Een fraaie Najaarsexpositie
De moeilijkheden van de
particuliere belegger
Hoe een verfranst jongetje
zijn geboorteland ziet
TWEED
Jersey de luxe
ZATERDAG 10 OCTOBER 1953
10
Brieven van een Parijse huisvrouw
Hoe behandel ik
ever glaze?
WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN
Weer
moffen
tijd
Effecten- en
Geldmarkt
De mode van nu is óók
Bond van Gemeente
ambtenaren 60 jaar
De mode van Onze Tijd
Aanbod aan crediteuren
van Avifauna ingetrokken
Minister Witte opende
de Lijnbaan
HAARVERVEN
oor
de^Dr
o uw
PARIJS, October
HET begon zo langzaam aan echt wat penibel, om niet te zeggen onverdraag
lijk, te worden. Voor de kinderen zelf, maar vooral misschien nog wel voor
ons, hun ouders. Er komen bij ons zo nog al wat Hollanders aan huis en als die dan
onze beide tienjarige zoontjes ontmoeten en bemerkten dat ze zo goed als niet
één enkel Nederlands woord uit wisten te brengen, dan hing het natuurlijk wat
van hun beleefdheid of hun openhartigheid af in hoeverre ze hun verbazing
lieten blijken, maar wij, hun ouders, stonden er dan toch zelden héél voordelig
op. En vooral als dan, als opperste vernedering, nog de voorbeelden werden op^
gesomd die we zelf bij de vleet ook wel wisten te citeren van kinderen van
Nederlandse ouders, in het buitenland woonachtig, die hun twee talen even com
pleet beheersen als vloeiend spreken.
Er waren van onze kant natuurlijk
wel enige verzachtende omstandigheden
die we dan ook zelden nalieten te on
derstrepen. Het feit dat het tweelingen
waren die dus gelijktijdig waren opge
groeid en die al heel vroeg Parijse kleu
terscholen hadden bezocht waar ze dus
meer Frans dan Nederlands hadden ge
hoord. Het feit ook, dat ze aan het slot
van en direct na de oorlog, toen ze hun
zuigelingenstaat verlieten op moesten
passen in het gebruik van vreemde ta
len en dat zo'n Hollands jongetje maar
één keer als Fritsje zoals Duitse kin
deren werden aangeduid behoefde te
worden gedoodverfd om voor zijn ver
dere jeugd een diepe angst voor alle
Germaanse klanken te behouden. Maar
goed, ook mèt die explicaties waar je
zelf trouwens ook niet voor de volle
honderd procent achterstond, bleef er
toch het stille verwijt, het zelfverwijt
vooral, dat je als emigrant de vader
landse traditie ietwat verwaarloosd
had, en daarom besloten we deze va-
cantie de kinderen eens een maandje in
Holland bij vrienden te laten logeren
om zo de banden met het land van her
komst weer eens wat hechter aan te
halen.
Het is geen slecht besluit gebleken.
Niet alleen spreken ze nu een aardig
mondje Nederlands of bescheidener
gezegd: neger-Hollands maar boven
dien is de vonk der liefde voor het va
derland die ieder is aangeboren
nu torenhoog in hun harten opgelaaid.
Zó hoog zelfs, dat hun Hollands pa
triotisme de grens van het chauvinisme
verdacht dicht nadert zo niet al over
schreden is. Op hun jaren ben je licht
geneigd de wereld om je heen in zwart
en wit te zien en uit Holland terugge
keerd vonden ze Frankrijk maar een
land van de zoveelste orde. Na Utrecht,
Haarlem en Amsterdam was Parijs met
al die vuile puien en zonder één enkele
gracht waarin je vanaf een brug zo fijn
een keisteen kan smijten, eigenlijk maar
niks. En dan, wat je in Holland zoal
niet kopen kon, voor practisch bijna
niets. Een ijsco van vier duimen dik die
je daar voor tien franken kreeg en
waarvoor je er hier zeker vijftig neer
moest tellen. Onze jeugd is vandaag wat
materialistisch geworden, maar hoe dan
ook: gaf hun Holland maar.
Chauvinisme
Een der broertjes heeft zijn bewon
dering voor Nederland nu op zijn eigen
manier tot uitdrukking gebracht. Sinds
een half jaar is hij directeur-hoofdre-
dacteur-illustrator-typograaf-drukker-
administrateur van een tweewekelijks
tijdschrift dat in de oplage van één
exemplaar verschijnt dat mij ver
pakt in een krant dan met een spe
ciaal ceremonieel pleegt te worden
overhandigd en het laatste nummer
heeft hij nu gewijd aan het hedendaagse
Holland. La Hollanóe contemporaine zo
luidt de titel van die aflevering. Mocht
het u interesseren te weten met welke
ogen zo'n verfranst knaapje van tien ja
ren uw land beziet, dan wil ik in dat
exemplaar hier graag even met u sa
men wat bladeren, terwijl ge hiernevens
dan tevens nog een enkele illustratie uit
zijn geschrift vindt afgedrukt.
Het begint dan met een beknopte
schets van de staatkundige structuur
van Nederland waarbij vooral aandacht
aan de positie van het Koninklijk Huis
wordt besteed. Hij geeft een opsomming
van de namen der prinsessen waarbij
tussen haakjes hun leeftijden worden
vermeld. Koningin Juliana bewoont met
haar man en dochtertjes, leest men ver
der, in de buurt van Baarn, een mooi
en groot paleis met vlak er bij een vij
ver, maar toch gaat ze één keer per jaar
naar Den Haag welke reis dan per gou
den koets wordt ondernomen. In Am
sterdam op het „grote plein der hoofd
stad" staat nóg een ander groot en fraai
kasteel dat het Paleis der Koningin is
geheten. Van Amsterdam heeft hem
verder krachtig gefrappeerd: de haven
met de enorme pakboten, de grachten
waarlangs de huizen liggen, het beroem
de museum en verder de nieuwbouw
waarvan de „zeer symmetrische wolken
krabber" recht heeft op een tekening in
kleuren. Den Haag wordt als de „onder
hoofdstad van Holland" omschreven
ik hoop voor de schrijver dat geen Ha
genaar dat onder ogen zal krijgen en
Rotterdam vond hij speciaal indruk
wekkend wegens de Maastunnel en de
bijzonder hoge huizen die tien tot vijf
tien étages tellen. En Utrecht? Dat is
een stad die in de provincie Utrecht ligt
dicht bij de plaats waar de Koningin is
gevestigd. Er staat daar'voorts een héél
hoge toren van 110 meter, de Dom, en
als je die bestegen hebt kan je de hele
stad prachtig overzien. Bovendien vind
je hier óók al weer een tunnel en wei-
onder het Centraal Station, en voorts
heeft men een deel van de stad gemo
derniseerd. De auteur doelt hier blijk-
daar komen dan ook altijd vele toeris
ten naar toe. Bezienswaardig zijn ook
de steden Haarlem en Leiden en de
hele verdere bollenstreek waarvan
Bloemendaal de Vallei der bloemen
een der allermooiste plaatsen is. Na
deze loftuitingen gebiedt de objectivi
teit mij toch ook de opmerking te rele
veren waarbij de schrijver zich verwon
dert over het hoge aantal bordjes met
verboden toegang waardoor hij in Ne
derland getroffen werd. Hij scheen dat
eigenlijk maar een misplaatste uiting
van bescheidenheid te vinden want hij
had opgemerkt dat ook die bossen en
velden die je eigenlijk niet had mogen
betreden tóch heus wel mochten wor
den gezien.
Als u uit dit korte resumé nu de con
clusie trekt dat in dit boekje toch eigen
lijk maar tamelijk weinig substantieels
en opzienbarends over Holland wordt
meegedeeld dan kan ik u bezwaarlijk
tegenspreken. Maar als hommage aan
Holland van de zijde van een tienjarige
heeft zijn geschriftje misschien wel
recht op meer belangstelling dan ik op
mijn eentje als enige abonnée vermag
op te brengen en dat is dan ook de re
den waarom ik er hier een iets wijdere
ruchtbaarheid aan durfde te geven.
Steeds meer nieuwe stoffen komen er
in de handel en steeds weer moeten we
leren, hoe we deze stoffen behandelen
en verwerken moeten. Als er een stof in
de handel komt met een of andere on
bekende naam, dan moet de ervaring
ons meestal leren, hoe zo'n stof te ver
werken is en hoe het kledingstuk dat
ervan gemaakt is verder behandeld
moet worden. Van everglaze kunnen we
u nu wel het een en ander vertellen,
omdat deze stof 'nu reeds een seizoen In
de handel geweest is.
De grondstof, waarvan everglaze ge
maakt is, is katoen. Het weefsel wordt
met een chemisch middel behandeld,
waardoor het glanzend en min of meer
ondoorlaatbaar voor lucht wordt. Hier
door is deze stof minder geschikt voor
hoogzomer-kleding omdat het wat be
nauwd zit.
Het hobbelige effect verkrijgt ever
glaze, doordat verwarmde persen de
figuurtjes erin drukken. Deze bobbel
tjes blijven er ook na het wassen in.
Door deze bewerkingen van hete persen
en dergelijke, heeft de katoen wel iets
van zijn oorspronkelijke sterkte ver
loren, het is n.l. wat bros geworden.
Daarom heeft de ervaring ons geleerd
dat we kledingstukken gemaakt van
everglaze vooral niet te nauw moeten
maken, omdat ze dan gemakkelijk uit
scheuren.
Nu nog iets over het wassen en strij
ken. Een gewoon zeepsopje is goed,
daarna spoelen in lauw water en klets
nat ophangen om te laten drogen. Als
de japon droog is, behoeft deze bijna
niet gestreken te worden, hoogstens de
dubbele delen zoals kraag, manchetten
en zoom. De bobbeltjes uit de stof wor
den hierdoor tijdelijk wel iets platter,
maar ze komen heel gauw weer in de
oorspronkelijke vorm terug. Als we een
effen witte japon of blouse bezitten die
we willen bleken, dan kan het zijn, dat
de stof door bleekwater geel wordt. Het
beste kunnen we dit dus even proberen
met een staaltje van de stof. L. S.
baar op de nieuwe toegangswegen tot
de stad waarvan hij opmerkt dat ze
heel goed geplaveid en breed zijn of
schoon je er toch maar in één richting
mag rijden, 's Nachts branden daar heel
veel lichtjes en dat is een mooi gezicht.
Als alle buitenlandse bezoekers heeft
ook hij zich moeilijk kunnen onttrekken
aan de machtige indruk die de Noordzee
op hem heeft gemaakt, „plutót violente
que calme" en waartegen het land door
dijken wordt beschermd. Er liggen
brede stranden langs die zee waarvan
dat van Zandvoort het beroemdste is en
VLEESLOZE GERECHTEN
In de reeks „Weten en Kunnen" ver
scheen enige tijd geleden de derde druk
van het boekje „Vleesloze gerechten".
Dit werkje wil ook diegenen van dienst
zijn, die vlees- en visloze maaltijden
wensen te bereiden. Voor de vegetariërs
dus weer een aanwinst.
Speciaal aan de soepen is veel aandacht
gewijd en ook de niet-vegetariër zal bij
de bereiding hiervan tot de conclusie
komen, dat men voor smakelijke soep
heus niet altijd van vlees hoeft uit te
gaan.
De mof is weer te
rug voor degenen
die dit ouderwetse
voorwerp zijn blij
ven waarderen als
een handige combi
natie tussen tas en
handenwarmer. Zijn
omvang is toegeno
men. Hierbij afge
beeld een pracht
exemplaar van per-
sianer met bijbeho
rend hoedje.
Enige dagen geleden werd een ten
toonstelling geopend ergens in een stil
hoekje van Haarlem. Een najaarsexpo
sitie,waar een uitgebreide collectie aan
wezig is van Zweedse stoffen en En
gelse linnens, handgeweven tafel- en
divankleden, kledingstoffen, artistieke
rok_ en blouse-combinaties, moderne
meubelen en voorwerpen van kunst
nijverheid gemaakt van raffia, metaal,
hout, aardewerk en porcelein. Kortom,
het is een tentoonstelling waar vrouwen
met plezier een uurtje zullen rondwan
delen.
Ik heb daarom
de winkels de win
kels gelaten en
heb mij naar dat
éne huis gespoed,
heb langs dat éne
raam gewandeld
en heb door dat
éne raam gegluurd.
De heerlijkheden
die daarachter te
kust en te keur
mL, i m lagen deden mij
ras besluiten bin
nen te gaan.
Het alleraardigste was wel haast het
meisje dat mij rondleidde en er allerlei
bij vertelde. Veel ruimte om ons te be
wegen was er niet, want overal lag,
hing of stond iets. Een gemakkelijke
bank noodde dadelijk tot zitten. Hij
bleek gemaakt van Amerikaans grenen
hout en schuimrubber kussens, over
trokken met een stof van wol en lin
nen. Als bekledingsstof voldoet het
linnen het meest, omdat dit veerkrach
tig is. Er blijven geen kreukels achter,
ook al wordt de zitting door kinder
schoentjes bewerkt. Het practische van
deze bank is dat het eigenlijk drie fau
teuils zijn. Verveelt het dus om naast
elkaar te zitten, wel, zonder veel moeite
kan ieder een stoel krijgen. De bank is
dus uitneembaar, maar evenzo is het
mogelijk hem groter te maken door een
vierde fauteuil er aan te schroeven.
Er was een stoel waarvan de zitting
hoger gemaakt kon worden. Dat gaat
ongeveer op dezelfde manier als bijv. bij
de leuning van een rookstoel. De gleu
ven voor de stang zijn hier evenwel
trapsgewijs aangebracht. Het stoeltje
met een zitting van singelband ontbrak
natuurlijk niet, en er waren stoeltjes
met drie poten. Dat dergelijke bijzon
derheden met veel zorg gemaakt moe
ten worden, bleek wel toen een bezoek
ster op zo'n driepotige stoel plaatsnam
en met stoel en al bijna omduikelde. De
voorpoot van dit meubel had zijn juiste
plaats blijkbaar nog niet gevonden en
raakte daardoor uit zijn evenwicht. Bij
die stoeltjes hoorde een tafel waarvan
het blad de vorm had van een strijk
plank. Wel aardig voor wie van iets
ongewoons houdt, maar niet mooi.
In verband met de kleine behuizing
van vele jonge gezinnen ontwerpen de
binnenhuisarchitecten steeds vaker voor
de kinderkamer de bedden boven el
kaar. In Amsterdam heb ik dat ook al
een paar maal in een woninginrichting
ontmoet. Een flinke ruimte tussen de
bedden en een kleine stevige ladder er
bij. Meestal zijn de bedden van vrolijk
beschilderd hout gemaakt. Op deze ten
toonstelling ontbrak de ladder vanwege
de ruimtebesparing. Heel vernuftig wa
ren hier in een van de houten spijlen
holtes gemaakt op korte afstand van
elkaar, waar een kindervoetje in past.
Wie in het bovenste bed mag slapen
kan zo voetje voor voetje naar boven
klauteren.
Het danseresje, dat haar sierlijk been
fier hoog hief, was gemaakt van zwart
koper, evenals de biddende non die
zulke prachtige dunne vingertjes had.
Omdat het een najaarsexpositie is
was de kangeroebuidel gemaakt van
zwart ribfluweel. Ge kent dit soort van
tassen wellicht: het is een tamelijk grote
vierkante „zak". Om hem te sluiten
worden de twee bovenste punten om
laag gevouwen, zoals een kruideniers
zakje. De tegen elkaar liggende zijdén
van de zo ontstane driehoekjes worden
door een treksluiting met elkaar ver
bonden. Een stevig hengsel van dezelfde
stof completeert het geheel. Het is een
heerlijk model voor wie boodschappen
gaat doen en niet van een formele bood
schappentas houdt.
Wie een ijzersterke rok wil hebben
late er een maken van Rabana. Dat is
een weefsel van gras met katoen, even
eens heel geschikt voor een avondrok.
Er waren handgewezen jasjes en
handgeweven wandtapijten, prachtige
kleden met kostbaar appliquéwerk,
handgeweven gordijnen en stevige ka
toenen stoffen, handbedrukt linnen en
raffia met steendruk.
Er was ongelooflijk veel te zien in
dit huis met zijn grappige kleine ka
mertjes, waar men vorige week nog
eigenhandig de wanden had geverfd en
de vloerbedekking gelegd. Aldus ver
telde de vriendelijke explicatrice ter
wijl ze nadenkend haar pijnlijke han
den bekeek.
Het is jammer dat niet alles uitvoerig
beschreven kan worden" want voor
wie de originaliteit bemint, hetzij voor
haar persoonlijk hetzij voor de aan
kleding van haar huis, zou er nog veel
meer te vertellen zijn over die tentoon
stelling in dat rustige hoekje van
Haarlem. ANNEKE.
WEET U WEL DAT....
gebroken glaswerk te hechten is
met witte loodverf? En soms lukt het
ook wel met oud, troebel waterglas. De
stukken moet wel maandenlang verhar
den, maar voor bepaalde antieke kost
baarheden loont het werk zeker de
moeite.
De ruimte op de geldmarkt wordt tot
dusver nog elke week opnieuw geaccen
tueerd. Een wel zeer duidelijk symptoom
daarvan is de stijging van het renteloos
tegoed, dat de banken bij de Nederland-
sche Bank aanhouden en dat thans tot
264 millioen is gestegen. De minister van
Financiën moge dan in de toekomst een
verkrapping van de kaspositie van het
Rijk zien, thans is hiervan nog geen sprake,
zodat nieuw schatkistpapier niet wordt
afgegeven en de banken dus met hun geld
blijven zitten en het in arren moede maar
naar de centrale instelling brengen. De
schatkist beschikt bij de Nederlandsche
Bank over een tegoed van niet minder dan
758 millioen, waarmee zij de boekvorde-
ring, welke de bank op de Staat heeft
1 milliard) voor een deel zou kunnen
aflossen. Maar zij doet dit niet en men
krijgt in financiële kringen de indruk dat
men na het grote succes van de jongste
staatslening een nieuwe voorbereidt om
tegen zo voordelig mogelijke voorwaarden
de vlottende schuld verder te consolideren.
De grote moeilijkheid is dat we, niet al
leen hier in Nederland, maar vermoedelijk
in heel Europa en Amerika economisch ge
zien in een overgangstoestand leven, waar
van men niet weet hoe lang hij zal duren
en tot welke nieuwe verhoudingen hij zal
leiden. De Nederlandse handelsbalans ont
wikkelt zich de laatste tijd wel wat min
der gunstig dan enige tijd geleden, maar
toch brengt de betalingsbalans tot dusver
nog steeds nieuwe overschotten, zoals ook
wel uit de ontwikkeling van de E.B.U.
blijkt. De Nederlandsche Bank heeft dezer
dagen zelfs de aankoopkoèrs van dollars
verlaagt, een maatregel, waarvan men, bij
het ontbreken van elke toelichting, slechts
kan gissen wat de beweegredenen ervan
zijn geweest. Is hij bedoeld als een poging
om de toevloed van dollars af te remmen,
dan wel moet men deze maatregel zien als
een aanwijzing dat allengs naar een vrijere
valutamarkt wordt gestreefd, welke nog
altijd het ideaal van de Amerikaanse en
Europese regeringen is.
Maar hoe dit zij, we zitten hier in Neder
land met een ruime geldmarkt en een
ruime kapitaalmarkt, althans voor zover
het risicomijdend kapitaal betreft, in on
derscheiding bijv. met België, waar men
4VS leningen tot of beneden pari uit
geeft. Het is begrijpelijk dat vooral de
particuliere belegger, die, in onderschei
ding met de institutionele beleggers, zijn
obligaties doorgaans niet tot aan de ver
valdatum vasthoudt, huiverig wordt om
obligaties te kopen, welke een lange of
betrekkelijk lange looptijd hebben en der
halve het gevaar meebrengen dat bij een
kentering van de rentestand, een scherpe
koersdaling intreedt. Hoe groot die risico's
zijn blijkt wel hieruit dat bijv. de 2y2
Grootboekobligaties, welke thans 79 a 80%
noteren, in 1951 nog voor c.a. 66 zijn
verhandeld en alle staatsfondsen thans 10
15 hoger noteren dan het laagste peil
van genoemd jaar.
Wanneer thans nog staatsobligaties door
particulieren worden gekocht, geeft men
uiteraard de voorkeur aan die, welke een
korte of betrekkelijk korte looptijd heb
ben, waarbij men dan het minimale ren
dement voor lief neemt.
Zo zijn bijv. de 3 Nederlandsch-Indië
1937 met een gemiddelde looptijd van 6 V2
jaar tot omstreeks pari gestegen, wat wil
zeggen dat het rendement niet meer dan
goed 3 bedraagt. Ook de 3 Investe
ringscertificaten met een gemiddelde loop
tijd van 9% jaar, hebben het reeds tot
bijkans pari gebracht en zelfs de 3 Ne
derland 1962-64 met een looptijd van 10 Yx
jaar, hebben dat niveau bijna bereikt. Lan
ger lopende leningen blijven nog beneden
pari en laten nog een rendement van om
streeks 3 K terwijl de obligaties met een
hoger rentetype dan 3 en 3V2 ettelijke
procenten boven pari noteren en de hou
der bij uitloting dus een groot verlies op
leveren, dat zij aan de fiscus niet in reke
ning mogen brengen.
Geen wonder dus dat er voor de thans
geëmitteerde 3 dollarobligaties van de
Wereldbank met een looptijd van slechts
drie jaar en aangeboden tegen een koers,
die voor Amsterdam even beneden pari
ligt, grote belangstelling bestaat, niet het
minst bij de banken, die hierin een middel
zien om van hun beschikbare gelden nog
een redelijke rente te maken. Er wordt
hier niet meer dan 2 millioen aangebo
den, waar, gelijk nu reeds is gebleken, om
zal worden gevochten. En de particuliere
belegger, die ook door huurverhoging en
een eventuele stijging van de kosten van
levensonderhoud zal worden getroffen, ziet
zijn inkomsten dus nog steeds dalen. Maakt
ADVERTENTIE
en hebben deze voorradig in
bijzondere aparte dessins en
kleuren, welke voor onze firma
speciaal zijn vervaardigd.
130 cm breed
prijs per meter
GOOT* MOUTSTOAAT 150 TEL «2620
MAADLEM
■■■■■•■■•■■■■■■■■•■■■•■■■•■■■a
Voorzitter onderscheiden
Een vertegenwoordiger van de minister
van Binnenlandse Zaken heeft tijdens een
feestelijke bijeenkomst te Amsterdam ter
gelegenheid van het zestigjarig bestaan van
de Nedei'landse Bond van Gemeente-amb
tenaren medegedeeld, dat de bondsvoor
zitter, de heer K. de Boer, burgemeester
van Hardinxveld, is benoemd tot ridder in
de Orde van Oranje-Nassau.
Deze onderscheiding is de heer De Boer
uitgereikt omdat hij door zijn vele func
ties onder meer is hij gedurende vijf
tien jaar voorzitter van de bond geweest
niet alleen de belangen van de gemeen
te-ambtenaren, maar evenzeer het alge
meen belang heeft gediend, zo zei de ver
tegenwoordiger van de minister.
De vice-voorzitter, de heer N. Vos uit
Heemstede, feliciteerde de bondsvoorzitter
namens de gehele bond en bood mevrouw
De Boer bloemen aan.
hij 3<4 van zijn geld, dan houdt hij er,
na aftrek van wat de fiscus vraagt, niet
meer dan c.a. 2/ van over-; voor de
hoge inkomens ligt het percentage, wegens
de sterke progressie van dc I.B. nog aan
merkelijk lager.
Het is altijd een goede regel geweest
dat beleggers een deel van hun vermogen
in obligaties, een ander deel in aandelen
beleggen, maar bij de vragen om advies
krabben de beleggingsadviseurs zich thans
achter de oren als zij overwegen deze oude
stelregel ook thans aan te houden. Vooral
wanneer men zich herinnert wat de mi
nister van Financiën in zijn toelichting op
de begroting voor 1954 over de toekomstige
kasbehoeften van het Rijk heeft gezegd, is
het verklaarbaar dat men thans nauwelijks
meer tot de aankoop van obligaties durft
te adviseren. Goed beschouwd, kan men er
alleen aan verliezen en wanneer men dan
ziet dat de goede industriële aandelen thans
een rendement opleveren van 6 a 8 ligt
het voor de hand dat men meer tot de
aankoop van aandelen bereid is. Evenwel
hier doemt dan weer de vraag op hoe
zich het bedrijfsleven in Nederland zal
ontwikkelen. Zullen de dividenden van
1952 de eerstkomende jaren kunnen wor
den gehandhaafd? En wanneer er een on
derneming is, waarvan men dit redelijker
wijze kan verwachten, zoals bij de Amster-
damsche Droogdok Mij. het geval is, dan
spreekt het vanzelf dat men de nieuwe
aandelen, welke thans worden uitgegeven,
duurder durft betalen dan de koers, welke
met die van de oude stukken correspon
deert. Terwijl men ook een 4 obligatie
van de Simplex, met een looptijd van 20
jaar en uitgegeven a 100V2 aantrekkelijk
vindt, ook al heeft deze maatschappij twee
slechte jaren achter de rug en worden de
gelden voor een deel gebruikt om het af
betalingssysteem te financieren.
Uit een en ander blijkt dus wel duide
lijk dat de particuliere belegger het van
daag zeker niet gemakkelijk heeft.
ADVERTENTIE
zuiver wol. voorradig in alle
modetinten en zwart
130 cm breed *8 A SSifïi
prijs per meter A'fr.ÖU
CPOTf HOUTSTRAAT 150 TEL .JOIO
HAARLEM
Gistermorgen heeft een der raadslieden
van de heer G. van den Brink, directeur
van de N.V. Britimij, ten overstaan van de
rechtercommissaris en de beide curatoren,
in het Paleis van Justitie te Amsterdam
het ontwerp-accoord, dat de crediteuren
van Avifauna drie weken geleden was aan
geboden, ingetrokken. De N.V. Britimij
verkeert derhalve met ingang van vandaag
in staat van insolventie. Het faillissement
zal normaal worden afgewikkeld.
Het ontwerp behelsde een accoord, dat
gesloten zou moeten worden tussen de
N.V. Britimij en de crediteuren van Avi
fauna, als gevolg waarvan het faillissement
op verzoek der crediteuren zou moeten
worden opgeheven. In de verificatiever
gadering van 18 September vroeg de meer
derheid der crediteuren uitstel van be
spreking van het voorstel, zodat de ver
gadering werd geschorst tot hedenmorgen.
Toen heeft mr. Verdaasdonk namens de
N.V. Britimij het voorgestelde accoord
teruggenomen.
De activa van de N.V. Britimij zullen
thans worden gerealiseerd, zodat de prefe
rente crediteuren binnenkort een uitkering
kunnen ontvangen. Avifauna is voor
405.000,verkocht aan de gemeente
Alpen aan de Rijn. De vorderingen der
crediteuren bedragen totaal ruim 700.000.
Het tekort zal worden betaald met bepaal
de delen uit de winst, die de hoedenzaken
van mevrouw Van den Brink afwerpt. Een
der bepalingen van het contract van de
commanditaire vennootschap, bestaande
tussen de N.V. Britimij en mevrouw Van
den Brink, schrijft voor, dat de winst van
de hoedenzaken vloeit in het vermogen
van de N.V. Britimij.
Rotterdam heeft een nieuw
winkelcentrum
De minister van Wederopbouw en Volks
huisvesting, ir. B. H. J. Witte heeft giste
ren het nieuwe winkelcentrum van Rotter
dam, de Lijnbaan, officieel geopend. Voor
de totstandkoming van deze winkelprome
nade hadden 66 Rotterdamse winkeliers
het initiatief genomen.
Minister Witte zei dat deze winkelpro
menade, die het hart zal wox-den van Rot
terdams centrum, er een bewijs voor is dat
de geest van Rotterdam en zijn inwoners
door de oorlog niet is gebroken. De gemeen
schapszin van de Rotterdammers en hun
besef vooruit te moeten gaan, hebben, al
dus de minister, twee grootse wei-ken tot
stand gebx-acht: het Groothandelsgebouw
en thans het winkelcentrum.
De minister zei voorts, dat „deze parel
in het hart van de stad" duidelijk de sa
menwerking op basis van onderling ver
trouwen en begrip van de Rotterdamse
winkeliex-s toont.
De minister opende daaima de Lijnbaan
door een lint door te knippen.
De Marinierskapel van de Koninklijke
Marine speelde daarbij het Wilhelmus.
ADVERTENTIE
DAMES.
De nieuwste en snelste methodes
A. MOLENDIJK DAMESKAPPER
Santpoorterplein 1 Haarlem - Tel. 19706
Buslijn 3 4 - 8
