Kapitein Delzennes carrière
op de wereldzeeën is ten einde
Het Hek van de Dam
Franse Paragraaf
Agenda voor
Haarlem
VAARWEL CHILI EN PERU
Na veertig jaar bij de KNSM is hij
eindelijk echt thuis, in Haarlem
Castricums meisje
met moord bedreigd
Twee doden bij auto
ongeluk te Rijsbergen
BENT
U off
IBIS jaagt Uw zorgen op de vlucht
„Beeldenstorm" in
Venlo
Prins Bernhard naar
Afrika vertrokken
Niets krijgt men cadeau
ENMODE
Najaars-
jassen
GRATIS 10 PAKJES IBIS EXPORT SHAG
DOBBELMANN...
LEKKER MAN!
Vandalen aan het werk
A f vallen
Afronden
Lawaai
Faillissementen
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1953
Aan de Planetenlaan in Haarlem-Noord is een gemoedelijke zestiger zich sedert enkele
zoeken geheel aan zijn vrouw en dochter komen wijden. Hij kijkt uit zijn fauteuil
genoeglijk de kamer rond en draagt er zorg voor dat, hij geen as op het vloerkleed
morst, zoals dat een huiselijk man betaamt. De gepensionneerde KNSM-gezagvoerder
C. J. W. Delzenne wil zijn aandacht, die veertig jaar lang op zijn koers, zijn lading
en zijn bemanning gevestigd was, nu ook wel eens onverdeeld aan deze kant van het
leven wijden. Zijn gezin,heeft nu bezit van hem genomen en het loopt tenminste niet
de kans meer dat hij „even naar Amsterdam" gaat en dan zes jaar weg blijft zoals
dat eens onder de drang der omstandigheden natuurlijk is gebeurd.
En dat is zijn
voordeel boven vele
andere „huismussen":
hij heeft iets te ver
tellen dat er wezen
mag en waar alle mo
gelijke gesprekken
over politiek en meer
van die alledaagse
dingen bij verstom
men. De oren worden
altijd gespitst bij zo'n
aanhef als.... „toen
ik in Juli van het
vorig jaar in Valpa
raiso was. al is
deze oud-gezagvoer
der er ook weer de
man niet naar om
sich daarmee in de
conversatie een
machtspositie te wil
len verwerven.
Cornelis Jan Wil
lem Delzenne kwam
in Mei 1913 van de
zeevaartschool in
Vlissingen als 19-ja-
i-ige derde stuurman
aan boord van de
„Jason" van de K. N.
S. M. Hij voer op de
Zwarte Zee en zag de
Russische havens
Odessa en Nikolajev,
waar graan werd ge
laden voor de West-
Europese havens.
Toen Rusland zich
na de revolutie van
de buitenwereld af- Kapitein Delzenne. Het gebaar van
sloot werd het accent vertellen
van de K. N. S. M.-
diensten verlegd naar
West-Jndië en hij
voer op de lijn New
York-Guragao-Venezuela. Daarna kwam
hij bij de Chili-dienst, die later door zijn
maatschappij geopend werd en waarop hij
kortgeleden ook zijn laatste reizen maakte.
Dat werd dan ook wel ongeveer zijn spe
cialiteit met stukgoederen heen en met
ertsen, wijn en katoen terug al maakte
hij ook nog wel eens reizen naar West-
Afrika. „Daar voeren we toen nog met
barkassen de rivieren op landinwaarts om
de spullen bij de kooplui aan huis te be
zorgen". Dit was nog in de tijd waarin de
eerste levensbehoeften van dergelijke vol
keren naar de opvattingen van de be
schaafde wereld nog voornamelijk uit je
never bestonden. Europa nam daarvoor
degelijke waren als grondnoten en cacao
in ruil terug.
Amazone-expeditie
In de dertiger jaren werd de „Tela-
mon", waarop stuurman Delzenne zat,
door de K. N. S. M. tijdelijk afgestaan aan
de Britse „Pontline", die de Amazone be
voer en de mogelijkheden wilde onderzoe
ken voor een geregelde bootdienst op
Equitos in Peru, 2000 mijlen landinwaarts.
Deze maatschappij had voor een derge
lijke expeditie te grote schepen maar kon
de „Telamon" uitstekend gebruiken. De
diepgang moest vooral niet te groot zijn
want de Amazone heeft tussen de natte
en de droge tijd een verval van zestig voet.
Het werd een indrukwekkende tocht,
die bij Para aan de monding van de Ama
zone begon en tweeduizend mijl verder bij
Equitos eindigde. Tot Manaos 1000 mijl
landinwaarts was de route al bevaren
maar verderop werd het pionieren. Er
warm twee uitstekende negei'loodsen aan
boord, die herhaaldelijk met een der
stuurlieden in een motorboot vooruit voe
ren om de diepte te peilen, terwijl de Te
lamon wachtte.
Dat motorbootje had zich met hoge
schotten naar de zijde van de oever
beveiligd tegen de rillen van gebelg
de stammen, die gelukkig niemand
hebben geraakt. Pijlen, die wèl ieder
een raakten waren de angels der mus
kieten, die zich dankbaar aan de be
manning tegoed deden. „Dat was wan
hopig", vertelt kapitein Delzenne,
„sommigen deden voor hun dienst op
de brug een jas en twee broeken over
elkaar aan, maar daar staken ze nóg
doorheen".
En liever niet over boord vallen
want het wemelde van de krokodillen en
van die kleine visjes, die in enkele minu
ten tijd een lichaam in een skelet veran
deren. Het was dag en nacht opmerkelijk
st.il langs de dichtbeboste oevers, men
hoorde geen enkel dier, de fauna (Brazi
lië heeft de rijkste ter wereld) zit meer in
het binnenland, doordat de oevergebieden
te moerassig zijn.
„De inheemsen in Equitos waren bij
zonder aardige mensen. Aan boord kreeg
ik van èen van hen een slang om op sterk
water te zetten. En toen ze zagen dat ik
er erg in mijn schik mee was kwamen er
al heel gauw een stuk of twintig anderen.
Allemaal met een mooie slang voor de
kapitein. Op Peru ben je niet gauw uit
gekeken. De oude beschaving van cle Inca's
bijvoorbeeld, je moest clie waterwerken en
die forten eens zien.
De moeizame tocht naar Equitos leerde
de „Pontline" overigens dat een geregelde
dienst over die 2000 mijl Amazone onbe
gonnen werk was.
Even weg
Wat de oorlog '40'45 betreft zullen we
maar doen alsof kapitein Delzenne (hij
was in 1939 gezagvoerder geworden) in
derdaad slechts „even weg" is geweest,
„even naar Amsterdam om te informeren"
zoals hij op 12 Mei 1940 tegen zijn vrouw
zei vóór hij het huis uitging om er pas in
Augustus 1946 terug te keren.
Het is een episode uit de Nederlandse
koopvaardij, waarvan men zovéél kan
schrijven maar waarvan de gevaren en de
spanningen aan wal toch nooit ten volle
beseft kunnen worden. We vermelden dus
maar terloops, dat kapitein Delzenne de
„Nereus" vlak langs de in IJmuiden ge
laat mij je nu eens wat
is niet zo bedoeld. Hij was tafel-president aan een
diner met zakenmensen en journalisten in Valparaiso en maande
alleen maar tot stilte.
zonken „Stuyvesant" aan de Duitsers ont
trok achter hem kwam de „Titus" met
goud van de Nederlandse Bank dat in
1914 bij Yarmouth het achterschip van
zijn „Perseus" werd afgeschoten, maar dat
hij verder gelukkig heeft gevaren: gezien
het feit dat zijn schip eens één van de tien
uit een convooi van veertig was, die be
houden uit Canada in Engeland aankwa
men. De „Vulcanus" maakte onder zijn
commando deel uit van de landingsvloot
van 4000 vaartuigen, die op 6 Juni 1944
naar het Normandische strand koerste.
Aardrijkskunde per post
Met veel meer animo praat hij. over de
adoptie van schepen door scholen na de
oorlog, een drukke correspondentie tussen
scheepsbemanningen en schoolklassen on
der auspiciën van de NEVAS, waaraan
ook hij met plezier deelnam toen hij na
de oorlog weer op West-Indië en later op
Chili voer.
De „Delft", het laatste schip onder zijn
commando, werd geadopteerd door de
hoogste klas van de Hugo de Grootschool
in Delft. Hij haalt een map vol tekeningen
en fraaie, bijna gecalligrafeerde brieven te
ADVERTENTIE
BARTELJORISSTR. 54
HAARLEM TEL.20420
Zonderling gedrag van
Amsterdamse jongeman
De rijkspolitie te Castricum is gisteren
op zoek geweest naar een 24-jarige kan
toorbediende uit Amsterdam, die volgens
een bij de politie ingediende klacht in de
vorige nacht in de slaapkamer van zijn
meisje in Castricum was binnengeklom
men. Volgens het meisje had hij een zak
lantaarn bij zich, waarmee hij haar in het
gezicht scheen. Toen zij alarm wilde slaan,
koos hij het hazenpad, nadat hij eerst nog
gedreigd had haar te zullen vermoorden.
De rijkspolitie trof de jongeman in Am
sterdam niet thuis. Zijn ouders had hij de
avond tevoren medegedeeld, dat hij enige
dagen afwezig zou zijn voor het vieren
van een bruiloftsfeest.
Inmiddels heeft de rijkspolitie uit Cas
tricum proces-verbaal wegens huisvrede
breuk opgemaakt tegen deze moderne Ca
sanova.
De jongeman had Dinsdag gewerkt en
zich niet schuil gehouden. Hij kwam gis
teravond op de gewone tijd terug in de
woning van zijn ouders te Amsterdam.
Bij zijn verhoor ontkende hij zich drei
gend tegenover het meisje te hebben uit
gelaten.
Op de Bredase weg te Rijsbergen is
Dinsdag een ernstig auto-ongeluk gebeurd.
Door het springen van een band is een
Belgische auto tegen een boom gereden.
De bestuurder, de 51-jarige C. L. de
Blauwe uit Brasschaet werd levensgevaar
lijk gewond. Zijn twee zoons van 10 en 13
jaar kregen beenbreuken. De echtgenote
van de bestuurder overleed ter plaatse,
evenals de vijfde inzittende van de auto
de 80-jarige mej. A. II. Depuydt uit Pope-
ringen.
ADVERTENTIE
voorschijn. „Je had wel wat om handen
om ze allemaal een brief terug te schrij
ven. Maar het was de moeite waard en
iedereen had er plezier in, want die kin
deren leefden ademloos mee. We hadden
ze genoeg te vertellen over Peru en Chili
en zij ons over hun schoolreisjes. Op de
landkaart in hun klas werd de positie van
ons schip bijgehouden. Het was de beste
aardrijkskundeles, die ze zich konden den
ken. Ik heb e ook nog katoenplantjes ge
stuurd.
„Aan al die vragen merkte je pas wat
een interessant leven je eigenlijk had,
want dat besef je niet eens altijd", zegt de
oud-gezagvoerder. „Maar ik vind het niet
erg dat ik er nu uit lig. Ik wil eindelijk
wel eens thuis zijn".
ADVERTENTIE
SMIT'S
Dat zal je gebeuren,
Maandagmorgen om
kwart over acht. Je wipt,
om op te schieten, even
door het rode stoplicht
heen en rijdt dan net op
het Amsterdamse Leid-
seplein een agent in zijn
armen. Da's óók om op te
schieten
Maar gelukkig de
Ibis vogel (troost der
pechvogels) vloog op
7 Sept. net boven zijn
hoofd met de camera en
knipte. Als deze pech
vogel nu zijn naam, zijn
adres en zijn vaste siga
renwinkelier opgeeft aan
Dobbelmann, Waddinx-
veen, krijgt hij bjj wijze
van troost
Maar pech of geen pech: of
U nu Ibis Export - de 100 o/0
Engelse shag van grote ver
maardheid - of Ibis pure
Virginia - de pittige favoriet
van alle shag kenners -
rookt, van één ding kunt
U altijd zeker zijn
Bovendien
als de al te haastige fietser
plechtig belooft, dat hij nóóit
meer door rode lichten heen zal
wippen, betaalt de goedhartige
Ibis vogel voor deze keer óók
nog zijn boete.
Tot nu toe onbekend gebleven personen
hebben zich door verbreking van een ruit
toegang weten te verschaffen tot de op
slagplaats van de beeldenfabriek Lumen"
te Venlo. Tientallen beelden, die daar ston
den opgesteld, zijn door de vandalen ont
hoofd. Tal van modellen van beelden zijn
vernield. Tientallen dozen met kleinere
beeldjes werden opengebroken en de in
houd ervan door het magazijn gesmeten.
Diverse dozen met médailles worden ver
mist. De politie heeft deze merkwaardige
affaire in onderzoek.
Hij gaat jagen in Tanganyika
Gisteravond omstreeks zes uur is Prins
Bernhard met zijn particulier vliegtuig
van het vliegveld Soesterberg vertrokken
naar Tanganyika in Oost-Afrika, waar hij,
zoals men weet, aan een jacht op wild
zal deelnemen. Van Soesterberg zou de
Prins vliegen naar Rome, waar de eerste
tussenlanding wordt gemaakt.
De minister van Economische Zaken
heeft aan ir. Z. Th. Fetter te Wassenaar,
eervol ontslag verleend als lid van de hoofd
commissie voor de industrialisatie, onder
dankzegging voor de als zodanig bewezen
diensten. In zijn plaats is tot lid van deze
commissie benoemd mr. P. H. Valentgoed, te
Rotterdam, directeur-generaal van de Arbeid.
ADVERTENTIE
Maar als U de Keg's super-bon vindt - in
het U bekende pakje Keg's koffie A - dan
bent U toch een eind op weg
Op elke 100 pakjes bevindt zich een ruim
aantal voorzien van 10 punten. Punten
zijn verpakt niet alleen in Keg's koffie,
doch ook in Keg's thee, verpakte levens
middelen,custard, pudding.
Voor slechts 80 punten
stelt U zich in het bezit
van een zware badhand
doek, 70 punten halflinnen
theedoek, 50 punten witte
handdoek, 20 punten heren-
of dameszakdoek, 60 pun
ten bedrukt postpapier. In
elk pakje koffie A een
bon a 2V2 punt; in thee
Boudoireen bon i 1
punt.
Met angst en beven hebben wij ge
volg gegeven aan een uitnodiging tot
een persconferentie van de zich „Life
Beauty" noemende maatschappij tot
bevordering van de leefwijze van Gaye-
lord Hauser, die in het allerminst dien
overeenkomstig ingerichte Amstel Hotel
werd gehouden. Wij zijn namelijk sinds
onze kleuterjaren bijzonder gevoelig
voor goede raadgeving en eerlijk gezegd
stonden wij dan ook geniepig knagende
angsten uit, dat wij allerlei bezwarende
omstandigheden zouden vernemen tegen
zulke heerlijkheden als een malse tour-
nedos of een omelet met champignons.
Want wij willen natuurlijk graag slank
blijven en lang leven in de gloria, maar
zolang wij niet op een houtje behoeven
te bijten, zetten wij toch liever onze
tanden in een geroosterd stuk wild
braad dan in het menu, dat zo'n mo
derne voedingsspecialist als bij voor
beeld Donald Cooley ons wil voorschrij
ven en dat bestaat uit twee crackers
met vijf gekookte uien, temeer daar
men nooit kan weten wat de avond
brengen zal.
Doch laten wij niet afdwalen. In een
der benedenzalen van het Amstel Hotel
werden wij welkom geheten door enige
heren, die er uitzagen alsof zij voor
étalagepoppen hadden gestudeerd, het
geen ons onmiddellijk een warm ver
trouwen in de deugdelijkheid der Hau-
serproducten schonk. Als eerste spre
ker op deze bijeenkomst fungeerde een
zekere heer Den Boer, die werd aan
gekondigd als „een speesjalist in de
voedsel brans". Deze wist ons te vertel
len, dat Hauser een voorloper heeft
gehad, te weten de geniale Theophrastus
Bombastus von Hohenheim, die zich
Paracelsus noemde. Waarschijnlijk
kwam hij hierop, omdat hij had vast
gesteld dat de heer Hauser in zijn
wereldschokkende boek „Blijf jong, leef
lang" een heleboel bombast zou hebben
beweerd. Maar gelukkig kon hij hier
aan toevoegen, dat op de volgens deze
bombast vervaardigde voedingsmidde
len zelfs door de heren artsen niets viel
af te dingen.
Een andere Hauserleefwijsgeer deel
de ons mede, dat de in „het boek" ver
kondigde waarheden al dertig jaar ge
leden bekend waren. Maar de mensen
wilden er niet aan geloven. Hauser
echter heeft de naar vermagering hun
kerenden laten zien, dat men dit doel
door middel van het dagelijks voedsel
bereiken kan, mits dit ongeraffineerd,
onverhit en ongeverfd is. Was hij daar
maar nooit mee begonnen, want hij
verkeert nu in de onzalige omstandig
heid, dat hij rijk moet worden teneinde
zijn goede naam de beschermen. Allerlei
fabrieken werden namelijk aangestoken
door de nieuwe cultus en gingen zoge
naamd volgens zijn richtlijnen produc
ten vervaardigen, die hem wel eens in
discrediet zouden kunnen brengen. Hij
was dus wel gedwongen zijn vriendelijk
gezicht en keurige handtekening tot
handelsmerk te verheffen. Hij trekt van
de door hem gecontroleerde bedrijven
natuurlijk een vorstelijk inkomen. Maar
geniet hij er ook van? Hij kan nu alleen
maar steeds meer biscuitjes eten en
taptemelk drinken, afgewisseld door
kopjes tarwekiemen met spinaziesap,
met geen ander gevolg dat hij tenslotte
zo mager wordt, dat er niets meer van
hem overblijft. Maar dat is ons aller
lot. Arme rijke Hauser.
Wij hebben intussen van de Neder
landse fabrikant een heel pakket toe
gestuurd gekregen. Dit bevatte onder
meer een half pond biergistvlokken, het
wondervoedsel, dat niet minder dan
zeventien vitaminen bevat, aldus het
etiket. Verder zestien aminuzuren en
veertien onmisbare mineralen, welke
sporadisch voorkomen. Men moet ze op
een droge plaats bewaren, zo staat er
verder. Als men dat met roomboter of
ganzeleverpastei doet, wordt men er
ook niet vet van, zouden wij zo denken.
Toch hebben wij de inhoud voor alle
zekerheid nog even nageteld, maar wij
misten twee of drie aminozuurtjes.
Iets heel bijzonders achten wij de
biergistvlokken, want die bevorderen
de elastische soepelheid van het
lichaam, goede tanden en een sterk
beendergestel, een gezonde huid zonder
rimpels, een vlotte spijsvertering en
(dat denken wij althans) een lege
maag. Zou deze heilzame invloed ook
van een glaasje bier uitgaan? Dat
schijnt ook de vitamine tegen grijze
haren te bevatten, maar daar merken
wij niet veel van.
Intussen vernamen wij nog een be
langrijk nieuwtje op het gebied van de
vermageringscultuur. Er komt namelijk
binnenkort in Amsterdam een Hauser-
bar, waarvan wij alvast een kiekje heb
ben genomen. Men zal er de heerlijk
ste gerechten kunnen consumeren, zo
als een glaasje hangop met een schotel
tje rauwe geschaafde kool, eventueel
vermengd met een rauw worteltje. U
moet maar zo denken, iedere calorie is
er eentje. Er zal zo nemen wij aan
een zeer nauwkeurige weegschaal
worden opgesteld, die ook schommelin
gen van minder dan honderd gram re
gistreert. Daarop kunt u precies zien
hoeveel geweekte abrikozen met vlier
bessensap u per etmaal nuttigen kan.
Terzijde zullen een paar tafeltjes van
vermenigvuldiging worden opgesteld
met enige tabellen van eiwitgehalte en
vertrektijden van de laatste tram. Dit
laatste bij wijze van overgangsmaat
regel want volgens Hauser mag u alleen
maar fietsen of wandelen. In ieder ge
val kunt u hier de gehele voedings
waarde van iedere maaltijd zelf uitreke
nen. Wat u over houdt, kunt u naar
boven afronden. Dat staat altijd nog
beter dan een buikje.
Wij vergaten nog mee te delen, dat
er op die persconferentie ook een arts
het woord voerde, die er als reclame
voor de volgens de inzichten van Hau
ser gefabriceerde voedingsmiddelen aan
herinnerde, dat er zich tijdens de oor
log zo weinig kwaaltjes voordeden. Dat
kwam door de soberheid, waarmee onze
maaltijden werden samengesteld, zo
toonde hy aan. Nu lijkt het houden van
een nieuwe oorlog ons wel een heel erg
radicaal middel om slank te blijven. Wij
betwijfelen trouwens of men er lang
bij leeft. BOEDA
Parijs, September - - De rustigste
kamers in een grote stad zijn misschien de
hoogste kamers aan de straatkant: de tal
rijke soorten lawaai komen aaneengekoekt
naar boven, en er is al gauw niets onge
woons meer in dat afleidend werkt. An
ders staat het met kamers aan de achter
kant van de huizen, zoals ik er een bewoon.
Bezichtigd op een slaperige zomermiddag
leek dit een idyllische plek, waar de verre
geluiden van autoklaxons en de uitroepen
van kinderen in de buurhuizen zich ver
momden als het gekwetter van schuldeloze
vogeltjes. Bovendien is er een verbazend
uitzicht, over loden, glazen en pannen
daken weliswaar, maar dan ook tot kilo
meters verder, waar een geschulpte, altijd
wat nevelige lijn de bossen buiten de stad
aangeeft.
De blik wordt daardoor naar de verte
getrokken, en pas na enige tijd dringt de
naaste omgeving zich via het gehoor in de
aandacht. Het veld van uitzicht begint in
een soort trechter van huizen: links muren
die grotendeels blind zijn, van een ruwe,
zwartachtige steen; maar rechts een ge
woon blok van vijf verdiepingen met lange
ramen, balconhekjes en luiken, alles druk
bewoond; en daarachter bovendien een nog
hoger blok, dat van buiten wel zo ongeveer
klaar is, maar van binnen nog afgebouwd
wordt.
Dit laatste blok was eerct 17^1» genoeg;
het hield zijn ramen nogal lelijk open,maar
dat was omdat er geen glas in zat; verder
is het aardig bekleed met witte tegels
van verschillende modellen. Ongeveer twee
weken geleden ging het plotseling mis.
Een onzichtbare machine, die vermoedelijk
voor een of ander soort boorwerk diende,
kwam iedere morgen om negen uur in be
drijf, en werkte dan drie uur lang volgens
het volgende schema: vijf minuten onregel
matig getjok, dan een aanzwellen van het
geluid tot een geraas zoals men dat hoort
van een straalvliegtuig dat op geringe
hoogte passeert even later het terugzin
ken van het geluid tot het korzelige getjok.
De machine is nu weg, het wrede karwei
is blijkbaar volbracht; maar de herinnering
eraan is nog een overgevoelige plek, vooral
doordat ik na enige dagen begon te lijden
aan de vrees dat de machine niets met de
huizenbouw had uit te staan, maar in een
eveneens onzichtbaar fabriekje stond, dat
pas volgend jaar in de vacantietijd weer
even tot rust zou komen. Inmiddels blijven
de geluiden uit het huis beperkt tot dat
van een electrische zaag en hamergeklop:
het eerste is. voornamelijk onsympathiek
als een soort „jonkie" van het geraas van
de boormachine; het gehamer is wel vro
lijk, al zijn naar het geweld te oordelen de
hamers onnodig groot: het heeft iets van
een kermis.
In ieder geval begint zich langzamer
hand de zekerheid weer voelbaar te maken
dat de geluiden uit het nieuwe blok eens
zullen verstommen, en het is nu alweer
mogelijk in bescheiden mate mee te leven
met de families in het oude huis dichterbij
aan de rechterkant van de trechter. Ik zal
daar voorlopig over zwijgen, evenals over
het aparte onderwerp van de geluiden bij
avond, om nog wat te künnen zeggen over
de telefoon achter het tralieraam.
Dit tralieraam zit in de ruwe blinde
muur links, en het is niet groot, 50 bij 50
cm zowat; maar hoewel het bovendien nog
door tien meter steile wand van de begane
grond gescheiden is, zitten er behalve tra
lies ook kippengaas en berookt glas voor
het is dus verantwoord, de muur blind te
blijven noemen. Maar doof niet: één ge
luid komt er steevast doorheen, dat van
de telefoon, zachtjes maar helder, juist
duidelijk genoeg om altijd hoorbaar te zijn
en even te doen denken dat het de tele
foon hier in huis is. Het is een actief toe
stel, op een wat verdachte manier: soms
belt het vier keer achter elkaar, pauzeert
even, gaat dan weer vier keer, pauzeert
weer even, gaat dan nóg eens vier keer.
De bellen zijn regelmatig, niet gepresseerd
zoals die van de juffrouw van Interlocaal;
en de pauzes te kort dan dat er in geant
woord zou kunnen zijn. Misschien woont
er niemand die zou kunnen antwoorden;
misschien is er ook geen telefoon, alleen
een rommelzolder, waar roerloos rag hangt
van spinnen die al jaren dood zijn.
Dinsdag heeft de rechtbank te Haarlem in
staat van faillissement verklaard:
J. den Breejen, Bennebroekerdijk 210 te
Hoofddorp, vrachtrijder. Rechter-commis-
saris: mr. H. G. Rambonnet. Curator: mr. J.
Tansonius. advocaat en procureur te Haarlem.
K. van Gijtenbeek, koffiehuishouder,
Anegans 11, Haarlem. Rechter-commissaris:
mr. H. G. Rambonnet. Curator: mr. G. J. H.
de Leeuw, advocaat en procureur te Haarlem.
ADVERTENTIE
WOENSDAG 16 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „Het uur der verruk
king", (Haagsche Comedie), 8 uur. Concert
gebouw: A.V.R.O.-tournée, 8 uur. Frans
Halstheater: Wala-corsetshow, 8 uur. Lido:
„Achter gesloten gordijnen", 18 jaar, 7, en
9.15 uur. City: „Het meisje van de Poesta",
7 en 9.15 uur. Minerva: „Othello", 18 jaar,
8.15 uur Rembrandt: „Carrie", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Palace: „Jeugd in de branding", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Huis der verloren
vrouwen". 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 17 SEPTEMBER
Grote Kerk: Orgelconcert door George Ro
bert, 3 uur; concert door Feike Asma, 8 uur.
Concertgebouw: A.V.R.O.-tournée, 8 uur.
Stadsschouwburg: Haarlemse Kunst Gemeen
schap met Utrechts Studenten Cabaret, 8
uur. Zuiderkapel: Spreker ds. S. Zijlstra, 8
uur. Lido: „Achter gesloten gordijnen", 18
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Het meisje
van de Poesta', 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Achter gesloten gordijnen", 18
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Othello",
18 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „Carrie", 18
jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Jeugd in
de branding", 18 jaar, 2, 4.15; „Blinde ogen",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Huis der ver
loren vrouwen", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur.
