IJmuidens strand krijgt weer
vertrouwd zomers gezicht
Agenda voor
Velsen
We maken een treintje
Vijfhonderd bezitters van strandhuisjes
hopen op toewijzing van een vergunning
Attractief plan voor jeugd
Voor jonge
hersens
DONDERDAG 23 APRIL 1953
7
Wandelen „in het wilde weg"
van „Kennemerstaten"
Burgerlijke stand Velsen
Drie Rooswijk-honkbal-
teams voor de competitie
sen de pieren zal worden wist de heer
Ramerman ons niet te vertellen. Wel ko
men hier, zoals in voorgaande jaren, twee
rijen.
De strandpaviljoens
TANTE ELS FELICITEERT:
VIOOLTJE, die vandaag jarig is;
GOUDSBLOEM en WATERRATJE, die
allebei Zondag feest gaan vieren;
KIEKEBOE, PARADIJSVOGEL en
BOODSCHAPSTERTJE, die met z'n I
drieën volgende week Maandag jarig
hopen te worden; en
ZWARTKOPJE en SLUIPENDE STAP
VOET, die samen de Woensdag daarop
veel cadeautjes hopen te krijgen.
Veel geluk en veel plezier, nichten en
neven!
Dus jij hebt ook al genoten van dat leuke
toneelstuk over „Meneer en Mevrouw"
Leuk dat je naar het P.E.N. gaat. Zul je
voortaan „het P.E.N." schrijven inplaats
van „de pen". Want de betekenis van de
De merel streek zijn veren glad
en floot als nooit tevoren,
of hij iets te vertellen had
dat iedereen moest horen.
Het was een boodschap die hij bracht,
een boodschap voor de bomen,
waar iedereen op had gewacht
en die nu was gekomen.
En weet je wat die boodschap was?
„De kleermaker komt morgen
voor iedre boom een nieuwe jas,
een jurk of pak bezorgen".
En ja hoor, toen ik in de tuin
vanmorgen vroeg kwam kijken
stonden ze al van voet tot kruin
in 't nieuwe pak te prijken.
Wat zag de beuk er prachtig uit,
diep in zijn jas gedoken,
de kerseboom droeg als een bruid
een jurk met kanten stroken.
't Leek net een wasvrouw aan het werk,
die treurwilg aan het water,
die kleine prunis voor de kerk
was net een witte pater.
Ze zien er uit, van groot tot klein,
als dames en als heren.
Ze kunnen best tevreden zijn
met al hun nieuwe kleren.
MIES BOUHUYS.
DONDERDAG, 23 April 1953.
Beste kinderen,
Het is nog steeds lente en dus vond ik, dat ik jullie maar eens moest laten genieten
van deze trotse Moeder Schaap en haar gezonde vierling. Ik kan me indenken, dat
jullie allemaal wel een dagje in de plaats van die meisjes zouden willen zijn, om
naar hartelust met dat grappige jonge goed te kunnen stoeien. Deze moeder heeft
anders niet, 'eens zo geweldig veel belangstelling voor dit laatste vierspan, want ze
heeft in gës jaar tijd al tweeëntwintig lammetjes gehad, dus voor haar is het ongewone
er allajng af. Voor de dochtertjes van de boer is elk voorjaar echter een waar feest,
want niet alleen komen er zulke schattige lammetjes ter wereld, maar er zijn ook
jonge biggen, een veulen, een kalfje en soms jonge geitjes te bewonderen. Nee, een
kind verveelt zich niet gauw in de vacantie op een boerderij!
Ons stapeltje brieven begint vandaag met
SONJA, die mij vertelt, dat ze een viool
tje heeft gemaakt van ansichtkaarten. Dat
lijkt me knap werk, meisje. Hoe doe je
zoiets? Fijn, dat die avond zo goed geslaagd
is en dat het boerendansje zonder fouten
verliep. Dat wordt een heel feest op de
tweede Mei. Gaan jullie met bussen of op
de fiets? Wat eeyn grappige poes is dat, zeg.
Het diertje is zeker nog erg jong?
Wat heb jij een pracht-middag gehad
CLEMATIS, toen je naar dat ballet ge
weest beptl Ik kan wel aan het program
ma zieQ, dat het de moeite waard was. Hoe
vond. je de muziek van de Notenkraker-
snile? Kende je het stuk? Wat jammer dat
Jullie plannetje om de verlichting te gaan
kijken zo in de war liep. Het was echter
wel leuk om die Oom en Tante weer eens
te ontmoeten. Gelukkig dat je na alle
strubbelingen toch nog geweest bent! Hoe
vond je de Lichtstad? Prettig, dat het boek
naar ie zin is.
SCHONE SLAAPSTER is best tevreden
met haar nieuwe school. Alles is natuur
lijk nieuw voor je. Vooral dat boetseren
en het koken lijkt me erg leuk. Er blijft
echter nog genoeg leerstof over, die je er
in de vorm van huiswerk bij zal moeten
leren, dus ook hier geldt: flink werken,
anders ga je niet met een goed rapport
naar huis. Ga je nu voortaan elke Vrijdag
avond turnen? Houd je wel van gymna
stiek?
HARDLOPER heeft deze week zijn
schuilnaam met ere gedragen. Wat kun jij
hard lopen, zeg! Ik kan me wel voorstel
len, dat je bij de schoolwedstrijden deze
zomer de eerste zult worden. Die voorspel
ling van je sportleraar komt vast uit. We
krijgen vast nog eens een tweede Slijkhuis
in ons midden. Jij was de enige die het
puntenraadsel helemaal goed oploste.
Bravo!
APPELSNOETJE heeft een heel leuk
toneelstuk gezien. De titel vond ik ook al
grappig, dus kan ik me wel indenken dat
het stuk geestig was. Wat zal dat kinder
jurkje schattig worden, dat je aan het
maken bent. Houd je het zelf, als het af is,
of geef je het weg?
Ja, TUINMAN, alles gaat groeien en
bloeien. Het is een wonder om te zien, hoe
die kleine groene blaadjes zo langzaamaan
groter worden en er na verloop van enige
tijd een flinke krop sla boven de grond
staat. Prettig, dat je alweer zo goed bent.
Nog een beetje zachter weer moet het
worden en dan ben je weer helemaal de
oude. Mooi zal dat concert van jullie ziin
zeg. Je weet wel, dat ik erg weinig tijd heb,
maar als het kan, dan ga ik 12 Mei beslist
luisteren in het Jeugdgebouw.
Tot slot is hier onze MEIZOEN, die weer
een heel gezellige brief geschreven heeft.
Het nieuwe strandpaviljoen van de heer
Verswij veren, „de Zuidpier" is al enige
tijd geleden geopend en ligt er weer keu
rig bij. De zaak moet nog in de verf wor
den gezet maar de stoelen in de tent en
op het terras in het zand noden weer tot
een zitje met een flesje van het een of an
der en een wijd uitzicht over haveningang
en strand en zee. Het paviljoen „Noord
zee" van de heer P. Menger is onder de
kap en zal deze week nog raam- en deur-
dicht worden gemaakt. Ruim zeventig
personen zullen hier tegelijk kunnen wor
den ontvangen in een ruime zaak, geheel
opgetrokken van hout en met grote ven
sters in voor- en zijwanden. Een berg
plaats voor tenten en een keuken vol
tooien het paviljoen, .dat nog voor Pink
steren zal worden geopend. Ook het
strandpaviljoen van de heer G E. Gouda
„de Schelp" begint nu enige vorm te krij
gen. De betonpalen, die bijna drie meter
boven het strandoppervlak rijzen, steken
in de grond en krijgen vandaag de ijzeren
en houten vloer van de zaak te dragen.
De nieuwe „de Schelp"zal twintig meter
lang zijn en ruim vijftien meter breed.
Om de eigenlijke zaak wordt het terras
aangelegd dat aan de zijkanten tweeën-
eenhalve meter breed en aan de voorzijde
zes meter breed zal worden. Verstelbare
windschermen zullen ook hier een zitje
tot een genoegen maken.
Ook de dansvloer zal verplaatsbaar zijn
en zowel in de zaak als op het terras ge
monteerd kunnen worden. Het terras zal
even lager komen te liggen dan de vloer
van de zaak, zodat ook de gasten die bin
nen zitten een mooi uitzicht behouden. Het
paviljoen dat al in onderdelen werd ver
vaardigd door de Mavem aan de Haring-
weg, een firma die al lange tijd ervaring
heeft opgedaan met de bouw van wonin
gen voor de tropen, zal aan ruim honderd
enzestig personen zitplaats kunnen bieden.
Cemestoplaten voor de wanden en een
plafond van linex zullen warmtewerend
werken. Het dak van het paviljoen een
zadeldak zal helrood van kleur zijn. De
zaak wordt bestreken met creme verf. De
heer Gouda zal ook dit jaar het strandbad
opnieuw openen en daartoe twintig wis
selcabines in gebruik nemen, die tegen en
voor de helft onder het strandpaviljoen
worden gebouwd.
Zo klinkt daar, luider dan in vele jaren
het geval was, aan het strand het lied van
de arbeid, opdat bij IJmuiden weer een
graag bezochte badplaats zal ontstaan. Bij
en op de pieren wordt met luchthamers,
boren en zuigers gewerkt om het slopen
de zeewater de kans te ontnemen de kust
en havenverdediging aan te tasten. Het
geluid van die arbeid mengt zich met dat
van de bouwers van het gerekte stadje
van duizend inwoners op het strand.
Sinds vorige week Zaterdag is er bij de Zuidpier al weer een aardige stad van
strandhuisjes uit de grond gestampt. Links op de tekening het nieuwe strandpaviljoen
„Noordzee" van de heer P. Menger.
De uitermate geslaagde eerste wandel
tocht van de jeugdleden van sportafdelingen
der vereniging „Kennemerstaten" in 1952
heeft de jeugdleiding van de vereniging
doen besluiten ook dit jaar een dergelijke
tocht te houden voor jongens en meisjes
van 10 tot 20 jaar, die lid zijn van Kenne
merstaten, het Watervliet-jeugdhonk of het
Statenhuis Zeestraat.
Deze wandeltocht, die op Zondag 3 Mei
wordt gehouden met als vertrek- en eindpunt
het Jeugdhonk „Watervliet" aan de Noor
derlaan, beslaat afstanden van 10 km. (voor
10. 11 en 12-jarigen); 15 km. (voor 12, 13, en
14-jarigen) en 20 km. (voor 14-jarigen en
ouderen), waarbij de jongens boven de 16
jaar op verzoek 25 km. mogen lopen.
Er worden groepen gevormd van 6 tot 9
deelnemers onder leiding van een jongen of
meisje uit de groep zelf. De wandelaars
krijgen tijdens de tocht opdrachten uit te
voeren, waarvoor vragenlijsten moeten wor
den ingevuld die telkens bij de volgende
controlepost worden ingeleverd en het
wordt dus een attractieve dag voor de jeugd.
De routes' worden in twee gedeelten ge
lopen, halverwege is er rust. Van de ene
controlepost tot de volgende wordt de route
aangegeven, zodat de te lopen weg tot dat
moment een verrassing is. Ook voor deze
tochten zal een herinnering worden uitge
reikt, die na de derde keer volbrengen van
de wandeltochten kan worden ingewisseld
voor een médaille.
Voorts worden groepsprijzen beschikbaar
gesteld.
GEBOREN: C. M. DekkerStuifbergen,
d., IJmuiderstraatweg 95, IJmuiden; L. J. M.
VelserboerGroenewoud, z., Zeedijk 11,
Assendelft; H. W. van EgmondBoeter, z.,
J. T. Cremerlaan 3, Santpoort; L. C. Kientz
Bakker, z., Lorentzstraat 82, IJmuiden-O.;
G. Plokkervan den Braber, z., Kanaal
straat 202, IJmuiden: F. GeldermansPloe
ger, d., Lange Nieuwstraat 588, IJmuiden-O.;
J. M. AmbachtsheerHeynen, d., Eemstraat
13, IJmuiden; A. T. van der Kuilvan der
Steen, z., Geleenstraat 12, IJmuiden; T. van
LoonTerbraak, 2 d., Oosterstraat 14, Vel-
sen-N W KorthofLugters, z., Berghaven
40, IJmuiden; R. RaapMarkx, d., IJssel-
straat 65, IJmuiden; A. W. HoekstraKardol,
z„ le Mairestraat 10, IJmuiden-O.; A. M. de
VijlderMorcus, z., Esdoornstraat 26, IJmui-
den-O.; C. WillemsBolleman, z., Wijker-
oogstraat 2, Velsen-N.; H. F. Spanjaard-
Dekker, 2 d., IJsselstraat 38, IJmuiden; E. J.
KuijlBosch, d., Zeeweg 201, IJmuiden-O.;
J. TerraHeijnen, z., Verbindingsstraat 7,
Velsen-N.; M. T. Kops—Molenkamp, z., Ha-
gelingerweg 9, Santpoort.
OVERLEDEN: D. H. Eijnthoven, 70 j., echt
genoot van S. C. Servaas, Hofdijklaan 33,
Driehuis.
De honkbalclub „Rooswijk" blijkt het met
haar propaganda uitstekend te doen: niet
minder dan twintig nieuwe leden werden
de afgelopen week ingeschreven, onder wie
een volledig junioren-team van het Velser
gymnasium.
Deze toeloop stelde het bestuur in staat
om voor de competitie offcieel met een derde
team in te schrijven en er is een mogelijk
heid, dat zelfs een vierde team voor de
competitie zal worden samengesteld.
Bovendien is er een voornemen om een
veteranenteam op te richten.
Als voorbereiding voor de competitie, die
2 Mei begint, zijn er voor Zaterdag twee
vriendschappelijke wedstrijden vastgesteld.
Rooswijk I speelt op „Watervliet" tegen
EHS I met: werper: J. Ketting; vanger: C.
Klesser; le honk: K. Heinen; 2e honk: C.
Heemskerk: korte stop: C. Honing; 3e honk:
E. Sauer; 1. velder: B. Disselköter; midvel-
der: J. Pellemans; r. velder: W. Reymer.
Rooswijk 2 speelt in Haarlem tegen DSS 1.
Voor de afdeling softball van „Rooswijk"
is het aantal leden ook toegenomen, waar
door vermoedelijk op 8 Mei een eerste
vriendschappelijke ontmoeting zal zijn met
DSB uit Haarlem.
VEILINGBERICHT
22 April
Asperge 265; spinazie 14—29; sla 918;
witlof 1429; radijs 919; waspeen 1839;
prei 1124; rabarber 1019; rode kool 610.
Donderdag 23 April
Chr. Gem. Koor „Looft den Heer", co*
certuitvoering van „Die Schöpfung" van
Jos. Haydn, m.m.v. de H.O.V. en solis
ten, 20 uur, Ned. Herv. Kerk, Kanaal
straat.
Thalia, 20 uur, speciale voorstelling van
„Het kind der zonde".
Rex, 20 uur: „Morgen ben ik rijk".
„Fryske Trou", toneeluitvoering, 20 uur,
in Jeugdhuis Rembrandtlaan.
Vrijdag 24 April
„Felison", lezing door de heer Jaap Sax,
kunstsehildej te Bergen over „Het zien
van schilderijen", 20 uur, Herv. Jeugd
gebouw, Tjmuiden-Oost.
Thalia, 20 uur, „Singin' in the rain".
Rex, 20 uur: „De vlucht van kapitein
Blood".
Vrijz. Chr. Jeugdcentrale, 20 uur, de Vrije
Vogels, mal operette revue in Santpoorts
Jeugdhuis
drie hoofdletters is Provinciaal Electrici-
teits Net, dus daar kan nooit „de" voor
staan. Begrepen? Wat zullen je ouders blij
zijn met dat werkstuk van jouw hand, zeg!
Dat zal me een feest worden ip Juni. Leuk,
dat je dat meisje weer opgezocht hebt. Het
is anders nogal een heel werk om haar
schip te vinden in die haven, lijkt me. Veel
plezier vanavond bij de „Fryske Kryte",
hoor!
OFSCHOON DE LENTE nog steeds aarzelt, hebben de bezitters van de strandhuis
jes de kalender nauwlettend in het oog gehouden om meteen na ontvangst van
de vergunning hun houten barakjes uit de loodsen te halen en op het IJmuidense
duinzand bij de Zuidpier op te bouwen. Zaterdag heeft de politie de eerste reeks van
welgeteld honderdzevenenveertig vergunningen uitgereikt en nu al zijn er plekjes
waar de bungalows huis aan huis zijn opgetrokken en de bewoners overdag genieten
van het prille zonnetje. Bij de strandpaviljoens staan de stoelen al klaar en schilders
en timmerlieden hebben druk werk om de terrassen en de nieuwe zaken van de heren
H. P. Verswijveren, P. Menger, G. E. Gouda en Ramerman gereed te maken voor de
ontvangst van de badgasten, die ongetwijfeld in het eerstvolgende weekeinde met
zonen zonder wind'het strandbad van IJmuiden zullen bezoeken. Wanneer men
niet opnieuw tegenslag bij de werkzaamheden aan de Zuidpier ervaart zullen de vissers
en wandelaars over enige dagen weer op Nederlands westelijkste puntje kunnen
toestappen.
Het IJmuidense strand dat in de nacht
van 1 Februari zwaar werd gehavend en
met de grond gelijk gemaakt, is bezig zich
deze week in een fiks tempo te herstellen.
De oorden van vermaak en ontspanning
zijn op twee plaatsen weer verrezen en
van de twee andere paviljoens, die van
Ramerman en Gouda, staat de fundering
al. Van de kustwacht tot op het gepachte
gedeelte van de heer G. E. Gouda .zijn in
tussen vele strandhuisjes opgebouwd en
over enkele weken zal het kleurige lint
weer compleet zijn. De exploitanten en de
politie hebben dit jaar als gevolg van de
grote stormschade aan de duinen met een
vermindering van ruimte te kampen, zo
dat hier en daar wel boze huisjesbezitters
zullen rondlopen die geen plaatsje toege
wezen kunnen krijgen of voor wie het
plekje van vorig jaar niet beschikbaar is.
De Rijkswaterstaat heeft al enige we
ken geleden de afrastering van ijzeren
palen en prikkeldraad een flink stuk voor
de voet van het duin geplaatst. Het hek
staat nu niet meer als in vorige jaren
achter de rietmatten maar er voor.
De waarschuwing om zich niet tussen
deze matten te begeven heeft blijkbaar
weinig geholpen zodat de matten voortaan
veilig achter prikkeldraad staan opgebor
gen en niet meer aan vernielzucht onder
hevig zullen zijn. Deze maatregel' van
Rijkswaterstaat betekende een verlies aan
oppervlakte voor de strandhuisjes omdat
men de rijen huisjes maar niet willekeu
rig naar de zeerand kan toebouwen. Een
maal wordt de hoogwaterlijn bereikt en
daar moet de grcüs toch altijd nog een
flink stuk van verwijderd liggen. Ook bij
de doorgang in de Zuidpier is wegens de
verplaatsing van het hek een andere situ
atie ontstaan. Tussen de pieren zullen in
de buurt van de Zuidpier minder huisjes
kunnen worden opgetrokken. Er moest
ruimte overblijven om wagens te kunnen
laten passeren.
Er was eens een reus die zich in zijn
bos verveelde. Oscar heette hij.
„Wat moet ik hier doen?" bromde hij
ontevreden en keek om zich heen naar
de beuken en dennen die hij allemaal
kende. Niet eentje had er meer een ver
rassing voor hem. Elk takje, elk blaadje
had hij zien groeien. Hij wist precies, waar
elke vogel woonde en waar de eekhoorn
tjes sliepen. Neen, hij verveelde zich echt.
„Ik moet er eens uit", dacht Oscar. „Ik
wil een nieuw bos gaan ontdekken met
nieuwe bomen en dieren".
Daar ging hij, hij liep zo vlug, dat de
grond dreunde en de takken braken als
hij voorbij ging. Toen het donker was liep
Oscar nog, maar nu niet meer in het bos.
Nee, hij was op weg naar de stad, al wist
hij dat zelf niet.
„Wat is dat voor een malle hoop stenen
daarginds?", vroeg hij zich af. „Rode,
blauwe en witte, grote en kleine?" Jullie
begrijpen natuurlijk dat dat huizen waren,
maar Oscar had nog nooit huizen gezien
en hij liep er met grote stappen op af.
„Kijk, kijk", zei hij en hij bukte zich
om zo'n steen eens goed te bekijken. „Hé,
dat is grappig", riep hij, „er zitten gaatjes
in, ik kan zo maar zien wat er binnen in
die steen zit. Het lijken wel piepkleine
reuzen die daar in die houten dozen liggen
te slapen". Hij moest zo hard lachen, dat
de ruiten van het huisje waar hij binnen
keek ervan trilden, de kinderen, die hij
zag, draaiden zich verschrikt om in hun
bed.
Toen ging de reus Oscar weer verder.
„Wat zie ik?" riep hij. „Ik zie een boom,
een hele grote boom, geen groene maar
een blauwe en kijk, er zit ook een vogel
op, een mooie vogel die ik niet ken. Hij
schittert als de zon. Ach, wat is hij mooi,
daar moet ik heen".
Hoepla, met drie stappen, zo maar over
een straat vol met huizen heen, was hij
bij de boom en pakte de stam beet.
„Tsjonge", zei. hij, „zo'n grote staat er
in mijn hele bos niet, 't is alleen gek dat
hij geen takken heeft".
Hij floot naar die gouden vogel in de
top, maar die draaide zich met een ruk
van hem af.
„Wat is dat?" riep Oscar 'woedend.
„Durf jij je om te keren als ik tegen je
spreek? Wacht eens even, mannetje!"
Meteen sloeg hij zijn handen om de toren
(want het was natuurlijk een toren, die
Oscar zag) en klom naar boven.
„Hier jij", schreeuwde hij en met één
ruk had hij de gouden torenhaan bij zijn
staart te pakken. Hij rukte, hij trok, hij
rukte nog eens en zonder dat de haan een
kik gaf, brak Oscar hem van de torenspits
Met die brutale gouden vogel op zijn
rug liet de reus zich weer naar beneden
glijden. Toen hij op de grond stond, hijgde
hij nog van boosheid. „Ik zal jou leren!
Waarom zeg je nou niets? Waarom zwaai
je niet met je staart? Ben je bang voor
me?"
Hij dacht na hoe hij de haan het best
kon straffen. Opeens kreeg hij een idee.
De stad verveelde hem ook al weer, in
zijn bos was het toch maar het beste. Met
de haan onder zijn arm stapte hij over de
daken van de huizen heen, terug naar het
bos.
Toen de mensen in de stad 's morgens
wakker werden en wilden weten hoe de
wind was, bleven ze met open mond naar
de toren staan kijken. De haan, de prach
tige gouden torenhaan was verdwenen.
Ze zochten op het plein voor de kerk, in
de straten en in het water van de gracht.
De burgemeester, de agenten, soldaten,
kinderen, iedereen zocht mee, maar de
haan was en bleef weg.
Dat duurde weken en maanden en al
gauw vergaten de mensen dat er vroeger
een haan op de toren zat. Tot er op een
goeie dag een jongetje ging wandelen in
De oplossing van h%t vorige puntenraad
sel is: „APRIL DÓET WAT HIJ WïL".
(Adelaar, parelhoen, rietvink, ibis, leeu
werik, doffer, ooievaar, ekster, torenuil,
waterhoen-, arend of aasgier, torenkraai,
huismus, ijsvogel, winterkoninkje, ibis,
lepelaar.)
Dertig punten: Hardloper.
Negenentwintig: Appelsnoetje, Tuinman,
Clematis.
Zestien: Meizoentje.
Veertien: Sonja.
Tien: Voetbalkoning, Nonja en Schone
Slaapster.
Negen: Goudvlindertje.
vrouw van de baas
zetel van de koning
knaagdier
vuurwapen
dagelijkse gewoonte
gladde brij
chocoladepoeder
hoofdstad van Thibet
ontvangt
brede wegen
Als je alle woorden goed ingevuld hebt
ontstaat er van boven naar beneden op de
kruisjes een woord dat we de laatste dagen
vaak en met recht uit kunnen spreken. Dit
is het laatste raadsel van de vijftiende
ronde. Eens zien wie het boek deze keer
zal winnen! T. E.
het bos. Hij wilde denneappels zoeken en
hij keek vol verlangen omhoog naar de
grootste boom, waar hij niet bij kon. En
toen opeenswat zag hij? In de aller
grootste boom van het bos zat de toren
haan, helemaal bovenin, heel stil, heel
treurig, want hoe de wind ook blies, hij kon
niet meer meedraaien.
Het jongetje rende terug naar de stad en
vertelde aan iedereen wat hij gezien had.
Eerst wilden ze hem niet geloven, maar
een hele grote brandweerman zei: „Laten
we toch maar eens kijken".
Hij sprong op de ladderwagen en het
jongetje mocht naast hem zitten.
En ja hoor, toen ze bellend en wel over
de weg vlogen, zagen ze in de verte de
haan al glinsteren.
Toen was het gauw gebeurd. Twee
sterke mannen zetten de ladder tegen de
boom, klommen' omhoog en tilden de haan
uit de top. Gauw terug naar de stad, naar
de toren!
Alle mensen stonden er om heen toen
de haan weer op zijn oude plaatsje werd
gezet en vrolijk meedraaide met de wind.
Het jongetje en de brandweermannen
kregen een médaille en iedereen was blij.
Maar hoe die haan verdwenen was en in
het bos terecht gekomen, wist geen mens.
Dat wisten alleen de reus en de haan. Die
laatste heeft het aan mijn duif verteld,
toen hij uitrustte op de rug van de haan
En die duif vertelde het aan mij en ik
vertelde het aan jullie. Zo weten we het
dus nu allemaal.
Dit treintje maken we van lucifer
doosjes. Voor de schoorsteen en de bum
pers van de locomotief gebruik je een
paar kurkjes. De wielen knip je van car
ton en bevestig je met een lucifer. Voor
de rook kan je een plukje watten nemen
Als je goed naar de tekening kijkt, weet
je, hoe je het treintje in elkaar moet
zetten.
En dit was weer ons laatste briefje deze
week. Tot volgende keer!
TANTE ELS.
(Briefjes vóór Dinsdag: Kennemerlaan 186,
IJmuiden, of aan de bezorger meegeven.)
Zuidpier: Nog slechts enige dagen taboe
voor wandelaars.
Grote belangstelling
Het aantal aanvragen dat dit jaar bij
de politie is binnengekomen liep in de
vijfhonderd. En dan te weten dat er vorig
jaar driehonderdenzestig families een
plaatsje kregen toegewezen.... Natuurlijk
houdt de politie bij de toewijzing van een
vergunning rekening met hen die er ook
vorig jaar hebben gestaan. Zij zullen in
ieder geval voorgaan en zo veel mogelijk
hun oude adres terug krijgen. Anderen
zullen genoegen moeten nemen met een
lapje strand in de tweede of derde rij,
hetgeen mede een gevolg is van het korter
worden van de voorste lijn. De politie zal
trachten een maximum aantal aspirant
strandbewoners aan grond onder hun huis
te helpen. En in onderling overleg is veel
te bereiken.
Vorig jaar was tussen de pieren ruimte
voor honderdentwintig huisjes, op het ge
deelte van de heer Verswijveren voor
veertig stuks, bij de heer Menger voor
tachtig en bij de heer Gouda, die ook de
lap strand van IJmuidens Bloei in beheer
had, was plaats voor honderdentwintig
huisjes. Bij de laatste zal dit aantal onge
veer gelijk blijven maar de anderen zien
het aantal allemaal verminderen. Op het
door de heer Menger gepachte strand zul
len er ongeveer zestig komen te staan en
voor de heer Verswijveren zullen dit er
vijfentwintig worden. Hoe de situatie tus-
