Amerikaanse gezinnen worden door verkopers gehypnotiseerd Euvel der clandestiene zenders neemt nog toe ALLERHANDE van 88 tl mor 70 ct pnr lulf pond HENK WISKER Hoge levensstandaard" op afbetaling Gevaren van eventuele crisis Beverwijk K.O.V.-concert met Hayat Atta Veisen Castricum Velsen-Noord Jeugd amuseerde zich met „Appelsnoetje" Emigranten keerden terug uit Australië Aetherpiraten laten zich zelfs door gevangenisstraf niet afschrikken t? JOBOTON Jongejans Gen.Cronjéstraat32 Steenhuisen's Banketbakkerij DONDERDAG 12 FEBRUARI 1953 Europese kampioenschap pen athletiek nu in Bern Vier dagen „gasactie" leverde 10.568,33 op Programma van VSV voor Zondag „In wezen geen Christelijke samenleving" COV in de bres voor Rampenfonds Rampen als de huidige zijn onverzekerbaar Uitvoer van sierteelt producten gestegen Verwerpelijk Zondagsvermaak Overwerkvergunning geldt nu tot 28 Februari behóórt erbij! BREI SOKKEN 10% korting U geniet als U ziet wat 'T KAASHUIS U biedt DE GENESTETLAAN 27 Telefoon 4302 DRIEHUIS Ook deze Vrijdag en Zaterdag geven wij nogmaals als reclame onze bekende Van onze correspondent in New York) Amerika heeft in de laatste jaren een welvaart bereikt als nooit tevoren. Vrijwel voor iedereen was er werkgelegenheid en kans om vooruit te komen. Vrijwel ieder gezin kon plannen maken voor een beter huis, een duurdere auto enzovoort, en die plannen waren niet al te moeilijk te ver wezenlijken. Men beleeft hier goede tijden, maar toch, wanneer men nagaat hoe het er voor staat met de spaarduiten van de men sen, dan is het beeld niet zo fleurig. De spaarbedragen in liquide middelen zijn namelijk hard achteruitgegaan, ze zijn, sedert 1947, voor velen tot op de helft ver minderd. Men heeft dus geleefd, alsof er op de vette jaren geen magere konden volgen. Men heeft veel aangeschaft wat in de ad vertenties en via radio en televisie zo ver leidelijk werd aangeboden. Veel was boven dien zo gemakkelijk aan te sch.iffen, dank zij het zeer gebruikelijke systeem van kopen op afbetaling. Dat systeem is niet nieuw: in 1856 kon men al Singer-naaimachines op afbetaling kopen, maar die manier van aanschaf is er de laatste jaren wel bijzonder ingekomen. Nu is het zelfs al zo- ver, dat men een vacantiereis op afbetaling kan maken! Ge lukkig echter zijn verreweg de meeste Amerikanen nog wel zo verstandig om niet tot dergelijke excessen te vervallen. In feite. Maar ze zouden toch wel vreemd staan te kijken, wanneer zij hun welvarende maatschappij eens konden zien op een film, die hun toonde in hoeverre zij al hun mo derne producten in feite hun eigendom konden noemen. Dan zouden zij vele auto mobilisten zien rondrijden op één wiel, in barre koude zouden zij vele mevrouwen zien rondstappen zonder de bekende dure bontjas en in verscheidene huizen zou men niet meer zien dan een poot van het tele visietoestel en een paar radertjes van de stofzuiger of de wasmachine. Dat alles is natuurlijk niet zo verschrik kelijk alarmerend. Wie in Nederland in een huis woont, dat hypothécair zwaar be last is, behoeft daarom nog niet het gevoel te hebben, dat hij eigenlijk een dak mist. Toch is er een zeker risico verbonden, juist aan het kopen op afbetaling van be trekkelijk onsolide zaken als auto's en televisietoestellen. En met name beseft men dat risico, wanneer men het gevoel heeft, dat de vette jaren wel niet ineens, maar toch binnen afzienbare tijd minder vet kunnen worden. Tot het plafond In Amerikaanse zakenkringen heeft men waardering voor „aggressieve verkopers", letterlijk dus voor verkopers, die een aan val doen op mogelijke consumenten. In die vreedzame aggressie heeft men het hier heel "ver gebracht, door advertenties en vooral ook door persoonlijke overreding. Men .weet het publiek te hypnotiseren: Men schept bij mogelijke klanten zulk een ver langen naar het bezit van een bepaald ar tikel, dat zij gtetig gaan kopen, vooral wanneer de betalingsvoorwaarden zo bij zonder gemakkelijk zijn. Is het dan ver wonderlijk, dat in verscheidene gezinnen na aftrek voor voedsel het gehele maandgeld opgaat aan afbetaling op-huis, auto, wasmachine, ijskast, televisie, bont jas, encyclopaedie enzovoort?-Men is zover gegaan in vele gevallen, dat men maande lijks tot aan het plafond zit. Dat is allemaal goed en wel, zeggen de verdedigers van het afbetalingssysteem, maar op die manier kunnen de mensen dan toch maar een levensstandaard bereiken, die hoger is dan waar ook ter wereld. Er zit iets waars in die redenering. Alleen moet men wel in het oog houden, dat men op deze wijze een bepaald soort van levens standaard schept en dat juist door dit tot aan het plafond gaan geld voor kost bare boeken of dure schouwburgplaatsen ontbreekt. Bovendien is deze hoge levens standaard een waarborg voor het menselijk geluk? Gevaren Gesteld nu eens, dat er een economische crisis zou komen in Amerika. Zelfs als die crisis maar klein zou zijn, zou toch de werkgelegenheid geringer worden en het inkomen van het publiek zou verminderen. Dat zou de situatie voor hen, die op hoge afbetalingsbelasten zitten, natuurlijk ineens précair maken. In het groot bezien, zou het voor de economie weinig remedie beteke nen, indien de fabrikanten de ijskasten, stofzuigers, enz. terug gingen halen bij de mensen, die niet op tijd afbetalen. Op die manier zouden er veel tweedehandsartike len op de markt komen in een tijd, dat de vraag naar producten toch al achteruit gaat.... een crisis, zelfs een kleine, zou dus .ineens vrij ernstige gevolgen kunnen hebben en overheidsmaatregelen, zoals cre- dietverruiming of het toestaan van een zeker moratorium op afbetaling, zouden wellicht in overweging genomen moeten worden. Voorspellingen op economisch gebied zijn altijd hachelijk. Bijzondere omstandigheden voorbehouden, verwacht men echter in 1953 nog geen achteruitgang in het zaken leven in Amerika. Voorlopig behoeft men zich dan ook geen zorgen te maken. Toch zal men er verstandig aan doen, als men zijn huishoudbegroting wat minder gespan nen gaat maken. Dan heeft men wat meer speelruimte voor het geval er in 1954 of 1955 inderdaad een zekere achteruitgang in het zakenleven zou optreden. Alweer wanneer zich niets bijzonders voordoet, be hoeft men zich zulk een achteruitgang niet al te abrupt voor te stellen. Een wijziging in de economische situatie is te voorzien, wanneer het hoogtepunt van de bewapening overschreden zal zijn. Maar de tendens van de laatste tijd is ook in Amerika om de wapenproductie „uit te smeren" over een langer periode dan eerst was voorzien. Dat maakt de stijging naar de top (en ook de daling daarna) geleidelijker en geeft het gehele bestel minder schokken. Maar de verre toekomst houdt zoveel gevaren in voor dit soort van economie, dat men haar niet onbezorgd tegemoet kan zien. Nadat Zürich bij gebrek aan voldoende terreinen was uitgevallen als plaats voor de Europese athletiekkampioenschappen in 1954 heeft de Zwitserse Amateur Athletiek- bond zich over de toestand beraden. Een onderzoek wees uit dat Bern in aanmerking kwam omdat het onlangs vergrote stadion Neufeld voldoet aan alle eisen die voor het houden van dergelijke belangrijke wedstrij den gesteld kunnen worden. Na ruggespraak met de gemeentelijke autoriteiten en met kopstukken uit sport kringen in Bern heeft de Zwitsere Athle- tiekbond aan de IAAF (Internationale Amateur Athletiek Federatie) meegedeeld dat de Europese kampioenschappen 1954 in Bern zullen worden gehouden. Drie leden van de staf van de Sovjet-ambassade ie Tel Aviv'werden gewond bij een ontploffing, welke plaats vond in de Russische ambassade op de hoek van de Shabai straat en de Rothschild Boulevard in het hartje van Tel Aviv. De aanslag zou gepleegd zijn door leden van een Israëlische terroristische organisatie. Deze radiografisch overgebrachte foto toont de ravage na de ontploffing. Het programma van het druk bezochte concert, dat de Haailemse Orkestvereni ging Woensdagavond in het K.S.A.-gebouw gaf, vermeldde voor de pauze een tweetal graag gehoorde werken van Mozart, na melijk diens Symphonie no. 27 in G en het Pianoconcert in d (K.V. 466). Het muzi kale oeuvre van de veelzijdige Mozart is een onuitputtelijke bron. De eenvoudig op gebouwde, maar niettemin volkomen ver antwoorde Symphonie in G (K.V. 199) is een toonbeeld van onmiddellijk aanspre kende, klare harmonie. Toon Verhey be lichtte daarbij nog eens extra het bekoor lijke spel van het strijkerscorps in het An dante grazioso, dat bijzonder karakteris tiek is voor de zonnige schrijftrant, die evenzeer de voorname functie van de altis ten laat uitkomen als die der eerste violen. Het orkest volgde Verhey's aanwijzingen op voortreffelijke manier; de knappe pres tatie was een goéde inleiding tot de uit voering van het pianoconcert door de Turkse pianiste Hayat Atta. Dit werk ademt een geheel andere geest dan het voorgaande; het is minder lucht hartig en verraadt een weemoedige stem ming van de componist. De opvallend tere aanslag van de soliste, die nergens tot forte-effecten overging en zich angstvallig tot de noten bepaalde, hulde de vertolking in een waas van liefelijkheid, ook daar waar een meer persoonlijker uitdrukking aan het spel geen schade zou hebben ge daan. Dat de ervaren orkestleider deze leemte evenzeer aanvoelde bleek uit de felle reacties van het orkest, dat door dy namisch reageren leven en glans aan de uitvoering gaf. Jean Frangaix behoort tot de moderne Franse school. Zijn Concertino voor piano en orkest is nog slechts enkele jaren oud, maar men heeft het overal gunstig ont vangen, ondanks de zeer moderne opvat tingen. Hij studeerde bij Nadia Boulanger en heeft reeds veel en belangrijk werk het licht doen zien. Hayat Atta speelde het Concertino rhythmisch zeer spepel, al bleef ook ditmaal een climax uit. „De tovenaarsleerling" van Paul Dukas, geïnspireerd op Goethe's ballade, spreekt ondanks de kostelijk-schrille effecten tot ieder publiek, omdat het grotendeels illustratieve muziek is wat deze geestige Fransman-in dit beknopte Scherzo schreef. Het was een geacheveerd slot van deze mooie avond. A. J. VAN DER WEIJDEN Het totaalbedrag .ingezameld aan „gas- guldens" in Velsen, is nu f 10.568,33. De vierde dag leverde 3008,68 op. V.S.V.—D.O.S. 141/2 uur, Volendam 3— V.S.V. 2 12 uur, Haarlem 3—V.S.V. 3 12 uur, Schoten 3V.S.V. 4 9 3/4 uur, H.F.C. 4 —V.S.V. 5 9 3/4 uur, R.C.H. 6—V.S.V. 6. V.S.V. 1 verschijnt met: J. v. d. Wint; Schoone en Kunst; Tielrooy, Hazeveld, Stijger; De Bie, Verswijveren, Pouwens, v. d. Kuil en De Graaf. Marga Klompé: „Zorg dat de kinderen worden opgevoed in de geest van werkelijke Christenen. Onze houding tegenover de jeugd bepaalt hoe de wereld er over twintig jaar uit zal zien." Dit zei mejuffrouw dr. Marga Klom pé, het Rooms-Katholieke lid van de Tweede Kamer, die Woensdag in zaal Roo- zendaal in Castricum sprak voor de afde ling Castricum van de Nederlandse Katho lieke Vrouwen Beweging. In een boeiend betoog, heeft mejuffrouw Klompé gespro ken over „Onze verantwoordelijkheid als vrouw en moeder in dit uur". Voor zij haar mening echter bij een aandachtig ge hoor kenbaar maakte, ging de spreekster dieper in op de toestand aan het politieke firmament van dit ogenblik. Ondanks het feit dat de moeilijkheden in de wereld mo menteel worden veroorzaakt door Rusland, geloofde mejuffrouw Klompé niet in een oorlog op korte termijn. „Men kan tegen woordig een land economisch op de knieën krijgen", zeide zij in haar toelichting op het economisch aspect, dat haar inzicht op het politiek aspect vooraf was gegaan. Het geestelijk aspect noemde spreekster echter de ondergrond van alles. Onze wereld kent in wezen geen Christelijke samenleving. Als wij niet gaan inzien dat wij leven op een keerpunt, zelfs op de rand van de af grond, dan gaat onze wereld onherroepe lijk verloren. Wij moeten terug naar een rotsvast geloof. De mens is een schepsel Gods en dat is de basis waarop wij kunnen komen tot een werkelijk goede wereld." Tot slot van haar betoog wekte spreekster de aanwezigen op niet afzijdig van de po litiek te blijven staan. Na de pauze kreeg dr. Klompé tal van vragen te beantwoorden. Alvorens mej. dr. Marga Klompé het woord kreeg, deed de presidente mevrouw VerhoefDefourny enige mededelingen. Oorspronkelijk lag het in de bedoeling de jaarvergadering op 15 April met een vro lijk programma luister bij te zetten. In middels heeft het bestuur besloten het geld, dat men voor de verzorging van het programma had uitgetrokken, te storten in het Rampenfonds. Tevens zeide de presi dente, dat er in Castricum plannen bestaan om tè komen tot een vrouwelijke hulpbe weging, welke in tijden van nood haar werkzaamheden verricht. Voorts is op deze bijeenkomst kapelaan P. H. Heemskerk geïnstalleerd als geestelijk adviseur, De Castricumse Orkest Vereniging geeft Vrijdag 13 Februari een concert in hotel De Rustende Jager. Mejuffrouw Annie Groot (sopraan), Leo Rommerts (bariton), H. Bouhuis (viool) en mevrouw A. Hage naarsVan Weenen (uiano) verlenen hun medewerking. De baten zijn bestemd voor het Rampenfonds. Ook het bestuur van de Speeltuinvereni ging „Da Costa" te Velsen-Noord heeft zioh nog enige tijd beraden of het gelet op de nationale ramp niet wenselijk zou zijn, de aangekondigde jeugdvoorstel ling af te gelasten. Een niet eenvoudig probleem, waait met het oog op de nade rende vasten kon uitstel dan wel eens af stel gaan betekenen, hetgeen een hevige te leurstelling zou zijn voor de kinderen, die zich reeds wekenlang op deze opvoering hebben voorbereid. Vandaar dat uiteinde lijk werd besloten de vastgestelde datum te handhaven, maar de recette oorspron kelijk voor bestrijding der gemaakte on kosten bestemd thans geheel aan het Nationale Rampenfonds af te dragen. Een oplossing, die beide partijen wellicht vol komen bevredigen zal, in ieder geval de talrijke kinderen, die Woensdagavond in het Hervormd Wijkgebouw te Velsen- Noord met een levendig enthousiasme de avonturen van kabouter Appelsnoetje heb ben gevolgd, waarmee de toneelclub „Klein maar dapper" debuteerde. Het is een verdienstelijk kinderstuk, dat geheel op de mentaliteit der jeugd is ingesteld. In begrijpelijke tafereeltjes wordt het ver driet van Appelsnoetje voorgesteld, die wegens een klein gebrek steeds door zijn kameraadjes gesard en vernederd wordt. Maar een vriendelijk elfje wijst hem de weg naar tovenaar Merlijn, die Appel snoetje met drie druppels van zijn won- derdrank recht van lijf en leden maakt. Daarbij neemt de tovenaar ook de groot ste plaaggeest Bemoeial nog even onder handen, die hij een gevoelig lesje geeft en tot beterschap aanzet. Met het beoogde resultaat: vreugde op het toneel en vreug de in de zaal. De opvoering was zoals dit bij kinderen gebruikelijk is. Voor volwassenen zijn het juist de aardigste momenten, wanneer er iets niet helemaal klopt. Er gluurde soms een olijke kaboutersnuit door het raam, als zijn aanwezigheid net niet werd ver eist en het kostte de jeugdige acteurs ook wel eens moeite zelf hun lachen te be dwingen, maar dit waren slechts bijkom stigheden, die de algemene vreugde al leen maar konden verhogen. In ieder ge val kan de heer Berkenkamp met voldoe ning op hun prestaties terug zien, alleen zal hij er de spelers bij een volgende op voering op moeten wijzen, dat duidelijk spreken een der eerste vereisten van het toneelspel is. Overigens kan de critiek bij zoveel kinderplezier beter zwijgen. Met de „Fairsea" zijn gisteren 68 Neder landers uit Australië teruggekeerd. Zeven waren gewone passagiers. De overige zijn emigranten, waarvan er 51 niet meer naar Australië zullen terug keren. Onder de verlofgangers was een dame, die drie jaar geleden met haar man naar Australië is geëmigreerd. Zij is zeer tevreden over haar nieuwe vaderland en zou nooit meer voorgoed naar Nederland willen. De teruggekeerde emigranten vinden onder meer het ontbreken van sociale ver zekeringen in Australië een grote handi cap. Ziekte kost handen vol geld. Als men plotseling zonder werk komt en dat schijnt vaak te gebeuren moet men zich maar zien te 'redden. Sommigen zijn teruggekeerd uit heim wee naar Nederland. Een echtpaar uit Scheveningen behoort tot deze categorie. Zowel de man als de vrouw werkten, de man in de bouwvakken en de vrouw op een confectiefabriek. „We verdienden daar meer dan we ooit in Nederland zullen kun nen verdienen. We hadden een eigen huis, nieuwe meubels, kortom alles wat men kan begeren. Als er niet steeds dat verlangen naar Nederland was geweest, hadden we er niet aan gedacht ooit terug te keren." Een broer van de vrouw een vrijgezel is nu in hun huis getrokken. „Hij komt zeker niet terug; hij heeft een eigen auto en een flinke bankrekening." Over één ding zijn de echtgenoten het eens: wil men in Australië slagen, dan moet de vrouw meewerken om de inkom sten van het gezin te vergroten. Voor grote gezinnen is het vrijwel ondoenlijk, indien alleen de man voor het inkomen moet zor gen. De kosten van het levensonderhoud zijn in Australië hoog. Een accountant, die uit Indonesië naar Australië is gegaan, zei het kort maar krachtig: „De vrouw maakt of breekt de emigratie." Hij bedoelde daarmee, dat het er hoofdzakelijk van afhangt hoe de vrouw zich aan de veranderde omstandigheden aanpast. Over de werkgelegenheid vertelde deze accountant: „Een paar maanden ge leden zag het er slecht uit. Maar de situatie verandert bij de dag. Zo zijn er 150.000 be trekkingen vrij en een paar dagen later is er niets meer vacant. Weer een paar dagen daarna is er ineens werk genoeg." De teleurgestelde emigranten raden ge zinnen met kleine kinderen af naar Austra lië te gaan, omdat dan de vrouw geen be trekking kan accepteren. Vrijgezellen, echtparen zonder kinderen of met niet te veel grote kinderen kunnen er een goed bestaan vinden. De woningsituatie is nog zeer moeilijk. Slechts zij, die bereid zijn zich desnoods een paar jaar lang vele dingen, die het leven in Nederland veraangenaamden, te ontzeggen, kunnen slagen. Assuradeuren menen: „Een dekking door verzekering tegen het risico van overstromingsschade op grote schaal in Nederland en ook in het buiten land is nimmer mogelijk geweest". Als eerste oorzaak* hiervoor noemt de firma R. Mees en Zoonen te Rotterdam, bankiers en assurantiemakelaars, in ëCn beschouwing over „de overstromingsramp en verzeke ring", dat het cumulatiegevaar verbonden aan een dergelijke verzekering dermate groot is dat de verzekeraars, zelfs bij een verfijnd systeem van herverzekering op internationale basis, hun financiële positie ernstig in gevaar zouden kunnen brenger). Vervolgens zouden de verzekeraars van een dergelijke risico spoedig bemerken, dat er alleen belangstelling bestaat bij hen, die door geëxposeerde ligging van hun eigendommen (in Nederland dus bij de grote rivieren en de kusten) kans lopen door een ramp te worden getroffen. Een der elementaire voorwaarden: een behoor lijke spreiding van risico, zou dus van stonde af aan ontbreken. De firma trekt hieruit de conclusie, dat de gevolgen van natuurrampen als deze door de gehele ge meenschap behoren te worden gedragen. Onder de getroffenen van thans zijn er ongetwijfeld vrij veel bedrijven en perso nen, die krachtens een of andere polis aan spraken kunnen maken op schadever goeding. Ook het aantal stormschadever zekeringen zal vrij belangrijk geweest zijn, doch in de meeste van deze polissen is uitdrukkelijk bepaald, dat de schade door overstroming niet is gedekt. Bij de jongste ramp zullen de materiële verwoes tingen wel voornamelijk veroorzaakt zijn door het water en niet door de storm. De firma besluit haar beschouwing met de opmerking, dat de van overheidswege in het vooruitzicht gestelde financiële hulp de gewenste oplossing moet brengen, „al zal bij de vergoeding van overheidswege met de verhaalsmogelijkheid op de parti culiere verzekeraar rekening worden ge houden". Uit een opgave van het Bedrijfschap voor Sierteeltproducten over 1952 blijkt dat 50.065.712 kilogram bloembollen wer den uitgevoerd tot een waarde van 136.086.380 gulden, tegen 49.889.191 kilo gram voor f 134.462.053 in het voorafgaan de jaar. Engeland nam ruim 13 millioen kilo af, West-Duitsland ruim 6 millioen, Canada 1,9 millioen, België-Luxemburg ruim 1,4 millioen. Frankrijk bijna 2,5 mil lioen, de Verenigde Staten bijna 13,5 mil lioen en Zweden ruim 5 millioen kilo gram. De uitvoer van snijbloemen steeg in 1952 in vergelijking met 1951 van 2.387.433 ki logram tot 2.877.311 kilogram, of in gul dens uitgedrukt, van f 14.242.744 tot f 18.755.797. Tot de grootste afnemers be horen België-Luxemburg (bijna 1,2 mil lioen kg.), West-Duitsland (ruim 838.000 kg.), Engeland (bijna 400.000 kg.), Zweden (192.397 kg.) en Zwitserland (135.193 kg.). Ook de uitvoer van planten steeg in 1952 in vergelijking met 1951 van 1.313.564 kg. tot 1.709.705 kg. of van f 1.709.705 tot f 2.802.098. België, West-Duitsland, Oosten rijk en Zweden waren de beste afnemers. De uitvoer van bomen steeg in vergelij king tot 1951 vain f 14.051.733 tot f 16.281.948. Canada, West-Duitsland, En geland, de Verenigde Staten en Zweden kochten het leeuwendeel. Enige maanden geleden ontving een carrosseriefabriek te Waddinxveen uit Saoedi-Arabië een order voor 22 120-per- soons opleggers, bestemd voor het personen vervoer door de woestijn. Dezer dagen zal de eerste oplegger per schip naar Saoedie- Arabië worden getransporteerd. „Hallo, hier Zilvermeeuw; hier Zilver meeuw. Wij wensen u een prettige Zondag morgen en een goede ontvangst van ons programma dat uitgezonden wordt op 270 meter. We zullen nu een plaatje draaien voor de familie R. aan de Stationsstraat." Zo begint meestal de uitzending van een Drentse aether-stroper. En behalve de „Zilvermeeuw" verschijnen er dan nog de „riamingo", de „Goudvink", de „Adelaar", de „Bietenbouwer", de „Zeeuwsche Boer" en hoe de clandestiene zenders nog meer mogen heten, in de aether. Allen draaien plaatjes, die voor de luisteraars bestemd zijn en maken reclame voor een ter plaatse gevestigde firma. Zo'n uitzending duurt gewoonlijk enige uren. Het Reglement van de Telegraaf- en Telefoonwet geldt voor geheel Nederland, maar zou het verbod om zonder vergun ning radio-uitzendingen te verzorgen, alleen in Drente en Overijsel van kracht zijn, dan zou het aantal overtreders van deze wet nauwelijks kleiner zijn dan nu het geval is. Nergens in ons land zijn zoveel clandestiene zenders als daar. Twente heeft op dit gebied reeds een vooroorlogse reputatie. Het eerste arrest van de Hoge Raad over een clandestiene zender werd in dertiger jaren gewezen tegen een inwoner van Lonneker bij En schedé. Maar Twente kreeg de smaak pas goed te pakken door het optreden van „De Nachtegaal" in 1937 en in 1938. De uitzen dingen, die onder deze naam de aether in gingen, werden door het gehele gewest be luisterd, vooral omdat van de strijd met de politie, die de zender trachtte op te sporen, heet van de naald verslag werd gedaan. Door 'n uitgebreid net van uitkijkposten was de omroeper in staat, mee te delen waar de radio-peilwagen zich bevond. Bij dreigend gevaar kon hij de uitzendingen tijdig staken. Tenslotte vonden de speurders op een Zondagmorgen het zendertje in een voetenbankje, dat een oude man zijn rust bij de huiselijke aard vergemakkelijkte. Maar de Twentse luisteraars wilden hun Zondagsvermaak niet meer missen. Tal van knutselaars probeerden de populaire Nach tegaal na te volgen. Met de oorlog kwam aan hun activiteit een einde. Maar na de bevrijding bleek men het spelletje nog niet verleerd te zijn. Zendapparaten uit leger- voorraden vonden hun weg naar handige burgers. En weldra was in Twente, maar ook in Drente de clandestiene activiteit herleefd. Tot vervelens toe hoort men in „verzoekprogramma's" 't bekende: „Warum weinst du?of zingt een Amerikaanse juffrouw, dat ze het verkeerd kan hebben: „I may be wrong." „Het is niet zo erg" Niet alleen die juffrouw weet, dat ze het verkeerd kan hebben, ook de mensen, die een clandestiene uitzending" verzorgen, weten dat zij met het toegeven aan deze „hobby" verkeerd doen. Maar daar staan ze geen ogenblik bij stil, want, zo rede neren ze, „zo erg is het niet." Het gaat in de „studio" van zo'n clandestiene zender gemoedelijk toe. In het slaapkamertje van de omroeper ligt op een bed een stapeltje gramofoonplaten. Op tafel staan zelfin- elkaar geknutselde radio-apparaten en draait een gramofoon. Hij vindt niets ver keerds aan deze gezellige „liefhebberij", waaraan hij vaak veel geld en veel vrije tijd besteedt. Maar hij is een van de velen, die met hun gevaarlijke hobby het Radioreglement overtreden. Hij lijdt aan een merkwaar dige „ziekte", die deze streken nu al jaren teistert en waarin blijkbaar geen genezing te brengen is. Ondanks de zware straffen, die worden opgelegd, wemelt het van deze aether-piraten. Hoe meer er gesnapt wor den door de mainnen van de Radio-Con- tröledienst, des te meer er bij komen. In de rapporten van deze dienst zijn de laatste weken veertig geheime zenders ge signaleerd. Onlangs werd een vader van vijf kin deren gesnapt, die al zijn geld aan een zender en gramofoonplaten had besteed. Zijn kinderen waren ondervoed en in lompen gekleed, het huis was vervuild en men had geen stoel om op te zitten. Strenge straffen „Het kwaad zal onverbiddelijk worden be streden. Met alle ten dienste staande mid delen zal tegen deze mensen worden op getreden. Ik zal niet schuwen tegen hen de zwaarste straffen te eisen", zo heeft de procureur-generaal bij het Leeuwarder gerechtshof verklaard aan wie pas weer een aantal strafzaken tegen aether-piraten is voorgelegd. Met moderne peilinstallaties plukt thans de politie in samenwerking met de Bijzondere Radiodienst van de P.T.T., gemiddeld eens per week zo'n bloemrijke naam uit de aether. De over treders behoeven geen geldboete te ver wachten. Zij worden zonder uitzondering meestal tot een maand gevangenisstraf veroordeeld. De apparatuur en de platen, welke dikwijls een waarde van duizend gulden hebben, worden onherroepelijk verbeurd verklaard. Mocht ook dit niet af doende blijken, dan zullen nog zwaardere straffen worden opgelegd. Vooral het scheepvaart- en luchtverkeer ondervindt grote hinder van deze opwindende „sport", die geen sport meer is. Het is niet langer een avontuurlijke vrijetijd-besteding, maar een zeer verwerpelijk bedrijf, dat krach tig bestreden wordt. Ook omdat Nederland, krachtens internationale overeenkomsten, de plicht heeft de lucht schoon te houden, opdat schepen en vliegtuigen een onge stoord gebruik van de aether gewaarborgd moet worden. En ook omdat betalers van luistervergunningen recht hebben op een duidelijke ontvangst. Op 2 Februari is voor arbeiders van 16 jaar en ouder ingevolge de Arbeidswet 1919 vergunning verleend om in onder nemingen, waarin werkzaamheden worden verricht ter voorziening in de behoeften der getroffen gebieden steunacties hier onder begrepen langer te werken en wel tot het maximum aantal uren, dat krachtens de arbeidswet voor de betrokken werknemers bij vergunning kan worden toegestaan. Deze algemene vergunning, die aanvan kelijk gold tot en met Zaterdag 14 Februari, is thans verlengd tot en met Zaterdag 28 Februari. De JOBOTON IV" Itun» U direct op Uw radio aan- sluitea Speelt 10 platen, geelt geen plaatslijtage, is bedrijfszeker, speelt zowel normaal- als langspeelpla ten en kost ge heel bedrijfsklaar ICO slechts I^JQb" (zonder platen) Levering compleet met g ramofoonplaten (20 nummers) naar keuze Oesgewettst zonder vooruitbetaling voor het noodgebied. Wij geven u hiervoor Inhoudt het jaren vol! LAGERSSTRAAT 12. IJmuiden-Oost. Kenneznerlaan 132 Tel. 4979 AFSLAG KALFSVLEES 50 ct. per K.G. Kalfsborst 90 Kalfscarbonade 100 Lappen heel mooi 150 Fricandeau 175 Hiervolgen nog diverse Reclameprijzen: Vet Spek 99 Reuzel 55 Gemalen Reuzel 49 Gemalen Lamsvet 60 Gemalen Rundvet 70 Hagelwit Paardenvet 45 Rookworst 90 Diepvrieslappen 100 Paardenlappen vers 140 Runderlappen 170 Varkenslappen (wang) 125 Varkenscarbonade 175 Gehakt Speciaal 130 Rauwe Gelderse worst per ons 32 Gekookte Geld Worst per Y, p. 70 2 ons Leverworst 30 1 ons Ham, geen imitatie 40 2 ons yoor 75 Zoekt U een bootje om te vissen? PLAATS EEN LUIDSPREKER J

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1953 | | pagina 3