Congressen Ex-politieke gevangenen en
vroegere verzetsstrijders geopend
Een OVERHEMD van
CORK
Actie van internationale commissie
wierp reeds resultaten af
Kort en
bondig^
VADERDAG
Clowntje Rick
Teleurstelling over houding van
overheid jegens oude illegaliteit
Van der Hoogtprijs voor
Adriaan van der Veen
DONDERDAG 18 JUNI 1953
7
Faillissementen
V erzetsmonament
gelaakt
Geen bedelpartijen
cfee MORRIS iejrnycu imj!
BARTELOORISSTRAAT 20 TEL. 13439
Buitenlandse gasten
v
Meeting tegen concentratiekampen
David Rousset sprak in Haarlem
Begrafenis F. Pöttger
Voor de kmdcren
Rode Kruis-collecte
bracht twintig mille op
Honderden oud-illegale werkers, hetzij behorende tot de Nederlandse Vereniging van
Ex-politieke gevangenen, hetzü deel uitmakende van de bij de Nationale Federatieve
Raad van het voormalig verzet in Nederland aangesloten organisaties waren van
middag samengekomen in „Dreefzicht" te Haarlem voor de gecombineerde opening
van de congressen van beide organisaties, die tot en met Vrijdag in de Spaarnestad
worden gehouden. Na een begroetingswoord van de heer K. R. van Staal, voorzitter
van de afdeling Haarlem van de Nederlandse Vereniging van Ex-politieke gevange
nen, waarbij hij een speciaal woord van welkom richtte tot de talrijke buitenlandse
gasten van beide organsaties, werd een rede uitgesproken door de Commissaris der
Koningin, dr. J. E. baron de Vos van Steenwijk.
Deze zeide voorzichtig te willen zijn in
de keuze zijner woorden. De ex-politieke
gevangenen vormen immers minder een
vereniging, dan wel een broederschap, die
door het lijden werd geadeld. De Commis
saris zeide:
„Ik heb mij ernstig voorbereid, door
bladerde twee jaargangen van „Aantre
den". Aangrijpende lectuur in letterlijke
zin, de herinneringen aan gevangenissen
en concentratiekampen, aan verhoorsme-
thoden. We wisten het wel, maar het ligt
alweer zo lang terug. Aangrijpend ook, dat
dit regime nog steeds voortduurt, al is het
nu aan de andere kant van het ijzeren gor
dijn, althans hoofdzakelijk. En dat het
nodig blijft hiertegen front te maken, te
ageren."
„Uw doel is de geestesgesteldheid, welke
de basis vormde voor het verzet tegen de
vijand in de jaren 1940 tot en met 1945 ter
verdediging van de begrippen vrijheid en
recht in stand te houden en te versterken.
De geest staat hier terecht voorop: het is
de geest die levend maakt. Vrijheid en ge
rechtigheid vallen hier samen, de dorst
naar gerechtigheid is van alle tijden.
Zalig die hongeren en dorsten naar ge
rechtigheid, want zij zullen verzadigd wor
den 'staat in de Bergrede. Dit beeld moet
tot u spreken. Gij weet uit eigen ervaring
wat hongeren en dorsten betekent.
„In stand houden en versterken". Hoe
moet dat geschieden? Niet door bitterheid
of wraakzucht aan te kweken, maar wel
door te zorgen, dat er niet vergeten wordt.
En dat de jongere generatie, die deze jaren
niet bewust heeft meegemaakt, door onze
ervaring bespaard moge blijven een her
haling te zien. Het is moeilijk om hier de
juiste maat te vinden," zo zei de Commis
saris.
„Nu de houding tegenover het Duitse
volk als geheel. Het zijn onze broeders,
zoals Kaïn de broeder van Abel was; een
deel was actief schuldig, een ander deel
passief. Maar we hebben welbewust af
stand gedaan van het oog om oog, tand om
tand, afstand van bijltjesdag en de be
rechting overgelaten aan de Overheid. Dit
is geschied onvoldoende zegt de een,
niet met gelijke maat zegt de ander
maar wie kan zich op de borst slaan en
zeggen dat hij in deze de ware gèrechtig-
heid in pacht heeft?
De collectieve schuld. Deze. bestaat on
getwijfeld-, maar als-we deze van het Duit
se volk eisen, dan moeten we ook bereid'
zijn dit begrip op ander terrein zelf te
aanvaarden."
„Wij hongeren en dorsten naar gerech
tigheid, daarvan getuigen wij, als we het
concentratiekampsysteem in alle landen
blijven bestrijden en niemand is daartoe
eerder geroepen dan gij. En dit hongeren
en dorsten vraagt niet om beloning, om
waardering, maar is. de besten onder ons
als ingeschapen.
En zij zullen verzadigd worden wordt
ons door Christus beloofd. Dit is de bood
schap die ik u bij deze gelegenheid wilde
meegeven en dit is met recht „een blijde
boodschap".
Met deze woorden verklaarde Baron de
Vos van Steenwijk het Congres geopend.
ADVERTENTIE
-J
OOK IN 4R0TE IUXE DOZEN
VAN 5Q STUKS
De Haarlemse rechtbank heeft Dinsdag
geen faillissementen uitgesproken.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelingslijst is geëindigd het faillisse
ment van:
G. Stada, aannemer, Jan Kostelijklaan 7
Velsen en handelende te 's-Gravenhage onder
de naam D. Stada en Zn. Rechter-Commissa-
ris: mr. H. J. Ferwerda. Curator: mr. A. W.
Hellema Sr., advocaat en procureur te IJmui-
den.
Bij beschikking van de Rechtbank is met
ingang van 18 Mei 1953 definitief surséance
van betaling verleend aan:
Th. H. A. Kramer, handelende onder firma
Haarlemse Koper- en Metaalgieterij, Zanen-
straat 52zw. Haarlem, voor de tijd van ander
half jaar, met benoeming van mr. H. Peters,
advocaat en procureur te Haarlem, tot be
windvoerder.
Bij beschikking van de Rechtbank is met
ingang van 28 April 1953 definitief surséance
van betaling verleend aan:
J. M. Opdam, Binnenweg 24 Heemstede en
N. W. Opdam, J. v. d. Berghstraat 5, Heem
stede, tezamen handelende onder de naam
Vennootschap -onder firma J. M. Opdam en
Zoon, voor de tijd van anderhalf jaar, -met
benoeming van mr. H. Jonker, advocaat en
procureur te Haarlem, tot bewindvoerder.
De voorzitter van de Nederlandse Ver
eniging van Ex-politieke gevangenen mr.
G. Ch. Aalders, zei in zijn openingsrede
onder meer: ,Het gepasseerde verenigings
jaar heeft ook intern in het teken van de
storm gestaan. Deze storm is thans wel ge
luwd, doch heeft ook de fouten aangewezen,
waarvoor wij ons in de toekomst moeten
wachten. Gelukkig mag geconstateerd
worden, dat onze vereniging als het riet,
wel onder de storm gebogen, doch niet ge
knakt is en door haar levensvatbaarheid,
haar taak en doel, in versterkte positie
haar plaats heeft weten te behouden."
Mr. Aalders ging uitvoerig in op de wa
tersnood van Februari, herdacht de slacht
offers en gewaagde van zijn dankbaarheid
dat het Nederlandse volk zich een heerlijke
eenheid had getoond. Ook memoreerde
spreker de hulp door zijn organisatie ge
boden en vervolgde:
„Is het verwonderlijk, dat de ramp 1953
ons weer bepaalde tot de stalen vloedgolf,
die op 10 Mei 1940 ons land en West-Euro
pa overspoelde, verwoestingen aanrichten
de van ongehoorde omvang? Gaat het te
ver om een vergelijking te trekken tussen
de onbekende mannen en vrouwen, die
spontaan, met levensgevaar hun krachten
hebben ingezet bij het dichten van dijken
en redden van mensenlevens, en de talloze
stille werkers en werksters in het verzet
1940-1945, die vaak met inzet van hun
leven de vloedgolf van het barbarisme
hebben trachten te keren en gered hebben,
wat te redden was?
Het is te hopen, dat de helpers van 1953
meer dank en waardering ondervinden,
gerust kunnen wij, gezien onze eigen er-
dan de kleine strijders in het verzet. Erg
varingen, hierop niet zijn.
In dat verband memoreerde mr. Aalders
de onbevredigende gang van zaken ten
aanzien van een in te stellen herinnerings-
kruis voor ex-politieke gevangenen. Ook
de gang van zaken bij de viering yan de
Bevrijdingsdag werd door hem gelaakt.
Over de gratieverlening van Lages zei
spreker: „Erkennende de juistheid van de
beslissing van de huidige minister van
Justitie, zien wij in deze affaire de ellen
dige gevolgen van de gevoerde barmhar-
tigheidspolitiek, die tot onrecht moest lei
den. Over de ontsnapping van de nazi
boeven uit de gevangenis te Breda, zal ik
maar niet spreken.. Met ergernis volgen wij
deze historie in de pers,"
Vervolgens wijdde, spreker aandacht aan
de verhouding van de vereniging tot enige
andere uit de illegaliteit geboren organi
saties en overheidsinstanties en besloot:
„Een enkel woord wil ik nog wijden aan
een onderwerp dat ons zeer geschokt heeft.
Het is het goed recht van wie dan ook, een
prijsvraag uit te schrijven voor de onbe
kende politieke gevangene. Dat in de jury
tot beoordeling van de ontwerpen geen ex-
politieke gevangene zitting neemt, wekt
bevreemding, doch dat bekroond wordt een
ontwerp, zijnde een aantal ijzerdraadjes,
gebogen tot een soort kooi, waarin het na
tuurlijke oog geen gevangene ontdekt, is
krenkend en belachelijk. Moet men nu be
slist zijn buitenissige kunstopvattingen
gaan uitleven op het zo tere onderwerp
„de onbekende politieke gevangene".
Naar gemompeld wordt zou de gemeente
Amsterdam verzocht hebben het definitie
ve monument te mogen plaatsen. Met hand
en tand zullen wij ons daartegen verzetten.
Mocht dit verzet tevergeefs zijn, dan vrees
ik, dat, gelijk met het ontwerp reeds ge
beurd is, een der vele verontwaardigden
met één slag het wanstaltig gedrocht, de
normale vorm van een hoopje ijzerdraad
zal doen aannemen. Eén ding demonstreert
het ontwerp zeer duidelijk, n.l. het onbe
grepen zijn van de politieke gevangene."
Ook mr. B. W. Stomps, de voorzitter van
de N.F.R., sprak in zijn rede zijn teleur
stelling uit over de houding van de rege
ring jegens het vroegere verzet, zoals die
tot uiting is gekomen in de afwijzing van
de instelling van het verzetskruis, het
standpunt inzake de viering van de Bevrij
dingsdag en het passeren van de N.F.R. bij
de voorstellen tot wijziging van de buiten
gewoon pensioenwet.
Bij alle waardering voor het werk der
Stichting 1940-1945, moet een weg gevon
den kunnen worden, die het overbodig
maakt, dat „bedelpartijen" opgezet wor
den, om aan oorlogsslachtoffers in de
ruimste zin des woords het hoogst nodige
te verschaffen. Dit is Nederland onwaar
dig en een hoon voor het verzet en de totale
strijd tegen de overweldiger.
De samenwerking met onze zusterorga
nisatie is goed getuige dit samentreffen.
Natuurlijk zijn er wrijfpunten, maar de
geest van vriendschap is goed. Ons inter
nationaal contact, gelegd in, de C.I.A.R., is
een belangrijke stap in de goede richting.
Ook daarin hebben wij een taak om dich
ter als volkeren bij elkaar' te komen en
mee te werken aan een verenigd Europa.
Wij maken fouten en erkennen dit vol
mondig, maar
„Wij strijden voor een heilig leven,
Voor lucht en licht en boomgeruisch,
Voor al wat is van God gegeven,
Voor onze kinderen en ons huis",
zo besloot mr. B W. Stomps.
Na de openingsplechtigheid werden
kransen gelegd bij het monument aan de
Dreef.
ADVERTENTIE
WEEK-END SHIRTS
Van de buitenlandse gasten der Neder
landse Vereniging van Ex-Politieke Ge
vangenen uit de Bezettingstijd, noemen wij
mevrouw Lize Borseum, Oslo, afgevaardig
de voor Noorwegen; prof. Ballachowski,
directeur van het Instituut Pasteur uit
Parijs; David Rousset uit Parijs; de beken
de strafpleiter mr. Bernard uit Parijs; de
staatssecretaris J. Degois, die tevens secre
taris is van de Internationale, te Brussel;
mr. A. Alers, Brussel; Frans Ballhorn, bur
gemeester Notteuen (Westfalen) en Willy
Fuhrmann uit Düsseldorf, beiden als ver
tegenwoordigers van de Duitse zusterorga
nisatie; O. Clemensen en mr. Carl W. Bar-
telsen uit Dennemarken en prof. Père Da-
mien Reumont uit Banneux-Louveigne.
Bij de opening waren ook aanwezig: mr.
C. L. W. Fock secretaris-generaal van het
kabinet van de minister-president; gene
raal H. Koot, kanselier der Nederlandse
Orde; de heer A. J. P. Koster, voorzitter
van de Buitengewone Pensioenraad; mr.
dr. N. H. Wiarda, directeur van het Com
missariaat voor Oorlogsschade; de heren
H. Kersten en J. Smallenbroek, respectie
velijk directeur en voorzitter van de Stich
ting 194Ó-1945. Minister J. G. Suurhof
hoopt het congres der Expoge Donderdag
te bezoeken.
Op een circuit van bijna 3 kilometer in de omgeving van de Spaanse hoofdstad werden motorterreinwedstrijden gehouden. De
wedstrijden, de zgn. Foria Internacional del Campe, waren voor motoren van 100 cc en 125 cc over afstanden van 33 en 41 1/4
kilometer. De deelnemers in actie.
„Na drie jaren activiteit van de Inter
nationale Commissie tegen het conccn-
tratickampsysteem kunnen wij op een posi
tieve balans bogen. Onder meer is bereikt,
dat in Griekenland, Spanje en Tunesië de
politieke gedetineerden onder gunstiger
omstandigheden leven. Dit is een gevolg
geweest van de omstandigheid, dat de
Commissie de publieke opinie achter zich
heeft gekregen, zodat een regering tegen
woordig geen erger beschuldiging tegen
zich ingebracht kan weten dan die van het
tolereren van een „concentratiekamp-
systeem".
Dit zei gisteravond de stichter en voorzit
ter van de Internationale Commissie tegen
het concentratickampsysteem, de Franse
advocaat en auteur David Rousset, op een
bij „Dreefzicht" in Haarlem belegde mee
ting door het Nederlandse Comité van die
organisatie.
De heer Rousset herinnerde eraan hoe I
de commissie drie jaar geleden allereerst i
het centrale probleem had gesteld: Wat is
een concentratiekampsysteem en waar be
staat het?
Daartoe was een diepgaand onderzoek
ingesteld, waarbij vooral getuigenissen, er
varingen en indrukken werden verzameld.
In dat verband herinnerde spreker aan het
„proces" tegen het gewraakte systeem, dat
in 1950 in Brussel werd gehouden en
waarbij vele getuigen uit de Russische kam
pen werden gehoord.
Het gevolg is dat niemand meer kan
zeggen (als laffe uitvlucht): „Ik heb er
niets van geweten". -
Maar de C.I.C.R.C. heeft niet alleen in
formatie verschaft en geprotesteerd, zij
heeft zich ook een inzicht in het systeem
verworven door kampen te bezoeken en
met gedetineerden te spreken.
„Dat is een moeilijke en onaangename
taak, want de regeringen zijn niet bijster
gesteld op dergelijke dwarskijkers. Hard
nekkigheid en geduld zijn in ruime mate
nodig".
De heer Rousset dankte zijn Nederlandse
kameraden uit de vroegere nazikampen
voor de krachtige medewerking die hij in
zijn streven van hen ontving.
En op de vraag: „Maar waarom dan niet
al in 1933 met uw actie begonnen?" ant
woordde de Fransman: „Pas toen we zelf
aan den lijve ondervonden welke schade
het concentratickampsysteem doet aan de
ziel der mensen, wisten we bij alle ver
scheidenheid van geloof of maatschappij
beschouwing dat het onze heilige taak zou
zijn dit stelsel te blijven bestrijden".
We mogen niet ophouden erover te spre
ken zolang het bestaat.
De heer Rousset maakte gewag van
het nieuwe verzoek dat de C.I.C.R.C. on
langs aan Beria heeft gedaan om in Rus
land zelf te worden toegelaten voor een
onderzoek naar de kampen en het resultaat
van de met zoveel ophef aangekondigde
amnestie. „En de Russische regering is
evenals iedere andere doodsbenauwd voor
de beschuldiging er een „Auschwitz" op na
te houden".
„De strijd voor de vrijheid van de mens,
door enkelen begonnen, moet een massa-
Het stoffelijk overschot van sergeant F.
Pöttger, die Dinsdag bij een vliegtuig
ongeluk om het leven is gekomen, zal Vrij
dagmiddag cm kwart over een op de Alge
mene Begraafplaats aan de Kleverlaan
ter aarde worden besteld. De begrafenis
geschiedt met militaire eer; de stoet ver
trekt van de Spaarnrijkstraat. De route is:
Rijksstraatweg, Schoterweg, Kleverlaan.
strijd worden. Dan kunnen we overtuigd
zijn van de overwinning", zo besloot de
heer Rousset zijn rede.
Voor hem had de heer K. R. van Staal
gesproken, die in een bezielde toespraak
zijn gehoor met een reeks cijfers in de ban
bracht van het leed dat heden ten dage in
de kampen wordt geleden. Duizenden, die
jaren gevangen gezeten hebben onder het
Hitier regiem en per ongeluk hun leven
gered hebben, zijn opnieuw en nu onder
de knoet van Moskou in de eertijds door
de Duitsers gebouwde concentratiekampen
terug gekomen.
Na 1945 hebben de Moscovieten vele
tienduizenden gearresteerd waarvan 40%
geen nazi's waren en waaronder 90.000
zuiver politieke gevangenen.
Alleen in Torgau, Jenlitz, Lausburg,
en Waldheim 180.000 gevangenen waarvan
er circa 100.000 in de laatste jaren omge
komen zijn. In Bautzen bevinden zich 4000
gevangenen, jonge mensen, waarvan er
1200 lijden aan t.b., waarvan 440 aan open
t.b. Dagelijks sterven er mensen waarvan
de familie pas wat bemerkt door retour
zending van hun post.
In Torgau zitten ook vierduizend ge
vangenen waarvan twintig procent met t.b.
In Torgau zitten kinderen van twaalf jaar
met tien jaren tuchthuisstraf. Voor een
groot werk aan de Dnjepper hadden de
Russische machtshebbers 500.000 man con
stant nodig om binnen twee jaren gereed
te komen. Massa arrestaties in de steden
en op het platte land waren daarvan het
gevolg. Wanneer de slaven kwamen te
vallen werd door nieuwe arrestaties ter
vervanging voorzien. Dit werk heeft door
deze methode 600.000 mensenlevens gekost.
Hoe groot ook de morele ruïne is, moge
blijken uit het feit dat te Naundorf kinde-
c
Dat was niet handig van die Bunkie.... Hij snorde op de slee naar beneden en dat
ging even goed. Maar toen kwam de bocht!
Het gebeurde precies, zoals Rick gevreesd had: in die bocht kon Bunkie, doordat hij
rechtop zat, zijn evenwicht niet bewaren.en met een grote boog vloog hij door de
lucht, terwijl ook de slee met 'n vaart onderstboven kukelde!
Bunkie kwam terecht in de sneeuwhoop op zij van de baan, met zijn hoofd naar be
neden. Gelukkig maar, dat de sneeuw daar niet hard was! Nu schoot hij tot aan zijn
middel in de sneeuw, en alleen zijn spartelende benen kwamen er nog bovenuit!
Dat kwam er nu van. Bunkie had het erg mooi en flink willen doen, maar het gaat
nu eenmaal niet op die manier, dat ondervond hij nu. En Rick had hem nog willen
waarschuwen.
Ja, toen Rick dit zag gebeuren, terwijl hij Bunkie nakeek, was hij eerst wel even ge
schrokken. Die Bunkie maakte me daar even 'n reis door de lucht, voordat hij in de
sneeuw terecht kwam! Maar toen zag Rick al gauw, dat hij niet ongerust hoefde te
zijn; de sneeuw had Bunkie's val gebroken en hij zou er wel geen last van hebben,
al zat hij nu. zo ver in de sneeuwhoop....
Na de bijeenkomst in „Dreefzicht" ter ge
legenheid van de congressen van de Ne
derlandse Vereniging van Ex-politieke ge
vangenen en van de Nationale Federatieve
raad van het voormalig Verzet begaven de
deelnemers(sters) der congressen zich naar
de Dreef, waar het monument, ter nage
dachtenis van in Maart 1945 gefusilleerde
Nederlanders is opgericht. De heren mr.
G. Ch. Aalders en K. R. van Staal, legden
namens de N.V.E.-P.G. een krans bij het
monument, de heren O. Clemensen en mr.
C. W. Bartelson, namens de Deense ver
zetsbeweging en Gestapo-gevangenen en
de heren mr. B. W. Stomps en Brink na
mens de Nationale Federatieve Raad van
het Voormalig Verzet. Een foto van het
leggen van een krans door de Denen.
ren van 14 jaar opgeborgen zijn, die in
concentratie- en andere kampen geboren
zijn en aan de moeders ontnomen zijn en
aangeduid worden met de nummers van
de moeders.
Daarom riep de heer Van Staal zijn toe
hoorders op mee te strijden voor de mil-
lioenen die iedere avond God om hun be
vrijding smeken.
De laatste redenaar was mr. B. W.
Stomps, die onder meer zei, dat velen die
in de kampen de gelofte hadden afgelegd:
„Dit nooit meer" de eerste jaren hadden
gefaald. Aan David Rousset en aan Père
Damien Reumont komt de eer toe, dat zij
deze lauwen hebben wakker geschud. Aan
de heer Van Staal was het te danken dat
het geld bijeenkwam om de zeer hoge kos
ten van de actie bijvoorbeeld het fa
meuze proces te Brussel te dekken.
Mr. Stomps ging nog nader in op het
werk van de onderzoekcommissie waar
van hij deel had uitgemaakt in Tunesië en
herhaalde wat hij enkele maanden ge
leden reeds in 'n onderhoud met een onzer
redacteuren had gezegd, namelijk dat men
in Tunesië niet van een concentratiekamp
systeem kan spreken.
De actie van de C.I.C.R.C. betekent een
waarschuwing aan de wereld: „Vergrijpt
u niet aan de rechten van de mens".
Mr. Stomps zei ervan overtuigd te zijn,
dat, indien de Russische regering vroeger
of later toestemming tot een onderzoek
zou geven er al niemand meer van de 18
millioen gevangenen nog in de kampen zou
zijn.
Tot slot bood mr. Stomps aan David
Rousset een leren album met foto's van de
reis door Tunesië aan.
De vergadering werd met een enkel
woord door de voorzitter van het comité,
mr. C. van Rij, geopend en gesloten.
De opbrengst van de Rode Kruis-cam-
pagne van de afdeling Haarlem en Omstre
ken van het Nederlandse Rode Kruis be
draagt f20.039,69.
Hierbij zijn begrepen de bedragen, die in
Aerdenhout, Bennebroek, Bloemendaal,
Heemstede, Overveen en Vogelenzang zijn
bijeengebracht. Het bestuur van de afdeling
Haarlem en Omstreken van het Nederlandse
Rode Kruis wil gaarne alle medewerkers
(sters) dank zeggen voor het vele werk, dat
zij ten behoeve van deze collecte hebben
verricht.
BINNENLAND
Naar de bedrijfsraad voor het bouwbe
drijf mededeelt, is alsnog voor een aantal
Limburgse en Brabantse gemeenten de
bouwvakvacantie 1953 gesteld in de week
van 3 tot 8 Augustus. In alle overige ge
meenten is de bouwvakvacantie op Maan
dag 27 Juli en eindigt zij op Zaterdag 1
Augustus.
De Franse President heeft prof. ir. H. E.
Jaeger, hoogleraar in de scheepsbouwkunde
aan de Technische Hogeschool te Delft, be
noemd tot ridder in het Legioen van Eer.
Prof. Jaeger heeft veel werk in Frankrijk
verricht en maakt regelmatig met studenten
excursies naar Franse werven.
HAARLEM EN OMGEVING
Aan de Universiteit van Amsterdam
is geslaagd voor het artsexamen le gedeelte
de heer E. W. J. M. Klunnaar te Haarlem.
De minister van Landbouw Visserij en
Voedselvoorziening heeft op haar verzoek
eervol ontslag verleend aan mevrouw J.
MeihuizenTer Brake te Wassenaar als lid
van de Nationale Commissie van Advies
voor de Europese Landbouwintegratie. In haar
plaats is tot lid van deze commissie be
noemd mevrouw M. C. W. RohlingVan
Spanje, econ. dra. te Bloemendaal.
ADVERTENTIE
IIIIHMIIOMimi
'y
•"ièS.-"-
Gen. Cronjéstraat 40-44 Tel. 15438
De Maatschappij van Nederlandse Let
terkunde heeft vanmorgen in het Leidse
Academiegebouw, onder voorzitterschap
van dr. P. Minderaa, haar jaarvergadering
gehouden. Onder meer werd bekend ge
maakt dat de Lucy B. en C. W. van der
Hoogtprijs dit jaar is toegekend aan
Adriaan van der Veen voor zijn roman
„Het wilde feest" en de dr. Wijnaendts
Franckenprijs aan II. A. Gomperts voor
zijn essaybundel „Jagen om te leven". In
de rubriek biografie en cultuurgeschiedenis
werd de prijs toegekend aan mej. dr. Jo
hanna K. Oudendijk voor haar werk „Ko
ningin Victoria, een mensenleven en een
eeuw".
In haar advies verheugde de commissie
voor schone letteren zich over het niet-
onbelangrijke aantal Nederlandse romans
en novellenbundels, verschenen in de pe
riode 19511952, die elkaar de eer van de
aanmoedigingsprijs betwistten. „Het wilde
feest" wordt beschouwd als een der voor
naamste litteraire beloften van deze tijd.
Grote lof verdient de wijze, waarop de
schrijver een probleem en verschijnsel, dat
onze dagen helaas zo diep beroert namelijk
het anti-semietisme, tot beslissend motief
van zijn roman wist te maken. Hier is geen
ogenblik sprake van gezochte actualiteit
of bewust opgelegde strekking, maar veel
eer van een innerlijk doorleven, uitgebeeld
met meeslepende bewijskracht. Het boek
is met vaste hand en kernachtig geschre
ven. Het behoort onmiskenbaar tot het
genre van de boeiende vertelling, hetgeen
van vele hedendaagse romans niet kan
worden gezegd. Aldus enkele zinnen uit
het rapport van de genoemde adviescom
missie.
Nieuwe leden
Tot nieuwe leden van de Maatschappij
van Nederlandse Letterkunde werden be
noemd: dr. C. Wiskerke, dr. G. A. Klinken
berg, Anthony van Kampen, Maria Der-
moüt, dr. A. Teeuw, dr. R. E. Dinger Hat-
tink, dr. W. F. Dankbaar, P. Verhoog, prof.
mr. H. J. Scheltema, D. P. Oosterbaan, dr.
C. Hooijkaas, J. Gerhard Toonder, dr. J.
H. J. van der Pot, dr. F. Veenstra, dr. J. W.
Meyer Ranneft, prof. W. J. H. Caron, dr
P. van der Meulen, mevrouw G. E. G. van
Giffen-Duyvis, M. Hertzberger, Annie M
G. Schmidt, prof. dr. H. Meijer, dr. P
Paardekooper, dr. A. A. Kampman en D
van der Meulen.
Tot buitenlandse leden werden benoemd:
K. Lekkerkerk te Kaapstad, Herwig Hensen
te Antwerpen, mevrouw Soewarsih Djojo-
poespito te Djakarta, Louis-Paul Boon te
Antwerpen en prof. dr. A. Hijma in de
Verenigde Staten.
