Voorstellen tot vrij beperkte wijziging Belgische grondwet Veertigduizend staatlozen kun nen weer Nederlander worden Het Hek van de Dam Agenda voor Haarlem Transport Chefarine „4" doet wonderen! Meeste herzieningen betreffen overdracht souvereiniteit aan boven-nationale organen Eerste Kamer keurt wetsontwerp goed PUROI Lex Althoff herdacht 3 Moskou benoemt nieuwe ambassadeur in Den Haag bijten zich vast in Birma GAAT U MET VACANTIE? Uitkleden Examens Cambodja wil financieel óók los van Frankrijk A ankleden Noodweer richtte grote schade aan in Oostenrijk Chinese nationalisten Beverwijkse padvinder in Duitsland verdronken WOENSDAG 29 JULI 1953 (Van onze correspondent in Brussel) De speciale commissie van de Belgische Tweede Kamer, die werd gepresideerd door dr. F. van Cauwelaert, is klaar gekomen met de tekst van een „verklaring" waarbij het Belgisch parlement als zijn mening te kennen geeft dat er aanleiding bestaat de Belgische grondwet te wijzigen. De voor standers van een grondige wijziging van de Belgische grondwet, die anderhalve eeuw heeft getrotseerd, hebben de neder laag geleden. Slechts drie artikelen van de grondwet, die betrekking hebben op de overdracht van nationale souvereiniteit aan supra-nationale organen, en een arti kel dat de relaties met de Belgische Kongo regelt, zullen worden gewijzigd. Staats minister A. de Schrijver, een bekend jurist, werd met de redactie van het verslag be last. Het wordt dus een kleine herziening. Maar dit begrip is zeer relatief als men weet dat in België de Koning het hoofd is van het leger en vloot en dat voortaan zal kunnen worden beslist dat vreemde troe pen op het nationale grondgebied mogen worden toegelaten, de Belgische eenheden onder het bevel van een vreemde generaal zullen mogen worden geplaatst. gischc Kongo wordt de tekst, die preciseert dat alleen vrijwilligers mogen worden in gezet voor de verdediging van dat rijks deel, geschrapt. Hierdoor zullen de zonen van de in de Kongo gevestigde kolonisten, hun militaire dienstplicht in dat land mo gen vervullen. Het scenario verloopt nu verder als volgt: in November, wanneer de leden van de Tweede Kamer en de Senaat aan het werk gaan, zal deze verklaring het voorwerp vormen van de debatten. Tegelijkertijd komt het E.D.G.-verdrag ter sprake. Daar de senatoren gewoonlijk meer werk maken van de ernstige ontwerpen, mag worden voorzien dat pas in Januari of Februari een eind .komt aan de parlementaire dis cussies. De nieuwe verkiezingen zouden dan, zoals normaal, veertig dagen later plaats hebben, dus in April of begin Mei, De nieuw verkozen Tweede Kamer en Se naat zullen dan tevens de constituante zijn die zich over de wijziging van de grond wet, met een meerderheid van twee-derden zal dienen uit te spreken. In Artis' vogelhuis wordt de rattenbestrijding met goed gevolg gevoerd met behulp van een paar katten. Dinsdag werd een dezer katten moeder. Foto: een tortelduif en een Vlaamse gaai op kraamvisite. Met 29 tegen 5 stemmen heeft de Eerste Kamer gisteren het wetsontwerp tot weg neming van staatloosheid aanvaard. Tegen stemden de communisten, prof. Diepen horst (A.R.) en de heren De Vos van Steen- wijk en Louwes (V.V.D.). Het wetsontwerp dat beoogt de moge lijkheid tot het wegnemen van staatloos heid van 40.000 van hun Nederlanderschap vervallen personen te openen, is na het Voorlopig Verslag van de Tweede Kamel en de memorie van antwoord van minister Mulderije ingrijpend door minister Don ker gewijzigd. Door deze wijziging heeft het automatisme als grondslag voor de wegneming der staatloosheid plaats moe ten maken voor een systeem van indivi duele beoordeling. Bij de gedachtenwisseling in de Eerste Kamer heeft prof. Diepenhorst (A.R.) tegen deze wijziging overwegend principiële bezwaren geuit. Hij betoogde dat bij de individuele behandeling het element van vergelding wordt gehanteerd. Hij achtte het systeem van individuële beoordeling in strijd met de beginselen van gerechtigheid en barmhartigheid. Prof. Diepenhorst vertolkte hiermede zijn persoonlijk standpunt. Geen van zijn fractiegenoten heeft echter het standpunt van de meerderheid der A.R.-fractie ver tolkt. Iets dergelijk deed zich ook voor bij de V.V.D., voor wie de heer De Vos van Steenwijk als woordvoerder optrad. In het uitspreken van voorkeur voor het oor spronkelijke ontwerp vertolkte hij wellicht het standpunt van de V.V.D. maar in het trekken van de consequentie tegen het wetsontwerp stemmen vond hij alleen de heer Louwes aan zijn zijde. Prof. De Beaufort (K.V.P.) stelde de vraag of nu het straf-element togh niet wordt geïntroduceerd. Hoewel de K.V.P. niet zou tegenstemmen, gaf hij toch uiting aan zijn vrees, dat door het verzet binnen en buiten het parlement de geest van on verzoenlijkheid in het wetsontwerp is ge bracht. Hij vroeg van de minister de toe zegging dat in twijfelgevallen de schaal naar de positieve zijde zal doorslaan. De communist Geugjes maakte ernstig bezwaar tegen de uitsluiting van oud- Span jestrijders. Ook van C.H.-zijde kwa men bezwaren. De heer K o 1 f f was van oordeel dat de minister de consequenties van het systeem van „schapen en bokken scheiden" onderschat. Mr. Cammelbeek (P. v. d. A.) daarentegen was van oordeel dat het ge wijzigde ontwerp aanzienlijke voordelen biedt boven het oorspronkelijke. Naturalisatie is een gunst Minister Donker voerde twee ar gumenten aan voor de wijziging van het ontwerp. In de eerste plaats achtte hij het onjuist verschillende categorieën tot één groep bijeen te brengen. In de tweede plaats achtte hij een zekere nuancering wenselijk. De minister handhaafde zijn standpunt dat het beginsel van de discriminatie niet in strijd is met het beginsel, dat verlies van nationaliteit geen straf is. Het auto matisme ontbreekt ook bij alle andere aanvragen tot het herkrijgen van het Ne derlanderschap. Naturalisatie aldus het algemeen aan vaarde standpunt, is geen recht, maar een gunst. Dat beginsel moet ook hier gelden. Het voordeel is dat zij die zich ernstig tegen ons land hebben misdragen en wier gedrag sindsdien onbetamelijk is geweest, buiten de regeling kunnen worden gehou den. De minister verwachtte dat er van de meldingsgelegenheid op ruime schaal gebruik zal worden gemaakt. Hij was in beginsel bereid ook oud-Sjnanje-strijders voor herkrijging van het Nederlander- BANGKOK (Reuter). Naar van ge woonlijk welingelichte zijde te Bangkok wordt vernomen, hebben regionale com mandanten van de nationalistisch-Chinese guerilla-strijders in Birma een viermogend- hedenplan om de 12.000 militairen naar Formosa te evacueren verworpen. Het plan is opgesteld door een commissie, bestaande uit vertegenwoordigers van Bir ma, nationalistisch China, Thailand en Amerika, die sinds 22 Mei te Bangkok is bijeengeweest. Vijf weken geleden kwamen vijf nationalistische commandanten, die staan onder het opperbevel van generaal Li Mi, te Bangkok aan om hun bezwaren tegen het evacuatieplan kenbaar te maken. Generaal Li Mi, die om gezondheidsrede nen op Formosa verblijft, zond toen zijn plaatsvervanger naar de Thailandse hoofd stad om de weigerachtige bevelhebbers te bewegen hun verzet tegen het plan, dat reeds door nationalistisch China was aan vaard, op te geven. Volgens genoemde zegsman zijn deze po gingen echter op niets uitgelopen. Gene raal Li Mi zou nu de leider van de rebellerende commandanten onmiddellijk naar Taipeh hebben ontboden. Indien de nationalisten niet voor het be gin van de zitting der Algemene Vergade ring van de UNO uit Birma zijn terugge trokken, zal de Birmaanse regering de As- semblée verzoeken, sancties tegen nationa listisch China te nemen. Wij verzoeken onze weekabonnés. die met vacantie gaan het abonnements geld vooruit aan de bezorger te vol doen. DE ADMINISTRATIE schap voor te dragen, mits zij geen vijan den zijn van de democratie. „Wij wensen geen rechtse en geen linkse extremisten" zei mr. Donker. Na re- en dupliek werd het wetsontwerp met 29 tegen 5 stemmen aangenomen. ADVERTENTIE sr jaar is ook thans weer edelmoedigheid over de ;e textielzaken geslagen, die tverkoop" pleegt te betite- werkelijk een heel merk- •schijnsel. Winkeliers halen hte costuums, schitterende ongekend fraaie sokken manchetknopen te voor- ij jaren lang tegen de heb- ïet publiek hebben be- werpen ze met edel gebaar as.-Maar niet voordat zij de aan een geduchte revisie erworpen. De-prijzen gaan aan stukken. ugende van dit alles is, dat wijs wordt geleverd dat rand nmaar het goede voor de anderen onmiddellijk wediiver in onbaat.zuchtitr- Andere hervormingen Zoals verwacht kon worden kwamen in de commissies verschillende hervormingen te sprake. Een aantal Waalse Kamerleden wenste van deze unieke gelegenheid te pro fiteren om België op federalistische grond slag te reorganiseren. De bondsstaat België zou bestaan uit drie delen: Vlaanderen, Wallonië en de neutrale zóne Brussel. Dit voorstel werd in de commissie verworpen. De overgrote meerderheid der leden was van mening dat de belangen der Vlamin gen en Walen het best worden gediend door de eenheidsstaat. Het Kamerlid voor Antwerpen, meester J. .Mertens de Wilmars schrijft dat „de overgrote meerderheid der Belgen niet ge neigd is om zich in een nodeloos en ver derfelijk avontuur te storten". Van socialistische kant gingen stemmen op om in de grondwet te regelen het recht op arbeid, het recht op rust of op de be scherming van de gezondheid. Van Katho lieke zijde kwam men voor de dag met de erkenning van de familie en het recht op onderwijs dat overeenstemt met de gods dienstige overtuiging van de ouders. Maar deze beide series wijzigingen werden afge wezen omdat juristen van oordeel waren terecht naar de algemene indruk te oordelen dat de Belgische grondwet zich nergens tégen een van die programmapun ten verzet. De „kleine" grondwetsherzie ning heeft daarom nog de voorkeur van de meeste leden gehad, omdat zij ook de meeste kans heeft om door twee-derde van een constituante te worden goedgekeurd. Kongo In verband met de relaties met de Bel- ADVERTENTIE NA N ENKEL TABLETJE WEER «FIT" HANDENARBEID Geslaagd voor het examen handenarbeid de dames M. de Graaf, A. v. d. Horst, F- Lantinga, A. Melchior, J. Oosterwelder, G. van Vliet, E. v. d. Weyden, H. Brugman, P. Schenk, J. Schut, W. Smit. H. Wolsink. Afge wezen 11 en teruggetrokken 2. HOOFDAKTE Geslaagd de heren J. M. J. Alkemade te Noordwijk; J. P. Mink te Warmenhuizen; U. de Vries te Zaandam; de dames: mej. J. Meijer te Amsterdam; J. A. Reekers te Haar lem; C. M. Rietveld te Amsterdam. Voor de afdeling A zijn geslaagd: mej. J. G. A. Janssen te Amsterdam. Voor afdeling B: de heer J. J. de Groot te Volendam: de dames A. C. Happel te Hille- gam; C. E. H. Pirovano te Heiloo; C. M. Roovers te Amsterdam. MULO-DIPLOMA A Te Haarlem zijn geslaagd voor het Mulo diploma A: M. Knol, M. Smit, M. H. Bottinga, J. O. Brugman, J. G. Teunissen, H. Sabel, J. H. Dixon, H. J. Scholman, W. de Bruin, A. Anspach, C. G. de Best, M. Boogaard, J. de Blaazer, J. A. v. d- Putten, G. Prins, allen te Haarlem; J. de Ridder, J. de Jager, P. A. van Soest, allen te Heemstede; L. W. Schippers te Lissc; H. Kilwinger. C. A. C- Ros, A. H. van Tienderen, allen te Hoofddorp. WOENSDAG 29 JULI Grote Kerk: Avondstilte 88.30 uur. City: ..De schrik van de tweede compagnie", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Miss Belvedère is verliefd", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „The Quiet man", 14 jaar, 6.45, 7 en 9.15 uur. Lido: „The Quiet man", 14 jaar, 6.45 en 9.15 uur. Luxor: „Het masker van de Pharao". 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Dolle Woensdag", alle leeft., 8.15 uur. Rembrandt: „Sterren stralen overal", alle leeft.. 7 en 9.15 uur. Spaarnc: „De godin van de jungle". 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Stad huis: Marionettenspel. 7.30, 8.30 en 9.30 uur. DONDERDAG 30 JULI Grote Kerk: Orgelconcert, 3 uur. Zuider kapel, spreekster Corrie ten Boom, 8 uur. City: „De schrik van de tweede compag nie", alle leeft., 2.15, 4.30. 7 en 9.15 uur. ..Donald Duck", dagelijks 11 uur. Cinema Palace: '.Miss Belvedère is verliefd", alle leeft.. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. „Onder moeders vleugels", dagelijks 10.30 uur. Frans Hals: „The Quiet man". 14 jaar, 2.30, 6.45 en 9.15 uur. Dagelijks 10.30 uur jeugdprogramma. Lido: „The Quiet man", 14 jaar, 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. Luxor: „Het masker van de Pharao". 2, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Dolle Woensdag", alle leeft., 2.30 en 8.15 uur. Rembrandt: „Sterren stralen overal", alle leeft., 10.30. 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De godin der jungel". 14 jaar. 2.30. 7 en 9.15 uur. Stadhuis: Marionettenspel: 2.30. 3.30. 4.30 (kinderprogramma!7.30. 8.30 en 9.30 uur. Terrein H.F.C.. Spanjaardslaan: Interna tionale volkdansdemonstratie, 19 uur. Zaitzev krijst andere functie Het presidium van de Opperste Sovjet heeft, blijkens een bericht van het of ficiële Sovjet-Russische persbureau „Tass" Stephan Pavlovitsj Kirsanof tot Sovjet-Russisch ambassadeur te Den Haag benoemd. Kirsanof komt in de plaats van Grogori Titovitsj Zait- zev, die een andere functie heeft ge kregen. Zaitsev was in December 1949 tot. Sovjet- Russische ambassadeur te Den Haag be-, noemd. Kirsanof is van 1945 tot 1948 ambassa deur in Bulgarije geweest. In 1949 werd hij hoofd van de vierde Europese afdeling van het Sovjet-Russische ministerie van Buitenlandse Zaken. Dit jaar is hij een maand zaakgelastigde in Joegoslavië ge weest. Daarna verluidde, dat hij in een ziekenhuis te Moskou verbleef. Zaitsev was voor ,-ijr. benoeming tot ambassadeur in Den Haag vertegenwoor diger van de Sovjet-Unie in Irak. PNOM PENH (A.F.P.). De premier van Cambodja, Penn Noeth, heeft Dinsdag verklaard dat zijn land volledige financiële onafhankelijkheid van Frankrijk wenst ten einde voortaan gespaard te worden voor de „financiële dwaasheden" van Vietnam. De premier maakte bijzonderheden be kend van de jongste nota van zijn regering aan Frankrijk, welke Maandag is over handigd aan de Franse Hoge Commissaris in Cambodja,.Risterucci. Penn Noeth deel de mee, dat zijn regering wil. komen tot een herziening van de wisselkoers tussen de franc en de piaster. Voorts verlangt Cambodja, dat een ge mengde commissie wordt ingesteld voor de bestudering van de mogelijkheid om on middellijk bepaalde bevoegdheden over te dragen. In dit verband noemde de premier het gezag over het leger, de politie en de justitie. De punten, waarover in de voorgestelde commissie geen overeenstemming kan wor den bereikt, moeten, aldus Penn Noeth, nader worden besproken op een conferen tie te Parijs, waaraan eventueel ook Viet nam en Laos deelnemen. Zoals iedi de golf van Amsterdams men als „ui len. Dat is waardig vei de uitgezoc overhemden en gouden schijn, die z zucht van 1 schermd en in de étalagi prijskaartjes hebben ondi gewoonweg Het verhe hier het be wanneer ierr beeld geeft, volgen. Deze heid werkt zelfs zover door, dat er winkeliers zijn, die bijvoorbeeld ganse partijen colberts uit Engeland laten komen en deze onmiddellijk voor de halve kostprijs verkopen. Het gaat hier dus niet om kledingstukken die door langjarige opslag in donkere kasten de glans van de ouderdom hebben verwor ven, die dit oude werelddeel zo op prijs stelt, nee, er is hier sprake van 'de zui vere drang om het goede te doen om- derwiile van het goede zelf, om te on dervinden hoe waarlijk schoon het is afstand te doen van geldelijk gewin, om te voldoen aan de roepstem van het vak: „Kleedt het volk". Bijzondere aandacht vraagt hierbij het verschijnsel dat de textielwinkeliers door middel van de reclame hun goed heid tot het volle pond laten uitbuiten. Kijk, als wij textielwinkelier waren, zouden wij natuurlijk ook niet achter willen blijven en wij zouden hier en daar ook wel een prijsje naar de kelder zenden. Maar om dan door middel van een intensieve propaganda de mensen naar onze zaak te trekken teneinde ons met opzet te laten ruïneren, daar zou den wij feestelijk voor bedanken. Wij zouden het goede eigenlijk meer in het geniep willen bedrijven. Zo niet de textielmannen. Onder het motto: „Wij kleden u aan, u kleedt ons uit" (een slagzin waarop wij voor de zekerheid toch maar even copyright nemen) schrijden zij met stralende lach regel recht naar het bankroet. Nu zouden wij natuurlijk de laatste zijn om van iemands goedheid te pro fiteren en wij hebben dan ook dagen o lang geaarzeld onszelve te verrijken door de aankoop van een te laag ge prijsd colbertcostuum. De aandrang daartoe hebben wij op verbeten wijze weerstaan. Bittere noodzaak heeft ons die, dapper de verleiding bevechtend, met afgewend hoofd langs de étalages gingen, tenslotte toch doen zwichten. Ons eigen trouwe colbert was namelijk stuk gegaan op de ellebogen en aange zien het vanwege de representatie toch niet aangaat deze menselijke rustpun ten aan de openbaarheid prijs te geven, waren wij wel gedwongen de aankoop van een nieuw pak in overweging te nemen. Het verdroot ons écht en wij peins den lang welke verontschuldigingen wij zouden aanbieden aan de winkelier, die wij tot slachtoffer van zijn goed heid zouden moeten maken. Tot ineens als een bliksemstraal de gedachte tot ons doordrong, dat men per slot van rekening de mensen in de gelegenheid dient te stellen het goede te verrichten, omdat er anders van de wereld hele maal geen spaan terecht zou komen. Geheel opgevrolijkt, wij mogen haast wel zeggen, geestelijk omhooggeheven, omdat wij nu ook een rol in dit seizoen- réveil zouden mogen spelen, zijn wij daarop zo een winkel binnengegaan. Er trad een vriendelijk buigende heer op ons toe, die informeerde waarmee hij ons van dienst kon zijn. En hoewel dat ons hart nog meer deed krimpen dan zijn overhemden het vermoedelijk in de was doen, zeiden wij: „Wij komen een van uw monsterkoopjes in het betere colbertgenre halen. Wij wil len gebruik maken van uw dende rende aanbieding. Wij gaan in op uw uitnodiging u zonder enige verplichting te benadelen". Hij ging ons buigend voor, een man, WENEN (Reuter). Door wolkbreuken, hagelbuien, storm en onweer is in de nacht van Maandag op Dinsdag in de provincie Neder-Oostenrijk grote schade aangericht. Twee vrouwen kwamen om het leven, doordat zij door afgeknapte hoogspannings draden werden getroffen. Door blikseminslag in een transformator van een belangrijke spoorlijn lag het ver keer urenlang stil. Twee boerderijen bij Gross-Weikersdorf zijn na een wolkbreuk door watermassa's geheel verwoest. Bij Gross-Wiesendorf spoelde een spoordijk weg. De plaatsen Ober- en Nieder-Russbach werden door overstromingen geïsoleerd. Door de wolkbreuken zijn grote gebied°n onder water komen te staan. In het gebied van Wagram werd de fruitoogst van dui zenden hectares land volkomen vernield. Honderden huizen werden zwaar bescha digd en duizenden bomen werden door de storm ontworteld. In sommige dorpen wer den vrijwel alle ramen door de hagel ver nield. Toen de storm voorbij was, lag er een laag hagel van bijna twintig centimeter dikte. De schade wordt geschat op vele mil- lioenen schillings. die zich verzoend had met de gedachte dat het zuivere leven opofferingen vergt. Helaas hebben wij hem toen nog moeten krenken ook. Want het spreek woord, dat men een gegeven paard niet in de bek mag kijken, mag wel waar wezen, maar men hoeft tenslotte nooit een paardebek aan te trekken. En het bittere feit deed zich voor, dat al zijn gelegenheidskoopjes ons niet pasten. Of ze pasten ons niet of ze pasten óns niet. O zeker, het waren zonder uitzonde ring zeer fraaie colberts soms zelfs in schitterende dessins. Maar ze hadden allemaal wat. De een had een zo gepro nonceerde ruit, dat wij, die een heilige angst hebben voor glasscherven, er nooit mee in de drukte zouden durven en de andere had een visgraat waarvan wij al automatisch begonnen te kuchen. Een derde was er tenslotte dat ons zeer beviel. Het had alleen het nadeel, dat men het slechts door een fiks samen vattende greep in het rugpand passend kon maken, zodat het ons alleen maar goed zou staan in geval wij door de po litie worden opgebracht. Het was alles bij elkaar dus wel een teleurstellende toestand zowel voor ons als voor de winkelier, die het zo goed gemeend had. Wij dwaalden maar langs de lange rijen colberts en de brave ver koper trachtte ons mismoedig van dienst te zijn, todat tenslotte zijn on derlip verraderlijk begon te trillen. Wij beseften, dat er iets héél teers op breken stond en achtten het moment ge komen om een forse daad te stellen. En ziedaar, juist op dat moment ontdek ten wij in een andere kast een bijzonder mooi pak in fraaie olifantgrijze tint (dé modekleur) dat ons als aan het lijf gegoten zat. „Dat kopen wij", zo juich ten wij? „pak het maar in". De verkoper klaarde ineens helemaal op en hij begon het schielijk in te pak ken. „Ik ben blij dat u geslaagd is, „zei hij opgewekt, „hier is uw bonnetje, daar is de kassa. De prijs is honderd zeventig gulden". „Dan heeft het zeker eerst wel driehonderdveertig gekost", vroegen wij geïmponeerd, want wij wa ren nog helemaal in die mooie sfeer. „Nee meneer", zei de verkoper hups, „want dit costuum valt buiten de uit verkoop". En nu zitten wij (in olifantgrijs) achter de schrijfmachine en troosten ons met de gedachte, dat wij niémand heb ben benadeeeld. BOEDA PARIJS, Juli. Drie medewerkers van het blad Franc-Tireur hebben gepro beerd uit te maken welke van de drie ver voermiddelen: fiets, auto en ondergrondse de gebruiker in Parijs het snelst bedient. De fiets bleek het snelst, zij won alle drie étappes; de auto was de tweede. Teleurstel lend resultaat voor de Métro, die nu juist is begonnen te adverteren met een plaatje van een man die gnuivend het Parijse ver keersbeeld aanziet; „hij heeft het nu be grepen", hij gaat voortaan in dc Métro. De Métro-reiziger in de race van de Franc-Tireur had nog wel'iets in te bren gen: de étappes waren zo vastgesteld dat hij op ieder ervan minstens één keer moest overstappen. Uit dit argument blijkt al hoe moeilijk het .is, in deze kwestie een alge meen-geldige beslissing te forceren. Men kan de organisatoren van de wedstrijd an ders niet van partijdigheid beschuldigen: de practijk leert dat bijna geen enkel punt in Parijs met de Métro zonder overstappen te bereiken is, tenzij men eerst gemiddeld een kilometer wandelend aflegt. Daarmee is een ander bezwaar van de Métro aan het licht gebracht: weinig reizigers wonen even dicht bij het station hunner keuze als de fietser bij zijn fiets. Het heeft er dus veel van dat de Métro beter doet zich verder niet op haar snel heid te beroepen, maar daardoor wordt zij nog niet aangetast in haar positie als het gemakkelijkste vervoermiddel van Parijs. Voor een auto geldt „eerst hebben", en om hier te fietsen is zeker een volmaak te techniek vereist niettemin ziet wie hier op willekeurige punten tellingen uit voert, tot zijn lichte verbazing telkens wel drie of vier fietsers. De bussen komen in het geheel niet in aanmerking; zij werken op een tarief per sectie, en iedere sectie is kort en duur. Niettemin is de indruk dat de Parijzenaars zelf er nogal gebruik van maken, maar voor hen geldt niet wat de vreemdeling dwars zit: het is altijd moeilijk uit te maken waar een bus heen gaat. Waarom dit zo moet zijn is een klein pro bleem. Verscheidene factoren werken sa men: vermoedelijk is het belangrijkste punt in het voordeel van trams, onder of bovén de grond, de aanwezigheid van solide rails, verzekeringen van een ernstige wil om afwijkingen van de geadverteerde reis route onmogelijk te maken; maar ook niet te onderschatten is het feit dat men in een bus, geschud en gejonast als een speelbal, het gevoel heeft rechteloos geworden te zijn, en door geldig plaatsbewijs en stop belletje alleen herinnerd te worden aan zijn vernielde illusies. Hoe dit zij, bij de Métro is men nog ze kerder dan in de tram. want zij stopt aan alle haltes, behalve aan degene die opge heven zijn; met een iets verminderde snel heid, een klein eerbewijsje waarschijnlijk, rijdt zij daar tussen de witte gebogen wan den door, waarop soms in de schemering de reclameplaten nog te onderscheiden zijn. Een bezwaar van sommige mensen is de onaangename geur die er in de wagens hangt, vooral die van de knoflook-eters; maar als die niet al te doordringend is (soms is het inderdaad zo dat men met een gas bedreigd lijkt te worden), houdt men daar een goede herinnering aan, net als aan de geur van gemarteld staal, die al op de bovenste trede van de trappen naar de stations te ruiken is. Als echte grief tegen de Métro resteert alleen dat zij zoveel wandelen vergt, niet alleen buiten, maar soms ook binnen. Er is een halte genaamd Chatelet, waar de reiziger uit het Zuiden haast altijd over moet stappen als hij zich voorstelt een Westelijk stadsdeel te gaan bezoeken. Dit is een ervaring die de kenner zichzelf niet onnodig zal doen ondergaan. Het begint met een lange gang, die men welgemoed afloopt, aangespoord door de karakterloze kunst-wind die er waait en door de blonde baadster in de fles tafelwater op de tal loze malen herhaalde reclameplaat langs de muren. Bij de hoek verwacht de nieu weling een ander uitzicht, maar geenszins: een identieke gang van een tweehonderd meters strekt zich voor hem uit en dan is er nog een derde en als ik mij goed herin ner zelfs een vierde. De wandeling vergt zeker zeven minuten. Men moet Chatelet leren vermijden, dan kan het Métro-reizen heel prettig zijn, tel kens weer besloten met de lichte aarzeling die men ondervindt bij het lezen van de waarschuwing aan de uitgang: „Voorbij dit punt zijn de biljetten niet geldig meer!" In de eerste tijd komt de neiging voor om daar even te stoppen, misschien voorname lijk uit sympathie voor het biljet. ADVERTENTIE Bij zonnebrand, doorzit ten, 'schrijnen, smetten Vandaag is het tien jaar geleden dat de journalist Lex Althoff te Amersfoort werd gefusilleerd. Het bestuur van de Kennemer Journa listenvereniging heeft daarom vanmorgen om 10 uur een bloemstuk in de Haarlemse kleuren geplaatst bij de plaquette met de beeltenis van Althoff welke in Mei 1951 in de krantenzaal van de Haarlemse Stads bibliotheek werd aangebracht. De plechtigheid, welke overigens geen officieel karakter droeg, werd bijgewoond door de gemeente-secretaris van Haarlem, mr. H. E. Phaff en de directeur van de Stadsbibliotheek, de heer P. V. de Wit. Lex Althoff werd in 1904 in Haarlem geboren. Van 1924 tot 1932 werkte hij op de redactie van Haarlems Dagblad, daarna was hij tot de N.S.B. zich onder de Duitse bezetting van de Arbeiderspers meester maakte, aan Het Volk te Amsterdam ver bonden. Nadat hij in 1940 daar zijn ontslag had genomen, verrichtte hij veel ondergronds werk. Onder meer behoorde hij tot de eer ste medewerkers van het illegale „Parool". In 1942 werd hij door de trawanten van de vijand gegrepen. Na meer dan een jaar op sluiting kwam het einde. In hem eert de Kennemer Journalisten vereniging het verzet der Nederlandse journalisten. MüLHEIM-RUHR, (ANP-DPA) Gisteren is een Nederlandse scholier, de 13-jarige Bob Veerbeek uit Beverwijk, bij het baden m de Ruhr dij Miühcin. ver moedelijk tengevolge van hartverlamming verdronken. De jongen was met de padvindersgroep Admiraal van Kinsbergen uit Beverwijk, onder leiding van hopman M. van der Windt, op een vacantietocht in Duitsland.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1953 | | pagina 5