IJmuider Courant | 1953 | 15 juli 1953 | pagina 6

Jean Robic - in grote vorm - ontneemt

Fritz Schaer de gele trui

mtk

TL

Het Huis

Chefarine „4"
doet wonderen!

e" sigaret

r drie kwartjes

.Clowntje Rick

WEK DE GAL
IN UW LEVER OP

DE VEERTIGSTE RONDE VAN FRANKRIJK

Felle duels op drie
mistige cols

11

vr

TL

Draw tussen Engeland
en Australië

van haar Dromen

WOENSDAG 15 JULI 1953

GAAT U MET VACANTIE?

Voor de kiadcren

Ook in derde testmatch

De Nederlandse zwemploeg
tegen Frankrijk

WaterpoJoprogramma

FEUILLETON

door Dorothy Quentin

In tie elfde étappe van de Ronde van Frankrijk, van Cauteret naar Luchon, de
tweede bergetappe, is de heldenrol door de Fransman Robic vervuld. Met Le Quilly
van de Franse nationale ploeg bereikte hij als eerste de top van de Tourmalet met
ruime voorsprong op Bauvin, die als derde het hoogste punt van de Col passeerde.
In de afdeling kon Le Quilly zijn landgenoot niet meer houden en vanaf dat moment
nam Robic de leiding, welke hij niet meer afstond. Stormachtig toegejuicht door de
toeschouwers die het stadion van Luchon tot de nok toe vulden, ging de berg-
specialist als eerste over de eindstreep, toen de nummer twee van de étappe, zijn land
genoot Louison Bobet, nog in geen velden of wegen te bekennen was. Van de Neder
landers leverde Nolten de beste prestatie. Op 10 min. 2 sec. na de winnaar stapte hij
bij de eindstreep als eerste Nederlander van zijn fiets. Door deze verrichting klom
hij tevens tien plaatsen in het algemeen klassement. Vrouwe Fortuna was Wagtmans
in deze rit niet erg gunstig gezind. Door materiaalpech verloor hij vele minuten met
het gevolg dat hij als laatste Nederlander Luchon bereikte. Dit bracht voorts met
zich mee, dat hij van de tweede plaats in de algemene rangschikking naar de zeven
tiende plaats duikelde.

Als de veertiende Juli niet de nationale
feestdag in Frankrijk was, zou hij er van
daag ongetwijfeld een zijn geworden, want
„Bicquet" Robic (de berggeit Robic), win
naar van de Tour de France in 1947 en
nog altijd zeer populair in weerwil van een
langdurige inzinking, die hij intussen te
boven is gekomen, heeft Schaer de veel
begeerde leiderstrui ontnomen. Misschien
zal hij in het verdere verloop van de strijd
dit duur moeten betalen voor zijn krachts
vertoon in de Pyreneën, maar in elk geval
staat hij thans bovenaan de lijst. En wie
hem vandaan wil verdringen zal van goeden
huize moeten zijn. Bobet misschien, wiens
come-back verrassend is geweest. Want
Robic is momenteel in een vorm die niet
ver beneden die van zijn glorietijd blijft.

Drie passen

Deze elfde étappen, iets langer dan die
van gisteren, stelde de renners op een veel
zwaardere proef. Er zaten drie pashoogten
in: de vermaarde Tourmalet, waarvan het
hoogtepunt 2115 meter op 40 km van de
start ligt, 30 km verder de Aspin (1489
meter) en tenslotte, 15 km van de finish
in Luchon, de sombere Peyresourde (1563
meter). De drie Cols, waarvan alleen de
Tourmalet tot de eerste categorie behoort,
de beide andere zijn van de tweede, zijn
gescheiden door steile afdalingen. Van de

Col du Tourmalet
2'Km.

A

ijpia

Col C.dpFtyresourde
d'Aspin 1563m
K89m

luchoi»

SKGaudens
Toulouse

Ueerappe

I2eelappe

Peyresourde gaat het echter in één ruk
door, dalend naar Luchon.

Het was bekend dat Robic, de bergspe-
cialist, in deze rit een rechtstreekse aanval
zou doen op Schaer. Hij had maar öVfe mi
nuut achterstand op de Zwitser en hij
voelde zich in staat het verschil in een
voorsprong om te zetten. Hij heeft er voor
gevochten, met alle energie, alle eerzucht
en alle verbetenheid, die hem kenmerken.
Hij stuitte op groot verzet van Schaer, die
eveneens een renner van prima klasse is
en zich tot aan de uiterste grens van zijn
krachten heeft verdedigd.

Op de vervaarlijke hellingen van de Pey
resourde werd de strijd beslist. Want toen
kreeg Schaer, die toen al achter lag maar
nog altijd een kans op het behoud van de
gele trui had behouden, moeilijkheden met
zijn dérailleur en hij had tevens een lekke
band, waardoor hem de eerste plaats in het
étappeklassement en tevens de eerste in de
algemene rangschikking ontging.

Krachten overschat

Het was de Luxemburger Goldschmidt
die, al voor Luz aan de voet van de Tour
malet, de oorzaak werd van de verbrokke
ling van het grote peloton. Hij reed in het
begin uitstekend en had op het derde van
de Col zelfs één minuut en 45 sec. voor
sprong op zijn naaste achtervolgers. Toen
bleek plotseling, dat hij zijn krachten over
schat had, hij zakte af, werd gepasseerd

ADVERTENTIE

BEROEMDE GENEESMIDDEL EN
IN ÉÉN TABLET

Louison Bobet, de Fransman, die zich in
de bergen geducht begint te weren.

door Mirando, Schaer, en de winnaar van
de vorige étappe, de Spanjaard Lerono. Dat
was 12 km voor het hoogste punt van de
19 km lange pas. Mirando kon het niet bol
werken en werd van de leiding verdrongen
door de grimmige Robic, die met vinnige
pedaaltred uit de voorste gelederen van de
hoofdgroep kwam opzetten.

De wolken hingen laag en al spoedig na
de doortocht van bareges werd de kara
vaan een schimmenstoet in dikke wolken.
Men kon geen 50 meter vooruit zien. Op
het laatste stuk van de klim voegde Le
Guilly zich bij de leiders en hij hield Robic
gezelschap, toen deze geleidelijk op de
andere uitliep.

Spookrii

De afdaling van de Tourmalet naar 'net
1300 meter lager gelegen St. Marie-de-
Campan werd een spookachtige rit door
mistbanken, die het uitzicht tot minder
dan 30 meter beperkten en over een weg,
die op grote stukken spiegelglad was ge
worden door een fijne motregen. De auto's
lieten de achterlichten en de koplampen
branden. Telkens weerklonken luide kre
ten, daarmede kondigden de renners zich
aan als zij de voorzichtig rijdende auto's
wilden inhalen en voorbijgaan. Als schim
men kwamen zij opzetten uit het nevel-
gordijn, flitsten voorbij en losten zich weer
op in de mist.

Vele renners kregen hier grote achter
stand, maar niet allen. Met aan roekeloos
heid grenzende durf, reden Robic, Magni,
Bartali en de zich met hand en tand ver
dedigende Schaer omlaag.

Met de tanden

Iets voor St. Marie-de-Campan, nog tij
dens de afdaling, reed Wout Wagtmans
een van zijn banden plat. Hulp was er
niet in de buurt, want er was geen sprake
van dat de liaisonwagens steeds bij de
renners konden blijven en dus moest Wout
Wagtmans in de kou zijn tanden gebrui
ken om de band van de velg te scheuren.
Hetzelfde zou wat later ook Nolten over
komen. Wout, die op dat ogenblik niet al
te best reed, kreeg hier een grote achter
stand en werd door velen voorbij gefietst.

In de vallei van St. Marie was van mist
niets meer te bespeuren. Maar nauwelijks
begon de klim naar de Aspin of men zat
weer in de watten. In talloze kleinere en
grotere groepjes was het veld uiteen ge
vallen. Eerst reed Wagtmans alleen, toen
Roks samen met Pianezzi, Diederich, Drei,
Corrièri en Tonello, vervolgens Adrie
Voorting en Suykerbuyk in een groepje
met Adriaenssens, Paret. Isotti en
Dacquay, daarna Wim van Est met Langa-
ricaz, Mallejac en Goldschmidt.

Magni, die nog wat dichter aan de kop
lag, maar altijd nog een flink eind achter
de leiders, zwoegde achter een kalme Ro-
sello aan, die heel rustig als gangmaker
fungeerde.

Intussen werd aan de kop de strijd met
de uiterste verbittering voortgezet. Op de
pasovergang van de Aspin was Robic an

dermaal eerste met 1 minuut en 28 secon
den voorsprong op Schaer, 4.43 op Bobet,
Lerono, Lauredi en Huber. Close, Anzille
Mirando, Molineris en Ernzer lagen 7.45
achter, Bartali en Astrua 7.50, Geminiani,
Massip en de vermoeide Le Guily 8.25.
Het verschil tussen Robic en Schaer was
dus op dat moment nog slechts klein en
nog steeds was de gele trui in het bezit
van de Zwitser. Het duel zou pas worden
beslist op de derde pashoogte, de Peyre
sourde, waar Schaer, zoals reeds gezegd,
materiaal-pech kreeg.

Robic eerste

Robic, stormachtig toegejuicht, was
wederom het eerste boven. Op 2 minuut
en 20 sec. volgde Bobet, die prachtig naar
voren was gekomen, op 2.22 Bauvin, op
5.40 Huber en Schaer, op 5.55 Lauredi, op
7 minuten Bartali.

Toen ging het in dolle vaart omlaag
naar Luchon, maar op de top was de eind
rangschikking eigenlijk al verkregen en
tijdens de laatste 15 km veranderde hier
in dan ook niets noemenswaard.

Robic won de étappe en dank zij de mi
nuut bonificatie, die hem ten deel viel,
kon hij Schaer met slechts 18 sec. verschil
de leiderstrui ontnemen.

Nolten werd 21ste, hij reed goed, doch
had het ongeluk dat hij na de overgang
van de Peyresourde een lekke band kreeg,
die hij alleen en evenals Wagtmans met
j behulp van zijn tanden moest verwisse
len. Dit kostte hem drie minuten.

Gerrit Voorting werd 26ste, Van Bree-
nen 27ste, Suykerbuyk 46ste, Roks 50ste,
Van Est 51ste, Adrie Voorting 62ste en
Wagtmans als laatste Nederlander 76ste
op ruim 22 minuten achterstand op Robic.
In het algemeen klassement daalde Wagt
mans van de tweede plaats naar de 17de,
Roks van de 8ste naar de 16de, Van Est
van de 11de naar de 20ste en Adrie Voor
ting van de 56ste naar de 58ste plaats.

De andere Nederlanders boekten winst:
Gerrit Voorting klom van de 22ste naar
de 21ste, Van Breenen van de 32ste naar
de 29ste plaats. Nolten van de 47ste naar
de 37ste en Suykerbuyk van de 50ste naar
de 44ste plaats.

In het landenklassement zakte Neder
land van de tweede naar de vierde plaats.

Klassementen

De uitslag over de elfde étappe van Cau-
terets naar Luchon (115 km.) luidt: 1. Robic
(West) 3.50.06; 2. Bobet (Fr.) 3.51.33; 3. Bau
vin (N.O.C.) 3.51.35: 4. Schaer (7,wits.)
3.54.54: 5. Lauredi (Fr.) 3.55.39; 6. Bartali
(I.) 3.55.48: 7. Ernzer (Lux.); 8. Astrua (It.);
9. Iturat (Sp.)10. Rolland (Fr.); 11. Van
Genechten (Belg.); 12. Huber (Zwits.); 13.
Close (Belg.) allen in dezelfde tijd als Bar
tali: 14. Mirando (Z.O.) 3.56.58; 15. Geminia
ni (Fr.); 16. Anzile (N.O.C.)17. Molineris
(Z.O.): 18. Mahe (W.) allen in dezelfde tijd
als Mirando: 19. Lerono (Sp.) 3.57.08: 20.
Bober (lie de France") 3.59.06: 21. Nolten
4.00.04; 26. Gerrit Voorting 4.01.35; 27. Van
Breenen 4.01.36; 36. Gauthier (Fr.) 4.02.57; 37.
Maeni (It.) z.t.; 46. S"vkerbuyk 4.04.17; 50.
Poks 4.05.56: 51. Van Est 4.05.57; 62. Adrie
Voorting 4.08.37; 76. Wagtmans 4.12.27.

Bares (Z.O.) is na het sluiten van de con
trole te Luchon aangekomen. De Belg Van
der Stockt en Telotte van lie de France
hebben de strijd opgegeven.

Het algemeen klassement luidt: 1. Robic
(West) 61.19.06: 2. Schaer (Zwits.) 61.19.24:
3. Bauvin (N.O.C.) 61.20.56; 4. Astrua (It.)
61.26.18; 5. Bobet (Fr.) 61.28.18: 6. Close
(Belg.) 61.29.46: 7. Mahe (W.) 61.31.00; 8.
Lauredi (Fr) 61.32.00; 9. Ernzer (Lux.)
61.32.18; 10. Rolland (Fr.) 61.32.54; 11. Anzile
(N.O.C.) 61.33.23; 12. Bartali (It.) 61.33.36;
13. Geminiani (Fr.) 61.33.50; 14. Mirando

De renners Bartali, Massip en Wagtmans in de Pyrxneeën tijdens de elfde étappe.

ADVERTENTIE

O

(Z.O.) 61.39.09; 15. Van Genechten (Belg.)
61.39.43; 16. Roks 61.40.10; 17. Wagtmans
61.40.37; 18. Magni (It.) 61.40.44; 19. Rossello
(It.) 61.41.38; 20. Van Est 61.41.59; 21. Gerrit
Voorting 61.42.05; 29. Van Breenen 61.50.05;
37. Nolten 61.57.47; 44. Suykerbuyk 62.03.12;
58. Adrie Voorting 62.11.14.

Het ploegen klassement van de elfde étappe
luidt: 1. Frankrijk 11.42.30; 2. West 11.46.56;
3. N.O.C. 11.50.31; 4. Zwitserland 11.52.43; 5.
Spanje 11.53.51; 6. Z.O. 11.54.03; 7. Italië
11.54.53; België z.t.: 9. Nederland (Nolten,
Gerrit Voorting, Van Breenen) 12.03.16; 10.
Luxemburg 12.04.56; 11. Ile de France
12.10.25; 12. Z.W. 12.26.10.

Het algemeen ploegenklassement luidt:
1. N.O.C. 183.43.16: 2. Frankrijk 183.57.12;
3. West 183.58.08; 4. Nederland 184.11.52; 5.
Italië 184.17.49; 6. België 184.18.13: 7. Ile de
France 184.47.16; 8. Zwitserland 184.51.02; 9.
Spanje 185.01.35: 10. Z.O. 185.13.40: 11. Lu
xemburg 185.19.26: 12. Z.W. 185.48.46.

Het bergklassement na de 11e étappe
luidt: 1. Robic (W.) 28 pnt.; 2. Lerono (Sp.)
24 pnt.: 3. Schaer (Zwits.) 21 pnt.; 4. Bauvin
(N.O.C.) 19 pnt.: 5. Astrua (It.) 15 pnt.: 6.
Huber (Zwits.) en Bobet (Fr.) 14 pnt.: 8. Le
Guilly (Fr.) 9 ont.: 9. Van Genechten (Belg.)
en De Smet (Belg.) 7 pnt.; 11. Mirando (Z.O).
5 pnt.; 12. Wagtmans 3 pnt.

Wij verzoeken onze weekabonnés. die
met vacantie gaan het abonnements
geld vooruit aan de bezorger te vol
doen.

DE ADMINISTRATIE

c

De volgende dag ging oom Tripje vertrekken. De koffers waren gepakt met alles, wat
hij in die lijd nodig zou hebben, en toen hij op de klok keek, zag hij, dat het tijd werd
om naar het vliegveld te gaan.

„Dan zal ik maar eens gaan", zei hij, en hij zei tante Liezebertha goedendag.

„Blijf maar niet al te lang weg'.'', zei tante Liezebertha.

De jongens mochten mee naar het vliegveld, om oom Tripje weg te brengen. Dat
vonden ze natuurlijk fijn; op zo'n vliegveld is van allerlei te zien. Met oom Tripje
stapten ze het veld op, waar allerlei vliegtuigen, grote en kleinere, klaar stonden. Ze
hadden nog even de lijd, dus konden ze naar hartelust rondkijken; en dat deden ze
dan ook. Bij elk vliegtuig stonden ze bewonderend te kijken naar die grote machines,
die elke dag maar de lucht in gingen en naar verre landen vlogen.

,,Als ik groot ben, wil ik ook vliegtuigmachinist worden!", zei Bunkie.

„Je bedoelt zeker: piloot!", verbeterde Oepoetie.

Maar toen kwam het ogenblik, dat oom Tripje moest instappen. Ze namen afscheid
van elkaar, en oom Tripje klom het trapje op, dat tegen de deur van het vliegtuig
stond.

„Dag jongens, goed oppassen, hoor, terwijl ik weg ben!"

Hetgeen er in het laatste uur van de derde
toetswedstrjjd tussen Engeland en Australië,
die in een draw eindigde, gebeurde zullen
de duizenden toeschouwers op Old Trafford
in Manchester niet snel vergelen. Voor een
totaal van slechts 35 runs verloor Australië
namelijk in de tweede innings acht wickets.
Oorzaak: een door de regen doorweekte pitch,
die zo glad was, dat de batsmen er eenvou
dig geen weg mee wisten. De scoringcjjfcrs
spreken duidelijke taal.

De gehele wedstrijd overigens heeft een
zeer vreemd verloop gehad. Moest men de
vierde dag door regen in hot paviljoen door
brengen, op de vijfde en laatste dag kon men
om dezelfde reden niet eerder beginnen dan
na de lunch.

Toen de wedstrijd hervat werd was de
stand zoals bekend Australië eerste innings
318 en Engeland eerste innings 126 voor 4.
Toen Engeland de ..follow on" had weten te
voorkomen en er nog slechts 2 uur en drie
kwartier gespeeld kon worden, was men zo
goed als zeker van een draw.

De scores waren verder

Australië eerste innings 318
Engeland eerste innings:

Hutton lbw b I.indwall 66

F.drich c Hole b Hill 6

Graveney c De Courcy b Miller 5

Comnton c Langlev b Archer 45

Wardle b Lindwall 5

Watson b Davidson 16

Simpson r Langlev b Davidson31

Bailey c Hole b Hill 27

Evans not out 44

I ,ker lbw b Hill 5

Bedser b Morris 10

Extra's 16

Totaal 276

Australië tweede innings

Morris c Hutton b Laker 0

Hassett c Bailey b Bedser 8

Miller st Evans b Laker 6

Hole c Evans b Bedser 2

De Courcy st Evans b Wardle 8

Davidso not out 4

Harvey b Wardle 0

Archer lbw b Wardle 0

Lindwall b Wardle 4

Hill not out 0

Extra's 3

Totaal 35

voor 8 wickets

Bowlingcijfers: Wardle 4—7, Laker 29,
Bedser 214.

ADVERTENTIE

II zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.

Elke dag moet uw lever een liter gal in uw
ingewanden doen stromen, anders verteert uw
voedsel niet. het bederft. U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige
CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen. Een
plantaardig zacht middel, onovertroffen om de
gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.

De sportcommissie van de KNZB heeft
voor de landenwedstrijd zwemmen, schoon-
springen en waterpolo, die 26 Juli te Tilburg
tegen Frankrijk wordt gehouden, de volgen
de zwemmers en zwemsters aangewezen:

Dames: 100 meter vrije slag: Ria Vonk
(HDZ); 100 meter rugslag: Geertje Wielema
(HZC); 200 meter schoolslag: Rika Bruins
(GZ en PC); estafette 4 x 100 meter wissel
slag: rugslag Geertje Wielema, schoolslag
Rika Bruins, vlinderslag Els van der Ploeg
(ADZ) en vrije slag Ria Vonk. Schoonsprin-
gen: Els van der Horn (IJ).

Heren: 100 meter vrije slag: De Vreng
(AZ '70) en Pieters (DWR); 100 meter rug
slag: Korteweg (AZCï en Van der Veen
(LZO); 200 meter sloolslag: Bekkering (sleu
telstad) en Arnold (Neptunus, Arnhem);
estafette 4 x 200 meter vrije slag: Ten Thye
(LZO), Elzenga (ZCG), de Vreng (AZ *70)
en Pieters (DWR).

Het Nederlands waterpolo zevental zal
worden samengesteld uit de volgende negen
spelers: Van Gelder (HZ en PC), Fienee
(Dolfijn), Korevaar (Merwede), Keetelaar
(Robben), Luchs (Robben), Bijlsma (Haar
lem), Cabout (GZC), Van Feggelen (Meeu
wen) en Smol (HZ en PC).

Voor het Nederlands jeugd zevental, dat
tegen de Franse juniores speelt, zal een
keuze worden gemaakt uit: Wagenaar (IJ),
Evertse (Neptunus, Amersfoort), Mosterd
(AZ en PC), Bouwman (HPC), Waalewijn
(HZ en PC). Lamme (Robhen), Keijzer
(Nenfunus, Amersfoort), De Winter (Mer
wede) en Dokter (SVH).

Het programma van de in de week van 20
Juli tot en met 25 Juli vastgestelde water-
polo-wedstri.iden, luidt

Maandag 20 Juli, dames, tweede klasse B:
DWT 1—VZV 1. Heren tweede klasse A
DWT 1DJK 1. Reserve tweede klasse C
Haarlem 3—DWR 2. Reserve derde klasse E:
AZ '70— 3—DWT 2.

Dinsdag 21 Juli: dames, reserve tweede
klasse A: Haarlem 2—HVGB 2. Heren: hoofd
klasse: Haarlem 1—HVGB 2. Reserve hoofd
klasse: Merwede 2HPC 2. Reserve eerste
klasse A: Haarlem 2UZSC 2. Reserve twee
de klasse C: ZIAN 4—HVGB 3. Reserve derde
klasse C: Nereus 4—Haarlem 4. Reserve derde
klasse F: DAW 2—VZV 2.

Woensdag 22 Juli: dames, tweede klasse D:
DWR 1—HZPC 1. Heren reserve tweede klas
se C: HPC 3Haarlem 3.

Donderdag 23 Juli: dames, tweede klasse B:
Nereus 1—DWT 1. Heren: reserve tweede
klasse C: LZC 2—HVGB 3. Derde klasse G:
De Futen 1VZV 1. Reserve derde klasse D:
Het I.T 3—HVGB 4.

Vriidag 24 Juli: dames, tweede klasse B
HVGB 1ADZ 1. Reserve tweede klasse A
HZPC 2DWT 3. Derde klasse A: Waterlelie
1—Haarlem 1. Heren: Hoofdklasse: HVGB 1
Merwede 1. Reserve hoofdklasse: HZPC 2—
HPC 2. Tweede klasse A: HPC 1—UZSC 1-
Reserve derde klasse E: HPC 4DWT 2.

Zaterdag 25 Juli: heren: reserve eerste klas
se A: Rotterdam 2HVGB 2. Reserve tweede
klasse: HVGB 3—DWR 2.

Maandag 20 Juli: Afdeling jongens: Haar
lem a—DWT; Haarlem cHPC.

Dinsdag 21 Juli: dames: HPC 2VZV 2.
Afdeling meisies: VZV—DWT. Afdeling jon
gens: Haarlem c—HZV; VZV—Haarlem b.

Woensdag 22 Juli: Afdeling meosies: DWR
—VZV. Afdeling jongens: DWR—HPC.

Donderdag 23 Juli: Dames: VZV 2—DWT 4.
Afdeling jongens: VZV—HZV.

Zaterdag 25 Juli: Afdeling meisjes: DWT—
Haarlem. Heren: HVGB 5—DWT 3.

vertaald uit het Engels
27)

Ze herinnerde zich een avond, dat ze ge
luisterd hadden naar een discussie door de
radio over het onderwerp, of iemand beter
blind geboren kon zijn, zonder ooit iets
van kleuren en vormen gezien te hebben,
dan wel naderhand blind kon worden, zo
dat hij zich de schoonheid van kleuren en
vormen kon herinneren.... Elsie was op
het punt geweest om de radio af te zetten,
toen ze opeens aan Marks gezicht gezien
had, met hóéveel belangstelling hij naar
dit onderwerp luisterde.

„Nee, laat het aanstaan, ik wil dit ho
ren", had hi.i gezegd, als had hij gezien, dat

ze de knop wilde omdraaienHet was

wonderbaarlijk, hoé gevoelig hij was.
Naderhand hadden ze uitgebreid over dit
onderwerp samen gepraat. Mark was die
avond in een opgewekte stemming geweest

en hij had nadrukkelijk verklaard, dat hij,
wanneer hii blind zou moeten blijven, toch
dankbaar zou zijn, dat hij ééns had kun
nen zien en zich de schoonheid van vele
dingen zou kunnen herinneren....

Elsie had niet veel gezegd en ze was blij
geweest dat hij in zo'n evenwichtige stem
ming was. Ze wist maar al te goed, dat
deze stemming door een verkeerde opmer
king om zou kunnen slaan in ontstemming
en prikkelbaarheid.Er waren vele din
gen, die ze hem zou willen vragen, over
zijn jeugd en over ziin ervaringen tijdens
de oorlog, maar Mark vertelde weinig over
zichzelf. Wél sprak hij over de andere
mensen, die in de buurt van Willows woon
den en van wie hij de geschiedenis goed
bleek te kennen. Maar zelden liet hij iets
over zijn eigen familie en zijn leven tot
dusver los. Ze voelde echter duidelijk, dat
hij altijd midden in het volle leven had ge
staan en veel van een en ander wist, hetgeen
haar dikwijls het angstige gevoel gaf, dat
hij haar maar een onnozel gansje moest
vinden. Ze had zo weinig levenservaring,
ze had nooit veel mensen ontmoet en was
nooit uit geweest naar feesten en derge
lijke, geen enkele man had tot dusverre
een rol in haar leven gespeeld en ze had
geleefd in de wereld van haar verbeelding
met fantasie-ouders in een fantasie-huisje,

dat op Willows leek

Het kon niet erg boeiend voor hem zijn
met een zo onwetend persoontje te conver
seren, had ze die avond gedacht. Mark had
haar daarna verschrikt met een abrupte

opmerking: „Je weet waarschijnlijk, dat ik
niet met Yvonne ga trouwen, als deze ope
ratie geen gunstig resultaat oplevert", had
hij opeens gezegd. „Dat is onze afspraak.
Onze verloving heeft dus als het ware een
voorlopig karakter".

„Maar dat is ontzettend", had Elsie,
voordat ze het wist, uitgeroepen.

„Hoe zo? Het zou toch zeker onbillijk
zijn een vrouw als Yvonne of wélke
vrouw ook te binden aan een oorlogs
invalide, die zelfs niet gelooft in de glorie
van een oorlog?" Mark had haar vragend
aangekeken.

„Maar het is toch zeker veel onbillijker
haar niet de kans te geven om een offer
te brengen?" had Elsie gezegd.

Er was een glimlach gekomen op Marks
gezicht. „Je bent jong en idealistisch, El
sie. Je meent, dat jij, wanneer je van een
man hield, z'n invaliditeit zoudt aanvaar
denDat zoiets er niet toe doen zou".

„Inderdaad zou het voor mij er niet toe
doen, als ik werkelijk van hem hield.
Mark, herinner je je niet, dat er in de
BijbeJ staat, dat het zaliger is te geven dan
te ontvangen? Je mag iemand niet ver
hinderen te geven. Je mag niet zo trots
zijn

In haar heftigheid had Elsie elke ver
legenheid en aarzeling vergeten. Ze vond
de afspraak tussen Mark en Yvonne koud
en gevoelloos en afkeurenswaardig.

„Mijn beste kind", had Mark met een
glimlach gezegd. „Misschien zou het in het
begin inderdaad wel goed gaan. Maar uit

eindelijk zouden de moeilijkheden niet te
vermijden zijn. Veigeet niet de wetten van
de natuur, waar alleen de sterksten in le
ven blijven .Geen enkel gezond dier paart
met een verminkt exemplaar. In het mo
derne leven gelden deze natuurwetten
eveneens".

„Maarwe zijn toch geen beesten?"

had Elsie tegengeworpen, verwonderd over
zijn bitterheid.

„Dat maakt het nog acuter! Kun jij je
voorstellen, dat iemand, die zo mooi en
vitaal is als Yvonne, voor haar leven ge
bonden zou zijn aan een man, die blind
door het leven moet gaan?" Het was alsof
Mark meer met zichzelf argumenteerde dan
met Elsie. „Misschien is ze grootmoedig
genoeg om zoiets op zich te nemen ze
heeft het zelfs aangeboden maar ik zou
haar gaan haten, omdat zij alsmaar zou ge
ven, terwijl ik een last zou zijn, die altijd
haar gunster, aan zou moeten nemen...."

Elsie was diep getroffen geweest door
zijn bittere woorden. Zacht had ze gezegd:
„Maar ook al zou je blind blijven, dan zou
je toch nog heel veel voor een vrouw kun
nen betekenen, geloof je niet? Je mag niet
zo trots zijn en haar liefde, die ze je geven
wil, weigeren".

„Misschien ben ik inderdaad té trots.
Maar je zult nog wel ontdekken, Elsie, dat
mannen koppige, eigenzinnige dwazen zijn.
Laten we ons bovendien niet opwinden,
voordat het nodig is. Misschien komt alles
heel goed terecht. Ik hoop het van harte!"

Met opzet had hij een ander onderwerp

aangesneden, maar Elsie had de daarop
volgende dagen lopen piekeren over de af
spraak tussen Mark en Yvonne, die ze met
jeugdige felheid afkeurde. Ze was niet ge
steld op Yvonne, maar wanneer deze be
reid was onder deze omstandigheden met
Mark te trouwen, dan bewees dat toch, dat
ze méér van hem hield dan ze liet merken.
Het was iderdaad moeilijk voor te stellen,
dat de wereldse, beeldschone Yvonne voor
haar leven gebonden zou zijn aan een
blinde.maar als ze van elkaar hielden,
zou er toch nog heel veel geluk voor hen
weggelegd kunnen zijn in een huis als Wil
lows

Op deze Zondag voor Wapenstilstands
dag moest Elsie aan dit alles denken, ter
wijl ze in de kerk geknield lag voor het
gebed. Ze bad niet, maar piekerde en
keek tersluiks even naar Marks donkere
hoofd naast. zich. Zijn haar was te lang,
constateerde ze vaag, ze zou hem morgen
middag weer naar de kapper moeten rij
den.... Haar gedachten bleven van de
hak op de tak springen en het gelukte haar
niet zich te concentreren op de dienst. Het
was een mooie Novembermorgen en het
zonlicht viel door de gebrandschilderde
ramen naar binnen, waardoor de kleuren
extra mooi leken. Ze hoopte, dat de do
minee straks in zijn preek niet al te veel
over de oorlog zou uitweiden, en ze dacht
daarbij alleen aan Mark en niet aan de
vele ouders en verwanten van de jongens
en mannen, wier namen op de gedenksteen

voor de kerk vermeld stonden. John Ayr-
ton was nog een vrij jonge man en in de
oorlog had hij als veldprediker dienst ge
daan. Het was bijna onvermijdelijk, dat hij
op deze Zondag van herdenking over iets
anders dan over hen, die in de oorlog vie
len, zou spreken.

De preek, die John Ayrton hield, was
kort en simpel, maar zeer ontroerend en
toen de mensen na afloop de kerk verlie
ten, waren er weinig droge ogen en werd
er minder gesproken dan anders bij het
uitgaan van de kerk het geval was.

Mark bleef in zijn bank wachten, tot de
meeste mensen het kerkgebouw verlaten
hadden. Hij wilde vandaag met niemand
praten. Hij hield van de mensen in Farn-
don, maar het gesprek zou op dit ogenblik
vanzelfsprekend gaan over de twee we
reldoorlogen en zou een klank van mede
lijden in hun stemmen zijn, als ze met hem
spraken. Hij haatte beide. Toen hij ten
slotte met Elsie en Annie de kerk uit
kwam, stond alleen de dominee nog bij het
hek, die Mark met een vriendelijke lach
tegemoet kwam.

„Lafaard! De oude mevrouw Bosworth
was er op gebrand een woordje met je te
wisselen. Hoe maak jij het Annie? En El
sie?"

„We voelen ons allemaal opperbest", ant
woordde Mark voor hen drieën. „Het was
aardig van je, John, om het kort te hou
den. Er vloeiden nu al tranen genoeg. Ga
je mee lunchen?"

(Wordt vervolgd