IJmuider Courant | 1953 | 9 maart 1953 | pagina 3

Burgemeester van Stellendam zag in de
Haringhaven „zijn" dijkwerkershötel

Vele IJmuidenaren bewezen
Gerrit Visser de laatste eer

Motordrijver F. Varkevisser was
bij menige schipbreuk te vinden

Visserij-varia

Havenberichten

Nieuwe Openbare School
aan Gijzenveltplantsoen

Gemeente Velsen plaatst
wegwijzers

Gemeentebureau in
Cultureel Gebouw

MAANDAG 9 MAART 1953

7

„Er kart een kater mee bezworen worden"

OLD CLOTHES NEW

Wethouder W. F. Visser
weer P. v. d. A.-lijstaan-
voerder

Boksdemonstraties voor
scholieren

Oprichting van softball-
afdeling „Rooswijk"
opgeschort

Velsen klopt GVO

Redder met vervroegd pensioen

„Geef mij de Neeltje maar"

Later ging het wel" f

Met aanduiding „Westerveld"
en „Ruïne van Brederode"

Zieke stuurman van
boord gehaald

DEM verslaat Kinheim

De mannenmaatschappij van Stellendam, het vissersplaatsje op Goeree-Overflakkee
heeft Zaterdagavond uit de mond van haar burgemeester J. Baron van Knobels-
dorff kunnen horen, wat er in de Haringhaven van IJmuiden gereed ligt: een aak,
die binnen de twee weken werd omgebouwd tot een drijvend „dükwerkershötel" en
en die Dinsdag of Woensdag achter een sleepbootje de reis naar het verdronken dorp
gaat aanvaarden om de dijkwerkers, die daar nu nog opgepropt liggen in de weinige
bewoonbare huizen een sober maar gerieflijk onderkomen te verschaffen. Daarna
gaat het schip naar andere oorden voor hetzelfde doel. Burgemeester Knobelsdorff is
Zaterdagmiddag namelijk met zijn vrouw in IJmuiden wezen kijken, waar een ver
genoegde Velsense ambtgenoot, vergezeld van zijn directeur van Openbare Werken,
ir. D. N. Dammers, hem het schip heeft laten zien. Dat zal nog deze week zeventig
tot tachtig werkers aan de dijk aan een kooi, een kleerkast, een warme douche en wat
ontspanning gaan helpen.

Dat was het cadeau van Velsen na de
ramp, een geschenk, even spontaan ge
geven als de vijftigduizend gulden, die de
raad uittrok voor de hulp aan Stellendam
,:n al is de adoptie van deze plaats door
Velsen niet gegaan, zoals men dat hier wel
had gewenst, de aak komt er toch en ze
zal naar het opgetogen gezicht van
Stellendams burgemeester te oordelen
meer dan welkom zijn-

Weer kinderen en lammetjes

In een gehuurde auto want de zijne is
bij de stormvloed reddeloos ondergespoeld
is de heer Van Knobelsdorff naar Vel
sen gekomen, waar burgemeester mr. M.
M. Kwint met zijn vrouw hem en zijn
echtgenote het schip hebben laten zien. De
grote, bijzonder geslaagde recreatiezaal in
het voorschip, waarin een bibliotheek, een
radio en diverse gezelschapsspelen worden
meegenomen en waarvoor het meubilair al
klaar staat, de slaapzalen in de achteruit
niet voor iedere gast een eigen kleerkast
en een gerieflijke slaapplaats en de op
bouw aan dek met haar olie- en water
tanks, waardoor het schip zo goed als on
afhankelijk wordt van de wal, („Maar we
hebben weer stroom", zei de burgemeester
van Stellendam ter geruststelling) maken
van deze aak, die de naam draagt „Thilant
II" een volslagen hotel, al zal het wat
moeite kosten de schoenen 's morgens bui
ten de deur en gepoetst te krijgen.

„U moest eens weten, hoe blij we er mee
zijn", verzuchtte de burgemeestersvrouw,
„want hieraan is wel het allermeest ge
brek. Onze gemeente een eenheid vormend
met Goederede, heeft ontzaglijk geleden
van de ramp zoals uit het nog steeds niet
definitief bekende dodencijfer wel is af te
leiden en als ik de situatie van dit mo
ment zou moeten omschrijven, dan zou ik
baar haast een „kater" willen noemen
'■en kater na het ontwaken uit de spanning
.emidden van een hopeloze chaos".

En dan vertelt deze jonge vrouw, die
Het als geboren Voorburgse zeker niet ge
makkelijk heeft op Goeree, hoe het water
is gekomen over de dijken en hoe het drie
meter boven de polderdijken stond. In de
diepte lagen de huizen.

„Er zijn nog geen vrouwen en kinderen
in Stellendam teruggekeerd en op onze
reis naar Velsen was het haast een vreug
de, weer kinderen te zien en lammetjes in
de wei, ja zelfs om gewone, eerlijke klei te
zien, klei, die bij ons diep onder het in
vretende zout van de Noordzee ligt bedol
ven. Ik heb nooit geweten, dat zout water

ADVERTENTIE

Uw kleding binnen één dag gereed

Koningsplein 10 Tel 4086

De vraag, die velen heeft bezig gehou
den of de heer W. F. Visser, ondanks vroe
gere uitlatingen en mede naar aanleiding
van zijn leeftijd, ophieuw lijstaanvoerder
van de Partij van de Arbeid zou worden
bij de komende gemeenteraadsverkiezin
gen heeft een antwoord gekregen in de
vorm van de voorlopige groslijst.

Er mag worden verwacht, dat de hui
dige wethouder van Openbare Werken en
Volkshuisvesting zijn plaats in de nieuwe
Velsense raad voor de Romende zittings
periode weer zal gaan innemen.

Zeker is echter, dat twee thans zittende
raadsleden na de verkiezingen niet zullen
terugkeren: de heren A. Boersma en een
nog onbekende. Ook de heer H. Andrea,
die op de groslijst een zodanige plaats in
neemt, dat zijn herverkiezing niet kan
worden verwacht tenzij dat door voor
keurstemming gebeurt zal waarschijn
lijk niet in de raad terugkeren.

De voorlopige groslijst is samengesteld
uit:

1 W. F. Visser, 2 R. Verbeek, 3 A. J.
van Leusen, 4 H. de Boer, 5 J. de Groot,
6 C. L. van Wielink-Klimp, 7 A. M. Dis-
selköter, 8 J. van Os van den Abelen, 9
M. van Loo, 10 A. Tabernal, 11 J. J. Hart
man, 12 K. H. Marks, 13 L. van Hameien,
14 W. D. Wiljouw, 15 W. Snoek-Gabel,
16 J. Visser, 17 H. Andrea, 18 G. Dekker,
19 E. Sanders, 20 J. Woltman, 21 H. G.
Goossens, 22 J. Fontijn, 23 H. A. Hoefman,
24 J. van der Harst-Retz, 25 J. F. E. de
Jong.

Zaterdagmiddag hebben jeugdleden van
de IJmuidense boksclub „de Ring" voor
leerlingen van de middelbare scholen, de
Nijverheidsschool en Rijks HBS in de Van
Ossendorpschool aan de Lemairestraat een
boksdemonstratie gegeven. Dit geschiedde
op initiatief van de leraar in lichamelijke
opvoeding van de Nijverheidsschool, de
heer J. J. Roosenstein en de instructeur
van „de Ring" de heer B. Böhm. Bij vol
doende belangstelling zal voortaan iedere
Zaterdagmiddag gelegenheid gegeven wor
den aan scholieren om tegen een geringe
vergoeding een partijtje te boksen, waarbij
de heer Böhm dan zal toezien dat dit vol
gens de regels geschiedt.

Zaterdagmiddag heeft de wedstrijd Ne-
derland-Denemarken de jeugd blijkbaar
aan de radio gekluisterd, zódat het geringe
aantal belangstellenden bij de demonstra
tie opvallend was.

„Mochten er nog ouders zijn die in bok
sen niets anders zien dan „afslachten", dan
móeten zij op een Zaterdagmiddag maar
eens komen kijken", zei ons de heer Böhm.

zo gemeen was. Het carter van mijn man's
auto kon je tussen je handen verpulveren,
nadat de restanten op het droge kwamen.
En in het dorp was een paar weken gele
den een nieuwe kruidenierswinkel ge
opend. De baas is nu teruggekeerd. Wat al
leen al in die zaak als een troosteloze chaos
voor de dag kwam, is niet te beschrijven.

We hebben de koelkast met vlees open
zien gaan.

Nog steeds staat het water over de lan
den rond Stellendam en Ouddorp en al is
de weg tussen deze beide plaatsjes droog
gevallen, de toestand is nog verre van ple
zierig en met elke hoge waterstand vreet
het zout verder aan huis en hof. In de
ruïnes proberen mensen de restanten van
hun bezittingen te 'redden en daar moet
dan tegen opgetreden worden, al is het
met bloedend hart, want die halfver-
woeste woningen zijn levensgevaarlijk.

In die troosteloosheid werken de man
nen aan de dijken en het lijkt soms een
hopeloze strijd tegen het voortdurend ver
der schurende water. Een thuis is er niet
en op den duur kan het moreel van deze
dijkwerkers daar beslist niet tegen.

Daarom is dat schip van Velsen zo
broodnodig.

De dokter van Stellendam heeft al aan
geboden, films te draaien in de recreatie
zaal en er gaan uit Velsen wollen sokken
mee, gramofoonplaten werden niet verge
ten en in de bovenbouw van de aak wach
ten drie douche-cellen op hun klanten.

Burgemeester Van Knobelsdorff heeft
het thuis kunnen vertellen.

Deze week kan de kater bezworen zijn.

Het voornemen van de honkbalclub
„Rooswijk" om Zaterdagavond in het
sportpaviljoen „Watervliet" tot de oprich
ting van een softball-afdeling voor dames
te komen, moest warden opgeschort, hoe
wel een aantal belangstellenden zijn in
stemming hiermede had betuigd.

Wegens onnaspeurlijke redenen was het
getal aanwezigen, ondanks talrijke ver
spreide circulaires onder verschillende
sportverenigingen, zo gering, dat van de
officiële oprichting voorlopig moest wor
den afgezien en deze dus tot latere datum
werd opgeschort.

G.V.O. gaf Velsen goed partij maar was
toch duidelijk de mindere. In de eerste
helft kon de thuisclub slechts éénmaal
tot scoren komen. Het was v. d. Ende die
uit een voorzet van Bakkum Velsen de
leiding gaf. Deze voorsprong bleef tot een
kwartier voor het einde behouden. Toen
werd het overwicht van Velsen voor G.V.O.
te machtig en in korte tijd scoorde Timmer
twee fraaie doelpunten, waardoor de stand
op drienul kwam. Wel sloeg G.V.O. nog
even terug maar niet krachtig genoeg en
toen in de laatste ogenblikken Velsen er
nog eens tussen uit trok was het Tromp
die de viernul overwinning van zijn club
tot 'een feit maakte.

Burgemeester J. baron van Knobelsdorff, van Stellendam en Goederede, heeft een
bezoek gebracht in IJmuiden aan de woonaak „Thillant II". Stellendams burgemeester
in gezelschap van burgemeester Kwint van Velsen op de „Thillant II".

Onder zeer grote belangstelling is het
stoffelijk overschot van de matroos Gerrit
Visser, een van de opvarenden van de
Catharina Duyvis, Zaterdagmiddag ten
grave gedragen. De roep van een eenzame
meeuw was de enige klank die daar in de
middag doordrong tot al die mensen op de
met stille en natte bomen omgeven be
graafplaats. Aan de Trawlerkade waren
van enkele loggers en een kotter de vlag
jes half van top gehesen, op het gebouw
van de Centrale Bond hing het rood wit
en blauw halfstok. IJmuiden bewees een
van de mannen uit de vissersgemeenschap
de laatste eer.

Langzaam, heel langzaam was de stoet
van vijf auto's en de lange rij van familie
leden uit de Jan Hartogstraat door de
plaats getrokken. Naast de lijkauto hepen
matrozen van de visserij, die op de be
graafplaats de kist naar de groeve droe
gen, waar Gerrit Visser zijn laatste rust
plaats zou vinden. Burgemeester mr.
M. M. Kwint, ds. J. van de Berg, de wet
houders H. de Boer en F. J. Strijbosch,
directie van de VEM en vele afgevaar
digden uit visserijkringen sloten zich aan
bij de rij van familieleden.

Als eerste sprak de heer J. Jimmink
namens directie en medewerkers van de
VEM. „Voor deze familie is de spanning
thans geheel opgeheven omdat het stoffe
lijk overschot van Gerrit Visser, die altijd
opgewekt naar zee ging om voor het gezin
het brood te verdienen, thans aan de aarde
kan worden toevertrouwd. Het is een eer
ste zichtbaar bewijs van de ramp. Hij was
zeer gezien bij onze maatschappij en daar
om is het met leedwezen dat wij hier staan
om afscheid te nemen''.

Na een laatste groet en woorden van
troost tot de familie kwam de heer J. Ko
ning als vertegenwoordiger van de O.V.B.
naar voren. Het viel hem, als zo vele an
deren, zwaar om hier aan het graf te staan

HOEVEEL KEER DE HEER F. VARKEVISSER, Marconistraat 12 en motordrijver
van de reddingboot „Neeltje Jacoba", de woedende zee is opgevaren weet hij
echt nipt te vertellen. Hoeveel mensen hij met Jaap van der Meulen en die andere
dapperen van de Neeltje uit schipbreuken heeft gered.... ach wat doet het er toe.
Woensdag zullen de commissie van de Kon. N.Z.H.R.M. en zijn kameraden afscheid
van hem nemen als motordrijver van de reddingboot. Dat zal gebeuren in hotel
Augusta, 's middags om half vier, en dan zal meneer De Booy van de Reddingmaat
schappij vast wel vertellen hoeveel tochten mensen en médaillles het zijn geweest.
Daar in Amsterdam houden ze er een boekhouding van bij maar als redder begin je
niet aan zo iets. Floor Varkevisser zal dat zeldzame bootje, zoals hij het noemt,
moeten verlaten. Het ging niet langer meer in de bedompte en enge ruimte van de
machinekamer van de Neeltje. De gezondheidstoestand hij liep bij de redding van
de bemanning van de Lotte Skou een zenuwschok op noopte hem een besluit
te nemen, een hard besluit, dat hem nog steeds een weinig spijt. „Maar als je je aan
boord van een boot als de Neeltje niet voor de volle honderd procent kan geven moet
je er mee op houden", is zijn mening.

Van zijn negende jaar af heeft Varke
visser, een geboren Katwijker, over kalme
en boze zeeën gevaren. Eerst op de log
gers en een jaartje op het hospitaal-kerk
schip de Hoop „hij vaart nog steeds
hè"'en toen ze hem kwamen vragen
of hij iets voor de reddingboot voelde heeft
hij toegehapt. Dat leek hem wel te liggen
en zo kwam hij op 1 October 1929 voor
de eerste maal voor in de rapporten van
de N.Z.H.R.M. De Neeltje was toen nog in
aanbouw en omdat na de ramp met de
„Salento" wel was gebleken dat een mo
tor-reddingboot in IJmuiden eerste eis was,
kwam Mees Toxopeus met zijn boot de
„Insulinde" naar de Vissershaven. Nesen
maanden lang voer Varkevisser op het
scheepje uit Oostmahorn en hierbij leerde
hij de schipper van thans, Jaap van der
Meulen, kennen. In Juli 1930 werd de
Neeltje Jacoba in dienst gesteld met Schip
per B. J. A. Kramer en stuurman J. van
der Meulen op de brug en motordrijver F.
Varkevisser beneden bij de twee moto
ren. Als er nu toch een schip op de ban
ken moest lopen, moest het maar bij
IJmuiden zijn, want de Neeltje en haar
wakkere bemanning zouden het nu wel kla
ren.

Mooiste en zwaarste

Er kwamen vele schepen in nood voor
IJmuiden maar telkens weer wisten zij de
gretige zee haar prooi te ontrukken. De
mooiste redding die Varkevisser heeft
meegemaakt was die op 9 Februari 1948
van de Lotte Skou, een Deens stoomschip.
Waarom is een redding nog mooi te noe
men. „Wel", zei de vierenvijftig-jarige
Varkevisser ons, „we waren precies op
tijd toen het schip zonk. Met de Sandtoexg
was dat ook zo".

„De Sandberg, die coaster?"

„Ja, net, negen van de tien haalden we
er af. Op Sinterklaasdag in- 1949. Een
sloeg er overboord. Als je geroepen wordt
zie je eigenlijk geen gevaar, je hebt een
doel voor ogen, maar het gebeurt zo veel
dat je mot zoeken. Dat zijn de zwaarste
tochten zij stormweer en als je er dan bij
komt en die Italianen stappen over op
een sleper, nou, geleuf me, dan zeg je ook
wel es wat, heee".

De gouden medaille van de reddingmaat
schappij werd de bemanning van de Neel
tje overhandigd voor de redding met de
Metamorohoisis. Dertig man haalden ze er
af en Varkevisser vond dat wel de
zwaarste redding die hij heeft beleefd.
Meer wordt er niet van verteld. Lees dan
het journaal van de reddingboot er maar
op na:

„Om 0510 bericht van de kustwacht dat
Grieks stoomschip achter de Noordpier
was gestrand. Onmiddellijk vertrokken,
oliestortend naar lager wal gegaan en
daar gedraaid. Tussen 0600 en 0700 volk
van boord gehaald en 0715 aan wal ge
zet".

Dat was die Griek, de Metamorphosis.
Zeer sober verteld en toch de zwaarste. En
als je dan vraagt of ze wel eens bang zijn
geweest hoor je dat je daar geen tijd voor
hebt in stormweer. Zij doen hun werk en
daarmee uit.

Mooi scheepje

Al die jaren heeft Varkevisser als mo
tordrijver gevaren en hij kreeg er na een
bepaald aantal dienstjaren de grote zilve
ren medaille, verbonden aan de Orde van
Oranje Nassau, voor.

Het is daar wel benauwd werken bij de
motoren. Dat je niets van het werk op zee
ziet, vond hij niet zo erg. Wanneer ze bij
een redding in actie waren kwam de mo
tordrijver toch ook wel aan dek. Maar
toen in Maart stuurman Koper over boord
sloeg was het in de machinekamer ook
even mis. De motor sloeg af. Het was een
slechte zee en

„Ik zat op de koppeling en we kwamen
zo scheef en plat te liggen dat we tegen de
huid werden geslingerd. Het water liep de
carter uit. De uitlaat had een slok geno
men en toen sloeg die motor af. Geef hem
maar olie riep ik. Het was damp en stank
beneden en de Neeltje was niet zo gauw
op de zee te krijgen met een draaiende
motor. Toen kwam die andere ook weer op
gang na wat gepoer. We hadden 'm toen
gauw te pakken, die stuur. Je hebt altijd
wat anders met die Neel".

Het is begrijpelijk dat de bemanning van
de Neeltje een hecht team heeft gevormd.
Dirk de Koning vaart nu zo lang in de
plaats van Varkevisser want hij is met
het stijve been, dat hij opliep toen een van
de mensen van de Lotte Skou tussen de
Neeltje en het eigen schip viel, een half
jaartje thuis geweest. De zoon van Var
kevisser, Jaap, vaart nu ook af en toe als
plaatsvervanger mee. Wie weet.

Varkevisser is van de Neeltje gaan hou
den en hij had nog graag een paar jaartjes
tot zijn zestigste aan boord willen zitten,
ondanks het feit, dat je voor een redding
boot alles moet laten. Wanneer er een ver
jaardag was bij familie en er hing geen te
lefoon in de buurt, dan konden ze er op
rekenen dat hij niet kwam. En zelfs ging
hij maar liever niet naar de bioscoop want
heeft de directrice het laatst piet vertikt

OOOOOOOOOOOCXXXXXXXXXXXXJOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOO.

De echtgenote van de heer F. Varke-
visser, de motordrijver van de redding-
boot „Neeltje Jacoba", kwam er tijdens I
het gesprek tussen ons en haar man
maar heel eveii bij. staan. Zë moest een
paar kopjes uit de kast hebben want j
haar dochter zou voor een teugje koffie j
zorgen.

Wat zij er nu wel van vond toen haar j
man van „de Hoop" overstapte naar de
reddingboot?

„Met jonge kinderen is het eerst wel
een beetje angstig en niet zo plezierig,
maar de heer Oud u weet wel van
de commissie stelde ons altijd gerust
en vertelde precies wat er buiten aan
de hand was. Hij was een hele steun.
Later dorst ik nooit naar de radio te
luisteren. Je hoorde dan alles dadelijk
en direct en ook wanneer het fout ging.
En dat wilde ik liever niet. Nee, in het
begin viel het niet mee, maar als de
kinderen groter worden gaat het best".
Eén keer is mevrouw Varkevisser naar
de kant gegaan om de „Neeltje" na een
tocht' te zien binnenkomen. Dat was
i met de „Metamorphosis". Ze zag toen
een neger, o zo dankbaar dat hij was
gered. Die man kneep de handen steeds
in elkaar. En hij zei: „Good luck", al
maar Good luck".

Toen begreep mevrouw Varkevisser
nog beter, wat het wil zegen, dat je
man op de reddingboot vaart.

iemand uit de zaal te roepen die dringend
moest komen bij bet loodswezen. Toen is
de politie gekomen. Dag en nacht ben
je in dienst van het bootie en dat kunnen
velen niet begrijpen. Als er gevaren moet
worden springt het hele gezin bij. Voor de
vrouw is elke reddingtocht de zwaarste
opgave maar wanneer vader werd gebeld
hij zat dan meestal al in de kleren
zette de zoon de fiets klaar, de anderen
sneden gauw wat brood, pakten de pet
van de kapstok en dan kon hij er op af.
Slechts een keer is het gebeurd dat hij niet
als eerste aan boord stapte.

Het valt hem nu wel zwaar, dat ver
vroegde pensioen. Wanneer hij wist dat 'ie
voor de winter nog beter werd ging hij er
niet af. Een als er iemand mankeert en hij
moet inspringen, dan gaat Varkevisser
mee. Want, en dat zijn eigen woorden
van hem: „Geef mij de Neeltje maar, het
is een aardig wijf, en je kunt gerust met
haar uitgaan".

B. en W. van Velsen achten het gewenst
tot de bouw van een tweede openbare
lagere school op de daarvoor in het we-
deropbouwplan aan het Gijzenveltplant
soen te IJmuiden bestemde plaats over
te gaan.

In de bezettingstijd is de openbare la
gere school aan de Hadleystraat te IJmui
den, bestaande uit dertien leslokalen en
een gymnastieklokaal, door de bezetter
afgebroken. Op 4 December 1951 besloot
de gemeenteraad over te gaan tot stich
ting van een zevenklassige openbare la
gere school aan het Moerbergplantsoen,
met reservering van grond voor een gym
nastieklokaal, welke school inmiddels in
gebruik is genomen.

Gezien de snel vorderende woningbouw
ten Zuiden van de Kennemerlaan is in de
naaste toekomst een grote toeneming van
leerlingen te verwachten en is te voorzien,
dat de bovenb doelde school geen vol
doende ruimte zal bieden.

van een vriend en broer. „Wij zeelieden
weten dat de zee hard en ruw kan zijn.
Hij kan een prooi nemen, zoals we nu
hebben gezien, ook weer teruggeven. Gerrit
Visser kreeg geen zeemansgraf maar kon
aan de aarde worden toevertrouwd", aldus
de heer Koning. Namens alle vissers, de
organisatie en zijn broers bracht hij een
„Rust zacht" als laatste groet. Pastoor

C. F. Niewenhuyzen, de laatste spreker,
wilde niet trachten in het menselijk woord
te zoeken, wat er niet in kan worden ge
vonden en wat weduwen, ouders en kin
deren in de diepste droefheid behoefden.
Het zouden woorden van troost en genade
zijn geweest.

„Daarom", aldus pastoor Nieuwenhuy-
zen, „wenden we ons tot het Woord van
Hem, in wie geen verandering is en die
alleen barmhartigheid kan bewijzen". Hij
las vervolgens de negentigste psalm en
besloot met de woorden, in Uw hoede be
velen wij de ziel van Gerrit Visser".

Zoals bekend zal zijn, komen op ver
scheidene wegwijzers van de A.N.W.B. in
de gemeente Velsen verwijzingen voor
naar de Ruïne van Brederode en naar de
begraafplaats Westerveld. Het behoeft
geen betoog, dat deze aanduidingen voor
de weggebruikers, die ter plaatse niet be
kend zijn, grote betekenis hebben.

Hoewel ook de directie van de A.N.W.B.
zelf van de waarde van dergelijke verwij
zingen doordrongen is, heeft zij zich niet
temin genoodzaakt gezien sedert kort een
afwijzend standpunt in te nemen ten aan
zien van alle aanvragen om in haar be
wegwijzering nieuwe verwijzingen naar
recreatiegelegenheden en bezienswaardig
heden op te nemen. Het grote aantal ver
zoeken noopte haar tot dit besluit. De
A.N.W.B. is van oordeel, dat door uitbrei-
dmg van het aantal bijzondere verwijzin
gen de overige voor het verkeer bestemde
aanduidingen te zeer in het gedrang ko
men, waardoor de bewegwijzering niet
meer zou beantwoorden aan haar eigen
lijke doel.

Aangezien handhaving van de reeds be
staande speciale aanduidingen, gezien in
het licht van het vorenstaande, een onbil
lijke bevoorrechting zou betekenen, heeft
de A.N.W.B. verder besloten, op korte
termijn al deze verwijzingen (w.o. ook de
aanduiding „Ruïne van Brederode" en
„Westerveld") te doen verwijderen. Op
enkele punten in de gemeente is hiermee
reeds een begin gemaakt.

B. en W. van Velsen hebben bij de di
rectie van de A.N.W.B. hun bezwaren te
gen haar opvatting bij herhaling kenbaar
gemaakt. Zij meent echter haar een
maal ingenomen standpunt te moeten
handhaven, al ontveinst zij zich niet, dat
het ontbreken van sommige aanduidingen
een zeker ongerief zal veroorzaken. De
A.N.W.B. geeft daarom in overweging, de
nodige verwijzingen van gemeentewege te
doen plaatsen.

Uit het ingestelde onderzoek is B. en
W. gebleken, dat het ter vervanging van
de opschriften „Ruïne van Brederode" en
„Westerveld" op de A.N.W.B.-wegwijzers
nodig zal zijn, 15 palen met 20 borden te
plaatsen. De daaraan verbonden kosten
zullen naar raming f 900 bedragen.

Op de gemeentebegroting van Velsen
voor 1953 is een bedrag van f 1550 uitge
trokken voor de verbouwing van het in
het gebouw Abelenstraat no. 1 gevestigde
kantoor van de gemeentelijke ambtenaren
voor Culturele Zaken, Sport en Jeugd
zaken.

Bij nadere overweging zijn B. en W.
echter tot het oordeel gekomen, dat door
verbouwing geen afdoende verbetering zal
worden verkregen. B. en W. hebben het
bestuur van de Stichting voor Sociaal Cul
tureel Werk-Velsen bereid gevonden om
in het gebouw van deze Stichting een zaal
te verhuren, waarin het kantoor van de
bovengenoemde ambtenaren kan worden
gehuisvest.

De „Reuvehaven", die op weg was van
Rotterdam naar Aalborg liep gistermiddag
IJmuiden binnen omdat de stuurman ziek
was geworden. Dokter Wuite stelde een on
derzoek in en op zijn advies is de man naar
zijn woning in Rotterdam vervoerd.

In de plaatselijke strijd met Kinheim i

D.E.M. er in geslaagd een alleszins ver
diende vijftwee overwinning te behalen.

Reeds in de eerste helft sloeg D.E.M.
flink van zich af. De ploeg was doortasten
der en schotvaardiger dan Kinheim en na
dat Appel D.E.M. de leiding had bezorgd
scoorde Bakker twee fraaie doelpunten
zodat de rust een drienul voorsprong
voor D.E.M. liet zien.

In de tweede helft kwam Kinheim fel
opzetten, maar verder dan een doelpunt
van Prinssen bracht. Kinheim het niet,
want toen nam D.E.M. het spel weer in
handen. Appel scoorde uit een hoekschop
nummer vier en Beentjes bracht D.E.M.
volkomen in veilige haven (51).

Toch gaf Kinheim de moed nog niet op
en kon door Groeneveld nogmaals tegen-
scoren. Bij deze vijftwee score bleef het.

Vislawine. De Maandagmarkt is van
morgen overstroomd door een ware stort
vloed van vis in alle soorten en maten.
Een vloot van liefst 30 loggers en 24 kot
ters zorgde er voor, dat de handel te kust
en te keur kon gaan en er waren in to
taal meer dan 8000 kisten vis alleen van
deze schepen in de afslag. De rondvis was
niet zo ruim vertegenwoordigd, maar aan
Noordharing was er meer dan voldoende
keus. In de vroege beurten lagen de traw
lers Eveline met 120 kisten schelvis, 480
makreel, 120 Noordharing, 70 varia, 220
wijting, 80 zwarte kool, 150 stuks stijve
kabeljauwen; de Tzonne met 25 kisten
schelvis en piepers, 300 makreel, 1000
Noordharing, 10 varia, 45 kisten ijskabel-
jauw, "160 stuks stijve en de Gelria met
800 kisten Noordharinp, 50 diversen, 150
makreel, 25 zwarte kolen, plus 350 stuks
stijve kabeljauwen.

Van de loggers losten vroeg de RO 9,
KW 175, VL 97, KW 38 en de HD 87 een
gezamenlijke buit van 5500 kilo tong, 8
kisten tarbot, 540 schol, 525 Silverpitt-
haring, 62 varia, 65 wijting, 10 diversen,
138 stuks stijve kabeljauwen en 1700 stuks
i.iskabeljauwen. Laat losten 24 kotters met
13000 kilo tong, 1000 kisten schol, 100 wij
ting en 300 schar plus 25 loggers, die
20.000 kilo tong voor hun rekening namen
plus 15 kisten tarbot, 1800 schol, 400 schar,
170 wijting, 50 schelvis en piepers, 25 ma
kreel, 16 wolf en 1800 stuks stijve kabel
jauwen.

Cornelia is wijs. Met het oog op de

grote aanvoeren voor vandaag ën de sche
pen, die wellicht van deze voorraad zullen
overblijven voor de markt van morgen,
heeft de rederij Vrolijk besloten, haar Cor
nelia Maria (SCH 135) te laten wachten
tot de markt van Woensdag. Het schip
heeft volgens de opgaaf van Zondag 100
kisten haring 800 stuks stijve en 400 ijs-
kabeljauwen en 40 kisten diversen onder
de luiken.

Nog niet veel zin. Tot Zondagavond
was er overigens nog niets bekend van
trawlers voor de Dinsdag- of Woensdag-
markt. Het gaat er op liiken, dat het deze
week niet zo druk wordt met de rondvis-
aanvoer, want de volgende schepen waren
gisteren op zee: Vios en Cornelia Maria
(27 Febr.), Abraham (28), Eli (2 Maart),
Polderman (3), Limburgia, Bloemendaal
en Medan (4). Shamrock en Antje (5),
Haarlem, Flamingo, Sumatra, Schoorl, Vi-
kingbank en Post Boy (6 Maart). Hooguit
zouden dus logischerwijs alleen de schepen
die voor de 4e Maart uitgingen, deze week
nog aan de markt kunnen verschijnen.

Der schepen wel en wee. De trawler
Schoorl van de rederij Petten, die een hele
poos wegens een grote revisie uit de vaart
is geweest, koos aan het eind van de vorige
week weer zee. De Herman van de VEM
is Zaterdag op de helling gehesen om- een
grondige schoonmaak onder de waterlijn
te ondergaan knippen en scheren dus.
De Flamingo, die eveneens bij de kapper
is geweest, vertrok inmiddels alweer naar
zee.

Radiohulp. Een Deense kotter, de
„Trevo" glipte even in IJmuiden binnen
op weg naar Argentinië. Daar is het schip
■namelijk heen verkocht en in IJmuiden
moest de radio-installatie nog even nage
zien worden. Za'erdag is het scheepje on
der schipper Folmer Christensen de grote
oversteek begonnen.

Krukken. De KW 168, die Zaterdag
morgen zo mooi aan de afslag had kun
nen zijn, kreeg tijdens de thuisstoom, op
nauwelijks 10 mijl uit de pieren, een
zwaar mankement aan de krukas en het
schip moest gaan steken in afwachting
van assistentie. Die daagde gelukkig nog
al gauw op in de vorm van de HD 87 en
samen zijn de schepen de veilige haven
binnengelopen. Inmiddels moest de logger
de Zaterdagmarkt voorbij laten gaan.

In en uit. Zaterdag en Zondag kwa
men de volgende schepen binnen: KW 75
38 168 26 166 125 17 108 10 64 169 24 114
155 162 104 91 89 37 78 175 69 22, IJM 53
204 116 221 1 21, RO 2, VL 97 en HD 87.

De een zijn noodDit weekend
zijn er weer enige garnalen vissers op uit
getrokken om garnalen te vissen. De buit
bedroeg per dag een 100 kilo, doch de
prijs was uitstekend, omdat de Zeelandse
concurrentie ontbrak en doordat er in we
ken geen garnaal was aangevoerd.

Vervalletje. In de afgelopen week is
er veel lever en kuit door de trawlers en
grote loggers aangevoerd. Daar de op
brengst voor een groot deel aan de be
manning toekomt, is dit weer een mee
vallertje voor de vissers geweest.

Beslag. De halbewaking heeft een
persoon aangehouden die zeewolf op on
rechtmatige wijze had verkregen. De po
litie nam de vis in beslag.

Marktprijzen. Heilbot 2,95-2,15, gr.
tong 1,97-1,88, gr.m. tong 1,14-0,96, kl.m.
tong 1,22-1,05, kl. tong I 1,23-1,12, kl. tong
II 1,09-0,90, tarbot I 2,35-1,40 per 1 kg.
Tarbot IV 68-42, tongschar 80-72, kl. tong
schar 41-35 schartong 24, gr. schol 21-17,
gr.m. schol 25-18, kl.m. schol 43-26, kl.
schol I 30-18, kl. schol II 18-8, schar 24-
9,80, bot 9,50-8, v. haring 18-11, makreel
24,50-14, gr. schelvis 49-40, gr.m. schelvis
50-46, kl.m. schelvis 50-45, kl. schelvis I
46-42, kl. schelvis II 35-10, wijting 19-8,
gr. gul 32-22, midd. gul 26, kl. gul 21-13,
kl. wolf 42-35, poontjes 21, kl. koolvis zw.
25-22, kl. koolvis wit 27-26 per 50 kg. Gr.
kabeljauw 86-49, gr. koolvis zw. 60-51, gr.
koolvis wit 61, gr. leng 69-66, gr. wolf
88-72 per 125 kg.

Marktaanvoer. 575 kisten tong en
tarbot, 17 kisten tongschar en schartong,
2023 schol, 194 schar, 197 bot, 143 haring,
305 makreel, 249 schelvis, 530 wijting, 844
kabeljauw en gul, 10 leng, 22 wolf, 5 poon,
63 koolvis, 30 diversen, totaal 5210 kisten.

Zondag 8 Maart kwamen de haven van
IJmuiden binnen: Mirfrakn van Londen.
Hondsbosch van Londen. City of Canberra
van Glasgow. Aktinia van Cherbourg. Ame
rican Jurist van Antwerpen. Maine van
Hamburg. Abro van Londen. Mantulus van
Le Havre. Lingestroom van Londen. Falcon
van Londen. Westerdok van Londen. Se-
rula van Liverpool. Leuvehaven van Ant
werpen. Jans van Londen. Frisian Coast van
Newcastle. Diana van Dublin. Lore Ottens
van Bilbao. Boreas van Vigo. Argos van
Oostzee. Wota van Halmstadt.

Vertrokken zijn: Amstelstroom naar
Southampton. Margaretha Nibbe naar Ham
burg. Maarkap naar Esbjerg. Constantinos
naar Amerika. Amor naar Algiers.