordig en het is een
goed ding, dat er gedacht
wordt over het probleem van
de zorgeloze jeugd, die zo
gaarne zes weken vol-luiert
en dan wel eens via kwaad
tot erger geraakt. Mijn ge
liefde sport vroeger was....
maar neen, we zullen ze niet
wijzer maken dan ze al zijn.
De centrale-leiding heeft een
vliegerwedstrijd voor de ko
mende zomer op stapel stagn.
Al is voorlopig alleen de kiel
van het plan nog maar ge
legd, het kan een vrolijk ge
zicht worden wanneer al
thans de touwtjes niet met
elkaar in de knoop vliegeren.
Niet alleen wie het hoogst
komt, maar vooral ook wie de
mooiste vlieger heeft ge
maakt alles is toegestaan,
al zou het nieuwe raadhuis of
de Noordersluis de lucht in
moeten.
Ik kom vast kijken als dat
feest zich voltrekt en ben tot
dan benieuwd welke vader de
mooiste, grootste en origi
neelste „draak" in elkaar
plakt met behulp van zijn
kroost. En wie het best kan
opvliegen van de IJmuide-
naren.
Hoek des aanstoots
De droesem onzer gemeen
schap schijnt bij voorkeur
neer te slaan op onbebouwde
hoekjes binnen Velsens ge
meentegrenzen en het is vaak
bar, hoe verwaarloosd de open
plekken niemandsland zowel
in Driehuis, in IJmuiden als
in Santpoort en Velsen-Noord
er uit zien. Het record wordt,
na de beplanting van de Wil-
lemspleinvlakte in oud-IJmui-
den, thans glorieus overgeno
men door de kleine Sahara op
de splitsing De Ruyterstraat
Piet Heinstraat.
Daar stoot de wandelaar som
wijlen op een keur van over
leden honden, dito vissen of
derzei ver overblijfselen en
verder alles wat de mens on
der de arm neemt en in het
duister naar een naamloos
plekje zeult om het kwijt te
zijn.
Er zijn blijkbaar lieden, die
achteloos een kapotte kachel
op de hoek van de straat zetten
en een gestorven hond geen
kuil maar een brandnetelbosje
toedenken.
Als ze het dan stiekum gedaan
hebben, kijken ze hoofdschud
dend naar de buurvrouw, die
de gangmat op straat waagt te
kloppen.
En de kinderen maar spelen
met wijlen de honden en wij
len dé vissen en de potkachels,
dat het hart u in het lijf begint
te springen.
Als de gemeentereiniging nu
eens een autootje langsstuurde
en de buurt beloofde zichzelf
om het voortaan mooi en rein
te houden welaan, wat een
proper hoekje kon dat daar
worden.
Terpsichore
Met vreugd heeft cultuurmin-
nend Velsen gemerkt, dat de
kunstkring „Voor Allen"
Woensdag in Rex het „Ballet
der Lage Landen" laat komen
om de nog zo vaak te weinig
gewaardeerde en daarom te
laag aangeslagen muze dei-
danskunst het was geloof ik
Terpsichore en ze was toch
werkelijk niet om zomaar
voorbij te lopen in Velsen
te laten kennen. Het wonder
lijke is nu, zegt de kunstkring
mij geschrokken, dat de jeugd
een ware stormloop op de ma-
tinée heeft ontketend, maar dat
de ouderen 's avonds minder
zin hebben mej.
te gaan zien.
Terpsichore
Zwarte zwerver
Mevrouw Visser van de Tus-
senbeeksweg 46 heeft zich ont
fermd over een broodmagere
maar zeer beminnelijke hond,
een kruising tussen een Groe-
nendaler en een Chinese pa
leishond merk teef die
evenwel voor de tijdelijke
voogdes niet houdbaar is na-
demaal het lieve dier in alle
gemoedsrust haar katten poogt
te consumeren. Wie weet een
gaatje voor dit hondebeest, dat
toch waarlijk beter lot ver
dient dan gashok of electrische
stoel.
In de gouden gloria
Een halve eeuw terug fluis
terde de jongedame v. d. Berg
„ja" tegen de jongeman Sterk
en op dat moment stak een hu
welijksbootje zee in uit Den
Helder dat al gauw op
IJmuiden aanstevende. De baas
kent IJmuiden al van zijn ze
ventiende jaar af: als kruide
niersbediende heeft hij al heel
wat stappen staan in deze con
treien en later slokte de pa
pierfabriek hem op: 38 jaar
lang. In 1936 sloeg het nood
lot de bruigom van thans met
een ernstig ongeluk: S. Sterk
moest het werken opgeven en
dat zal deze nijvere figuur
heel wat gekost hebben.
Op 5 Februari wordt het feest
in de Trompstraat, op nommer
47.
Al komen er die dag ook wel
wat droeve herinneringen bo
ven, ge moet maar denken, dat
achter die wolken toch weer
het zonnetje zit. Nog minstens
twintig jaar er bij (en dat kan,
want vader is nog maar 73 en
moeder 70) en..proficiat!
LAMPENIER
In een vorige editie konden wij met
enige vreugde gewag maken van het
feit, dat de giften voor het nieuwe Hos
pitaalkerkschip „De Hoop" sinds het
begin van de landelijke actie in zo
hevige mate binnenstroomden, dat op
een ton na het benodigde bedrag voor
het schip binnen is.
Wanneer men dus berekent, dat de nieu
we Hoop de exploiterende vereniging
650.000 globaal gaat kosten, volgt hieruit,
dat Nederland in een korte spanne tijds
ruim vijf ton bijeen heeft gebracht om de
geestelijke en lichamelijke verzorging van
de vissers op de Noordzee en in het Kanaal
te waarborgen. Een trots bedrag inderdaad,
maar men mag niet uit het oog verliezen,
dat hierbij een aantal posten inbegrepen
zijn, die van diverse kanten toegezegd zijn:
verschillende gaven in natura, zoals de
schroef, de tuigage, verschillende machine
onderdelen, navigatie-middelen, de hydro-
foor-installatie en wat niet al.
Het harde bedrag van 100.000, dat nu
nog over blijft, is dan ook een zeer reëel
bedrag: op een ton na is de Hoop compleet,
als alle beloften gestand gedaan worden.
Men verwacht uiteraard, dat deze ge
waardeerde bijdragen-in-natura binnen
zullen komen. Aan de andere kant ligt er
voor het particulier initiatief nog een ruim
arbeidsveld IJmuiden heeft reeds de
hand aan de ploeg geslagen en de gala
avond in Scheveningen is een succes ge
worden en daarenboven kan er uit
rederskringen nog het een en ander ver
wacht worden. Dat hierbij de scheidslijn
tussen „Noord" en „Zuid" moest vallen, i^
bijna onvermijdelijk: de typische drijfnet
visserij heeft nu eenmaal nauwere contac
ten met het Hospitaalkerkschip dan de
zuivere trawlvisserij van IJmuiden. Daar
staat evenwel direct tegenover, dat de
doelstellingen van de Vereniging tot bevor
dering van de belangen van Zeelieden van
elke Nationaliteit, zoals de exploitante van
„De Hoop" voluit heet, geen enkele zeeman
en géén enkele visser in de steek zal laten,
wanneer haar hulp nodig is.
Moge hieruit volgen, dat ook in andere
kringen dan die der zuivere vleetvisserij
het besef wakker worde, dat De Hoop een
stukje nationale trots is, waarvoor ieder
een, die het goed meent met de mens op
zee, een bepaalde morele verantwoorde
lijkheid draagt.
De contacten van de schenkers, die tot
In de Nederlands Hervormde Kerk aan
de Kanaalstraat in IJmuiden werd gister
avond een propaganda-bijeenkomst gehou
den ten bate van de Bijbelkioskvereniging
in Amsterdam.
Ds. D. C. van Wijngaarden heeft er het
woord gevoerd naar aanleiding van een
gedeelte uit Mattheus 28: Mij is gegeven
alle macht in hemel en op aarde.
Spreker zeide, dat tegenover de machten
van de wereld, die voorbijgaan, staat de
macht van Jezus Christus die eeuwig is.
Ds. Van Wijngaarden riep zijn toehoorders
op, zich te stellen onder deze macht, want
zo zei hij, het buigen onder Zijn scepter
geeft veiligheid in deze chaotische wereld.
Spreker noemde de Bijbel de leiddraad, die
ten alle tijde licht in het mensenleven
brengt. (Een licht op uw pad en een lamp
voor uw voet.)
De bekende radio-zanger Kees Deenik,
die zijn stem uitsluitend gebruikt om het
geestelijk lied te vertolken en de dames
zangvereniging „Vox Jubilante" verleenden
muzikale medewerking.
nog toe De Hoop op de been hielpen, zijn
vaak nog minder zichtbaar dan de draden,
die ondanks alles van de Zuidzij van IJmui
den lopen naar het witte schoenertje met
zijn trotse en zo symbolische naam „De
Hoop".
En met de dooddoener, dat de overheid
haar taak niet voldoende ziet is men er om
meer dan één reden niet.
Die Hoop móét varen, ook door ons
IJmuidenaren!
ADVERTENTIE
BEL SOOO
ADVERTENTIE
Gediplomeerd Instructeur.
KENNEMERLAAN 136
IJMUIDEN
UITGEVAREN VISSERIJVAARTUIGEN
Dinsdag 6 Januari: st. Catharina Duyvis
IJM 60 (20 Jan. v. Grimsby).
Vrijdag 9 Januari: mt. Eveline IJM 116.
Maandag 19 Januari: st. Herman IJM 2,
Bergen IJM 16.
Dinsdag 20 Januari: st. Flamingo IJM 25,
Sumatra IJM 62.
Woensdag 21 Januari: mt. Antje RO 15;
ml. Robert William KW 123.
Donderdag 22 Januari: st. Norma Maria
IJM 6, Limburgia IJM 54; mt. Elie Chéné-
vière IJM 32, Medan IJM 57; ml. Eendracht
KW 168.
Vrijdag 23 Januari: mt. Wiron IV IJM 209;
ml. Willem Cornelis KW 16, Dirk KW 19,
Orion KW 22, Nederland VI KW 37; Nelly
Maria KW 70, Onderneming KW 175; mk.
Twee Gebroeders IJM 27, Wiron V IJM 208.
Zaterdag 24 Januari: st. Tzonne IJM 1,
Gelria IJM 21.
Maandag 26 Januari: mt. Doggersbank
KW 75; mk. Verwachting IJM 204, Hubertha
Gerarda KW 9, Arie Nico KW 17, Cornelis
KW 24, Concordia KW 26, De Verwachting
KW 28, Everard Christina KW 40, Aafke
Jacoba KW 41, Cornelis Marinus KW 48,
Floris KW 59, Elizabeth KW 64, Sumatra
KW 86, Willempie KW 89, Alida KW 91, De
Vrouw Dirkje KW 104, Jacoba KW 107, Ge
broeders KW 108, Petronella KW 125, Bor
neo KW 127, Bali KW 129, Voorwaarts KW
140, Willy KW 141, Arie KW 155, De Vier
Gezusters KW 162, Gebroeders KW 166, Een
dracht KW 168, Aleida KW 169, Gezina Geer
trui KW 176, Scheveningen SCH 107, Dolfijn
RO 2. Adjowico RO 9: mk. Twee Gebroeders
IJM 3, Texel IJM 5, Marianne IJM 7, Pool
ster IJM 11, Rex IJM 228, De Jonge Willem
IJM 230, Magda IJM 272, Haarlem I IJM 276,
Nehim I AM 16, Nehim II AM 17, Nehim III
Aiyi 18. Rein KW 30, Pieter Cornelis KW 31,
Tiny KW 34, Prinses Margriet KW 51, Her-
mina IV KW 53, Dine Marie KW 57, Willem
KW 94. Arendie KW 98, Koningin Juliana
KW 133, Jana KW 210. Tinie Dieuw WR 33.
Dinsdag 27 Januari: st. Vios I IJM 24, Zee-
landia IJM 38: ml. Noordster KW 67, Hui-
berdina Gijsbertha KW 85.
Woensdag 28 Januari: st. Abraham VL 77;
ml. Martenshoek IJM 283, Avontuur KW 114,
Willy SCH 7; mk. Anne Marie KW 27, Pie-
tertje HD 87.
Donderdag 29 Januari: st. Haarlem IJM 9,
Tubantia I.TM 37, Mary IJM 61; ml. Cornelia
Maria SCH 135.
Vrijdag 30 Januari: st. Bloemendaal IJM
71. Vikingbank IJM 183; mt. Maria van Hat-
tem IJM 10, Johannes Polderman IJM 20;
ml. Wiron III IJM 221.
MARKTBERICHT
Andijvie 6878, waspeen 1221, sprui
ten 16—58, prei 1842, knollen 8—29, ra
barber 4254, boerenkool 1135, groene
kool 8—16, rode kool 610, gele kool 69,
uien 1225, witlof 2842, breekpeen 6
12, soep 1021
