ostwald
Toon Hermans met „Ballot''
Het Hek van de Dam
Rijk draagt een
der Rotterdamse
6.25
Agenda voor
Haarlem
deel van verlies
stadsverwarming
Franse Paragraaf
Plan voor regerings
centrum in Den Haag
Het Koninklijk bezoek
aan Amsterdam
Nederlandse Opera
opende seizoen
met reprise
3
TWEEDE KAMER
VELVETO
KARPETTEN
ORIGINEEL
JABO TAPIJT
JABO
Stoffelijk overschot
van schipper Klaas Tot
gevonden
Haarlemse jongens
bekenden
Kaastransport per
ballon kwam niet ver
Eigen en persoonlijke
cabaretstijl
Bekroningen in Venetië
Bont maken
Bonte hond
Versailles bij avond
Hélicontère neergestort
in Farnsborough
Bijna 157.000 op giro 777
WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1953
(Van onze parlementaire redacteur)
In cle eerste vergadering van de Tweede
Kamer na het reces had de minister van
Wederopbouw en Volkshuisvesting, mr.
Witte, niet veel moeite om zonder hoofde
lijke stemming de deelneming door het rijk
met 1.857.500,in de exploitatieverliezen
van het stadsverwarmingsbedrijf te Rotter
dam goedgekeurd te krijgen, al mopperde
de heer Ritmeester (VVD) een beetje
vanwege het voldongen feit waarvoor de
Kamer zich geplaatst zag, nu de gemeente
Rotterdam reeds 13Vx millioen gulden, dus
bijna de helft van de vereiste 29 millioen,
erin verwerkt had. De minister verklaarde,
dat ofschoon deze stadsverwarming de eer
ste jaren verlies zal opleveren, over 25 jaar
een winst van l'/x millioen gulden te ver
wachten valt. Dezelfde bewindsman kreeg
eveneens de begrotingswijziging er door
welke nodig is voor de aankoop van gron
den en het bouwen van panden ten behoeve
van de huisvesting van rijksdiensten.. Naar
aanleiding van de vraag van de heer Van
Vliet (KVP) of het te stichten gebouw
aan de eerste Van den Boschstraat wel in
de plannen inzake een centrum voor rege
ringsgebouwen zal passen, merkte de minis
ter op, dat een dergelijk centrum gelegen
zal moeten zijn tussen het Binnenhof als de
ene, het Bezuidenhout (ministerie van
Economische Zaken) als de andere pool.
Het gebouw aan de eerste Van den Bosch
straat past dus in de plannen. Een verdere
decentralisatie van het ministerie van Oor
log is, voor zover de minister bekend was,
niet noodzakelijk. De kwestie van het
regeringscentrum zal overigens nader be
keken worden door een commissie, waarin
de regering, de gemeente Den Haag, de
Provinciale Staten van Zuidholland en de
Nederlandse Spoorwegen vertegenwoordigd
zullen zijn.
Vervolgens begon het debat over een reeks
vraagpunten inzake herziening van het
Burgerlijk Wetboek. In de algemene be
palingen wil de regering de wet doen aan
geven hoe het recht moet worden gevonden
bij het zwijgen der wet. De wet dient dan
over dit geval de volgende rangorde aan te
geven: ten eerste de aan de wet ten grond
slag liggende rechtsbeginselen, ten tweede
het gebruik en ten derde de billijkheid.
Prof. M e ij e r s betoogde dat aan de
vaststelling van deze volgorde in de prak
tijk een grote behoefte bestaat; herhaalde
lijk zit men met de vraag wat moet voor
gaan.
Prof. Gerbrandy (A.R.), die onder
meer de leden van de Hoge Raad voor
.mummies" uitmaakte, bleek niet overtuigd
en liet zijn tegen" aantekenen, eveneens
tegen de conclusie, die de mogelijkheid ge
opend wil hebben dat voor bepaalde con
tracten de toepasselijke regels door de
Kroon of door een andere overheidsinstan
tie onder medewerking of na raadpleging
van belanghebbenden worden vastgesteld.
Mr. v. Ryckevorsel (KVPwierp
laat in de middag een kleine hindernis op,
teen hij de wenselijkheid bepleitte de con
clusies'omtrent de vraagpunten over de
rechten van de scheppende mens nog eens
ADVERTENTIE
(jrole. prijsverlaging
200x300 NU 98-
225x325 NU112.50
140x200 NU 47.-
dubbelzijdig
100 breed NU
GANG-en TRAPLOPERS
dubbelzijdig
50 breed NU 3.50
70 breed NU 4.60
KRUISSTRAAT 11
HAARLEM - TEL. 11491
WOENSDAG 9 SEPTEMBER
Luxor: „Manderson mysterie", 14 jaar; op
het toneel Gerry Montagne, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Spel met de duivel", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. City: „De kleine wereld van Don Ca-
millo", alle leeft.. 7 en 9.15 uur. Spaarne:
„Voor moed. beleid en trouw", 18 jaar. 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „Tijdrit met de dood",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Arsenicum
en oude kant", 18 jaar, 8.15 uur. Rembrandt:
„Ivanhoe", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace:
„Casablanca", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 10 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „Picnic" (Toneelgroep
Theater), 8 uur. Concertgebouw: Concert
HOV, 8 uur. Grote Kerk: Orgelconcert, 3 uur.
Zuiderkapel: Bijeenkomst met afscheid Elza
Stringer, 8 uur. Palace: „Casablanca", 18
jaar, 2 en 4.15 uur; „Rope", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Minerva: „Ditte, een mensenkind",
18 jaar, 8.15 uur. Luxor: „Manderson my
sterie", 14 jaar, op het toneel Gerry Mon
tagne, 2, 7 en 9.15 uur. Lido: „Spel met de
duivel", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City:
„De kleine wereld van Don Camillo", alle
leeft., 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Voor
moed. beleid en trouw", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Tijdrit met de dood", 18
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Ivan-
ioa", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
met de Commissie voor Privaat- en Straf
recht nader te doen bekijken.
Voorzitter Kortenhorst deed de
toezegging gelegenheid te zullen geven het
debat over deze vraagpunten in cle tweede
helft van October, dus nog voor de begro
tingsdiscussies, te doen plaats houden. Op
die manier zou het werkschema van minis
ter Donker voor de herziening van het Bur
gerlijk Wetboek niet in het gedrang komen.
De minister en de Kamer werden het er
tenslotte over eens, dat nog deze week Vrij
dag na het commisioraal overleg de open
bare behandeling over de punten in kwestie
zal kunnen plaats hebben. Dit was een
streep door de rekening van de voorzitter,
die gehoopt had de Kamer reeds Donder
dag nog een kort vrijaf te kunnen geven.
Het tijdschema van de minister klopte
echter niet met het zijne.
Als de Koningin en de Prins morgenmid
dag hun intrek zullen hebben genomen in
het paleis op de Dam voor een verblijf van
enige nazomerse dagen in de hoofdstad des
lands, zal een traditie zijn hernieuwd.
Dit jaarlijks terugkerende verblijf, waar
van het eerste samenvalt met het eerste
regeringslustrum, zal - zo heeft de Ko
ningin uitdrukkelijk verklaard - geenszins
het karakter hebben van een officieel- of
werkbezoek. Niettemin zullen zowel de
Koningin als de Prins tijdens hun verblijf
nader kennis nemen van bepaalde facetten
van het hoofdstedelijk leven.
Dit jaar worden de koninklijke bezoeken
in hoofdzaak gebracht aan sociale instel
lingen, zoals de Mytylschool, het Blinden
geleidehonden Instituut, het R.K. Jongens-
weeshuis en de Sociëteit voor Ouden van
Dagen. Overigens bevat het programma
bezoeken aan tentoonstellingen: De Gou
den Poort, Vincent van Gogh, Venetiaanse
kunst, „Dit is Noord" en aan de schouw
burg: Het leven een droom".
De Prins zal zich laten rondleiden in de
rijkswerkplaatsen, de nieuwe centrale
West en het Instituut voor Kernph.vsisch
Onderzoek. Zaterdag zal de Prins aanzit
ten aan een lunch met een groot aantal
Amsterdamse journalisten in het Amstel-
hótel.
Ook Prinses Wilhelmina zal enige dagen
in Amsterdam vertoeven met het konink
lijke paar en de jongste drie prinsessen zal
Prinses Wilhelmina Zaterdag het stadion-
bloemenspel bijwonen. De prinsessen zul
len met de Koningin en de Prins de rijtour
naar en van het stadion meemaken.
Dinsdagmiddag is tussen Vlieland en Ter
schelling het stoffelijk overschot aange
troffen van Klaas Tot, de schipper van de
reddingboot „Brand'aris", die op Zondag 16
Augustus bij een zeiltochtje in het Schui
tegat overboord was geslagen en sindsdien
werd vermist. Het stoffelijk overschot is
door de „Harlingen 92" naar Harlingen ge
bracht, vanwaar het door de reddingboot
„Brandaris" naar Terschelling werd ver
voerd.
De teraardebestelling zal Donderdag
middag om twee uur op West-Terschel
ling geschieden.
Auto's gevonden
Naar wij uit Antwerpen vernemen heb
ben de drie Haarlemse jongens, die, zoals
wij gisteren berichtten, verdacht worden
van autodiefstallen in Haarlem, Wassenaar
en Antwerpen, bekend dat zij tussen Haar
lem en Essen aan de Nederlands-Belgische
grens drie wagens hebben gestolen: in
Haarlem, Wassenaar en Essen.
Deze wagens werden inmiddels terug
gevonden.
Ter gelegenheid van de „Kaasdag" in
Bodegraven stegen daar gisteren de heer
Boesman en zijn metgezellen in een ballon
op. Zij zijn reeds korte tijd later wegens
pech in het dicht bij Bodegraven gelegen
Reeuwijk geland. Een boer kon nog juist
op tijd de sleepkabel grijpen om te ver
hinderen dat de ballon in de Reeuwijkse
plas zou dalen.
Burgemeester P. Feitsma van Reeuwijk
zat aan de maaltijd, toen het dienstmeisje
binnenkwam met de boodschap dat er
buiten een gezelschap voor hem was. De
burgemeester was zeer verbaasd toen hij
daar op zijn stoep de ballonvaarders zag
staan die hij nauwelijks twee uur geleden
in Bodegraven, hemelsbreed een kilometer
of vijf van Reeuwijk verwijderd, had zien
opstijgen. „Ik dacht dat u ai lang in Duits
land zat,", zei burgemeester Feitsma tegen
de heer Boesman, die daar stond met onder
zijn ene arm de oorkonde en onder de
andere de kaas, bestemd voor de burge
meester van de plaats waar de ballon zou
landen. Dat burgemeester Feitsma de ge
lukkige was en niet een of andere burger
vader in Duitsland, was een gevolg van
ballonpech, zo werd hem spoedig uitgelegd.
Burgemeester Feitsma heeft zijn Bode-
gxaafse collega nog wel even telefonisch
laten weten, dat die kaas bij hem veilig op
geborgen is voor zover er voor een kaas
veiligheid bestaat.
De 17-jarige hertog van Kent is Maandag
zijn militaire loopbaan begonnen in de
Royal Military Academy te Sandhurst,
waar hij een cadettenopleiding krijgt. De
hertog jiast zijn militaire kleding.
Na een korte reeks vertoningen te Rot
terdam is Toon Hermans met zijn nieuwe
programma „Ballot" in de hoofdstedelijke
„Kleine Komedie" begin September van
start gegaan. Het 'heeft wel even geduurd
voor hij zover was. Niet zonder zorg heeft
zijn schare bewonderaars zich afgevraagd
wat hij ons nu wel zou voorzetten: een
herhaling van de eenmansshow, die zijn
programma in feite geworden was of een,
zoals hij had voorspeld, van de traditionele
vorm afwijkend cabaret, dat ook de be
titeling cabaret-revue niet meer behoefde
te dragen. Welnu, het doet mij genoegen
vast te stellen, dat Toon Hermans inder
daad een eigen persoonlijke cabaretstijl
heeft gecreëerd, een stijl die nog wel de
nodige ontwikkeling behoeft maar die voor
de toekomst zeker perspectief biedt. Men
Toon Hermans
ontdekt er oude en beproefde elementen
in en in zoverre is er niets nieuws onder
de zon, maar zij zijn alle zo beïnvloed door
Herman's sprankelende spiritualiteit, zo
zeer kind geworden van zijn geest en ge
zet naar zijn hand, dat men zijn program
ma gerust de kwalificaties fris en origineel
kan meegeven. Het maakt inderdaad de in
druk nieuw te zijn, nieuw naar de vorm en
modern. Het heeft een sterk eigentijds ka
rakter. De durf, die er achter steekt is ver
blijdend. Wel heeft het in de scènes buiten
het optreden van Toon Hermans om, een
uitgesproken expressionistische tendenz
zo ongeveer in de stijl van het Duitse thea
ter na de eerste wereldoorlog. Verheugend
is echter het gebrek aan vals pathos en de
aanwezigheid van een verrassend gevoel
voor verhouding en kleur. Dit alles kan
natuurlijk pas het juiste effect sorteren -
en hier raken we aan het zwak van „Bal
lot" - wanneer navenant daaraan de inhoud
is. Er valt inderdaad nog een tekort aan
diepte te constateren, de scènes steunen te
veel op het uiterlijk effect, dat niet door
een gelijkwaardige inhoud wordt gedekt.
Dat is dan ook de reden waarom tonelen
als „Het café", de „Bedelaars", de „Emi
granten" een onbevredigende indruk ach
terlaten. Hun groteske pointes kunnen daar
niet meer aan af doen. De contrasten
blijven aan de vlakke kant. Maar al is
dat dan ook een gegrond bezwaar dat men
ertegen kan laten horen, ik zou ze in geen
geval als niet gelukte experimenten willen
kwalificeren. Toon Hermans is met deze
cabaretvorm nog in een beginstadium. Hij
moet de tijd krijgen haar verder te ont
wikkelen. Waar wij hem niet verwachtten
heeft hij ons geraakt. Het is niet onze wel
willendheid, maar zijn begaafdheid die het
criterium voor het welslagen van zijn on
dernemingen vormt. De welwillendheid
heeft hij. De begaafdheid blijkens zijn
jongste programma in rijker mate dan wij
vermoedden.
Naarmate de kunstvormen, die Toon
Hermans in zijn „Ballot" betrekt ik
denk hier vooral aan pantomime en bal
let. een zinvollere plaats in zijn cabaret
gaan bekleden, zal ieder nieuw program
ma een groei kunnen betekenen naar iets
wat hij nu nog in vage contouren ziet,
maar dat straks wel eens een veelbetekend
spel van en met de menselijke emoties zou
kunnnen zijn. Hij heeft de begrenzing
„kolder in kleur en rhythme", die hij nu
aan zijn programma geeft niet meer nodig.
Zeker niet wanneer hij bij zijn medewer
kers figuren voegt van het talent van Bep-
py Nooy, Reinout Anders en Leo van
Royen (de laatste twee niet zo veelzijdig,
maar van een veelzeggende mimiek en
plastiek) en de gevoelvolle Wim Burger.
Ook Aaf Bouber kan een waardevolle
kracht zijn, wanneer haar komische gaven
voorzichtig worden beheerd en niet als
in „De Soubrette" te grabbel worden ge
gooid. Wat Hermans met zijn grotendeels
ongeroutineerde krachten bereikt is al
knap, want het is heel evenwichtig. Er is
hard door zijn troepje gewerkt. De voor
stelling laat daaraan geen twijfel over.
Hermans zelf is weer onverbeterlijk. Ik
behoef hem bij u niet aan te bevelen. Zijn
populariteit steunt op de erkenning van
zijn onloochenbare komische gaven, die
zijn conference tot een toppunt van plezier
maken. Maar ook zijn liedjes mag men
weer horen. „Rosie" en „Mag ik even op
uw stoepje staan" zijn toonbeelden van
humor en voordrachtskunst. Ja. Toon Her
mans is in „Ballot" weer op zijn best. En
de scènes zonder Toon beloven, als ik mij
niet vergis, het beste.
P. W. FRANSE
De Nederlandse Opera opende gister
avond onder grote belangstelling het
nieuwe speelseizoen met een reprise van
Verdi's „Un ballo in maschera". De start
had dit jaar te Amsterdam plaats en niet,
zoals in 1952, in Den Haag, ter gelegen
heid van de opening van het nieuwe zit
tingsjaar der Staten Generaal. Maar op
Prinsjesdag zal toch ook in de Residentie
een bijzondere voorstelling van „Un ballo
in maschera" gegeven worden.
De indruk, die ruim twee jaar geleden
de première van deze opera maakte, liet
voorzien dat de Nederlandse Opera haar
répertoire met een successtuk verrijkt had.
Dit is ook gebleken. Het werk vormt een
dankbaar verlengstuk van de populaire
trits: Troubadour, Traviata en Rigoletto,
al is Verdi's evolutie er in menig détail in
te onderkennen. Het is eigenlijk vreemd
dat „Un ballo in maschera" nooit de po
pulariteit genoten heeft van het beroemde
drietal, want het heeft er genoeg elemen
ten mee gemeen en andere, die er boven
uit stijgen. Verrassend is het, dat Verdi
er de opéra-comique-stijl als contrast
werking in te pas gebracht heeft met een
raffinement, dat aan een Mozart doet den
ken. En opvallend is ook dat hij zelfs aan
een bepaald thema een contrapuntisch
karakter gaf, dat aan de scène der gchar
nasten uit „De Toverfluit" herinnert
Maar het populaire effect zit elders en is
wel eens wat ruwer van behandeling, in
overeenstemming trouwens met het ge
geven. Doch hoe dan ook, er gaat door die
echt vocale muziek een warme bloed
stroom. Het is, voor de zoveelste keer bij
Verdi, de triomf der melodie en der mu
zikale dramatiek.
Bij deze reprise bleef de mise-en-scène
van Joan Cross van de eerste reeks voor
stellingen van toepassing, evenals de
weidse décors die Nicolaas Wijnberg ex-
voor leverde. Ook in de vocale bezetting
kwam weinig vcrandei'ing. Alleen was de
rol van Renato, die hier zo schitterend ge
creëei-d werd door Theo Baylé, nu toever
ti-ouwd aan de bariton Scipio Colombo en
verder vonden wij als nieuweling (in de
rol van een der samenzweerdex-s) de bas
Guus Hoekman vermeld. Colombo wist
van zijn partij een markant type te maken
zeer geconcentreerd van uitbeelding en
brillant van vocaliteit. Zijn fameuze
wraakaria „Eri tuche macchiavi quell
anima" was een staaltje van beschaafd
bel-canto. Gré Brouwenstijn als Arnalia
en Frans Vroons als Riccardo wedijverden
om hun rollen zowel speeltechnisch als
vocaal de nodige schittering te geven. Hun
grote duet in III, eindigend met hoge C
mocht er wezen, evenals het slottoneel
dat voor Vroons een brillant succes be
tekende. Deze geweldige partij ligt hem
uitstekend en het kwam mij voor dat hij
dit keer bijzonder goed gedisponeerd was
Toch dient hij er op te letten, dat de ac
centen zijn zangtoon niet, of althans min
der, benadelen. Corry van Beckum zong
en speelde de page, de rol waarmee zij in
dertijd bij de Nederlandse Opera debu
teerde, met een vlotheid en een beheer
sing, die weldadig aandeden. Een knappe
creatie. Anny Delorie voldeed als Ulrica
de waarzegster, wederom heel goed. Ook
in de nevenx-ollen, vertolkt door Jos Burck
sen, Gerard Groot, Guus Hoekman en Jan
Voogt, werd de opvoering bekoorlijk ge
diend. En het aandeel van het koor was
als steeds puik verzorgd.
Aan Josef Krios was de leiding toever
trouwd. Zijn orkest was paraat maar zo
nu en dan wat te luidruchtig. De dirigent
bereikte echter prachtige resultaten van
vocaal evenwicht in de ensemblestukken
De Nederlandse Opera is met deze opvoe
ring van „Un ballo in maschera" flink van
wal gestoken.
JOS. DE KLERK
De jury van de Biënnale te Venetië heeft
geen film „De Gouden leeuw van Sint Mar
cus" waardig geacht. De „zilveren leeuwen'
gingen naar de Japanse film „Ugetta Mo-
nogatari", de Engelse film „Moulin x-ouge"
eri de Russische „Sadko". Marcel Carnés
„Therese Raquin" verwierf eveneens een
zilveren leeuw. Tenslotte kregen de Ameri
kaanse thriller „Pickup on South Street'
en Yver Allegret's „Les orgenilleux" de
bronzen leeuwen.
De Bontstichting, een organisatie van
hei-en die het bijzonder bont maken,
houdt op het ogenblik een bontweek,
die Maandag werd geopend met een
bontshow in het I.C.C. Voor die bont-
week wordt een geweldige reclame
campagne gemaakt om de verkoop van
bont te stimuleren, want die begon
lelijk af te zakken en dat vonden de
bontmakers té bont. Alle bontverkopers
maken extra mooie etalages en boven
dien is er een affiche ontworpen van
een damesgezicht dat schuil gaat in een
zwart-grijze bontkraag. Maar dan moet
ge wel heel goed kijken, want het lijkt
ook wel op een reclame voor een mod
derbad.
Die bontshow van Maandag dan
werd geopend door een bontparade in
de Amsterdamse straten waarbij een
dertig mannequins in bonte rij in bont
mantels gi-acieus voortschreden. Wij
hadden veel bewondering voor die
dames niet alleen omdat zij heel mooi
waren maar ook omdat het zó warm
was, dat een echte persianer wat dat
ook voor een dier mag zijn, er vermoe
delijk van uit zijn vel gesprongen zou
zijn. Maar het was toch een bijzonder
aardig gezicht. Herstel, het waren der
tig bijzonder aax'dige gezichtjes.
Helaas werden de dames, vanwege
de „bont ton" voor- en achterafgegaan
door ruiters, die gestoken waren in
jassen, die een optimist voor rode
jachtrokken had aangezien, maar die
als soepjurken een beter figuur zouden
hebben geslagen. De stoet werd be
waakt door politiemannen, want de
dames hadden voor driehondex-dduizend
gulden aan. Er waren nertzen bij en
Pex-sianer pattes en zeehonden en breit-
schwanzen en antilopes en ook een oce
lot. Wat dat voor een zoogdiertje is
weten wij xxiet, maar zijn Zondagse
pakje nxocht er wezen. En natuurlijk
waren ook de lepelmannen aanwezig,
hazen en konijnen wier boezeroentjes
door allerlei kunstige handgrepen
tegenwoordig heel dure effecten kun
nen krijgen.
Die bontbewerking is trouwens een
zeer interessant vak. Een van de merk-
waardigste gebruiken vinden wij wel
het zogenaanxde uitlaten van bijvoor
beeld de ocelot. Dit uitlaten betekent
niet, dat men met het hupse diertje een
blokje om gaat, neen, het houdt slechts
in, dat men van korte vellen lange,
smalle bontstroken vervaax-digt. Men
krijgt aldus eexx bontjas vaxx uitgela
ten vellen, hetgeen een bijzonder vro
lijk effect geeft. De vrouw, die zo'n jas
krijgt, is trouwens ook uitgelatexx. Haar
echtgenoot daarentegen is er dan inge
lopen.
Wat de mode betreft, volgt ons land
op gematigde wijze de Parijse lijnen, zo
vernamen wij. Hét klassieke model met
de wijde klokkende rug blijft het meest
in trek. Het is dan ook altijd een aardig
gehoor. Nieuw zijn de grote kragen,
die ook aan de binnenkant met bont
worden gevoerd. De schouderlijn is af
hangend, zulks om iix lijn te blijven
met het gezicht van de huwelijkse we
derpartij. Zeer goed gezien vonden wij
de bontjassen met korte mouwen. En
dan de kleuren! Cognac, olifant en gra
fiet. Om van te smullen. Het enige dat
ons teleurstelde, was het ontbreken van
het Brabants bont en de bont- en
blauwvos.
U ziet wel dat er voor ons geen Bont
Zonder Naam bestaat, hetgeen overi
gens geen verwondering behoeft te
wekken, aangezien wij bekend staan
als de bonte hond. En nu mag men wel
het oud-Nederlandse spreekwoord aan
halen, dat zegt „bont over de arm, ijl
in de darm", wij voor ons zijn dol op
het bonte leven en filosoferen er gaar
ne over. Men zou ons zelfs wel als
bont-vivant kunnen betitelen.
Ook internationaal gezien zitten er
allerlei aardige aspecten aan het bont.
Zoals men weet komt er veel bont uit
de Unie van Socialistische Sovjet-repu
blieken. En de Sovjet-Unie exporteert
er een heleboel van naar de Verenigde
Staten van Noord-Axxxerika. In de USA
nu bestaan veel vrouwen voor wie het
bezit van een iiertz-mantel een mooi
levensdoel is. Om dat te bereiken inspi
reren zij hun wederhelften tot het ver
dienen van veel geld. En aangezien dat
niet altijd even gemakkelijk is, pro
beren die het wel eens in de oorlogs
industrie, bijvoorbeeld door het maken
van vliegtuigen, die nog een tikje har
der gaan dan de bestaande of bommen
die nog een hardere klap geven. En
daar zou een slechte compensatie-trans-
actie uit kunnen groeien. Men moet de
zucht van de vrouw naar een fi*aaier
exterieur en de invloed daarvan op de
politiek namelijk niet onderschatten.
Zodat slechts te hopen valt, dat zij het
daarmee niet te bont zal maken.
Overigens zijn dit xnogelijk wat te
sombere bedenkingen bij het aanschou
wen van een geschoren bisambuikje.
Vrolijker is het bedenken van slagzin
nen voor de bontcampagne. Want voor
de beste kunt u duizend pietermannen
krijgen. Wij opperen hierbij onder het
strengste copyright de onze:
Het nertz is weer bertz.
BOEDA.
Parijs, Augustus Twee avonden
per week, op Woensdag en op Zaterdag,
rijden honderden auto's de laan naar het
kasteel van Versailles op. In de halve duis
ternis worden zij op het terrein buiten- de
hekken geparkeerd, en tussen half negen
en halft tien wandelt een ware menigte
over de ongemakkelijke keien naar de in
gang middenin het paleis. Achter die in
gang ligt alleen een tamelijk groot ver
trek, met kamerdeuren links en rechts die
verder het gebouw in leiden.... een ver
rassing voor wie zich verbeeld heeft de
hoofdingang te naderen. Maar goed, wij
lopen door tegenoverliggende deuren da
delijk de tuin in. Dan houdt het doelmatig
wandelen op, men slentert om de eerste
vijver heen of gaat op de trappen zitten
kijken naar de lager gelegen tweede vijver,
die met de fonteinen. Van de beeldengalerij
voorbij de tweede vijver is al gauw niets
meer te zien; alleen dichter bij het kasteel
zijn de beelden in een kort groen licht
gezet.
Men komt hier voor het schouwspel A
Toutes Les Gloires De La France: met
schijnwerpers en luidsprekers worden ta-
frelen uit de geschiedenis van het kasteel
opgehaald. André Maurois heeft de tekst
geschreven voor het deel van de voorstel
ling, dat op de faqade van het kasteel ge
speeld wordt; Jean Cocteau die van de
vertoning in het park. De muziek is van
Jacques Ibert, de tekst wordt gesproken
door Charles Boyer, Jacqueline Morane en
een twintigtal andere acteurs. Van de op
brengst moet het kasteel verfraaid wor
den: zoals bekend is er enige tijd geleden
een inzameling gehouden om het van ver
val te redden, en het slagen daarvan heeft
het comité zo geanimeerd dat er nu nog
meer geld moet komen om de schooxxheid
ervan te verhogen.
Om tien uur begint het, met drie gong
slagen, die door de schijnwerpers worden
nagebootst: het kasteel staat even over zijn
hele breedte in het licht, dat dan samen
met het geluid van de gong wegsterft.
Daarna de stem van Boyer, en muziek.
Men ziet het deel van het kasteel belicht
dat in de tijd van Lodewijk XIII al bestond,
dan de twee vleugels die er in het begin
van de regering van Lodewijk XIV bijge
bouwd zijn, dan het hele kasteel. De toe
schouwer, met zijn verbeelding opgezweept
door Ibert's muziek, is al gewonnen als de
stemmen van de twintig acteurs er in be-
tx-okken worden om enige tableaux en ge
beurtenissen te suggereren. De suggestie
is soms opwindend, zoals wanneer de ko
ning op weg is naar een vertrek waar hij
door het hof wordt opgewacht: drie stoten
met een staf op de grond, dan de stem van
een hoveling „Messieurs, le Roi!" dit
viermaal herhaald, telkens luider, totdat
de koning onmiskenbaar binnenkomt, al
is er voor de toeschouwer in het park niets
te zien dan het donkere oranjegele licht in
de grote zaal met de hoge ramen. Later,
als er een preek van Bossuet wordt voor
gelezen, is alleen een raam in de linker
vleugel van het paleis verlicht: wij zijn
dan in de sobere tijd van Lodewijk XIV
gekomen. Weer verder geeft een enkele
kaars in een raam aan dat Lodewijk XV
nog net niet gestorven is: als die uitgaat,
zijn wij in de tuin van de Dauphin en
Marie Antoinette, die het bewind aanvaar
den. In de slotscène horen wij het rumoer
van de Parijse vrouwen, die in 1789 naar
Versailles kwamen om de koning om brood
te vragen: de koning komt op het balkon,
en spreekt ze toe.
Dan komt het tweede deel van het
schouwspel, de vijvers worden belicht, de
tros fonteinen in de grote vijver gaat spe
len, de beeldengalerij wordt verlicht, en
daar achter spelen weer drie schuimende
fonteinen, een rode, een witte en een
blauwe. Dit is natuurlijk heel mooi, maar
het is minder spannend dan hel schouw
spel op het kasteel, alleen al doordat de
tekst nu alleen verhalend is, zodat de ver
latenheid van het toneel niet opvalt. Niet
dat het de kunst was het hof van Lodewijk
XIV „erbij te denken": juist doordat het
er niet was ,werd men gewaar dat het ex-
geweest was een gewaarwording vaxx
verleden tijd die merkwaardig sterk was,
zelfs al was zij door een synthetische Vér-
beelding teweeggebracht, en na afloop ook
dadelijk weer verdwenen.
Er wordt bij zo'n gelegenheid verschei
dene malen aan de oude glorie van Frank
rijk herinnerd, en vurig uitgeroepen dat
het land die herwinnen zal; waarom zou
den wij dat niet helpen hopen, maar wat
het Gi-and Spectacle in de eerste plaats
duidelijk maakt is dat het een geheel nieu
we glorie zou moeten zijn. Die van Ver
sailles is tweedehands verkocht aan histo
rici, fantasten en belichtingsexperts, en al
het bloed, van binnen en van buiten, is er'
afgewassen.
FARNBOROUGH (Reuter). Te Farn-
borough in Zuid-Engeland is Dinsdag de
grote Britse luchtvaax-ttentoonstelling ge
opend. De opening werd opgeluisterd door
Neville Duke, die met zijn „Hawker-Hun-
ter"-straaljager, waarmee hij Maandag een
nieuw wereldsnelheidsrecord vestigde, drie
maal de geluidsbarrière doorbrak. Met een
snelheid van meer dan duizend kilometer
per uur maakte Duke boven de hoofden
van de 10.000 toeschouwers een rolvlucht.
Gezien het ongeluk bij de demonstraties
van verleden jaar toen een straalvlieg
tuig in de lucht in stukken brak en de
x-csten van het toestel dertig toeschouwex-s
dodelijk verwondden dit jaar de vliegers
richtlijnen hebben gekregen, waardoor men
dei-gelijke catastx-ophes hoopt te voox-ko-
men.
Intussen heeft zich op de eerste dag van
de demonstraties x-eeds een ongeval voor
gedaan en wel met een lxefschroefvliegtuig
voor ambulance-diensten, dat als voor
zorgsmaatregel op het vliegveld van Farn-
borough zou worden gestatioixneex-d. Bij de
landing sloeg het toestel om. Een der in
zittenden kwam om het leven, een tweede
wex-d gewond.
Op girorekening 777 van het Nederlandse
Rode Kruis is ten bate van de slachtoffers
van de aardbevingsramp in Gx-iekexxland
tot nu toe een bedrag van f 156.785,30 ont
vangen.
VEERTIG MENSEN VERDRONKEN
IN PAKISTAN
KAR ATS JI (AFP) Veertig genodig
den op een bruiloft zijn Dinsdag verdron
ken in de x-ivier de Soetlej in de staat Ba-
hawalpoer (Pakistan). Door de sterke stro
ming sloeg de boot, waarmede zij de rivier
wilen oversteken, oxxx. Niemand werd ge
red.
