Verbeten minderheid overrompelde onderling verdeelde meerderheid VAN NELLE Het Hek van de Dam Vijfjaar geleden: Praag Tweede Kamer wijst heffing voor 's nachts op straat parkeren af HOOGTEZON Agenda voor Haarlem Communisten beschuldigden 12 ministers van „putsch" en volvoerden die zélf ÖfERMOCÈNE V.V.D.-voorkeur voor tweede Technische Hogeschool in Arnhem 3 Charles Chaplin blijft in Zwitserland Voortdurend contact met Moskou Procureur-generaal bij de l loge Raad Nederlandsche Handelmaatschappij Jaarbeurs-affiche Naatjes val Gevaarlijk spel Felle sympathie René Clement naar ons land H. J. MAERTENS N.V. WOENSDAG 25 FEBRUARI 19 53 Charles Chaplin, die al sedert bijna twee maanden in zijn villa te Corsier in het Zwitserse kanton Waadt woont, heeft ver klaard van plan te zijn zich blijvend aan de oevers van het Meer van Genève te vestigen. Hij laat zijn villa "verbouwen en de roerende goederen, die hij onlangs heeft gekocht, uit de Verenigde Staten over komen. (Van onze correspondent in Wenen) Toen Benesj, de leider van de Tsjechische emigranten-regering, in 1943 naar Moskou ging om daar op 12 December met de Sovjet Unie een bondgenootschap te sluiten, geloofde hij in de oprechtheid van Moskou toen het de onafhankelijkheid van de Slavische staten waarborgde. Hij had echter geen rekening gehouden met de commu nist Gottwald, die reeds lang in Moskou vertoefde en heftige critiek had uitgeoefend op het kabinet-Benesj. Gesteund door Moskou eiste Gottwald dat bij de vorming van de aanstaande regering ten minste twee sleutelposities door communisten zouden worden bezet, namelijk Binnenlandse Zaken (politie) en Defensie (leger). Bij de vorming van de eerste na-oorlogse regering in Tsjecho-Slowakije, op 4 April 1945, waren er van de 23 ministers niet twee, maar reeds acht communisten. Bovendien bleken twee zogenaamde „partijloze7' ministers de communisten te steunen, namelijk Fier linger en generaal Svoboda. Op deze wijze kwamen onmiddellijk het gehele politiecorps, het ministerie van propaganda en het leger in handen van de com munisten. Bij de algemene verkiezingen in Mei 1946 behaalden de communisten 36 per cent der stemmen, voornamelijk in de in dustrie-gebieden van Bohemen en Mora- vië. De algemene stemming onder het volk vooral in Slowakije was anti-com munistisch, maar in een langzaam begin nende welvaart meenden velen een af doende waarborg te zien tegen het com munistische gevaar. Begin Juli 1947 besloot de regering (in een tijd, waarin Benesj wegens een be roerte het bed moest houden) deel te nemen aan de Parijse conferentie voor aansluiting bij de landen, die accoord gin gen met het Marshall-plan. De communis ten hadden zich officieel voor het plan Marshall uitgesproken, maar niettemin ging Gottwald naar Moskou om tegen de Praagse plannen te ageren. Weldra werd een Tsjechische delegatie naar Moskou ont boden. Zij werd, onder leiding van Gott wald en Jan Masaryk, door Stalin in audiëntie ontvangen en kreeg te horen dat men onmogelijk bondgenoot van Moskou kon zijn en tegelijk aanhanger van het plan-Marshall. ADVERTENTIE Jhr. tnr. dr. L. H. K. C. van Asch van Wijck volgt tnr. W:J. Berger op Tot procureur-generaal bij de Hoge Raad is benoemd jhr. mr. dr. L. H. K. C. van Asch van Wijck, thans advocaat-generaal bij dit college. Tot advocaat-generaal is benoemd mr. L. P. M. Loeff, thans raads heer in het gerechtshof te Amsterdam. De Hoge Raad zal Vrijdagmiddag in een bijzondere zitting afscheid nemen van de aftredende procureur-generaal, mr. W. J. Berger. En Praag verscheen niet op de Parijse conferentie. Op bevel van Moskou werd dadelijk daarna een decreet afgekondigd, zeggende dat een hervorming van het groot-grond- bezit zou worden doorgevoerd, waardoor automatisch alle bezittingen van boven 50 bunder werden onteigend en tot staats eigendom verklaard. Verzet gebroken Het verzet hiertegen openbaarde zich het sterkst in het landbouwgebied van Slowakije. Daarom werden de leiders van de democratische partij aldaar door pers en radio als reactionnairen aan de kaak gesteld en onmiddellijk afgezet. Op 11 Sep tember 1947 volgde een bomaanslag tegen de minister van Buitenlandse Zaken Ma saryk, de vice-premier Zenkl en de mi nister van Justitie Drtina. De aanslag, die door de schoonzoon van Gottwald, dr. Cepicka, zou zijn voorbereid, mislukte. De schuldigen werden echter vrijgespro ken en de regering achtte het beter er geen ruchtbaarheid aan te geven ook niet toen Cepicka tot minister van Binnenland se Handel werd benoemd. De crypto-communist Fierlinger (de la tere minister voor Kerkelijke aangelegen heden) werd vervolgens als voorzitter van de socialistische partij afgezet en opge volgd door Lauschmann. Terwijl in het verzetsfront de eenheid ontbrak, ontwik kelden de communisten voortdurend een grote activiteit 'en veroorzaakten zij een angstpsychose, vooral onder het gewone werkende volk, door te dreigen met ge vangenis en deportatie naar de mijnen of de „bergwerken", een dreigement, waartoe zij in staat waren omdat Zapotocky als lei der de vakverenigingen beheerste. Op dit tijdstip publiceerde Drtina alle gegevens over de bomaanslag op Masaryk en anderen. Bovendien beschuldigden so cialisten en de Benesj-partij de minister van Binnenlandse Zaken, Nosek, er van dat hij acht niet-communistische commis sarissen van politie had afgezet en alleen communisten in het politie-corps opnam. Nosek werd door de ministerraad ter ver antwoording geroepen, maar hij verscheen niet. Wel verklaarde Gottwald dat Nosek op 20 Februari rekenschap zou afleggen. Verjaardag Nu zich een gesloten verzetsfront scheen te gaan vormen, verscheen op 18 Februari Bij het sluiten van het vriendschapsverdrag met de Sovjet-Unie. Van links naar rechts: Gottwald, de Russische delegatieleden Soeslov, Joedin, en Malenkov, en Slansky, die toen nog secretaris-generaal van de communistische partij was. de vroegere Russische gezant, Zorin, per soonlijk in Praag. Als voorwendsel werd gebruikt, dat hij kwam ter viering van de dertigste verjaardag van het Rode Leger. In werkelijkheid echter trad hij op om de regering te intimideren en de oppositie te breken. Op de voor 20 Februari aangekondigde kabinetszitting versoheen inderdaad Nosek, maar hij verklaarde dat hij geen verande ringen kon aanbrengen in het politie-corps. Daarop maakte de regering een grote fout: twaalf ministers dreigden met aftreden. Gottwald mobiliseerde nu de communisti sche arbeidersbrigades en verklaarde de twaalf ministers tot samenzweerders, die een „reactionr.aire putsch" hadden voorbe reid. Politie en leger waren in handen van de communisten. Nosek gaf alle burge meesters opdracht om alleen de bevelen van de communistische comité's van actie op te volgen. Hij liet de grenzen sluiten, alle radiozenders en redactie-bureaux der niet-communistische bladen bezetten en vooral huiszoeking doorvoeren in alle par tijlokalen en ministeries van de „oppo sitie". Nadat de verzwakte Benesj tot vijfmaal toe de eisen van Gottwald had afgewezen, gaf hij op 25 Februari onder druk toe en erkende de nieuwe regering, bestaande uit twaalf communisten en twaalf „betrouw bare" vertegenwoordigers van andere par tijen. Daarmee was het lot van een demo cratisch en onafhankelijk Tsjecho-Slo wakije bezegeld. Van de communistische ministers zijn de meesten nog in de regering: onder meer ADVERTENTIE RHEUMATIEK... Uw tergende winterkwaal legt 't af tegen de weldadige warmte van de pijnstillende Thermogène. Zapotocky, Gottwald, Siroky, Nosek, Do- lansky, Nejedly, Kopecky en Cepicka. Van de andere vaardig aangepaste par tijen zijn nog gebleven de geëxcommuni- eerde pater Plojhar, generaal Svoboda en Fierlinger. Clementis echter, Gregor, Jan Masaryk en Slansky, die als secretaris-ge neraal der communistische partij bij deze putsch een bijzonder grote rol heeft ge speeld, zijn van het toneel verdwenen. Men kan met grote waarschijnlijkheid aanne men, dat Jan Masaryk niet door zelfmoord is gestorven, maar dat hij werd vermoord. Zijn vader, Thomas Masaryk, de stichter van de eerste Tsjechoslovaakse Republiek, de vroegere afgod van zijn volk, wordt nu ook door de communistische regering voor verrader uitgemaakt. Op de vraag hoe de communisten tegen de overmacht van de andere partijen toch de overhand konden krijgen, ofschoon zij slechts op de steun van slechts een derde van de bevolking konden rekenen, gaven Tsjechische emigranten het volgende ant woord' de staatsgreep van Februari 1948 was alleen mogelijk, omdat de niet-com munistische partijen niet eensgezind, on georganiseerd en afgunstig waren. Mr. D. VSlikker weer commissaris In de te Amsterdam gehouden bijzon dere algemene vergadering van aandeel houders in de Nederlandse Handel-Maat- schappij N.V. werd besloten tot vermeer dering van het aantal commissarisplaatsen met één. Mr. D. U. Stikker, die vroeger deel uitmaakte van de raad van commissa rissen, maar was afgetreden toen hij het ministerschap aanvaardde, werd opnieuw tot commissaris benoemd. De in het verslag over 1951 gememoreer de bijzonder gunstige toestand heeft zich in 1952 niet in alle opzichten voortgezet, zodat met een iets lagere winst rekening moet worden gehouden. Met 50 tegen 16 stemmen heeft de Tweede Kamer gisteren een amcndement-Janssen aanvaard, waardoor de uitzondering, welke de regering in de wijziging van de Mo torrijtuigenbelasting voor de vrijstelling van parkeergeldheffing wilde maken voor het geregeld parkeren 's nachts tussen 24 uur en 5 uur, ongedaan wordt gemaakt. Het recht van parkeergeldheffing voor de gemeente wordt door de aanvaarding van dit amendement uitdrukkelijk beperkt tot de daartoe in het bijzonder ingerichte par keerplaatsen. Minister VandeKieft heeft zich ver geefs verzet tegen dit amendement, waar door naar zijn opvatting de gemeentelijke autonomie te zeer aan banden wordt ge legd. Men waakt zorgvuldig tegen aantas ting van die autonomie en men bepleit ernstig de uitbreiding van het gemeentelijk belastinggebied, zo betoogde de minister, maar nu hier beide in het geding zijn, wil de Kamer beperkingen. De Kamer wenste deze beperkingen in derdaad. Slechts 14 leden van de P. v. d. A. en de heren Romme en Maenen vdn de K.V.P. waren voor de ministeriële argu menten gevoelig. Uiteraard heeft de Kamer zich bij dit debat ook bezig gehouden met de parkeer ruimte-nood, een probleem,dat vooral in de grote steden angstwekkende vormen gaat aannemen. Daarbij komt nog het tekort aan garageruimte. De straten in de grote steden zijn 's nachts parkeerruimten. Maar in vele gemeenten moet voor deze vorm van weggebruiken worden betaald. De heer Ritmeester (V.V.D.) gewaag de in dit opzicht van „uitbuiting van bui tenlanders". De keer Janssen (K.V.P.) noemde de parkeerheffing een verkapte vorm van bedelarij. In tegenstelling tot deze vertogen, waarbij ook de heren Ver kerk (Arb.) en VandeWetering (C.H.) zich wel konden aansluiten, stond Voor de 60ste Internationale Jaarbeurs, welke van 17 t/m 26 Maart te Utrecht wordt gehouden, heeft de kunstenaar Hans Bolleman dit affiche ontworpen. Hij plaat ste de Jaarbeurs „U" met Mercuriushoed in het middelpunt van een cirkel, een krachtige bundeling van lijnen gevormd uit samenvloeiende en weer uiteenlopende stralen. Op symbolische wijze is hiermede de concentratie van vraag en aanbod op de Jaarbeurs in beeld gebracht. Er is ons dezer dagen op een regen achtige middag op de Nieuwedijk iets heerlijks overkomen. En dat was maar goed ook, want het motterde vies en de gladde jongens uit de onrespectabele straten, die op deze pocket-editie van de Kalverstraat uitkomen, hadden nog slechtere rattenhoofdjes dan anders, on danks het feit, dat zij de blik hemel waarts gëricht hadden. Wat was het geval? In de Sint Jacob- straat stond een brandweerauto, hetgeen altijd een mooi ding mag heten. En voorts stonden er brandweermannen op het platte dak, dat gelijkelijk twee ca- fé'tjes, die Kleine Club en Chez Gonny, beschutte. Zou men hieruit afleiden dat er een brand woedde, dan zou men het mis hebben. Die brandweermannen stonden namelijk op dat platte dak een vrouw met voorhamers tegen de benen te slaan. Nu ja, geen echte vrouw natuurlijk. Het was slechts een standbeeld. Het standbeeld Naatje. Naatje van de Dam. Nu ja, niet de echte Naatje natuurlijk, want die is al lang verdwenen, maar de gipsen Naatje, die ter gelegenheid van het Damstad-feest was gecon strueerd, waar zij zo treffend de gang van zaken had gesymboliseerd. Deze gipsen vier meter hoge Naatje nu stond daar op het platte dak, kundig geschoord aan twee dikke staaldraden en tuurde met een starre, ietwat veile glimlach naar de blinde gevel aan de overkant van het smalle straatje. Wat zij daar deed, wist niemand. Waarom zij weg moest al evenmin, al werd de veronderstelling geopperd, dat het rampweer van de eerste Februari ook aan haar niet ongemerkt was voorbij gegaan. In ieder geval moest Naatje om. Dat bleek duidelijk uit de verbeten ijver waarmee de brandweerlieden met zware hamers tegen haar beukten en met zagen op haar rokken lostrokken. Maar Naatje bleek een taaie. Zelfs toen het vlechtwerk van haar crinoline bloot kwam bleef zij veil en ongegeneerd glim lachen, ten hoogste eken wat sidderend bij een nieuwe mokerslag, die weer een stuk gips in de straat deed ploffen. Zelfs toen een brandweerman een ladder legen goed-gecapitonneerde heupen zette en haar een strop om de hals wierp, zonder eerbied voor het brok historie, dat zij vertegenwoordigde, week zij niet opzij. De man zal trouwens nauwelijks ge weten hebben, dat de echte Naatje op de Dam in 1850 door Willem III onthuld was ter herdenking van de Tiendaagse Velttocht tegen de Belgen, die overigens al in 1831 had plaats gegrepen. Men vond het toen al niet meer zo'n goed idee om het beeld nog te plaatsen, maar ja, het ding was besteld. Men vond het niet zo'n mooi beeld ook met z'n acht en vier-kantige brokken hardsteen, een leeuw als een uit zijn krachten gegroeide keffer en die vier meter hoge juffrouw Eendracht, later Naatje Eendracht en nóg later allen maar Naatje geheten. En het werd er niet mooier op, toen het in 1907 een arm verloor, zodat men tenslotte blij was dat men in 1914 kon zingen: Naatje van de Dam die moest verdwijnen voor de electrische tram Men vond het zelfs zo'n lelijk beeld, dat het gevleugelde woord „Het lijkt wel Naatje" er door ontstond. Maar goed, daar hadden ook de Nieuwedijkers geen weet van, die daar zielsvergenoegd stonden te kijken naar het schouwspel van brandweermannen die met drilboren Naatje van haar rok ken ontdeden. De brandweermannen deden daarenboven nog heel gevaarlijk op het smalle dakrandje en hoewel geen snkele Nieuwedijker zou wensen, dat er een brandweerman naar beneden zou vallen, zou er ook geen enkele zijn, die wanneer het tóch moest gebeuren, het zou willen missen. De brandweermannen speelden ove rigens uitstekend het spelletje mee. Zij sloegen zichzelf bereidwillig met een beitel op de tenen en liepen achter uit zonder om te kijken tot de laatste centimeter van de dakrand. En voorts waren zij zov riendelijk niet al te hard van stapel te lopen. Zij haal den er zogezegd uit wat er in zat. Maar tenslotte kwam toch het grote moment dat de alsmaar glimlachende Naatje nog alleen maar op de achterkant van haar wijde rok leunde en dat de twee schoor- lijnen los konden worden gesneden. Nog glinilachte Naatje star en veil, maar niet lang meer. Men trok de tou- ven aan en Naatje wankelde. ^Jen trok harder en toen terwijl iedereen in de straat hoopte, dat zij per ongeluk vóórover in de straat zou vallen, want dat zou een klap geven zeeg zij schuins achterover. Zo viel Naatje. Met een doffe klap, maar moedig tot het laatste. Wijzelve hebben ons daarop het café binnengehaast teneinde enige historische bijzonderheden te vernemen over het geval-Naatje. De forse en niet meer zo jonge dame deelde ons mede, dat zij verheugd was te vernemen, dat die „triefelmadam" eindelijk lag. Maar de huisbaas zou het wel minder waar deren, meende zij. Die huisbaas was namelijk een merkwaardig man, die dol op symbolen was. Na de oorlog had hij zijn huurders hier al gedwongen bezems op het dak te plaatsen, ten teken dat de Duitsers verdreven waren. Daarna had hij een duiventil aan de gevel bevestigd, omdat duiven het symbool van de vrede heten te zijn. En ten slotte had hij Naatje van het Dam- stad-comité overgenomen en haar op het dak van zijn huurders gëpaatst om daarmee symbolisch uit te drukken hoe hij over de tegenwoordige stand van zaken in de wereld dacht. Wij hadden nog graag wat meer his torische bijzonderheden vernomen in dat door rood neon verlichte café. Maar onze opmars naar de wetenschap werd door kruist door een dame aan de bar, die ons vroeg of wij niet tot de feestelijk heid wilden bijdragen door haar een borreltje aan te bieden. Wel dat konden we slecht weigeren. We stegen hierdoor zo snel in de achting dezer dame, die, wanneer zij jong ge trouwd was, best onze mama had kun nen zijn, dat zij ons onmiddellijk be gon aan te spreken met „Lieve schat", am daar mee uitdrukking te geven aan le felle sympathie, die zij eensklaps voor ons had opgevat. En sterker nog, zij kwam met het glaasje rood in de hand met verraderlijke snelheid op dringen, zette zich naast ons en legde toen haar hand op onze knie. Daarop keek ze ons diep aan en zei: „Gesellig hè?" Toen hebben wij tot onze spijt ons gedwongen gezien de enquête te staken en verschrikkelijk hard weg te lopen. Het journalistieke beroep is vol onver- aoedse gevaren. BOEDA. het betoog van de heer H o f s t r a (P.v.d. A.), die het opnam voor de gemeentelijke autonomie en geen aanleiding vond, aan deze parkeergeldheffingen een einde te maken. Minister VandeKieft sprak ook over het schier onoplosbare probleem van het tekort aan parkeerruimte. Hij haalde zelfs „de plaag van de bromfietsen" erbij, maar wat deze met het parkeren te maken heeft bleef wel duister. De minister poogde op de hem eigen wijze de Kamer voor zijn opvattingen te winnen, maar zij wilde niet verder gaan dan de heffing toe te staan voor de bijzonder ingerichte parkeerruim ten. Tweede Technische Hogeschool Een tegen een griepaanval vechtende mi nister C a 1 s heeft het gisteravond tot half elf volgehouden bij het debat over de twee de Technische Hogeschool. Drie sprekers hebben zich gisteren over de kwestie uit gesproken. Ir. Wijffels (K.V.P.) heeft een duidelijke voorkeur voor Eindhoven als plaats van vestiging uitgesproken en zich dus met de regeringsopvatting verenigd. Of hij het standpunt van zijn fractie heeft ver tolkt is daarmede niet gezegd. Mevrouw F o r t a n i e r-D e Wit (V.V. D.) heeft voorkeur uitgesproken voor Arn hem, niet in de laatste plaats op grond van het culturele argument, waaraan de rege ring naar haar mening ten onrechte weinig aandacht heeft geschonken. Zij wees daar bij op het gevaar van uitsluitend technisch denken, waartoe de vestiging in Eindhoven zou kunnen bijdragen. Zij vroeg zich af, of de belangstelling van Eindhovense indu strieën voor de tweede Technische Hoge school zich ook niet zou manifesteren wan neer de school niet in Eindhoven zal wor den gevestigd, maar in Arnhem. Zij infor meerde er naar hoe de minister zich de verdeling van de te verwachten 400 stu denten over drie afdelingen voorstelt, nu in Delft voor deielfde afdelingen nog geen 400 studenten konden worden ingeschreven. De heer W e 11 e r (K.N.P.) tenslotte kon het niet waarderen, dat de regering zich reeds op zo vele punten had vastgelegd. Eindhoven kwam hem niet in alle opzich ten voor een verantwoorde keuze te zijn en hij beval ernstige overweging van Arn hem aan. Donderdag zal dit debat worden voort gezet Crediet aan N.V. De Bary De Kamer heeft voorts zonder hoofdelijke stemming een wijziging van de begroting van Financiën aanvaard, welke beoogt een crediet te verlenen aan de Handelmaat schappij H. Albert de Bary en Co. N.V. De Raad voor het Rechtsherstel heeft de in de bezettingstijd tot stand gekomen transacties tussen de V.V.R.A. en De Bary nietig verklaard. De Bary moet nu aan het Beheersinstituut ruim 21 millioen beta- len.Hierdoor zou de mogelijkheid tot voort zetting van het bedrijf van De Bary, van welks aandelenkapitaal 96 percent in han den van de Staat is overgegaan, ernstig kunnen worden aangetast. Op grond hier van is de Staat rechtstreeks belanghebben de bij het voortbestaan van De Bary als bankinstelling. De Nederlandse première van René Clements nieuwste film, „Verboden spel" (Jeux Interdits), is vastgesteld op Vrijdag 27 Februari a.s. te 8.15 u. in het Tuschins- ky Theater te Amsterdam. Regisseur René Clement heeft het voorne men te kennen gegeven bij de première aanwezig te willen zijn. Hij zal vergezeld worden door de beide kinderen, die de hoofdrollen in deze film vertolken. Het zijn de zesjarige Brigitte Fossey en de elf jarige Georges Poujouly, die begeleid wor den door hun respectieve moeders. In onze filmrubriek van Vrijdag vindt men een uitvoerige beschouwing over „Verboden Spel". ADVERTENTIE VERKOOP en VERHUUR Nassaustraat 5 Haarlem Telef. 15220 WOENSDAG 25 FEBRUARI Protestantenbond, Jacobstraat: Mary Pos, spreekt over „Dwars door Amerika", 8 uur. Concertgebouw. Concert ..Inter Nos", o. 1. v. Jan Booda, 8 uur. Die Raeckse: Muziek- en filmavond met technische vindingen op radio- en gramofoongebied, 8 uur. Begijnhof kapel: Christen Spiritualistisch Centrum „De grotere wereld", genezingsdienst, 8 uur. Luxor: „Don Camillo". 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Storm over Malakka", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. City: „F.BJ.-girl", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Misdaad N.V.", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „D verboden vrucht", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: ,Les enfants du Paradis", 18 jaar, 8.15 uur. Rem brandt: „Botsende hartstochten", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Gratest show on earth", 14 jaar, 8 uur. DONDERDAG 26 FEBRUARI Die Raeckse: Internationale Vereniging Bellamy, filmavond over Nieuw Zeeland 8 uur. Gebouw Lange Veerstraat 16: Vrijmet selarij voor vrouwen en mannen, lezing over doel, en streven, 8 uur. Gebouw St. Bavo- Filmavond over Australië, Canada en Zuid- Afrika, 8 uur. O.R.G.-Centrum, Westerhout- park: Johan van der Woude spreekt over „Via Lissabon", 8 uur. Luxor: „Don Camillo" alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur. City: „F.B.I.-girl"' 18 jaar, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Lido: „Storm over Malakka", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9 15 uur. Spaarne: „Misdaad N. V.", 18 jaar 2 30 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De verboden vrucht", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem brandt: „Botsende hartstochten". 18 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Greatest show on earth", 14 jaar, 2 en 8 uur. Minerva: Les Enfants du Paradis", 18 jaar, 8.15 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1953 | | pagina 5