Wedloop naar Franse presidentschap
thans volop begonnen
Belgen „gematigd tevreden" over
nieuwe Haagse protocollen
Een Eeuw geleden
Radicalen - zoals Queuille, Laniel en
Delbos - hebben de beste kansen
Hoe is het ontstaand
In Brussel worclt een
„helihaven" ontworpen
Japanse kroonprins in Nederland
Wat komt er na de
complimentjes
Arbitrage blijft een
netelige kwestie
Radarbeveiliging
nog onvoldoende
3
Dit woord:
BLOK AAN HET
BEEN
Kort nieuws
BENELUX WEER VLOT?
Modern middel voor de
moderne tijd
Agenda voor Haarlem
Oost-Duitsers komen bij
duizenden om voedsel
Les van oefening „Coronet"
Uit de Opregte Haarlem sche
Courant van 28 Julij 1853
DINSDAG 28 JULI 1953
(Van onze correspondent in Parijs)
Aar. het einde van dit jaar zal de zeven
jarige ambtsperiode van Vincent Auriol
als president der vierde republiek zijn af
gelopen en nu, een vijftal maanden vóór
die vervaldatum, is de wedloop naar het
Elysée. zij liet dan ook nog maar officieus,
reeds geopend. De eerste politicus, die zich
candiaat heeft gesteld, is de veteraan, oud
premier en recordhouder van portefeuilles
die in bijna geen enkel na-oorlogs kabinet
ontbroken heeft, de radicaal dr. Henri
Queuille. Er staan zeker nog verscheidene
andere politici op de officieuse candidaten-
lijst, maar die hebben zich nog niet zo
openlijk als Queuille uitgesproken. Wij
denken bijvoorbeeld aan de onafhankelijke
ex-premier Antoine pinay, van wie gezegd
wordt dat hij op de steun van het Vaticaan
zal kunnen rekenen, aan de huidige mi
nister-president Joseph Laniel, de tegen
woordige Katholieke minister van Buiten
landse Zaken, Georges Bidault, en Queuil-
les partijgenoot, de oud-minister van On
derwijs Delbos. En er komen vermoedelijk
nog wel verscheidene anderen aan bod die
hun kaarten nu nog niet op tafel hebben
geworpen omdat ze hopen als outsider op
het laatste moment nog de beste kansen
te zullen maken.
In beginsel wordt een toekomstige pre
sident door zijn partij candidaat gesteld en
omdat hij bij de eerste ronde de absolute
meerderheid van de gezamenlijke Kamers,
Nationale Vergadering en Raad van de
Republiek, moet hebben, ligt het voor de
hand dat alleen een figuur uit het cen
trum, en wel uit de radicale gelederen, bij
de start in ernst in aanmerking zal kun
nen komen. In zover maakt Queuille zeker
nog niet zo'n slechte kans ook al omdat hij,
wat kleurloze figuur als hij is, zowel bij
rechts als bii links (dat wil zeggen bij de
socialisten en de progressieve Katholie
ken) niet al te slecht staat aangeschreven.
Toch overschat Queuille klaarblijkelijk
zijl kansen ook weer niet (vooral Laniel,
als die het nog een paar maanden uit kan
zingen, zou een gevaarlijke concurrent
kunnen blijken) en daarom heeft hij zich
candidaat gesteld door met nadruk te ver
klaren, dat hij eigenlijk helemaal niéts
voor het presidentschap gevoelt. Alleen als
de regeringspartijen een eensgezind beroep
op hem zouden doen, zou hij mogelijk wel
bereid zijn over de eigen weerstanden
heen te stappen en. het Elysée te betrek
ken. Maar dat is de gebruikelijke stijl
clausule voor dergelijke gelegenheden,
waardoor geen enkele insider zich om de
tuin laat leiden. Eerste vereiste voor een
staatshoofd in spé is nu eenmael, dat hij
publiekelijk te kennen geeft dat hij geen
enkele persoonlijke ambitie bezit maar
eventueel ter wille van het hoogste lands
belang een persoonlijk offer zou willen
brengen. Het is waarschijnlijk dat Queuille
zich wat vroeg zo niet voortijdig
heeft blootgegeven omdat zich de laatste
weken juist in de radicale gelederen ook
andere candidaten naar voren dringen,
waaronder genoemde Delbos, die fractie
leider in de Kamer is. Als politieke rot
heeft Queuille hen echter zo vermoedelijk
vast de eerste wind uit de zeilen willen
nemen.
Beknotte macht
Onder de derde republiek bestond het
gebruik dat alleen een figuur van het
tweede of liefst het derde plan, van wie
geen enkele vorm van machtsmisbruik te
duchten was, voor de hoogste functie in de
staat in aanmerking kon komen. Met ge
neraal Boulanger, om maar niet eens tot
Napoleon terug te gaan, hadden de Fran
sen leergeld betaald en voor een herha
ling van een dictatoriaal avontuur is men
in Frankrijk altijd in de allerhoogste mate
bevreesd geweest.
Het gevaar voor autoritaire ontsporin
gen is intussen onder de vierde republiek
zeer aanmerkelijk gedaald, want de grond
wet van 1946 heeft het staatshoofd vrij
wel van al zijn macht beroofd. Hij mag nu
nog tentoonstellingen openen, standbeel
den onthullen, linlen doorknippen en re
cepties geven. Verder heeft hij dan nog
het recht van gratie en wijst hij in crisis
tijden de formateur aan die echter be
langrijke reserve door het parlement
bevestigd dient te worden. Het parlement
ontbinden kan hij niet meer, tenzij op ver
zoek van de regering die daartoe echter
slechts in hoogst sporadische gevallen het
initiatief kan nemen. Tenslotte is het hem
vrijwel verboden zich uit eigen naam di
rect tot het volk te richten met een op
roep of omlijnde adviezen waarvoor hij
altijd de voorafgaande toestemming van
de uitvoerende macht, de regering dus,
moet hebben.
Voor De Gaulle
Dat men onder de vierde republiek de
president aan zoveel banden heeft geklon
ken, kan vooral worden verklaard uit het
feit dat de opstellers van de nieuwe grond
wet de functie van staatshoofd heimelijk
voor de Gaulle hadden voorbestemd. Het
zou natuurlijk ook wel een mooi gezicht
zijn geweest voor het eigen volk en de
buitenwereld de „nationale bevrijder" te
zien op de hoogste post als hoofd van de
staat (waar hij dan bovendien zonder risi
co's was opgeborgen).
Maar de generaal paste voor de eer om
als ornament voor de nieuwe republiek te
dienen en zo moest dus in 1946 naar een
andere gegadigde worden uitgekeken. De
socialistische leider Leon Blum, die na de
oorlog bijna als een nationale figuur ver
eerd werd, heeft toen zijn vriend Vincent
Auriol naar voren geschoven die vervol
gens met bijna algemene stemmen, de
communisten inbegrepen, verkozen werd.
Vincent Auriol heeft het er deze zeven
jaren naar de algemene opinie zowel in als
buiten Frankrijk, onder soms bovenmen
selijk zware omstandigheden buiten ver
wachting goed afgebracht. Hij heeft zich
een scrupuleus, onafhankelijk en hoogst
integer man getoond die in het nauwe
kader zijner pregoratieven toch kans heeft
gezien zijn landgenoten meermalen voor
de gevaren, die hen bedreigden te waar
schuwen. En binnenkamers heeft hij de
politici, zijn eigen vroegere partijgenoten
zeker niet uitgezonderd vaak héél harde
noten te kraken gegeven. Het is dan ook
wel bijna zeker dat Auriol met vlag en
wimpel opnieuw als staatshoofd zou wor
den uitgeroepen indien hij zich maar be
schikbaar wilde stellen. Maar dat lijkt
helaas wel uitgesloten. Hij heeft dat meer
malen onomwonden verklaard, zonder dat
men in zijn geval aan verkiezingsmanoeu
vres hoefde te denken.
„In de eerste, noch in de tweede of in
de derde, en zelfs niet in de dertigste ron
de moet iemand er op rekenen dat ik me
opnieuw beschikbaar zal stellen. Nu ik
weldra zeventig wordt, wens ik me", zo
heeft Auriol pas nog in het publiek ver
kondigd, „uit het openbare leven terug te
trekken."
Gul plezier
„Le père Vincent", zoals hij in de wan
deling genoemd worclt, verlangt inderdaad
terug naar wat zorgelozer leven van de
ambteloze burger. Hij bezit een buiten
huis en de president heeft al een 2 pk Ci
troentje gekocht, het kleinste wagentje dat
in Frankrijk wordt gemaakt, om daarmee
zijn vrouw, schoondochter, zoon en twee
kléinkinderen van het Elysée naar Muret,
in de buurt van zijn geboorteplaats Tou
louse, te rijden. Voor een spontaan en ge
moedelijk man als Auriol, moet het leven
in de vergulde gevangenis, gelijk het Ely
sée wel wordt genoemd, geen onverdeeld
pretje zijn geweest en we maken ons sterk
dat hij de chef van het protocol, die hem
al zijn stappen nauwkeurig voorschreef,
niet steeds in zijn hart gedragen heeft.
Hij deed wat hij kon en nog net
mocht om tussen ontvangsten van
staatshoofden en ambassadeurs zijn gulle
plezier in het leven toch niet helemaal te
doen vergallen. Tot de middelen daartoe
behoorde onder meer de maandelijkse ont
vangst van de Parijse chansonniers die hij
dan kameraadschappelijk aan zijn tafel
nooddde. Ook met de journalisten heeft
Auriol, die zelf vroeger een der hunnen
was, altijd heel best op kunnen schieten en
zij hebben, en dit mag zonder hoovaardij
wel worden opgemerkt, als tegenprestatie
er zeker niet weinig toe bijgedi-agen zijn
populariteit, die hij nu stellig in ruimte
mate in Frankrijk bezit, te vestigen en te
verhogen.
We herinneren ons een gesprek dat de
president onlangs met een groepje pers-
lieden voerde en waarbij ook wij aanwe
zig waren. Auriol legde zijn brede band
op de schouders van een der journalisten.
„Geloven jullie me nu maar gerust", zei
hij toen met zijn sappige Meridionaalse
accent waarop hij trots is en dat hij nooit
heeft trachten te verbergen, „ik benijd
jullie met mijn hele hart. Straks kunnen
jullie ongestoord een glaasje op een café
terras gaan zitten drinken, terwijl ik dan
hier opgesloten blijf in mijn paleis. In mijn
vacantie mag ik nog net wat vissen gaan,
mijn liefste hobby. Maar een spelletje
„boule" heeft men me nooit toe willen
staan. Dat is niet protocolair en te weinig
plechtig schijnt het. En daarom nodig ik
u allen nu al vast uit voor 'een partijtje
in Januari, als ik weer vrij man zal zijn.
Vóór mijn huis en langs de weg, zodat
iedereen ons zal kunnen zien."
De Engelse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Eden is, vergezeld van zijn
echtgenote, weer uit de V.S. in Engeland teruggekeerd.
Iemand kan voor een ander een blok
aan het been zijn, een belemmering, een
hindernis. De zegswijze is van het dier
op de mens overgebracht: een paard,
dat niet in de wei wil blijven, kan in
zijn bewegingen belemmerd worden
door een blok aan een der benen.
In vroeger jaren kregen ook weesjon
gens en zelfs bewoners van het oude
mannenhuis als straf een blok aan het
been. In de Camera vertelt het diaken
huismannetje dat Klein Klaasje, zijn
gebochelde medeverpleegde, een blok
aan zijn been kreeg, toen hij wat teveel
gedronken had „want hij is te oud om
op cie bok gelegd te worden en men kan
em ook niet op zen bochel slaan". Er is
in honderd jaar toch wel iets veranderd.
Toen de heer L. M. Putters te Oss op
het raadhuis aangifte kwam doen van de ge
boorte van zijn zesde kind, Marinus. deelde
de burgemeester hem mee dat zijn zoon de
25.000ste inwoner van Oss was geworden.
De vader kreeg een spaarbankboekje met
honderd gulden.
BRUSSEL, (ANP) Nu de Sabena op
het punt staat, haar hefschroefdiensten op
Rotterdam, Parijs en Keulen te openen,
wordt ook met voortvarendheid gewerkt
aan het ontwerpen van een landingster
rein dat hier „helihaven" wordt genoemd.
Die haven zal in het centrum van Brus
sel komen te liggen. Op een groot par
keerterrein voor het nieuwe Centraal
Station zullen gebouwen verrijzen, en op
die gebouwen zal een platform van 60
meter breedte worden aangelegd, dat zal
dienen als landingsterrein voor tweemoto-
rige hefschroefvliegtuigen die 40 tot 60
personen zullen kunnen vervoeren. Hoe
wel nog niet bekend is wanneer dit terrein
gereed zal zijn, hoopt men binnen twee of
drie jaar de tweemotorige vliegtuigen in
gébruik te nemen.
Deze grote toestellen zullen, zolang het
platform niet gereed is, dalen op de Groen-
dreef in dezelfde omgeving. Met de aanleg
van een landingsplaats op de Groendreef
zal binnen enkele weken worden begon
nen. Zij zal dan gebruikt worden voor drie
achtpersoons toestellen op de lijnen naar
Rotterdam. Parijs en Keulen. Het terras
van de Sabenagebouwen zal dienst doen
als haven voor kleine toestellen
Ook aan de aansluiting op de grote
luchtlijnen wordt gedacht. In Mei 1954 zal
het vliegveld Meisbroek door een spoor
lijn verbonden zijn met het Centraal Sta
tion te Brussel.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
De huisvrouw mag trots zijn op de compli
mentjes, die zij voor haar maaltijd krijgt
maar daarna staat zij toch maar weer voor de
afwas. Dit probleem hield de Castella-fabrie-
ken bezig en in haar laboratoria werd het
middel gevonden, dat in onze moderne tijd
thuishoort. Castella Vaatwas: een enke'e eet
lepel geeft een overdaad van actief schuim,
dat vet en vuil in zich opneemt, aanslag doet
verdwijnen. Het schuim is blijvend werkzaam:
zoo groot kan de stapel borden, vorken en
lepels niet zijn. of ook het laatste bord komt
flonkerend, volkomen gereinigd uit het pare
lend Castella-schuim te voorschijn. Het is
werkelijk een wonder om te zien! En een
tweede wonder is Castella's beschermende
werking op de handen. Fluweelzachte handen
inplaats van die gevreesde ruwe „afwashan-
den" Een pak Castella, waarmee men een
hele week doet, kost slechts 25 et. Het nemen
van een proef kan men dan oók iedere huis
vrouw van harte aanraden
DINSDAG 28 JULI
Grote Kerk: Orgelconcert, 8 uur. City: „De
schrik van de tweede compagnie", alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Miss Bel
vedère is verliefd", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „The Quiet man", 14 jaar, 8 uur.
Lido: „The Quiet man", 14 jaar, 6.45 en 9.15
uur. Luxor: „Het masker van de Pharao",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Dolle
Woensdag", alle leeft., 8.15 uur. Rembrandt:
„Sterren stralen overal", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Spaarne: „De godin van de jungle",
14 jaar. 7 en 9.15 uur. Stadhuis: Marionetten
spel, 7.30, 8.30 en 9.30 uuur.
WOENSDAG 29 JULI
City: „De schrik van de tweede compag
nie", alle leeft., 2.15. 4.30. 7 en 9.15 uur.
„Donald Duck", dagelijks 11 uur. Cinema
Palace: „Miss Belvedère is verliefd", alle
leeft., 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. „Onder moeders
vleugels", dagelijks 10.30 uur. Frans Hals:
„The Quiet man", 14 jaar, 2.30, 6.45 en 9.15
uur. Dagelijks 10.30 uur jeugdprogramma.
Lido: „The Quiet man", 14 jaar, 1.45, 4.15,
6.45 en 9.15 uur. Luxor: „Het masker van de
Pharao", 2, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Dolle
Woensdag", alle leeft., 2.30 en 8.15 uur.
Rembrandt: „Sterren stralen overal", alle
leeft., 10.30, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Spaarne:
„De godin der jungle", 14 jaar, 2.30, 7 en
9.15 uur. Stadhuis: Marionettenspel: 2.30.
3.30, 4.30 (kinderprogramma), 7.30, 8.30 en
8.30 uur
Kroonprins Akihito, de oudste zoon van
de Japanse Keizer, is Maandagmiddag met
zijn gevolg om kwart voor zes per trein
uit Brussel in Den Haag aangekomen.
De 19-jarige kroonprins, die zijn intrek
neemt op kasteel Oud Wassenaar, zal een
viertal dagen in ons land verblijven. Hij
vertrekt 31 Juli per vliegtuig naar Frank
furt.
De kroonprins werd op het station Roo
sendaal begroet door mr. G. J. Jongejans,
de Nederlandse ambassadesecretaris te
Tokio, die op het ogenblik in ons land ver
toeft en de prins op zijn tocht door ons
land zal vergezellen.
Op het station in Den Haag waren ter
begroeting aanwezig mr. II. Daniels, waar
nemend chef van het protocol van het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken, de Ja
panse ambassadeur bij ons Hof en me
vrouw Suemasa Okamoto. Voorafgegaan
door een motorescorte van de rijkspolitie
Kroonprins Akihito van Japan bij zijn
aankomst in Den Haag.
vertrok het gezelschap per auto naar
kasteel Oud Wassenaar.
Daar ontving de kroonprins vertegen
woordigers van de pers. Hij legde in de
Japanse taal een korte verklaring af. De
kroonprins herinnerde er onder meer aan,
dat de betrekkingen tussen Nederland en
Japan teruggaan tot de zeventiende eeuw.
Het was zijn ernstige wens de goede be
trekkingen uit vroeger dagen te helpen
herstellen, zo zei hij. De kroonprins be
tuigde tenslotte zijn deelneming met het
grote verlies aan mensenlevens en eigen
dommen dat Nederland door de ramp van
31 Januari heeft geleden.
Hedenmiddag om een uur bracht de
prins een bezoek aan Koningin Juliana en
Prins Bernhard op het landgoed Ter Horst
te Wassenaar.
Vo/kspolitie laaf hen nog steeds
begaan
BERLIJN (DPA). De levensmiddelen
actie ten behoeve van Oost-Berlijners en
Oost-Duitsers heeft gisteren een stroom
van gegadigden naar West-Berlijn gebracht
die niemand verwacht had. Maandagmid
dag om 3 uur waren volgens voorzichtige
schattingen meer dan 50.000 pakketten met
gecondenseerde melk, meel, vet en erwten
uitgereikt. Men dacht Maandag voor het
sluitingsuur 80.000 pakketten te kunnen
afgeven.
Er zijn nog geen gevallen bekend, dat
de Volkspolitie pakjes in beslag genomen
heeft. Er waren ook mensen uit Jena, Leip
zig, Rostock, Stralsund, ja zelfs van het
eiland Rügen. Een man van 83 jaar uit
Luckenwalde zei dat hij de reis er graag
voor over had gehad om weer eens vet en
echte melk te zien. Het Rode Kruis zal
trachten onderdak te verschaffen aan de
genen, die niet meer naar huis kunnen of
niet aan de beurt konden komen. Het heeft
ook tenten ingericht waar verversingen
worden verstrekt en waar ouden en ge-
brekkigen op hun verhaal kunnen komen.
De hulpactie duurt tot 9 Augustus. In
deze periode zal ter waarde van vijf mil-
lioen mark worden uitgereikt.
Maandag is te Hamburg het eerste van
drie schepen met door president Eisen
hower beschikbaar gestelde levensmidde
len aangekomen.
Meer voedselschenkingen
WASHINGTON (Reuter). De land-
bouwcommissie van het Amerikaanse Huis
van Afgevaardigden heeft Maandag een
wetsontwerp goedgekeurd, waarbij aan
president Eisenhower machtiging wordt
verleend voor een waarde van 100 millioen
dollar overtollige landbouwproducten te
schenken aan bevriende landen. De over
schotten aan landbouwproducten zullen
volgens het wetsvoorstel mogen worden
gebruikt voor de leniging van hongersno
den of voor andere noodgevallen. De com
missie bepaalde dat de machtiging geldt
tot 15 Maart 1954 en dat sommige over
schotten mogen worden gezonden naar
landen van het Sovjetblok. Voorts bepaal
de de commissie, dat de zendingen naar
één land ten hoogste een waarde van 20
millioen dollar mogen hebben.
De Amerikaanse Senaat heeft Maandag
eveneens een wetsontwerp goedgekeurd, op
grond waarvan president Eisenhower de
beschikking krijgt over overtollige levens
middelen ter waarde van 100 millioen dol
lar ter verdeling onder landen, die door
hongersnood zijn getroffen. De keuze van
deze landen wordt aan de president ge
laten.
Twee weken geleden hebben voor de
Alkmaarse rechtbank twee Amsterdamse
kooplieden terechtgestaan, die ervan ver
dacht werden in verscheidene plaatsen des
lands door middel van de zogenaamde tele
foontruc diefstallen gepleegd te hebben.
Beiden zijn thans vrijgesproken. De officier
had tegen ieder van hen vier jaar gevange-
nistraf geëist
(Van onze correspondent in Brussel)
Op de ministeriële Bcnelux-conferentie,
welke Vrijdag in Den Haag werd gehou
den, werden twee protocollen opgesteld.
Eén, dat waarschijnlijk het „industrie
protocol" zal worden genoemd, en één, dat
de instelling regelt van een interparlemen
taire Benelux-raad van advies.
De Belgische onderhandelaars hebben
volgens „Libre Belgique" begrepen,
waarom de Nederlandse regering zo terug
houdend was tegenover de Belgische desi
derata.
Met name zijn de Nederlandse economi
sche experts van oordeel, dat het huidige
evenwicht van de Nederlandse betalings
balans en de deviezen- en goud-voorraad
précair zijn. De Belgen achten deze vrees
overdreven: het feit, dat men in Nederland
een te grote zekerheid verkiest boven een
dynamische, ofschoon niet geheel van risi
co's vrije, economische en sociale politiek,
is mede de oorzaak geweest van het trage
economische en industriële herstel.
Bescherming thans minder nodig
Het eigenaardige van het geval is, dat
de gevoelige Belgische sectoren een be
schermend protocol krijgen op een ogen
blik, dat zij het al minder nodig hebben.
De productie en de afzet van émaille-
artikelen, rayon-weefsels, schoenen, bis
cuits, enz., gaat thans een weinig beter dan
zes maanden geleden, toen de Nederlandse
invoer deze Belgische industrieën ver
plichtte, ofwel hun productie drastisch te
verminderen, ofwel verder te produceren
echter zonder winstmarge.
Nu het verbruik in België enigszins op
gelopen is en de export naar de Verenigde
Staten een zeer hoog cijfer heeft bereikt,
zal het Benelux industrie-protocol de ge
voelige sectoren op adem laten komen, zo
dat zij de mogelijkheid krijgen winst te
maken, waardoor hun technische achter
stand goed gemaakt kan worden.
Dit is de mening, welke we opvingen in
de kringen der Belgische industriële be
roepsverenigingen. Men rekent meer op de
verhoogde winstmarges voor de producten
om die modernisering door te kunnen voe
ren, dan op het Benelux-fonds voor weder
aanpassing, waarover gesproken wordt in
artikel 11 van het protocol, maar dat niet
werd ingesteld omdat de ministers het niet
eens konden worden over de werking en
de financiering van dit fonds. Het ontwerp
voor dit fonds is naar de studie-commissies
verwezen.
Van Belgische zijde bestond er een ern
stig bezwaar tegen de „fifty-fifty"-verde-
ling van de compenserende heffingen op
naar België geëxporteerde Nederlandse
producten. Deze heffingen zouden vol
gens een eerste ontwerp worden gestort
in het fonds voor wederaanpassing.
Wanneer het systeem van de contingen-
teringen normaal werkt, zullen er helemaal
geen heffingen moeten worden geheven. De
Nederlandse industrieel zal dan minder
schoenen of biscuits naar België exporte
ren, maar zal voor een kleiner volume een
hogere prijs, namelijk de Belgische binnen
landse prijs, ontvangen.
De grote magazijnen zullen bovendien
met een geruster gemoed in Nederland
kopen, want tot nu toe vreesden zij de re
putatie te krijgen van „medeplichtigen aan
de Nederlandse dumping". Een overigens
sterk overdreven bewering. Zij kochten
Nederlandse confectie en andere verbruiks-
goederen, maar étaleerden of propageerden
nooit te openlijk het Nederlandse merk.
De arbitrage-clausule
Het is nog te vroeg om de reactie te
kennen van Belgische landbouwkringen op
de clausule van arbitrage, welke in artikel
14 van het industrie-protocol wordt gede
finieerd: een clausule die eveneens van
toepassing zal zijn op het landbouw-proto-
col, dat in Mei 1947 werd ingesteld en dat
te Luxemburg in 1950 nader werd uitge
werkt.
Toen werd reeds gesproken over een
arbitrage-clausule, welke bijvoorbeeld kon
worden toegepast wanneer beide regerin
gen het niet eens konden worden over de
minimum-prijs van de landbouwproduc
ten, die op de fameuse lijst A van het
protocol voorkomen.
Thans zal. na goedkeuring van de beide
protocollen door het Belgische en Luxem
burgse parlement, een arbitrage van kracht
worden, waardoor de Belgen met hun mi
nimum-prijs in het „gelijk" of in het „on
gelijk" zullen kunnen worden gesteld.
Een woordvoerder van de Belgische
Boerenbond zeide ons dat het landbouw-
protocol een Belgische eis geweest is. Het
gaat uit van de idee, dat de boer bestaans
zekerheid moet hebben. Hij moet voor zijn
producten de kostprijs en een redelijke
winstmarge betaald krijgen.
Sedert 1947, aldus deze woordvoerder,
heeft de Belgische landbouw zijn techni
sche achterstand op de Nederlandse land
bouw ingehaald. Maar intussen werden
voor de Belgische landbouw de lonen ver
hoogd en de pachten op 300 pet. van voor
de oorlog gebracht. Het kostprijs-verschil
met Nederland is dus groter geworden.
Wat de arbitrage betreft, zou veel afhan
gen van de keuze der arbiters. Zouden dat
hoogstaande mensen zijn, dan kunnen zij
niet ongevoelig blijven voor het Belgische
argument, dat in Nederland het landbouw
beleid in grote mate kunstmatig is. Het
landbouw-egalisatiefonds is, naar onze
Belgische woordvoerder beweerde, een for
midabele dirigistische machine, welke o.a.
boterexport naar Engeland met verlies
mogelijk maakt.
Grote politiek gewenst
Er is, tenslotte, het algemene politiek
aspect van de Benelux. De instelling van
een parlementaire raad is een zeer gelukkig
initiatief.
De Belgische oud-minister Jules Hoste,
voorzitter van het Belgisch Benelux-comité
en liberaal senator, ziet hiermede zijn wens
in vervulling gaan. De grote politieke
kwesties zijn echter gereserveerd voor de
aanstaande ministersconferentie, in Octo
ber a.s., waarop de gemeenschappelijke
handelspolitiek tegenover andere landen,
de hogere organen en wellicht ook de
kwestie der waterwegen aangepakt zullen
worden.
Toen de ministers Van Zeeland en Du-
vieusart Vrijdagavond op het vliegveld
Valkenburg nabij Leiden de Belgische
journalisten te woord stonden, zeiden beide
ministers dat zij gematigd tevreden waren.
Dit is de eerste algemene indruk in Bel-
gie. Maar uit de toepassing der protocollen
zal moeten blijken aldus de Belgische
woordvoerders, of er inderdaad meer be
grip is in Nederland dan tot nu toe het
geval was.
BRUEGGEN (A.N.P.) „Het gebrek
aan goede radarbeveiling tegen zeer hoge
en lage vliegtuigaanvallen is nog steeds
het gevaar voor het controle- en melding
systeem van de Noord-West Europese
luchtverdediging en tenzij er spoedig ver
nieuwing van het materiaal komt is er in
dit verband geen verbetering te verwach
ten", zo verklaarde gistermiddag een Brit
se militaire radarexpert toen hij zijn me
ning gaf over de verdediging van het ge
bied van de tweede tactische luchtmacht.
Aan het nieuwe materiaal wordt thans
gewerkt en wat betreft de lagere lucht
lagen kan men verwachten dat de radar
installaties aan het eind van het jaar met
Amerikaans materiaal vernieuwd zullen
zijn, wat onze zegsman schatte op een ver
betering van 40 percent.
Daarmee is echter het algemeen pro
bleem van de radarbeveiliging niet opge
lost. Men kan in deze rekening houden
met een aanzienlijke achterstand in de af
levering door de Britse industrie, die ge
brek heeft aan voldoende electronische
apparatuur. Dit geldt ook voor Belgische
en Nederlandse industrieën, die op kleine
re schaal radarapparatuur vervaardigen.
Tevens heeft men gebrek aan voldoende
en getraind radarbedieningspersoneel over
alle linies. Een compliment bracht onze
zegsman aan het Nederlandse luchtwacht-
corps dat voor het eerst op kleine schaal
bij een oefening van dit formaat is inge
schakeld en dat uitstekende resultaten
heeft bereikt. Omdat men met radar zeer
laag vliegende machines niet opmerkt
heeft men in Nederland en België een
luchtwachtcorps opgericht, dat zijn dien
sten verricht op speciaal daarvoor opge
richte torens of op hoge punten en uitkijkt
naar naderende vliegtuigen. Hiermee heeft
men thans in Nederland reeds redelijk
goede resultaten geboekt.
„Vampire" neergestort
Een Britse Vampire-straaljager, die
deelnam aan de oefening Coronet is gister
middag twee mijl van Butsweilerhof in
West-Duitsland neergestort op een bunga
low. De piloot van het vliegtuig kwam om
en de bungalow brandde geheel uit. Ver
der vielen er geen slachtoffers bij dit eer
ste ongeluk in de luchtmachtoefening.
's-GRAVENI-IAGE. Alhier heeft aan
het Ministerie van Binnenlandsche Zaken
de aanbesteding plaats gehad van het
bouwen van negentien houten bruggen
over de hoofd- en kruisvaarten en dwars-
togten van den Haarlemmermeerpolder.
De bouw van deze bruggen is voor 57.000
gulden aangenomen door den heer D. E.
de Kok te Zandvoort.
