IÜS Nog geen beslissing in HVB: DSK en Heemstede wonnen c Zwemclub Haarlem verloor J. P. Hauserbeker aan LZO Stormvogels legde basis van zege tegen Heerenveen voor rust HBC in veiligheid door zege op Archipel; Hillegom uitgeschakeld Schoten verloor in Zaandam; HFC won laatste wedstrijd mm Het meisje uit BoisColombes X 7 Oosthoek won het HKB junioren-tournooi EHS kreeg kans weer in eigen hand Pijn, die U overvalt Tweehonderd jeugdige athleten kwamen naar de Kleverlaan Limburgse kegelaars sterksten in Haarlem Gouden Bondsmédaille voor Braasem Weer twee doelpunten van midvoor Angenent DERDE- EN VIERDEKLASSERS HAARLEMSE TWEE A FC-HFC Alleen EHS won Voor de kinderen Vfy-j 0 ODO op tweede plaats bjj clubkampioenschappen FEUILLETON MAANDAG 11 MEI 1953 i Dank zij vooral een goede eerste helft is Stormvogels erin geslaagd de lasti ge uitwedstrijd tegen Heerenveen in een verdiende drie-een zege om te zetten. Verdiend door beter ploeg- verband, betere opzet van de aanval len en het profiteren van de kansen, die Heerenveen de Vogels bood. Dat laatste is ongetwijfeld van invloed geweest. De Friezen moesten met een re serve-verdediging in het veld komen, waarbij hun spil als back optrad en Abe Lenstra de spilplaats in<nam. Aanvallend waren de Friezen daardoor verzwakt en dit is natuurlijk van invloed geweest. Vooral omdat Stormvogels, zoals gezegd, een behoorlijk veldspel liet zien. Haar verdediging Ponte-H. Snoeks-Ve- nus Sr. liet zich met Snoeks als cen trale figuur moeilijk verrassen, de kant- halfs Tol en Venus Sr. bouwden behoorlijk op en in de vooriinie bleek midvoor An genent een voortdurend gevaar voor de Friese verdediging. Daarin heeft De Jong bergen werk verzet, maar zijn secondant maakte nogal eens een foutje en daardoor kon Stormvogels in de negentiende en zevenentwintigste minuut voor zijn ploeg kostbare doelpunten scoren. Dat was ook daarom van belang, omdat de buitenspelers Drager en Westers het met de Friese kanthalfs nogal moeilijk had den. Zo kreeg dus de IJmuider ploeg in de eerste helft een twee-nul voorsprong en dat is maar goed geweest ook, want na de rust waren de bordjes wel verhangen. Abe naar voren Abe Lenstra was nu weer naar zijn links- binnenplaats verhuisd en meteen kreeg het Friese aanvalsspel weer inhoud. Wel „schaduwde" men de Friese crack, wel on derbrak vooral stopper Snoeks tal van aan vallen, maar de Friese voorlinie met Abe bleek veel sterker dan de aanval zonder hem en in de veertiende minuut wist hij uit een voorzet van Molenaar doelman Venus kansloos te slaan (12). En nog zou het daarmee niet afgelopen zijn geweest, indien de Friese aanvallers ADVERTENTIE hadden weten te profiteren van het spel van hun leider. Maar zij bleken te traag tegenover het ingrijpen van Ponte, Snoeks en v. d. Oever. Tot een kwartier voor het einde ging de strijd onder veel spanning verder met Hee renveen in de aanval, maar toen viel de beslissing ten gunste van de IJmuidenaren. Bij een snelle uitval maakte de Heeren veen-verdediging een fout en Westers wist er van te profiteren. Die drie-een voor sprong bleek voor Stormvogels de veilige haven. Zij wanboften trouwens ook nog toen bij een schot van Snoeks, dat de Frie se doelman reeds gepasseerd was, een der Friezen de bal nog uit de doelmond kopte. In afdeling X van het HKB-junioren-tour- nooi eindigden Animo Ready en Haarlem gelijk, waardoor strafworpen de beslissing moesten brengen. Animo Ready was hierby de gelukkige. Daar in afdeling 2 Oosthoek als nummer een eindigde, ging de finale tussen Oosthoek en Animo Ready. Deze werd door Oosthoek met achteen gewonnen. De uitslagen waren: Eerste afdeling: Animo ReadyAurora 11; HaarlemSport Vereent 00; Aurora^ DSV 11; Sport Vereent—Animo Ready 02; DSVHaarlem 14; AuroraSport Vereent 04; DSVAnimo Ready 04; HaarlemAurora 20; Sport VereentDSV 41; Animo ReadyHaarlem 2—2. Tweede afdeling: OosterkwartierNieuw Flora 22; OosthoekZKC 120; Nieuw FloraOosthoek 22; ZKCOosterkwartier 010; OosterkwartierOosthoek 25; ZKC Nieuw Flora 04. Ien de rest van de dag nutteloos dreigt te maken, kunt U terstond stillen. V Is altijd makkelijk bij U te hebben, die helpen direct! De resultaten van Zondag zijn voor de derdeklassers van groot belang geweest. Door een vier-twee overwinning op Archi- pf' en mede door de nederlaag van Woer den tegen Hillegom, kwam H.B.C. definitief in veiligheid. De zege baatte Hillegom niet meer, want de kans op de bovenste plaats ging verloren doordat Postduiven met twaalf-twee zegevierde over Alphen. Ook Zandvoortmeeuwcn kon van de zege op Wilhelmus geen profijt meer trekken. Rip perda beroofde voorts W.F.C. van zijn laat ste illusies door de Wormerveerders met vier-drie te slaan. H.B.C. vocht tegen Archipel voor wat het waard was en nam uit een strafschop van Duivenvoorde de leiding. Wel maakte de thuisclub gelijk, doch Konijnenburg bracht de stand op een-twee. Een misverstand in do Heemsteedse achterhoede deed de rust met twee-twee ingaan. Na de pauze was H.B.C. sterker en doel punten van v. d. Velde en Duivenvoorde brachten de ploeg in veilige haven. Zandvoortmeeuwen was tegen Wilhelmus veelal in de meerderheid, doch de schot- loze Zandvoortse voorhoede wist van de kansen geen profijt te trekken. Kort voor de rust namen de geelhemden de leiding toen een der Haagse backs in eigen doel trapte. In deze stand kwam na de rust geen wijziging meer. De onbelangrijke strijd tussen H.P.S.V. en T.Y.B.B. leverde voor de pauze voor elk der partijen een doelpunt op. Na de rust herhaalde zich dat, zodat met twee-twee het einde kwam. Hillegom was tegen Woerden veel ster ker, doch de uitstekende Woerdense doel man stopte de harde schoten van de Hil- Zo goed de voorhoede van Schoten ver leden week tegen A.F.C. speelde, zo slecht ging het gisteren in Zaandam tegen Z.V.V. Iloewel de Haarlemse club vooral in de eerste helft een overwicht had, bleek de voorhoede niet bij machte een doelpunt te scoren. Hoewel, het dient gezegd, de Scho tenaren hadden het geluk niet op hun hand. Een kopbal van Bot in het begin van de strijd stuitte tegen de lat en even later moest doelman De Boer al zijn talenten tonen om een schot van Hogendijk te keren. Hoewel Schoten dus wel kansen kreeg, bleven doelpunten tot de vrome wensen behoren. Ook aan de andere kant, omdat de Schoten-defensie weinig moeite had met de Zaanse voorhoede. Na de hervatting bleek het al spoedig dat de Zaankanters over de laatste adem be schikten. Een fout van spil Veen bracht Feenstra alleen voor doelman Kessens en de Zaandammer opende zonder al te veel moeite de score (10). Kort daarna had Kessens een schot van Kok niet voldoende in bedwang en liet de bal vallen. De toe snellende Keyzer kon de stand gemakke lijk op twee-nul brengen. Schoten gaf zich weliswaar nog niet ge wonnen, maar toen tot overmaat van ramp ADVERTENTIE STRAND-BADKLEDING Hogendijk een strafschop naast het Zaanse doel schoot, was de moed er uit bij de Haarlemmers en zij moesten tenslotte met lede ogen aanzien dat Z.V.V. door Kok er nog drie-nul van maakte. Hoewel het resultaat van de wedstrijd A.F.C.H.F.C. van weinig belang was, hebben deze aloude tegenstanders het sei zoen besloten met een aardige partij voet bal. Nadat De Nijs uit een corner van Hans Winter tegen de paal had geschoten, namen de withemden in de 25e minuut de leiding uit een strafschop van Hans Winter wegens hands van de A.F.C.-spil Bijker. Veel vreugde beleefde H.F.C. van zijn een-nul voorsprong niet, want vijf minuten later lag de gelijkmaker achter Van der Lee. Na de pauze viel A.F.C. fel aan. Met de gevaarlijke Disselkoen aan het hoofd on dernam de thuisclub aanval na aanval op het doel van Van der Lee, doch Disselkoen zag zijn kansen tweemaal verloren gaan. Met nog enkele minuten te spelen onder, nam H.F.C. een verrassende aanval. Een vrije trap van Hans Winter ketste eerst tegen de schouder van de scheidsrechter, maar Ort wist de bal te bemachtigen en met een goed schot plaatste deze de bal achter keeper Briedée. Met dit resultaat kwam het einde. Voor de wedstrijd werd de A.F.C.-speler Disselkoen gehuldigd, vanwege zijn af scheid van het eerste elftal, waarin hij zes tien jaar had gespeeld. Namens H.F.C. werd hij toegesproken door voorzitter Van Hou ten en captain De Nijs. Itgomse aanvallers op fraaie wijze. Het enige en winnende doelpunt van de Hille- gommers ontstond een kwartier na de rust toen Van Braam uit een voorzet vaai v. d. Steen de bal inschoot. Ripperda kwam in Wormerveer uit stekend voor de dag. De oranjehemden namen door Th. Dreyer de leiding, doch nadat de thuisclub gelijk had gemaakt en bij de thee zich van een drie-een voor sprong had weten te verzekeren, stonden de kansen voor Ripperda niet best. De ge vaarlijke Haarlemmers wisten door doel punten van Molenkamp en Chr. Dreyer (tweemaal) een onverwachte en fraaie vier-drie overwinning te behalen. Het was over het algemeen geen beste dag voor de Haarlemse vierdeklassers. Over vrijwel alle linies nederlagen en alleen de vier-nul overwinning van E.H.S. was een lichtpuntje. Temeer omdat daarmee E.H.S. de kam pioenskans weer geheel in eigen hand kreeg. Dit kwam omdat Nautilus een punt verspeelde aan N.F.C., zodat de beide concurrenten 28 punten hebben, terwijl er nog twee wedstrijden op het programma staan. T.H.B. had zich volledig in veiligheid kunnen brengen, indien het maar gelijk had gespeeld tegen Docos. De Haarlemmers verloren evenwel met drie-twee en moeten dus nog even oppassen. Bloemendaal kon het tegen S.D.Z. niet bolwerken en verloor met drie-twee, terwijl ook Onze Gezellen zich op eigen terrein liet kloppen. St. Pan- cratius had bij rust reeds een twee-nul vcorsprong en pas kort voor het einde kon Colignon de eer voor de Gezellen redden. Dat D.S.S. bij A.D.O. kansloos was, stond bil voorbaat vast. De Haarlemmers ver loren met drie-nul en met dezelfde cijfers ging D.C.O. ten onder in de thuiswedstrijd tegen het sterke Lugdunum. Voorts kreeg Concordia een voetballesje van A.S.C., door niet tien-twee te verliezen. Met rust had A.S.C. reeds een vijf-nul voorsprong. Ne- derstigt en Schrama scoorden in de tweede helft voor de Hillegommers, maar de A.S.C.'ers passeerden de Hillegomse doel man daarna nog vijf maal. Het is in de eerste klasse van de HVB- competitie Zondag niet tot een beslissing gekomen. DSK en Heemstede wisten beiden te winnen en RCH 4 kwam ook nog in ge vaar door het gelijke spel bij Spaarndam. Terrasvogels 2 promoveert naar de eerste klas dank zij een drienul overwinning over WH en HFC 5 moet zijn plaats in de tweede klas afstaan omdat het de beslissings- wdestrijd tegen VI. Vogels 3 met zesnul verloor. DSK en Heemstede geven elkaar geen duimbreed toe in de strijd om de onderste plaats in I A te ontlopen. DSK klopte BSM met een—nul terwijl Heemstede in Velsen- Noord over IEV de baas bleef met drieeen. RCH 4 had veilig kunnen komen, wanneer het bij Spaarndam had gewonnen. Het werd evenwel tweetwee en nu loopt de Racing ook nog gevaar. Waterloo toonde zich een kampioen waar dig, want het klopte VI. Vogels met vier twee, terwijl NAS met zeventwee EDO 3 in het zand deed bijten. Voorts klopte VVD de Haarlem-veteranen met tweeeen. Waterloo 21 37 EDO 3 21 19 NAS 20 27 VI. Vogels 21 18 VVD 21 27 IEV 18 17 H'lem 3 A 19 20 RCH 4 21 15 BSM 20 19 DSK 21 13 Spaarnd. 20 19 H'stede 21 13 Tientallen malen zijn gistermiddag op het gemeentelijk sportterrein de series 60- en 80 meter hardlopen meis jes weggeschoten tijdens de jeugd- athletiekwedstrijden, die Gita op dit terrein organiseerde. Want de over grote meerderheid van de ruim twee honderd deelneemsters namen deel aan deze loopnummers. Ook de spring- nummers mochten zich in grote be langstelling verheugen. Doch - zoals gewoonlijk bij de damesathletiek was de deelname aan de werpnummers aanmerkelijk minder. Grootse presta ties werden niet verricht, hetgeen ook overigens op de vrij zware grasbaan van het Kleverlaanterrein niet te ver wachten viel. De 80 meter meisjes gaf een goede over winning te zien van I. Snijders van Gita in 11.2 sec. waarbij ze overigens fel be laagd werd door haar clubgenote E. Gieske, die de tweede plaats in dezelfde tijd be zette. Een andere Gita-zege werd behaald door C. van Rooden, die bij het kogelstoten de eerste plaats voor zich opeiste met 9.61 meter. De beste prestatie van de middag kwam naar onze mening echter op naam van het Amsterdamse meisje B. Sijhuis (de Me teoor), die bij het discuswerpen een af stand bereikte van 30.06 meter. Evenals vorige week kwam ook nu de Gita-athlete T. van Egmond op dit nummer goed voor de dag, doch met haar prestatie van 26.23 meter kwam ze ditkeer voor de eerste plaats toch een kleine 4 m tekort. De 4 x 60 m estafette was voor de ploeg van Zaanland, die weer eens liet zien, hoe belangrijk een goede wisseltechniek bij de estafettenummers is. De ploeg van Sagitta was zeker niet minder snel, doch de wissels van de Zaanse meisjes klopten perfect en dat besliste de strijd in hun voordeel. Zaanland noteerde 34.5' Sagitta 34.7. Op de 4 x 80 meter namen de Sagitta- athleten echter revanche, doch alvorens het zover was hadden ze felle tegenstand te overwinnen van de Gita-ploeg, die slechts 0.1 sec. na de Sagittaploeg over de finish ging. De tijden waren respectievelijk 42.5 en 42.6 sec. 1<J30 loj l\ ~y\ I Nog enkele meters waren ze van de eindstreep af. De meneer met de vlag keek scherp toe. Bunkie reed, wat hij kon. Maar toen ze over de streep vlogen en de meneer zijn vlag naar beneden zwaaide, was de andere jongen een stukje vóór Bunkie over de lijn. En Bunkie had verloren! Ja, dat was wel jammer. Hij had genoeg zijn best gedaan. Maar hij was er niet boos om; het was een eerlijke strijd geweest en als die jongen er eerder over was dan Bun kie, dan had hij de overwinning ook verdiend, nietwaar? Zo dacht Bunkie er ook over. Hij ging naar zijn tegenstander toe en gaf hem de hand. „Wel gefeliciteerd!", zei hij. „Dank je wel, hoor", zei de jongen. „Ik ben blij, dat je niet boos bent, dat ik gewon nen heb. Maar jij hebt ook reuze hard gereden, zeg!" Bunkie ging terug naar het begin van de baan. Hij vond het natuurlijk wel 'n beetje jammer, dat hij verloren had; hij had graag een prijs willen winnen. Maar ja, iedereen kan niet de eerste zijn! Oepoetie en Rick wachtten hem op. „Jammer, Bunkie!", zei Rick. „Je had het haast gehaald!" Maar oom Tripje, die alles gezien had, klopte Bunkie op de schouder. „Goed zo, Bunkie", zei hij. „Ik ben blij, dat je je verlies zo goed opneemt. Zo hoort een flinke jongen te doen!" DIO 2 verloor weer In X B verloor DIO 2 wederom. Ditmaal van ADO 2 waardoor diverse ploegen in vei ligheid kwamen. ADO 2 zelf en ook EDO 4 dat er trouwens zelf voor zorgde door met drietwee van Wijk aan Zee 2 te winnen. Alleen Onze Gezellen 2 kan zich nog niet veilig wanen al zijn de kansen van DIO 2 om de dans nog te ontspringen wel zeer klein. RCH 5 is bijna kampioen. Het won van DEM 2 met vijfnul maar Stormvogels hield het feest nog even tegen door tegen HBC 3 gelijk te spelen (44). HFC 3 zag zich door Beverwijk 2 met zestwee geklopt. RCH 5 20 31 HBC 3 20 20 Stormv. 4 21 29 EDO 4 21 17 W. a. Zee 2 21 25 HFC 3 21 16 EDO 5 20 24 ADO 2 21 15 DEM 2 21 24 OG 2 20 13 Beverw. 2 21 23 DIO 2 21 11 TYBB 2 grijpt er naast TYBB 2 vist achter het net. Wel konden de TYBB-reserves met niet minder dan zeven- twee van DCO 3 winnen, maar Terrasvogels 2 klopte het reeds gepromoveerde VVH met drienul en gaat dus met deze club over naar de eerste klasse. HFC 5 verloor de beslissingswedstrijd tegen VI. Vogels 3 met de sprekende cijfers (60) en degradeert dus naar de derde klasse. De eindstand in de tweede klasse D is: DCO 3 Z.v.m. 5 RCH 6 VVB 3 Kennem. 5 18 18 18 18 18 27 25 22 22 17 Haarlem 5 Stormv. 5 VSV 6 VI. Vog. 3 HFC 5 1) 18 18 18 18 18 1) Beslissingswedstrijd VI. Vogels 3-HFC 5 6—0. In 2 A luidt de eindstand: N. Vennep DSB SVY Sp.vogels VVH 16 28 Geel Wit 16 22 Hoofdd. B. 16 22 Sp.stad 16 14 Vogelenz. 16 14 16 13 16 12 16 12 16 7 Zondag werden in het gebouw van de Haarlemse Kegel Bond in Haarlem de per soonlijke- en clubkampioenscihappen van Nederland gehouden. Bij de heren toonden de Limburgse kegelaars zich de sterksten en dit was in hoofdzaak het gevolg van het feit dat deze spelers een nieuwe manier van werpen hebben ingevoerd. Zij werpen na melijk met de rechter hand op de linker baanhelft en geven de bal op deze mapier meer effect dan wanneer zij op het rechter gedeelte van de baan werpen. Het persoon lijk kampioenschap werd dan ook gewonnen door Habets uit Sittard. Op de tweede plaats volgde met slechts drie houten verschil Van der Bongaert uit Maastricht. Ook het clubkauipioenschap ging naar Limburg en wel naar de Kegelclub Snik uit Valkenburg. De sterke Haarlemse ploeg van ODO legde op de tweede plaats beslag en ,,'t Hail Holstek" uit Hogezand bezette de derde plaats. Bij de dames werd het bondsvijftal van Den Haag eerste met 21 houten voorsprong op Helmond. De dames van Haarlem bezet ten de vierde plaats. De volledige uitslagen waren: Om het persoonlijk kampioenschap van Nederland (heren): 1. en kampioen van Ne derland: Habets (Sittard) 304 houten; 2. v. d. Bongaert (Maastricht) 301 houten; 3. Mol Mies (Breda) 272 houten; 4. Smithuis (Lochem) 267 houten; 5. Van den Bosch (Alkmaar) 260 houten; 6. Marcus (Utrecht) 242 houten); 7. Van Cleef (Leeuwarden) 225 houten. Om het clubkampioenschap van Neder land: 1. Snik, (Valkenburg) 2953 houten; 2. ODO (Haarlem) 2834 houten; 3. 't Hail Hol stek (Hogezand) 2734 houten; 4. 't Hindert niet (Den Haag) 2627 houten; 5. Herinnering (Tilburg) 2285 houten; 6. Acht om de lange (Boxmeer) 2269 houten. Bondsvijftal dames: 1. Den Haag 1320 hou ten; 2. Helmond 1299 houten; 3. Heerlen 1283 houten; 4. Haarlem 1235 houten; 5. Noord- Nederland 1187 houten; 6. Oost-Gelderland 1107 houten. De zwemclub Haarlem heeft Zaterdagavond, toen in het Sportfondsenbad-Oost in Amsterdam voor de achttiende maal de John P. Hauserbeker werd betwist, twee verliezen geleden. De Nederlandse zwemmers namen op officiële wijze afscheid van Cor Braasem, aanvoerder van het Nederlands waterpolozevental sedert de bevrijding en Haarlem's beste kracht. Het was voor Braasem, die als coach in Barcelona gaat werken, tevens het afscheid van het amateurisme. Uit handen van de voorzitter van de KNZB, Jan de Vries, ontving hij de gouden bondsmédaille. Een tweede verlies voor Haarlem was het feit dat de beker, die twee jaar in de prijzenkast van Stoops- bad had gestaan, door de Friezen Jitse van der Veen en Piet ten Thije mee naar Leeuwarden werd genomen. Vóór het echter zover was hebben de Noordelingen een felle strijd moeten voe ren die zich (helaas) niet alleen in het water afspeelde. Wat was namelijk het ge val? Toen het laatste voor de beker gel dend nummer was gezwommen had de heren-ploeg van Het IJ de meeste punten vergaard en dé vreugde in het Amsterdam se kamp was groot. Maar de leider van de Leeuwarder zwemvereniging „Overdekte" kwam roet in het IJ-eten gooien met een protest tegen het zwemmen van de IJ-man i Dikstaal in een nummer, waarvoor hij niet was ingeschreven. Het protest werd toe gewezen, Dikstaal gediskwalificeerd en de beker ging naar L.Z.O. Geen hoog peil Het was een sensationele uitslag van een spannend duei tussen de hoofdstedelingen en de Friezen met H.P.C. als gevaarlijke derde. Maar veel meer dan spanning was er deze avond in het Sportfondsenbad-Oost niet te beleven geweest. Want al werden hier en daar enkele verdienstelijke tijden op de jurytafel gedeponeerd, op hoog peil stond het zwemmen niet. Jennie Welling kreeg op een der bijnum mers, de 200 meter schoolslag dames op de eerste banen nog wat strijd van Let je Eysvogel, maar na 100 m. had het Am sterdamse meisje geen reserves meer voor een volgende aanval en slechts met moeite wist zij de spurtende Jopie Spoor op de derde plaats te houden. Nadat Jennie Wel ling reeds in een goede 2.57.9 als eerste had aangetikt. De 400 m. vrije slag dames was bij het ontbreken van Geertje Wielema een saaie vertoning. Haar vroegere clubgenote Tine van Brenk zwom zich al na 150 meter vol komen los van haar voornaamste rivalen Els van der Ploeg en Ria Vonk en met resp. 7.7 en 11,5 seconden voorsprong werd zij in 5.28.6 onbedreigd winnares. Intussen was de bekerstrijd bij de heren reeds in volle gang. Jitse van der Veen gaf zijn club al dade lijk een voorsprong met een overwinning op de 100 m. rugslag, waarbij hij met 1.09.4 de enige was, die onder de 70 seconden bleef. Boxem werd tweede, de nieuwkomer Gerrit Korteweg derde. Op de vierde plaats, vóór good old Stans Scheffer, ein digde de Limburger Scheyer, een jeugdig mijnwerker uit Heerlen. Joris Tjebbes Concurrentie voor Tjebbes Joris Tjebbes, lange tijd heer en meester op de sprint, zal dit jaar niet rus tig naar de Neder landse titel op de 100 meter vrije slag kunnen zwemmen. Dat be wees deze race, die door de felle vechter Wim de Vreng in 59.2 sec. werd gewonnen. Tjebbes bleef 0.1 sec. boven de mi nuut en Dikstaal 0.8 sec. Na de 5 x 50 m. vlinderslag esta fette die door Het IJ werd gewon nen, hadden de Amsterdammers 1 punt voorsprong op L.Z.O., zodat de finale 200 meter vrije slag, waarbij na elke 50 meter de laatste zwem mer „uit de koers werd genomen", de be slissing moest brengen. Voor L.Z.O. startte Ten Thije, voor Het IJ Dikstaal, die niet was ingeschreven voor dit nummer. Het was een enerverende strijd, die voor de Fries na 150 meter een einde nam toen hij - in duel met De Vreng - het laatste keerpunt bereikte en uit het water werd gevlagd. Dikstaal (2.18.8) had toen aan de tweede plaats achter de H.P.C.-er Bouwman (2.17. genoeg voor de beker. Tenminste, dat dachten hij en zijn clubgenoten. Maar toen kwam het protest en de eindstand werd: 1. L.Z.O. 18 pnt., 2. H.P.C., 17 pnt., 3. IJ 15 pnt. Tot slot speelde het Nederlands zeven tal in „Olympische" opstelling een wedstrijd tegen de Rest van Nederland, met zevennul bleven de Kikvorsen de baas. ADVERTENTIE HOOFDPIJN! Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos té* 47 ct. Mijnhardt Hoofdpijntabletten. Koker 80 ct. (Commissaris Gilles op onderzoek) door JACQUES DECREST Uit het Frans vertaald 17) Oom was nog maar net gestorven. Een half uur geleden misschien. Het was ge weest als een grote trilling, die hem over viel, als een stormvlaag, die zijn oude ver steende lichaam schudde. Hij was bijna rechtop gaan zitten. Maria had de vlucht genomen; zij had Jeanne helemaal alleen gelaten. En toen, heel spoedig daarna, had zij niets meer gehoord. Je moet maar wat beneden blijven, liefje, juffrouw Jeanne is bezig hem aan te kleden. Als je niet bang bent, mag je hem daarna gaan zien. Hij is nu erg kalm. Hij heeft zijn gezicht van vroeger weer terug, zoals het was voordat hij ziek werd. Lysou luisterde niet al te best. De woor- den gingen langs haar heen, langs de grote paniek in haar. Oom was dood. Zij zou hem nooit kun nen zeggen, dat meneer Dorsel vermoord was. Hij zou haar nooit kunnen zeggen met zijn oog, wat ze met de brief moest doen. Dat tolde, tolde haar in haar hoofd, als of het een draaikolk was. Kleed je toch maar vast uit. Het is hier warm. Ik heb vanmiddag de kachel aangemaakt. Er is geen reden om ziek te worden. Hij zal het er niet warm of koud door krijgen, de arme man Wat moest ze beginnen met die brief, die in haar kast verborgen was? Had zij nu het recht om die open te maken? Mis schien zou zij het dan weten? Maria hielp haar met haar jas uit te trekken en deed de kleine kraag van grijs konijnebont af, die haar hals warm hield. Blijf hier maar een ogenblikje.... Straks kun je naar boven gaan. Ik zal eens gaan kijken. Ja, Maria. Machinaal ging zij de bal pakken, die sedert de vorige dag in het hoekje bij de paraplustandaard was blijven liggen. Neen, niet om te spelen, maar om iets te doen, omdat zij aan iets anders dacht. Plotseling slaakte zij een onderdrukte kreet, rende naar Maria toe, die de keuken was binnengegaan. Maria, Maria. Wel, wat is er dan?.... Wat gebeurt er? Lysou wees met haar vinger op de para plustandaard. Maria, ze hebben de wandelstok van oom gestolen! In de porceleinen standaard met Chinese bloemen stond alleen nog maar de „ma- quilla", meegebracht uit het land „onder Frankrijk aan de linkerkant". De stok van gebeeldhouwd ebbenhout zonder welke oom nooit het huis uitging, was verdwe nen. Maria keek overal, zocht de hele vesti bule door. Het is werkelijk waar, dat hij ér niet meer is.Dat is. Lysou was stokstijf midden in de vesti bule blijven staan. Maria, riep zij, alsof de dienstbode ver van haar af was. Zij stak haar arm omhoog, wees met haar vinger naar de bovenverdieping, naar de kamer van oom. Heeft hijheeft hij hem meege nomen? XVII Jeanne Lambert, die naar beneden kwam, bleef op de onderste trede staan. Zo, zei zij, wat gebeurt er? Lysou stond daar, met haar arm in de hoogte en vihgers die trilden. Maria keek haar aan met een angstige spanning, welke zij niet verborg. De ge dachte van de kleine meid had haar aan gegrepen. En hoewel zij met erg bang was voor de dood, en niet erg bijgelovig, had zij een ogenblik een rilling over haar rug voelen lopen. Te meer daar zij altijd een geheime afkeer had gehad van de vreem de stok met de primitieve en komische fi guurtjes, die stok waaraan meneer Favier zo gehecht scheen, als was het iets kost baars: „Wat hij toch altijd doet met dat toverding", mopperde zij vaak. „Alsof het niet gemakkelijker was, als hij een wan delstok had zoals iedereen". De normale en rustige stem van de ver pleegster bracht haar weer tót zichzelf. Zij haalde een beetje haar schouders op, zowel om Lysou gerust te stellen als om met zichzelf te spotten. Niets, juffrouw Jeanne.... Lysou gelooft dat oom zijn wandelstok.... U weet wel.... heeft meegenomen.. Jeanne Lambert glimlachte zachtjes, tilde Lysou op. Nee hoor, liefje. De arme oom heeft helemaal niets meegenomen. Hij is ver trokken naar een land waar men geen wandelstok meer nodig heeft om te lopen. Je moet nu maar eens naar hem kijken om het lelijke gezicht, dat hij tijdens zijn ziekte had te kunnen vergeten. Momen teel is hij al volkomen rustig, helemaal verjongdJe zult hem terugvinden zoals hij was toen hij nog leefde. Jeanne Lambert sprak zachtjes en lief tegen haar, terwii! zij haar tegen zich aan hield. De warmte keerde terug in de ijs koude ledematen van de kleine, stroomde door haar heen in golven van welzijn, van geluk. Zij sloot haar ogen. Maar de gedachte aan de stok broeide nog altijd in haar hoofd. Het is misschien de man. mompelde zij zo zacht, dat Jeanne het niet verstond. Wat zeg je, lieveling? Misschien is het die man, die de stok gestolen heeftHij had een stok ik heb het gezien. Nou, dat is dan jammer, als hij hem gestolen heeft. Maar het is geen erg groot verlies. En dan, misschien staat hij wel ergens andersDenk er maar niet meer aan. Zij zette Lysou weer op de grond. --- Kom, ga eens twee handdoeken voor me halen uit de kast in de eetkamer. Die heb ik nodig. Daarna gaan we naar boven. Goed Jeanne. Lysou opende de deur, ging het donkere vertrek binnen. En in het duister voor haar zag zij een rood puntje dat oplichtte. Een kreet van angst kwam uit haar keel, deed tegelijkertijd Jeanne Lambert en Maria toesnellen. Maar de man van de recherche stond al op, verontschuldigde zich. Het spijt me. dat ik je bang gemaakt heb, Lise. Jeanne Lambert was enigszins buiten adem van opwinding en van spijt. Hemeltje, mijnheer, ik was vergeten, dat u hier was.Neemt u mij niet kwa lijk Niet nodig, juffrouw. Ik heb begre pen, wat er zich helaas boven mij afspeelde. Ik heb u niet willen storen en ik ben hier gebleven en heb sigaretten zitten roken. Bois-Colombes is wel niet zo ver van Parijs, maar ik heb er toch de voorkeur aangegeven te wachten, anders had ik weer moeten terugkomen.... Maar ik geloof, dat ik wel wat te veel gerookt heb, voegde hij er bijna glimlachend aan toe. De eetkamer staat vol rook. Helemaal niet, mijnheer, u heeft er goed aan gedaanU hebt begrepen nietwaar, dat het voorbij was. Ik moet be kennen dat ik er niet meer aan gedacht heb, dat u hier was! En mij spijt het werkelijk heel erg, dat ik Lise bang heb gemaakt. Hij boog zich naar de kleine, die enigs zins ongerust, doodstil was blijven staan bij de deur en vol aandacht keek naar die onbekende, die in de eetkamer zat, zon der dat zij iets vermoed had van zijn aan wezigheid, terwijl zulke belangrijke din gen waren voorgevallen. Ben je erg boos op mij, Lise?. Lysou was helemaal van haar stuk ge bracht en ontevreden zonder dat zij wist waarom. Daar ze niets zei. reageerde Jeanne: Nou, liefje?.Mijnheer praat tegen je.... Heb je je tong verloren? Wil je me een hand geven? Een zekere verlegenheid, die zij niet kende, verlamde Lysou. Dag, zei ze alleen. Jeanne voelde de verlegenheid van het kind. (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1953 | | pagina 6