Castrfa-VntwK
Agenda voor
Haarlem
(dttenburg
Samenwerking in bollenstreek
kan tot resultaten leiden
DDD
Clark Gable zal hier
drie weken blijven
blinkender vaat en
zachtere handen!
Regeringsorders voor
Fokker verliesgevend
Prof. dr. A. D. Fokker
25 jaar hoogleraar
te Leiden
Kivine Wfeelcf
Misverstand
Nieuwe uitgaven
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1953
3
Film over de bevrijding
„S 14" moet met aanloopserie
in productie komen
Winkelsluitingswet
overtreden?
Kerkelijk Nieuws
Bevordering vreemdelingenverkeer
ti.
Het natte Nederlandse weer kan in de
komende weken de productiestaf der
M.G.M. lelijk parten spelen. De nieuwe
film „The true and the brave'', die de
M.G.M. aan het vervaardigen is. behandelt
namelijk de periode 19431944 en met
name de bevrijding van ons land. De bui
tenopnamen moeten dan ook grotendeels
in Nederland vervaardigd worden. Daar
de film in kleuren wordt opgenomen is
zonneschijn een eerste vereiste....
„Ik verwacht, dat ik drie weken hier zal
blijven," vertelde de filmster Clark Gable
dan ook Woensdag na zijn aankomst in het
Amstel hotel te Amsterdam. „Maar als de
zon achter de wolken blijft, zal het langer
duren."
Desgevraagd vertelde Gable, dat hij de
hoofdrol zal spelen en wel die van een
Nederlands officier van de geheime dienst,
genaamd kolonel De Winter. In het begin
van de film zal men hem als illegaal wer
ker in Nederland zien opereren Hij wordt
gevangen genomen door de Duitsers, ont
snapt naar Engeland en keert later in ge
allieerd uniform met de troepen, die het
Zuiden van ons land bevrijden terug. Ook
de slag om Arnhem vormt een onderdeel
van de film.
Zijn tegenspeelster zal zijn Lana Turner,
die als Nederlands onderwijzeres aanvan
kelijk onder verdenking staat van colla
boratie met de bezetters. Later blijkt, dat
zij een actieve rol in de illegaliteit heeft
gespeeld. Een derde belangrijke rol zal
worden vervuld door Victor Mature.
De rijksvoorlichtingsdienst verleent de
Amerikanen de noodzakelijke medewer
king. Zo stelt de overheid documentatie
materiaal van het Rijksinstituut voor Oor
logsdocumentatie beschikbaar en zo is de
Amerikanen een liaison-officier ter be
schikking gesteld die het contact legt met
de officiële en semi-officiële Nederlandse
technische en artistieke instanties. Even
eens zullen het Nederlandse bedrijfsleven
en Nederlandse technische en artistieke
krachten worden ingeschakeld.
In totaal zullen ongeveer 2000 Neder
landse figui'anten in de film meespelen.
De opnamen zullen geschieden op het
Marktplein te Maastricht in de kerk O. L.
ADVERTENTIE
IQ
Per pak 25 cent Dubbel pak 45 cent
DONDERDAG 24 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „De familie Kegge",
Kon. Lett. Ver. ,,J. J. Cremer", 8 uur. Vlees
hal: „Haarlemse architecten exposeren",
710 uur. Lido: „Baai der hartstocht", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. City: „Het gevloekte
zeilschip", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Ilals:
..Achter gesloten gordijnen", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Minerva: „For men only", 18 jaar,
8.15 uur. Rembrandt: „Somebody loves me",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: „Op het
scherp van de snede", 18 jaar. 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Hoera, ik ben papa!", 14 jaar, 7 en
9.15 uur.
VRIJDAG 25 SEPTEMBER
Kloppersingclkerk: Prof. G. Wisse over
„De Woudezel in Abraham's tent", 8 uur.
Lange Veerstraat 1G: ..Dante's Goddelijke
Comedie", door B. v. d. Meer, 8 u. Bioscopen:
Nieuw programma. De Vleeshal: Haarlemse
architecten exposeren, 15, 710 uur.
Clark Gable na zijn aankomst op Schiphol.
De vrouwelijke douane-beambte was de
eerste, die de gevierde filmster om een
handtekening vroeg.
Vrouwe Sterre der Zee te Maastricht, op
het Marktplein te Sittard, in de Betuwe, op
het Jansplein te Arnhem, op de markt te
Delft, op het vliegveld Ypenburg, te Mon
nikendam, in kasteel Nijenrode en te Nes
in Friesland.
De bedrijfswinst van de Koninklijke
Nederlandse Vliegtuigenfabriek Fokker
N.V. te Amsterdam is gedurende 1952 ge
stegen van 2.040.640 tot 2.810.427. Na
afschrijvingen, extra afschrijvingen en
reservering voor belasting, resteert een
winstsaldo van 169.899. Voorgesteid
wordt een dividend van 5 percent op de
preferente en 6 percent op de gewone aan
delen (vorig jaar beide nihil).
De resultaten, die de directie „niet on
bevredigend" noemt, zouden er nog beter
hebben uitgezien, indien niet reeds was
gereserveerd voor het te verwachten ver
lies op de regeringsopdracht voor de ver
vaardiging van twintig S-14 vliegtuigen.
Deze opdracht, hoewel verliesgevend, is
aanvaard, omdat het in de productie komen
met een aanloopserie van het grootste be
lang moet worden geacht in verband met
de kansen op verwerving van buitenland
se orders op dit vliegtuigtype.
Het verslag memoreert de in April ge
nomen beslissing over het type straaljager,
dat bestemd is om de Meteors van de
Nederlandse en Belgische luchtmacht aan
te vullen en te vervangen. Het aandeel van
Fokker in de productie van de hiervoor
gekozen Hawker „Hunter" zal in de eerst
komende jaren de grondslag vormen voor
de bedrijfsbezetting. Een gedeelte valt toe
aan de Belgische vliegtuigindustrie. Fokker
zal het werk verrichten in samenwerking;
met Aviolanda en de Schelde. Deze op
dracht wordt van zeer groot belang ge
acht, omdat zij de eei-ste offshore-procu
rement" order van Amerika voor vliegtui
gen van Europese ontwerpen omvat binnen
de West-Europese verdedigingsorganisatie.
Succes van „S 11" in Italië
Voorts herinnert het verslag aan de op
richting van een Braziliaanse onderneming,
„de Fokker Industrial Aeronautica S.A.".
Hier zullen series van de Fokker S-ll, S-12
en S-14 vliegtuigen in licentie worden ge
bouwd. De licentiebouw van de S-ll door
een tweetal Italiaanse fabrieken heeft een
zeer bevredigend verloop. De Italiaanse
luchtmacht heeft reeds een groot aantal
dezer toestellen in-gebruik.
De radar-antennes, die in opdracht van
de N.V. Hollandse Signaal Apparaten wor
den gebouwd, vormen een steeds belang
rijker nevenproduct. Met de Fairchild and
Airplane Corporation te Hagerstown is
een overeenkomst gesloten, waarin over en
weer bepaalde rechten zijn vastgelegd. Van
de Bell Aircraft Corporation verwierf Fok
ker de vertegenwoordiging van haar héli-
coptères voor Nederland. De personeels
bezetting van het bedrijf is in het verslag
jaar van 1865 tot 2940 man gestegen.
Zaterdag 26 September is het vijfen
twintig jaar geleden, dat prof. dr. A. D. Fok
ker te Beekbergen (tot voor kort woonach
tig te Overveen) benoemd werd tot bij
zonder hoogleraar vanwege de Teylers
Stichting te Haarlem aan de Rijks Univer
siteit te Leiden.
De aanstaande jubilaris werd op 17
Augustus 1887 te Buitenzorg geboren; zijn
vader was president van de factorij der
Nederlandse Handel Maatschappij te Ba
tavia. In 1894 repatrieerde de familie
Fokker en zij vestigde zich in Den Haag.
De jonge Fokker doorliep de lagere school
en de HBS aldaar; vervolgens studeerde
hij in 1904 en 1905 aan de Technische Ho
geschool te Delft voor mijningenieur, in
1905 en 1906 Latijn en Grieks bij dr. Van
Aalst te Den Haag, van 1906 tot 1913 wis-
eri natuurkunde en in laatstgenoemd jaar
promoveerde hij bij prof. dr. H. A. Lorentz
te Leiden. Dr. Fokker werkte in 1913 en
1914 bij prof. A. Einstein te Zürich en
prof. E. Rutherford te Manchester.
Tijdens de mobilisatie werd dr. Fokker
ingedeeld bij het vierde regiment infan
terie te Leiden. Aan de universiteit aldaar
was hij tevens werkzaam als privaat
docent in de natuurkunde. Van 1917 tot
1919 was hij assistent in theoretische na
tuurkunde te Leiden, waarna hij tot 1921
voor herstel van gezondheid naar Arosa in
Zwitserland vertrok. Teruggekeerd in ons
land was hij twee jaar leraar aan het gym
nasium te Delft en van 1923 tot 1927 hoog
leraar aan de Technische Hogeschool
aldaar.
Prof. dr. Fokker was daarna een jaar
werkzaam als conservator van het Natuur
kundig Laboratorium van Teylers Stich
ting te Haarlem en werd toen, op initiatief
van prof. dr. Lorentz benoemd tot bijzon
der hoogleraar aan de Rijksuniversiteit te
Leiden en na diens overlijden diens opvol
ger als curator van het natuurkundig labo
ratorium van Teylers Stichting.
Op 26 September 1928 aanvaardde hij
het ambt van bijzonder hoogleraar met een
rede over „Natuurkundige concepties van
buitennatuurkundig belang."
Prof. dr. Fokker is een erkende autori
teit op het gebied der accoustiëk en heeft
vele malen proeven genomen met klank-
sterkten, onder andere in de Grote Kerk
en op 't terrein van H.F.C. Verder hebben
zijn vernuft en werkkracht op het gebied
der geluidsleer meermalen verrassende
resultaten bereikt. Dat hij ook belangstel
ling heeft voor en kennis van de muziek
is in de afgelopen jaren gebleken. Hij
heeft uit wiskundig exacte toonsafstanden
de gewone muziek gebruikt die, behalve
de octaven, niet een aantal nieuwe
„toongeslachten" samengesteld en een orgel
doen construeren, waarin die tot klinken
gebracht kunnen worden. Het orgel is in
1952 in gebruik genomen en regelmatig
worden er in Te:, iers Stichting bespelingen
op gegeven.
Het jubileum, zal Zaterdag niet gevierd
worden, aangezien prof. dr. Fokker op het
ogenblik met vacantie in Zwitserland ver
toeft.
Boekhandelaar liet lezingen
houden in zijn winkel
Een boekhandelaar te Utrecht, de heer
C. L„ laat reeds sinds vele jaren bekende
schrijvers lezingen houden over litteraire
onderwerpen. Deze lezingen werden na
sluitingstijd in de winkel gehouden. In het
begin van dit jaar maakte de politie pro
cesverbaal op wegens overtreding van de
Winkelsluitingswet. De economische poli
tierechter te Utrecht achtte de overtreding
bewezen, doch ontsloeg de heer L. van alle
rechtsvervolging.
Van dit vonnis ging de officier in hoger
beroep. Woensdag behandelde het ge
rechtshof te Amsterdam deze zaak.
De heer L. verxlaarde dat deze cultu
rele bijeenkomsten hem f 1000 per jaar
kosten. Hij ontkende uit reclame-motie-
ven te hebben gehandeld.
De procureur-generaal was van oordeel,
dat de 100 a 200 mensen, die bij de lezin
gen in de winkel aanwezig waren, niet als
besloten kring konden worden beschouwd
en dat de bijeenkomsten niet buiten de
commerciële sfeer gehouden kunnen wor
den. Zij zijn automatische reclame voor
de boekhandel. Waarom laat de heer L. de
lezingen niet op een andere plaats houden?
zo vroeg de procureur-generaal, die een
arrest van de Hoge Raad aanhaalde, waar
bij een firma was veroordeeld, die een
modeshow had gegeven in een achter de
winkel gelegen ruimte. Tenslotte requi-
reerde hij f 3 boete.
De raadsman, mr. F. P. van Ravenswaay,
noemde de bijeenkomsten „een moderne
Muiderkring". De vergelijking met de
modeshow gaat mank, omdat deze een zui
ver commercieel doel had. De heer L.
streefde echter slechts culturele doelein
den na. Pleiter vroeg vrijspraak, subsidiair
ontslag van rechtsvervolging.
Het hof zal op October uitspraak doen.
Ned. Herv. kerk
Beroepen te Dirksland A. A. Koolhaas te
Amersfoort; te Harlingen J. M. de Vries te
Strijen.
Bedankt voor Veen (N.Br.) (toez.) H.
Goedhart te Middelharnis.
Beroepen te Hasselt G. M. v. Dieren te
Ede; te Wijckel (2e keer) D. Kramer te
Roden.
Geref. gemeenten
Bedankt voor Vlaardingen J. W. Kersten
te Genemuiden.
Ds. W. E. van Duin t
In de ouderdom van 69 jaar is te Putten
overleden ds. W. E. v. Duin, emeritus pre
dikant der Ned. Herv. kerk. Hij aan
vaardde in 1909 het predikambt bij de
Geref. kerk van Ouddorp en diende de
kerken van Bolnes, Bleiswijk en Haarlem-
mermeer-O.Z., waar hij om zijn meegaan
met dr. J. G. Geelkerken met de Geref.
kerken in conflict kwam. De Particuliere
synode van Noordholland ontzette hem in
Dec. 1926 uit zijn ambt. Ds. van Duin werd
predikant bij de Geref. kerken in Hersteld
Verband, eerst te Amsterdam-Z., later te
Amsterdam-W.
Woensdag werd de nationale tentoonstelling van aardappelen, groenten, fruit, bloemen
en aanverwante artikelen ,.De schakels tussen tuin en tafel" geopend. Deze tentoon
stelling wordt tot 30 September in de jaarbeursgebouwen te Utrecht gehouden.
Een prachtige stand trok de belangstelling van de genodigden.
Pasklcding beter dan Maatkleding!
COLBERT COSTUUMS 170.-
SPORT COLBERTS 76.50
nederland
»Otï.AGENCY
GROTE HOUTSTRAAT - HAARLEM
(Van onze correspondent in de
bloembollenstreek)
Voor het vreemdelingenverkeer in de
bloembollenstreek heeft de Keukenhof te
Lisse grote veranderingen gebracht. Voor
1949, het jaar van de eerste tentoonstelling,
trachtten plaatselijke verenigingen voor
Vreemdelingenverkeer de vreemdelingen
zoveel mogelijk service te bieden en als ze
nog niet bestonden dan kwam deze taak
neer op de gemeentebesturen. De opening
van de Keukenhof gaf de besturen van
V. V. V„ middenstandsverenigingen en
bij het vreemdelingenverkeer geïnteres
seerde particulieren de indruk dat de om
liggende plaatsen slechts doorgangshuizen
waren, waar men geen vreemdeling kon
vasthouden. Dat idee was niet bepaald be
vorderlijk voor het nemen van initiatieven.
Indien men het juist beziet dan is dat
niet geheel noodzakelijk. Er komen nog
veel mensen naar de bloembollenstreek,
die niet per se alleen voor de Keukenhof
komen, maar ook de bollenvelden willen
zien.
Tot de attracties behoren de mozaïeken,
die omstreeks de tijd, dat het bollencorso
wordt gehouden, worden gelegd. Deze
kleurrijke tapijten trekken de blikken van
ieder die door de plaatsen komt en ze zijn
misschien wel duizenden malen gefotogra
feerd. Hoe meer en hoe beter mozaïeken
hoe meer kans er is, dat de vreemde
lingen zich in een bepaalde plaats zullen
ophouden.
Mozaïeken zijn voor het eerst toegepast
in Noordwijk, waar men ze van tulpen
bladeren legde. De bollenstreek heeft dit
idee na de laatste oorlog overgenomen en
al gauw waren er verenigingen die wed
strijden uitschreven. In Hillegom liepen er
op een gegeven ogenblik zelfs twee jury's
rond, om te keuren. Het is allemaal in wat
geordender banen geleid dan vroeger en
thans heeft ieder bollendorp een goed ge-
organiseerde mozaïekwedstrijd
Men is echter nog niet zo ver gekomen,
dat Hillegom, Lisse en Sassenheim een
„hoofdklasse" hebben gevormd, waarin de
winnaars van de plaatselijke wedstrijden
zouden uitkomen. Een streekmozaïek dus,
dat de animo voor het vervaardigen van
de schoonste voorstellingen van hyacinten
nagels op het gazon zou kunnen stimuleren.
Zelfs zou deze wedstrijd een basis kun
nen gaan vormen voor een innige samen
werking tussen de verenigingen voor
vreemdelingenverkeer van Hillegom, Lisse
en Sassenheim. Mén kan tenslotte met drie
verenigingen meer bereiken dan ieder
apart.
Indien men zich op het verouderde stand
punt stelt, dat een V.V.V. eigenlijk alleen
dient om de plaatselijke middenstand aan
wat extra verdiensten te helpen geduren
de de bollentijd, dan zou men misschien
gelijk krijgen. Zo'n vereniging zou dan
zeker niet kunnen samenwerken met die
uit omliggende plaatsen, omdat men dan
zijn concurrenten zou steunen.
Mijn kleine zoon komt met
een verdwaasd gezicht uit
school en sluipt als op eieren
naar zijn kamertje. Er is iets
niet in de haak, dat is met
klompen aan te voelen. De
vrindjes komen tevergeefs
mét hun voetbal aan de deur,
de kleine man daarboven
heeft ernstiger bezigheden.
Het kan zijn dat een reken
kundig of taai-probleem op
school hem zodanig gepakt
heeft, dat hij in eenzaamheid
nog eens de facetten ervan
wil bestuderen, om een oplos
sing te vinden en wellicht
een nieuwe ontdekking te
doen r doch het kan ook zijn
dat hij strafregels moet schrij
ven.
Het schrijven van straf
regels wil ik geenszins ver
oordelen. Het is een vorm van
penitentie, die tegelijk ver
rijkend werkt, omdat het ge
durig herhalen en neerschrij
ven van dezelfde vrome ver
maning de zin ervan in het
geheugen grift, en tot navol
ging suggereert. Het is enkel
zo betreurenswaardig, dat het
schrijven van strafregels door
gaans dient te geschieden op
een tijdstip, waarop men niet
zozeer van binnenuit de nei
ging voelt om vermaningen ter
harte te nemen, doch meer om
een hartig en onbezorgd par
tijtje te spelen.
Ik herinner me uit mijn
jonge jaren deze jammerlijke
samenloop van omstandighe
den levendig. Er waren mo
menten waarop ge van harte
peinsde: Ik zou willen dat ik
nu een aardige, zinrijke straf
regel vijfhonderd keren zou
moeten overschrijven. Die mo
menten waren zeldzaam, doch
nooit vielen zij samen met de
werkelijke opdracht tot spoe
digste inlevering van de vijf
honderd.
Ge weet toch dat er eens een
jongetje geweest is, dat op een
druilerige, tot niets bruikbare
Woensdagmiddag onverplicht
vijfhonderd malen schreef: Ik
moet opletten omdat dit de
stereotiepe strafzin was die
zijn meester placht uit te de
len? En dat hij enkele weken
later werkelijk deze zin
volle vermaning als straf
werk op te schrijven kreeg,
doch slechts twee-honderd
vijftig malen En dat hij
toen in zijn verwarring van
het ogenblik opstond en de
meester vroeg, of die misschien
terughad van vijfhonderd?
Daaruit blijkt, dat er reeds
in het verleden pogingen wer
den gedaan om de ontijdigheid
van strafwerk te ontzenuwen,
en de plicht gelijk te schake
len met de gelegenheid.
Mijn kleine zoon was nog
niet begonnen. Hij zat droevig
door het raam te staren met
tien maagdelijke blocnote-vel
len voor zich en in zijn kleine
hand twee potloden tegelijk.
Die kleine hand werkte op
mijn gemoed. Ongetwijfeld
hadden die smalle, ietwat
groezelige vingers zich ver
heugd op het harde, genoeg
lijke spel met de leren bal, en
niet durven denken dat zij die
zelfde middag, teen zon en
voetbalveld lokten, de kramp
zouden krijgen van schrijven,
alsmaar schrijven,alsmaar het
zelfde schrijven.
Wat moet ge neerpennen, en
hoeveel? vroeg ik hem.
Hij dreunde de fraaie volzin
op, die hij driehonderd keren
zou moeten neerkladderen. Als
het lukte met de twee potlo
den in een hand, zou hij ze
toch nog honderdvijftig maal
moeten herhalen. En de vrind
jes voetbalden!
De strafregel was een ver
maning die mij hogelijk ver
baasde. Ik wist dat hij op een
progressieve school was, waar
moeite werd gedaan om de
kinderen op het volle leven
voor te bereiden. Ik kende zijn
strenge juffrouw, die alles van
het leven wist en dacht dat zij
ook datgene wist wat zij on
mogelijk weten kon. Maar deze
regel was uitzonderlijk door
leefd, verbazingwekkend voor
uitstrevend en wonderlijk vol
wassen van inhoud. Het zou
een regel kunnen zijn die een
groot mens zelfs nog tot zelf
inkeer en nadenken zou kun
nen brengen.
Dat is aardig, dacht ik. Een
vermaning die de jongen ook
in zijn later leven nog zeer te
pas zal komen. Een goede
school, dacht ik. Ze weten
daar vooruit te zien en ze zijn
breed genoeg van begrip om
de dingen des levens ronduit
in het licht te plaatsen zonder
er geheimzinnige, sprookjes
achtige sluiers overheen te
hangen. Ik zou er zélf nog wel
plezier in hebben om dat
driehonderd malen neer te
schrijven.
Wel?
Waarom zóu ik het niet
doen? Dit is het moment,
waarop strafschrijven mij ge
legen komt; De jongen heeft
andere, prettiger bezigheden
die op hem wachten. De be
doeling van deze inhoudrijke
volzin zou hij later nog wel
eens kunnen ervaren. Voet
ballen is een nuttig tijdver
drijf. Het wordt herfst. Bij
slecht weer valt er niet te
voetballen. Hij moet van de
buitenlucht profiteren zo lang
het nog kan.
Ga maar, jongen, zeg ik. Ik
zal netjes en een weinig ha-'
nepoterig schrijven. Het heeft
niets om het lijf. Ge hebt al
genoeg straf gehad door de
vrees dat deze middag verlo
ren zou gaan.
En hij ging. Met sprongen
en blijde gebaren.
Bij de schemering kwam hij
terug, vermoeid en blozend,
koud en gelukkig. De vellen
met strafregels lagen klaar op
zijn bed, om morgenochtend
te worden meegenomen. Een
kleine bedriegerij om bestwil.
Maar toen hij verheugd de
papieren doorbladerde om te
genieten van het werk dat
af was gekomen zonder het
verlies van zijn kostelijke
middag, zakte zijn vreugde
ineen als een mislukte pud
ding.
Het is fout, zei hij ongeluk
kig en verschrikt, het is alle
maal fout. Dit heb ik niet
moeten schrijven.
Het was niet: Je moet altijd
doen wat je vrouw zegt. Ge
moet me verkeerd verstaan
hebben.
Je moet altijd doen wat juf
frouw zegt. heb ik gezegd.
Als ik het niet dacht, zei ik.
Maar hij zette zich zwijgend
en met misprijzen tot schrij
ven.
J. L.
Redeneert men echter over het toeristi
sche bezoek van na de oorlog, dat allerlei
eisen gaat stellen, dan pas komt de taak
van de V.V.V. voldoende tot uiting. En de
bollenstreek heeft enorm veel te verwer
ken in een korte tijd. Er moet zoveel mo
gelijk service worden verleend, door mid
del van voorlichtend materiaal, er moet
worden gezorgd, dat gestrande vreemde
lingen onder dak kunnen worden gebracht
en men zal moeten trachten zo veel moge
lijk attracties te hebben, die een bezoeker
volkomen tevreden stellen.
Men heeft in het verleden niet zo daar
aan gedacht. De attracties waren meest
improvisorisch. Een kleine kei-mis, een min
of meer geslaagde straatversiering, die bij
Sassenheim meestal meer geslaagd was
dan elders en zelfs zag men nog kans om
ieder een folder uit te geven.
Indien men nu kans ziet om goed samen
te gaan werken en van de gehele bollen
streek in het voorjaar een „bloemenfeest-
streek" te maken, die werkelijk klonk als
een klok, dan zouden de verschillende
plaatsen niet naar de andere behoeven te
kijken en beangst te zijn dat de een de
ander voorbijstreeft. Tenslotte staan er
grotere belangen op het spel dan de vraag
welke plaats het grootst is. Voor een bui
tenlander is de bollenstreek niet verdeeld
in een aantal plaatsen, het zijn allemaal
huizen tussen de bollenvelden.
Het is natuurlijk niet mogelijk nu reeds
het bezoek van het volgend voorjaar te
schatten. Blijft de lijn van de laatste jaren
gehandhaafd, dan zullen er weer meer be
zoekers komen naar de bollenstreek om
bloeiende bollenvelden te zien. Niet om
naar de schoonheden van de plaatsen zelf
te kijken, want die zijn er hoegenaamd
niet. Er zal in de loop van de jaren een
zeer nauwe samenwerking moeten ont
staan tussen de drie gemeenten om al die
gasten zo te ontvangen, als men dat van
goede gastheren verwacht, die bezoekers
voor een feest uitnodigen.
ADVERTENTIE
Niet krabben. De helder vloel-
II Kill HU bare D.D.D. kalmeert de jeuk
VJJLIUJJIU, ln enkele seconden, doodt de
ziektekiemen, geneest tot diep ln de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
t aiep in de nuidporlén
Raadselen rond Boszicht (Guus Bet-
lem Jr., uitgeverij Kluitman, Alk
maar).
De jeugdschrijver Guus Betlem Jr. heeft
het onweerlegbare talent zijn jonge lezers-
schare te kunnen boeien met een simpel
gegeven. Dit frisse mysterieverhaal over een
hotelletje, waarin een bende opereert met
politieke en financiële oogmerken, is ge
schreven in de stijl, die zelfs ouderen kan
boeien. H. Giesen tekende er een paar
plaatjes bij en het geheel is aantrekkelijk
uitgegeven.
De tovertrompet van Tetterdorp en
Het vliegende tapijt (Douwe Helder,
uitgeverij Kluitman, Alkmaar).
Voor de jongeren heeft Douwe Helder
zijn debuut gemaakt met twee aardige ver
halen, die los van elkaar staan. Al kleven er
nog wel wat onvolkomenheden aan de ver
haaltrant en al doet de schrijver af en toe
wat al te leuk zonder de werkelijke humor
te treffen, wij geloven, dat de beide vrien
delijke werkjes, die door R. Westra werden
geïllustreerd, er wel in zullen gaan. Vooral
als voorleesstof voor kindei-en tot een jaar
of tien lenen ze zich goed. In het verhaal van
het vliegende tapijt heeft Helder kennelijk
geleerd zijn taal te beheersen; de inter
punctie is verzorgder en het hele geval
„loopt" vloeiender.
Het stormkamp (C. Wilkeshuis, uit
geverij, Kluitman, Alkmaar).
Wilkeshuis begint een doorknede roman
cier voor het opgroeiende geslacht te wor
den: dit laatste boek uit Kluitman's „Zonne-
bloem"-serie heeft een eigen sfeer, die
ontleend werd aan Terschelling. Af en toe
weet de schrijver in zijn historie over het
roerige kamp van de veertien verkenners
op dit Waddeneiland zelfs heel zuiver de
couleur locale te tekenen.
Al hangt het boek niet van dikke avon
turen aan elkaar, het is zo vlot uit de pen
gevloeid, dat het desondanks een gewaar
deerde aanwinst voor de boekenplank van
een veertienjarige zoon zal zijn. En de oudere
of jongere vrienden zullen er beslist ook wel
eens naar grijpen. De illustraties zijn van
Börrebach.
Vlammen in de nacht (W. H. v. d.
Sluys en P. Nierop. uitgeverij Kluit
man. Alkmaar).
Dit op authentieke gegevens gebaseerde
jongensboek met vaart en pit pakt de brand
weer bij de kop en de beide auteurs hebben
zich blijkbaar behoorlijk in het onderwerp
verdiept, waardoor er niet alleen een pret
tig leesbaar boek maar ook een eresaluut
aan de brandweer te voorschijn kwam. Piet
en Leendert zijn de beide hoofdpersonen,
die tenslotte als brandwachts in Amsterdam
worden aangesteld, maar voordien al het een
en ander meemaken in de buurt van de
rode haan.
Het verhaal is in een bondige, goede taal
geschreven en zal als zodanig de volledige
vriendschap van vele knapen kunnen ver
werven. Geen gezanik doén. Pieter en
Leendert doén ook met wisselend succes.
J. F.
