Na 80 jaar gescheiden charitas
thans de handen ineengeslagen
De vrouw en haar tas
Dit maken we zelf
Noorwegen zvijzi
Tesselschade" Arbeid Adelt
Morele, en financiële steun voor
minvermogende vrouwen
Zittend strijken
Fantasieschortje
Aardappelschillen
en soepbeenderen
AI* ui e li ti I tl.
WOLLEN
SLAAPKAMERFOYERS
ZATERDAG 28 FEBRUARI 1953
10
Wandeling langs de winkelramen
KERKELIJK LEVEN
Verkooplokeal NOTARISHUIS
INBOEDE8.VEIL1NG 17/18 MRT. 1953
Fout van 1841 oorzaak
van grensgeschil
Bezwaren tegen weg
door de duinen
Aardappelen worden
duurder
De ,,Piet Hein" terug uit
de Koreaanse wateren
Dr. E. Heldring afgetreden
als commissaris der KNSM
Suikerfabriek wast
aardappelen
Kapitein Kool van de
Lloyd met pensioen
van ƒ14.50 tot ƒ6250
Kerkelijk Nieuws
oor
cle^O
rouw Weet u wel dat
ff
ff
Enige weken geleden is aan de voorgevel van het pand in de Grote Houtstraat te
Haarlem, waar het depót gevestigd is van „Arbeid Adelt", een nieuw bord ver
schenen met het opschrift „Tesselschade Arbeid Adelt". Op 1 Januari van dit
jaar zijn de twee Algemene Nederlandse Vrouwenverenigingen „Arbeid Adelt" en
„Tesselschade"die tachtig jaar lang gescheiden naast elkaar voor het zelfde doel
hebben gewerkt namelijk: „De verbetering van het lot der on- en minvermogende
beschaafde Nederlandse vrouw", het met elkaar eens geworden en wel met dien
verstande, dat zij voortaan, verenigd in één organisatie „Tesselschade Arbeid
Adelt", samen zullen werken.
En als we dan zo de „geschiedenis
van de vrouw" eens nagaan, ontdekken
we, dat eigenlijk al in 1860 de wens
in de vrouw begon te leven naar zelf
standigheid en het zélf iets presteren
Met name was het mevrouw Storm van
der Chijs, die in dat jaar op een hand-
werktentoonstelling in Amerika ervoer
wat vrouwenhanden eigenlijk wel ver
mogen. Doch voor het tot handelen
kwam, moest er blijkbaar eerst iets ge
beuren, waarbij de vrouw goed wakker
werd geschud en het was dan ook de
Frans-Duitse oorlog in 1871, die de stoot
heeft gegeven tot een daadwerkelijk op
treden van de vrouw. Als eerste was het
toen de voortvarende en actieve Betsy
Perk, die iets toonde van de werkkracht
en -mogelijkheden, die er schuilen in
de vrouw. Zij is de oprichtster van de
oudste Algemene Nederlandse Vrou
wenvereniging „Arbeid Adelt", een
naam die voor zich spreekt en die aan
duidelijkheid niets te wensen overlaat.
En wanneer we bedenken, dat het in
de jaren was, waarin Aletta Jacobs, op
het sterfbed van Thorbecke in 1874 toe
stemming kreeg om als eerste vrou
welijke student voor dokter te gaan
studeren, in de jaren dus, waarin iedere
arbeid voor vrouwen nog een schande
betekende, dan voelen we wel een diep
respect voor de vrouw, die alle valse
en bekrompen ideeën trotseerde en in
de letterlijke zin van het woord de han
den uit de mouwen stak om waar
mogelijk haar medemensen hulp en
steun te bieden in hun moeilijke levens
jaren.
Een hulp, die in hoofdzaak bestond
in het nuttig besteden van de vrije tijd
der vrouwen door middel van hand
werken, hetgeen een belangrijke aan
vulling betekende voor het geringe in
komen van de betrokkenen.
Tweede vereniging
Tijdens het eerste levensjaar der ver
eniging ontstonden er echter al strub
belingen in het bestuur en zo kwam
het, dat de begaafde Jeltje de Bosch
Kemper, eveneens een vrouw met een
sterke wil en een grote begaafdheid,
een tweede vereniging van en voor
vrouwen oprichtte: „Tesselschade", ge
noemd naar de beroemde dochter van
Roemer Visscher, een vereniging, die
zich. voornamelijk bezig, hield met de
hulpverlening in de vorm van oplei
dingen van meisjes, die in het leven
nog haar weg moesten vinden.
Aanvankelijk gaf „Tesselschade" cur
sussen voor huishoudelijke hulp en
kinderjuffrouw, doch toen dergelijke
opleidingen werden overgenomen door
de huishoudscholen en toen ook de be
middeling, die zij verleende bij het te
werk stellen van meisjes in gezinnen
allengs de taak werd van de arbeids-
bureaux, bleef zij naast het werk van.
de zogenaamde depóts hulp verlenen
aan meisjes, die wilden studeren of voor
een typisch vrouwelijk beroep wilden
worden opgeleid en die daartoe om fi
nanciële redenen anders niet in de ge
legenheid zouden zijn. Ook weet deze
vereniging dikwijls door het toekennen
van een studietoelage een studie, die
dreigt te moeten worden afgebroken,
te redden. Zo hebben bijvoorbeeld in
de tijd van 1931-1941 niet minder dan
veertig meisjes dank zij de hulp van
„Tesselschade" hun geliefde studie kun
nen voortzetten en beëindigen en wij
vinden onder hen meesters in de rech
ten, artsen, leraressen, verpleegsters, ja
zelfs een beeldhouwster en een danse
res, die na haar opleiding bij Kurt Jooss
is terecht gekomen en daar momenteel
nog. haar danstalenten kan uitleven.
Uit de aard der zaak wordt er, alvo
rens men er toe overgaat om een meisje
een dergelijke financiële hulp te bieden,
ter dege geïnformeerd in hoeverre de
steun verantwoord is. Niet, dat men
ervan verzekerd wil zijn, dat het studie
geld later terug zal kunnen worden be
taald, want deze eis wordt geenszins
gesteld, doch men wil er wel zo goed
mogelijk van overtuigd zijn, dat het in
derdaad ernst is met de studiewil van
het meisje.
En wanneer we nu eens een kijkje
gaan nemen in de winkel en het depót
van de vereniging, dan kunnen we daar
tot de ontdekking komen, dat er ook
op het gebied van handwerken, schil
deren en dergelijke heel wat wordt ge
presteerd. Neen, het zijn heus niet al
leen maar eenvoudig geborduurde
kleedjes of de bekende smockwerkjes,
die de voorraad in de winkel van „Tes
selschade Arbeid Adelt" uitmaken;
er is een keuze uit allerlei voorwerpen
zoals de talloze gebruiksartikelen van
plastic, beschilderde driepoottafeltjes,
kindergoed, beschilderd glaswerk, ge
heel met de hand geslagen en beschil
derde trommeltjes, enfin te veel om op
te noemen en in ieder geval genoeg voor
een origineel verjaarscadeautje of klei
ne attentie.
Al dit handwerk, dat door nijvere
vrouwenhanden wordt verricht, en dat
voor de vervaardigster ervan niet alleen
een noodzakelijke financiële steun be
tekent, maar evenzeer een morele steun
want door dit werk voelen zij nog
haar nut in de maatschappij wordt
geregeld op bazars en tentoonstellingen
(ook op de Flora zal de vereniging een
stand inrichten) aan het publiek ge
toond en steeds opnieuw blijkt dan weer
hoe groot de belangstelling en waarde
ring zijn voor het fijne handwerk, on
danks het feit, dat er een overvloed be
staat van machinaal geborduurde en
vervaardigde artikelen.
De charitatieve vereniging biedt in
Haarlem aan niet minder dan een vijf
tigtal vrouwen, die om de een of andere
reden een dergelijke bijverdienste drin
gend nodig hebben, werkgelegenheid,
een resultaat, dat ook in niet onbelang
rijke mate door de leden, die de even
or misbare als onzichtbare hulpbron
vormen, mogelijk wordt gemaakt.
Het depót kan zich bovendien nog
met recht beroemen op het praedicaat:
„patroon voor hopeloze zaken". Voor de
moeilijkste en ingewikkeldste stop- en
verstelwerkzaamheden, waarmede men
zelf geen raad weet, kan men hier te
recht. Wilt u zich echter zelf overtuigen
van het grootse werk, dat deze vereni
ging, die als devies „Eik zijn Waarom"
voert, verzet, dan kunt u niet beter
doen dan zelf eens een kijkje te gaan
nemen in de winkel.
J. S.
.u de juiste geur van een nieuw te
kopen parfum het best kunt „beproe
ven" door een druppeltje er van op uw
hand te ruiken? Wanneer parfum in
aanraking komt met de huid krijgt zij
namelijk veelal een andere geur.
....het dagelijks masseren van de
hoofdhuid de bloedsomloop stimuleert,
waardoor de gezondheid en de glans
van het haar gunstig beïnvloed wordt?
.inktvlekken, vetvlekken en velerlei
andere vlekken te verwijderen zijn met
watten, gedrenkt in alcohol?
....wij bij de keuze van de hoed im
mer rekening moeten houden met het
daarbij te dragen toilet: een simpel
pakje kan een excentriek' hoedje ver
dragen, terwijl wij bij een min of meer
bewerkt kledingstuk een zo eenvoudig
mogelijk hoedje dienen te kiezen.
zeep en een zogenaamd synthetisch
wasmiddel nooit tegelijk mogen worden
gebruikt? Beide wasmiddelen missen
dan hun juiste uitwerking.
oude koffievlekken op witte kleed
jes verdwijnen in een waterstofperoxyde
oplossing van 3
ook een kachelborstel van tijd tot
tijd schoongemaakt behoort te worden?
Hiertoe kunt u de borstel eerst uitwrij
ven op een stuk krantenpapier en daar
na weken in lauw water. Vervolgens
kan de borstel gereinigd worden in een
niet te warm sopje. Tijdens het drogen
de borstel met de haren naar boven
leggen!
het geregeld legen van asbakjes
wanneer er in een kamer veel gerookt
wordt, niet alleen een prettige indruk
maakt, maar bovendien overbodige, be
nauwde rooklucht voorkomt?
gedurende het borstelen van het
haar de borstel af en toe schoongeveegd
dient te worden (bijvoorbeeld aan een
handdoek). Anders borstelt u het stof,
dat het éne ogenblik uit het haar is ge
haald, het andere ogenblik weer in het
haar!
suède schoenen langer goed blijven
wanneer u ze geregeld afschuiert met
een rubber borsteltje?
Op de Uitvinders-tentoonstelling in
Central Hall te Londen was deze „strijk-
stoel" te zien, die werd ontworpen door
J. Vickery uit East Croydon in Surrey.
Hij maakt het de vrouwen gemakkelijk
door aan een gewone stoel een strijk
plank te bevestigen, die draaibaar is
om een steel, en hoger of lager kan
worden gesteld. Mejuffrouw Elsie Strin
ger bewijst hier, dat zittend strijken
best gaat.
Tijdens mijn wandeling langs Haar
lems winkelramen heb ik vol bewonde
ring bij een zaak voor lederwaren en
bijouterieën stilgestaan, waar de meest
uiteenlopende tassen waren tentoonge
steld: heel goedkope en heel kostbare,
heel kleine en heel grote, heel gewone
en heel bijzondere. Ze maakten alle een
beschaafde indruk en er was geen enkel
ordinair model bij.
Wij kennen allen het voordeel van
plastic-tassen. Niet alleen dat zij in ver
gelijking met echte leren goedkoop zijn,
het voordeel is bovendien dat zij als ze
stuk gaan onherstelbaar stuk zijn en
meteen weggegooid kunnen worden, ter
wijl een leren tas alleen maar lelijk
wordt. Hoe lang lopen wij niet met een
oud leren tasje onder de arm en grote
twijfel in het harte, of wij het nu al dan
niet zullen af
danken. Derge
lijke twijfelge
dachten kunnen
plastic-hand-
tassen niet op
wekken. Deze
plastic-hand
tassen zijn in
zoveel verschil
lende prijzen
verkrijgbaar en
in zoveel maten
en modellen, dat het te veel wordt ze
afzonderlijk te noemen.
Behalve de plastictasjes, die van ver
net echt leer lijken, kunnen wij bij ons
zomers mantelpakje een tasje nemen
van bamboe. Dat wil zeggen, natuurlijk
is het materiaal weer plastic en geen
echt bamboe. Het tasje bestaat uit twee
vierkante „mandjes" naast elkaar, waar
over één deksel sluit. Zo zijn ook de
raffiatasjes in diverse vormen en kleu
ren heel plezierig om onze zomertoilet-
jes nog wat fleuriger te maken.
Eén tasje in de étalage trok wel bij
zonder mijn aandacht. Het zag er zeer
aantrekkelijk uit, niet alleen door het
artistieke model, ook het materiaal was
iets heel ongewoons. Eerst dacht ik aan
een soort gevlamd hout, toen aan ge
kleurd eboniet. Omdat ik de grondstof
niet kon thuis brengen, ben ik de winkel
ingegaan. Het bleek gemaakt te zijn van
„galaliet". Het galaliet is kunsthoorn,
een hoornachtige stof uit de caseïne van
afgeroomde melk bereid. Het vervangt
been, hoorn, ivoor en celluloid. Het is
prachtig diepbruin gevlamd en glan
zend. Het tasje dat in de étalage stond,
heeft de vorm van een hoog doosje met
lichtgebogen kanten. Het dekseltje sluit
over het hoornen doosje heen. Van bin
nen is het tasje met zijde gevoerd en
stijlvol afgewerkt. Een ander tasje dat
evenzo een zeer gedistingeerde indruk
achterlaat was gemaakt van donkerbeige
nappaleer met een klep van galaliet.
Voor de vrouw, die gewend is naar
schouwburg of concertzaal veel in de tas
mee te nemen, is dit tasje wel practi-
scher dan het „galaliet-doosje"; nappa
geeft mee en galaliet is wel niet kei
maar dan toch hoorn-hard. Galaliet is
nagenoeg onbreekbaar. „Tenzij ge er
met een hamer op gaat slaan", zei de
eigenaar van de zaak. Ik heb hem haas
tig verzekerd dat ik dat zeer zelden
pleeg te doen.
De altijd en overal rokende vrouw
moet nogal eens ervaren dat ze met de
as geen raad weet. Als zij in den ver
volge een „as-doosje" in haar hand
tasje meeneemt, heeft ze nooit meer last
van dit inconveniënt. Het is een elegant
metalen doosje, ongeveer drie centi
meter in het vierkant en nauwelijks één
centimeter hoog. (De kleinste lucifers
doosjes zijn 4y2 bij 3 bij l'/2.) Het dek
seltje is met een scharnier aan het
doosje bevestigd en sluit er goed over
heen, zodat het geen as kan verliezen.
Zelfs is er nog een uitschuifbaar hou-
dertje in gemaakt, waarop de sigaret kan
rusten.
Velen onzer lopen overdag met een
schoudertas. Het enige bezwaar is dat
de riem zo vaak van de schouder af
glijdt. Er zijn schoudertasklemmen die
dit ongerief ondervangen. Zij zijn te
koop in twee soorten. Het ene klemme
tje heeft een rubber ondervlak; daar
op is gemaakt een netjes afgewerkt
metalen haakje, waartussen de riem
geschoven wordt. Het klemmetje wordt
op de schouder gelegd, zo, dat de
haak ligt in de richting van hals
naar schouder. Het rubber geeft niet
mee en daardoor kan de riem niet meer
van de schouder glijden. Bij de andere
schoudertaskiem is het geen rubber
plaatje, waarop de haak is bevestigd,
maar een koperen veiligheidsspeld. Deze
wordt op de schouder in de mantel vast-
gestoken. Dit klemmetje lijkt mij overi
gens een beetje gevaarlijk, want als de
tas zwaar is, zal uitscheuren van het
goed helemaal niet denkbeeldig zijn.
Voor mannen met auto's zag ik nog
een schitterend verjaarsgeschenk. Na
melijk een ringetje voor het autosleu
teltje, waaraan bevestigd een auto
maatje voor dubbeltjes of kwartjes.
Aangezien de meeste autowachten een
kwartje vragen, zou ik een sleutelring
met kwartjesautomaat nemen. Dit me
talen kokertje is aan de bovenkant voor
zien van een veren klepje. Duwt men
het klepje naar beneden, dan komt er
een kwartje naar boven. Heel practisch.
Hiermee is het hinderlijk gegrabbel in
de portemonnaie afgelopen. Ten over
vloede zij nog vermeld dat deze sleutel
ring-kwartjesautomaatjes (helaas) leeg
zijn als men ze koopt. ANNEKE.
Dit practische, vlotte schortje kunnen
we met een klein beetje moeite zelf
/naken en hebben hiervoor nodig 1.60 m
katoen van 80 of 90 cm breed. Een ge
zellig ruitje, afgewerkt met effen sier-
of zigzag band, of een effen glprialin-
nen met een gebloemd bandje als gar
nering zullen heel goed voldoen.
Als we even de patroontjes getekend
hebben leggen we deze op de stof en
knippen alle delen met naad uit. Bo
venaan het hartje komt een naad van
5 cm, hiermee werken we meteen de
bovenkant af. Van de rest stof die we
nu over hebben scheuren we de schou
der- en taillebanden. Voor de schou
derbanden scheuren we 4 repen van
10 cm breed en 50 lang. De tailleband
bestaat uit 4 repen van 5 breed en 90
cm lang. Als we alle delen hebben gaan
we eerst het hartje in elkaar naaien.
Bovenin komt een zoom van 5 cm. Op
het stiksel dat nu zichtbaar is stikken
we een sierbandje. Nu maken we de
schouderbanden aan elkaar, voor iedere
band gebruiken we twee delen van 10
breed en 50 lang en stikken deze aan
elkaar. Nu stikken we het hartje er
tussen, dan volgt het stikken van het
hartje tussen de tailleband. Midden
voor in de tailleband komt een naadje,
de tailleband wordt dus als hij klaar is
180 lang en 5 breed. Als het hartje nu
ook aan de tailleband zit, gaan we het
rokje inrimpelen, de zak op stikken,
alles met sierband afwerken en u zult
eens zien wat een leuk resultaat u hebt.
L.S.
Aardappelschillen en gebruikte soep
beenderen zijn nutteloze zaken voor de
huisvrouw. Zij worden daarom licht
weggegooid, de vuilnisbak in, als een
gebiedende eis van de hygiëne. De huis
vrouw, die zó handelt, voldoet althans
aan deze eis. Maar de omstandigheden
van de na-oorlogsjaren hebben ook in
dit opzicht haar taak breder gemaakt.
Behalve aan de hygiëne moet de huis
vrouw meer dan ooit rekening houden
met de bijzondere eisen, die deze tijd
aan haar stelt. De huisvrouw, die hier
voor begrip toont en die bereid is haar
taak zo groot mogelijke inhoud te geven,
bedenke in dit geval, dat aardappel
schillen een uitstekend en goedkoop
veevoeder vormen en dat afgetrokken
soepbeenderen een onmisbare grondstof
leveren voor de beenderenverwerkende
industrie. In deze tijd zijn met de voe
ding van de veestapel zowel als met de
grondstoffenvoorziening van de industrie
jaarlijks tientallen millioenen guldens
aan deviezen gemoeid. Millioenen gul
dens zouden kunnen worden bespaard
wanneer iedere huisvrouw de schillen
zowel als de beenderen niet in de vuil
nisbak deponeerde, maar aan de schil-
lenophaler meegaf. De huisvrouw, die
ook voor deze kant van haar taak begrip
toont, vervult hiermee tal van wensen.
Zij voorkomt verspilling en bevordert
daarmee het nationaal welzijn, zij ver
groot de bestaansmogelijkheden voor de
schillenophaler en zij doet geen afbreuk
aan de eisen van zindelijkheid, die zij
als beheerster van de keuken doorlo
pend in het oog moet houden. Werpt
daarom de afgekookte soepbeenderen
niet weg.
Bijna honderdveertig jaar geleden werd
in de grondwet van Noorwegen een artikel
opgenomen waarin de Evangelisch-Lu-
therse godsdienst tot staatsgodsdienst werd
verklaard en waarin maatregelen tegen de
Jezuieten en de Joden werden getroffen.
De laatste zijn reeds lang niet meer gel
dig, die tegen de Jezuïeten zullen dat
waarschijnlijk binnenkort niet meer zijn.
Bedriegen de voortekenen namelijk niet
dan zal uit het bewuste artikel van de
grondwet worden doorgestreept het be
paalde omtrent deze aangelegenheid. Het
werd in 1814 in de grondwet opgenomen
en bevatte het volgende: „De Evangeliseh-
Lutherse godsdienst is de staatsgodsdienst;
haar kerk is de enige van staatswege er
kende kerk voor het gehele land. Noren,
die het Luthers geloof belijden, dienen hun
kinderen Luthers op te voeden. Jezuieten
en andere monnikenorden worden niet in
het land geduld. De Joden worden uit het
land gebannen".
Het laatste bepaalde geldt inmiddels
reeds lange tijd niet meer: reeds in 1851
werd het verbod voor de Joden opgeheven.
De aanleiding hiertoe wercl vooral ge
vormd door de actie, die ontketend werd
door de populaire Joodse dichter Hendrik
Wergeland.
Het was toen reeds te voorzien, dat dit
niet de laatste wijziging van het desbetref
fende artikel zou zijn. In 1897 werd er
dan ook weer een verandering in aange
bracht. Toen werden de woorden „en an
dere monnikenorden" geschrapt, het verbod
van de Orde der Jezuieten bleef echter
onverkort gehandhaafd.
Behalve in R.K. kringen had men ook
van de zijde der Lutherse predikanten
belangstelling voor de bewuste bepaling.
Er waren er onder hen, die er uitgespro
ken bezwaren tegen hadden. In 1908, toen
de nationale vergadering der predikanten
zich weer met het verbod bemoeide, werd
een voorstel gedaan een wijziging in de
bestaande toestand aan te brengen. Dit
verkreeg echter slechts een kleine min
derheid van het aantal uitgebrachte stem
men.
Naar het zich laat aanzien is de situatie
binnen de Lutherse kerk thans grondig ge
wijzigd. Er is nog wel verzet tegen de op
heffing van het verbod, maar het staat wel
vast, dat nu een groot aantal leidende fi
guren in het Lutherse kerkelijk leven op
het standpunt staat, dat steun dient te
worden verleend aan het voorstel der re
gering om het verbod voor werkzaamhe
den van de Orde der Jezuieten uit de
grondwet te schrappen. Dit voorstel zal
binnenkort door het Noorse Parlement
worden behandeld. Verschillende bladen
voeren de laatste tijd een pleidooi voor de
opheffing. In sommige artikelen wordt de
bepaling aangeduid als „anti-godsdienstig,
tegen de geloofsvrijheid indruisend".
Een van de meest vooraanstaande pleit
bezorgers in het land is de vroegere pri
maat der Noorse Lutherse Kerk, bisschop
Berggrav, die op zijn beurt weer veel steun
ondervindt bij het verkondigen van zijn
mening van bisschop Schjelderup van
Hamer.
Men neemt over het algemeen aan dat
de nationale predikanten-vergadering het
regeringsvoorstel zal steunen.
ADVERTENTIE
Dir W. N. WOLTER1NK
Bilderdiikstraat bij de Zijlweg
Haarlem Tel. (K2500) 11928
inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen Eigen afhaaldienst
Enige weken geleden kocht een Belgi
sche koopman negen woningen, gelegen in
het gehucht Zondereigen nabij Baarle-
Nassau. De man meende en hij had
daar een bevestiging van, afgegeven door
een departement te Brussel dat de hui
zen in een Belgische enclave lagen. Hij
bracht er dan ook de bewoners van de hui
zen van in kennis, dat hij voortaan de huur
in francs zou innen. Hij bepaalde de huur
volgens Belgische maatstaven, waardoor zij
vier keer zo hoog werd als de huidige Ne
derlandse huur. Er waren nog enkele an
dere moeilijkheden want een van de huur
ders is raadslid van Baarle-Nassau. Maar
volgens de nieuwe huiseigenaar zou Zon
dereigen onder de Belgische gemeente
Baarle-Nassau ressorteren, zodat het
raadslid zou moeten - bedanken, omdat hij
niet alleen niet in eigen gemeente, maar
zelfs in een ander land woont.
De nieuwe huiseigenaar had evenwel
vergeten om de historie te raadplegen. In
1841 is de grensregeling Baarle-Nassau tot
stand gekomen. Deze is toen opgenomen
in de grenserkenning tussen Nederland en
België, maar dit blijkt niet foutloos te zijn
gebeurd. Zondereigen was in het originele
document bij de Nederlandse gemeente
Baarle-Nassau ingedeeld. In de afschriften
had men er Baarle-Hertog van gemaakt.
Dat is de oorzaak dat er in België kaarten
bestaan waarop Zondereigen als Belgisch
gebied is aangegeven.
De bewoners van Zondereigen wachten
nu of de overheid deze fout zal verbeteren.
De Contact-commissie voor Natuur- en
Landschapsbescherming en de Algemene
Vereniging voor Natuurbescherming voor
's Gravenhage hebben ernstige bezwaren
geopperd tegen de plannen voor de aanleg
van een provinciale weg van Den Haag
naar de grens van Noordholland. Deze be
zwaren zijn-kenbaar gemaakt in adressen
aan Gedeputeerde Staten van Zuidholland
en aan het gemeentebestuur van Den Haag.
De adressanten merken op, dat bij door
snijding van het duincomplex tussen de be
bouwing van Wassenaar en de duinen van
de Haagse waterleiding een belangrijk re
creatiegebied verloren gaat. Voorts wordt
gewezen op de noodzaak aantasting van het
duingebied te vermijden met het oog op de
drinkwatervoorziening. De adressanten
vragen zich af of de geprojecteerde weg
inderdaad noodzakelijk is ter ontlasting van
de hoofdweg over Wassenaar en of deze
ontlasting niet zal worden verkregen wan
neer de weg van Burgerveen in de richting
Rotterdam zal worden aangelegd, waardoor
het verkeer dat voor Rotterdam en verder
is bestemd, niet meer via Den Haag zal
worden geleid.
Volledigheidshalve zij nog vermeld, dat
Noorwegen slechts weinig Rooms-Katho-
lieken telt. Destijds, in 1814, was hun aan
tal al heel gering, waardoor het bedoelde
artikel jarenlang eigenlijk niet veel meer
was dan een dode letter.
Thans telt het land waarschijnlijk nog
niet meer dan een 4 a 5000 R.Kathol!eken.
Hun invloed in het openbare leven is
groeiend. In Oslo meent men in R.K. krin
gen, dat de opheffing van het Jezuieten-
verbod er toe zal leiden, dat men in staat
zal zijn een meer juiste kijk te krijgen
op het R.-Katholicisme dan men thans
heeft. Aan dit laatste zo zegt men
mankeert nogal het een en ander.
Rechten van de Mens
Dat artikel 2 van hun grondwet de No
ren wel eens moeilijkheden heeft opgele
verd bleek nog slechts een goed jaar terug.
Bij de ondertekening van de Verklaring
van de Rechten van de Mens in Straats
burg moest Noorwegen in November 1951
hierdoor een voorbehoud maken. Het zal
duidelijk zijn, dat hierover in het land
zo het een en ander te doen is geweest. In
het gehele land ontstond een levendige dis
cussie over de vragen, die verband houden
met de vrijheid van godsdienst. Vragen,
waarover de eeuwen door in vele landen
reeds is gediscussieerd. In Noorwegen zal
deze vrijheid nu wel aan alle groeperin
gen worden gegarandeerd.
ADVERTENTIE
Indien Uw huid arm en schraal is,
niet soepel en zuiver, brengt PUROL
al de gewenstè verbeteringen.
In Maart gelden voor consumptie
aardappelen maximum verkoopprijzen, wel
ke 50 cent per 100 kg. hoger zijn dan die
welke gedurende Februari golden. De
maximum-consumentenprijs bedraagt dan
18.5 cent per kg. voor klei-aardappelen en
16.5 cent per kg voor zandaardappelen.
Voor April zijn deze prijzen 19 en 17 cent,
voor Mei 19,5 en 17,5 cent en na 31 Mei 20
en 18 cent per kg. De stijging in prijs is
het gevolg van het vorderen van het sei
zoen.
Na een jaar lang deel te hebben uitge
maakt van de zeestrijdkrachten van de
U.N.O. in de Koreaanse wateren wordt
Hr. Ms. tordepobootjager Piet Hein, onder
bevel van kapitein-luitenant ter zee A. H.
W. von Freijtag Drabbe, in de avond van
Dinsdag 3 Maart ter rede van Den Helder
verwacht.
Het schip zal Woensdagochtend 4 Maart
omstreeks halfelf afmeren in de haven van
Nieuwediep.
Na meer dan vijftig jaar zijn krachten
te hebben gegeven aan de Koninklijke Ne
derlandse Stoomboot-Maatschappij n.v.
heeft dr. Ernst Heldring, oud-directeur
der vennootschap, besloten op medisch
advies af te treden als lid van de raad van
commissarissen. De heer G. H. Crone, de
voorzitter van deze raad, die dit meedeel
de in de Vrijdag gehouden jaarvergade
ring, noemde dr. Heldring een pionier van
de scheepvaart, aan wie de bloei van de
K.N.M.S. te danken is.
De grote hoeveelheden aardappelen, die
thans uit het rampgebied komen, zitten zo
vol slik en klei dat zij eerst gereinigd moe
ten worden. Dit gebeurt nu op de suiker
fabriek Wittouck te Breda. De aardappelen
zijn voor het grootste gedeelte bestemd
voor export. Veel er van gaat naar Duits
land en Frankrijk. Een deel wordt opge
slagen in een koelhuis in Breda.
Vrijdag kwam het oudste schip van de
Lloydvloot, de „Kedoe" voor de 125ste keer
uit Indonesië te Rotterdam aan.
Het m.s. „Mataram" vertrok voor de 12e
keer van de Lloydkade naar Indonesië met
ditmaal als gezagvoerder kapitein W. M.
C. R. Evers, die na ruim drie jaren het
commando op de „Modjokerto" te hebben
gevoerd, is overgeplaatst op de „Mataram",
als opvolger van kapitein A. Kool te Was
senaar.
Kapitein Kool is na 37 jaar in dienst van
de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd te
hebben gevaren, met pensioen gegaan.
ADVERTENTIE
'n rijke keus uit de nieuwste dessins,
in pracht kwaliteiten, alle maten en
direct uit voorraad
bij
Kruisstraat 23
Tel. 16777
1AAAAAAAAAAAAAAAJ
Geref. gemeenten
Bedankt voor Vlaardingen H. Ligtenberg
te Rotterdam-W.
Ned. Ilerv. kerk
Beroepen te Tange-Alteveer (toez.) A.
W. Kranenburg, cand. te IJsselmonde.
Benoemd tot vicaris te Renkum A. Th.
Rothfusz, cand. te Delft.
Aangenomen naar Kuinre M. C. Don,
vicaris te Watergraafsmeer.
Gcrcf. kerken
Tweetal te Ermelo J. Z. Potjer te Maas
land en K. A. Schippers te Sibculo-Kloos-
terhaar-
