Rode Duivels veel te sterk
voor Zwaluwen
Zwitsaletten
Bezwijkende polderdijk op
nippertje gedicht
het
Waroiwe koest
Huis vol mysterie
Rampenfonds:
f49.5 millioen
.Clowntje Rick
Belgen na de rust (0-0)
pas goed op schot: 5-0
TjiTT
idUi
Goede morgen....
KOORTSIG, RILLERIG
Ferrari daagt uit,
Mercedes blijft thuis
Benauwde uren in Dirksland
Herstelwerk op de
eilanden vordert
Met krijt op een schoolbord
Buitenlandse militairen
terug naar hun bases
UfcXsXsUJ
WOENSDAG 18 FEBRUARI 1953
4
vgiflCZgSHHHH
FEUILLETON
door Jane England
51>
Brundage stelt ultimatum
Judo
Clubkampioenschap van
judovereniging Haarlem
A utomobilisme
Watersnoodrit (op papier)
Sport in 't kort
Voor de kinderen
DUW-aandeel in
herstelwerk geëindigd
1
-
-'•
k Mb. -
■SB
Op het spekgladde veld van La Gantoise
In Gent hebben de elf Nederlandse Zwaluwen
gistermiddag geen optimisme kunnen bren
gen bij de Nederlandse voetballiefhebbers.
Met een vijfnul nederlaag. zwaar maar
verdiend, verlieten zij tenslotte het veld.
Na een fris en vlot gespeelde eerste helft,
die met blanke stand eindigde, volgde drie
kwartier van pover voetbal van Nederlandse
zijde, waarin voor niemand, ook niet voor
de nieuwe Technische Commissie van de
K.N.V.B. enig lichtpunt viel te bespeuren.
Wanneer deze wedstrijd als een demonstratie
heeft moeten gelden van het aanwezige
reservemateriaal voor het Nederlands elftal,
dan kan men niet anders zeggen dan dat de
voorraad arm is aan kwaliteit.
Voor de rust was het elftal als geheel ook al
verre vrii indrukwekkend, maar toen waren
er toch enkele spelers die door goed spel
de aandacht op zich vestigden. De Utrechtse
linksbuiten Luyten, was bijvoorbeeld uit
stekend gestart en reeds na enkele minuten
noest de spectaculair spelende Belgische
doelmni Seghers al zijn kwaliteiten aan
wenden bij een plotseling en hard schot van
de rappe DOS-man. Luyten vormde met zijn
clubgenoot Van der Bogert de linkervleugel
en al spelen beiden in DOS nooit naast el
kaar, de verstandhouding was uitstekend.
Maar de Belgische verdedigers, de backs
Struyf en Van Brandt, en in laatste instantie
doelman Seghers, hadden er van meet af aan
goed het oog in en zo bleef het bij enkele
schoten. Intussen hadden ook de Belgische
aanvallers niet stil gezeten. Er ontspon zich
een vlotte aantrekkelijke strijd, waarin de
Nederlandse voorhoede meestal in de aanval
was, ondanks enig overwicht van de Belgische
middenlinie,
Betere balcontróle
De over het algemeen iets kleinere Rode
Duivels beschikten over betere controle van
het lichaam, hetgeen op het zware veld een
grote wendbaarheid en een betere balbeheer-
sing mogelijk maakte. Klaassens, de Ven-
lose linkshalf, werkte zeer hard om het ver
loren gaande terrein te herwinnen, maar onder
deze omstandigheden was zijn reactie te
traag en zijn tempo te laag om succes te
hebben.
De gebroeders Wim en Cor van der Gijp,
respectievelijk rechtsbinnen en midvoor,
kregen èn door de geringe steun van de mid
denlinie èn door de hechte Belgische ver
dediging slechts weinig kansen van hun
schotvaardigheid blijk te geven. Midvoor
Cor bleek daarbij tevens nog veel als spel
verdeler te moeten leren.
Na een kwartier spelen nam de Belgische
voorhoede het offensief langzaam maar zeker
over. Met vlotte combinaties werd de hecht
heid van de Nederlandse defensie op de proef
gesteld, maar het was om het even, want
zowel rechtsbuiten Smolders als zijn linker
collega Rixhon had weinig moeite met de
Nederlandse backs Steenbergen en Claus.
Vooral de aanvoerder van SVV was gemak
kelijk te passeren en de meeste Belgische
aanvallen werden dan ook over de linker
vleugel geleid, waar bovendien kanthalf V;>
Voorst (Vitesse) hoe ijverig ook, niet bij
machte bleek de roodhemden tegen te houden.
Te zware taak
Spil Hendriks, die de Haarlemmer De
Voogd vervólg,
deed in het centrum van de verdediging
aanvankelijk verdienstelijk werk, maar
langzamerhand werd zijn taak door het
falen van Steenbergen te zwaar. Tenslotte
was er nog doelman Vrijhof, die zich in
deze wedstrijd, op een enkele misgreep na,
uitstekend weerde.
ADVERTENTIE
Die krampachtige hoest
laat U geen rust. Spaar
Uw longen, neem de
slijmoplossende
AKKERS
's werelds beste hoestsiroop
„Schei uit met dergelijke theorieen zei
Philip. „De zaak spitst zich kennelijk toe
en er kan wel eens iets onaangenaams
gebeuren. Je hebt me zelf het idee aan de
hand gedaan, dat Cons inmenging allerlei
dingen in beweging zou kunnen brengen,
die beter met rust gelaten hadden kunnen
worden. Ik heb een zeer onbehaaglijk ge
voel momenteel'.
„En toch wil je de loop der dingen niet
trachten tegen te houden?" vroeg Neill.
„Mijn beste Neill", antwoordde Philip,
„wat het ook zijn mag dat hier thans gaan
de is, te stoppen valt er thans niets meer.
Ik ben het eens met jouw zienswijze, dat
er in een poel geroerd is en allerlei troe
bele dingen naar boven zijn gekomen.
Maar aangezien dat nu eenmaal het geval
is en daaraan niets meer te veranderen
valt, is het onze taak op de bres te staan
en op alles voorbereid te zijn. Ik wil niet,
dat je tante Chloë iets overkomt en even
min mijn dwaze, kleine Con. Ik ben dol op
dat meisje, Neill".
„Bovendien is 't nu eenmaal een vast
staand feit", voegde lui er aan toe, „dat y
Veel goed voetbal was er voor de rust niet
vertoond, maar de wedstrijd was door de
vaart attractief geweest. Na rust was ook dit
element uit het spel verdwenen. Althans bij
de Nederlanders. Enkele spelers bleken uit
gespeeld te zijn, de anderen gingen steeds
onzekerder spelen. Het vaak goede combi
natiespel van voor rust zag men niet meer.
Doelpunten
In de eerste minuut na de hervatting scoor
de Willems, de midvoor der Rode Duivels,
Het moment waarop de Nederlandse doel
man Vrijhof door Smolders wordt gepas
seerd. Dit was het tweede doelpunt voor
de Rode Duivels. Van links naar rechts:
Klaassens, Hendriks, doelman Vrijhof,
Smolders en (geheel rechts) Van Voorst.
na een overrompelende aanval. De Zwaluwen
werden daarna volkomen overspeeld. Na zes
minuten werd het tweenul door rechts
buiten Smolders en weer tien minuten later
scoorde Willems opnieuw. Met een diagonaal
schot de bal rolde onder de vallende Vrij
hof door bracht Smolders de stand op
viernul en toen de gehele Nederlandse ver
dediging enkele minuten voor het einde ver
ontwaardigd doch volkomen ten onrechte
bleef staan om voor buitenspel te appelleren,
kon Willems er zonder moeite vijfnul van
maken.
OCOOCOCOOCXDOOCOCOOCOOOCOOOOOCXlOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOC'^
De inzet van six pence (ongeveer 25
cent) in twee verschillende voetbal-1
pools en het juist invullen van een aan- j
tal uitslagen heeft van de veertigjarige
J Londense verzekeringsbediende Jack
Coulton een gefortuneerd man gemaakt.
Kort na het ontwaken kreeg hij Dins
dagochtend de schok van zijn leven te
verwerken toen hij in de brievenbus de
mededeling vond, dat hij in de ene pool
75.000 pond en in de andere 34.171 pond
had gewonnen. Coulton kreeg daarmee
dus een bedrag van ongeveer 1.162.671
gulden in de schoot geworpen.
Coulton was overigens niet de enige
voor wie deze dag een bijzonder geluk
kige betekende. In Southampton sleep-
te iemand, die onbekend wenst te blij-
ven, 75.000 pond sterling in de wacht,
ook al dank zij het goed raden van een
aantal voetbalresultaten. Coulton had
de gevraagde uitslagen van acht ver
schillende ontmoetingen correct inge-
vuld. „Mijn systeem is simpel", zo zei
hij. „Toen ik drie jaar geleden met dit
j£ gokken begon selecteerde ik de ver-
jj schillende clubs reeds en daarop heb
ik steeds door gewerkt".
,XXXXXXXDCOCOOOOOOCOOCCKXXXX»OOOOOOOOOOOOOOC>OOOOOOOC)OOOOC
Avery Brundage, voorzitter van het inter
nationaal Olympisch Comité, heeft Australië
twaalf dagen de tijd gegeven om het bewijs
te leveren in staat te zijn de Olympische
Speien in 1956 te kunnen organiseren, aldus
de „Melbourne Sun".
Voorts zou Brundage er volgens het blad
nog aan hebben toegevoegd, „indien ik geen
zekerheid krijg zal ik de andere candidaten
een rondschrijven zenden, opdat zij zich ge
reed kunnen houden om de Spelen te
organiseren".
De Judovereniging „Haarlem" hield in
haar eigen dojo in Overveen haar jaarlijkse
wedstrijden om het kampioenschap van haar
club. Daar op 22 Maart in de grote zaal van
het Concertgebouw in Haarlem de Neder
landse clubkampioenschappen 1953 worden
gehouden, meende het bestuur van de Judo
vereniging „Haarlem" juist te handelen om
haar eigen clubkampioenschap in intieme
kring te houden.
Het gepresteerde Judo stond op een be
hoorlijk peil en vooral bij de hogere banden
waren de wedstrijden zeer interessant.
De heer P. de Vos, voorzitter van de Judo
vereniging „Haarlem" opende de middag,
waarna hij de technische leiding gaf aan de
heer J. Nauwelaerts de Agé, 3e dan, en
technisch directeur van de Judovereniging
„Haariem".
De eindresultaten waren als volgt: kam
pioen 5e kyu (gele band) H. v. Oosten, 4e
kyu (orange) J. Barneveld, 3e kyu (groen)
T. Pauka, 2e kyu (blauw) H. Bijkerk, le
kyu (bruin) H. Hogeveen, le dan (zwarte
band) J. Bakker. Algemeen clubkampioen
1953 H. Hogeveen, die in het bezit kwam van
de wisselbeker, die het vorig jaar in het be
zit was van J. Feyt.
De prijsuitreiking vond plaats door de
voorzitter in eigen clublokaal van de Judo
vereniging.
Ten bate van het Nationaal Rampenfonds
wordt een Watersnood-rit 1953 gehouden,
waarvan de organisatie berust bij de regio
nale automobielsport clubs RAC-Zuid,
RAC-West, RAC-Noord, RAC-Oost en alle
daarbij aangesloten districten en plaatse
lijke clubs.
Deze „rit", waarin de KNAC heeft toe
gestemd, is uitgezet door de sportcommissie
van de vier RAC's en wordt verreden in de
huiskamer. Een auto komt er dus ditmaal
niet aan te pas. Wel wordt verwacht, dat
iedere automobilist(e) in ons land zal
meedoen.
De massastart vindt plaats op Maandag
16 Maart. Aan alle inschrijvers wordt op
die dag een deelnemersbewijs verzonden,
alsmede een reglement, routebeschrijving
en een kaart.
Door tien gulden te storten op giro 2695
van de Rotterdamsche bank te Arnhem
met vermelding „Watersnoodrit", kan men
deelnemen.
Voor deze rit is een speciale plaquette
geslagen, die tenminste aan alle goede op
lossers zal worden toegezonden.
ADVERTENTIE
verjaag dat lome griepgevoel met:
STUTTGART (ANP). Toen de Merce
des-Benz fabrieken enkele weken geleden
beeknd maakten, dat zij in 1953 niet aan
races zouden deelnemen werd als een van
de redenen voor dit besluit het grote over
wicht genoemd, waarvan Mercedes in het
afgelopen jaar blijk had gegeven.
Dit laatste is voor Ferrari en de coureurs
Ascari, Villoresi en Farina aanleiding ge
weest de Duitse fabriek en haar coureurs
openlijk uit te dagen voor een of twee wed
strijden, te houden op een parcours dat
Mercedes zelf zou mogen uitkiezen.
Met betrekking tot deze uitdaging heeft
Alfred Neubauer, de leider van de race
afdeling van Mercedes verklaard, dat Mer
cedes een jaar lang Ferrari bekampt heeft
en in 4 van de 5 duels de zege heeft behaald.
„Is het dan niet onlogisch", vroeg Neubauer,
„nu plotseling op de proppen te komen met
een zesde wedstrijd om uit te maken wat de
beste wagen is?" Hij zeide voorts, dat Mer
cedes-Benz een andere taak had dan duels
uit te vechten. „Wij hebben een systeem en
een bedrijfspolitiek", verklaarde hij. „Dat
zijn wij verplicht aan onze fabriek met haar
35.000 man personeel. Ferrari, die 300 arbei
ders heeft, kan hier natuurlijk anders over
denken dan wij."
In geen geval zal Mercedes terugko
men op het eerder genomen besluit om zich
in 1953 slechts toe te leggen op de bouw en
de ontwikkeling van een nieuwe racewagen
met het oog op de in 1954 van kracht wor
dende nieuwe wedstrijdformule.
Gisteravond heeft Dirksland opnieuw
benauwde ogenblikken doorgemaakt toen
bleek dat de polderdijk op doorbreken
stond. In de polder Diederik staat name
lijk een sluis, een zogenaamde duiker, die
de Duitsers tijdens de bezetting gebruik
ten voor de inundatie. Om het water uit
de polder te spuien in de haven van Dirks
land, gebruikte men thans deze erfenis
van de Duitsers. Dit had evenwel tot ge
volg, dat naast de sluis de dijk verzakte
en een gat ontstond. Hierdoor dreigde ge
vaar voor onderlopen van de polder cn het
dorp Melissant. Er werd alarm geslagen
en in allerijl werden tientallen vracht
wagens naar de bedreigde plaats gediri
geerd. Duizenden zakken zand werden in
het gat geworpen om de kracht van het
water te bedwingen. Men is er op het
Deze geslaagde tekening, door de Helderse onderwijzer C. F. van Neerijnen met krijt
op het schoolbord gezet en daarna gefotografeerd, is in grote oplaag gedrukt en wordt
door de schooljeugd in Kennemerland ten bate van het Rampenfonds verkocht.
BERGMANN EN DU BUY DEMONSTRE
REN. In een vrijwel uitverkocht „feest
gebouw" in Aalten speelden de Engelsman
Richard Bergmann en onze landgenoot Cor
du Buy een demonstratiepartij tafeltennis
over 5 sets. Bergmann, die in de komende
dagen nog in verschillende andere plaatsen
in Nederland demonstraties zal geven, won
met 3—2, (21—16, 19—21, 17—21, 21—14,
21—17).
CARTER VERLIEST VAN SAVOIE. In
een bokspartij over tien ronden heeft de
Amerikaan Jimmy Carter, wereldkampioen
lichtgewicht, op punten verloren van de
Canadese kampioen Armand Savoie.
Maar ze hadden nog een verrassing voor tante Liezebertha. Rick en Bunkie brachten
een mandje binnen, dat volgepakt zat met de mooiste peren en appels.
„Die heeft Pilon meegegeven voor ui", zeiden ze.
„O, wat 'n prachtige vruchten!", zei tante Liezebertha.
Het zag er ook heerlijk uit. Zulke mooie, rode wangetjes hadden de rijpe appelen, en
de peren waren goudgeel en zagen er sappig uit. En het rook zo lekker.
„We zullen ze gauW uit het mandje pakken en op schalen leggen", zei tante Lieze
bertha.
Dat deden ze; voorzichtig werden alle vruchten op schaaltjes gelegd en in de kast
gezet. Een gedeelte zette ze op het buffet.
„Wat ziet dat er smakelijk uit, hè?", vond ze.
Dal vond oom Tripje ook, toen hij thuis kwam en de schaal zag staan. Hij nam er
een mooie appel af en rook eraan. De jongens vertelden vol trots, dat ze dit hadden
meegekregen, omdat ze geholpen hadden met plukken.
Flink zo!" vond oom Tripje. „Dan zullen ze des te lekkerder smaken, denk je niet?"
Dat vonden ze ook.
Na het eten kregen ze allemaal een fijne peer of appel, waar ze trek in hadden. En
dat smaakte best, hoor!
Duizenden militairen uit vijf landen, die
Nederland na de overstromingsramp te
hulp zijn gesneld, zijn gisteren naar hun
bases teruggekeerd. Slechts enkele gespe
cialiseerde eenheden zullen nog blijven.
Volgens de Amerikaanse ambassade keer
den gisteren 18 a 1900 Amerikaanse mili
tairen naar Duitsland terug. Slechts twaalf
man blijven achter met "een ófficier. Zij zijn
uitgerust met tien waterzuiveringsinstalla
ties en vijftien „ducks"..
Al het Engelse lucht.machtpersoneel is
eveneens gisteren teruggekeerd en de En
gelse troepen vertrekken vandaag weer
naar Duitsland. Zeven vah de negen heli
copters van de Britse marine gaan van
ochtend terug, evenals het Britse Rijnflot
tielje. Zij laten slechts twee helicopters,
vijf ducks met veertien man, vijf zuive
ringstanks met bemanning en twintig mi
litairen in Hoek van Holland achter. Ook
de Canadezen van de 27ste infanteriebri
gade in Duitsland, die op Goeree-Overflak-
kee cadavers hebben opgeruimd, zijn naar
hun basis teruggekeerd. De twee bataljons
Franse genietroepen hebben eveneens hun
werk beëindigd en ook de 475 Belgen uit
Leopoldburg zijn vertrokken.
Van de eerste dag na de overstromings
ramp hebben DUW-arbeiders in de ge
teisterde gebieden geholpen bij het nood-
herstel. Juist omdat zij gewend zijn grond
werk te verrichten konden zij in ploegen
onder directe leiding veel herstellen.
Daar de DUW tot taak heeft de bestrij
ding van de werkloosheid en definitief
herstel van de door de ramp geteisterde
gebieden noodzakelijk en urgent werk is,
zijn de activiteiten van de DUW op dit ge
bied nu een meer normale toestand is
ingetreden op 14 Februari geëindigd.
Thans zijn dan ook geen DUW-arbeiders
meer bij het werk in de geteisterde gebie
den ingeschakeld, uitgezonderd op Texel,
waar zij op verzoek van de betrokken
rijks- en provinciale instanties aan het
werk blijven.
ogenblik nog mee bezig, maar volgens des
kundigen is het gevaar geweken.
De gaten komen dicht
In een onderhoud met een verslaggever
van het A.N.P. heeft de Commissaris der
Koningin in Zeeland jhr. mr. A. F. C. de
Casembroot verteld dat verscheidene ga
ten in de binnendijken thans door de wa
terschappen zelf in samenwerking met de
Provinciale Waterstaat zijn hersteld. De
werkzaamheden beperken zich in hoofd
zaak tot het dichten der gaten die bij laag
water bloot vielen en tot het versterken
van de zwakke punten in de binnendijken.
In verscheidene ondergelopen polders
heeft men reeds het leegpompen ter hand
kunnen nemen. De Provinciale Waterstaat
is in staat met eigen middelen in
Zeeuwsch-Vlaanderen, Zuid-Beveland,
Walcheren en Tholen het water zelf weg
te krijgen, maar anders ligt de toestand
ten aanzien van de gaten in de zware zee
dijken, zoals die bij Kruiningen, Rilland
Bath en op Schouwen Duiveland. Daarbij
is de hulp van de Rijkswaterstaat onont
beerlijk omdat er zeer groot materiaal bij
te pas moet komen.
Van binnen uitgehold
Merkwaardig is dat juist dijken waar
van men aannam dat zij niet het minste
gevaar liepen, zijn bezweken. Deze dijken
waren zeker niet te laag, doch zij werden
van de binnenzijde uitgehold door de
kracht van het overslaande water.
Er bestaat nog gebrek aan pompen voor
het droogmalen van de polders, doch ver
wacht mag worden dat hierin spoedig zal
worden voorzien.
De Rijkswaterstaat hoopt het dichten
van de gaten in de grote zeedijken tege
lijk ter hand te kunnen nemen. Alleen op
Schouwen bevinden zich reeds 20 gaten in
de zeeweringen. Bij de „Schelphoek" is het
gat 200 meter breed en op het ogenblik 25
meter diep.
Het gat bij Strijenham heeft men ver
leden week kunnen dichten. Hierdoor zal
het grootste deel van Tholen thans leegge-
malen kunnen worden.
Op Walcheren valt de toestand erg mee
en hier zullen de polders spoedig droog
zijn. Kruiningen op Zuid-Beveland zal
moeilijkheden opleveren omdat hier in de
zeedijk drie grote stroomgaten zitten.
Na watersnood dreigt waternood
Bij Kruiningen en Krabbendijke zijn,
naar wij vernemen, bij de buizen der wa
terleiding door de werking en de druk van
het binnengevloeide zeewater uitschurin
gen en onderspoelingen ontstaan, die zeer
ernstig worden beoordeeld. Deze zullen
de watervoorziening van Zuid-Beveland en
een gedeelte van Walcheren onmogelijk
maken als de buizen breken of ernstig
gaan lekken. In allerijl is men begonnen
met het treffen van maatregelen, te weten
het aanbrengen van bekistingen, steenstor
tingen of jukken om de buizen te steunen.
Het Nationaal Rampenfonds had tot gis
teravond een bedrag van 49.5 millioen gul
den aan giften ontvangen voor de slacht
offers van de watersnood.
Het bestuur van het Rampenfonds heeft
gisteren onder voorzitterschap van Prins
Bernhard vergaderd met de Commissaris
sen der Koningin in de provincies Zeeland,
Noord-Brabant, Zuidholland, Noordhoiland
en Friesland, die het bestuur hebben voor
gelicht over de toestand in hun provincies.
Tijdschriften en dagbladen gevraagd
Vele aanvragen komen uit het noodge-
bied binnen bij het lectuurdepöt van het
Rode Kruis om tijdschriften en dagbladen,
waaraan tot nu toe steeds voldaan kon wor
den. Nu is de voorraad vrijwel uitgeput en
daarom verzoekt het Rode Kruis om toe
zending van (liefst actuele) tijdschriften
en dagbladen. Dit kan portvrij geschieden
via de post en wel in pakjes,die niet zwaar
der dan drie kilo zijn en geadresseerd
moeten worden: „Rode Kruis Tijdschriften-
dienst Den Haag".
Onbruikbare kleren worden verkocht
Van de door het Rode Kruis voor de
rampslachtoffers ontvangen kleren is een
bepaald percentage in dusdanige staat, dat
het niet voor uitreiking in aanmerking
komt. Deze artikelen worden verkocht en
de opbrengst zal gestort worden in het
Rampenfonds.
ADVERTENTIE
'n Goede Tip voor deze tijd.
Uw gift zt1 geen liefdadigheid.
Neemt niet te licht
Uw offerplicht.
Voor 't volksdeel, dat zo
zwaar nog lijdt
W(j danken de Hr. B. A. P. te A'dara
voor deze inzending.
tante gierig is. Ze beknibbelt iedereen, be
taalt de dienstboden nauwelijks en laat
haar huis tot puin vervallen. Je kunt nu
wel beweren, dat door goed van haar te
denken, ze misschien ook goed zal worden,
maar we hebben eenvoudig niet. de tijd
om die theorie te bewijzenNeem dus
rustig van mij aan, dat ze een gierige oude
vrouw is, die niemand vrijwillig geld
geeft, maar alleen iets afstaat, wanneer
men haar er toe dwingt.... En als dit
juist is, dan verkeert ze waarschijnlijk
thans in een gevaarlijke positie".
Neill stond op. „Hoe gevaarlijk?" vroeg
hij opeens zakelijk.
„Het is mijn ervaring, dat mensen als
je tante tot een bepaald punt gebracht
kunnen worden, maar dan weerstand gaan
bieden", antwoordde Philip. „Ze gaan dan
tegenstribbelen ende moeilijkheden
beginnen".
„Misschien kan ik vanavond beter niet
bij juffrouw Goodwood gaan eten", merkte
Neill bezorgd op.
„Nee, dat moet je wel doen", zei Philip.
„Ik ga vanavond bij je tante eten en blijf
er logeren om de zaak in de gaten te hou
den"
„Om je de waarheid te zeggen, ben ik
er nogal op gesteld om bij die juffrouw
Goodwood te eten", zei Neill opgelucht.
„Ik heb het gevoel, dat ik erg goed met
haar zal kunnen praten. Ze lijkt me een
eerste klas vrouw".
„Ze behoort tot het ouderwetse degelijke
mensensoort van. een vorige generatie,
waarop de mode van heden gebiedt te
schelden", merkte Philip op.
„De móde...." zei Neill verachtelijk.
„Kom, zullen we Fiona gaan oppikken om
zich klaar te maken, dan nemen we jou
tegelijkertijd mee. Ik heb de auto voor
staan".
HOOFDSTUK 15
Constance was in de hal, toen Philip
aankwam. Ir. de zitkamer van mevrouw
Fincham stond de beste sherry klaar en de
oude vrouw had zich verkleed in een van
haar wonderlijke geklede jurken met een
overdadige garnering van kant en satijn.
Ze scheen opgewonden te zijn. „Na het
eten", had ze met iets van geheimzinnig
heid tot Constance gezegd, „kun je uit
gaan. Ga gerust weg, dan kan ik rustig
met Philip praten". Constance had geknikt
maar zich voorgenomen niét uit te gaan,
doch stilletjes in huis te blijven. Sara zou
bovendien kunnen opbellen en als me
vrouw Fincham in een diepgaand gesprek
met Philip gewikkeld was, zou ze onge
stoord met Sara door de telefoon kunnen
spreken.
Nadat ze mevrouw Fincham in haar
stoel had geïnstalleerd met een glas sher
ry naast zich, had Constance zich geëxcu
seerd en was naar de hal gegaan om Phi
lip op te wachten.
Ze hoorde de auto voorrijden en hem
Neill en Fiona goedendag zeggen. De toe
stand werd er niet prettiger op, gis Neill
en Fiona het zouden volhouden de hele
dag met thuis te komen. Dat zou voor
haar betekenen, dat ze het huis zelfs niet
voor een half uurtje zou kunnen verla
ten
Toen Philip de hal binnenkwam, be
groette ze hem rustig en beleefd en liet
zich niet door zijn spottend lachje van
streek brengen. Er zou, na het avondeten,
geen kans zijn hem alleen te spreken,
vóórdat hij zijn gesprek met mevrouw
Fincham had gehad. En ze moést hem zo
spoedig mogelijk spreken!
Terwijl hij zijn jas uitdeed, deelde ze
hem mede: „Mevrouw Fincham wil na het
eten alleen met je praten. Ze heeft het mij
met de nodige nadruk gezegd, dat ik uit
moest gaan.
Hij trok zijn wenkbrauwen op. „M'n
beste Con, wat dwaas!" zei hij. „Waar zou
je heen moeten?"
„Ja, inderdaad, dat vraag ik me ook af",
zei Constance. „Hoe 't ook zij, dat is niet
belangrijk, ik blijf wel in de buurt van het
huis rondhangen. Maar wat ik zeggen wil
de, is dat ik zelf ook absoluut met jou
moét spreken, hetgeen dus wel niet eer
der mogelijk zal zijn dan nadat mevrouw
Fincham naar bed is gegaan".
Ze had een spottend antwoord ver
wacht, maar in plaats daarvan fronste hij
even en antwoordde ernstig: „Lieve Con,
ik ben geheel tot je beschikking. Ik ge
loof dat je gelijk hebt. Het wordt tijd, dat
jij en ik elkaar begrijpen".
Hij keek haar aan en er was geen spot
lach cm zijn mond, doch een vriendelijke
blik in zijn blauwe ogen, die haar won
derlijk goed deed. Waarom was hij juist op
dit moment nu weer zo onweerstaanbaar
aantrekkelijk, juist nu ze hem vreselijke
dingen te vertellen hadZo onbewogen
mogelijk zei ze: „Ja, ik ben 't met je eens.
Het wordt inderdaad tijd".
Hij trok opnieuw zijn wenkbrauwen op
en er kwam een vaag lachje om zijn
mond. „Het klinkt, alsof je me niet veel
goeds te vertellen hebt, Kon", zei hij
langzaam.
Uit de zitkamer kwam een teken van
mevrouw Finchams ongeduld: ze stompte
met haar stok op de grond om te laten
merken, dat ze Philip gehoord had, en dal
ze hem onmiddellijk bij zich verwachtte
„We kunnen beier naar haar toe gaan",
zei Constance.
„Anders zal ze denken, dat we hier al
lerlei duistere plannen aan 't smeden zijn",
merkte Philip op.
„Ja, daar is ze dwaas en achterdochtig
genoeg voor", gaf Constance toe.
„Daar behoef je helemaal niet dwaas en
achterdochtig voor te zijn", zei Philip. „Als
jij er zó aantrekkelijk als vanavond uit
ziet, kan een man haast niet anders dan
een plannetje met je smeden...."
„Ik zie er precies zo uit, als altijd en
je hebt me vaak genoeg je afkeuring laten
blijken", zei Constance afwijzend.
„Dat is waar", gaf hij toe, „maar het is
me nooit eerder opgevallen, hoe knap je
eigenlijk bent".
Hij stad zijn arm door de hare en voor
dat ze gelegenheid had te protesteren, had
hij haar al in de richting van de zitka
mer geduwd. Ze trok haar arm niet terug.
Het zou te kinderachtig zijn.... en boven
dien gaf zijn arm haar een wonderlijk
warm gevoel, waardoor ze opeens niet
meer opzag tegen de avond, die voor haar
lag.
Mevrouw Fincham bleek zeer ontstemd
te zijn. Er was een rode kleur op haar
wangen en haar ogen schitterden boos. Ze
keek Constance aan en viel uit: „Wat zijn
dat voor manieren: rond te hangen als een
dienstmeisje om een man op te vangen!"
„Con", zei Philip rustig, „laat mij dit
even behandelen. Ik ben in vijf minuten
klaar, kun jij intussen elders even wat
doen?"
Con, Con, Con!" mompelde mevrouw
Fincham.
„Vooruit, schiet op, Con", drong Philip
aan, voordat ze helemaal over haar toeren
raakt".
„Dut lijkt me nü al aardig het geval",
zei Constance koel. En zich tot mevrouw
Fincnam wendend, voegde ze er aan toe:
„Het lijkt me beter dat ik u mijn ontslag
aanbied, mevrouw Fincham. Ik zal morgen
vertrekken".
„Uiistekend, uitstekend", mompelde de
oude vrouw, in Philips richting kijkend.
„Kleine dwaas", zei Philip, terwijl hij
Constance weer bij een arm nam en de ka
mer uit leidde. In de hal voegde hij er
zachtjes aan toe:
(Wordt vervolgd
