Herziening Reglement van
Orde tenslotte aanvaard
Het Huis
Wij ruimen op,
de nationale film
.Clowntje Rick
Radicale verandering werd
echter sterk afgeremd
Holland
Festival
Collegium Musicum Italicum
openbaring van schoonheid
van haar Dromen
Koningin Juliana zag
Nationaal Danstheater
van Griekenland
VRIJDAG 10 JULI 1953
5
TWEEDE KAMER
De Ka(d)t in de (Gort)zak
Een nieuwe fiets
Verlenging contracten met
H. Deinum voor tien jaar
Resoluties van
bakkerij congres
Bankier veroordeeld
Gemaal gaat verzilting
van Delfland tegen
Voor de kinderen
7
Handlanger van McCarthy
moet het veld ruimen
Millioenen turven te vroeg
in vlammen opgegaan
FEUILLETON
door Dorothy Quentin,
Garagehouder was
kort van memorie
A.s. en jonge
Moeders
ADVERTENTIE
(Van onze parlementaire redacteur)
Vragen van de heer Gortzak (C.P.N.)
over de ontvluchte krijgsgevangenen in
Korea gaven minister Beyen gelegenheid te
verklaren, dat er van ontvoerde gevange
nen geen sprake is. De minister zei voorts
dat ook Nederland het opperbevel van de
UNO-troepen had gemachtigd het nodige
te doen voor de terugbrenging van de ont
vluchten. Op een vraag van de heer D e
K a d t (P.v.d.A.), of de minister niet meen
de, dat de Noord-Koreanen en Chinezen
het recht misten verontwaardigd te zijn
over het gebeurde, antwoordde minister
Beijen dat hij steeds het recht tot veront
waardiging als een der onvervreemdbaarste
rechten had beschouwd. Grote vreugde bij
de Kamer, die helemaal in een vrolijke
stemming kwam toen de heer Gortzak in
terrumpeerde, „een Kadt in de zak", waar
na een der P.v.d.A.-leden opmerkte: „een
kat in de Gortzak."
Na een urenlange discussie heeft de
Kamer met 60 tegen 14 stemmen (V.V.D.,
Communisten, Staatkundig Gereformeer
den, K.V.P. en een deel der C.H. tegen) de
door mr. Van der Goes van Naters (P.v.d.
A.) in 1950 aanhangig gemaakte, inmiddels
aanmerkelijk gewijzigde verandering van
het Reglement van Orde aangenomen, die
verbetering in de werkmethode van de
Kamer ten doel had.
Ir. P o s t h u m u s (P.v.d.A.) noemde het
op de voorgrond plaatsen van de vaste
commissies een kwestie van doeltreffend
heid. Hij achtte de geuite beduchtheid voor
te ver gaande inmenging door de vaste
commissies in wat der regering is, dus over
infiltratie van de Kamertaak in die van
's lands overheid, ongegrond.
Het kan zijn, dat prof. Romme c.s. erop
uit zijn de mogelijkheid van het instellen
van vaste commissies om' hals te brengen,
zei ir. Posthumus die voorts opmerkte dat
het Nederlandse volk het zou waarderen
wanneer de Kamer haar „bedrijfsblind
heid" zou willen afschudden.
Mr. Van de Goes van Naters
(P.v.d.A.) noemde de hoofdzaak van zijn
voorstel een beginselkwestie, te weten
doorvoering van functionele decentralisatie
op parlementair terrein, het concentreren
van het Kamerwerk meer om vaste punten
heen, waardoor het toezicht en ook de
voorbereiding effectiever gaat worden.
Hoe langer hoe meer wordt
of verwordt het parlementairisme tot con
trole op besturend en wetgevend gebied;
er is een verschuiving van het parlement
naar de kant van de regering. Men moet
daarom de controle ten aanzien van de
twee gebieden niet uit elkaar halen en
dezelfde vaste commissies gebruiken voor
het toezicht op het bestuursbeleid als voor
mede-wetgeving van het parlement.
Aan het slot van zijn betoog bleek mr.
Van der Goes bereid tot overneming van
het amendement-Romme, die volgens hem
alleen maar op een kleine verplaatsing van
de „sluis" van de Centrale Afdeling neer
kwam; juist achtte hij het dat deze af
deling zal uitmaken of een wetsontwerp
naar een vaste commissie dan wel naar de
afdelingen gaat.
Prof. Oud (V.V.D.) vond,, dat als het
amendement-Romme in het voorstel werd
overgenomen, er nagenoeg niets zou ver
anderen. Lichtelijk overdreven achtte hij
het, zoals mr. Van der Goes had gedaan, te
doen voorkomen alsof de democratie met
dit voorstel staat of valt. Als men over
democratie wil spreken, dan is de niet in
het openbaar uit te maken belangrijke
vraag, wie toegang tot een commissie zul
len krijgen, er een waarbij een democra
tisch beginsel in het spel is. Mr. Van der
Goes antwoordde dat uit de ontworpen
tekst zeer duidelijk blijkt, dat er van dis
criminatie geen sprake zal kunnen zijn,
want het gaat om toegang te geven aan de
leden der Kamer. Er is geen sprake van dat
het mogelijk zou zijn sommige wèl, andere
niet toe te laten. Verkeerd zou zijn aan de
ADVERTENTIE
Dan moet U beslist onze uitgebreide
collectie GAZELLE RIJWIELEN
komen zien, met de nieuwste creatie:
„GAZELLE SPORT SPECIAAL"
m
Vrij entrée zonder enige verplichting
V.J
Kamer over te laten te beslissen of er toe
gang tot een met de regering samenkomen
de commissie zal zijn. Dit moet de commis
sie vrijelijk kunnen uitmaken.
Het onderdeel van het voorstel, dat ver
dwijning van de tegenwoordige commissie
van Buitenlandse Zaken tengevolge zou
hebben, werd, daar vrijwel de gehele Ka
mer de handhaving daarvan wenste, met
49 tegen 22 stemmen verworpen; alleen de
P.v.d.A.-fractie stemde voor.
Hierna ontstond er nog een enigszins hef
tig debat, toen prof. Oud (V.V.D.) beweer
de, dat, mede tengevolge van de verkeerde
methode om een reglementswijziging niet
van de Centrale Afdeling, het senioren
convent of althans van verschillende frac
ties te doen uitgaan maar van enige leden
van een enkele fractie, het nu een war
winkel was geworden. En dus stelde hij,
zelf sinds 1950 een der leden van de com
missie van rapporteurs over dit voorstel
hetgeen hem door ir. Posthumus en mr.
Van der Goes werd voorgehouden met
het oog op een gehele andere werkmethode
voor en schorsing van de beraadslagingen.
Prof. Romme (K.V.P.) was het daar
mee niet eens. Vandaar, dat hij zich tegen
het tenslotte met 57 tegen 23 stemmen ver
worpen schorsingsvoorstel verklaarde.
Hierna aanvaardde de Kamer het wijzi
gingsvoorstel, zoals het inmiddels gewor
den was, met 60 tegen 14 stemmen. De
Communisten, de V.V.D., de Staatkundig
Gereformeerden, de K.N.P. en enige Chris-
telijk-Historischen waren in de oppositie.
Schouwburg en Concertzaal
B. en W. van Haarlem hebben de raad
voorgesteld de overeenkomsten met de heer
H. Deinum voor de verpachting van Ge
meentelijk Concertgebouw en Stadsschouw
burg voor tien jaar tot en met 31 Aug.
1963 te verlengen.
De algemeen toegekende loonsverhogin
gen van 15 procent zullen daarbij ook van
toepassing worden verklaard op de vaste
vergoedingen van de exploitant.
Een aantal resoluties resulteert uit het
internationale bakkerij congres dat te Sche-
veningen werd gehouden.
Tot de voornaamste punten der resolu
ties behoren de opvattingen, dat de handel
in meel en gist vrij en onbelemmerd moet
zijn, dat landen met productie-overschot
ten de slechtste kwaliteiten graan aan het
vee behoren op te voeren en dat bij te
korten aan goede kwaliteiten granen in elk
land de vrijheid tot invoer behoort te be
staan.
De voorkeur van vrije handel in graan
en meel boven controlemaatregelen van de
regeringen werd uitgesproken. Bakkers be
horen vrij te zijn hun meel van de door
hen gewenste leveranciers te betrekken.
Klantenbinding is onjuist. De molenaars
behoren vrij te zijn in het uitmalingsper-
centage van de granen.
Het congres keert zich tegen iedere'ver
menging van roggemeel en tarwemeel. Ook
keert men zich tegen menging in het meel
van soya, aardappelmeel, magere melk
poeder of andere producten.
Het congres gaat niet accoord met over
heidsbescherming van de landbouw om fi
nanciële en economische redenen ten koste
van de broodkwaliteit.
Men is er na ijverig musicologische on
derzoekingen toe gekomen om de muziek,
die in de geciviliseerde wereld van de
Middeleeuwen tot op heden werd gecom
poneerd, te gaan indelen bij stijlgroepen.
Elke groep kreeg zijn eigen etiket, dat uit
drukking gaf aan een samenstel van ken
merkende muzikale eigenschappen, die
door een verstandelijke muziek-anatomie
konden worden ontdekt en zorgvuldig be
schreven. Zelfs de uitvoeringspraktijk ging
men in die indeling betrekken. Dit nu was
een gevaarlijke onderneming, omdat men
bij het ware musiceren het hart niet kan
uitschakelen. En wanneer dit zich wil uiten,
komen alle keurig opgestelde stijlregels in
het gedrang. Zo hebben tal van stijlvoor
schriften voor de uitvoering van mpziek
uit de periode van de Barok (omstreeks
1700) gisteravond een gevoelige schok ge
kregen bij de vertolking van Italiaanse
muziek door het Collegium Musicum Ita
licum in de kleine zaal van het Concertge
bouw te Amsterdam.
Renato Fasano, de voortreffelijke diri
gent van dit prachtige ensemble, heeft ons
doen beseffen, dat het wezen van de mu-
ADVERTENTIE
Verkrijgbaarbijelke fotohandelaar
verlaagd in prijs
Formaat 6*9
Mezzöchrome 1.30
Mezzopan f 1.45
Spectropah f1.70
duurder hoeft niet
beter bestaat niet
ook formaat
4.x 6.5 en 6.5 X 11
De rechtbank te Dordrecht heeft de ban
kier J. M. van O. uit Mijnsheerenland ver
oordeeld tot twee jaar gevangenisstraf en
ontzetting uit het beroep bankier voor de
tijd van zeven jaar. Hem was ten laste
gelegd dat hij zich in 1947 en 1948 een
aantal effecten, die hij in onderpand had,
wederrechtelijk had toegeëigend. Hij zou
verder schuldbekentenissen, hebben ver
valst ten bedrage van 12.000, 8.000 en
2.000.
Verder werd hij ervan beschuldigd een
valse schuldbekentenis te hebben willen
gebruiken als bewijsstuk in een civiele pro
cedure, enkele kasboekvervalsingen te heb
ben gepleegd en valse opgave te hebben
gedaan aan de belasting.
De minister van Verkeer en Waterstaat,
mr. J. Algera, heeft gisteren het nieuwe
semi-permanente gemaal te Leidschenda'm
in werking gesteld, dat is opgericht om in
Delfiand de verzilting van de grond tegen
te gaan.
Het gemaal kan 518.400 kubieke meter
water per etmaal in het boezemwater
brengen.
In opdracht van de Ned. Hervormde
Gemeente te Schiedam is een ontwerp ge
maakt voor een nieuwe kerk, opgetrokken
uit beton en glas. Door een glazen wand zal
de toren zichtbaar zijn, die los van de kerk
zal worden opgetrokken. Bijzondere zorg zal
worden besteed aan de acoustiek, aangezien
men de kerk ook voor concerten beschik
baar wil stellen.
c
i
j
A vtv >s—
i
Rick schrok wakker, toen Bunkie het licht in hun kamer aanknipte. Hij ging rechtop
zitten, wreef zijn ogen uit en zag Bunkie voor het bed staan.
„Wat is er aan de hand, Bunkie?", vroeg hij verbaasd.
Bunkie wees naar het plafond, waar een grote, natte plek te zien was en van waar
steeds druppels naar beneden vielen.
„Het lekt!", zei hij.
„Tjee, zeg, hoe zou dat komen?", zei hij.
„Ik weet het niet", zei Bunkie. „Maar ik ga gauw oom Tripje waarschuwen
Hij ging de gang op en klopte op de deur van oom Tripje's slaapkamer.
„Oom Tripje!", riep hij.
Spoedig stond oom Tripje voor hem.
„Wat is dat? Wat doe je midden in de nacht op", vroeg hij. „Is er iets niet in orde?"
„Komt u maar eens gauw kijken, oom Tripje!" zei Bunkie haastig. „Het lekt bij ons
in de kamer!"
Daar keek oom Tripje verschrikt van op, en hij volgde Bunkie vlug naar de kamer
van de jongens.
WASHINGTON (Reuter). J. B. Mat
thews is afgetreden als secretaris van sena
tor McCarthy's senaatscommissie van on
derzoek, kort nadat Eisenhower een aanval
van Matthews op Protestantse geestelijken
in de Verenigde Staten had gecritiseerd.
Matthews had in een artikel in het „Mer
cury Magazine" geschreven, dat de grootste
op zichzelf staande groep, die het commu
nistische apparaat in de Verenigde Staten
steunt, wordt gevormd door Protestantse
geestelijken.
Eisenhower verklaarde in antwoord op
een protesttelegram van de drie nationale
voorzitters van de commissie voor gods
dienstige organisaties der nationale confe
rentie van Christenen en Joden, dat „gene
raliserende en onverantwoorde aanvallen
waarbij enige groep van Amerikaanse bur
gers zonder meer als geheel wordt veroor
deel, aan Amerika vreemd zijn". Dergelijke
aanvallen vormen een belediging voor de
beginselen van vrijheid en behoorlijkheid,
aldus Eisenhower, en wanneer dergelijke
aanvallen met welk doel ook zulk een
groot gedeelte van de kerken of de geeste
lijkheid betreffen dat twijfel'wordt gewekt
aan de loyaliteit van allen, wordt de schade,
aan ons volk toegebracht, verveelvoudigd.
McCarthy publiceerde, bij het doen van
de mededeling over het aftreden van Mat
thews, een brief waarin Matthews ver
klaarde het door hem geschrevene vol te
houden. Matthews vraagt ook om een ge
legenheid om zijn verklaringen voor de
subcommissie met bewijzen te staven.
De rode haan steekt in de Zuid-Oosthoek
van Drente de kop weer op. Feller dan ooit
hebben grote turfbranden in het veen ge
woed. De felle wind heeft het vuur tot over
afstanden van soms een kilometer voort
gejaagd. Woensdag zijn twee millioen
turven in vlammen opgegaan en gisteren
stonden nog een millioen turven in brand.
Materiaaltekort bij de brandweer is de oor
zaak dat sommige branden niet bestreden
konden worden.
Bij Klazienaveen heeft een verstikkende
rook de brandweerlieden genoodzaakt met
achterlating van de slangen te vluchten. In
een half uur tijd joeg een sterke wind het
vuur tot over een afstand van een kilo
meter over de turfhopen en naar de bebos
sing op het bovenveen.
vertaald uit het Engels
23)
Er was maar één ding, waarvan ze zich
ten volle bewust was: nl. dat ze voor 't
eerst van haar leven in een gewoon huis
zou wonen, en dan nog wel in een won
derlijk mooi huis als dit! Ze voelde zich
intens gelukkig. Wat heerlijk voor Mark
om zó te kunnen wonen, dacht ze met een
warm gevoel in haar hart.
In de grote keuken, die aan de achter
kant van het huis lag, was Mai-k bezig zijn
gezicht en handen in de gootsteen te was
sen. Annie uitte woorden van protest, ter
wijl ze druk in de weer was om de thee
spullen uit de zitkamer naar de keuken
over te brengen.
„Wat zal juffrouw Gordon er wel van
denken, als ze u zich in de gootsteen ziet
wassen en bovendien thee in de keuken
moet drinken?" mopperde ze goedmoedig.
„Geef me een handdoek aan, lieve en
gel!"
Annie's hart kromp ineen, toen ze naar
zijn jongensachtig, natte gezicht keek. Ze
haastte zich een handdoek in zijn tastende
handen te leggen, en om haar ontroering
over zijn hulpeloosheid meester te blijven,
ging ze voort met mopperen: „Wat een
smeerboel hebt u oo de grond gemaakt,
't is een schande, mijn keuken was juist
zo keurig.
Mark lachte vrolijk en streek langs zijn
kin. „Denk je. dat je me des morgens zult
kunnen scheren Anie? Dat is één van de
dingen, die ik positief niet zélf kan".
„Mijn beste jongen, ik heb heel wat min
der aardige gezichten dan 't jouwe gescho
ren gedurende de oorlog", antwoordde
Annie. Peinzend voegde ze er aan toe:
,.'t Was misschien wel een goed idee, om
een boek te gaan schrijven. Veel beter dan
hier maar zo rond te hangen. Dat meisje,
dat u meegebracht hebt, ziet er aardig uit,
hoewel ze nog wel erg jong is
„O, begin jij nu óók niet...." Mark
leunde tegen het aanrecht en er was een
nadenkende uitdrukking op zijn gezicht.
Annie begreep onmiddellijk, dat Yvonne
de aanstelling van het meisje had afge
keurd. Dat was niet anders te verwach
tenJuffrouw Clair was het soort
vrouw, dat niemand anders naast zich
duldde. Annie was met bijzonder op de
wereldse Yvonne gesteld. Deze antipathie
had nog een andere oorzaak: Annie be
greep heel goed, dat, zodra Mark en
Yvonne getrouwd waren, zij een andere
betrekking zou moeten zoeken. Juffrouw
Clair en zij zouden elkaar nooit in een
betrekkelijk klein huis als Willows kunnen
verdragen.
„Hoe ziet Elsie er eigenlijk uit. Annie?"
vroeg Mark zacht.
„Ochik heb er helemaal niet aan
gedacht, dat u haar natuurlijk niet kunt
zien.Annie keek hem verschrikt aan.
Ze kende Mark echter goed genoeg om te
weten, dat hij geen medelijden duldde en
haastig voegde ze er aan toe: „Ze is klein,
niet veel groter dan ik, hoewel veel slan
ker
„Dat hoop ik", onderbrak Mark haar.
„Elsie is pas 19".
„Zó jong nog?"
„Ja, en desalniettemin is ze een goede
steno-typiste en een eerste klas chauf-
feuse. Val haar dus niet af!"
Annie glimlachte, terwijl ze de theepot
onder de muts zette. „Ik zal haar zeker
niet afvallen, als ze u aanstaat", zei ze.
„Ze heeft een prettige, zachte stem, en
haar haar is blond en stijl en reikt tot
haar schouders. Ze heeft een fijn gezichtje
en ik heb van mijn leven nog niet zulke
blauwe ogen gezien. Stralende ogen, waar
uit veel gevoel voor humor spreekt".
„Dank je voor de beschrijving, Annie.
Je merkt in korte tijd heel wat op".
„Inderdaad", gaf Annie lachend toe. „Ik
heb mijn hele leven voor kinderen en ge
wonde soldaten gezorgd, vergeet dat niet".
Mark lachte ook. Hij voelde zich pret
tig in de ruime keuken bij deze gemoe
delijke vrouw, die hem zijn hele leven
verzorgd had. Hier was het „thuis" voor
hem en vol welbehagen snoof hij de be
kende luchtjes op van verse thee en pas
gebakken cake's en knappend hout in de
enorme kachel. Geen enkel luxe hotel kon
hiermee wedijveren. Morgen zou hij er
misschien anders over denken, wanneer
een sombere of prikkelbare bui hem over
viel, maar vandaag voelde hij zich hier
volkomen tevreden. „Nog één ding, An
nie", voegde hij er plotseling aan toe.
„Spreek niet met Elsie over mijn roem
rijke familie, of over Farthings. Wil je
Crabtree dit ook op 't hart drukken?"
„Crabtree zegt nooit veel meer dan en
kele woorden", antwoordde Annie. „Maar
wat is de bedoeling hiervan?"
Hij haalde even zijn schouders op. „Ik
heb 't gevoel, dat ik al een voldoende be
proeving voor haar zal zijn, zónder dat ze
iets van mijn hoogst imposante familie
v/eet. Bendenk je, Annie, dat dit kind geen
enkele achtergrond heeft, behalve een
weeshuis. Ik wil niet, dat ze zich niet thuis
voelt. Ze is gauw verlegen en in het hotel
en in juffrouw Clair's modezaak voelde ze
zich doodongelukkig".
,,'t Arme kind', zei Annie vol meege
voel. „Ik begrijp 't volkomen".
„Dat wist ik, dat je doen zou
Op dat moment kwam Elsie de keuken
binnen. Annie lachte haar vriendelijk toe
en beduidde haar te gaan zitten. „En nu
ga ik gauw thee voor jullie beiden in
ziek niet bepaald wordt door stijlregels,
maar dat zij is de uitdrukking van de
diepste ontroeringen van de menselijke
ziel. Beethoven noemde de muziek „hogere
openbaring dan filosofie". Welnu, die ho
gere openbaring kwam bij elke uitvoering
van deze „Virtuosi di Roma".
Reeds bij de vertolking van het eerste
werk, een driedelige compositie van Bene
detto Marcello (1686-1739) wisten we, dat
dit concert een muzikale gebeurtenis van
de eerste rang, een der hoogtepunten van
het Holland Festival zou worden. Want
reeds hierbij manifesteerde zich de fraaie,
expressieve klank van de strijkinstrumen
ten, de volmaakte techniek en het hoog
staande kunstenaarschap van hun bespe
lers, die in Renato Fasano een geniaal lei
der gevonden hebben. De strijkersgroep be
geleidde de hoboïst Renato Zanfini bij de
voordracht van het Concert in c van een
onbekende componist. De warme bezielde
hobo-toon vermengde zich tot een prach
tige harmonische eenheid met de strijkers
klank, zowel in de meesterlijk gespeelde
Allegri als in het aangrijpende Adagio.
Hierop volgden twee Concerten van An
tonio Vivaldi (1675-1741), muziek van grote
schoonheid, die een openbaring werd van
de genialiteit van de componist. Men kon
op grond van deze verrassende ervaring
een Vivaldi-renaissance willen gaan pro
pageren. In het eerst uitgevoerde concert
speelde Renzo Sabatini de solopartij voor
viola d'amore, het zo warm klinkende
veelsnarige instrument, met fraaie, expres
sieve toon en kernachtige rhythmiek. En
verrukkelijk was het spel van de solisten
in het tweede concert van Vivaldi (in a),
de violisten Edmondo Melanotte en Guido
Mozzato.
Vivaldi was de naam die het programma
beheerste en waaraan Tomasso Albinoni
met Concert in D, waarvan de solopartij
soms verbluffend virtuoos, maar steeds
voornaam gespeeld werd door de violist
Alberto Poltronieri, toch ondergeschikt
bleef. Want na Albinoni's concert steeg het
Concert in Bes van Vivaldi weer aanmer
kelijk hoger. De violist Guido Mozzato en
de violoncellist Benedetto Mazzacurati
waren de voortreffelijke solisten in dit
concert.
Onvergetelijk zal voor de zeer talrijke
toehoorders de stil-ontroerde uitvoering
blijven van het Recitatief uit het Concert
in F van A. F. Bonporti. Hier voltrok zich
een muzikaal wonder, dat zich als een bo
venaardse ervaring aan alle beschrijving
onttrekt. De uitvoering van een jeugd-
Sonate van G. Rossini, voor violen, violon-
celli en contrabas bracht ons weer tot de
werkelijkheid terug. Als compositie van de
12-jarige Rossini is deze Sonate reeds zeer
merkwaardig. Zij is in de geest van de
Mannheimse school geschreven. In het An
dante echter komt een dramatisch accent,
dat onmiskenbaar op persoonlijke aanleg
van Rossini als opera-componist wijst. Voor
de Italianen, waarvan de uitnemende con
trabassist Salvatore Pitzianti afzonderlijke
vermelding verdient, werd de uitvoering
wederom een overweldigend succes.
De toehoorders brachten het Collegium
Musicum Italicum opgetogen een ovatie,
die zich in het bijzonder richtte tot de di
rigent Renato Fasano, de bevrijder van
de Barokmuziek uit de ban van stijl—
dogmatiek. Men liet deze Italiaanse kunste
naars, die zoveel muzikale schoonheid van
de voortreffelijkste mannen van hun volk
brachten, pas gaan na het als toegift ge
speelde Allegro van Vivaldi.
P. ZWAANSWIJK
Luide toegejuicht door talrijke belang
stellenden arriveerde Koningin Juliana
gisteravond even voor half negen in Bloe-
mendaals Openluchttheater, waar zij werd
verwelkomd door wethouder A. van Geluk
en door de Griekse gezant, de heer N. G.
Lely, die de vorstelijke bezoekster later
van toelichtingen op het programma dien
de. Het gevolg van de Kortingin, die op
de vierde rij van het middelste vak der
tribune plaats nam en daar tijdens de
pauze bleef zitten om de koffie te gebrui
ken, werd gevormd door vice-admiraal N.
A. Rost van Tonningen, chef van het mili
taire huis, en jhr. mr. C. Dedel, intendant
van het Paleis Soestdijk, beiden met hun
echtgenoten.
De voorstelling door het onder bescher
ming van Koningin Frederika staande Na
tionaal Danstheater van Griekenland, ge
geven als onderdeel van het Holland Fes
tival 1953, was een enigszins gewijzigde
herhaling van het verleden week reeds in
deze rubriek besproken programma, dat in
het Haagse Zuiderpark voor het eerst werd
vertoond. De wijzigingen betekenden even-
zovele verbeteringen. Kennelijk heeft men
een ervaren toneeldeskundige te hulp ge
roepen om het geheel een wat levendiger
en ongedwongener karakter te geven zon
der de authenticiteit te verspelen. Door
het geheel als een schilderachtig volks
feest te enscèneren werd, mede dank zij
een geraffineerde belichting, waarin nu en
dan echter een teveel aan rood opviel, een
voortdurend de aandacht prettig bezig
houdend schouwspel verkregen.
Over de eigenlijke dansen valt weinig
nieuws te vertellen, al mag worden vast
gesteld dat herhaalde kennismaking dwingt
tot waardering van de bedaarde bekoring
van de sierlijke reien, van de voorname
elegantie der overigens zeer beperkte be
wegingsmotieven. Zoals ik reeds opmerk
te, zijn de dansen van de eilanden, die
binnen de Venetiaanse invloedssfeer lagen,
pittiger en fleuriger dan de op het eerste
gezicht vrij eentonige van het vasteland
met hun Oosterse maten en muziek. Toch
vertonen zij eerder overeenkomst met de
ingetogen folklore van de Balearen dan
met de veel uitbundiger Italiaanse volks
aard. Twee vaardige springers wisten zich
speciaal te onderscheiden, ook in de Pelo-
ponesische nummers voor de pauze. Heel
mooi zijn de naar originele modellen uit
het Benaki-Museum te Athéne gecopieer-
de costuums. In de Cretenzer dansen wor
den de witte evzonen gedragen, de typische
klederdracht van de koninklijke garde.
Na de voorstelling heeft Koningin Juliana
zich nog geruime tijd onderhouden met de
zangeres Dora Stratou die bijzonder ex
pressief enkele antieke klaagliederen had
gezongen en de twintig leden van haar
gezelschap. Het Grieks Nationaal Dans
theater blijft het gehele weekeinde in
Bloemendaal.
DAVID KONING.
Een Haarlemse garagehouder had vier
en twintig bankbiljetten opgespaard, net
jes in een enveloppe gestopt en in zijn
linnenkast opgeborgen. Op 2 Juli wilde hij
eens kijken of zijn bezit nog op de juiste
plaats lag, maar tot zijn schrik bemerkte
hij, dat de enveloppe met het geld ver
dwenen was. Hij zocht op vele plaatsen in
zijn huis, evenwel zonder resultaat. Ten
einde raad wendde hij zich enkele dagen
later tot de politie.
Een dag daarop werd de garagehouder
uit Assen opgebeld met de mededeling dat
zijn gekochte auto nog niet was afgehaald.
De man is gaan denken en hij herinnerde
zich eindelijk, dat hij eind Juni naar de
T.T.-races te Assen was geweest en dat
hij daar een auto had gekocht. Na afloop
van de races was hij vergeten dat hij een
auto had gekocht en daar gestald had. De
auto was betaald met het geld dat hij
vroeger in de linnenkast had gelegd....
ADVERTENTIE
24 wandelwagentjes, geheel op
vouwbaar op riemvering
van 57.50 voor 39-75
6 kinderwagens vanaf 98.75
48 dozijn zware luiers 0.79
24 dozijn onderleggers 1.29
6 boxen met bodem21.90
Tevens vele koopjes en.... zijn
alle zomerartikelen
met 10% verlaagd
<v£Wee*£
VOOR DE BABY
GR. IIOUTSTR. 116 - ANEGANG 46
schenken", zei ze opgewekt en op moeder
lijke toon.
HOOFDSTUK 14.
Elsie zat aan het tafeltje, dat voor het
raam van haar kamer stond,en keek naar
buiten. Ze keek uit op de achtertuin, waar
in de goedverzorgde borders nog late
dahlia's bloeiden en de chrysanten in volle
fleur waren. Aan de rechterkant, achterin,
stonden enige treurwilgen, waarvan het
gebladerte over het kleine riviertje, de Lea,
hing. Het smalle stroompje vormde een
natuurlijke begrenzing van het terrein van
Willows en kwam met kleine stroomver
snellingen uit de naburige heuvels naar
beneden. Een ruwhouten bruggetje maakte
het mogelijk, zonder ver om te lopen,
direct in de nabijliggende bossen te komen.
Er was geen enkel ander huis te zien, er
waren alleen de bomen in de tuin en het
bos en het riviertjeDe wind speelde
met de geelwordende en vallende wilgen
bladeren, die uiteindelijk in het water te
recht kwamen. Elsie genoot van de aanblik
van dit prachtige stukje natuur. Ze genoot
van alles op Willows en in deze éne week
had ze dit plekje al volkomen in haar hart
gesloten.
Eén week! Ze had het gevoel, dat ze
altijd op Willows had gewoond! En de
gedachte, dat ze hier ooit vandaan zou
moeten, maakte haar nu al ongelukkig
Ze wilde daar echter niet aan denken. Ze
was verstandig genoeg om te beseffen, dat
ze een gevaarlijk spelletje speelde, door
hier als het ware in een droom te leven en
de realiteit uit te bannen. Maar eigenlijk
had ze altijd geleefd in een eigen wereldje
van haar verbeelding, en ze was zó intens
gelukkig in déze droom, dat ze niet aan
een ontwaken in de werkelijkheid wilde
denken
Mark's humeurige buien vormden een
soort prikkkeling voor haar. Ze had met
allerlei soort karakters leren omgaan, ook
al waren 't tot dusver altijd vrouwen ge
weest. Mark had haar zelf gewaarschuwd.
Ze wist echter, dat wanneer hij haar af
snauwde, als ze hem een'enkele maal zon
der er bij te denken, stoorde in een terug
getrokken bui, hij géén opzet had om
haar te grieven. En ze had ook ontdekt, dat
wanneer hij driftig was, een rustig argu
ment van haar soms een wonderlijke uit
werking ten goede had. Uiteraard was hij
prikkelbaar. Meestal waren het kleinig
heden, die hem tot razernij brachten. Klei
nigheden, die verband hielden met zijn
blindheid. Elsie deed haar best om zich
niet door zijn buien te laten afschrikken.
Wanneer ze bang zou zijn voor zijn boze
woorden, zou ze hem niet meer kunnen
helpen. Er was niets, dat Mark woedender
maakte dan angstige onderdanigheid. Eén
keer was het zelfs al zo ver gekomen, dat
hij met boeken was begonnen te smijten.
Elsie had toen stilletjes de kamer verlaten.
Na deze scène had hij zijn excuses gemaakt.
„Ik heb je toch niet geraakt, hè? Ik ver
onderstel, dat je dit te ver vindt gaan en
dat je nu je koffers gaat pakken", had
hij gezegd. Wordt vervolgd).
