Voorlopig Nederlands elftal won van
goed combinerend Borussia (3-1)
Reshevsky na zevende ronde
alleen op de eerste plaats
Snelle Duitsers gaven zich
kwartier na rust gewonnen
Nederlanders, zonder uitblinkers,
speelden enthousiast maar slordig
.Clowntje Riek
Thuiskomst
Leerzame oefenwedstrijd in Nijmegen
Odenthal beste speler in
onzekere verdediging
ÉMm
Grote belangstelling voor
partijen van Eu we
EBrixon de Lyxe
4
Drielioeksspel
S$ÊÊÈ&m
West Bromwich Albion
en Newcastle United
speelden gelijk (2-2)
Sport in 't kort
Voor de kinderen
Candidaten-tournooi in Zwitserland
FEUILLETON
door Mevr. Byleveld-Gelinck
Ilerfstwandeltochten van
„De Kennemer Jagers"
155..
DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1953
De wedstrijd tussen het voorlopig Nederlands elftal en de Duitse profes
sional-ploeg Borussia uit Dortmund, die gisteravond in het vrijwel geheel
bezette Goffertstadion in Nijmegen werd gespeeld, is in vele opzichten
leerzaam geweest. Leerzaam, omdat wij nu weten, dat er naast een „voor-
hoede-probleem" thans ook een „achterhoede-probleem" bestaat; leerzaam,
omdat wij nu het verschil hebben gezien in de balbehandeling en het
plaatsen tussen de Nederlandse spelers en de Duitsers en leerzaam ook,
omdat wij ontdekt hebben dat een snel en enthousiast elftal de tegenstan
der, die vooral technisch een klasse beter is, zeker de baas kan blijven.
Dat het tenslotte gisteren een overwinning voor het voorlopig elftal is
geworden, drie-één nog wel, danken de Nederlanders in de eerste plaats
natuurlijk aan de voorhoede-spelers, waarvan Van der Kuil en Overbeeke
ongetwijfeld de besten waren, Maar in de tweede plaats is dit resultaat te
danken aan de voorhoede van Borussia, die een ontstellend gebrek aan
schieten heeft gedemonstreerd. In het veld waren de Duitsers veruit de
meerderen. Zij combineerden goed, het plaatsen was voortreffelijk en
de snelheid liet niets te wensen over. Zij wilden de bal echter achter doel
man Landman schieten wanneer zij binnen de tien meter van het Neder
landse doel stonden en het kostte de Nederlandse verdedigers dan ook niet
zo bijster veel moeite om, wanneer de Duitsers eenmaal zo dicht genaderd
waren, dit te verhinderen.
Nederland won gisteravond in het Goffert
stadion van de Duitse eerste klasser Borus
sia uit Dortmund met drie-een. Het mo
ment, waarop de Duitsers hun enige doel
punt maakten. Van links naar rechts: Lind
ner de Duitse rechlsbxdlen, Terlouw, de
Belgische scheidsrechter Vcrsijp (achter
grond), Odenthal en Tebak. De maker van
het doelpunt midvoor Sandman is gedeel
telijk zichtbaar achter Tebak.
Nederland startte veelbelovend. De eer
ste aanval was weliswaar voor de Duitsers,
maar liep dood op Terlouw, die ogenblik
kelijk zijn voorhoede aan het werk zette.
In deze voorhoede ontbrak Bleyenberg
(Rigtersbleek) en Overbeeke (DOSKO)
bezette nu de midvoorplaats. Op de bui
tenplaatsen stonden rechts Van Ede (Spar
ta) en links Luiten (D.O.S.). De binnen
plaatsen waren voor rechts Van Beurden
(B.V.V.) en links Van der Kuil.
En al direct bleek, dat deze voorhoede er
zin in had. Wel liepen zij aanvankelijk
vast in de Borussia-defensie, maar in de
vierde minuut was het raak. Eerst schoot
Van der Kuil een lioge voorzet van Oden
thal ineens „uit de lucht" rakelings over
de doellat en enkele seconden later ving
Overbeeke, die naar de linksbinnenplaats
was gezwenkt om zijn bewaker, de stopper-
spil Koschmieder te ontlopen de bal uit
een vrije schop, die genomen was door
Klaassens, op en kopte hard en onhoud
baar langs doelman Kwiatkowsky (10).
Borussia had het antwoord niet zo snel
klaar. Van der Kuil, die deze middag bij
zonder actief was, kreeg nog
de gelegenheid om een lan
ge pass naar buiten te ge
ven, die echter voor het doel
langs schoot. Maar toen was
het dan toch de beurt aan
de Duitsers.
Met ragfijne combinaties
trokken zij naar het Neder
landse doel, maar toen bleek al spoedig
waar de zwakheid van de gasten zat. Zij
misten een schutter in de voorhoede.
Steeds weer gaven zij de bal af aan een
medespeler en niet zelden zagen wij com
binaties waarbij alle voorhoedespelers de
bal een of meer keren aanraakten. Zij wil
den als het ware de bal achter Landman
„leggen" en dit was een kolfje naar de
hand van de Nederlandse verdedigers.
Steeds weer kregen zij de gelegenheid om
tijdig in te grijpen en zij maakten daar
dankbaar gebruik van.
In de achterhoede rammelde het echter
nogal eens. Tebak was namelijk niet in
staat zijn buitenspeler, de razendsnelle
Lindner, naar behoren te dekken. Het ge
volg was dan ook dat èn Biesbrouck èn
Terlouw hem herhaaldelijk moesten assis
teren. Hierdoor kwam er in het midden
een opening in de defensie, die onmogelijk
door Odenthal, die onge
twijfeld de beste Neder
landse verdediger was, ge
dicht kon worden. De
Duitse middenvoor Sand
man en de linksbuiten Ka-
pitulsky maakten daar dan
ook dankbaar gebruik van.
In de zevenentwintigste
minuut zette Kapitulsky,
na een reeks hoekschoppen,
de bal onberispelijk voor:
mis en Sandman had, van twee meter af
stand, weinig moeite om de bal langs
Landman te schuiven (11).
Nederland had het antwoord echter
klaar. Vijf minuten na de gelijkmaker rea
geerde Van Beurden, die tot dat ogenblik
weinig had laten zien, goed op een door
rechtsback Burgsmüller verkeerd wegge-
kopte bal. Hij kreeg het leer vlak voor zijn
voeten en schoot hard via de handen van
keeper Kwiatkowsky in het net (21).
Enkele minuten voor de rust probeerde
Biesbrouck nog de voorsprong te vergro
ten met een hard schot van dertig meter
afstand, dat echter net overging.
Na de hervatting startte Borussia op
nieuw met een heftig offensief. Maar weer
liepen de aanvallen dood op de verdedi
ging. De Duitsers probeerden het met
driehoeksspel, lengte- en breedtepasses,
doch alles was tevergeefs.
De Nederlandse voorhoedespelers von
den de tweeéén voorsprong kennelijk
voldoende want verder dan een schot van
Van Beurden, dat net naast ging en een
harde schuiver van Van der Kuil, na een
combinatie met Van Ede en Van Beurden
kwamen zij niet.
Na ongeveer tien minuten trok de ge
hele Duitse ploeg naar voren. Zij kregen
enkele fraaie kansen maar weer, het ver
haal is eentonig, voerden zij het samen
spel te ver door en de Nederlanders die
met tien man stonden te verdedigen (al
leen Overbeeke bleef voor) wisten het ge
vaar te keren.
Toen even later de gevaarlijk-snelle
rechtsbuiten Lindner uitviel kreeg Tebak
ook weer de gelegenheid om op adem te
komen en in de tweeëntwintigste minuut
werd de wedstrijd door een doelpunt van
Van Ede beslist. Hij kreeg de bal in zijn
bezit na een listige schijnbeweging van
Van Beurden, liep even door en schoot
hard en onhoudbaar in (31).
De resterende tijd hebben de ploegen
enigszins doelloos in het half-duister op
het veld rondgelopen en Borussia gaf zich
gewonnen en iedereen was dan ook blij
toen de bijzonder goed leidende scheids
rechter Versijp (België) de spelers met zijn
laatste fluitsignaal in deze wedstrijd naai
de kleedkamer stuurde.
Nederland had met drieéén gewonnen
van een ploeg die technisch stukken beter
was en dit stemde de tienduizenden toe
schouwers te oordelen naar het applaus,
uitermate tevreden.'
Tebak kopte
Het voorlopig Nederlands elftal heeft ver
diend gewonnen. Misschien een tikie ge
flatteerd als men de krachtsverhouding in
het veld in aanmerking neemt. Dit wil ech
ter zeker niet zeggen dat het groots spel
heeft gedemonstreerd. Het stelde tegenover
het te ver doorgevoerde short-passing een
fris en open aanvalsspel. opportuniteitsvoet-
bal in de goede zin van het woord en tegen
over deze tegenstanders de enige tactiek,
die kans op succes bood. Maar ook in op-
portuniteitsvoetbal zijn tal van schakeringen
en naar onze mening zal de Nederlandse
ploeg toch nog heel anders voor de dag moe
ten komen als ze tegen Noorwegen in het
veld komt. Het moreel van alle spelers valt
te prijzen. Men heeft enthousiast partij ge
geven en men heeft zich geen moment laten
overbluffen door het technisch machtsver
toon van de Duitsers.
Toch rammelde het af en toe geducht in
de Nederlandse ploeg en er werd erbarmelijk
slecht geplaatst. Vooral Tebak, Luiten en
Klaassens hadden in de eerste helft zwakke
momenten en ook de linkervleugel van de
gastheren zal de leden van
de Keuzecommissie niet heb
ben voldaan. Klaassens
speeMe aanvallend, evenak
enkele van zijn ploeggeno
ten bijzonder zwak: he*
plaatsen was slecht verzorgd
en hij kwam bij het verde
digen niet snel genoeg terug
In de achterhoede was
Odenthal ongetwijfeld de
beste speler. Temeer als
men weet, dat hij vrijwel voortdurend twee
spelers tegelijk moest dekken. Terlouw
moest immers Tebak steeds bijspringen.
Landman heeft geen enkel moeilijk schot
te verwerken gekregen.
Biesbrouck viel vrijwel niet op, noch in
gunstige, noch in ongunstige zin. In de voor
hoede waren Van der Kuil en Overbeeke
ongetwijfeld de beste spelers. Zij maakten
het de Duitse verdediging herhaaldelijk bij-
ADVERTENTIE
ïl«frl
Gewatteerde Windbreakers
zonder lastig. De zwakke punten waren hier
Van Ede en Luiten.
Als geheel is het een ploeg met mogelijk
heden en het succes tegen Borussia zal haar
ongetwijfeld een hart onder de riem steken,
afgezien dan nog van het feit, dat de spelers
zeker het een en ander geleerd hebben van
deze tegenstanders wier goochelkunstjes zij
aan het einde van de wedstrijd al aardig
bleken te hebben afgekeken. Getuige het
derde Nederlandse doelpunt.
Voetbal in Engeland
De uitslagen van de voetbalwedstrijden
gespeeld voor de Engelse league luiden:
Eerste divisie: Bolton Wanderers—Shef
field Wednesday 2—1; Huddersfield Town-
Manchester City 1—1; Manchester United-
Middlesbrough 2—2; Preston North End—
Charlton Athletic 20; West Bromwich Al
bion—New Castle United 2—2.
Tweede divisie: Birmingham CityLuton
Town 51; Derby CountyBlackburn Ro
vers 2—2; Lincoln City—Oldham Athletic
3—1.
TWEEKAMP OM HET WFFEIDKAM-
PIOENSCHAP SCHAKEN VOOR DAMES.
De negende partij van de tweekamp tus
sen Ludmilla Rudenko, titelhoudster en
Elizaveta Bvkova. die afgebroken was in een
voor Rudenko veel betere stelling, is uit
gespeeld en door Rudenko gewonnen. Haar
tegenstandster deed slechts één zet en gaf
toen op. De tiende partij die eveneens af
gebroken was, is ook uitgespeeld en na 74
zetten door Bykova gewonnen gegeven. De
stand is thans vijfvijf.
ZWITSERSE VOETBALLERS OEFENDEN.
In verband met de ontmoeting tussen
Nederland B en 7,witserland werd in Bern
een oefenwedstrijd gesneeld tussen een
voorlopig Zwitsers B-elftal en een jeugd-
ploeg. De jeued won met drieeen. nadat
de rust met gelijke stand (1—1) was in
gegaan.
Diezelfde dag nog ging oom Tripje de brief schrijven aan tante Liezebertha en de
jongens. Alles, wat hij had meegemaakt, schreef hij daarin, want hij begreep, dat ze
allemaal wel nieuwsgierig daarnaar zouden zijn en graag zouden weten, hoe het alle
maal gegaan was.
Het kwam goed uit. dat de piloot van het hef schroef vliegtuig er nog was en dat die
spoedig zou vertrekken; want nu kon die de brief meenemen en er voor zorgen, dat
die verder gezonden werd.
De Zwartjes waren ook voor die piloot erg hartelijk, omdat hij hun vriend Tiripia
uit de handen der Bimaboemoe's had gered. Ze liepen hem de hele dag na met allerlei
lekker eten en drinken.... Hij moest er om lachen, want als hij alles opgegeten en
opgedronken had, wat ze hem wilden geven, dan was hij zo dik geworden, dat het
vliegtuig misschien niet eens de lucht in had gekund!
Maar hij vond de Zwartjes wel aardig en had het best naar zijn zin.
Toen het middag was, werd het tijd voor hem om te vertrekken. Hij maakte zijn
vliegtuig gereed en liet er genoeg benzine in doen, want hij had nog een lange tocht
voor de boeg.
En toen het zover was, gaf oom Tripje hem de brief, en hij bedankte de piloot nog
eens hartelijk voor zijn hulp. Toen, nagekeken door oom Tripje en de Zwartjes, steeg
het vliegtuig op en verdween onder de blauwe hemel in de verte.
De leiding van het candidaten-schaaktournooi is na de zevende ronde in handen van
Reshevsky. Hij kreeg namelijk zijn afgebroken partij tegen Stahlberg zonder verdere
strijd gewonnen en speelde in de zevende ronde een snelle remise tegen Boleslavsky.
De spelers zijn er op gebrand om juist na de zevende ronde de eerste plaats te
bezetten, want voor deze prestatie is een gouden polshorloge uitgeloofd. Intussen
levert de toekenning van deze prijs enige moeilijkheden op. Aanvankelijk was be
paald, dat hij het horloge zou krijgen, die na zeven ronden de meeste punten had
verzameld, waarbij echter de afgebroken partijen niet meegeteld zouden worden.
Tegen deze bepaling is door de meesters terecht protest aangetekend. Een tweede
moeilijkheid is, dat het tournooi een oneven aantal deelnemers telt, zodat er na de
zevende ronde acht spelers zijn, die zeven en zeven spelers die slechts zes partijen
hebben gespeeld. Hoe men deze problemen zal oplossen is nog niet bekend, maar
zeker is, dat behalve Reshevsky ook Smyslov en Keres kansen hadden om de prijs
te winnen.
Keres kreeg tegen Kotov de gelegenheid
de partij op verrassende wijze af te wik
kelen naar een eindspel, waarin zijn loper-
paar goede kans had om in actie te komen.
Daarvoor moest hij echter een pion af
staan.
De correctheid van een pion-offer is
vaak niet te bewijzen. De ene keer offert
men een pion omdat het kansen schept, de
andere keer omdat; men een niet in vorm
zijnde soeler op dwaalwegen tracht te
brengen. Van dit laatste is Keres ongetwij
feld uitgegaan toen hij Kotov een pion af
stond. Hii had echter pech, want Kotov
speelde ditmaal voor wat hij waard is. Hij
hield zijn pion stevig vast en ontwikkelde
op de dame-vleugel een allengs in kracht
groeiend tegenoffensief. Juist op tijd kon
Keres daar nog iets tegenover stellen. Hij
bracht zijn pionnen op de andere vleugel
snel naar voren en toen Kotov in de daar
na volgende tijdnood-fase van geen remise
wilde weten, kreeg Keres zijn pion toch
nog terug. De partij werd in een lastige
stelling afgebroken.
Bekende wijze
Smyslov speelde weer oo zijn bekende
rustige wijze. Gelier paste dezelfde variant
toe. die hij in de tweede ronde tegen Euwe
had gespeeld, maar hij sloeg al spoedig heel
andere wegen in. Hij deed het voorzichti
ger, wat tot gevolg had dat hij eigenlijk in
Smyslov's kaart speelde, want deze meester
speelt juist rustige stellingen als geen an
der. Dat demonstreerde hij ook nu weer.
Hij zette Geller's dame-vleugel onder zwa
re druk en koos het gunstigste ogenblik uit
om een zwakke pion van zijn tegenstander
in te rekenen.
Geiler heeft het Smyslov nog lastig ge
noeg gemaakt door zijn strijdkrachten
tegen de zwarte koningsstelling te concen
treren. Ook hier kwamen de spelers in
grote tijdnood, maar opwindende gebeur
tenissen deden zich niet voor. Toen de
partij werd afgebroken was er een eind
spel ontstaan, dat Smyslov nog steeds
winstkansen biedt.
Intussen waren twee andere partijen
reeds in een verdeling van een pur.t ge
ëindigd. De partij Stahlberg-Bronstein tel
de slechts 17 zetten, maar toen was verder
spelen ook volstrekt zinloos. De stellingen
waren volkomen symmetrisch en afruil op
grote schaal was niet te vermijden.
In de partij Averbach-Najdorf, die 18
zetter, telde, was het anders. Najdorf was
een pion voor, maar bood plotseling remise
aan. Blijkbaar was er iets in de stelling,
dat hem niet aanstond.
Offer
De partijen van dr. Euwe trekken veel
belangstelling, omdat liij steeds met veel
strijdlust van leer trekt. Dat gebeurde ook
nu weer tegen Gligoric, want in een ko-
nings-Indische verdediging maakte onze
landgenoot onmiddellijk aanstalten om de
vijandelijke stelling aan te vallen. Toen de
Joegoslaviër later zijn stelling trachtte te
verbeteren, begon een paard van de Neder
lander onrust in de zwarte gelederen te
zaaien. Reden waarom Gligoric tot een
kwaliteitsoffer overging.
Of Euwe dit offer van Gligoric heeft
overschat, of dat hij later een steek heeft
laten vallen, moet een nader onderzoek
leren. Men ontkomt echter niet aan de in
druk, dat zijn 28ste zet niet de beste was.
Zeker is in ieder geval, dat hii daarna in
moeilijkheden kwam, al wist hij deze han
dig tot een oplossing te brengen. Door zijn
41ste zet kwamen de spanningen eindelijk
tot een oplossing, en ook deze partij sloot
met de verdeling van het punt.
De aanvalspogingen van Szabo tegen
Taimanov werden door de laatstgenoemde
goed opgevangen. Wel kreeg de Hongaar
in het centrum en op de koningsvleugel
enig terreinvoordeel, maar daar stond te
genover dat de pionnenmeerderheid van
Taimanov op de dame-vleugel een dreigend
gevaar bleef vormen. Na 28 zetten bleek
dat de wederzijdse kansen elkaar in even
wicht hielden.
Uitslagen
De resultaten van de zevende ronde van
het candidaten-tournooi in Neuhausen
luiden:
23) Maar dat alles
bleef nog een slag in de lucht, daar het
een raadsel was hoe de oude man had kun
nen ontsnappen waar er eerst op ieder por
taal een rechercheur gestaan had en daar
na, vóórdat zij van hun post naar de brand
gegaan waren, de inspecteur zelf al met
Bergman aan de stoep gestaan had. Nie
mand had hem gezien of de trap horen af
gaan, niemand had om de zolderbewoner
gedacht of hem gemist in de algemene
consternatie. Het was een mysterie. Het
was, of hij zich in de lucht had opgelost
of zich in één van zijn vissen veranderd
had, dacht inspecteur Renkevoort, en hij
ontdekte werkelijk in net aquarium een
bijzonder lelijk visje met een loerende blik
in zijn bolle ogen, een exemplaar, dat hij
daareven beslist niet gezien had. Hij
schudde de gedachte van zich af: het was
belachelijk natuurlijk! De rechercheur
<*xins en de twee vingerafdrukmensen
«adden nu het raam geopend en tuurden
1» ket nachtelijk duister naar buiten: er
was een schuin-oprijzend dak van het
buurhuis, met een brede goot, op ongeveer
een meter afstand van de dakgoot onder
het raam. Het was onwaarschijnlijk dat
een man van tweeënzestig jaar deze stap
in het donker gedaan had. Maar de recher
cheur Prins, onvervaard en ondernemend,
kroop toch het venster uit, stapte over op
het buurhuis en verdween al kruipend in
de duisternis. Na een poos kwam hij terug.
Het was onmogelijk, rapporteerde hij, dat
de oude man langs deze weg gevlucht was.
De bovenverdieping van het buurhuis was
een pakhuis, en alle dakvensters waren
van binnen uit met houten luiken gesloten.
Er was geen verwrikken aan. Het buur
huis aan de andere zijde was wel ander
halve verdieping hoger, met een rechte
muur waar zelfs hijzelf niet tegenop had
kunnen klimmen. En dan was er nog een
plat schuins achter dat weer veel lager lag
en waar hij zich ook niet op had kunnen
Laten zakken. Het was een vervloekte ge
schiedenis!
De inspecteur dacht na. „Toch moeten
jullie", zei hij langzaam, „eens naar vin
gerafdrukken zoeken bij het raam. Hier op
de spagnolet en in de vensterbank. En dan
moet je ook zo spoedig mogelijk de vinger
afdrukken van alle huisgenoten nemen.
Als Delmonte soms weer slaapt, mag Prins
hem wakker schieten. Ik ga nu naar bene
den vóór, dan kun je me daar zo nodig vin
den. Veel succes" Hij trok de deur achter
zich dicht.
Beneden in het kantoor trof hij Charles
van Milsbeek. De jonge man, nog altijd in
zijn smoking, had zich wederom een straffe
whiskey ingeschonken en lag nu achter
over in zijn gemakkelijke fauteuil een si
garet te roken. Een bevallig dolce-far-
niente. Maar bij de binnenkomst van de
politieman veerde hij dadelijk overeind,
legde zijn sigaret op de asbak en glim
lachte:
„Mijn hemel, inspecteur! Nu vergat ik
totaal dat dit op het ogenblik uw domein
is!"
„Integendeel, meneer Van Milsbeek. Ik
voel me erg aan u verplicht. Blijft u zit
ten, alstublief. Als u er niets op tegen hebt,
kom ik even bij u. U bent de enige hier in
huis die ik nog niet rustig gesproken
heb".
„Ik vind het erg gezellig, inspecteur!
Een whiskey?"
„Graag. Maar heel slap, alstublieft. Ik
moet mijn hersens nog gebruiken".
„De mijne wei-ken juist het best na een
sterke! Deze naar uw zin? Wat een conster
natie vannacht! En u blijft maar in touw.
Alle hulde, inspecteur! Hebt u nu geen
ogenblik behoefte om eens te gapen?"
„Zelfs daar heb ik nog geen lijd voor ge
had, meneer Van Milsbeek!"
Een aardig jongmens, die Charles van
Milsbeek. Een man van de wereld, een vlot
causeur. De enige van de mannen hier in
huis, die hem niet tegenwerkte of onbe
schaamdheden toevoegde. Aardige bruine
ogen. Een gul en vriendelijk gastheer. En
tóch
De politieman, onder het genot van een
sigaret, leunde nu ook achterover in zijn
stoel. De rookwolkjes kringelden omhoog.
Er was een zekere verleiding in om even
toe te geven aan deze behaaglijkheid, even
zich te ontspannen in een gemakkelijke
fauteuil bü een whiskey en een sigaret.
Bij deze beminnelijke jongeman. Maar dan
kwam hij toch weer overeind.
„Meneer Van Milsbeek, ik zou u graag
een paar dingen willen vragen. U bent
zeer openhartig geweest over uw verhou
ding tot Marianne de Vere en ik stel dat
erg op prijs. Maar u hebt mij nog niet pre
cies verteld of u nu eigenlijk met haar ver
loofd bent of niet".
„Jazo goed als, inspecteur".
„Zo gced als. Dus in ieder geval nog niet
officieel".
„Zij gaf mij haar portret".
„Dat zie ik. Een mooi portret".
Ze rookten zwijgend. Van de schoor
steenmantel zag het portret van Marianne
de Vere hen aan: een ernstige, wat ver
sluierde blik tussen lange wimpers. Donker
haar om een edel voorhoofd Haar hand,
smal en met een kostbare ring getooid, rus
tend op de praentig-expressieve kop van
de Russische hond. Een heel bijzonder
portret: stijlvol en kunstzinnig en van een
stille, mysterieuze attractie. Een portret-
om niet spoedig te vergeten Zoals ook
Marianne de Vere zelf bijzonder was: een
vrouw om niet spoedig te vergeten. Aan
trekkelijk en begerenswaardig. De inzet
van deze nacht.
De mannen zagen naar het portret en
rookten. De Westertoren sloeg één enkele
slag in de stille nachtlucht en de politie
man zag op zijn polshorloge: half vijf. Hij
boog zich voorover en drukte zijn sigaret
uit in de asbak. En hervatte:
„Een volgend punt, dat mij bezighoudt
De sleutel van het bewuste slaapkamertje.
Juffrouw De Vere vertelde mij dat de deur,
toen zij de inbraak ontdekte, afgesloten
was en de sleutel op zijn gewone plaats lag
onder de mat. Zn sloot de deur weer af en
ging u haler met de sleutel in haar hand.
Is dat zo, meneer Van Milsbeek?"
„Ja. En nu komt u zeker op die reuzen-
stommiteit van mii, om de deur daarna niet
af te sluiten. U mag mij gerust een ezel
noemen; ik heb het totaal vergeten! Ik
stond daar met Marianne, ziet u, heel dicht
naast haar, en ze was een beetje de kluts
kwijt. En teen was ik ook de kluts kwijt!
Ik dacht er niet meer aan toen u mij om
de sleutel kwam vragen, maar later schoot
het mij ineens te binnen. Een kaffer-aoh-
tige stommiteit!"
„U moet me excuseren als ik het met u
eens ben! En des te meer, omdat er iemand
is geweest die van uw nalatigheid mis
bruik gemaakt heeft.
„Wat zegt u! Misbruik heeft gemaakt?"
„Ja, er is iemand na uw komst in het
kamertje geweest. Ik heb daar de bewijzen
van".
„Maar wie zou dat dan geweest moeten
zijn? De inbreker? Maar waarvoor zou hij
dat dan gedaan hebben?"
AverbachNajdorf '/sVz, SzaboTai
manov /21/2, StahlbergBronstein V2
V2, BoleslavskyReshevsky </■->Z2, Euwe
Gligoric ZzV2, KotovKeres: afgebro
ken in gelijke stelling, Geiler—Smyslov:
afgebroken in iets gunstiger stelling voor
Smyslov, Petrosian was vrij.
De afgebroken partij uit de zesde ronde
tussen Reshevsky en Stahlberg werd z^in-
der verder spelen door Stahlberg gewon
nen gegeven.
Stand
De stand na de zevende ronde luidt:
1. Reshevsky 5 pnt uit 7 partijen,
2. Keres 4 pnt. en 1 afgebr. partij (7),
3. Najdorf 4 pnt. (6),
4. Smyslov 3y2 pnt en 2 afgebr. part. (7),
5. Boleslavsky 3'/ï pnt. (6),
6. Gligoric 3 pnt. en 1 afgebr. partij (6),
7/8. Bronstein en Euwe 3 pnt en 1 afgebr.
partij (7),
9. Taimanov 3 pnt (6),
10. Averbach 3 pnt (7),
11. Stahlberg 2'/2 pnt (7),
12. Geiler 2 pnt. en 1 afgebr. partij (6),
13. Szabo 2 pnt. en 1 afgebr. partij (7),
14. Petrosian 2 pnt (6),
15. Kotov '/o pnt. en 2 afgebr. partijen(b').
In de achtste ronde, die Zaterdag 12 Sep
tember wordt gespeeld, komt Euwe met
zwart tegen Taimanov uit.
EuweGligoric
Het verloop van de partij Euwe (wit)
Gligoric (zwart) volgt hieronder:
Euwe Gligoric
1. d2d4 Pg8f6; 2. c2—c4 g7—g6; 3.
g2g3 Lf8g7; 4. Lfl—g2 0—0; 5. Pbl—c3
d7d6; 6. Pgl—f3 PbS—d7; 7. 0—0 e7—e5;
8. e2e4 c-5xd4: 9. Pf3xd4 Pd7c5: 10. h2h3
Tf3e8; 11. Tfl—el a7—a5; 12. Ddl—c2
c7c6; 13. Lele2(Zowel Euwe als
Gligoric staan bekend als grote experts van
deze tegenwoordig veel gespeelde variant).
14.a5—a4; 14. Tal—dl Pf6—d7; 15.
g3g4(In het tournooi in Dubrovnic
1950 heeft onze landgenoot tegen dezelfde
tegenstander op soortgelijke wijze voort
gezet). 15. - - - Dd8a5; 16. g2fl Pc5e6;
17. Kgle.2 h7h5; 18. f2—f3 h5xg4; 19.
h3xg4 Pd7e5; 20. Pc3—e2 Pe6xd4; 21.
Pe2xd4 d6d5 (Zwart kan deze opmars be
zwaarlijk langer uitstellen, daar zijn d-pion
zwak dreigde te worden). 22. c4xd5 c6xd5;
23. Pd4b5(Dwingt tot de volgende
afwikkeling). 23.d5xc4; 24. Pb5d6
Lc8e6? (Stellig verrassend, maar of het
sterker is dan het normale 24. Td8 blijft
de vraag). 25. Pd6xe8 Ta8xe8; 26. c2c3
Da5xc3 (Noodzakeliik want on een dame-
z«t komt wit door 27. Ld4 in het voordeel).
27. b2xc3 Pe5—c6: 28. Le3—b6?(Over
deze zet. dacht Euwe langer dan een half uur
na. Bliikbaar wilde hij in de eerste plaats
vermijden dat de zwarte pionnen in gesloten
front naar voren zouden gaan. Intussen kost
de tekstzet een pion). 28.Lg7xc3; 29.
Tele4 Le3—a-5 30. Ub6xa5 Pc6xa5; 31.
Te4—e5 b7—bO; 32. Te5—b5 c4—c3; 33.
Tel—cl Te8—c8; 34. Tb5—b4 Le6xa2; 35.
Tb4xa4 La2—d5: 36. Ta4—b4 Pa5—b3; 37.
Tel—c2 Pb3—al; 38. Tc2—cl Pal—b3; 39.
Tel— e2 Pb3—d2: 40. Lfl—e2 Ld5—b3; 41.
Tc2xd2 c3—c2; 42. Td2xc2 (Remise op voor
stel van Gligoric).
De wandelsportvereniging „De Kenne
mer Jagers" in IJmuiden houdt wandel
tochten over tien. twintig en dertig kilome
ter, die on Zaterdag 3 en Zondag 4 October
in IJmuiden zullen worden gehouden. Het
parcours is met zorg gekozen en gaat door
particuliere duinen, bossen en parken. De
tien en twintig kilometertoeht kan on beide
dagen worden gewandeld. De dertig kilome
ter alleen op Zondag. Er wordt van hotel
..Kennemerhof" aan de Kennemerlaan uit
gestart, on Zaterdag van twee tot drie uur
en op Zondag tussen tien uur en half een.
Men kan nu reeds inschrijven bij de heer
H. C. Smit, Zeeweg 314, Driehuis-Velsen.
ADVERTENTIE
'n Idesa! Majaarseostuum
144.=
159.'
- C~7S
sa ft. 'Pi
Gen Cronjéstraat 40-44
Telefoon 15438
Haarlem
„Ja, dat is mij een raadsel. In ieder ge
val is na uw komst de actrice Vera Dana
in het kamertje geweest".
„Vera Dana! Wat zegt u nou? En zou
zij dan de inbreker
„Mogelijk
„Maar dat is.... wat een complicatie!
Grote hemel, inspecteur!"
„Hoe laat is Vera Dana voor het laatst
opgetreden vanavond?"
„Tot kwart voor elf. Toen was het stuk
afgelopen. Toen kwam ze voor het laatst
achter het voetlicht om te bedanken".
„In dezelfde japon die ze nu aanheeft?"
„Ja".
„Kende u Vera Dana al vóór vanavond?"
„Nee inspecteur. Jammer genoeg niet.
De politieman glimlachte ongemerkt.
Een charmante vrouw! Een charmant jong
mens, deze Van Milsbeek, met zijn char
mante conversatie en zijn charmante
whiskey .Hmm. Maar zijn stem was volko
men effen toen hij tot een volgend onder
werp overging.
„Nu weer iets anders, meneer Van Mils
beek. Ik sprak met alle mensen hier in
huis, ook met dat oude Indische vrouwtje.
Zij liet mij een armband zien, een kostbare
armband, die zij vanavond van u gekregen
had. Is dat zo?"
„Die Indische bedienden liegen altijd".
„Ik geloof het niet, en in dit geval ge
loof ik het ook niet. U ziet, ik ben ook eer
lijk tegenover u. Ik ben er van overtuigd,
dat zij die armband van u heeft gekregen".
(Wordt vervolgd).
